Nr. 2007. VII. 1900. Kirchliches Deroàmngs-Klatt für die Lavanter I)iöccfc. Inhalt: 45. Seligsprechung jener Märtyrer, lvelche in jüngster ligste Herz Jesu. — 47. Jahresbericht über de» Verein der christlichen Zeit in Cochinchina, Tonking und China für Christus ihr Blut vergossen Familien für das Vereinsjahr 1899/900. — 48. Diöcesan-Nachrichten. haben. — 46. Currende, betreffend die Weihe der Menschheit an das hei- | 45. Seligsprechung jener Märtyrer, welche in jüngster Zeit in Eochinchina, Tonking und Ghinn für Ehristus ihr Kl ut vergo sten haben. LEO PP. XIII. AD PERPETUAM REI MEMORIAM. FORTISSIMORUM virorum seriem, qui effuso sanguine testimonium Christo reddiderunt, nulla unquam conclusit aetas, sed fastorum ipsorum tabulae novis semper enitent titulis. Martyrum enim purpurata sanguine vel ab ipsis suis primordiis Ecclesia exhibere postea nunquam destitit miranda exempla fortitudinis. Dum ad labefactandam Christi militum firmitatem nova excogitarunt tyranni suppliciorum genera, auxerunt pariter ad sempiternum Ecclesiae decus praestantium heroum coronas et palmas. Id porro non sine previdentissimo Dei consilio factum est : nimirum ut manifeste constaret durissimo certamini e coelis adfuisse Auctorem fidei nostrae Christum Iesum, qui, ut scripsit 8. Cyprianus, „praeliatores et assertores sui nominis in acie confirmavit, erexit, qui pugnavit et vicit in servis suis“. Hoc etiam saeculo modo ad exitum labente, Cochinchinae, Tunquini, et Sinarum Imperii terrae feraces martyrum fuere. Excitato enim plurium annorum spatio illis in regionibus dirissimae insectationis turbine adversus Christi Religionem feliciter illuc invectam, multi Evangeli! praecones exantlatis per eas gentes ineffabilibus laboribus, aditisque omne genus periculis, quam diuturno sudore provexerant fidem, effuso cruore obsignare non dubitarunt. Haec generosa Christi pugilum manus praeclara antiquorum martyrum facinora aequavit; antistites enim sacrorum, sacerdotes tam saeculares quam regulares, catechistae, milites et cuiusque conditionis aetatisque homines, atqne etiam mulieres, exsilia, carceres, cruciatus, extrema denique omnia fortiter pati maluerunt, quam Crucem conculcare et a sanctissima religione desciscere. Atqui ad tentandam Christianorum in fide constantiam, exquisitissima barbari tortores adhibuerunt tormenta, quae meminisse animus nedum enarrare reformidat. Aliis ad palum deligatis elisum laqueo guttur, alii in crucem acti, plures securi percussi, nonnulli fame enecti, alii horrendum in modum secti, vel mcmbratim caesi fuerunt, alii denique in caveis ferarum more inclusi, solis aestu, siti, verberibus, catenis et squaliore carceris afflicti, mortalem hanc vitam cum immortali ac beata commutarunt. Tantam vero suppliciorum atrocitatem alacri ac flecti nescio animo perpessi sunt : „steterunt, ut Sancti Cypriani verbis utamur, torquentibus fortiores, ac saevissima diu plaga repetita inexpugnabilem fidem expugnare non potuit“. Strenuissimorum istorum heroum numerus ad septem et septuaginta adscendit. Quadraginta novem gloria pertinet ad inclytam et praeclare de religionis incremento meritam Exterarum Missionum societatem. Hi sunt iu Sinis Ioannes Cabrici Taurin Dufresse Episcopus Tabracensis et Vicarius Apo-stolieus Sutchuensis ac pro fide interfecti Augustinus Chap-delaine, Augustinus Tchao, Paulus Eicon seu Liou, Io-sephus Yuen seu Uen, Tbaddaeus Eicon, Petrus Eicon seu Ouen Yen, Petrus Ou, Toachim Ho, Laurentius Pe-Man et Agnes Tsao-Kouy. Praeterea qui in Tunquino martyrium fecerunt Petrus Dumoulin Borie Episcopus electus, loannes Carolus Cornay, Augustinus Schoeffler, Petrus Khoa, Vincentius Diem, Petrus Tuy, Iacobus Nam, lo-sephus Nghi, Paulus Ngan, Martinus Tinnii, Paulus Khoan, Petrus Thi, Andreas Dung seu Lac, Ioannes Dat, Lucas Eoan, Petrus Tu. Franciscus Xaverius Can, Paulus Mi, Petrus Duong, Petrus Truat, Ioannes Baptista Thanh, Petrus llieu, Antonius Dich, Michael Mi, Martinus Tho, Ioannes Baptista Con, Ioannes Aloisius Bonnard. Et qui in Cochinchina in odium fidei interempti sunt Franciscus I Isidorus Gagelin Missionarius Apostolicus et, Pro-Vicarius Generalis Cochinchinensis, Franciscus Iaccard, Iosephns Marchand, Emmanuel Trieu, Philippus Minh, Andreas Trong, Thomas Thien, Paulus Doi Buong, Antonius Quinh Nam, Simon Hoa et Matthaeus Gam. Hos inter ad exemplum enituit adolescentis militis constantia Andrene Trong plane digni suae fortitudine matris, «piae imitata Deiparam perdolentem adstitit filii supplicio, abscissumque illius caput a tyranno repetiit, excepitque gremio. Sex ac vigiliti etiam Martyribus gaudet fecunda Sanctorum parens et altrix Praedicatorum Fratrum familia, nempe Ignatio Delgado Episcopo Mellipotamensi Vicario Apostolico Tunquini Orientalis et Dominico Henares Episcopo Fesseitensi praefati Vicarii Apostolici Coadiutore, quorum primus in carcere et cavea diu martyr absumptus est, alter capitis obtruncatione certamen absolvit. Similiter in Tunquino accedunt hisce in passione socii novem ex ordine Praedicatorum Sacerdotes, Iosephus Fernande/. Vicarius Provincialis, Vin-centius Yen, Dominicus Dieu seu Hanli, Petras Tu, Thomas Du, Dominicus Doan seu Xuyen, Iosephus Hien, Dominicus Tradì seu Doai, et Dominicus Time omnes capite caesi, praeter extremum, qui gravi vulnere saucius occubuit. Sunt e reliquo clero Iosephus Nien seu Vien, Bernardus Due, ambo capite mulctati et Petrus Tuan in vinculis cruciatuum diuturnitate consumptus. Subeunt catechesis tradendae ministri Iosephus Canli medicus in tertium ordinem 8. Dominici adlectus, Franciscus Chicn seu Chieu ambo capitis damnati, Iosephus seu Petrus Uyen e tertio ordine 8. Dominici in carcere aerumnis confectus, Thomas Toan item tertiarius Dominicarius fame enectus, Franciscus Xaverius Mau et Dominicus Uy, similiter tertiarii laqueo suspensi. Extremo hoc genere mortis affecti, succedunt alii duo tertiarii Dominicani, nempe agricolae Augustinus Moi et Stefanus Vinli, deinde milites tres, ex quibus Dominicus seu Nicolaus Dat fune strangulatus, Augustinus Huy et Nicolaus The secti: denique Thomas De sartor pariter e tertio ordine S. Dominici laqueo suffocatus. Congregatio Missionis 8. Vincenti! a Paulo, omne genus ministerii et charitatis complexa, ac tam longe porrecta quam late patet humanitas in Sinis, caeteris hisce Martyribus Venerabilem Dei Famulum Franciscum Ciet dedit socium, qui ncc apostolicis laboribus fractus, nec periculis aut minis deterritus, post longos saevi carceris cruciatus, laqueo suffocatus et crudeli modo conculcatus, diuturnum martyrium constantissime tulit. Tandem ne invicta haec acies italici etiam nominis gloria careret, spectat ad Minorum Franciscalium ordinem de religione ac societate semper optime meritum Venerabilis Ioannes Lantrua, nuncupatus a Triora, eius natali in Liguria oppido. Ilie multis ex ethnicis ad Christum adductis, plurimis Christianis in fide firmatis, unus in vastissima Imperii Sinensis regione Sacerdos, proscriptae religionis ministerium inter- ritus exercuit, donec in vincula conieetus et capitis damnatus eliso per laqueum gutture pretiosam obiit in conspectu Domini mortem. Horum omnium praeclarissimi triumphi et longe lateque per Christianum orbem fama diffusa, lubar enim accessit miraculorum ; ncque defuerunt de coelo signa. Saepe incorrupta martyrum corpora suavem effuderunt odorem ; saepe post supplicium ingens auditus innubilo caelo fragor; aut fulmine tactum tyranni tribunal, aut insolitis motibus tremuerunt orbes. Garrula interdum hirundinum acies circum morituros laeta volitavit, et, peracto Venerabilium Dei Famulorum martyrio, obscura ferrugine sol texit nitidum caput atque impii carnifices aeternam noctem timuerunt. Sequuta tandem pervicacium quorundam infidelium ad Christi fidem conversio, ac te-terrimae poenae, quibus plures e tyrannis tantarum caedium auctoribus obnoxii fuerunt, tum Martyrum decus et gloriam auxerunt, tum sanguinem eorum vere semen Christianorum esse probarunt. Propterea inquisitionis confectis legitimis tabulis, atque ad Urbem transmissis, de ipsorum martyrio penes Sacrorum Rituum Congregationem causa agitari coepta est, oinnibusque probationibus accurate perpensis. Nos per decreta lata, sexto nonas lulias anni superioris, quinto Kalcndas mensis Martii et octavo Kalendas Aprilis vertentis anni de septuaginta septem eorumdem Venerabilium Dei Famulorum martyrio ei usque causa, itemque «le miraculis seu signis constare solemniter ediximus duobus exceptis ex eo numero, nempe Venerabilibus Matthaeo Gam et Ioanne Aloisio Bonnard qui iis signis carent, quos tamen propter martyrii splendorem ac fortiter toleratam pro Christo mortem eodem censu ac. reliqui martyres habendos esse iussimus. Ad actorum vero legitimam seriem perficiendam illud supererat discutiendum, num ipsi Venerabiles Dei Servi inter Beatos Coclites tuto forent recensendi. Hoc praestitit dilectus Filius Noster Caietanus S. R. E. presbyter Cardinalis Aloisi-Masella causae Relator in generalibus Comitiis ipsius Sacrae Rituum Congregationis habitis coram Nobis in Vaticanis aedibus sexto Kalendas Aprilis vertentis anni, omnesque tum Cardinales sacris tuendis Ritibus praepositi, tum qui aderant Patres Consultores unanimi suffragio affirmative responderunt. Nos vero iterandas esse preces consuimus, ut ad sententiam in tam gravi negotio ferendam divinae sapientiae praesidium Nobis compararemus. Dominica vero proxima solemnibus Christi Resurgentis huius saecularis anni eucharistico litato sacrificio, accitis dilecto filio Nostro praefato Cardinali Caietano Aloisi-Masella causae Relatore ac Pro-Praefecto 88. Rituum Congregationi ac R. P. Ioanne Baptista Lugari Sanctae Fidei Promotore, una cum Reverendissimo eiusdem Congregationis Secretario Diomede Panici, ad solemnem dictorum septem ac septuaginta Martyrum Beatificationem tuto procedi posse decrevimus. Quae cum ita sint, Nos precibus permoti «pia- tuor Ordinum Religiosorum nempe Congregationis ah Exteris Missionibus, Ordinis Praedicatorum, Congregationis Missionis S. Vincenti! a Paulo, atque Ordinis Minorum 8. Francisci Assisiensis, simulque annuentes votis Vicariorum Apostolicorum Tunquini, Cochinchinae et Sinarum Imperii, qui illis in regionibus Christi Martyrum sanguine purpuratis Dominico gregi advigilant, de Consilio VV. FF. NN. 8. R. E. Cardinalium 8acris tuendis Ritibus praepositorum, Apostolica Nostra auctoritate, praesentium vi, facultatem facimus, ut Venerabiles Servi Dei Ioannes Gabriel Taurin Dufresse, Episcopus Tabracensis, Petrus Dumoulin Borie, Episcopus electus et socii quos ante nominavimus ab exteris missionibus; Ignatius Delgado, Episcopus Melli-potamensis, Dominicus Renares, Episcopus Fesseitcnsis Ordinis Praedicatorum, sociique praedicti; tandem Fran-eiscus Ciet e Congregatione Missionis et Ioannes a Trioni Ordinis Minorum 8. Francisci in odium Fidei ab idololatria interfecti Beati nomine in posterum appellentur, eorumque corpora et lipsana scu reliquae non tamen in solem »i bus supplicationibus deferendae, publicae fidelium venerationi proponantur atque imagines radiis decorentur. Praeterea eadem Auctoritate Nostra concedimus, ut de illis recitetur Officium et Missa de communi plurimorum martyrum iuxta rubricas missalis et breviarii tum Romani tum Ordinis Praedicatorum cum orationibus propriis per Nos adprobatis. Eiusmodi vero Officii recitationem Missaeque celebrationem fieri concedimus in domibus ac templis quatuor dictorum Religiosorum Ordinum et Congregationum necnon Filiarum Gharitatis, ab omnibus Christi fidelibus tam saecularibus quam regularibus qui horas canonicas recitare teneantur. Tandem concedimus ut supradictis. in templis ubique terrarum existentibus solemnia Beatificationis Venerabilium dictorum Dei servorum celebrentur eum Officio et Missis duplicis maioris Ritus: quod quidem fieri praecipimus die per Ordinarium respective definienda intra primum annum postquam eadem solemnia in Patriarchiali Nostra Vaticana Basilica celebrata fuerint. Non obstantibus Constitutionibus et Ordinationibus Apostolicis ac Decretis de non cultu editis ceterisque contrariis quibuscumque. Volumus autem ut harum Litterarum exemplis etiam impressis, dummodo manu Secretarii Sacrorum Rituum Congregationis subscripta sint et sigillo praefecti munita, eadem prorsus fides in disceptationibus etiam judicialibus habeatur, quae Nostrae Voluntatis significationi hisce Litteris ostensis haberetur. Datum Romae apud 8. Petrum sub annido Piscatoris, die VII Maii MCM. Pontificatus Nostri Anno XXIII. L •$< S. Alois. Card. Macchi. 4(> Gurrende, betreffend die Weihe der Menschheit an das heiligste Ser; Jesu. per Heilige Vater Papst Leo XIII. hat mit dem Rundschreiben „Annum sacrum“ vom 25. Mai 1899, enthalten im „Kirchlichen Verordnungs-Blatte" vorn 15. Inni 1899, Stück VI If, Nr. 35, die Katholiken eingeladen, den neunten, zehnten und eilften Juni 1899 besonders feierlich zu begehen und sich mit einer besonderen Formel dem hochheiligen Herzen Jesu zu weihen. Wir Lavantiner haben uns schon am 17. Juni 1898 dem süßesten Herzen Jesu aufgeopfert. Das „Kirchl. Verordnungs-Blatt" vom 15. Juni 1899, Stück VIII, Nr. 36, brachte ein bezügliches Hirtenschreiben und die deutsche und slovenische Übersetzung der obigen Encyclica sammt dem vorgeschriebenen Weiheformulare, welches in den gedachten Sprachen ans S. 123 und 128 des edierten Verordnungs-Blattes vom 15. Juni 1899 zu finden ist. Das „Kirchl. Verordnungs-Blatt" vom 1. Jänner 1900, Stück I. brachte sub Nr. 2 die Instruction der hl. Congregatio Rituum vom 27. November 1899, betreffend die in Rede stehende Weihe der Menschheit an das hochheilige Herz Jesu und die neuerliche Gewinnung der Ablässe, die mit dem Rundschreiben „Annum Sacrimi“ vom 25. Mai 1899 bewilligt wurden, und welcher sich Alle theilhaftig machen können, welche am hochheiligen Herz Jesu-Feste des Jahres 1900, oder am darauffolgenden Sonntage die obengedachte Weihe an das hochheilige Herz Jesu wiederholen. Das „Kirchl. Verordnungs-Blatt" vom 14. Jänner 1900, Stück II, Nr. 15 und 16 brachte das deutsche und slovenische Fastenhirtenschreiben für das Jahr 1900, in welchem der Entschluss knndgegeben wurde, im Sinne der Instruction der heiligen Ritencongregation vom 27. November 1899, betreffend die Weihe der Menschheit an das hochheilige Herz Jesu, diese Weihe am Herz Jesu - Feste l. I. oder am darauffolgenden Sonntage in allen Pfarrkirchen der Lavanter Divcese zu erneuern. Das „Kirchl. Verordnungs-Blatt" vom 15. Mai 1900, Stück III. brachte sub Nr. 17 eine Anweisung, wie der obigen Instruction der heiligen Congregatimi der Riten vom 27. November 1899 zu entsprechen sei, um der bewilligten Ablässe theilhaftig zu werden. Darinen wurde gesagt: „Es wird sich demnach empfehlen, vor Abbetnng des Weihegebetes ausdrücklich die Intention zu erwecke», dass man aller jener geistigen Vortheile theilhaftig zu werden begehrt, welche der Heilige Vater für die Vornahme der Weihe an das heiligste Herz Jesu und für die Wiederholung der Weihe in dem bezüglichen Schreiben in Gnaden bewilligt hat." l* In Ausführung ber vorstehenden Bestimmungen wirb demnach angeordnet, dass am 22., 23. und 24. Juni l. I. in allen Pfarrkirchen der Diöeese zur geeigneten Stunde vor dem ausgesetzten hochwürdigsten Sacramente die Litanei des hochheiligen Herzens Jesu, enthalten im „Kirchl. Verordnungs-Blatte" vom 15. März 1899, Stück III, S. 13 und am letzten Tage die Weiheformel, enthalten im „Kirchl. Verordnungs-Blatte" vom 15. Juni 1899, S. 123 und 128 feierlich abgebetet werde. Es wird aber absolut nvthig sein, den Weiheaet mit einer erläuternden Ansprache einzuleiten, um so Gottes Ehre desto gewisser zu vermehren und die Theilnahine an den Schätzen der Kirche desto mehr zu sichern. Vos igitur . . . crescite in gratia et in cognitione Domini nostri et Salvatoris, Jesu Christi. Ipsi gloria et nunc et in diem aeternitatis. Amen. (II. 1’etr. 3, 17. 18). Marburg, am hochheiligen Frohnleichnamsfeste, den 14. Juni 1900. 47. Jahresbericht über den allgemeinen frommen der Hl. Familie ;u Uamreth Wit dem H. ä. Schreiben vom 8. Juni 1900, Nr. 2034 ist Seiner Eminenz, dem Cardinal-Proteetor des allgemeinen frommen Vereines der christlichen Familien zur Verehrung der heiligen Familie von Nazareth der Jahresbericht über diesen zeitgemäßen Verein für das abgelausene Vereinsjahr 1899/900 übermittelt worden. Darnach sind im verflossenen Vereinsjahre in der Lavanter Diöeese 809 Familien mit 3333 Mitgliedern dem Vereine neu beigetreten. Sie vertheilen sich auf die nachbenannten Pfarren, wie folgt: Marburg 118 Familien mit 240 Mitgliedern; St. Peter hei Marburg 69 Familien mit 261 Mitgliedern; St. Barbara bei Wurmberg 257 Familien mit 1152 Mitgliedern; Zelniz 24 Familien mit 45 Mitgliedern; St. Margarethe» an der Peßniz 6 Familien mit 20 Mitgliedern; Cilli 8 Familien mit 36 Mitgliedern; Fraßlan 4 Familien mit 8 Mitgliedern; Riek 10 Familien mit 69 Mitgliedern; Jaring 2 Familien mit 6 Mitgliedern; St. Georgen an der Peßniz 11 Familien mit 65 Mitgliedern; Zibika 33 Familien mit 104 Mitgliedern; St. Stefan bei Süssenheim 2 Familien mit 9 Mitgliedern; Nenkirche» 19 Familien mit 110 Mitgliedern; Doberna 13 Familien mit 64 Mitgliedern; Sternstein 1 Familie mit 6 Mitgliedern; Pettau 19 Familien mit 32 Mitgliedern ; Saldenhofen 6 Familien mit 24 Mitglieder»; St. Gertraud ob Tüffer 13 Familien mit 45 Mitgliedern; Dobova Verein der christlichen Familienzur Verehrung für das Vereinsjahr 1899/900. 21 Familien mit 97 Mitgliedern; Sromlje 158 Famil'e» mit 856 Mitgliedern; Artiče 15 Familien mit 84 Mist; i . it. Dass in diesem Jahre die Zahl der neueingetretenen Familien und Mitglieder gegen die früheren Vereinsjahre zurückgeblieben ist, mag wohl darin seinen Grund haben, dass dieser fromme Verein ja ohnehin schon in der Diöeese eine überaus große Verbreitung gefunden hat, indem er nun im Ganzen 28.151 christliche Familien mit 139.054 Mitgliedern zählt. Wahrlich eine stattliche Zahl von frommen Gläubigen, welche sich die Aufgabe stellen, die Hl. Familie von Nazareth andächtig zu verehren und ihr häusliches Tugendleben nachzuahmen! Wenn man jedoch bedenkt, dass der Schematismus der Lavanter Diöeese im Jahre 1900 eine Seelenzahl von 510.938 ausweist, so wird man eine noch weitere Vermehrung der Mitgliederzahl dieses gerade in unseren Tagen so wichtigen frommen Vereines noch immer für möglich halten. Darum wird derselbe auch fernerhin der sorgfältigen Pflege der hochwürdigen Seelsorgegeistlichkeit dringend empfohlen. Die fürstbischöflichen Pfarrämter werden abermals aufmerksam gemacht, die neuen Mitglieder - Verzeichnisse b i s Mitte Mai kommenden Jahres anher in Vorlage zu bringen. 48. Diöcefan-Uachrichten. Übersetzt wurde Herr Jakob Kosar, Kaplan in Altenmarkt, in I Unbesetzt ist geblieben der l. Kaplansposten in Altenmarkt, gleicher Eigenschaft nach St. Martin bei Schalleck. F.-B. Lavanter Ordinariat zn Marburg, am 15. Juni 1900. f Fürstbischof. £tucf Der Sl. kLnrilluS.Bnchdruckcrei in Marburg.