v

S, 'IPAV5C

GLASILO UČENCEV OSNOVNE ŠOLE IVANA ROBA
ŠEMPETER PRI GORICI
ŠOLSKO LETO 2019/2020

ISSN 2712-4592

GLASILO UČENCEV OSNOVNE ŠOLE IVANA ROBA
ŠEMPETER PRI GORICI
ŠOLSKO LETO 2019/2020

KAZALO
DOBRODOŠLICA ŠČIPAVCU, mag. Primož Hvala Kamenšček

7

O NATEČAJIH , Tatjana Harej, prof.

8

ZVITA LISICA, VEDNO LAČNI VOLK, NAIVNI ZAJČEK 1. - S. razred

1o

MRAVLJI IN MUREN, Taras Čoha, 2. a, mentorica: Alenka Vodopivec

11

O ZAJČKU, KI NI VEDEL, KATERI DAN JE DANES, Jakob Prislan, 2. b, mentorica: Matejka Harej

11

UGANKA, Ivana Lisjak, 3. b, mentorica: Vesna Ferizovic

12

LISICA IN KOZICA, Lina Bucan, 1. b, mentorici Mirjam Volk, Sara

Ambrožič

13

LUMPI ZAJEC, lvon Dornik, 2. Vrt, mentorica: Polonca Keše

15

NAIVNI ZAJČEK, Mihaela Olivo, 3. a, mentorica: Nina Lisjak

15

NAIVNI ZAJČEK, Marta Modic, 3. Vog, mentorici: Aleksandra Lisjak, Anja Oblak

16

LAČNA MIŠKA, Zoja Tomažič, 3. Vrt, mentorica: Tatjana Marvin

16

ZVITA LISICA, VEDNO LAČNI VOLK, NAIVNI ZAJČEK IN NENAVADEN GOST, Naja Žgavc,
mentorica: Janja

Prinčič

18

KOZA, LISICA IN ZAJEC, Tomas Marcovich, 4. Vog, mentorici: Aleksandra Lisjak, Anja Oblak
MUC PISATELJ, Aljaž

Božič,

4. b, mentorica: Anica Erjavec

UGANKA, Thiago Nonis, 4. a, mentorica: Lucija

Gregorič

NAIVNI ZAJČEK, Hana Zavadlav, 5. Vrt, mentorica: Suzana Koncut

3

21
23
23
24

PRIPOVEDOVALI SO Ml ... 6. - 9. razred

26

KAKO JE REKA HUBELJ DOBILA IME, Tajda Ušaj, 6. a, mentorica:Tatjana Harej, prof.

28

KOŠNJA POD TRSTELJ EM, Svit Konrad, 6. b, mentorica: Tadeja Karl, prof.

31

STARI TOLMUN, Urban Dubravica, 6. c, mentorica: Nina Bednarik, mag.

32

NASTANEK IMENA VASI LEVEC, Marina Dubravica, 7. b, mentorica: Tadeja Karl, prof.

34

JUHA IZ KAMNA, Neli Lutman, 7. a, mentorica: Tatjana Ha rej, prof.

36

TAKU JE BLO ENKRT U BRDH, Lana Horvat, 9. a, mentorica:Tatjana Harej, prof.

38

KAKU JE BUY USTVARU VRTEJBENKU, Miha Zavadlav, 9. b, mentorica: Tatjana Ha rej, prof.

41

NONO Ml PRIPOVEDUJE Lian Ušaj, 9. c, mentorica: Tadeja Karl, prof.
PRVA VOŽNJA Z AVTOM, David Batistič, 8. a, mentorica: Tatjana Ha rej, prof.
KAKO JE NASTALO BLEJSKO JEZERO, Lev Štekar, 8. c, mentorica: Tatjana Ha rej, prof.

44
46
47

PRISPEVKI V TUJIH JEZIKIH, Angleščina

48

A FOX, Eva Juretič, Mihaela Olivo, 3. a, mentorica: Vanja Velišček
A RABBIT, Gal Cizera Turk, Filip Koglot, 3. a, mentorica: Vanja Velišček
MV MONSTER ANIMAL, Elham Limani, 5. b, mentorica: Urška Lukan
PIGGV ANO FRIENDS, Kristin Petrovčič, 5. b, mentorica: Urška Lukan
MEETTHE RABBIT, THE FOX, THE WOLF ANO OUR OTHER ANIMAL FRIENDS,
lssa Matjašič, 6. A, Izza Jarc, 6. a, Matija Ferček, 6. a, Julija Krapež, 6. b, Sofia Simčič, 6. c, Neža
Devetak, 6. c, Jakob Lapajne Melink, 6. c, Urban Dubravica, 6. c, Alma šaranovic, 6. č,
mentorica Urška Lukan
MV PETS, Eva Špolad Kakčič, Class 6. č, mentorica: Tanja Erzetič
HOW ROBERTTHE RABBIT GOT LONG EARS, Valentina Mišigoj, Class 7. b,
mentorica: Tanja Erzetič
HOW RICHARDTHE RABBIT GOTA SHORTTAIL, Mija Istenič, Class 7. c,
mentorica: Tanja Erzetič
WHV RABBITS HAVE FLUFFV TAILS, Noe mi Anaia Mužina, Class 7. č,
mentorica: Tanja Erzetič

49
50
51
52

4

54
56
56
57
58

WHY FOXES HAVE BIG FURRYTAILS, Miha Vidic, Class 7. č, mentorica:Tanja Erzetič
LITTLE VIXEN'S STORY, Marina Dubravica, Class 7. b, mentorica: Tanja Erzet i č
AN ANIMAL SONG, Luka Hlede, 7. b, mentorica:Tanja Erzetič
PROS AND CONS OF HAVING PETS, Sara Bavčar, Class 9. c, mentorica: Tanja Erzetič
A WALK DOWN MEMORY LANE, Lana Miklavčič, 8. c, mentorica: Nina Drstvenšek
THE COLOURFUL DRESS, Nike Korenjak, 9. a, mentorica: Nina Drstvenšek

58
60
62
63
64
65

PRISPEVKI V TUJIH JEZIKIH, Italijanščina

66

AMORE NELLA FATTORIA, Pia Molar, 4. Vrt, mentorica: Kristina Stopar Jenišek
IL LUPO DISTRUTTORE IRO, Julija Krapež, 6. b, mentorica: Kristina Stopar Jenišek
COME VEDO IL MONDO TRA 15 ANNI, Leon Pintar, 9. c,
mentorica: Kristina Stopar Jenišek
10 E IL COMPUTER, Leon Pintar, 9. c, mentorica: Kristina Stopar Jenišek
IL MONDO CHE VORREI, Lana Miklavčič, 8. c, mentorica: Kristina Stopar Jenišek
1 LIBRI - 1 NOSTRI AMICI?, Kian Korečič Cernatič, 8. c, mentorica: Kristina Stopar Jenišek
LA MIA CITTA - ŠEMPETER PRI GORICI, Lara Padovani, 8. a,
mentorica: Kristina Stopar Jenišek
IL MIO VILLAGGIO - VRTOJBA, Kian Korečič Cernatič, 8. c,
mentorica: Kristina Stopar Jenišek
MESSAGGIO NELLA BOTTIGLIA, Lara Padovani, 8. a in Mija Marcina, 8. b,
mentorica: Kristina Stopar Jenišek

67
67

5

68
68
70
70
72
73
74

6

DOBRODOŠLICA ŠČIPAVCU
Spoštovani bralci,
ponosni smo, da naša šola nosi ime Ivana Roba, pesnika, pisatelja, prevajalca in satirika.
Gre za misleca kritičnega uma in razuma, s prefinjeno rahločutnostjo za prav in krivice do
posameznika in naroda, ki jih je izražal na svojstven način skozi satiro. Osrednja ideja
njegove biti je bila namenjena spoznavanju smisla in vrednosti življenja. Ivan Rob je
pomnik pokončnosti in klenosti razumnika, ki je znal opozoriti in se upreti vsem
družbenim in sistemskim krivicam, čeprav na račun življenja. Je velik domoljub in vzor
ostre besede, odločnosti za pravično in večni zgled nam in družbi.
S Ščipavcem nadaljujemo ustvarjalno Robovo tradicijo izdaje podlistka, ki je preraste! v
literarni zbornik, in v okviru katerega smo naredili premik od družbene satire k
literarnemu poustvarjanju.
V prvem delu Ščipavca predstavljamo prispevke učencev, ki so se izkazali na šolskem
literarnem natečaju s tematiko jezikovnega ljudskega blaga, pripovedi, poezije in proze.
Zapise so učenci popestrili z likovnim ustvarjanjem na temo ljudskih pravljic Zverinice iz
Rezije, ki jih je zapisal etnolog in etnograf Milko Matičetov, ki se je rodil pred 100 leti (1 O.
9. 2019 v Koprivi na Krasu) in umrl pred S leti (S. 12. 2014 v Ljubljani).
V drugem delu Šipavca predstavljamo prispevke učencev (The thrill of languages), ki so
jih zapisali vtujihjezikih:angleščini in italijanščini.
Primarna naloga osnovne šole je vzgajati in krepiti zavest posameznika in ljubezen do
domovine, maternega jezika in bogatiti znanjestujimijeziki.
Želimo vam zanimivo branje.
mag. Primož Hvala Kamenšček, ravnatelj
7

O NATEČAJIH
Na naši šoli smo razpisali interni literarni natečaj za učence od 1. do 9. razreda.
Učenci od 1. do S. razreda so ustvarjali na temo Zvita lisica, vedno lačni volk, naivni
zajček ... in pri tem jim je bila v pomoč zbirka rezijanskih pravljic Zverinice iz Rezije, ki
jih je zbral etnolog Milko Matičetov. Izpod peresa otrok so nastale živalske pravljice,
uganke, stripi, pesmi, križanke in sli kopi si.
Učenci

od 1. do 9. razreda pa so ustvarjali na temo Pripovedovali so mi ... Nekateri
so po pripovedovanju babic in dedkov zapisali najzanimivejše dogodke, ki so jih
doživeli v otroštvu oz. mladosti, drugi pa so ravno tako po pripovedovanju babic in
dedkov zapisali navade, šege in običaje na Primorskem, in sicer v primorskem
narečju. Učenci so s tem poskrbeli, da bi te zgodbe še naprej živele med nami in da ne
bi tonile v pozabo.
Namen literarnega natečaja je bil, da bi učence spodbudili k literarnemu ustvarjanju
ter k zavedanju o pomenu ljudskega blaga za okolje, v katerem živijo, za slovensko
kulturo, književnost in narod.
Razpisali smo tudi interni likovni natečaj za učence od 1. do S. razreda.
Učenci so se preizkusili tudi na likovnem področju. V navdih so jim bile pravljice
Zverinice iz Rezije. Pri tem so uporabili različne likovne tehnike in izvirnost. Njihova
otroška domišljija pa nas je popeljala v svet rezijanskih pravljic.

Tatjana Ha rej, prof.

Sarai Leban, 1A, mentorici Katarina Tischer Gregorič, Jasna Telarevič

ZVITA LISICA,
VEDNO LAČNI VOLK,
NAIVNI ZAJČEK ...

>U

·;;:
~

ro

~
ro

C:

VI

ro
-,

•u
·.::
o

Ol

....
....
Q)

"'

1~
C:

·.::
ro
..,
ro

~

·u
·.::

..,o
C:
Q)

E
~

.
~

•u

....::::,
Q)

-,

ro

C:

<(

10

MRAVLJI IN MUREN
Mravlji sta jeseni pridno zbirali sadeže in pospravljali drva. Muren je cele dneve igral
kitaro in pel. Bližala se je nevihta. Mravlji sta spravljali seno. Ko je začelo deževati, je
muren prosil mravlji, če mu dasta prenočišče. Mravlji sta vprašali murna, če jima bo
pomagal sekati drva. Muren je zavrnil njuno prošnjo. Prišla je zima in začelo je snežiti.
Muren je bil premražen in lačen. Potrkal je pri mravljah. Mravlji sta murna spustili v
hišo, ker jima je obljubil, da jima bo pomagal. Rekel je, ko bosta onidve na delu, bo on
njima sekal drva. Mravlji sta bili veseli. Naslednjo pomlad, ko sta mravlji odšli po seno,
je muren že podrl eno drevo. Tako so postali prijatelji, muren pa je brenkal na svojo
kitaro le ob zimskih večerih.

Taras Čoha, 2. a
Mentorica: Alenka Vodopivec

O ZAJČKU, KI NI VEDEL,
KATERI DAN JE DANES
Nekoč je živel zajček,

ki ni vedel, kateri dan je danes. Tako je zajček šel v gozd in srečal
kralja medveda. Zajček mu je povedal, kako je žalosten. Žalosten je bil, ker ni vedel,
kateri dan je danes. Medved je povedal zajčku, da se mora najprej naučiti dneve v
tednu po vrsti. Ko se je zajček naučil dneve po vrsti, je vesel šel domov. Po poti domov
je srečal medveda in ostale živali ter jim povedal, kateri dan je danes. Živali so
začudeno strmele v zajčka, kako našteva dneve v tednu. Za zajčka je bil to najsrečnejši
dan v življenju.

Jakob Prislan, 2. b
Mentorica: Matejka Harej
11

UGANKA
Puhasta je in prede,
kadar ji kaj ni

všeč,

to z mijavkanjem pove,
se obrne in gre.
Ivana Lisjak, 3. b
Mentorica: Vesna Ferizovic

-} ~

12

LISICA IN KOZICA

Lina Bucan, 1.B, mentorici Mirjam Volk, Sara Ambrožič

13

Ema Berce 2.A, mentorica Alenka Vodopivec

14

LUMPI ZAJEC
Nekoč je živel

poreden zajec, ki je nagajal. En dan je zajec nagajal lisici. Lisica je vstala
in rekla: »Dovolj.« Zajec pa je stekel. Prišel je do ene hiše. V hiši je bila miška, ki je
pospravljala. Zajec je gledal skozi okno. Miška je videla ušesa. Pomislila je, kajjeto. Miš
je pogledala skozi okno. Slišala je glodanje. Pogledala je na vrt. Videla je zajca. Skrila se
je. Zajec je pogledal miš. Miš in zajec sta se spoznala ter sta živela srečno do konca
svojih dni.

Ivan Dornik, 2. Vrt
Mentorica: Polonca Keše

NAIVNI ZAJČEK
Nekoč je živel zajček, ki je vsem verjel. Živel je na polju. 1melje hišico, v kateri je živel

sam. Zraven hišice je imel majhen vrtiček. Ker je bil zajček nadležen, so mu gozdne
živali hotele nastaviti past. Nekega dne so mu rekle, da je njegova mama hudo bolna.
Odhitel je domov, si napravil culo, zdravila in odšel. Živali so si oddahnile. Ko je prišel k
mami, ga je mama veselo sprejela. Vprašala ga je, zakaj je prišel. Rekel je, da je prišel,
ker so mu rekli, da je bolna. Mama je rekla, da ni bolna. Ko je zajček ugotovil, da so ga
gozdne živali pretentale,je sklenil, da ne bo več verjel vsemu, kar mu drugi rečejo.

Mihaela Olivo, 3. a
Mentorica: Nina Lisjak

enak Vlit l<:ot

C

·s:._
ro

~
rc

...

C
rc
. .....,
+-'

~
rc

-~
....
o
......
C

OJ

E
f-~

o:

>:
M
C

..:.:::
::J

....J

ro
....
ro

....J

•

Žiga Grmek 2.B, mentorica Matejka Harej

17

kar celo. Tako bi tudi bilo, če pred vrata ne bi stopil Janin oče in Jani rekel, naj pospravi,
ker so sem prišli le začasno, ker njihov dom prenavljajo. Lisica in zajček sta bila zelo
žalostna, a volk je bil vesel.
Kako mislite, da bodo LISICA, ZAJEC in VIDRA še vedno v stiku, ko bodo narazen?
Odgovor:Tako,da si bodo pošiljali pisma.

Noja Žgavc, 4. Vrt
Mentorica:Janja Prinčič

+-'

::J

u

C

o

~

ro
ro

C

N
::J
Vl

ro

u

·;::

o

+-'

C

CI.)

E

u
......
ro
CI.)

N

~

Vl
,_
ro

C..

o

a::
t--="

a::

>:
i.n
•U
+-'

o

.::t:.

::J

>C

ro

>N

19

Petra Pia

Fornazarič

S.VRT, Prelisičen volk, mentorica Suzana Koncut

KOZA, LISICA IN ZAJEC
Nekega dne sta se srečali koza in lisica. Lisica je pozdravila kozo.
Koza ji je odzdravila. Vprašala jo je, če bi skupaj odšli k zajcu. To
se je tudi zgodilo. Pozdravili sta zajca in ga vprašali, če je dobre
volje. Zajec jima je rekel, naj bosta tiho, saj ima delo. Povedal
jima je, da krade korenje. Lisica je ugotovila, da ga ima veliko.
Zajec jo je prosil, naj tega ne pove lastniku njive medvedu.
Koza je vprašala zajca, zakaj krade. Povedal ji je, da krade, ker
nima dovolj rodovitne zemlje. Koza se je odločila, da bo
prispevala gnoj in z lisico bi mu pomagali pridelovati korenje.
Zajec se je s tem strinjal. In res, lisica in koza sta mu pomagali.
Nekega dne je zajec predlagal, da onidve delata, sam pa gre
nahranit kokoši. Lisica se s tem ni strinjala. Povedala je, da je
zajec preveč utrujen od napornega dela, zato bo odšla sama.
Res je šla in je ukradla vse kokoši, razen dveh. Zjutraj se je lisica
vrnila, ko je zajec še spal. Ukazala je kozi, naj pohiti in vzame vse
korenje. Morali sta zbežati, preden bi se zajec zbudil. Začeli sta
teči. Srečali sta volka. Volk ju je vprašal, kam se jima mudi.
Pogledal je, kaj držita v rokah. Takoj je opazil, da je vse to od
zajca. Lisica in koza nista hoteli priznati. Prosil ju je, da mu
povesta po pravici. Vsi trije so se vrnili do zajca. Koza in lisica sta
se mu opravičili ter mu vrnili korenje in kokoši.

Tomas Marcovich, 4. Vog
Mentorici: Aleksandra Lisjak, Anja Oblak

21

Izza Turk Blažič 1.A, mentorici Katarina Tischer Gregorič, Jasna Telarevič

22

MUC PISATELJ
Muc govori: »Kakšno pesem bom danes napisal? že vem.
Jaz sem muc, ti pa ne.
Večerjam ribo, ti pa ne.
Ti bi mi jo hotela vzeti, pa je nisi vredna.«
Miš reče: »Jaz sem miš, ti pa ne. Ti loviš, jaz bežim. Ti bi me hotel ujeti, pa se skrijem
v luknjo.«

Aljaž Božič, 4. b
Mentorica: Anica Erjavec

v

(]J

>
·o..
o

"O

g

ro

UGANKA

.::it.
C
(]J

<(

ro

Ostri, ostri so zobje,

v

·;::

...o
C

(]J

E
<i:
r-J

siva je njegova dlaka,
izza grma lačno zre,

'V

·;::
~

a..

kje ga kakšna ovčka čaka.

E

U.J

23

Thiago Nonis, 4. a
Mentorica: Lucija Gregorič

NAIVNI ZAJČEK
V majhni koči je živel zajček Tomi. Vedno je rad pomagal drugim živalim, ker je bil
dobrosrčen in nežen. Prijatelji so se norčevali iz njega, saj je bil naiven. Tomi je bil
najuspešnejši zajček v mešanem gozdu. Bil je hitrejši od medveda, volka in lisice, zato
so mu bili nevoščljivi. Nekega dne so ga lisica, volk in medved pretentali, da si je lisica
zvila gleženj in ji mora on pomagati. Zajček Tomi ji je rade volje pomagal, saj je bila
njegova prijateljica. Ko je zajček odšel iz hiše, sta medved in volk pokradla vse
nagrade in priznanja, ki jih je osvojil zajček v teku. Prilastila sta si jih, kot da so njune.
Ko je zajček prišel, je bilo vsepovsod razmetano in nobene nagrade ni bilo več. Tomi je
začel jokati, a takrat je prišla dobra vila in mu dala moč poguma, ničesar več se ni bal.
Ugotovil je, da sta mu volk in medved ukradla nagrade, medtem ko je on pomagal
lisici. Šel je do volka in medveda ter jima rekel, da bosta že videla, če mu bosta še
kradla. Onadva sta se naskrivaj posmehovala in mu rekla, da je revček, ki še palico
komaj dvigne. Zajček Tomi jima je rekel, da ima v zajčji deželi velikana Korenčka, ki se
jima bo maščeval. Naprej sta se posmehovala, Tomi se je razžalostil in je poklical
Korenčka. Ko sta ga videla, sta hotela zbežati, a ju je Korenček ujel in ju brcnil. To
novico je izvedel cel gozd ter nihče ga ni več dražil in mu nagajal. Živali so se mu
opravičile in postali so prijatelji. Pripovedovali so si šale in pregovore ter se zabavali in
smejali. Skupaj so živeli še veliko let.
Saj poznate ta pregovor: Smeh je pol zdravja.
Hana Zavadlav, 5. Vrt
Mentorica: Suzana Koncut

1

~
1
r
')/ ,)l
t , ~,
l·
7•t ••-~ :'( T
:
'-i{ •{,
·.
>.~-1..
.~ ·• -l

~

-

.

.

~ )'

___.:j _ - ·- -

1

.

~

.

_,J,_ ·_·_~ ----

--

i,

-i.

1.

1

,

j

..

Nika Bratuž 3.VRT, mentorica Tatjana Marvin

25

PRIPOVEDOVALI

so

Ml ...
6. - 9. razred

:t

....u

ro

~

::J

a:
ro
u

·;::

o
C

Q)

E

0

o

>:

4

KA.KO,.t6,'.R~.KAitd.lJBELJ. :o0.61.LA.1.M.E
nJ,\bUo vo.de ir1111e,.rodoyitne,zemlje; Qo_Hh,1
.J~ ~ilaitak§"irevnai daJ~m~}~aj)s!oletl}JP,redlem celo:hudl?:uš~l[fa:t~·
[~~ko,č iv~ipa_vs.~i 1 d9!111i

;, ~olinE(:Tf?ikg.s~ mu j~·m~itji!q, 9~ :-~~j~·s.~v9jirniilrgg9vi '1 z.?1l?t~I vv~n
rgo~e q~adLdojiho~ šeti d 9 nes je vid_
eti Juknjo, ikijo je budiG_:n~redi! z
r:ogovLTej:,~.(Otliniiskozt;go.ro •danes pravimo diUsJ~o-, o~~no. Ne taJ~o
:dofgo;naZ~JJe,ravno'( pod ter11·okno'r11 počival' velikan··. ,G!edal je·i na·
~-1.J..D~QQIQ!Jr}Q fj_fi :~1;,gg~.lljl:lgJl,lsI •~9 ,~ ji:> t_rygJliJ,oJ;:i~q~Jc;:,x~th 1K9 j~
rnzrr1J~II~.h .kako ,l.'.>iUfin ;pqrna.,9}th /1~ ,Ie. ipg'. J.1tr~J~qostni.rn Ž;Jj()st_i
premagall;;spanec.J/'.saqjah se :mujet prikazala ;dobra· vila\ in1. mu
.
mignila, ~~ g§r~~ ;p941<~tfrg·p9~iV?,,~'krive] ,V ?gbil,v~Ti!<E;{IkQh~iii~
1' (()c:l_~.V~lil(člrl/~ej~ pr~QJJdil,1~!c_o,tiJjgq~qrn;i in,z~_~e:IJ~9Ra.ti•1iibrJb.Z ;1 ;:3 .....
1. ..
, golimi~rokami:Je ,odmetaval zemljoJn '.\,.elike ·i skale..š.once je, bilo ~ , ,:
1visol<o;maporJ~~
bil veli~, veridar-,ve!ikan' se·! nl dal. ~leutrudno je g
1·del_
atJ0:: Rc,l_111a.pora sqrrLbafa»riJJ, tiu,,,~u, tii-.t«:Oko!iš~J,škratje, vile in
ptice so )\/si pfi~e~di Qieqat,~kc1j s.e qq~aJa;,;_QtJ.čudqvaff so velikanL
kako, se -'trudi' lih pri: tem\ navijalh >~Belj, be!j~. be!j, belj.« ·,J pa
,?Jjff 9v~Rgiii:~}9\19rp p9m~!'.'iil g9!i.Qg!: 9_
91~? se' je sliša!o sogii,c.:nr~
·velikanaHninavijanje.gled~lcev: »Hu;-belj, hu-belj, i 1u""bEH, hl!I-Rmalu jeii:zpodtgoh? pritekfa\voda) dolina je takoj o!e12r„P.i ,
Je 'vzcvetela{lžitoJei obrodffh in ;~~~i•s~o~b~ll!lli~S1~-e~::~'i'r11t'-·;·1111n1o1.111.
1·~Qg,QQ~.~ ,~Q: fJ';?J9,. k~t!.~!9 je :v'.elii<ar: izl<opc1l
po1m.enovani 1-;-lubelj:
1

n~

~J '·

·-·

,,

·.'

-

.

-,,

----

._?

_, __

-~-

'

., .
- .~ ~ . _ , .. .. . . . .

1

„

TaiJ'daUšt11J·. 6. a,

-.,_r • •,

•

•.-,---.r.,

=---- . .•~

Ji

_>

·~

Mentorica::fqt:fru1a Ha1·ei, P.r :f

, .U':'l'.J UI

KOŠNJA POD TRSTELJEM
Tako se je dogajalo v naši vasi, ko ni bilo še traktorjev, kosilnic in vseh tistih strojev, ki
zelo olajšajo delo na kmetiji. Življenje je bilo težko, polno revščine, a tudi zanimivo in
polno upanja. Košnja na kraških pobočjih Trstelja se je običajno začela, ko so se
zaključila glavna dela v vinogradih, navadno v začetku julija. Potrebne so bile
priprave, saj niso smeli kosci ničesar pozabiti, kar so potrebovali za košnjo. Treba je
bilo sklepati kose, vsak kosec je imel po dve, pregledati osle in osovnike, če držijo
vodo. Pripravili so tudi malo kisa, ki so ga dodajali vodi v osovnik, da se je kosa lažje
nabrusila. Vsak kosec je nesel s seboj tudi klepala, batič in babco, to je pribor za
klepanje kose, ko se je po nekaj urah skrhala. Zvečer pred košnjo so napolnili
nahrbtnike z nekaj hrane, predvsem s pijačo, saj pobočja Trstelja nimajo vode in julija
zna biti pripeka huda. Poleg vode je bila glavna pijača vino. Mlajši smo pili vodo z
vinom, starejši pa v glavnem vino, saj je preutrujenim koscem dajalo občutek moči.
Dan se je začel zgodaj zjutraj, okrog dveh. Oprtani z nahrbtniki in sklenjenimi kosami
na rami so pešačili navzgor proti Gori. Veljalo je, da morajo biti kosci na travniku pred
dnem. In tako je vedno tudi bilo. Ko se je zdanilo, so začeli z delom. Starejši kosci so
modrovali, kako pomembno je, da se čim več pokosi pred soncem, ko je še rosa, saj je
na vročini košnja napornejša in delo gre slabše od rok. Starejšim smo takrat še verjeli.
Ves čas nas je nadlegoval mrčes, pred soncem majhne mušice, kasneje obadi vseh
vrst. Vročina je prinesla žejo in starejši so nas spet poučili, da je treba zjutraj s pitjem
čim bolj odlašati, sicer te žeja ubije. če se je trava lepo rezala in je šlo delo od rok, je
bilo veselje, bila pa je neka posebna vrsta trave, ki je še tako nabrušena kosa ni
odrezala. Takrat se je slišala tudi kakšna kletvica in kosci so drug za drugim odhajali v
senco klepat svoje kose. Včasih je bila to priložnost za kratek počitek. Okrog poldneva
je prišlo kosilo, ki so ga nestrpno čakali. Kosilu je sledila ura počitka. Vsak se je zavlekel
v senco in v hipu zadremal. Pri tem so pazili na strupene kače, ki jih je bilo takrat pod
Trsteljem na pretek. Do večera se je kar vleklo, saj so bili kosci do kraja izmučeni. Pred

30

mrakom so se odpravili nazaj v dolino. Pogosto je kdo nekoliko preveč popil, da se ni
vedelo, ali je korak negotov od utrujenosti ali pa .. . Čeprav so bili utrujeni, so na poti
domov pogosto zapeli kakšno našo staro pesem; najbrž pa so bili vsi veseli, da se je
naporen dan končal.
Svit Konrad, 6. b
Mentorica: Tadeja Karl, prof.

'U

·;;:
oN
·;::

QJ
LL

ro

C

Vl

~
ro
u

·;::

o

+-'

C
QJ

E
C.O
M

,_

o

.s::
ro
o..
C

·;;::
U.J

STARI TOLMUN
Letos sem en teden poletnih počitnic preživel pri babici in dedku v Levcu. Ob večerih
sta obujala spomine na otroška leta. Najbolj zanimiva je bila zgodba o tolmunu, ki jo
je moji babici pripovedovala njena mama, moja prababica. Vas leži v Savinjski dolini.
Na južnem obrobju vasi, ob rokavu Ložnice, je stal mlin, kjer so mleli žito za celo vas.
Poleg mlina je bil tolmun. Voda je bila tam globlja in je tekla bolj počasi, zato je bila
malo toplejša kot Ložnica. Poleti so se v tolmunu kopali. Moja prababica se je tam
naučila plavati. ženske so čez celo leto, razen v najhujšem mrazu, tam prale perilo.
Med delom so pele in si pripovedovale zgodbe. Jeseni so okrog tolmuna rastle gobe.
Ko je mlin prenehal delovati, ni nihče več skrbel za tolmun. Počasi ga je zasipal pesek.
Ložnica je našla drugo strugo. Na mestu, kjer je stal mlin s tolmunom, je sedaj
avtomobilski servis. Zgodbe o mlinu in tolmunu pa živijo samo v spominih starih
domačinov.

Urban Dubravica, 6. c
Mentorica:N/na Bedna;ik, mag.
~

-

RS
-,

:::,

a::
RS
u
·c:

o

t:

CI)

E
cj

~
in
E
E

.o
<(

RS

w

Maša Lozej 5.VOG, mentorica Rut Jarc

33

NASTANEK IMENA
VASI LEVEC
Babica mi je povedala zgodbo o
nastanku imena njene domače vasi. V
13. stoletju, ko so bili Celjski grofje na
vrhuncu svoje moči, so poleg viteških
iger, ki so potekale na gradu v Celju,
radi zahajali na lov. Lovili so divjad, ki
je živela v okoliških gozdovih. Ker so
bili bogati in so imeli vplivne vezi ter
poznanstva z drugimi plemiškimi
družinami po Evropi, so želeli svojo
moč pokazati tudi ostalim. V
hrastovem gozdu (zahodno od Celja)
so dali narediti zverinjak. V kletkah so
imeli medvede, volkove, kojote in še
druge zveri ter tudi leve. Ko so Celjski
grofje izumrli, njihovi nasledniki
zverinjaka niso ohranili. Gozd so
počasi izkrčili in nastalo je vaško
naselje. Ker se je med ljudmi ohranil
spomin na zverinjak in leve, je vas
dobila ime Levec.

u

Q)

>

·o.
o

"O

g
ro

.::t:.

C
Q)

<(

ro
u

·;::

o

+"'

C

Q)

E

~
N

>U

·c

.o

Marina Dubravica, 7. b
Mentorica: Tadeja Karl, prof.

::,

co
ro
X

Q)

<(

34

JUHA IZ KAMNA
Nekoč je v

neko vasico prispel neki mladenič. S seboj je imel en velik lonec, kamen in
kuhalnico. Vsi vaščani so se zbirali okoli njega in ga začudeno gledali. Takrat je
mladenič spregovoril: »Jaz lahko skuham juho samo iz kamna.« Nihče mu ni verjel, da
je tega zmožen.Tako seje mladenič lotil juhe. V lonec je nalil vodo, pod lonec je dal les
in zakuril. Nato je v lonec dal kamen. Ko je voda vrela, je bila zbrana že cela vas. Nato
pa je mladenič vzel kuhalnico in poskusil juho. Dejal je: »Kako dobra juha, a boljša bi
bila še s korenjem.« Takrat se je oglasila neka gospa: »Doma imam veliko korenja,
takoj vam ga prinesem.« In res, ko je gospa prišla nazaj, je imela polne roke korenja.
Dala ga je mladeniču, on pa v lonec. Juha je naprej vrela in mladenič jo je poskusil.
Nato paje dejal: »Kako dobra juha, a boljša bi bila, če bi imela še paradižnik.« In takrat
se je oglasila neka deklica in rekla: »Doma imamo veliko paradižnika, takoj ga
prinesem.« Ko se je deklica vrnila, je dala paradižnik mladeniču, on pa v lonec. Ko je
juha vrela že nekaj časa, jo je mladenič spet poskusil. Nato pa dejal: »Kako je dobra, a
boljša bi bila, če bi imela še meso.« Takrat se je oglasil nek gospod: »Doma ima veliko
mesa, takoj vam ga prinesem.« Ko se je gospod vrnil, je dal meso mladeniču, on pa v
lonec. Ko je juha vrela že nekaj časa,jo je spet poskusil. Nato paje dejal: »Zelo je dobra,
a boljša bi bila, če bi bila bolj slana.« In takrat se je oglasil nek deček: »Doma imamo
veliko soli, takoj jo prinesem.« Ko se je vrnil, je dal sol mladeniču, on pa v lonec. Ko je
juha vrela že kar nekaj časa, jo je mladenič zopet poskusil. Nato pa je dejal: »Juha je
končana, zelo je dobra.« Vsi vaščani so jo poskusili in vsem je bila všeč. Od takrat
naprej je bila juha iz kamna v vasi zelo zaželena.
Neli Lutman, 7.a
Mentorica: Tatjana Harej, prof.

Nande Dubravica 3.B, mentorica Vesna Ferizovic

37

TAKU JE BLO EN KRTU BRDH
Je zčnla yuarit taku moja pranona. Bla je ankrt mižerja, treba je blo dilat, maje blo pej
lapo.Takoj kuje malo zrasla, že je mogla brat črišnje. Rabli so lujtre, dilo je blo taško an
nevarno.
Duye veje so potaynli k sebi z železnu kij uku, črišnje so brali u cajne. Obrane črišnje je
blo treba ubrat, dat proč livke, naynite an razpokana. Sadje so naložli u kaštele, cajne,
korbe an zjutro peljali na plac u Čedad al pa u Vidam. Cajne so obasli na balancu, na
partapak al pa so nardili rušt, da so obisli na kulo. Kr niso predali, so doma nardili
marmeladu al pej pošili na piconi za zimu, da so kuhali kompot.
še lapši opravilo je bla vndima. Napraut je blo treba lodrice, karatele, semple an
brence. Yrozdje so tryali s kljukci, fauči an škarjami. Yospodinje so mogle poskrbt za
dobru hranu. Ni manjkalo bile polente, toča z mesam, kuhnje tegičeve, vržoteve ali
pej sirkove. Za prikuhu je bil tanstan krompir, doma nrjeni bleki an njoki. če
yospodinja ni mela cajta, je napraula frtalju s pršutm, mdrjalcu, srčnim zejem an
koromačem. Največ dila so meli moški zvečer, k je blo treba yrozdje zmstit u velikih
čabrih an pole prašat. Mošt je pole do sv. Martina vreu u vini. Tropine so shranli, da so
kuhali žyanje. Žyanje, najbolj poznano methano žyanje, so švercali u ltalju, da so kej
zaslužli.
Za otroke je blo najlapše dilo lupljenje panul. Nlumljana panula so znosili u toplu
lopu. Po vačarji se je ob kupi sirka zbrala familja an sosadje. Otroci so radi poslušali
pravljice. Mama je pole spekla kostanj, ta veliki so pili tudi mošt. Iz olupljenih panulje
yospodar spletu majhnu kitu in jo obasu pod napušč, da je odyanjala mižerju. Yrdo
skuševje so porabli za staljanje žvali, lapo pej za punjenje štrmacu. Do pumladi se je
sirk posušu, pole so ga zmrveli, ostale so škružje za podkurt oyenj. Nakej zrnja so
zmleli u malnu, bolj groba moka je bla hrana za prasce an kokuši.
Najvačji praznik pr hiši je bla ohcat. Pob je bil yoden za poroku, k je odslužu vojsku.
Briški pobje so se u ylaunam porčili z domačimi pupami an niso pustili foreštov u vas.

38

Fant, k se je hodu žent, če je k pupi splazu skuz okno, so mu odmaknli lujtre, tistmu, k
je pršu s kulm, so mu ya obisli na dablo. Blo je takih puhno škercev. Mladi so sa
spoznali na plasih in ob carkvanih praznikih. K so se doyovoril za poroku,je blo puh no
opravil. Prvo je blo za poskrbt za nevestinu balu, za prestrale, kušnele, buštine,
bryišine, bolj močne navaste so rable bušt, da so na poročni dan zyladale bolj suhe.
Bolj boyate neveste so si naročile kuvijarte, šklavine, kauter, h bali so spadale tudi
brisauke, cunje, facolči, kalcete. Bolj revne in pridne navaste so štikale kar same.
Poročnu obleku za noviču je ponavadi šivala kar domača žnidarca. Duge bile obleke
so bile nujne, nedužnost so pokazale z bilim tulom, krancalnam na ylavi in bilim
buketom u roki. Dan pred ohcetjo so vaški pobi pred domom od navaste napravli
parton. Mati od navasteje še z druyimi kaharcmi pripravljala pojednu več dni. Miza je
bla okinčana z rožami, konfeti, dobru hubancu an kuylofi. Pozimi so dali na mizu tudi
kislu repu s krodiyinami. Novica an nofč sta šla do carkva pešal pa zvazom. Nabralo se
je tudi kup otrok, da so dobili konfete. Ni manjkalo vaških kvantrc, da so pole yovorile
an opravljale še ceu tadan.
»Dan s ti ne moram prau neč več povadat,«je rekla nona. Rekla je, daje že močno stara
an sklerozna. Mave puhno, ma kaki sklerozna, bi rada da pridem še, da ju pujdam
večkartobiskt, pa mi še ki pove. Ma dnsjeveč ni,ježe ranca.
polglasnik - o
primorski g-y

Lana Horvat, 9. a
Mentorica: Tatjana Harej, prof.

39

SLAOJ.ctt

Zara Makorič 3.B, mentorica Vesna Ferizovic

40

KAKU JE BUY USTVARUVRTEJBENKU
Povadau vam bom enu šaldu staru štorju. Kaku je Buy ustvaru prvu žinskg
je bla Vrtejbanka.
štorja pravi taku. Na začitki, k ni blo še neč, je Buy ustvaru nabu inu zamlu. l
»Nej bo svietlo, k sa neč ne vidi, nankar en prst pred nasam.« An je ratall
Zabuskalo je an sa posvitlo od svetya Ota do njiu na Rujah. Tu je bil prvi dan.
Pole je Buy riku: »Nej bo vielp na sridi nad vrtejbanskimi vadami.« Taku je Buy
dan nrdu nabu nad Vrtejbu. An pole je reku: »To bi blo treba nardit malo reda, kjeta
džumbus.« Zatu je na en krej dal vrtejbanske yriče, na drugi pej vrtejbansko pule an
po sredi je spostu Vrtojpcu.
Buy je bil vasal, ma je vidu, da je ta zamla pusta in je riku: »Dejmo nrdit nomalo
zelenja.« Taku je Buy triti dan zamahnu s svoju roku in vryu po zamli usih sort reči:
rabu, kislcu, koprive, matavilc, salatu, fežu, smukvice, črišnje,japke in tolko druzya.
Buy je pole riku: »Nej boju na nebi luči, da se bo kej vidlo in boju ta stari vadli, kdajjet
spat. In da se bo vidlo, kdaj sa masaci an leta.« An ras. Napravu je dva velika
lampadarja. Enya za podnevi, k mu praumo Sunce, druzya za ponoči, k mu praumo
Luna. An taku je šje da nas. Taku je bil fertik četrti dan.
An puole je Buy riku: »Ni dobro, da so same rastline, neč na miga, napraumo še kakšnu
žvau.« An taku je Buy ustvaru žvali na suhim in u Vrtojpci: mačka, pasa, dulje praščka,
pitka, konina, ribaan druye.Takuje blaženuč patayadan.
Buy je riku: »Ma kaku yre ta cajt hitro, še zame, k sam to od vakomaj.« Ma nekej ya je še
motlo. Nekej mu je falilo. An se je zmislu. Manjka adan, k bo vse tu komandiral an
ponucou. Buy je šol na Čuklje h frnaži in študiral. An puole je nabrau ilovcu in tekej
cajta s svojimi noyamu an s svojimi rokami mestu an mečkal, da je pršu uan prvi
človek na svjeti. Riku je: »Budi Vrtejbanc. boš puntar in kontrabantar.« To je blo šesti
dan an Buy je šol domou na Komenčelo (po taljansko), kar pomani kome in čelo, ku v
nebesih, da sa malo spočije.
Vrtejbancje ta cejt šol malo na okolu po Vrtejbi nrdit enu pasedžatu in si riku: »U kaku

n

41

lip krej me je postavu Buy.« Ma Vrtejbanc ni vidu, kej bi dilu z vsim tam. En cejt je bral
rožaca, pole se je iyral z žval mi, ma mu je šlo na živca, k so pasi youlali in mačka cvila.
An taku je ostao sam. Bil je žalostan in je juku, da je Vrtojpca poplaula. Kje Buy vidu,
kaku je nesračan, si je riku, da more nikej nrdit. More nikej stuhtat, če ne bo šlo vse u
ramengo. In ras se je nikej zmislu. Poklical je Vrtejbanca an mu dal en ylažič malvazije
szi vrtejbanskih vinuyradov. Kmali je dobre vole zaspal. U tim, kje spau, mu je Buy uzal
ta narbol trdo rebro an ž njeya nardu šaldu lepu pupu, prvu Vrtejbanku. Ku saje
Vrtejbanc zbodu, mu je Buy riku: »Vrtejbanc tu pupu ti dam, da na boš več sam in
žaslotan. Jemta se rada. Obdelavejta pula in rounajta žvali. Jas yram zdej na ferje, k
sem od usiga zmaltran.« An taku je Buy šol sidrni dan nazaj na Komenčelo, kjar je šje
danas.
Čez en cajt pole je Buy vprašal Vrtejbanca: »Kaku kej z Vrtejbanku?« An ta mu
odyovori:»O, Buy,zVrtejbankujedirandaj, utakni rebro hitro mi nazaj.«
polglasnik-a
primorski g-y
Miha Zavadlav, 9. b
Mentorica: Tatjana Ha rej, prof. ·[
I

~

..:,,:.

·-..
Q)
+-'
~

~
~

u

·;::

o
+-'
C:
Q)

E
eri
N

=
Q)

.C

~

.!2
....J

Ula Blažko S.VRT, Kraja hrane, mentorica Suzana Koncut

43

NONO Ml PRIPOVEDUJE ...
Meni an muji mami nono večkrat pripoveduje, kaku je praživu mldust na frnaži. Kja
biu star dvi liti, so sa szi družinu prasalili na Počivau k stari frnaži, k so ji takrt rikli
Koroninieva frnaža. To je tudi odraščou. K sa ja začau dobivat szi parjatlami, so sa tudi
začili jayrat okuli frnaža. Najrajši so sa skrivali okuli kozoucou an skakali u karbuan.
Kozouci so bli lasiani in tam sa ja sušu ciayu, an tudi uani so sa tam najrajši skrivali. K so
sa lovili an skakali u karbuan, so bli usi umazani, ku da bi bli špackaminarji in taku, da
niso en druzya spoznali. Tam ni blo uoda, zatua so sa hodili umivat u žlah. Žlah so rekli
jamam, kjar so kopali iloucu szi bayrami. U tiah jamah ja bla uoda anu uani so sa
kuapali anu umivali u tih jamah. Takua so noriali, da so zbluadli usua uodu, ma so sa
navadli tud plavat. Puale so šli na varh, kjar so kopali iloucu szi bagram an tam so
gliadali kakua mataju iloucu u vaguančka. K so bli vaguančki puhni, ja paršla buba an
ja vaguančka zapiala inu jih paljala k frnaži. Muj nono je puh no cajta preživu na frnaži.
Riku ja, da ja rastu szi frnažu. Ma na farnaži ni samo nayaju, ma tudi duasti pomayou,
ki kar ja upou. Zatua, k ja kašan krat pomayou, ja dobiu tudi nayradu. Poliati ja rad
kamiatam na njivi krau sirk, k so ga puale spiakli. Sirk so navazali na drut an ga spustili
u jamu, kamar so kuri i. Pozimi pej so pikli krompir. Piklo sa jatam, kjar ni blo uaynja an
sa ja ciagu žia ohlaju. Pozimi so na isti način naštimali rač. Olupli so krompir, ga
nariazli na polovicu, posolili an popuaprali. Doma jaše uziau kašan kus panceta al pej
špieha. Ma najbualši jim ja biu špieh. Narizli so ga na kocka an začiali nabadat yuar na
drut, parvo krompir an puala še špieh. Tuja blo douyo do parbližno pou metra. Kašan
krat so dali yuartudi kašnu klobasu, da sa ja piekla. Tuja bla in bo z njaya najbualjša al
popoudanska maka al pej večiarja. Muj nono ima na frnažu in dialouca same lipa
spomina. K kej povia o frnaži, ima kdaj prou souzna oči. Najbol ga boli, k vidi, ku
propada frnaža in da szi nju umirju še usi spomini. Ma usi ja, kasa dobiju usi parjatli in
obujajo spomine na mladuast in doyodiuščina na frnaži. Vasiau sam, da mi jih nono
povia, ka tudi jast živim zravan tia frnaže, ka pej zdej žia propada.

44

polglasnik - a
primorski g-y

Lian Ušaj, 9. c
Mentorica: Tadeja Karl, prof.
Chanel Pegan 2.A, mentorica Alenka Vodopivec

NASTALO BLEJSKO JEZERO
nes Blejsko jezero, v starih časih ni bilo vode, ampak globoka dolina,
je vzpenjal ogromen hrib s skalo na vrhu. Ob nočeh so se na tej skali
plesale. V zeleni dolini so se pasle ovce. Ovce pa so pojedle tudi travo
mto so vile zagrozile pastirjem, da če bodo še pasli ovčice tam, bodo
• Pastirji so se na grožnje požvižgali in naprej pasli ovce, ki so pojedle
skale. Zaradi tega si je najmlajša vila zlomila nogo in vile so imele
le so vodo z bližnjih gora in napolnile dolino z vodo. Sedaj je tam
z otočkom na sredi.

>U

;N

e

..C

E

<C

...roro

Vl

.:,l

g
E

ro
-~

-~u
o
+-'
C

Q)

E
a5

....
ro

C
>N

o

1~

' +-'
ro

5

PRISPEVKI
V TUJIH

JEZIKIH

48

A

X

•

•

~
C'O
.......
C

~
C'O

u
·.:::
o
+-'
C

Q)

E

<i.
M

o

-~

o

C'O
Q)

C'O

.C

~
C
•U
+-'
Q)

....:::::1

--,
C'O

Ji

"1+
Jlv '"'
/J

Gal Cizera Turk in Filip Koglot 3.A, menorica Vanja Velišček

MV MONSTER ANI MAL
This is Hoopsi. Hoopsi is a monster animal. He has got big pink ears and three green
eyes. He has got a small orange nose, very short whiskers, a big mouth and two small
teeth. He has got four red hands with three fingers. His body is grey and his belly is
white.He hasgotbig bluefeetand awhitetail.

Elham Limoni, 5. B
Mentorica: Urška Lukan

C

ro

~

.3
ro

~

....

>Vl

- :::>
ro
u
·;::

o

+-'

C

Q)

E

co
a..ri
C

ro

E

:::i

E
ro

.C

w

51

l.r.&,',' AUJVeo
.,~ f'~i.lC. ,

"' .,,.,

52

C

ro

.::s:.
::1
....J

ro
,_

.::s:.
>V'I

::::,

ro
u
·.::::

....o
C

OJ

E
a::i"
Ll"I

•U
•U

>

o
,_

....OJ

a..
C

fll.l EH D $HI PS

R>t. t1
Vil' LOA e, L

8ElA ()~E

l H~N

i1U( 1.1:.

,._Ny_Trl IH6

P10t.6

ELSt .

MEET THE RABBIT, THE FOX, THE
WOLF AND OUR OTHER ANIMAL
FRIENDS

Li Ii

•

•

Lili is a very cute rabbit. She is white and fluffy, she is very nice
and friendly. Her favourite food are carrots. She has her little
carrot garden. She also loves flowers, she has them
everywhere.And she loves eating ice-cream with herfriends.

Ginger
She is a clever and evil fox. She is always dressed in beautiful
clothes. Everybody calls her Mrs Evil but her real name is
Ginger. She is lonely but does not want anybody to help her. A
very long tirne ago her parents died in war and her sister lives
in a place veryfar away.

Bertolin
He is a kind and beautiful wolf. He is clever but not dangerous.
Rabbits are his friends because he is a vegetarian. The only
vegetable he hates is broccoli and he loves eating sweets. He is
married and he loves his wife Jessica and his children very
much. He has got two sons. They are twins, their names are
Jamie and Joshua. Bertolin is very fast and skilful. He always
wanted to become a policeman.

54

An average day in the life of Lili, Ginger and
Berto lin
Somewhere in the woods there is a little village where animals live a fairy tale life in
little white houses with red roofs, where the evil guys lose and justice always wins.
One day Ginger robs the jewellery store. The alarm immediately goes off and Ginger
starts to run. Lili is in her little garden,
_ _ admiring her beautifil carrots and
lovely flowers, when she sees Ginger
running and the policeman Bertolin
right behind her. Bertolin catches
Ginger. She gives him back the
jewellery and then she runs away and
hides in a cave for a very long tirne.
Bertolin gives the jewellery back to
the store. After work he goes home,
where his wife and children are
.-:.. ...
waiting far him. When he opens the
door, Jamie and Joshua jump up and hug him. Jessica is at the table and dinner is
ready. After eating a big plate of delicious mixed vegetables, he lays on the couch and
falls asleep.

..

~

lssa Matjašič, 6. a, Izza Jarc, 6. a, Matija Ferček, 6. a, Julija Krapež, 6. b, Sofia Simčič,
6. c, Neža Devetak, 6. c, Jakob Lapajne Melink, 6. c, Urban Dubravica, 6. c, Alma
šaranovic, 6. č
11 ustracije: Alma Šaranovic, 6. č, Neža Devetak, 6. c, Neja Pičulin, 6. c
Mentorica: Urška Lukan

55

MYPETS
1will write aboutthe life of a cat and a dog. Cats like to be in a warm place with careful
owners. They also adore caressing. Cats should be fed regularly. l give my cat a cup of
pelleted cat food and some water every evening. 1also have a dog at home. He is
locked in our yard, sohe can have more room to jump and run. Dogs are very playful.
They love to run after wolves and they love to play games with the owner. Dog s need
a lot of water and food. They also like various treats. Dogs and cats can be your best
friends, ifyou can providethem a warm, friendly and loving home.

Eva Špolad Kakčič, Class 6. č
Mentorica: Tanja Erzetič

HOW ROBERTTHE RAB BIT GOT LONG EARS
Once upon a tirne, there lived Robert the Rabbit. He lived in the street and was very
lonely. One afternoon he walked up and down the street. He was bored.
Suddenly, he saw a laundry basket in front of a house. It seemed interesting, so he
jumped into it. He played with the laundry for some tirne and then Mojca's mother
came out to hang the laundry. Robert the Rabbit got so scared that he petrified in a
moment. The mother hung him because she thought he was a toy rab bit.
Sotoday Robertthe Rabbit has very long ears and he can hearverywell.

Valentina Mišigoj, Class 7. b
Mentorica: Tanja Erzetič

HOW RICHARDTHE RAB BIT GOTA SHORTTAIL
56

Once upon a tirne, there lived Richard the Rabbit. He was a very naughty rabbit. One
day he went to Ben the Bear's den. On his way there he made a plan. He wanted to
steal something. When Ben fell asleep Richard sneaked into his house. He wanted to
steal some honey. But Richard didn't know that Viviona the Vixen was there. Viviona
saw Richard and she ran after him. But Richard was fast, so Viviona couldn't catch him.
She didn't catch him, but she grabbed his tail and bit it. This is how Richard the Rab bit
got a shorttail. And this is whytoday all rabbits have got shorttails.

Mija Istenič, Class 7. c
Mentorica: Tanja Erzetič

.::t:.
(J.)

>U

>V'I

-J;
ro
·--.
C

;J;
ro

u

·;::

o
+-'
C

(J.)

E

C

u

·;::
(J.)

C..
(J.)

ou

z

WHY RABBITS HAVE FLUFFYTAILS
Once upon a tirne, there lived Pete the Rabbit. He had long ears and a little nose. His
parents were nice and loving. Pete had a good life, but he couldn't understand why he
had a fluffytail. One day he asked his mother:
»Mommy, why have I got a fluffytail?« His mother didn't know the answer.
Pete was sad because his mom couldn't answer his question. He was hoping his dad
knew the answer. So Pete asked his daddy why he had a fluffy tail. But Pete's daddy
didn't know the answer, either. Pete decided to go to the forest. In the forest he saw an
old owl. He asked herthe same question:
»Why have I got a fluffytail?«
The owl explained: »A tail is part of every rabbit's body. You get it because you eat lots
of ca rrots.«
From that day on Pete the Rabbit enjoyed his life and loved his fluffy tail dearly.
NoemiAnaiaMužina, Class 7. č
Mentorica: Tanja Erzetič

WHY FOXES HAVE BIG FURRYTAILS
One day, not so long ago, a fox walked by a farm. He saw a hen house and his mouth
watered. He wanted to eat a chick. The chics on the other side of the fence looked
delicious. Hetried to enterthe hen house, but he couldn't.Therewas an electricfence,
sohe started running. He ran and ran because he wanted to jump as high as possible.
He wanted to jump over the fence. But he hit the fence and fell on the ground. He
didn't know it was an electric fence. The electricity shook him hard. His coat got furry,
especially his tail. This is whytoday all foxes have a big furrytail.
Miha Vidic, Class 7. č
Mentorica: Tanja Erzetič
58

Lana Trebižan 2.VRT, mentorica Polona Keše

59

family. Little vixen's family moved from another
tJ to explore. One afternoon she saw a butterfly. She
th and got lost in a dark forest. She walked and
rounded with an iron fence. The little vixen slowly
bed overit. In the middle of the glade grew an old
it had a wide trunk. The glade was very large and
ts approaching from the distance. On the glade

ds the oak. The grey spots weren't spots anymore,
wolves. The bushes of wild berries belonged to
to steal their wild berries. The grey wolves ran
ran full speed and escaped. She came to the rotten
e rotten trunk there was a hole. In the hole there
Qldh•t see the end of it. As the wolves were closer and
quickly ran downstairs. But the steps weren't what

se led her to an unknown land. Near the oak's roots
•There was a high tree in colours of a rainbow. Next
60

to the tree was an opening in a magical rainbow. It was a fantastical portal. In front of
the portal there was a sign. The sign read: »This portal can take you anywhere you
want.«
When the little vixen read this, she shouted: »I wanna go home!«
She jumped into the portal and the portal brought her home. She never again saw
theglade.
Marina Dubravica, Class 7. b
Mentorica: Tanja Erzetič
>U

;r:::;

o
,_

..C

E

<C

ro
,_
ro

V'l

.::Z

g
E
ro

·;::::~

·o
·;::
o
+-'
C

OJ

E

co
.....
o
>

OJ

C

OJ

co
,_
OJ
""O
C

ro
V'l

.::.:.
OJ

-<
61

Th ere

wa.s

o.:~,

,rf,

It /ived . :.·.-_,-~..,..,,.

There wels
(f

~ ~-,.j

•~

lrved

$

v;

T nete 1,1/CLS
wo.nfei o.. lot of f f f f.

\r

Thete

wlls

lf hctd

1
•u

a

~,

lon9 /4,, .

Thete wa'=' et ~ It plryed wdrl a.. 8.

g 1here Wa.s ~ .
·i l r Climbef. Oh the ~ .

~- There_ w-11~ }r,p(®·
~ It hunted ~-

! There
1 tf ptl

a.s a.n Ci\rl?
P(!(jd w1Yh ;fs

../.
62

PROS AND CONS
OF HAVING PETS
A lot of people like to have pets because they bring joy and happiness to our lives. But
with pets also comes great responsibility which is sometimes too much for kids, so 1
decided to Iist the advantages and disadvantages of having pets.
On the plus side, pets keep you company and are many times very helpful to stresses
and depressed people. These types of pets are also tagged as emotional support pets.
With a pet you never feel lonely, whether it's a dog, a cat, a parrot a hamster or any
other animal. Pets are convenient for old people because they make them exercise
more by taking them for a walk, they also get more fresh air. Studies have shown that
pets, especial ly dog s give you more energy forthe day before you.
However, on the minus side, pet can cest you a lot of money. They require homes cages and food. Because most pets can't eat the same food we do, you have to buy
them special food made just for them. Also, you have to buy them toys to keep them
busy. What is more, pets don't only cest you money, but also free time. They need
attention all the tirne and humans are often very busy. You also need to walkand feed
them, which isn'tveryconvenient in a cold day.
In conclusion, pets require a lot of work, but I personally think no money ortime can
be equalled to the joy and hapiness pets bring to your life. They really brighten our
days and never let us down. lf you are responsible enough to keep a pet and if you
have enough tirne to do so, 1don't see a reason why not bring a little more cuteness
and excitement to you r Iife.

Sara Bavčar, Class 9. c
Mentorica: Tanja Erzetič

63

When I was younger my great grandma told me some stories from her youth. The
story l'm going to tell is the funniest, but I don't think she was laughing when it
happened.
1n the old times n ice clothes were harder to fi nd then today. lf you wa nted to have n ice
clothes you had to be wealthy. Because of that they had to be creative to get nice
clothes. My great grandma had a wealthierfriend who gave her one of her old dresses
in return for help with work around the house. The dress had a flower pattern and my
great grandma liked it a lot. She never owned a dress like that and couldn't wait to
wear it, but it wasn't for everyday use. Then, there was a dance in a neighbouring
village.
On the day of the dance she woke up very early, she had to wash her dress. Then she
hung it and did some chores before the dance. In the afternoon she went to take her
dress off the clothesline, but there was no dress. She looked everywhere but didn't
see it. And finally, she looked at the cow standing nearby and saw some of the fabric
sticking out of the cow's snout. She tried to save the dress, but it was too late. She was
sad because she remained without a beautiful dress. Because of this event she didn't
even attend the dance.

Nike Korenjak, 9. a
Mentorica: Nina Drstvenšek

65

PRISPEVKI
V TUJIH

JEZIKIH

66

AMORE NELLA FATTORIA
C'era una volta un piccolo gatto. II suo nome era Willy e viveva nella fattoria. Nella
fattoria aveva tanti amici, ma non aveva una moglie. Giocava con il topo, il cane, le
galline e gli altri animali. Un giorno si e stufato e per cio e andato in citta. Vicino alla
citta ha visto una bella gatta bianca che viveva nel castello. Subito si e innamorato di
lei. Willy le ha chiesto come si chiamava e lei gli ha risposto:"lo sono Sofi:' Anche Willy
piaceva a Sofi e dopo pochi mesi Sofi e andata a vivere da Willy nella fattoria. Dopo
poco sono nati tre piccoli gattini. Tutta la famiglia viveva felice e contenta nella
fattoria.

Pia Molar, 4. Vrt
Mentorica: Kristina Stopar Jenišek

IL LUPO DISTRUTTORE IRO
Questa e la storia di un lupo che si chiamava lro. Era un bellissimo giorno di primavera.
lro ando a trovare la sua amica, la volpe Raia. Quando arrivo da Raia, vide che giocava
con una bellissima lupetta. Lui si innamoro subito. Quando la lupetta ando via, lro
batte due volte alla porta. Raia gli apr1 subito. lro innamorato le chiese:"Chi e quella
bella lupetta ?" Raia gli rispose: "Quella e bella, la piu bella lupetta della foresta. Tutti i
lupi la vogliono, ma lei non vuole nessuno:'11 lupo disse:"Ma allora a me non riuscira a
conquistarla?" Raia disse: "Lei ti ha visto e mi ha detto che sarebbe bellissimo se la
sposassi:'
Dopo un po' lro la sposo e vissero felici e contenti per il resto della loro vita. lro e la
bella lupetta ebbero Sfigli e Sfiglie.

Julija Krapež, 6. b
Mentorica: Kristina Stopar Jenišek
67

COMEVEDOILMONDOTRA 1SANNI
Negli ultimi centa anni il mondo e cambiato malto velocemente e sta cambiando
ancora, sempre piu velocemente.
Tra 15 anni non cambieranno salo le nuove invenzioni, ma cambiera anche lo stile di
vita. Per immaginare come cambiera, dobbiamo comparare la vita di oggi a quella di
15 annifa.
Ma cosa cambiera? Se i cambiamenti fino ad oggi sono stati buoni penso che in futuro
non sara cosL La tecnologia ci portera tanti apparecchi elettronici che ci facilitano la
vita, ma la gente perdera il contatto con la natura. La seconda cosa che il futuro ci
porta e l'estinzione che accadra perche noi umani stiamo distruggendo il pianeta.
Pero non moriranno salo le piante e gli animali ma anche noi. E la terza cosa che ci
portera il futuro e la perdita del contatto con la realta. Tanta gente anche oggi compra
cose di cui non ha bisogno. Perche le compra? Le compra perche il materialismo si e
allargato cosl tanto che sta decidendo come sara la nostra vita, cos'e moderno e tante
altrecose.
Per tutti questi motivi dobbiamo renderci conto che dobbiamo vivere meglio il
presente per un buon futuro.

Leon Pintar, 9. c
Mentorica: Kristina Stopar Jenišek

10 E IL COMPUTER
lo penso che da quando sono stati inventati i computer, il mondo e cambiato malto.
Possiamo dire cambiato nel sen so che ci hanno facilitato la vita da tanti punti di vi sta.
Oggi i computer si usano per lavorare in uffici quasi in tutte le professioni e i mestieri.
Li usiamo anche per studiare perche possiamo guardare le simulazioni su internet per

capire meglio le cose. l computer sono anche pratici per scrivere e fare i powerir2oint.
Oggi giorno nelle scuole di alcuni paesi, non si usano piu i libri ma salo i' tal:Slet e i
computer.
Ma i computer sono stati realizzati anche per un altro motiva che causa dir:iehaenza.
Oggi giorno i computer si usano anche per giocare ai videogiochi, ascoltare [gJ_musica,
guardare i filme fare tante altre cose nel tempo libero.
Penso anche che i bambini piccoli fino a quando non maturano e dfveliltar.10
consapevoli dei pericoli dei cellulari e dei computer, non debbano usarli J:iercf.ie
causano dipendenza. Qualche volta la dipendenza dei bambini col pa anch~;aei loro
genitori perche gli danno il telefoni no perdistrarli.
1computer hanno caratteristiche buone e cattive e percio dobbiamo fare attenzior.1e
a non creare dipendenze.

e

Leon Pintar, 9. c
Mentorica: Kristina Stopar Jenišek

OCHEVORREI
lhe il

nostro pianeta ha bisogno del nostro aiuto. Con tutto
mari, dell'aria e con gli animali che stanno perdendo il proprio
requalcosa il piu presto possibile sen no il nostro pianeta morira.

l
stiamofacendo adesso ma con alcune differenze. Per esempio,
nel cestinodei rifiuti, usiamo solo il minimo indispensabile dei
lasciamo i rifiuti in giro e prendiamo l'autobus e non l'auto.
ono molte organizzazioni che fanno cose buone e aiutano il
·amo aiutarli con le donazioni. lnsomma, aiutiamo il

:u cosl attuali come tanti anni fa. Anche se c'e
·, thriller, gialli, ... ) le persone, per di piu i
bilmente perche con cosl tanta tecnologia,
Tanti anni fa, invece, le persone leggevano
ogla si espandeva piu lentamente, cosl che
su ventiquattro. Ora la gente puo scaricare
sul tablet per leggere. Anche se piu
e preferiscono leggere sul telefonino

e

Pika Ribič 2.B, mentorica Matejka Harej

LA MIA CITTA- ŠEM PETER PRI GORICI
La mia casa si trova a Gorizia, ma passo piu tempo a Šempeter. Durante la settimana
passo la gran parte del tempo a scuola che si trova vici no alla posta. La posta, invece, si
t rova vicino alla birreria Pri pošti. Dopo le lezioni andiamo di solito nella panetteria
Centerche si trova di fronte alla libreria Mladinska knjiga. Accanto alla libreria si trova
la farmacia. Se abbiamo sete andiamo al supermercato Mercator piu piccolo che si
trova accanto alla pizzeria Julko. A destra della pizzeria Julko si trova il distributore di
benzina Petrol. D'estate, se abbiamo voglia di un gelato, andiamo al barTarantela che
si trova di fronte alla biblioteca oppure andiamo al ristorante Lipa che si trova di
fronte alla chiesa. La chiesa si trova in centro della citta. Se vogliamo andare a Nova
Gorica e i nostri genitori non hanno tempo, dobbiamo andare alla fermata
dell'autobus che si trova davanti alla banca KBM. Poi ci sono altri due supermercati
che si trovano uno accanto all'altro.11 negozio di abbigliamento si trova vici no a uno
dei due supermercati Mercator. Se abbiamo bisogno dei pompieri, possiamo trovarli
alla caserma dei vigili del fuoco che si trova di fronte al supermercato Eurospin. In
questa citta non c'e la stazione di polizia. Vorrei che a Šempeter ci fosse anche un
negozio d i fumetti e il cinema. L'unica curiosita che conosco di Šempeter che Borut
Pahor, il presidente della repubblica Slovenia, di Šempeter e ha frequentato la
nostra scuola.

e

LaroPadovanl, 8. a
Mentorica:Kristina StoparJenlšek

72

e

IL MIO VILLAGGIO-VRTOJBA
Vrtojba e un piccolo paesino vicino a Šempeter. Tanti anni fa a Vrtojba c'era un
supermercato che si chiamava Mercator che pero ha chiuso. Ma per fortuna c'e la
panetteria Brumat che sforna pane ogni giorno. C'e un altro supermercato, ma e
appena fuori dal paese. Ci sono anche due ristoranti: Rutinca e Opera. L'ultimo ha
chiuso qualche mese fa, Rutinca al contrario e ancora aperta. C'e anche un teatro a
Vrtojba chiamato Mladinski center in cui di tanto in tanto organ izza no degli eventi. La
strada piu nota a Vrtojba e la via 9 settembre. La maggior parte degli edifici che ho
nominato e stata costruita lungo questa strada. L'unica scuola a Vrtojba e la scuola
elementare di Ivan Rob che ha cinque classi elementari. Di fronte alla scuola c'e la gia
nominata panetteria Brumat e dietro di essa c'e anche l'asilo di Ivan Rob. A destra
della panetteria si trova la chiesa che divide il villaggio in due pa rti chiamate"zgornja"
e"doljna"Vrtojba. Hanno costruito anche due case di riposo che pero non sono state
maiaperte.
La cosa che mi manca di piu nel mio paese e il cinema, forse anche un punto di ritrovo
per i giovani.
La cosa piu interessante del paese e il suo museo che e il museo piu piccolo d'Europa.
Si trova tra i campi che sono un po' piu lontani dal le abitazioni.

Kian Korečič Cernatič, 8. c
Mentorica: Kristina Stopar Jenišek

73

MESSAGGIO NELLA BOTTIGLIA
Quest'estate abbiamo trovato questa lettera e vorremmo che tutti la leggessero per
sapere che si puo sopravvivere anche senza tecnologia.
"Saluti dall'isola deserta!
Mentre sto scrivendo questa lettera spero che fra qualche anno la leggera qualcuno.
Qua bisogna sopravvivere senza internet e tutta la tecnologia. Per sopravvivere ho
avuto bisogno del sapere di mio nonno. Quando ero ancora un bambino, mi ha
raccontato come vivevano loro quando la tecnologia ancora non esisteva, ad
esempio: dovevano sapere come accendere il fuoco perche non avevano il forno a
microonde, dovevano togliere le erbacce e falciare il prato a mano perche non
esisteva il tagliaerba, dovevano sapere come curarsi senza medicine e senza il
telefono perchiamare il medico, ...
Gli sono grato perche grazie a lui sono sopravvissuto per diversi anni su quest'isola e
ho deciso che se un giorno mi troveranno, cambiero la vita quotidiana delle persone
inmeglio.
Francesco Dante"

Lara Padovani, 8. a in Mija Marcina, 8. b
Mentorica: Kristina Stopar Jenišek

74

75

KOLOFON
Ščipavec, zbornik literarnih del učencev

Izdal in založil: Osnovna šola Ivana Roba Šempeter pri Gorici
Odgovorna oseba: mag. Primož Hvala Kamenšček
Uredniški odbor: Jansa Telarevič, Polona Keše, Nina Lisjak, Janja Prinčič, Maja
Strgar, Neda Mikuž, Tatjana Harej, Tanja Erzetič, Tina Posedel, Tjaša Gorjup
Jezikovni pregled:Tatjana Harej, prof.
e-book, oblikovanje: Andreja Krumberger
Kraj, datum: Šempeter pri Gorici, april 2020
ISSN 2712-4592
76