Po koncu prve svetovne vojne se je tudi v naših krajih razcvetelo družabno in kulturno življenje, z njim pa so oživele tiskarne in založbe. Vidno vlogo v založništvu tridesetih let je igrala ljubljanska družina Podkrajšek. Marija Podkrajšek je v letih 1930-1941 urejala list
Žena in dom, mož Emil Podkrajšek pa je izdajal Domačega prijatelja (od 1932 pod naslovom Prijatelj). Bil je edini delničar Delniške tiskarne in lastnik manjše založbe, ki je poleg omenjenih revij izdajala prevodno in domačo prozo.
Leta 1927 je Podkrajšek obudil Domačega prijatelja, ki ga je med 1904 in 1915 v Pragi urejala Zofka Kveder. Le leto pred tem je Kveder tragično preminula, uvodnik prve številke ljubljanskega Prijatelja pa je posvečen njenemu spominu. Poleg literarnih prispevkov (med drugimi so v reviji objavljali Prežihov Voranc, Gustav Strniša, Bratko Kreft, Anton Ingolič ... ) je Domači prijatelj obravnaval teme sodobnega življenja s socialnega in ekonomskega vidika, prinašal pa je še lahkotnejše vsebine o življenjskem slogu in prostem času.