QUiESTIONES POLEMIČNE DOCTRINAM CATHOLICORUM, Ec ERRORES KLERETICORUM Circa Mcmbra, Vifibilitatem , & Infallibilitatem Ecclefias Compendiofe exhibences. Quibus anne&untur Thefes e StholaDočtorisAngclici in EcclefiaAuIico-Caefarea FF. Eremitarum Discalc. S. P. Augustini VI ENNiE A II S T R I ^ PROPUGNAT./E DIE MENSE ANNO1761 PR1SIDE P. MELCHIORE a S. P. AUGUSTINO, SS. Theologiae Leftore Ordinario, DEFEN DENTIBUS P. UBERATO a S. M. Anna, & P. RAPHAELE a S. Luca, Ejitsdcm Ordinis. ^^c^c(cc{ocf;c4oo^c{oo^c^c VIENNA2 AUS TRI^ , TYPIS GHELENIANIS. ... :T A o , \ -x '• n "• V T I ■ 6 s 5K JO‘T I ^UHODIuiOirii /JJ l>lA Vl >.: > -t ■ 33 * , -1 .‘ ’ f 1 T Q i k v r-“ ’ v* X ■. !• j-- aJ O. K '* , ,J*Jl A ■■. J. ‘ i •■’ 3 n 1 •$ , •' ; I ; ,• •’•’:'••• .s iiia 4 «;i xa ■:'» ? v rm d Z) t>;i) ’ \ .O-o::;uA<.2bbt>; :i ur *'nc*" * -i !. ' •• ® fvivcrjiU^.T.S m a t* v ■ ■ t - £ 1 fl A J A •7T I A Vi /" 4*3 / 3fc t AH $ OJK . • t * ~3v--~ .i £«Y i* a .1^10 V* V> V ^ M . -v-v ■,. m ■ i ?. :'■• ' . ■ -• ■ .,; i;■ 33 iV • ' ' .. V vid id *!;. ?. t ■ ' .M ... -• '■ •■ ' ■ .••i.: ■ 4 D MO DUM REVERENDO EXIMI0 Iti CHRISTO OBSERVANDISSIMO PATRI P. HERMANNO JOSEPHO k S. H1LARIO SACER. ORDINIS FF. EREMIT. DISCALC. S. P. AUGUSTINI PER PROVINCIAM BOHEMO - GERMANICAM PRIORI PROVINCIALI ACTUALI VIGILANTISSIMO SS« Theologiae, & SS. Canonum Lenori emerito , Nec non Genuino Angelici Dočtoris Di/cipulo, Sc multo- rura Difcipulorum Magiftro Virtutibus non minus, qusim fcientiis inftruftillimo I Sui s Tit u li s d i gnijji m o In perpetuas venerationis memnofynon ifthic quaeftionura Polemicarum, & Thefium Theologicarum fafciculus dedicatur, confecratur, offertur. F P RO L O OJJIU M L E C T O R B E N E V O L E! gOlia , qu£ tibi por r igo , index funt taboriš ab obedientu /* era humefis meis impofiti. Leges in eis Jgiafliones Prit- micastres, hac conditione exaratas , ut t raftu temporis mef jione plurium capiant inerementum ; (j quamquam Jtjlo c« deduBa exhibeantur , arma nihilorninus fuppeditant talia ) jw acuminibus luxuriantium ingeniorum hebetandis [int idonea,(j a d er r or e s Hareticorum , queis Ec c leji a. Ort ho do x £ fulgoremtt- nubilare nituntur , debellandos fujficientia. fhiod compopendi metbodum cone er nit > fcias velim, me 0 ditatum fuijfe brenjitatem , it a : ut ubique confor mit as relucert cum Theologis Polemicis , iliis pr afer tim nominatijjimis Authorf quos ceu duBores pr a manibus , ocutisque habm. Mutual do ex bi s , ex alti s de hac mat tria firibentibus, non fd»* rem, fed (J perftpe ipfa r uerba, ut pot e optinie perfpefturn i qitod non omnia, qua ex nobis ipjis funt, hoc ipfo confeflim fr" I meliora , \d enim Ji ‘verurn porot, Jemper araneautrn teti f J rarent apicularum opera. De reliquo , ut paucis malta i6,h pleBar, cum Poeta ingenue fateor: Omnia non me a furtf omnia funt aliena s funt mea mixta aliis , funt aliena f/l(t Adaidt quippe argumentis aliorum etiam de meo’ y at cum P . no falis. Et boe: ne aquam de fe peUucidam ex adf * l<> fuperfuorum facerem turbidam. Nec propterea me repd 1 ^ Jione dignum exifiimo y quemadmodutn nec is cenfura qui aut lumen mutuat ex cereo alterius accenfo , aut - ■ rneol^ ex hort o alieno tranfpUntat in fuum. Ptice i ex ore , \ ST S* _ _ _ _ -L omni ^ qudrn ne c e g um Jit, me j udi c o , (j vel ideo me ab invido j qui folia mea r oder e pojfet» fecurum, ac trnrn1 tur um puto. Curaproin LeBor benevole / ne foti* quod vento rapitur. Jicut foli um ORTHODOXORUM ET HETERO DOXORUM MENS. De Ecclefia univerfa. Qu^ftio Prima. Quinam fint vera membra Ecclefia Chrijli vera ? C Um chara&er, & fignaculum, quo oves Chrifti agnofcuntur, podllime peti debeat ex Idea, Sc notione Ecclefiae, idcirco fcien« dum : hoc nomen derivari ab ’E**#Ae«} quod Latinis evoco, aut fi mavis, ab ’E##aj jrt», quod idem, ac evocatio , concio, vel coetus fonar. Scopum arcingit S. Cyrillus Jerofolymitanus Catechefi 18. ubi inquit: Apte Ecclefia vocatur ; quafi dicas convocatio , propter convo - cationeilh Ecclefia igitur, quamquam res diverfas indicare poilit, communi ramen fcripturarum confuetudine ad folam Rempublicam Chriftianam, univerfamque fidelium congregationern fignificandam ufurpatur , eorum nempe, qui ad lumen veritatis intimo Spiritus Sandi afflatu vocati, DEum Tri -unum , pulfis errorum tenebris pie colunt , 8c fub regimine vivunt Paftoris fupremi Hcc polico Ecclefiam (ut fonat exercitum Chrifti in utroque mundj he- ntifphaerio diffufutn } Catholicorum fcholae in hunc modum defi- niunt: EJl Coetus kominum ejusdem jidei profejfione , eorundemaue Sacramentorum commuvione colligatus, fub regimine legitimornm Va¬ ti Jlorum t JI or um j ac pnecipue unius in tenis Chrijli Vicarii , Rameni Pon. tijicis. In idem redeunt St aliac definitiones tum Patrum, tum Theo- logorum , uno omnes labio, ac laconifmo fibi amicilfimo Eccleiiara univerfalem aut congrcgationem vocatorum, ant costum Jidelium, aut CdUedionem populi Chnjliani nuncupancium ; ea enim, qute in his lo- quendi formulis defiderari videntur, clam funt fubincelligenda. Iei lentiunr Cacholici omnes. Acatholici vero tenent oppofitum, abeunrque fnon modo in diverfas, fed Sc adulcerinas defcriptiones. Lucherus quippe, ut ha. bet confelfio Auguftana art. 7, vocat Ecclefiam congrcgationem Smi- ttorurn. Calvinus cum fuis, refte Bucero lib t 1. c. j. de regi: 3 C brifli, appellat eam , focietatem jufiorum Prtedejlinatorum . Alii denique alias in cathedra peftilentiae cudunt, cufasque | vendunt Ecclefiae definitiones. Aft mali corvi, malum ovum. Quis enim non videt, ex his manifefte inferri, Ecclefiam fore vel penitu« invijibilem, vel in duas, internam Sc extcrnam debere fec3ri, it*> ut una folos fandos, jufios, 8c praedeftinatos mvifibiliter ; alter« folos malos Sc reprobos vifibiliter gremio fuo comple&atur, mn 1 aflerant: malos elle in Ecclefia , non de Ecclejia. Habent (inquit Tertullianus lib. 4. contra Marcioncm c. 5.) Ecclefias Et‘ Tetici, fed fuas tam pejliferas, quam adulterass gnanim Ji ferfi* rcguiras, facilius apojlaticum invenies , guam Apojtolicum. racin* 1 & favos vefpce. Faciunt Ecclefias & Marcionijlce. Addo : & Lutherani, & Calvinilhe. Quam vero ruinofa fint iftarutn chim** ricarum Ecclefiarum fundamenta, patebit ex dicendis. N T unc llt certa ab incertis feparentur. Praemitto 1. De fyllabo membrorum Bcclefite expungi Eth- nicos omnes, Judaeos, Turcas, & quicunque hujusce modi ri admifcentur ; deinde Hcereticos manifeftos , Sc fchismaticos 1 - pure tales , feu habentes errorem in fide cum pertinacia, R a!lJ afiertorum eft; quia Ethnici in Ecclefiam per baptismi januam nu 11 quam intrarunt. Hjeretici vero aperti, & Schismatici non pdti ' cuntur exulare, excludique a populi Chriftiani conforcio, q u ‘ a * ipfos peccato itijidelitatis ab Ecclefia fcindunt. Unde S. P. Augu (t> Lib- de vera Rcligione c, 5. ait , neque in confufione Pagat l0riIt11 .’ nequ« in purgamentis Haereticorum, aeque in languorc Schism 211 corumi corum, neque in caecitate Judaeorum quaerenda eft Religio , Ted apud eos folos, qui Chriltiani Catholici, vel Orthodoxi nomi- nantur. <■' ■ v Praemitto 2. Etiam Haereticos occultos abfolute loquendo non efle de Ecclefia, tanquam hujus membra. Ica Tannerus, plurimos pro hac fententia allegans Audores, poteftque fuaderi inde: quod careant Jide interna , quae ramen forma eft ejfentialis, ac vinculum membra Chrifti inter fele, ac cum capite vifibili colligans. Ratio alcera accedit quia peccatum infidelitatis interna? non minus, quam externae fcindir ab Ecclefia, Nec obftat, quod aliqui Parres videan- tur contrarium docere,* nam folum volunc Haereticos occultos efle in Ecclefia apparcnter , non realiter, ficuc eburneus dens efl: in gin- giva. Unde D. P. Auguft. lih. 1. contra Epijl . Parmeniani c. 7. inquit * eos ejje tantum dealbatos j Cbrijliano noimne. Dicendum nihilominus, quod fimiles hypocritae, fi forent Epifcopi, aut etiam fummus Ponrifex, retineanc jurisdidionem Ecclefiafticam , ficur & excommunicati, quamdiu manent occulti. Ita declaravit ccncilium Conftantienfe. Praemitto 3. Catechumenos, fen animo credentes, nondum ra¬ men baptifmo ablutos, probabilius contineri inrra fepta Ecclefiae ut membra, faltem voto , ac defiderio, quo parati funt fequi Agnum, & Agni Sponfam ( Ecclefiam ) quocunque ierit. Suffragatur etiam ratio : quia fcilicet in tali ftatu vitam.degunt, in quo urgenre necefli- tare mortis, per folam contritionem falvari poflunt , non minus, qu&mgloriofi Martyres pro fide Chrifti anre Baptifimiiin occumbentes, Exiftunt. Igirur in Ecclefiae vsjllbulo, licet nondum per baptifmi.januam in eandem perfettc intrarint. Huicfententia etiam adftipulatur Mag- nus P. Aug. Tratt. 4. in Joan. ubi Catechumenos aperte matriculae fidelium inferir. Et Innocentius P. c. 2. de Presbytcro non baptizato flc difcurrit: non folum per lacramcntum jidei, Jed per jidem etiam facramenti aliquis efficitur mcmbrum Cbrijli. Denique non video Kftr^nn , quod huic thefl obflaret; nam fi- cut foetus humani intra uteri materni clauflra exiftentes , & anima praediti , funt homines, licet non adhuc nati , it& Catechumeni fide & fpe imbuti, credentium funt germina , quamquam necdum ex aqua & Špiritu Sando renati. Fraemitto 4. Excommunicaros Fidclef , non obfhnteeorume*. communicatione manere in Ecclefia j & boe propter fidem in*& cx- ternam. Rado eft x. quia hujusmodi omnes ad falutis poruimfoio fidei, ac contritionis vehiculo transfretare pofiunc , dum v. g. m- verfe camis viam inire debent, & copiam non habent Sacerdotis, ipfosa vinculoexcommunicadonisfolvenris. Rado eft 2. quiaexcoir<. municario eft q usedam medicina fpiritnalis , quae udque nonniii inun- litatem domejiicorum fidei adhibetur, quatenus curencur a languori- bus fuis. Id ipfum confirmac S. P. Auguft. lib centra Donatijlcis pjl collat. c. go. dicens: Neque enim a populo Dei feparamus , qmvi degradando , vel excommunicando ad bumiliorem pcenitendo lomu- digimus. Manent proinde membris Ecclefiae unid per confenfum’’ dei, licet eorum commercio fint privati, habencque fe perinde, ac c.- vis carceri mancipatus, qui, etfi concivium fuorum familiaritate vi- duetur, manet nihilominus civis, & incivitate , intra quam eft čara: Idem fendendumde Schifmadcis pureacceptis , qui fcilicerpra:* cife nolunt obedire Romano Pontifici; credunt quippe dari fumfli- Pontificatum. At non funt rebelles omnino, &pcrtinacitcr ,eo,quC‘ ipfis fufficienter non conftet, hunc vel illum eile legitime eled- ‘ Papam. His praemiflis fequuntur aliqua notatu digna, quae dicendts r.'-- modicam afferent lucern pro dilutione Argumentorum infra p on; " dorum. ,, Advertendum igirur I. Solum Bapdfmum absque interna r non fufficeread conftituendum membrum Ecclefiae; quia alioquin ^ retici ad gremium matris Ecclefiae pertinerent , Cacechuntiem vl ^ Verfaab #0 excluderentur. Gluodeft contra ea, quae fupradiceba 111 ^ Advertendum II. Fidem internam efle formam reprobi vera membra funt Ecclefue v er te, modo non habeant peccatum injidelitatis. Eft de fide contra Luthe- rum , Calvinum, & hazrefum cufores omnes. Argumenta pro ftabilienda aflertione hac depromuntur e mo- numentis fcripturarum, ubi Ecclefiam variis figuris adumbratam iicet intueri. Itaque imprimis comparatur Ecclefia militans Arc vocatio feu ccetus vocatorum , quin tamen lint de numero eledo- rum, & praedeftinatorum« Exempla exftant in Saulo perfecutoa & Juda prodiiore. Oftenditur aflertio 2. Chriftus aperte dicit: fl peccaverit ‘ ( te frater tuus vade, corripe eum &c. Ji te non audierit , dic . clefite+ Matth. xS. Hic loči loquitur indubie de vera Ecclefia, c j qua conftat inveniri peccatores$ & tales, qui Eepe non emendani- , per correptionem fraternam. Item Matth. 23. Dominus pr* 0 ' i , pit de Prrepoftis malis , ut faciamus, quod dicunt, non au^ 1 1 quod faciunt, Praeterea infruduoja ficus expedatur in agto D ,: ‘ nico (Ecclefia) ut fručlum ferat, Luc. 13. Rurfum Paulus agn°'' cit Corinthiorum Ecclefiarn, ubi erant fornicarii, contentiofi perbi. AgnoEcit Theflaloniccnfiuro, in qua reperiebantur inor^-J te viventes. Joannes etiam Ecribit feptem Ecclefiis Afias, fingulas reprehendit de rebus non levibus. Apoc. 2- & 3* 1 dicendum: non folos boiios & juftos, Eed etiam malos & inj ul '^ imo gravillimos, eosque manifeftos peccatores efie membra £•“ fiae, fi peccato infidelitatis non fint commaculati. Probatur 3. Ex Patribus : purpuratus Dalmara S. mus in c. 1. Fpijl, nd Epbef. haec habet: Omlies Sandi q les, feu non omnes fdeles funt Sandi. Quo quid clarius ; vero in ore duorum vel trium fiet omne verbum, audiatur D. I. Augufi. qui trad. 6. in Joann. circa mgdium, nomi n _ c V nium 9 y'l 10 ^ oxorum dicit & docet: Nos fatcmur in Ecclefi a tboaca 6 ho nos £3 malos ejje , fed tannuam gram , & paleas- fu n in Breviculo collat. cum Donatifiis c. 9. num. 1 6. ^ en a in kune fere modum aperit; duo tempora Ecciefiae fis n ^^ aC ^ uS duabus pifcationibus, una ante refurre&ionem Chrifti, quando mit- ti juifit reda, nec finiftram, nec dexteram nominando partem, ut nec folos malos , nec folos bonos. fed commixtos bonis malos hitra re- tia fuorum Sacramentorum futuros docereU Pera&a autem ana- ftafi , dum reda dextrorfum mirti precepit, quid aliud innuere voluit? nifi hoc, ut poft refurre&ionem noftram folos bonos in Ec- clefia triumphante futuros intelligeremus. Ergo. Prob. 4, momentis e Theologia mutuatis. Sacramentum poe« nitentiac aliorum non eft, quam eorum, qui funt intra fepta Ec« elefite* Atqui hoc Chriftus inftituit proprie in commodum ac emo- lumentiim peccantium , quatenus fcelerum maculas voluntate per- Tonse contra&as eluerent; jufti enim pcenitenda non indigent, nec Taniš opus eft medico, fed male habentibus. Ergo dicendum t pcc- latores omnino vera efle corporis Chrifti membra, ac intra Eccle- fiam, 2. Si foret verum, quod Haeretici effutiunt, fequeretur fu- leriorem Ecclejlajlicum , quam primum fefe peccato contaminaret mortifero, jam non amplius ejfe de Ecclejla, nec necefliim eidem deinceps obedientiam praeftare; fubditos quoque definere dici oves, & Vajloribus licere earum curam non agere. Quam vero haec a veritate iint aliena nemo non videt. 3. Ecclefia eft congrcgatid vifibilis. Ergo, cum prcedejlinatio, & interna fan&itas iint pla¬ ne occulta, non foli praedeftinad & jufti in Ecclefia efle eamque tan- quam membra conftituere poflunt. 4to Ecclefia militans eft vere & proprie Chrifti Domini Reglium, ut conftat ex fcriptura. At- qui regnutk fecnlarc habet fubdicos Nobiles, Plebejos, Divites, pau- peres , bonos ro ex paleis. Ergo Ecclefia ex frumento juftorum, non ex pab peccaforum conflatur. III. ljcliae 52. v. 1. de Sion, feu EcclefiaGt' Kihsec habencur: N on adjidict (Dominus ) ultra , utpertnrMf temcftcumcifiis & immiliulus. Atqui horum nomine veniunt ncirci * cijicorde, impii, vitiorum cceno immerfi, & peccarores quicunq;: Ergo hujusmodi nequaquam funt inferendi gremio Ecclefia: f Ephef 5. Apoftolus aic: Chriftum fe ulironee mortitraduliffe,M : biberet fibi gloriofam Ecclefiamnon babentem maculam, nepistuf Arqui Ecclefia tališ non foret, fi etiam peccarores, & vitiis ma®'| ti illius membris accenferentur. Ergo. V, Ecclefia Cant. 4' ? cc! ; tota pulchra. Ar qUOinodo totapulchra , fi inquinati finr ineaC Eadem Ecclefia , de qua fermo, in Symbolo Apoftolico dicitur $1$ j proinde ex membris fanttis folum debet conftare. Refpondeo ad I. Improbos vere ctedentes habere Špiritu® fii & aliquam viram, fcilicer^ež , licet deftituantur vita clMf & grafite; quapropter funt fervi Chrifti, dicique debent tnem^ perjetfa corporis illius myftici; quemadmodum etiam in Phild c r, dentes , capilli , & ungues vira imperfe&a gaudentes apP e ^ C . membra . &partescorporis humani. Ad II. Unus pa nis V', fiicus ) muhi, feu omnes fumus ratione Jidei Si gratite bapn^ 1 ^ coadunantis Cone. Ratione morum aequalirer famftorum Neg-J S L c pro Catholicis: ficurenim pani filigineo 8 i puro perfaep ea ^ tur farina avenacea , aut hordeacea, ita pani myftico, feuto { Nec opus eft u \. ; Ad * t.e ium adjungunrur improbi tanquam palete gu 1 ere enriumeandemprasfeferant morum fančtitatem. . go a olure Min. & Confeq. q U i a ma l a e ft illatio , ut pate^^^ : j- claratione textus j Ifaias enim in fenfu literali loquitur dePf fl > ne temporah Judsorum* In fenfu myftico de Ecclefia- ^ primum pollicetur Judaeis captivis liberationem , eorumque terras deinceps nunquam efle devaftandas ab lnvafore aliquo infideli, incir* eumcifo j &immundo. Ita exponit S. Cyrillus cicafus apud Bellar- minum, Secundum alterum fenfiim prsedicit, fore : ut portae inferi non praevaleant adverfus Ecclefiam j quod verilfimum eft$ ficque no« mine incircumciforum, & immundorum non peccatores quafi feclu- fi a membris Chrifti , led dtemones , & pra^cipue Hieretici veniunt in- telligendi , volentes, non tamen valentes Ecclefiam evertere & deva* ftare. Fareantur proin , dicanrque oranes inimici ejus : Nitimur ill- cajfum Navim fubmcrgere Petri; jluttuat , at nunquam mcrgitur tila Ratis, Ad IV. Verba Apoftoli loco memorato intelligenda effe non de Ecclefia mllitcinte , fed triumpbante, quse procul dubio maco¬ lam , aut rngain habere nequic , cum nihil coinquinati, ant abomi- nationem faciensin regnum Ccelorum lit introiturum. Id, quodlu- ce meridiana clarius monftrat D. P. Auguft. lib . 2. Retraff. c * ig. di- cendo: tibicunque Ecclefiam commemoravi non babentem maculam, ne- que rugam-, 11011 fic accipiendnm efi , quafi jam fit> fed qiue paratur , utfit, quando apparebit etiam gloriofa. AdV. dico: Eceleliam uni- verlalem dici pulchram & totam pulchram , imprimis, quia ubique gentium ea, quaedocet, funt uniformia. Deinde quianulla hterefeos, aut erroris cujuscunque labe afpergi poteft, utpote perpetuo inde- feflibilis. Membra igitur maculata, qualia funt peccatores , Ecele¬ liam non reddunt deformem. fed Ecclefia tota pnlchra membra de- formia } ut paenitentiae lavacro mundentur , docet, fuadet, cupit, & praecipit, AdVI. Ajo: Ecclefiam undequaque fore fandam , non ob- ftante, quod peccatores illius membris adnumerentur. Eft quippe fonda multisextitulis , nempe ratione Autboris, qui eft fancfusSan- &orum. Deinde ratione doftrinae, Prseceptorum , & Sacramento- rum, quae omnia fpirant, aut conferunt fan&iratem. Demum fan- &a eft in prrecipuis non to fingulis membris. Sic homo dicitur ra- Ronalis, & exercirus fortis, licet in illo fint multae operationes non tationalesj. in hoc muki imbecilles* Objicies 2do exPatribus* Peccatores pertinentad Civitatcm Ba¬ ronicam , interprete Magno Auguftino lib. 14. de Civit. Dei c. 28* Etgo non ad myjiicam Jerufalem , fcilicet Ecclefiam* Hže quippe c ivitates funt contrariae , alia confufionis, alia pacis. II. S. Hiero- n ymus Epift* ad Rufticum, quae incipit ; Quod ignotus inquit : Eos B plan- planje, qui per fceleraatmepeccata egrediuntur de Ecclefia, lin lunt ulira rev srti ad Mam damnatione ■mionnn . Si igicur mali ob 1«. lcra fua egrediuntur de Ecclefia , non erunc niembra Ecclefia. 1,1 Chryfoftomus Serm. in Jofepb. de coutinentia aic: iiudentjiddm quidam abfcindcreJz a Chrtjlo, & fejungere mcretricibus. Ergono: per foium ivjidelitatis , fed quodcunque aliud peccatum monifert- credentesdivelluntur tlChrifto, fiuntque non membra Ecclefia:. IV Paciamis Epljl. g..ad Sympron, ira fcribic: Peccator, quamdiupecw: & non paeniter, excra Ecclefiam conftitutuseft. Ergo. Refpondeo ad I Diftinguo Confeq. Moa pertincnt ad civitau. rRyfticam [erufalem fub eadein ratione . Cone. tub diverfa Nege. Giuemadmodum enim unus , idemque civis diverfo fub refpeftu po¬ te ft pertinere ad duas civitates , etli inter fe inimicas , pura, ad un::. ratione nativitatis, ad alteram ratione domicilii ; ita mali qua ta dicuntur (pe&are ad Ecclefiam malignantium : qua fideles vero, is ratione fidei cxteriue ad Ecclefiam fanttam Carholicam. Adll Divum Hieronyimim neutiquam adverfari do c Ir in je noftrx,'v- enim foium dicere : qnod mali egrediantur de Ecclefia triumfa in quantum peccando excidunt jiue fidelibus praeftiruto ; non quod egrediantur de Ecclefia militailte; quia non per quodlibetp* catum fic egreffio ex ea, fed foium per peccatum injidelitatis. Unde cnm mali retineant formam eflentialiter conftjrati«' 3 verorum fidelium, nempe jidcm , manent veramembra Ecci 2 - 1 - Ad III. R.', Eos , qui junguntur meretricibus , feparari q u * ( '* c a Chrifto tanquam Fine fuo , non autem a Chrifto «> quam Capite Ecclefce, Hinc S. Chryfoftomus re'- nwam i [° ilitante : V® chitatemfavBam denf?d it m S n * Nune fic: Soli prrtdep^ % Pe militanlnrrvn ■'**-* praeclaros cuftodes ovium, ut ajunt, lupos! Vos Calvinift* ls f' no dente oves de grege Chrifti rapitis, fed non capitis, nec<^ te vultis diferimen , quod inter infirmas & fanas , inter inundas ^ icabiofas oves verfatur. Amabo ! dicite mihi , ubi hx & iH* cC " miimt? nunquid omnes in uno ovili? Et quis nefeic de ©vt^ ^ a, '° 1S a ' as> ', c l uaR doque fanari , alias perire? Fateamini p r0 ’ n ' i vru° n n - ex eleclis & prcedeflinatis tantum , nai.j a.ifiCinis partim damnandis , partim fanan 15 _ cr r Nec obeft nobis aueftorifas Prtefulis Taga^ en '’ r*_ •* f • U V” eo , ’ ut oftendat a DEO preefeiri eos, F geiitium verborumpruinas lujuefecerit. Qu&ftio Secunda. tZ trum Ecclejia Chrifti univerfalis , quam militi' vocamus , perpetno fuerit Vifibilis, necejjario con/pic ua efle debeat ? [v hoc : an vera |? £ , nire (T CC e ** a a *’ft uanc ^ 0 reapfe fačta fit inviftbihs ; Et num e ° | -t™ nos čred™ •AZ°’-S S T m fe >li A P°* oli " ' ni “ l ? >, ^c^oV Concilia, & Potres cominuoiter; prsferrimD. P. Aug.lib. *■** Joaft. ubi inqmt: In fole , id e ji in manifejlopofmt taberndčhlum fnum. Agit indubie de Ecclefia, quam oculis adfpicimus , dc fide credimus, Unde dari Ecclefiam Vifibilem eft de fide. Ec redte 5 nam licet ex- ternis oculis videamus multitudinem eorum hominutn , ex quibus con« flata eft Ecclefia Vifibilis , atcamen quod in ea mukictidine tradatur in- cornipte vera Chrifti, & Apoftolorum Dodtrina hoc non videmus, fed credimus. Hactenus didta Sečtariis moderni temporis Lutheranis aeque, ac Calviniftis minime funt ad palatum ; hinc illi folos pcrfeclos & juftos; hi vero folos privdejiinatos inrra limites Ecclefias collocanc. Ec quia non modo fandlitatis condirio, fed 'Sc pr&deftinadonis arca« mim omnino nos latet, fequitur (ut ajunt) Ecclefiam neceffario debere efte invifibilem. Neceflicas autem, quae Acatholicos omnes ad hanc fentenciam impellit, ifta eft: affirmant modernam fuam Ecclefiam veram efte, de eandem quidem, quae Apoftolorum tempore, dc duobus, ter- nisve faeculis poft illos per orbem univerfum propagata floruit. Verum cum toto tempore, quod Apoftolos inter, dc Lutherum aut Galvinum fluxit, nullum fuae fidei veftigium , nec dodtorem ul- lum , qui eam fecundum omnia docuiflet, aliignare poflint, dicere neceflario cogunrur, totis iliis.mille Se trecentis annis Ecclefiam fu¬ am vel penitus intermortuam fuifle, vel cerre invifdnkm dc ignocam laruifle. Mifera fane effugia! quibus novitire fuae Religioni anti' (jidtatem non modo non conciiianr, fed potius Epicuri aromos, ideas Platonis, de Ppilofophorum hirco- cervos in lucern revocant. Unde D/co: Ecclefia Cbrifii mt litans univerfalis non fblum perpetuo fuit 'vifibilis , fed ?ieqne invijibilis un - quam efie poteft« Id-, quod rripliciter ad oculum oftendere conabor, feripturis, authoricafibus Patrum, dc momentis Theologorum. Aperiam 'gitur in parabolis os meum ; loquar propofkiones ab initio. Ifaiae 2 * v. 2. dicitur: Er it in novijfimis diebus pneparatus mons domus Domini in vertice montium , S elevabitur Juper colles , fluent ad Wtn omnes gentss. Atqui mons ifte omnium Dočtorum confenfu C Eccle- Ecclefiam Chrifti militantem , eamque univerfakm defignar. Er perpetuo debet e (Te viflbilis, ut omni cempore gentes omnesadti. J confluere podint. Quid raultis ? Eccletia rebus magnis ac fem;r ( confpicuis comparatur; videlicet Ptal. 71. ifcono diffufo ik, 1 uf[ue ad mar e , & a flumine ufque ad terminos terrce . Ptal, gj. ■ 1 30. Ibrono fcmpiterno. Mateti. 5, Civitatifupra montem pf:; I Item apud eundem c. 13. Are celebrata f “ ere c ° cV "I j ,U * e “ am Adverfariis ceu legitima Confirmatur i* Super haiic petram (ait Veritas) tcdiftcalo Ecckfiam meam , Petra bcec , quia demonftratur, eft vifibilis. Cur non Ecclefia ei fuperaedificata ? Dic Eeclejice (ait Veritas) ifteft, tefte dodorum Ecclefne qua:ernione: Dic coetui Jidelium, duomodo autem dicet quis hoc auc illud coetlli , H ab humanis ocu- lis ccetus lit legregatus? Vos (ait veritas) vos pofuit Spiritus fanftus Epifcopos regere Eccleftam DEL Et quomodo hi invifi- hilem gubernabunt Eccleliam? aut qua ratione fubditi Epifcopis ob« temperabunt, fi rion cognofcant Superiores fuos Ecclefiafticos? Confirm. 2do. Omnes tenentur fefe aggregare ccetui fidelium, & verte Chrifti Ecclefne, quia liulla falus extra , ut fatentur ipd Hteretici. Atqui id impollibile foret, li Ecclefia lateret incognita, aut fub modio pofita. Ergo. Demum , quod caput eft rerum: Sacramentorum communio puhlica, & Verbi divini pnedicatio (quas ipfiniet Seflarii veras Ecclefiae notas concedunt (clare fatis vifibi« lem elfe Eccleliam, perhibent, dicente Apoftolo: Rom. io. quo- modo credetit fine prrfdicante ? Sane non facile intelligo, qua ra¬ tione duo h(PC invifibiliter accidanr. Denique Ecclefia eft focietas, non Avgelorum , fed hominum *, homines autem funt vifibiUs ; quid- ni & Ecclefia ex hominibus confiata, ♦ Enervantur , diluuntur , &* johuntur ar gum e ?i ta Hareticorum. Objicies I. Ecclefia juxta paginas facras eft fpiritualis: nam Je- rem. 31. dicic Deus : Dabo legcm meam C Eccleliam ) in vifceribus eo- rum, & in corde eorum Jeriham. Ergo eft invifibilis. II. Ecclefia dicitur Regnum Del , quod hitra nos eft : fecundum illud Luc. 17. Non venit regnum Dei c um objervatione ; neque dicent: ecccbic, aut iliic : ecce regnum Dei intra vos eft, Ergo hoc regnum internum , fcilicet Ecclefia, inviflbile lit, oportet. III. Joann. 4. ait Chriftus : Venit bora , & nune eft, quando veri adoratores adorabunt Vatrem in Špiritu , & Veritate, Ergo non erit vifibilis Ecclefia, ira, ut Deo publicc offerarur adorationis thymiama. IV. Ecclefia vocatur Domus fpiritualis, ut patet 1. Petr. 2 . fupertedifteamini domus fpiritualis , fa- ccrdotium fanftum, offerrefpirituales hoftias . Ergo idem quodprius V. Ecclefia comparatur Tbefauro abfcondito ideoque fni/i/ziz/i. Vf. : ' C 2 Lutue, I JC ueil Lu1i rituale , poteft efle vifibile , ut patet de Saeramentis. Unde ad :«> rum primum dico : per Icgcm non intelligi Ecclefiam , fed Teftar.• tum novam; vel legcm eharitatis feriptam in cordibus fidelium ; i ; lex, licet non videatur, videtur tamen Ecclefia, in qua lex ilU - Sicu. videtur corpus , e tli cor , vel anima non veniat fub afps £ Ad II. Diftinguo Antec Ecclefia dicitur regnum Dei, quod eft 1 "' 1 nos quoad jidem intCYUa.ni , & dona fpiritualia Cone. Quodeft ] J nos quoad externamjidci profcjjioncm, & Sacramentorum coit'- ničnem &c. . Nego. Dico igitur; Theopldlaftum inteliige«f' regnum Dei hitra nos gratiam divinam. Ven. Beda explicat p r ' r tum locum de Mejite adventu, quem ait, fuifte tam humilen^ nec fuerit obfervatus venifte, nec poftea more Regum mon ! potuerit. Utraque tantorum virorum opinio credibilior eft, ac> * V* kcclefiam invifibilem facit, cum hsec vifibiliter tanrmn g llbsr '' ^ 9^ In texcu addu&o non agi de l° c0 ’. ce ritu colendi DEum; facit enim hunc fenfum: Chriftiani non* ent -um cxtcrnis tantum eteremoniis , & viftimis, ut Juda -’ 1 p rnm°np te ^P^ftomo;, Cyrillo , & Evthymio) nec pra’ ter I i n Um ^ a ftds, ut Samaritani ( fic explicante interno 'oni' 10rna ’ & Ca jetano ) fed in J'piritu eriam , & llH - in v er i tli tp , aut( f m n ° n °mnes externas caeremonias eXcM ai * in fin: ril &dor * h " nl } ^-eft; unum & verum DEum, non »*« /. L j f Fr 7r j;Kfel ’ fed in ~ figurata. Ad IV. »f', c e ia vocatur domus fpiritualis ratione efifidfes interna, ut ex i. (id Corintb . 3, v. ir. colligltuf Conce- do. Ratione jlruttune , quse eft colle&io hominum, fidei funda- mento fuperaedificatorum Nego. Unde ad locum feripturseex qno , ceu Tede, memoratum argumentum levatur, dico: quod fpi- rituale ibidem fumatur ficut 1. Corintb. 2. v. 15-. Spiritualis bomo. lic 1. Corintb , 15. v. 44. Corpus fpiritualc. Pro eo nempe, quod fecundum fpiritum fit, non lecundum čarnem; & prour fpirituale opponitur aninicili. Sic fumit S. P. Ang. de fide & fymbolo. Icem S. Bernardus tra£t. de vita lolitaria. Ad V. Jfc'. Ecclefia compa- rarur thefauro abfcondito, non ideo, quia latct, fed quia inventa ditat, & delečlat, ut thelaurus inventus, qui inventori prius erat incognicus. Alii fie refpondent: comparatur thefauro quoad valo -- rcm rerum fpiritualium Cone. Quoad ejje, quafi nefciatur lihi (it. Nego. Ad VI. ajo; Ecclefiam aflimilari luna:, non ideo, quafi a- liquando obfeuretur tota, ac invijibilis reddarur, fed quia habec lo¬ men fuum doftrhue & fan£litatis a Cbrifio, ficut luna fuam lucern a fole . Secundo: quia ex parvo initio crevit in magnam perfecbio- nem , ut videmus crefcere lunam. Tercio , quia patitur vicijfitudi - n cs iuas, nimirum pacis, & perfecutionis, trancjuillitacis & tumul- tuum, ut luna fiias, Utique enim non omni tempore eft mqualis fplendor Ecclefia:, fed aliquo modo etiam obfcurari, & fuas quafi Eclypfes pati poteft. Non camen ita, ut videri, & dignofci exte- rius amplins nequeat. Ad VII. Totam Ecclefiam, & pufillum fidelium gregem in Arca, fuilfe cogllitum us, qui erant in illa in- clufi; nec opusfuit, ut videatur ab aliis hominibus, cum aquae di- luvii, peccatorum ultrices, neminem reliquerint fuperftitem. Ad Vlil. Ibi eft fermo de Ecclefia tempore Antichrifti, ubi etiam muhi Praefules metu perfecutionum in folitudincs fugient. Quam- vis econtra alii fint futuri, qui fortiter fefe opponent, Idcirco verfu antecedente "dicitur mulier peperiffe filinm mafculutn, hoc eft: ftirtem, & generofum, videlicet feledam muhitudinem fidelium, quoe ducibus Enocho, & Elia inviclo animo refiftet. Ad IX. Di- ftinguo Antec. Obfcuranda & delenda quoad ?nultOS , qui adhae- fini funt Antichrifto Cone. Quoad otnnes Nego. Semper proin praedicato vifibilitatis illuftris perfiftet Ecclefia fuper perram fun- , & fupra montem pofita. Res vulgo nota eft, & inclarefcet tnagis ex dicendis auseftione f£quenti. 1. C % Objic. Objic. jtdo Si Ecclefia foret vifibilis, id probaretur potillmr. ex his textibus: Dic Ecclefue ; fi Ecclefiam non audkrit , fit tiiijici; Ethnicus. Mattb. 18 . Attendite univerfa gregi, in quo vos Spin.: Santtus pofuit Epifcopos regere Ecclefiam Del Actor. 20. Atesl* nihil probatur (quia ida & his fimilia fcripcurarum tedimonia Coli: loquunrur de Ecclefia particulari , non vero nniverfali) nam quotr.o. do>corre qui Ecclefia eft obječtum fidei, ut patet ex Symbolo. Ergo. IV, Jos> dobrinam Apoftoli Rom, Ecclefia eftcorpus Chridi mj/fik’ Atqui corpus Chrifti myfticum eft invifibile , cum condet folispt? deftinatis, juftis& fančbis. Ergo, V. Forma Ecclefiae univerfalis,neffj pe fides , fpes , cbaritas , eft plane invijibilis. Ergo Sc ipfa E cc ' cl * VI. Notse Ecclefiae non funt lucidnm Sc coloratum , fed unitasr- £litas, Catholicitas &c, Atqui hqe non videntur Ergo nec ipfa i VII. Ecclefia ( quemadmodum hiftoria: loquuntur ) aliquando in - turbata, affli&a, difperfa, Sc dimivnta partim perfecutionibus, p-j tim haerefibus , ut certo tune non videatur fuifte vifibdk > & rn ' i "" cognita. Ergo. Haec iterumfunt arma , quibus Haeretici vifibilitatem E £Ct . conantur debellare j aft irrito conatu, quia deficiunt, etiam lucernis ferurari conantur ferutationes. Refpondeo igitur ad I- ^ feat Maj. quod fcilicet aliqui textus citati, vel citandi tanru^ Ecclefia particulari fint intelligendi. Negatur tamen Min- ■. feq. Nam fi Ecclefiae particulares nequeunt efle invifibile ^ to minus tališ fieri poterit univerfalis ,* quia, quales funt le quoque ed totum. Adverte tamen j quod fi Ecclefia P ar ^ risdeficiat, non redditur in vifibilis , ita, ut fimul pcrduTC ' cefTat ede pars Ecclefiae univerfalis. Ad II. Paritarcnn ^ nobis; quia ficut comprehenfores vident Ecclefiam tviumpb'd n Viatores vident militantem. Deinde dato Sc permido W eC ' . ^ Confeq. Ob difparem rationem. Ideo quippe hic & tlffimus cceli incolarum costus nobis nem ef?* confpicuus, quia confH- tuitur ex membris vmdequaque fpiritualibus, nempe Angelis, & animabus corpors folutis. At de fidelibus, ex quibus Ecclefia mi- litans conflatur, alia currit ratio. Paucis: in Ecclefia triumphante funt ea, quae nec oculus vidit, nec auris audivit, In Ecclefia vero Noftrate auditur praedicatio Verbi Divini , videntur Sacramentorum figna , confpicitur cultus Dei externus , cernicur fummus Paftor ; de- nique oves eidem fubje&ae, & hujusmodi fexcenta alia oculis obver- rantur. Ergo. Ad III, iP. Quod eft obje&um fidei confpici non poteft fub eo motivo , fub quo creditur. Cone, fub qua ratione non creditur. Nego, Sic Baptifmus qnatenus eft ablutio exterior , cernitur; quate» nus vero Sacramentum creditur , Exemplo tibi fint Apoftoli: vide- bant humanitarem Chrifti; at eam hypoftatice Verbo Divino conjun- clam, & veluti maritatam efle non videbant , Ted fide tenebant, Ad IV. Abfolute nego , corpus Chrifti myjlicum conftare e folis juftis, fanctis Sc prsedeftinatis, ob momenta in praeambulis ftatuta, ' Dicitur Vero Ecclefia Corpus Chrifti myjlicum , quia caput, Sc membra Eccle¬ fia; vinculo fidei conligantur, quae myftice anima baptizatur. Secun- do quia Ecclefia fpe&ari poteft ut habens a Chrifto vitam SpiritUS , id eft: vel vitam grafite, charitaris & fidei fimul; vel vitam foli us fidei internae, exterius tamen manifeftatae, Proin totacollečlio hominum fidelium, hocfpiritu animata , corpus Chrifti myfticum nuneupatur , Viftbile ratione membrorum cum capite unitorum , invifibile ratione unioni? , feu fidei, quae anima confuevit appellari. Ad V. Inverto srma: licet forma hominis Ranima) fit invijibilif , inde tamen mini- tnefequitur: hominem efle invilibilem. Ita de Ecclefia fentiendum f quia certas habet Notas , quibus difcerni podit, aqualibet alia focie- tate. AdVI. Ajo: NotasEcclefiae & videri,&čredi. Videmus Sig- na eXteriora ; haec aurem efle notas verne Ecclefiae credimus ex Scri- pturis, &Symbolis fidei; dum venimus in notitiam illius focietatis, € ni Nota illae fuapte natura congruunt, credimus eam veram efle Chrifti Ecclefiam. Notce itaque di&se efficiunt Ecclefiam viftbilem, Sc infuper defer- v >unt, ur bane Ecclefiam viftbilem credamus efle veram. Sic miracu- ' a Chrifti videbantur, Sc ipfum non modo vifibilem reddebanti fed Ninini intuentes movebant, ut in eum crederent, Ad VII. JP, Quod Ecclefia femper confpicua vifibilisque maneat } feu cum floret ac trium- phat, phat, feu cum affligitur pertrirbatur. Imo rrunguamilkiHtrer vifa eft, quam ubi vel perfecutionibus Ethnicorum, vel difpuit;^- nibus Hrcrericornm impugnatafuit. Unde etfi hiftoriae de ejus dimi nutione loquantur, nullum ramen tempus oftendent quo lit icv^.. bilis facfta. Objicies 3 tio Exvi(ceribuscaufiE. EcclesiaChrifti, de qua hicTer¬ mo , eft Ecelefia militans , quia exercec militiam fpiritualem advei- fus hoftes invifibiles , nempe daemones , & porcas inferorum. Er* go & ipfa invifibilis sit, necefleeft. II. Praecipuus Ecclesite cultuse: fpiritualis , &inrernus, adeoque Invifibilis. Cum igitur denotnini* rio fumatur a potiori , debebit ex hoc cuitu dici non vijibilis. III. Or- nis, qui a&u Salviltur , eft membrum Ecclesiee. Arqui ivjujlc e.o Viunicatus actu falvatur, si ( coeteroquin juftus) in excommunicatit- decedar. Ergo eft membrum Ecclesiae. Subfumo : atqui non elt m;a> brumEcclesiae vijibilis , utpote ab ifta mediante excommunicationere* feftus. Ergo eft membrum Ecclesite invifibilis. Proin datur al.q-* invifibilis Ecclesia. IV. Nullus Haereticorum videt Ecclesiam verar* aut si visibilis eft, monftrenc eam Catholici evidenter. Quod. " nequeant, relinquitur: Ecclefiam revera fiib hominum afpectuffl nire non pofte. Refpondeo ad I, Diftinguo caufalem: quia excrcet milidam ; F ritualein adverfus hoftes invifibiles tantum. Nego. Etiam adven hoftes^ vijibiles, ut funr caro, mundus , & quidem per arma-/c?i/*' , '' Wl pura Sacramenta, opera bona externa &c. Coneed. Ant. & ;°nfeq. Videquam infirmum sir argumenrum. Ad II. Retorqueo:p rr cipui aftusin homine funr interni ac fpiriruales. Ergo ex liis deb^ d ‘ C ‘ invil 'bdis. Sicut proinde hic non valet illatio, ira nec ibi. R s " elt, quia non omnis effeftus poteft tribuere omnem fuam denofl«* Ul! tri fth de 1 Ufi da$ iex' da fcic k h Ch ute , - -- x »v.1 lil. in nomu - j .p iegarur Minor fubfumpra • fiquidem fupra oftendimus FjdcV Communicator, manere membra Ecdefi*. }uxra fententiam vero rum dicendum: quod injufte & e x errore fa£*i excommunica^ cundum pranumptionem in foro cxteruo sir extra Fcclesiam j in autem interno &. in re, intra Ecclesi nibeni re* j. „ .. n -am. Ad IV. Ne crai.—- A 1"““ ct.co : Tota objeftio mera eft cavillatio. Et qu>d ais H*«; x talp* talpa caccior ? tu non vides Ecclesiam , quam tibi monftro ? Illic evidenter cerne veram Chrifti Ecclefiam (Romana eft) ubi fides falvifica inde ab inicio Chriftianismi ineorrupte docetur. Illic evi- denter cerne veram Chrifti Ecclefiam (Romana eft^ ubi praeter man¬ data DEI etiam conftlia Filii DEI vigent, & fandtus is vivendi mo¬ dus, quem tantopere fuadet Evarigelium , ab innumeris utriufque fexus fufcipitur. Illic evidenter cerne veram Chrifti Ecclefiam (Ro¬ mana eft) ubi vicam egerunt omnes, quot quot toto mundo con- fčio Sančli proclamantur, quorum pars maxima Epifcopi, Ecclefia- ftici, Monachi, & ccenobiorum fundatores exftitere, aut Romani Pontifices, & Chrifti Martyres fuere. Ulic evidenter cerne veram Chrifti Ecclefiam (Romana eft j ubi tanti & omnes boni fructus ex- creverunt, ortumque habuit omne, quid quid apud Chriftianos pium & fanchim nominatur. Denique illic evidenter cerne veram Chrifti Ecclefiam (Romana eft) ubi ille, divinum quid fpirans, ordo an- nuus in feftorum, jejuniorumque obfervationem piifiime diftributus. Sacerrimae ubi caeremoniac, quarum ufus & explicatio non tantum pietatem erga DEum promovent, fed etiam internae folatiofiflimae fandlitati famulancur. Ecce! non poteft civitas ablčondi fupra mon- tem polita; & cur tu Sedtarie! vis potius claufis oculis in hunemon- tem oftendere, quam in eum credendo afcendere ? Objicies ultimo. S. Hilarius lib. contra Auxentium, in fine ita inquit: Alale vos parietum error ccepit , male Ecclefiam DEI in t c [lis } cedificiisque veneramini; male fub his pacis nomen ingeri - tis moiites , mihi lacus, car cer c s , & voragines funt tutiores. Jam quid ex his eruitur, nifi quod eo tempore , quo vixit hic vir, Ecclefia fuerit occultara? JE. Ex hac audloritate contra vifibilitatem Ecdefite nihil evincitur; nam S, Hilarius loquitur ibi de Ecclefia particnlari ftatus Mediolanenfis , quam Auxentius invaferat. Imo fi locus etiam ille intelligeretur de Ecclefia uviverfali , tamen Ad- Verfarii non obtinerent intentum,* quia licet fideles non poftenrcon- venire pvblice propter perfecutiones , poteranc tamen convenLre c lam , & efle noti feu COgniti, uti fa&um primis trecentis annis Ec¬ clefia; Chriftiante. Ex his habes, amice Ledtor! quod fingula, quae pro ftabilien« da vifibilitate Ecclefiae Romano - Catholicae in medium attulimus, ftdeo nota, clara, confpicua, ac certa fint, ut a nemine , fi vel D una una (Um menita mica ta ipfo faperfl« mvemarar, ignomi,,, t Gtuadrac huc iilud Auguftini ex lab. de duabus amm. c. n. «- 11 e ijla cantnnt & in montibus Pajlores, & in thcatru Poeto, < iiidotti in circulis , & dotU in Bibliotbecis, d Magijtri m/c: & Antifm in locisfacris, & in orbe terrarum gen us burni Quseftio tertia. Num bjera vijibilis Ecclcjict dejicere & ert'arepoffi. A d uberiorem claricacem quaeftionis hujus , qu alium Paracli- D 2 tum t um dabitvobis, ut maneat vobifcum in aternum , Spiritum feritj. tis joan. 14. Item Joan 16. Cum vcnerit Ule Spiritus Veritatis, <;■ cebit vos omnem veritatem, Jam juxta hanc promifiionem tene Chrifius ab Ecclefia omnem removere errorem, alias colutnna&r.:- mamentum veritatis non foret. Nec dicendum cum Calvino, quos tališ vocetur, quia jidditer cuftodit feripturas, fequeretur quirit etiam officinas librarias effe columnas Veritatis t quo nil abAtrck Rurfus Match. ig. dicitur : Ji Ecclejiam non audierit, fit tihi h Etbnicus & Vublicanus . Ex quibus verbis concilia docent: no>. Anathematis ptena teneri Eccleliae credere. Efiet autem iniquum.. illa pofiet errare in iis > qutecredenda proponit, Denique Matih.:; h ase habentur: qucccunque dixerint vobis fervate &fučite. Iter Luc, xo. Qui vos nudit, meaudit. His jubemur aChrift© audire Epi- fcopos & Praelatos, prout Ecclefiam DEI reprcefentani. Quodf ; ! fidelis & juftus DEUS praecepiflet nunquam, fi ipfiin rebus fidei, caufis moram definiendis poflent errare. Prob. qtio. Super bane petram ( ait Veritas) tedificabo F.a- fiatu meamfšportce ceterni nonpra-velabunt adverfus cam. Match.:. Gluomodo igitur unquamdificere potuit aut poteric?Patetetiamex> Matth. 28. Ecce ego vobifcum fum omnibus diebus ufque ad corp mationem fcculi* Quae verba de perpetua Ecclefiae duratione a-' pienda funt, cum Difcipuli, qui Chrifius afcenfurus inccelum, n* dixerat, non effent victuri ad finem ufque fieculi. Ergo. Prob. 4to. Authoritate Patrum S. P. Augufiinus lib. de bf® 1 . lo ad Catechum. c. 6. ait : Ipfa ejl Ecclefia fancla - pugnare \ expugnarinon potejl. H c? ref e s omnes de illa exierunt , tatnjuain]-^ menta inutilia de vite pr inc. 4 . Ifabe ; ubi inquit: Super petram fundata Ec ^ tempefiate concutitur , nullo turbine fubvertitur. ratet j 0 qu‘ fiam errare non pofle. Nec dicendum: Sanaos flt ^ Ecclefia invifibili, ut cauffantur Haeretici* Haec enim ^ nec impugnatur, nec fluclibus aut procellis quatitur, g r gO. tx illa exeunt, Quia ifta omnia vifibiliter accidere opor p f0 b. Prob. S- Katione* E cele H a rtimpta pro univerfitate fidelim, vel pro univerfitate Epifcoporum & Dodorum in conciliis generali- bus congregatorum guberndtur a Chrifto tanquam Vapite fuo. Er- go femper erit extra errandi periculum, eo , quoa k tali capite re« gatur, quod nunquam errare poteft. ado« Extra Ecclefiam no« eft Jalus . Ergo fi Ecclefia tota & vifibilis deficere poflet, falus fie> ret impojlbilis , quis enim Ecclefiam ingredietur, quam non videt. 3tio. Si Ecclefia poflet defcifcere a veritare, nemo foret fecurus de fua fide, nec ipfi Lutherani, & Calviniftae, cum eorum pariter Ecclefia errori foret obnoxia! 410 Populus Chriftianus pafeitur non folius fidei, fed etiam morum dodrina (intellige moreš fpe- dantes ad communem omnium falutem) Ergo in bis veritatis Mcl- gijlra infallibilis efle debet. Alias gregi fibi commiflo pafeua ve- neni plena praeberet. jto. Chriftus Ecclefiam univerfam quoad ve- ritatem a fe docendam fibi aflimilat, & candem Ecclefne fidem ad- hiberieupit, quam fibi: nam Luc. 10. allocutus Apoftolos, qui tanquam paftores tatam reprtefentabant Ecclefiam, dixit, qui vos nudit, me audit. Et Matth. 23, horratus caeteros omnes ad ob- temperandum Ecclefiae, praecepit: ut quaecunque dixerint nobis Pa¬ ftores, fervemus, & faciamus. Ergo necefle eft, Ecclefiam in Epi£ copis reprcefentatam, in ullo pundo, five fidei, five morum, de¬ ficere non pofle. Aflertiohaec, momentis fuis fufFulta, tangit etiam caufas de Canonizationc Sandorum, de fenfu librorum, feu fablis dogmaticis, nec non de approbaticne Ordinum Religioforum; nam & in his ju- dicium Ecclesiae blfallibilitatis privilegio praeditum efle oporret, Id fuadetur sic: quoad primum. Ecclesia eft Jancia, & canonizatio eft publieum Ecclesiae judicium, quo alicui, vitae, & pietatis intine- reemenfo, dulue decernuntur honores. At, si Ecclesia in hoe a du impium , orcoque adjudicatum proponeret colendum, tale ju- dicium publieum praejudicaret Ecclesiae Janbiitati. Ergo Ecclesia circa infallibilis fit, oportet. Quoad fecundum sic: Chriftus nunquam deefi Ecclesiae fuae in iis, quae necejfaria funt vel ad depofitum fidei cuftodiendum, vel a dfalutem confequendam. Atqui ad haec neceflarium eft omnino, ut Ecclefia docens in Epifcopis repriefentata, veram dodrinam in libris expreflam a pefte errorum infallibiliteT difcernere polfit. Er- D 3 ' go go in faftis dogmaticis approbandis neceflario debet effe inf4 Ubilis. Quoad tertium fic: In ratihabitione alicujus ordinis Religioi hoc Ecclefiae intervenit judicium: nempe iftum , vel iftum ftatua Religiolum efle hotltim , Evangelio covformem, & perfe&ioni acquw rends utilcm. Atqui in hoc judicio Ecclefia errare non poidi; quia alias malum approbarer, fi ftarum religiofum, verbi gru hunc velillum, etfi Evangelio difformem, proponeret ut borni imitandum. Ergo, Adverte hic : aliter efle fentiendum in iis , quae fpe&ant vt ad moreš perfonarum privatarum , vel ad fafla qu;epiam partb laria, quorum cognitio pendet e teftimonio fallibili hominum. u fimilibus quippe Ecclefiam a rečio calle defle&ere pofle, nemo O tholicorum inficiatur. Exempli caufa: fi conjundos in foro j'- habentes tamen occultutn impedimentum dirimens , jubeat co ' habitare, vel fi innoxium excommunicationis fulmine feriat. I prae foribus pulfat: quia hujuscemodi error non eti juriš , Ted ;> N ffi, ut fcholae loquuntur. Eadem de caufa in referendis A£tis q> k rundam fan&orum menda irrepere pofle ultro fatemur. Aft Ecclefiae ivfallibilitati in nullo officiunt. His poficis Occurritur argumenti s Adverfariorum• Objicies I. Scriptum eft: 3. Regum 22. Dedit Domj' I fpiritum mendacii in ore omnium Propbetarum (qui erant quadr£* genti) ergo Ecclefia circa aerarem illorum defecic. II. ^ ,hri ' non vult tejlimonium habere ab homine. Joan, 5. quia omnis h cl mendax. Ergo Ecclefia qud congregatio hominum fallibilis e *■■ dcfečtibilis. III. Tempore paflionis fummus Saeerdos , & P°P U _ crrarunt in contemnando & ad crucem petendo Chriflo, pr° uC ^.,. fiat ex hiftoria Evangelii. Ergo tota Ecclefia ea aetate cor1 ^' quia omnis populus clamavit J crucijige. IV. Teftante eadem u rura Difcipuli, tempore, quo patiebatur Chriftus, Jidem Jcandalum pafli, fugientes, & increduli fafti. Frgo Ecclefia >“ lis t epi sefeniata agonizavit & defecir, V. Aaron Exodi 3 2 * .F,. ; pofuit vitulum adorandum, & populus clamavit: Hi f u1,t , 1 * f » ljrad- Si igitur Ecclefia večeriš Teftamenti defecic» & 02 . pOtW*t potuit, cur non Ecclefia Chrifti? VI. Elias 3. Regum. 19. dicirV Zelo zelatus fum pro Domino DEO exercituum> quia derelmquerunt pattnm tuum jilii Ijrael: altana tua defiruxerunt , prophetas tuos occiderunt gladio. Derelittus fnm ego folus. Ec quid his innuicur, nisi Ecclesiam errafle? Ergo. VII. Sacra feriptura 2. Paralip. 15". air. Tranfibunt dies muhi in Ijrael absque DEO-vero, (3 absque Jacerdote , do&ore, & absquc lege. Ergo manifeftum fic, extingui potuifle & pofle ad tempus Ecclesiam. VIII. Daniel« 9. diciturr Deficiet hoftia, & facrificium, fi fic. Ergo Ecclefia a deficiendi periculo non eft immunis. IX. Luc. 18. Chriftus aic: Filius ho« minis veniens, puras inveniet fidem in terra? Cum igicur Saiva- tor ipfie quodammodo dabitec de permanentia fidei, Ecclefiam, etfi Veritacis columna appelletur, corruere pofle dicendam eft. X. Ec¬ clefia deficiet a fide tempore Antichrifti, ut praedixic Apoftolus 2 . "Theflai. 2. flifi venerit difcejjio primum (id eft defečlio a fide) revelatus fucrit bomo peccati ; id eft Antichriftus. Sed jam pri¬ dem revelatus eft Antichriftus, quem conftac efle Pontificem Roma¬ nam« Ergo jam pridem Ecclesia defecit a fide. XI. Matth. 24. legitur: Surgent muhi Pfeudocbrifti, & Pfeudopropbetrf, & dabunt figva © prodigia, ita , ut in errorem inducmtnr , fi jieri pojit, etiam eleRi. Ecquid hoc vaticinium inculcat? nisi futuram Eccle¬ sia: defe&ionem. Relinquitur prom tanquam certum, Ecclesiam errandi periculo efie expositam. Ha:c funt argumenta, quae Hseretici e fcriptura ceu mefte qua- piarn, hinc inde illegirima falce excidunr. Verum fervatis granis, ftarim ipfis ftramen devorandum obtrudemus. Refpondeo igitur ad I. Ex f. textu addučto non evincitur Ecclefiam errafle , quia agituf ibidem de Pfeudopropbeth , nonvero de Prophecis Domini. Et ideo »Hi quadrigenti Epiricu mendacii repleti non alirer pertinebant ad Ec- c 'efiam , quam Vrtfdicantcs Haeretžcorum. Ad II. jP. Nego Chri- Huni nolle habere teffimonium ab homine , nam Joan-1. & Joan. ij« »eftimonium Joannis & Apoftolorum admictit. De reliquo reftimo- n ium Ecclefia: non eft pure hontinum , fed Dei continuo Ecclefia: fuse afliftentis. Ad III. {P. Synagoga privilegium non errandi tantum ha- ^ u it ufque ad tempora Chrifti. Deinde falfum eft omnem populum damafle crucifige ! Non clamavit Jofeph, non Nicodemus , non Di- ^»puli, non Mater Chrifti & c. Ad IV. Apoftoli tune erant tan- tutn tura Epifcopi dcftgMtl , non adhuc covjirmati a Špiritu Sando. \ quomodo probabitur eos fidsm amijijfe .2 cum tamen Chriftus dix :r Luc. 22. rogavi po te Petre , ut non dejiciat jides tua. Deinde( dalum fignihcat peccatum /ttgrf> , & increduliras tarditateminm* do, Ad V. dico : Aaron tune non erac fiunmus Pontifex , fedMo, fes. Dein fal/ugi eft omnem populum clamaffe : Hi funt Bin Erant enim Levirae oitines immunes, ut pacet ex verfu 26. ubiMet fes a it: ftquis ejl Domini , jungatur mibi : congregatjm [m; Cum jilii Levi. _ Ad VI, Jfcb Populus Ifrael Si Judaeorum tune k conftituebant univerfam Ecclefiam, nam etiam extra Synagoginiu bantur jideles , ut Melchifedech, Job , Ninivita;, & alii. Elias kb non de toto Ifraele, fed de illa parte, qute fub Rege Samarisett loquitur, Hinc dicit Dominus v, 18. & derelinquam milu in h- feptetn milila virorum, cjuorum gcniui non funt incurvata mite L Ad VII. Refpond. quod fermo lic delfraele tantum , non vero dej a j non de tota Ecclelia. Pcinde videcur loq ni rexcusdet£ pore poft M effiae adventum j quo fado, in Judaeis hsc vera elTei demus. Ad VIII. fub diftinčlione ; deficiet, Si defecit SacrifiaC r°T’ hcd ^ 1%ue ' Deus confiftente in apparatu , atque (plendore extrinfeco; exempli gratia J habere templa magnifica, fine metu ad linguam, & fonitum campanarum frequentare aperta pietatis Chriftianae munia &c. Hla femper perdurabit fulgida ; baec fubinde perfecutionum pulvete non nihil obfcuratur. Quid ad haec Haeretici ? percipite Ambrofium lib. 4. Hexameron c. 2. ita diflerentem 5 Ecclefia tempora habetper/ecutionis , spačiš /addo ego: impugnationis , & conrradictionis ) videtur ficut luna dejicere, fed non deficit ♦ Obfcurari potefi , deficere non potefi. Objicies 3tio* Argumenta a ratione petita. I. Ecclefia Roma¬ no-Catholica inča (Tum titulo indefečiibilitatis gloriatur, quia dog- mata hodie fuftinet longe diverfa ab iis, quse a ClllllS fuis fedabatur, docet enim cultum imaginum efte licitum, offert facrificia pro ani- mabus purgantibus &c. Guorum omniutn nulla in Ecclefia primae- va praeextitere veftigia. Ergo inanifeftum eft, eam a vero deviafle, & errare pofle, cum ab aflu ad potentiam bona fit illatio. II. Catho, licus infallibilem Ecelefiae auetoritatem probar exfcriphiris,&. vicif- fim : hanc Scripturam effe verbum Dei oftendit ex Ecclefia; aufton- tate At hujusmodi argumentandi genere commititur circulus vitio- &s/qoia fit petitio principii, & reditur in ide m. Ergo Cicero pro domo fua nil p.robat. III. Epifcopi in confeffu Pecumemco congre- Sati, homines funt, qui n M humani a fe alienum arbitrantur, cum fivguli in fuffragio ferendo errare poftinr. Ergo omnes, & in omni¬ bus tota Ecclefia, quia ex fuffragiis errori obnoxiis Veritai certo eh. ci non poteft. IV. Ecclefia five credendo live definiendo eft libera. F.rgo errandi periculo fubdita. V. Mortuo furnrno Pontifice nonran- tum vacat Sedeš Romana, fed & deficit tota Ecclefia, ficut abfci o capite deficit corpus. Ergo. Refpondeo ad I. Nego : Ecclefiam diverfa ab iis, qnae olisn dabatur, luftinere dogmata, credit enim, & docet nune, qu*pn :i Itmper ,pro feraper credidit, docuir, & exercuit. Unde filfum ti;; nulla eoriim, qiue objiciens allignat, in primitiva Ecclelia praeestiuu veftigia j pura, quoad cultiim imaginum, & oblationem facrificioma pro mortuis &c. Audiantur Patres ! Arhanalius AleKandrinus, a vixit anno 340. in Interrogationibus, & Refponlionibus ad Ancio. chum Principera c. 38. dicic : abfit , ut quemadmodum Gneči jadrn , nos ClmjUani tanquam Deos imagives adormus. Affcchonm h- taxat, & charitatis noftrce Jludium trga figuram psrfoiue per ms ginem exprsjfie declaramus tke. En! cultum imaginum ab imme,po¬ rabili tempore exerceri folitum. Denique TertuHmnus, qui vixit lu¬ no 200. de corona Militis c. 3. ait: oblationes pro dcfitmbiis facim, Harum , £3 aliarum ejusmodi difciplinarum , fi Lege m pojhdes, fenp- rarum nullam invenlas. Traditio tibi pnetenditur Autirix : :o<- fuetudo coufirmatrix , & fides obfervatrix. Ad II. Refp. Non nos Catholid, Ted potius ipd' Sedarii ambu¬ lant m circulo vitiofo, qui Verbum Dei feriptum in boe, velitto^ recipiunt propter tefiimonium Spiritus interni privati j & vicilii* Spiritum hunc privatum in illis teftificari probant ex Verbo Dei pto. Refpondeo igitur direde, quod in dida argumentatione oetp quam comittarur circulus vitiofus; quia h.e duše propoiitiones: & clefia cfi ivfallibilis. Etaltera: Hcec feriptura , declarans Ec:h' Jiam forc infaliibilem , efi Verbum Dei , non probant fefe motuoeJ eodeill motivo, feu in eodem genere caufse. Audoriras enim E c; -‘ fitc probat veriratem Scripturie quafi a pofieriori, & tantuffl regula animata, vel tanquam caula minifterialis intermedia. ^ ua ° •i. tio formalis motiva. F.n fbrp mnHr, min 'm -hhvdnbc caufa i°“ r litas vero Scripturae probat infallibilitatem Ecclefite a prioii' tio formalis motiva. T nventalis non influit, niti virtute caufae principalis audoritas v. g Eo fere modo, quo in phyftcis ^ allla ifi virtute caufae principalis. Et m l nrfmniiro r\(*r anAnriromm Ma^iftratus e S ls propohca per aučtoriratem Mitmi Gc niš mover.d^- . ....... Non enim obed,o moveat fine alt^ 1, P« ipfmn no bis fuam volunl’ quia Rex » a V™ Ule mfiitutui A Prout ejus voluntas per Ml J? m P ro P°^fi Nec obedio Regi, " ,a j. ^ Dl. Dico ; JJlarion ratUm ’ m * ni *^ ru rn funm nfihi m" 0 '** q aUs e/ * %ra polita non ^7™ 3 fenfL1 %fl r ibutivo ad cMb*** ere * Un ^c tjuatnvis finguli Epi^F 0 * ru® rum errare polfini:; non tamen de omnibus, ut uničim Ecclefiam re- pr^renrancibus , id affirmandum, Ratio in prompru eft: quia pro. miifio infallibiliratis non finguiis feorfim, & dijlribnthe , fed omni¬ bus fimul, & collettivc fuic fiada. Praefertim quia Prajidem & affi- ftentem habenc Spiritum Sanctura. Ad IV. Ajo : Ecclefiam quidera tam circa credenda, quam circa definienda eiTe liberam. At non ea ■libertate, qua liberi funt omnes moderni remporis Haeretici, quiho- die Chymeram albam adorant, cras nigram pro falute confequend* fufficientem efle docent, dedniunt, credunt. Et hoc pro libitu. Ec hoc ubique locorum alitev. Nos Cotholici alcerius mentis fumus , Dicimus quippe Ecclefia tn fore liberam libertate contradi&ionis , non autem libertate coutrarietatis, Suppoficis igitur Chrifti promiffio- nibus poteft quidem noti creders prmcife fecundum fe, quod fufficit ad libertatem. Non poteft tamen coutrarium fidei, & bonis mori- bus credere; quod requiritur ad errorem*- Paritas eft inChrifto li- bero, & impeccabili circa prteceptum moriendi fibi impofitum. Ad V. Inverto argumencum : Morruo Luthero aut Calvino omnes e©» rum fequaces fadi funt Catholici, Dicent Sedarii negamus Antece* dens. Ergo dum nobis Catholicis objicitur : quod mortuo fumma Pontifice ac Sede Romana vacante deficiat totci Ecclefia, rede nega¬ mus confequentiam. Itaque exemplum nuper addudum, procedic tantum de abfcifTo capite natnrdi , poft cujus abfeiflionem aaeceflum eft corpus , ut ica dicam, innihilum abire; non vero valet de fummo Pontifice , ceu capite morali , quod mortis falce a corpore morali fe* catur. Quare ? quia non eft tanta dependentia corporis politici a ca¬ pite morali, quanra eft corporis nacuralis a capite naturali. Hop puippe abfciflo ftatim morit ur corpus. At non fic de capice morali, Mortuo enim v. g. RegeGallise non deficit Monarchia, Similicer ex* tincto Papa non interic Ecclefia, fed permanet Sedeš Romana, & So* cietas fidelium fub regimine fuorum Paftorum , parata acceptare fu- premum caput eligendum. Objicies 410. Ecclefia nuncupatur ab Evangelio Columntl, n °n aftlvc qua(i fulciat, aut fuis bumeris portet veritatem, fed paf- five, quia nimirum fuftentatur a veritate. Illud autem, quod fu- ftentatur, deficere & cadere poteft, Ergo II. Columnae non funt perpetiue , fed frequenter a vetuftate, aut tempeftate evertuntur. E r £o etiani Ecclefia. Ul, Intelledus noq eft firmior voluntate, Ac ; o. £ 3 dsar daeinon poteft univerfalker voluotatem fidelium inducere in 'grav. {ima peccata. Ergo etiam omnium intelfe epte diceremus aliquam columnam efie columnam pavimenri, l- 11 innititnr .pavimento. Ad II. $[. Columnce materiaks non funt p« 1 ' petuae & c. Concedo. Columna. myftica fundata fuper p« rržr qualis eft Ecclefia. Nego. Deinde dico: Ecclefiam militantem j fore quidem perpetuam, led defituram in fine mundi, juXta fi Cl . cuni venem , quod perfečkim eft, evacuabitur, quod ex parteft I. Corinth, 13. Attamen non definet cithis ob fadlam fibi p- miffionem ftabilitatis a Chrifto dicente: quod portse inferorum H verfus eam non fint prssvaliturce. Ad III. Nego Maj. nam I tlui univerfalis Ecclefice eft promifta infallibilitas in ftde, non volmtati ftabilitas in bono. Unde Chriftus non dixit: rogfivi f \ te Petre , ut non dejiciat charitas tua, fed ut non dejiciatjift'^ I.uc. 22. Praeterea Minor univerfaliter intelleSIa laborat fž.l - 4 ^ fiquidem tota Ecclefia nunquam ita vitiorum fentinac immergi tar ’ non femper aliquos in gremio fuo numeret Sančtos , & <8 ratl, r ( luftres. Quod patet ex nuper adduftis, ubi & grana & P aie ? Y,. juftos & peccatores Arc ne unquam erret ms P^ ci diari modo aftiftir, provi |) Urn -Potro ha?c teftimonf 171 ^Ut,C, Cllrn fteqokur ceftimoniaht e ant, movent ramen omn ; 3 qUamqUam fin S uIa reorfim non f. vll\°- * I n° rcjine ad fidem'f "• C ° ncareriara > & irradiara a Spm- J l :l YlUm fi nt omne verhum p C,endam ? J«*« iUud ; in ore mduoveltrts CongretrLl^ VlS unira for tior. Irem Veritasa- ® u, d multis ? Vox n t ^! nommc meo, ibi in medioeoruinf "• canon.zationis ne goti 0 in ^ uh vox Dei ; id eft : Eeclefia ia dluffulro Pro viden tia Div 1 teftlmonio humano non pure td’ 3 DlV,na “ a Agente labia viroruJc^' at ut etiam fiaguas infantium , caufa expofcenre , faciat difTerras. Ur- geo : Miracula quoque,quaeoperatur Deus ad invocationem San£io- rum , judicium Sediš Apeftolicae in canonizationis caufa confirmant,, cum illa in hoc punčto fine Drvinse atteftationes r obliganres nos ad cognofcendam omnipotentiam illius, quifadt ndrabilia Jolus% Acce- dicquod Eeclefia ad difcernendum miracuia vera ab illuforiis ma- ximum femper adhibere foleat examen* Tot igirur morivis credf- bilitarfs quis, nifi perfričtae fronris bomo fidem negare audebit ? De- nique mul tam refert ad communes Ecclefiae moreš , feire , qui»aro fint čuku dulice digni , aut quos populus Ghriftiamis ur cceli fncolas colere debeat,. Hos aurem nobis monftrat Eeclefia y dum modo bos, modo iilos San&orum Albo inferit, infertosque palam colendos pro- ponit. Proin Eam in hoc tanti momenti punčto infallibilem elTe ©portet; alioquin Deus eidem in neceflariis deeflet* Quodfi tamen per accidens, & errorefatti Eeclefia faileretur in čuku decernendo alicui* quem Sančtum exiftimat, qui reapfe- non eft, adhuc vera foret, & infallibilis ipfiu 9 dobrina gcneralis, & puhlica,, qua. docet honorando-s efle Sanctos y nam error ille effet fo- lummodd strm fafti r non vero Juriš r fen dogmaris. Exemp!um accipe. in hoftia-, quam quis adorat, putans efle confecraram, cutn tamen confecrata non lit. fn hoc quippe cafii interveniret per a©» cidens error facii partkidaris , qui dočtrinae univerfali Ecclefiae de hoftia confecrata* adoranda minime praejudicaret* Ad IL|T, Plimo: hanc fententiam ( quae aurem in operibus S. P^ Auguftini nullibi le- gitur ) intelligi pobe de Regibus & Monachrs Ethnicis, qui cum vel« lent immortalibus rebus immortales reddi erexerunt fuper eorum cT- aeres r o (Ta , & mumias fuperba monumenta quae a* pofteris refpi- eerentirr : tali a fuere pyramkles in /Egjrpto r ficut & Manfolaeunr. Artemifiae &c, |P. 2 d o. Intelligi de corporibus fuppofitis loco ve- aerabilium Reliquiarum.. jtio. Pofle intelligi de Martyribns tionatiftarmn, quos Haeretici veneraBantur. $?. 4x0. Referri poffe *d Heroes profanos quos diabolica: verfuria deificavit j Eeclefia; »utern Gatholica , Deo impediente, nunquam taliamonftra colenda- propofuit , aut proponere poEeft , utpore Sandla-, ac infallibilis ve*- ritatis Magiftra. Ad III; Abfolute negandum eft Anrecedens , una £u ® illatione. Quia Eeclefia univerfa ( utpote & Deo docente iUam Wili(l) conforrata & iiluminata nullo teropore poteft approbare in- ftituri. .aHcuj.ES regttlara, aut e morem contine-at contra Edem auc vitiuoi bonis morbis ad communera o rani ura falucem fpedani. bus adverians. Nec obdat, quod olim ad hunc vei illura ordinem cxtinguendum , aul fiupprimendmn compnlfa fuerit ; nam hoc non vitio Ecclefiae ordiaetn primitus inftirueatis & approbantis fa&um ei\ ied quia Projitenles sl priraa regulse ■& Inftiruti fan elita te , ceu difd. puli degeneres, propria culpa defoiverunr. Hanc defečlionem pri- vidic Chriftus dicendo; refrigefcet cbaritas mtdtomm. Vd IV. Jam j diximus : Ecclefiam ia quibusdam Martyrum & Sančtorum faliti JjiJloricif, Breviarip hinc inde iulertis errare po (Te. A c farne n hoteje infallibilitati circa moreš , nil adferi noc-umeati, cum tota Ecdelia Breviariorum nunq.uam fufceperit examen, De erroribus vero, qic dicuntur in illud interdum irrepfifte, pura contra fidem, autboaoi moreš, purum , putumque eH Haereticornm figmenrum , & lic it furaum abit totum ipforum argumentom. Ad V. Permitdmus: quoJ nullibi legatur: rogavi pro te ( Ecclefia} ut non dejicias in morita■ At ficut una hirundo non eft nuntia Ve ris , ita una hajc objeclio nos eftaffirmatio veri; feu non poteft Ecclefiae infallibiliratem circa morei approbandos evertere. Quodprobo : quando Chriftus fpoponditu daturum efle Spiritum fanclum , qui Ecclefiam do cere t otlPtem vti? tdtCiti pertinentem ad fidem , tune non.potnic non Eidem etiam mietere infaliibilitatera quoad doktrinam morum concernentium lutenj comraunem ; quia veritas agendorum non minus eft neceli Utr** di> ad vicam eeternam confequendam, quara veritas credendorum. que enim fternit viam ad Cceluni; uxraque coraitatur euntes m mum aeternitads, cumfides, tefte Apoftolo, fine operibus mojrt --------~-» ' Reve li. & opera credemium fequantur illos* Ergo* A • • tu m quidem immedidte & explicite non eft, bdllC vel r a ‘ 0^1» nam aui praxim efle ftatuendam, obfervandannque. * ^ £ aC di eft, quod Ecclefia univerfalis in omnibus, quae dicit, 1 0£:e praecipit, vel prohibet, debeat audiri* Unde non Co um rmm &. lrreligiofurn, fed & contra fidem fuo modo foret. gidei« ronAo ° 1 'VV * iCU ^ silira IKiem iUU UlUiivs — . Z ZV“ m dead5nti “Olle ohrenipmre. Ad VII. Dico: bf auc dir inliV| Ue mUCat fuaS le ° es m iis ' ft uae r pe^a nt titaS q ll0S , tnala Q H?" V f r ? 10 ^ unt ttltriufiCCt b° na InvariaSil' 11 f 10 Um ‘§^ tur bona vel mala ab intrinfeco talia u ‘ 1 Ia * ua c S es Ecclefia circa Tuni: imimitabile«. ni« e contra, aut alia hujus Tori, attenris temporum ac locoruns cir- curaftantiis, no n Temper iequalicer utUia funt ; binc fubinde expedit, ut mutentur« H«c ramen mutatio in tiullo obeft Ecciefise, ejus- que infallibilicati, quia veriras Domini manet in aeternum. Ex omnibus , quae de membris , vifibilitate , Sl indefeclibilirate Eccleii« hucufque dieta fuere, tnanifefte relinquii:ur, unumquemque Ca« thoHcum habere certitudinem, fe effe in vera Fide, & errare non pode in rebus feu Religioais } fen fidei 3 ii fentiac id, quod cota fen* cit Ecclefia. Hanc ipfifiimam regulara D. P. Auguftinus perpecuo tenuit, ut fuis locis apud eundern eft videre, definivk quippe juxta eatn : oran- dum e(Te pro defun&isj parvulos debere baprizari, librum Matthaei e(Fe Canonicum, dc plura alia punčia, Econtra Sečtarii ednrenden« tes Ecclefiam elFe fallibiLem, -niillam fibi promktere poffunt fecuri« tatem de fide, cum notam fuam Pfeudo-Ecclefiam errare polFe, ex propriis ipforuin principiis inferatur, ac aperte probetur. Demum fi veram foret : Ecclefiam Romanam quoad tonam fuam U ni ver Fali ra¬ le m errafFe, ®ur Sponfacn Chrifti adulterio fe aliquando commacu- lafie, fequitur: omnes Hiereticos elFe filios fpurios & adulterinos. Tum quia ipforum Ecclefia ex Romana nata eft. Tum, quia klo¬ ru m proto-parentes, Ebion, Cerinthus, &c. Hufs, Twinglius, &c. Calvinus , Luther us dcc. eic Ecclefia Romana prodierunt, Sl ab illa turpiter apoftstarimt« Quod lip p is etiarn, ut fert adagium, tonforibusque notam. Omnibus k verbis jit vera Ecclejia Judex. ■ ■ ... ';u i t . v'i ■: !A ■ f . ul ' ■ „ M , ^ „ , , ] '■ >< ** s ’ 'fot ■ ■ ' y* ■ ; £ - *££* »Mpi ■:••• . :• £ * • - , . • -r . .4 t ‘ i* 1 ’ - • ppppf ■ #f ij K Sr ~a«.s-« . . -I . .* ■ — • \iv- > * • - Sv' . • assertiones THEOLOGIC^ EX TRACTATIBU S DIVERSIS DEPROMPTPE. I. CEx dierum naturalium intervallo Mundum »J fuifle conditum paginse facrs teftantur; at- que adeo ordo creationis in Genefi expreflus, non merosdies Angelicos importat. H. Adam omniutn hominum primus e manu Conditoris prodiit. Unde nulii Orbis incolaa, vocatiPrce- Adamit«, ante ipfum extitere. Eft contra Peyrerium Calviniflam. III. Antiouus ille hoftis diabolus, feducendo Evam in paradifo, ufus fuit veri Serpentis orga- no. Nec audiendi funt, qui nomine lerpentis nietaphoricum quid intelligunt. IV, IV. ; Fa&a igitur prasvaricatione prima, Moi; introivit in mundum, & pertranfiit inomne; Idcirco dari peccatum originale & fides docet, & facra ConciJia adverfus Pelagium, aliosqut definiunt. V. Hoc, formaliter confiftit iri privationegn- tix fančtificantis, connotante peccatum Adami prateritum, ceu caufam. VI. Porro qamvis culpa originalis in totam m Pofteritatem transplantetur, ab ea tamenB.M Mariam, ficut & a debito proximo labem incurrendi, peculiari Dei privilegio exempt al11 fuftinemus. I Vil ■' Parvulos etiam, cum folo originali de#* dentes ab omni poena fenfusimmunes effc ^ 11 turos, nobis probabile eft. VIII. . Veram hominis beatitudinem objecm 3 in nullo bono creato, fed in folo De° P CI poflefTo locamus. r Ia« IX. Ex quo infertur: Comprehenfores non fore perfečte beatos, fi Deum, folum ut Unura, non vero ut Trinum intuerentur. X. Demum affecutionem beatitudinis forma* lis folius intelledus ačtu, qui clara Dei vifio nuncupatur, fieri contendimus. XI. Hinc immerito ScholafubtilisejusdemEf- fentiam in amorem beatrficum refundit; quia hic ultimi finis aflecutivus non eft. ** XII. Pofitio externa adus humani, ut eft prascife executio interioris, nullam fupperaddit boni- tatem 5 vel malitiam fimpliciter talem, fed tan- tum eam, qux ad retributionem vel prasmii, vel parnas accidentalis confert incrementum. XIII. > s Unde dari adus humanos in individuoin- differentes Scoto negam us. - XIV, xiy. Videturinfuper nobis certum: Lothfifc fuas Sodomitarum libidini offerentem obme tum fibi inculTum, a peccato excufari non pot XV. Sadducasis & Atlieis Angelorum exiften- tia invičlis argumentis, etiatn lumme, feura tione naturali fuaderi poteft. XVI. Hi nobiliflimi Spiritus defačlo otnni fpecie inter Fe diiFerunt; nec de abfoluta Dž potentia duo , vel plures folo numero dive« produci queunt. XVII. Concludimusetiam: quodeorum omnfcij via tribus mor ul is com pleta fuerit, ita ut rjJ lus in primo iux creationis inftanti, a ^ agendi regula potentiam defcifcendi haboen- O. A. M. D. GL