fum Car t h agu 7ie,vtl Carthagini, sém v'Chartágíni,/w Datu Dum redditur cum prapefit ione.
Tertia Regula,
Flur ali Numero Ablativo utimur: ut delphk Apollo oracula reddebat, v'delphu ali v'delphi je Apóllo Bogovál , cum dativo conftruitur &* prdpofitfone.
Quarta Regula.
Ad locum.
Accufativo utimur fignificantes motuni ad I9-cum : ut,proficifcor Rgmam ^'lejzhem v'Rim, Accufativum habet.
Quinta Regula, De loco.
Ablativs utimur fignificantes motum , de lo-CO vel per locum : ut, Redijt Car t hagine Reguluj je fpet is Chartágine prifhél Krajlízh. Conßruitur cum Ab lat ivo (S* prapofitione.
Per locum.
Hac her facio, letód íkus vléjzhem ali pó-tu jem, adver bium loci, letód, cum prapefitione, íkus,conßfkitur quod tarnen habet vim Accufa-tivi. Item : qua ibis, kod íkus, ali, v'prek pujdeíh ? Adverbium, kod , cum prtpefitione , Íkus, &' Accufativo>vej Vprek j genitivo,
V E r I O R u M. nt
Obfervatio. té Stmel atque iterum nominibus civitatuni tnvenies additas prapofitiones : ut venit ad Meß-"fanam. Je priíhěl k'Mcifäni ali ali v'Meflano, per Dativům & Accufativum ejferantur bac.
Z. Imitantur ctnjiruBionem urbium & bac *p-pelUtiva, DO MUS : ut ,fum domi, sěm domá. jidverbialiter ad locum, Eo domům, grem domu. Adver bialiter, ad loeum, vel na dorn cum Accufativo.
Venio domo, pridem is vel od dómav de loa tum Ablativo. RUS : fum ruri, sěm na puli ali na Nijvi, cum Dativo, in loco* Eo BjJS, grem na pule , cum Accujativo. Redeo RUKE, pridem ipet is püla, cum Ablativo. De loco Humus, fer» pit burni per locum, lasi po tleh , cum genitivo plurali & prapofit ione, vel Dativo fingulari: utt^ lasi po femlji, cum Dativo fingulari &?rafofu t ione, que fignificat, fuper*
JACET HUMI, leshí na semlji, cum Dativo & prapofitione, Nu,ßgnificante, fuper vel in*
TOLLITUKHUMO, fe od semljevsdigiije, conftruitur cum Ablativo & prapofitione, od semlje.
BELLUM fr MILITI A. In loco faltcm* Und fem/er militid. á" domifuimus fita vTelej v'shol-di tär doma vkup bilá, v'sholdi ali, V'Vojiki, Dativu* cum prapofitiovt, domá adverbialiter ponitpfr*
Oi CA.
itz De Syntaxi
CAPUT X.
De Numeri* Syntaxis.
1. Dißributivis folis utimur : ut, dem auref ! dati funt militibu*f,vfelej enimusholnér ju suf- I feb fo dani deféc slati. Slavi dißributivs nu-msros exprimunt di&ionibut, vfakimu suffeb, vel vfélej énimu, germani dicunt: jCDCttl iti« fOttöcrl>eit vel jC einem. Kumeralia Dißrib»-tiva funt.
Singuli a, a. vfelci eden, a, u.
Mni d, a. vfelej dva, dvej,dvuja.
temi a. vfelej tri.
quaterni d, a. vfelej Ihtiri.
Veni a, a. vfelej deífét.
Centeni a , vfelej ftu. indeclinabilia
Milleni a, a vfelej tavshent. funt.
2. Utimur cardinalibm , adjeBa voce finguli aut unmquisque \ ut, dedit fingulis militibus^aut unieuique militum, decem aureos. je vfelej énimu sholnérju , ali víákimu poífébe sholnér-ju, dal, deífét slatih.
OrdinU Numerorum, ufw.
Ordinis nominibus ^perinde : ut, cateris adje Bivit utimur : addita tarnen fere particula,quisque ut : tertie quoque die venire folet, vfelej,na tretji dan, vel na vfaki tretji dan rad pride,per particulam quisque per vfelej na, vel na vfaki eficruntur,
CA-
V e K b O R O m. 21J
CAPUT XI.
De Imperfonaliim Vaffivk.
Imperftnalia paffiv* vocis *nte fe caftsm noa babent^poß fe autemplerumque tos, quos,verbum pstß'wum fa licet perfonde recipit^ut : FaBumeß d vebů turpiter, Od vas fe je gérdú fturílu. Convenit bac locutio cum Utina. Nam verbum imperjonaie pajftvum, fe je fturílu , habet pofife ablativum cum prapofitione fcilicet, od vas.
Obíěrvatio.
Pajfíva A ccufativam, proprium aBivh, non rt-eipiunt apud latinos : ut, non foletdici latine,legií ur Virgilium, le bére Virgilium ,fed mutan-dui eß accufativus in Nominativům, atque di-cendum, íe bére Virgíiius quemadmodum apud latinos.
De Imperfonalibm ABivk.
Prima Regula de ijs , qua ptrfonam genttiw defignant :
Eß j je, ali íliíhi.
lntereß, velíku leshí.
fyfert, nuza, ali je pridnu, ut:
Boni paßer is eß tondere pecus non de gl ubere Enimu dóbrimu paftírju flííhi, shivíno , brili, nikár odréjti, hic, íliíhi pro : eß: aceeptumy conßruitur cum dativo : paftírju : diceretur etiam Eniga paftírja je, cum genitivo^ fedillud eßfrequtntius.
INTERNST, velíku leshí, ut principi» in.
0 j tcrefli
JX4 De Syntaxi
tereß, authoritatem Publicarum legům falv am & incolumem confervare , Eni mu Firfhtu veliku leshí na tejm , dc gmajn praudc pér vrednúfti tár cilé ohřáni, Verbum, leshí,quod boc loco inUreß : ßgnißcat,c»m dativo, énimu Firihtu conßruitur. Refert. Nuza> vel pridnu je, ut; Reipub lic a refert , confervare liter*s, ér ut conferventur litera, Gmajn meftu nuza, de fe dobre kunfhti ohránjo. Verbum nuza ; fignificans, refert , requirit Dativům, Gmajn
roéítu* _
Obfervatio.
1. Iv poffejfivis pronominibus d rtgula difie-fcmuu Nam mea, tua,fua, noßra, veßra,cuj ab-lativiy adijciuntur bis duobus ver bis ; rf/er/ é* /»rtťí/f: ut,Tua refert adeffe, tebi nuza, je prid, da íi v'prizho , Verbum nuza; adfiifcit dativům. Tebi, CT »on ablat ivum, in lingua Slavica.
Intereß mea, mcneantízhe, verbum ,tízhe , labet his accujativum,méně. *
2. Adduntur ŠP aliquando, magni, velíkn, permagni, prevelíku parvi, malu, quanti, kú-líku : ut, per magni noßra intereß, te effe B^ma, Nam veliku na tim, leshí da fit i v'Rimu,veliku lesh\,qued,noßra intereß,ßgnißcat,CQnßrui^ tur cum dativo, Nam
3. Aliquando adduntur obliqui cum prapo-ßtionibus: ut magni tnfereft ad decus & adlau-dem hujus civitatis ita ßeri, veliku nadleshi,
Ji'zhaiti tär k'hvali letiga mefta, da fe letáků
fturi,
• V t n b o n u if. aif
fturi, convenit omnino bic modus loquendicum Utino. Nam verbo, nadleshí, adduntur prapo-fetiones,hzhaíli &k'hvali, bitteJequuntur Ge-nitivi: letiga mefta.
4- Q*andoquefine cafiuponitur, ut: liefert,me mihi Atque vobis. Nadleshí, da íe jeft,iěbi tär vam bojím. Nadleshí,/»? cafit ponitur, binc fequitur Accujativus ante Infinitivům,qui muta-tur in Nominativům,Slavor um in morem. Nam Slavi: ut, jam Juper i HS diBum eft, Accufativum ante Infinitivům non babent. ,
Nonnunquamprocedit nominativus: ut, Hlud mea magni intereß, te ut videam, Na letím meni velíku leshí,da te vidim. Nominativust bic mutatur in Dativům , vt propojit ionis : Na.
6. VEKßO, Eft, actjmtrtus,meum,tuum, no-ßrum, veftrum, ut : meum ejl injuriam non ad-ferre, Meni íliíhi, ali fe fpodóbi, nikär křiví -zo fturíti, s'fliíhi,fe fpodóbi, quibus vocibus, hac fignificatione redd/tur verbum,EST, adfcifcit Dativům, meni.
Seclinda Regula. De verbis imperíonalibus, quas cum Dativo conftruuntur. Dativi perfonam his verbis addunt, fequuntur fere infinit i vi, ut:
Übet, fe mi hozhe, ali luíhta. Licet, fe more, ali perpuftí. Fatet, je odpěrtu,ali je ozhítu. Liquet, fe vej. Conftat, fe vej, ftojí, je kúple-nu. Contingit, fe pergodí. Placet, dopáde.
O 4 pedit,
De Syntaxi
pedit,prodeß , je prid ali núza. Obefi, Nocet, íhkodi. Snfficit, je dofti. ^ctf/5 je prásnu, je zhafs, je lesh6zhe. Accidit, íě pergodí. Co»™-nit, fe ípodóbi. Kefiat, je zhes, je vezh, je pre-bílu- Praftaty je bulíhi, núznifhi, pridnifhvr ftmiliň quadam, ut, Tolle moros, femper nocuit d ißi, ferre parotis, dej prozh odláíhajnje. Vfélej je fhkódilu odláfháti, pérprávlenim, Verbo,je íhkódilu, addit dativus, pěrprávlenim,/w/~a-7tam, ut apud latinos,fequitur etiam infimtivus, odláfháti,
Obfervatio. < I. Nonnunquam pracedit nominativus :ut, fi poterit Nevius id, ^«oá lib et, &' ei hbebit^quod non licet, Aku Nevius bo mógěl,tu,kar femu hózhe, takú fe mu tudi bo hotélu, tu kar íe mu nefpodóbi. Nominativusytu, procedit ver-^um imperfonale cum Datioo cafu, íe mu ho-zhe, &c.
2. Quadam alios cafus admittunt, ut: Inter omneš confiat antiquos, pér víeh ftarih, fe tu riíhízhnu vej. Verbum, fe riíhízhnu \z),h*bet pofifegenitivumcumprdpofitione^bt\ÍÚ\^l\h Tertia Regula. Aceufativi adduntur, His verbis. Juvat , pomága, Vecet, íe fpodóbi, Vekčlat, fe lúfhta,
Oportet, fe móra,fequuntur Infinitiv}'. ut, OPOP\?ET Principem pati legem,quam condidit:
Eni-
V e r b o r 11 m. 217
Enimu Firfhtu je těrpéti poftávo , katéro je 011 narédil,ali podávil Oportet, hic per JE,red-dt t um eft, binc fequitur lnfnitivus,térpéťl : Re-quirit veró hnperfonak , Äuufativum , poftávo.
Hic modus loquendi ejfrtur quoqtte fic : En Fürfht more těrpéti poftávo &c. ut viddicet accujativus mutet ur in Nominativům.
Obíěrvatio.
I, Decet. aliquand0 cum dativo,Graca con-fuetudiney jungitur. ut, L a vobis decet, letaku íe vam fpodóbi, bane formám hoc loco, Slavi etiam imitantur. Kam verbum, fe fpodóbi, habet Dativům, vam.
Qjjarta Regula.
IN Quarto ordine imperfonalium patbetica funt, quapracedunt Accufativi,feqvuntur Geni tivi, ut,pi&nitet,greva}piget, íě vtrága,pude t, je fram. Ta de t, íě vtraga, mijeret & mife-refeit, fe fmili, ut, pceniteteum fenečtutis fua ,ga fvoje itarofti greva, Verbum, greva adfcijcit accufativum. Ga, hinc fequitur Genitiv us, fvoja ftároíti.
Obfervatio.
Nonnunquam pracedit nominativus: ut, fapi-tntis eft proprium, nihil quod panitere pojfit fa-cerCjEniga módriga laftna sharaje, niíhtěr* kar ga more grévati, fturíti.
Qu in t a Regula.
Hac & fimiliafape abfoluťeponuntur fequen-
O j- /#
aig d e S v k t a xť
te infinitiv*): ut, debetjc mora, cot pit, fei azhne, fiolet, jé naváda ,potefi, femorc. je mogózhe, apparet, fevidi, Certumefi, jegvifhnujZ^onu ílojí. Eß, /to /zce/, íe more, ut, debet adoleficen-//'ííw deliBoru m puderr, Mladih ludíj i má Grej-hovírambiti. Verbum ji má, Abfoluúponitur, boc fequitur Infnitivus, biti.
CAPUT. XII.
De Participijs.
Prima Regula.
Participia imitantur verborum fuorum conítruttionem, ut: legem Vergiliům, Bere-józh vel Berózh Vergilia. Nam Verbum, Bérem, quoque Accufativum adfctfcit, fic : bérem Virgilia, id eß, lego Virgilium. Itemdiligendta omnibw, jimaalibood víeh lúblen.Namver-bum paJfivum,eodem modo ablativumcumpr.t-pofitionehabet. Itaquedicitur etiam,bom lúblen od vfeh.
Secunda Regula.
Degenerant in nomina, cum verborum ca-íus amittunt, ut: Fugitans litium, Bejshejózh krégajnja, vel od krégajnja. Incidit in generálem & precedentem regulam. Nam verbum, Bejshím, eodem modo conßruitur & dicituri Bejshím krégajnje, vel od krégajnja.
Tertia Regula. Duo Ablativi conjunguntur deÍJgnantes
con-
V e r. b o l ii m, ' 219
coníequentiam, alter participij, alter nomi-nis, ut: Imperantc Maximiliano, Veneti gravit er affliBi funt, sa Ceißrja Maximiliána: fo Be-nezhání velíku těrpéli. In bac formula diffimu-lat ur participium: bodeózhi id eß, exißente, alias non eß fatii ufitata locutio per ablativum expreßum,participii partů.
Obiervationes.
Exponuntur HUßrmuUper particulas, cum, kadar,dum, dókler, pojlquam, potehmál. Et fi, najii, & fimiles, ut: Im per ante Maximiii ano i id eß, cum imperaret Maximiiianus, Kadar ja Maximilian oblaftoval aliCaefar bil.
Quarta Regula.
Ufurpantur participia pro Infinitivis, ut: $pw eß maturato, potréba je hitéjti, Slavi di• Cunt per Infinitivům,
CAP UT. XIII,
De Adverbijs.
Prima Regula.
Adverbia íubjiciuntur verbis, ut:maturi adfis, Bodi pér Zajti túkaj, Adverbium, pér zajzifubijatur verbo, bodi.
Obiervationes.
Nomina degener ant in Adverbia, fin gul ar t numero, ut: Horrendum clamat pro horrend grosovítu upije, eß autemufitatum apudSlavos adje&iva neutro genere: pro adverbijs ufür pare.
Se-'
lao De Syntaxi
Secunda Regula.
Aliquando ramen non ad verb a fed ad a!ia§ orationis partes Adverbia referuntur,ut: homo egregic impudens, Encilu nefrámenzhlóvik.
Tertia Regula.
Adverbiis pridie, ta dan popréj, &poßridie, ta drugi dan potlejabijciuntur cafus: velgenitr-vus, ut ; pri die ejrrs dici, ta dan popeij, Slavi per Accufativum ejferunt: vel Ablativ us ,ut pa. ßridie Idm, ta dan po Idus, Ablativojungitur.
Qjjarta Regula.
Nonnunquam Adverbio derivativo, pri-mitivi caiüs additur,ut: obviam illi procejfmusy mi fmo napruti njemu fh.ll: vel,mi fmo mu naprtiti íhlí. Adverbium pruti, habet Dativům njemu vel mu per apherefin, quod frequentifß-mum eßapud Slavo s*
CAPUT. XIV.
L De ConjunBione.
Prima Regula.
Conjunčtio aut íimiles cafus conjungit,aut novam orationem iuperiori attexit.
Exemplum fimilium cafuum.
Augußiu & Trajanus fuerunt boni Š* Sapi-trneš Principes, Augúftus inu Trajánus, fta bilá dobratár modra vívuda. Conjun&io, Inu, con-jungit fimiles cafus, Augußus & Trajanw*
Ex-
V e r fc o r u m. 221
Exemplum de pofteriori, ubi nova oratio íhperiori attexitur, ut.
Hart quippt boni. vix funt numero totidem, quo t Thebarum Portabel divitis bofiia Nili, Redki Co dobri,kumaj jih je v'ftivili tulikájn,kúliku jevrát,v'mefti Thébe,ali kulíku je ftrugbogá-tiga NíJa.Nofrf orationes attexuntur per particu-las i vi*, kúmaj & pér, ali, quod fignificat, vel.
Secunda Regula.
Utconjunáio cauíalis, & quae íimiiem vim habent, adícifcit Conjunčtivum: Si praefens verbum prascedit,prjeíens conjunčHvum erit, ut: jubeo utfaciax, velím da fturííh. Verbu enim frafens, velím, adfcifcit prtfens verbum conjun-divum cum particula, da: quod fignificat, ut.
Si préteritum verbum pracefferit, erit con-junciivum prateriti imperfičli tempori* ,propter partie cl am, dsL,fequitur, videlicct, bi fturil.
IL De Prtfpojitíonibm.
1. Verba aliquando cum Accufativo vel cum Ablativo Confiruuntur, viprapofitionh, cum qua componuntur \ ut, Adeo patrem, Grem lťOzhé-tu. Verbo,Grem,additur Dativw, ozhétu, vi prafixaprapofitUnfs,k\qua, ad, fignificat. Nam alihs non dicitur: Grem Ozhétu.
2. Sdpe & latini prapofitionem repetunt,ut: accedo adptdtffequas, Grem k'mojihkram. Slavi content i funtunaprapofitione fine adpofitafive compofitaea fit. Sed de conflruftione frapofitionů copiofm fupraiift Etymologia,
- ~ Ztf.P*
in Dě Syntax! III. De bíterjeBionibw.
I. Hej & v a, Dativům adjcijcit t ut, Hej mi-bit qualú erat, Ai, mém kakóu je bil ? Ai, con-jiruitur cum Dativo,meniji capitituo^z tvójí glávijff«?« Dativo.
z* Heu & proh,Accufativum adfcifcunt,aut Nominativům : ut, Heuftirpem invifam, oh te fo-Yfáshne shlahte, Stavu genitivo conßruitur, oh# 5. 6, Exciawandi particula, m$do nominati-4tum, modo vocativum,modóAccujativum adj'siß. city ut i ó firtunati)6 vi ířézhni,i>e/ nominativi vel vocativipluralis, cafiu*
ó fortunatot agricolas,ö frézhníh kmétizhou, genitivum habet,in Slavica lingua,
4. Zxclamationes, Indignationes5 qutřel a per Infinitivům & Accufativum abfilute e]jeruntur, qua* erationes L'ueri, in interpretanda rejoluere debent in Indie ativ as orat ione s, ut: fic omnuJatu inpejut mere & retro fublapfa referri i Idfic in-terpretandum ejit
Sic omnia ruuntfatis in pejus, & retro fublapja referuntur. Slavice fic redditur, Takú vfe rezhí íkusi viháfajnje, le v'hujfhi, nasáj padejózh ( ali fe svernejózh ) Ó*c. priti. Et tarnen addit Infinitivu* ajfeftum quendam, quafi dicas, mtje-rabiieefl, fic omnia ru&re in pejus,Mih rezh je, da takú vfc rezhí, le v'hüiihi fe reiiplejo. Item, Ah tantam ne rem^ tam negligenter agere ? Aj da fe ena taka velika rezh takú nemárnu dela.
> In
Verbo rum.
tn hk& ßwilibus formul is fub intelligitur: decuit aut opor t uit.
IV. De Metaplafmi Ouibusdam
Speciebus inCarniolana Lingua ufitatis. Aphaereiis, ut: mu pro njemu, illi, ga/w njega , cum, illum, jo pro njo, illam, nu/ro inu &c.
Syncope, Hř,Bom,boíh,/>™ Bodem,bo-defh, aro, eris. Ozha, pro Ozhéta, patrem.
Paragoge, ut: dokler,pro dokle, quando-q rt idem. Item, kakör pro kako, quemadwo-dum, fizer, pro fize, alias.
Apokope, ut: lubit, pro lubíti, antare, pi* íat, pro piíliti, Jcribere , me, pro méne , Me* Item, te,pro, tebe, Te. Se,pro febe, Se. Bo,pro bode, erit«
Antiftichon,»/: kakor />rokakur,o, litera pro u. Quem admo dum, Bug , u, liter a, pro o. Mo],pro muj: Tvoj pro tvuj. Qua omnia & fimilia multa , ftudhßs & excultonbus lingua Slavonica ,obfervanda committo hacpauca,mo* nendi caufa annotare volui.
V. De Profodia Seu Jccentu.
Plena ratio Elevandi deprimendique fylla» bas,tradi hie non poteft : tarnen inte-
rim haec obferventur. i. Monofyllaba di&io,nullo fignata tono,aeu~ tum haben int tiligitur^ jeft, ego. Vejm ,fejom
Gdtt
í24 De Syntaxi.
Gdu qtfís. Si vero in ea fyllaba vocalit rapi-dius pronuncianda erit,gravis accentus nota fig-nabit ar, fic i pěr, ad vel apud, kar, qui d Jar, fa* quoque.
2. piffyllaba di&io, in prima intelligitur ha-bere acutum, «/: delam,laboro, pifhem,/cr/-bo. Secus, erit ultima eo fignanda accentu,, velánv, wfw. Předám, vendo.
Poli^Uab a diBio intelligitur habere accen-tum in antepenultima,ut, délamo, laboramus, délate, laboratis, délajo, laborant. 57 t>eró /e-ceciderit,fuo loco erit no t an du s acutus tonus, »/: velimo, jubemus, velite, jubetis.
4. Perpetuum hoc erit, ut ubicunque rap t im vocalis efferenda, ař id gravi uotetur accentu} ut: pěrprávím,praparo, résvéshem,/£>/w.
f. Accentus haud facile d t herna t e fiuo variat feu dificedit , w/^ /á cafuum & perfionarum differentia exigat, ut: vajlam, afh, a, volvo,vol-vis, vit, in prima intelligitur habere accentum. /ř/, vajlám, áíh, á, ideji, valeo, ** 4* . 4P 4P 4P 4P « m- 'G* 4P 4* • ♦ ^
Br ^ ♦ ^ 4P ** ** "Š
r* # 9 # • • # #
a» <«* 4P ttP m
r* + & '0- & ^ **
L 4P 4P 4* 4P 9 4P ' €
4» m ** 4p-4p
»I. <9 + ♦ ** * «
■ jp» ^ -«r *P 4P 4P - 4* 4»
fa ■.§» ^ ^ ^ ** ♦
► -4P 4P ^ 4P 4P' 4P' 41' 4P- 4P
P # • # • t Ä 4P 4P* ^ 41 4» ' J» -.«P 4P 4P .4P 4P 4P • r ' i» «P1 ** SP - 4P- . ♦ ^ ** <9
4P 4P 4P ♦ 4P 4P' «P' -4P 4P ^ # é * # ^ * 4P- 4P- «
F* 4P 4P # # » 4P' 4P 4P
p».* • t # f -S* IS» ^ t«
«P ^ «P * 4». tV r Jp ^ «ap 4P j* €P OP 41
, 4P ^P"
pP 4P 4P ^ -'KSP 4P m
íJP r%* *'P 4P 4P
P m- €P m' m i* u & 41
'###.# # 4 t # # t |p -'Ä i® .ip- jflj^
^ ^ ** ** m .<5
P -iP 4P 4P '4P 49
• 4T -<• •
P * # ^ 4T 4P" 4P **
j» . i* * ÍT Ä-► «fc -'i. * ^ _ _ 4 ♦ 4
*>• 4 4 4 4* ft ^
# t f • • 9 4 ^
^ # # e # ^ * ^
4 4 # m 4 *
•3» fr * ^ v 4P
' ..>i. * *» ^ -Bf.' 4ř
4 4 • ♦ ^ ^
4 4 4 4
<4 ♦
4P- 4 Ä
~ ♦ m *> a 4 ^ w
► '-4 4 * « 4 4 4 ^
« 4 4 4P
4 4 é # # § ♦ 4
4P -ar .0- « 4 - *
i ^ 4P m m 4 4 44 4 4
«a- -«ř j*» ay & 4' 4P s*> 4
I 4 4P ' ^ M» m » 4 ♦ .4
4P « o. 4 ♦ ■ ^ ^ ** 4
, .«* 4 4* 4 4 4
^ " a A4 «P 4 4 4fc 4 4 <
9 w 4 4" % <®
*
► 4 4
4 4P 4 4 4 4* » 4 4 ** 4 4 4 4 4P
# # ě i » # # #
4 4 i
4 4 4 4 4 •«* 4 4* * I
k ir t # * « ^ • ^ « #
[\m> r** ^ 4»»