Nr. 166. I. 1907. Kirchliches Derordnungs-Klatt für die Lavanter Diözese. Cerkveni zaukaznik za Lavantinsko škofijo. Slnljnlt : 1. Suburbana parochialis Ecclesia beatae Virginis Mariae, matris misericordiae Marburgi nuper aedificata et consenta, honoribus ac gratiis cohonestatur. — 2. Allocutio Pii PP. X. habita in Consistorio secreto dio 6. Decembris 1906. — 8. Indulg. 300 dierum conceditur pro oratione ad 8. Ioachim. — 4. Katholische Bahnhofmissionen für zureisendc Mädchen. — 5. Oesterreichischer St. Ra-saels-Bcrein zum Schuhe der Auswanderer. — 6. Pfarrkonkursprüfungen. — 7. Sveta olja. — 8. Literatur. 1. Suburbana parochialis Ecclesia beatae Virginis Mariae, matris misericordiae, Marburgi nuper aedificata et consecrata, honoribus ac gratiis cohonestatur. Nr. ‘28 Praes. A. In privata et separata audientia, auspicatissimo 'tie 7. mensis Novembris anno 1906 mihi benigne concessa, Sanctissimo Domino nostro Pio PP. X. humiliter Applicavi, ut sacellum, Deo sacrum in honorem Matris misericordiae in civitate mea resi denti al i Marburgi munisce et magnifice erectum, ad dignitatem Basilicae minoris evehere dignaretur. Libellus supplex, ad thronum Suae Sanctitatis de-'atus, sequentis est tenoris. Beatissime Pater! Michael, Episcopus Lavantinus, ad pedes Sanctitatis ‘Uae provolutus, sequentia devote exponit. Marburgi, in civitate resi denti al i Episcopi Lavan-'ln>, loco parvae ecclesiae parochialis sub titulo Matris misericordiae nova aedes sacra, tum molis amplitudine 11,11 pulchris architecturae operibus praecellens, in stylo 1<)rtiano cum duabus turribus in honorem beatae Mariae lrgmis aedificata est sumptibus, a christifidelibus' atque •'ham ab augustissimo Imperatore Francisco Iosepho I. ‘Ponte oblatis, quorum summa longe superat decies cen-11,1 millia coronarum valoris austriaci. Insimul congruum til,l>,|obium ordinis Minorum, qui peramplam parochiam '^ministrant, erectum est. Ecclesiam, anno 1900 sollemni ritu Deo in liono-l< lQ Matris misericordiae consecratam et dedicatam, non ohina ex urbe Marbnrgensi eiusque confinibus, verum ^ o dissitis regionibus piae peregrinationis causa chri- sticolae magno numero quotannis visitare assolent : Dei genitricis sacram iconem, ex primaevo sanctuario. in novum translatam atque in ara templi magnifici maiore collocatam, vetustate ac prodigiorum insignem veneraturi. In dioecesi Lavantina, quam circiter 520.000 fideles incolunt, plus quam 500 ecclesiae maiores existunt. Durante episcopatu humiliter subscripti Praesulis viginti novae ecclesiae parochiales, omissis ecclesiis filialibus ac capellis, extructae sunt. At inter tot sacra templa dioe-cesana non datur privilegiis et indulgentiis singularibus locupletatum. Quae omnia animo reputans, Episcopus dioecesim Lavantinam impraesentiarum administrans, Sanctitati Tuae devotissime substernit votum supplex, ut praedictam Ecclesiam Marianam ad Basilicae minoris titulum et dignitatem evehere digneris, utpote quae pulcherrimis ecclesiis ditionis austriaoae ac praesertim dioecesis Lavantinae merito accensenda sit. Concessio eidem honorificentiarum ac privilegiorum, quae minoribus almae Urbis Basilicis de i ure competunt, certe cederet in maiorem Deiparae gloriam, in uberiorem cultorum eius salutem nec non in ardentiorem zelum studiosorum Sanctuarii custodum fran-ciscalium. Pro qua gratia et Deus. Sanctitatis Tuae humillimus et obedientissimus famulus et filius f Michael, Episcopus Lavantinus. Marburgi, die 21. Octobris 1906. Beatissimus Pater Pius X. clementer excepit libellum supplicem cumque perlegit irremoreque ipsi haec verba adscripsit : Iuxta preces cum omnibus privilegiis Basilicis minoribus de Urbe iam concessis. Die 7. Novembris anni 1906. Pius PP. X. m. p. Hoc facto, Summus Pontifex libellum supplicem in manus meas tradidit, dicens : Ecce, frater venerabilis, omnia facta sunt! — Paulo post visitavi sacrorum Rituum Congregationem eamque petii, ut rem gestam in suo tabulario consignare dignaretur. Reverendissimus di-laudatae Congregationis Secretarius in tergo libelli supplicis sequentem rubricam fieri fecit: Lavantina. Nr. 60 1906 Praesens Rescriptum Autographum Sanctissimi Domini Nostri Pii Papae X. in actis Sacrorum Rituum Congregationis exhibitum fuit dic duodecima Novembris 1906. t D. Panici, Archiep. Laodicen. 8. R. C. Secret. ya Nr Praes. B. Reverendissimum Capitulum sacrosanctae patri-arehalis Basilicae Liberianae de Urbe litteris, die 11. mense Februario anno 1906 datis, Ecclesiam s. Mariae a misericordia Marburgi sitam, praefatae Basilicae maiori Sanctae Mariae Maioris aggregavit et incorporavit, quo participationem et communicationem gratiarum, indulgentiarum, privilegiorum ac indultorum Liberianae Basilicae a Summis Pontificibus concessorum nostra Ecclesia consequi potest et valet. Instrumentum authenticum sonat, ut sequitur. Capitulum et Canonici sacrosanctae patriarchalis Basilicae Liberianae de Urbe. Dilecto Nobis Principi-Episcopo Michaeli Napotnik salutem in Domino sempiternam! Pia ac singularis devotio, quam erga sacram Imaginem Deiparae Virginis, quae S. Lucae Evangelistae depicta manu in sacrosancta Nostra Liberiana .Basilica multis abhinc saeculis asservatur, clariorque in dies elucet miraculis, quae Deus per illam omni tempore ad usque tempus praesens operatus est, habere Te constat, congrue promeretur, ut iis, quibus ex Apostolica dispensatione datum nobis est, favoribus Te prosequamur. Quapropter cum a Nobis petieris, ut attenta praecipua religione, quam erga ipsam Dei Genitricem, eique tam specialiter dicatam Basilicam nostram Liberianam ex animo profiteris, Ecclesiam S. Mariae a miserie. Marb. sitam in dioecesi Lavan- anno tina sacrosanctae Basilicae Sanctae Mariae Maioris unire, aggregare et incorporare velimus, quo participationem et communicationem gratiarum, indulgentiarum, privilegiorum indultorumque Apostolicorum Nobis et Eidem Liberianae Basilicae a Summis Pontificibus concessorum dicta Ecclesia consequi possit et valeat; Nos tam pio desiderio, quantum cum Domino possumus, satisfacere volentes, auctoritate ordinaria et qua vigore indultorum et privilegiorum Apostolicorum praedictorum fungimur, et praesertim attenta facultate a fel. record. Elemente XII. per suas Litteras Apostolieas datas sub annulo Piscatoris die 8. Iunii 1736 Nobis benigne concessa, petitam aggregationem Tibi in-dulgcmus, ita ut omnes utriusque sexus Christitideles ad praefatam Ecclesiam confluentes, rite tamen dispositi, iis indulgentiis, spiritualibus privilegiis et gratiis frui, potiri et gaudere in forma Ecclesiae consueta possint, quae in praedictis Clementis XII. litteris continentur. Indulgentiarum autem, spiritualium privilegiorum et gratiarum huiusmodi summarium est, quod sequitur, videlicet: Plenariae in Festo Conceptionis, Nativitatis, Annunciationis et Assumptionis Beatae Mariae Virginis. Partiales in Festo Purificationis Beatae Mariae Virginis, vigintiquinque annorum et totidem quadragenarum : Visitationis, quinque annorum et quinque quadragenarum : Praesentationis, quatuor annorum et quatuor quadragenarum: in Festo Exaltationis Sanctissimae Crucis trium annorum et trium quadragenarum : in Festo Dedicationis 8. Michaelis archan-geli, duorum annorum et duarum quadragenarum. Itero Indulgentiae stationales: Dominica prima Adventus; Feria IV. quatuor Temporum Decembris; Vigilia Nativitatis Domini; Die eiusdem Sanctissimae Nativitatis; Feria IV. quatuor Temporum Quadragesimae ; Dominica secunda Quadragesimae ; Feria IV. Maioris Hebdomadae; Dominica Resurrectionis Domini; Feria II. Rogationum; Feria IV quatuor Temporum Pentecostes ; in Festo Dedicationis S. Mariae ad Nives; Feria IV. quatuor Temporum Septembris. In quorum praemissorum fidem praesentes per Reverendissimum Secretarium Nostrum subscriptas ac sigillo Capitulari munitas expediri mandavimus. Daturo ex Aula Nostra Capitulari apud S. Mariam Maio reni die 11. Mense Februario Anno MCMV1. t Vincentius Card. Vannutelli m. p. Patriarch. Bas. Lib. Archipresbyter. Can. Titus Tracchi Prot. Apostolicus. Secretarius Capitali- Basilica Liberiana de Urbe compellatur etiam Mart0 Maior, Maria Maggiore et dedicata est Mariae ad Nivef> cuius festum recolitur die 5. mensis Augusti. In hac Ecclesia reconditur et colitur Praesepe Infantis divini lesa; itero hic sacra imago Deiparae Virginis, quae s. Lucae Evangelistae manu depicta creditur, multis abhinc annis asservatur. Summi Pontifices hanc Basilicam, quae B8' silicis quatuor Maioribus et septem Maioribus Stationalibus de Urbe annumeratur, multis gratiis et indulgentiis ditaverunt. Clemens XII. recolendae memoriae per suas Litteras apostolicas de die 8. Iunii 1736 facultatem ei tribuit, sibi aggregandi ecclesias extra Urbem sitas, ita ut omnibus induitis et spiritualibus privilegiis frui et potiri possint ecclesiae aggregatae, quibus gaudet Basilica Liberiana. Et hisce cum patriarchali Basilica Liberiana unitis ecclesiis annumeratur abhinc etiam Ecclesia beatae Vir-yinis Mariae, Matris misericordiae, Marburgi sita. Omnes utriusque sexus Christi fideles ad eam confluentes, rite dispositi, lucrantur omnes gratias et indulgentias, quibus potirentur, si sacrosanctam Basilicam sanctae Mariae Maioris Romae visitarent. Acquiri autem possunt, praestitis praestandis, indulgentiae. I. Plenariae: 1. in festo Conceptionis immaculatae, die 8. Decembrisj 2. in festo Nativitatis, die 8. Septembris ; 3. Annunciationis, die 25. Martii et 4. in festo Assumptionis beatae Mariae Virginis, die 15. Augusti. II. Partiales: 1. in festo Purificationis B. M. V., die 2. Februarii, 25 annorum et 25 quadragenarum ; 2. 111 festo Visitationis, die 2. Iulii, 5 annorum et 5 quadragenarum ; 3. in festo Pracsentationis, die 21. Novembris, 4 annorum et 4 quadragenarum ; 4. in festo Exaltationis * racis, die 14. Septembris, 3 annorum et 3 quadragenarum ; 5. in festo Dedicationis s. Michaelis arcàngeli, die 29. Septembris, 2 annorum et 2 quadragenarum. III. Indulgentiae stationales : 1. Dominica prima Adventus, 10 annorum et 10 quadragenarum; 2. Feria IV. fiuatuor Temporum Decembris, 10 annorum et 10 quadragenarum ; 3. Vigilia Nativitatis Domini, 15 annorum 15 quadragenarum ; 4. Festo Nativitatis Domini, indulgentia plenaria ; 5. Feria IV. quatuor Temporum Quadragesimae, 10 annorum et 10 quadragenarum ; 6. Dominica secunda Quadragesimae, 10 annorum et 10 quadragenarum ; 7. Feria IV. Maioris Hebdomadae, 10 anno-' nni et 10 quadragenarum ; 8. Dominica Resurrectionis Domini, indulgentia plenaria ; 9. Feria II. Rogationum, 0 annorum et 30 quadragenarum ; 10. Feria IV. quatuor Temporum Pentecostes, 30 annorum et 30 quadragenarum ; 11. in Festo Dedicationis s. Mariae ad Nives, 4>e 5. Augusti (facienda intentio lucrandi indulgentiam localem) et 12. Feria IV. quatuor Temporum Septembris, Di annorum et 10 quadragenarum. C. Nunc quaestio exoritur, quidnam privilegiorum, fri'atiarum, praeeminentiarum, indultorum nomine veniat, 'imlms Basilicae minores utuntur ? In causa Lucerna sacrorum Rituum Congregatio 27. Augusti 1836 declaravit : „nomine privilegiorum, gratiarum, praeeminentiarum, exemptionum, indultorum caeterorumque similium ... favore alicuius Ecclesiae ad gradum Basilicae minoris elevatae, venire : Conopoeum, omni tamen auri et argenti ornatu ab eo excluso, Tintinnabulum et usum Cappae magnae“. [Cfr. Lucerna, Nr. 2744 (4781) in opere : Decreta authentica Congregationis sacrorum Rituum ex actis eiusdem collecta eiusque auctoritate promulgata sub auspiciis ss. Domini nostri Leonis Papae XIII. Voi. II. ab anno 1706 Num. 2163 usque ad annum 1870 Num. 3232. Romae, ex typo-graphia polyglotta. 1898. Pag. 264]. Egregium suffragium super precettato decreto 2744 Lucerna (4781) continetur in opere : Commentaria ad instructionem Clementis XI. pro expositione ss. Sacramenti in forma XL horarum et suffragia atque adnotationes super decretis sacrorum Rituum Congregationis. Vol. V. Romae. 1900. Pag. 357—360. (Ad practicum usum huius operis requiritur : Index generalis rerum occurrentium in decretis sacrorum Rituum jJongregationis per tria priora authenticae collectionis volumina digestis cum enun-ciatione suffragiorum atque adnotationum, quae in quarto volumine exhibentur. Volum. V. Romae, 1901). De honoribus Ecclesiae Marianae Marburgensis ad dignitatem Basilicae minoris evectae haec notentur. 1. Inter scriptores liturgicos vix ullus reperitur, qui apposite pertractet, quilms honoribus, quibus privilegiis quibusve praerogativis honestatae sint Basilicae sive maiores sive minores. Primum huiusmodi insigne est nomen seu titulus: Basilica. Basilica, si eius perquiramus etymologiam, regiam sive regis domum significat. Apud gentiles Basilica ad publica peragenda negotia quasi diversorium erat. Seneca libro 3. de ira cap. 33 observat : „ Fremitu iudiciorum Basilicae resonant. “ Erat locus ad ius dicendum, ut Plinius lib. 6 epist. 33 habet : „Sedebant indices centum et octoginta . . ingens utriusque advocatorum et numerosa subsellia, adstantium corona latissimum indicium multiplici circulo ambibat. Ad hoc stipatum tribunal atque etiam ex superiore Basilicae parte . . visendi studio imminebat.“ Christiani gentilium Basilicas in ecclesias et ex profano ad sacrum usum et in locum ad divina peragenda officia converterunt. Basilicae prius vocabantur regum habitacula, nunc divina templa ita nominantur, quia ibi Regi omnium: Deo cultus et sacrificia offeruntur. S. Augustinus (de civitate Dei) templum Vaticanum Basilicam amplissimam appellavit. Differentia erat inter templa et basilicas. In templis enim columnae, quibus illa ornabantur, in externa parte; in basilicis vero in interna positae erant. — Basilicae apud christianos initio quoad religiosum cultum aliqua ratione a templis differebant. Nam illae plerumque, singulariter ad Sanctos, praesertim Martyres, colendos statutae erant ; templa vero ad sacra celebranda mysteria erant destinata. Ex quo atitem ecclesiarum numerus crevit, templa sive basilicae indiscriminatim ecclesiae sunt appellatae, et tam sanctorum cultus in utrisque agebatur, quam divina mysteria celebrabantur. Nomen tamen Basilicae iis ecclesiis datum fuit, quae per totum orbem magis essent insignes vel ob antiquitatem vel ob magnitudinem aut celebritatem, quae ipsis inerat. Ast quum ob aliquam peculiarem rationem Basilicae nomen a Summis Pontificibus aliis etiam ecclesiis concessum fuit, tunc facta inter vetustiores et novas Basilicas distinctione: illae maiores, hae minores nuncupari coeperunt, quae appellatio alteri aequivalet primi aut secundi ordinis. Quatuor tantum primariae Ecclesiae Romae Basilicae maiores dicuntur seu patriarchales Ecclesiae : Lateranensis, Vaticana, s. Pauli via Ostiensi et Liberiana (seu Maria Maggiore). Quarum prima „mater et caput omnium ecclesiarum“ Sedem Romanam praesignat, secunda Constanti-nopolitanam repraesentat, tertia Alexandrinam designat, quarta Antiochenam exhibet. Basilica s. Laurentii extra muros reservata est Patriarchae Hierosolymitano. (Ofr. Gaetano Moroni Romano, Dizionario di erudizione storico-ecclesiastica da s. Pietro sino al nostri giorni specialmente intorno. In Venezia, 1811. Volum. III. pag. 186—190). Basilicae minores habentur Romae novem: S. Lorenzo fuori delle mura, 8. Croce in Gerusalemme, S. Sebastiano, 8. Maria in Trastevere, 8. Lorenzo in Damaso, 8. Maria in Cosmcdin, SS. dodici Apostoli, 8. Pietro in Vinculis et S. Maria del monte santo. — Extra Urbem numerantur Basilicae minores perpaucae, v. gr. ecclesia cathedralis Lucerae in Italia, ecclesia s. Iacobi in Sicilia, s. Francisci in civitate Assisi (inde a die 23. Martii anno 1754), ecclesia sanctae Mariae in oppido Lourdes, templum s. Stephani Protomartyris Hierosolymis nuper ex-tructum (indea die 10. lunii 1904),cathedralis ecclesiaB. M. Virginis de Horto Clavarii in Liguria (inde a die 27. Nov. 1904), ecclesia cathedralis Urgellen. in Hispania (inde a die 9. Decembris 1905), ecclesia Dominae nostrae in Monte Sancto prope Przibram in Bohcmia, ecclesia B. M. V. Gratiarum in Monte Sancto prope Goritiam, hac dignitate decorata die 26. Aprilis 1906, Sanctuarium B. M. V. de Caravaggio in dioecesi Cremonen. die 7. Maii 1906 et nuperrime ecclesia Matris misericordiae Marburgi existens, hoc titulo die 7. Novembris 1906 ditata. 2. E prolatis aperte patet differentia inter Basilicas maiores et minores ; quae vero sint utrarumque privilegia, honores caeteraque, quae ipsis tribui debent, silent auctores. Basilicis maioribus a summis Pontificibus nec omnibus aeque communia tributa et concessa sunt. — Responsio desumenda est ab ipsis apostolieis litteris, et ab aliarum Basilicarum exemplo. Romae quaedam sunt omnibus communia, quaedam vero aliquibus concessa. Tenore rescripti autographi Pii PP. X. de die 7. Novembris 1906 ecclesiae B. M. V. a misericordia omnia privilegia tribuuntur, quae Basilicis minoribus de Urbe iam concessa sunt. Hinc ei certo competunt privilegia, quae Romae Basilicis minoribus communia sunt. Praeter titulum seu nomen competit ergo ipsi usus Conopoei, italico padiglione, papilio, sinnichio nominati (Zelt, Gezelt, Pavillon). Hoc conopoeum distinguendum est a conopoco, quo tabernaculum pro Sanctissimo circumdari seu obtegi debet. Conopoeum ceu insigne Basilicae aequiparandum est magno umbraculo seu tentorio, quod praecedit in sua quidque ecclesia et in supplicationibus, toti Clero communibus. Dicitur etiam basiliche, tamquam signum basilicae. Tale conopoeum ostensum est mihi a sacrista in Basilica Vaticana: simile magno umbraculo cum veste serica. In Basilica minore s. Laurentii in Damaso (Canzellaria apostolica) inveni conopoeum de colore rubro-albo decoratum cum effigiebus s. Damasi et s. Laurentii1. Supra portam ecclesiae s. Birgittae, penes Caneellariam apostol icam sitae, vidi conopoeum marmoreum tamquam insigne (stemma, Wappen) Basilicae s. Mariae in Trastevere, cuius filialis est ecclesia s. Birgittae. 3. Tertium insigne Basilicae minoris est Tintinnabulum, vulgo campanella. In Basilica s. Petri est hoc tintinnabulum sat magnum simile triangulo, sanctissimam Trinitatem repraesentans, in medio cum campana, quae in processione pulsatur. In Basilica s. Laurentii in Damaso habetur tintinnabulum simplex, pariter trigonum, i» medio cum campanula. Usus conopoei et tintinnabuli restringitur ad eccclesiae ambitum et ad limites parochiae8- 4. Quartum insigne Basilicae minoris est usus Cappae magnae — ubi nempe Capitulum canonice erectum existit — pellibus armellinis ornatae in anteriori parte per liye- ' llcuser describit conopoeum modo sequente : Das Cono-pöum . . ist ein zeltartiger Schirm, welcher unter Vorträgen eines Glöckchens (tintinnabulum) bei den Prozessionen der einzelnen Basiliken und den gemeinsamen Prozessionen des römischen Klerus mit dem Kreuze der Geistlichkeit der Basilika vorausgeht. Die Form ist bekannt aus dem Wappen der römischen Kirche, welche dieses Conopöum über den gekreuzten Schlüsseln zeigt. Ursprünglich diente es wahrscheinlich dazu, bei einfallendem Regen dom Klerus Schutz zu gewähren. Es ist aus Streifen von roter und gclbqr Seide verfertigt und trägt oben auf der Stange ein kleines vergoldetes Kreuz und ein Band mit dem Wappen der Basilika. Diese Farben waren bis zu Pius VII., welcher hiefilr weiss und gelb festsetzte, die der römischen Kirche. (Wetzcr und Welte’s Kirchenlexikon. II . AuH-Freiburg im Breisgau, 1883. II. Band. Col. 22). * Heuser adnotat de tintinnabulo haec: Das Glöckchen (tintinnabulum, campanella) wird bei diesen Basiliken vor dem Kreuze und dem Conopöum einhergetragen. Es hängt an einem »us Holz geschnitzten vergoldeten Gestelle mit dem Wappen der Basilika und wird auch während der Prozession geläutet, und zwar, "ie Garampi meint, um das Volk an die Verehrung des Kreuzes zu erinnern, oder um dasselbe zu veranlassen, Platz für die Prozession zu machen. (Op. eit. et loe. cit.) Wem, et cotta super rocchettum, quum cappa deponitur, Per aestivum tempus. — Si huic privilegio ad exemplum nonnullarum Basilicarum minorum Urbis Palmatoria (bugia) in propria ecclesia addatur, haud repugnandum, ut eximius scriptor „suffragii super decreto 2744 Lucerna“ consulte observat. (Canonici in Basilica s. Laurentii in Marburgi, in festo Conceptionis immaculatae B. M. t Mi Princeps-] Camuso utuntur Cappa magna, item palmatoria cum canone in celebratione sacrae Missae). litinam unicae Basilicae minoris, in dioecesi Lavan-tina existentis, honorificentiae et indulgentiae cederent ad maiorem Dei gloriam, in ampliorem praecelsae Virginis Mariae laudem animarumque uberiorem prosperitatem ! t7., die 8. mense Decembri anno 1906. ihael, Episcopus. 2. Allocutio Pii PP. X., habita in Consistorio secreto die 6. Decembris 1906. Venerabiles Fratres! Nobis cum animo reputantibus quid hodie potius eQm amplissimo coetu vestro communicaremus, nihil occurrit, quod sollicitos magis habeat, nisi ea acerbior in dies rerum atque hominum calamitosa procella, qua catholicum nomen miserrime affligitur. Equidem hoc magone tempore Ecclesia sancta naviculae illi est verissime comparanda, quae in medio mari operiebatur fluctibus. Attamen minime nutat fides Nostra; quin imo firmissime Persuasum est, nunc quoque nobis adesse Christum, qui maturo opitulandi momento, surgens imperet ventis et Wnri, atque optata fiat tranquillitas magna. Interea, Venerabiles Fratres, tametsi magnis premimur aerumnis, s°hitium non deest Nobis, grande illud quidem planeque mirandum, quodque vel ipsi stupent catholicarum partium osores. Concordiam inquimus singularem, qua universus c°alescit Episcoporum ordo, atque Nobiscum est contundis-SlMus. Una enim omnium est conspiratio, unus consensus eum Pastore summo, Christi in terris Vicario; ut nemo s,t illorum, qui insigne illud Augustini verbum iterare 11011 gaudeat : Roma loquuta est, caussa finita est. Sicubi vcro turbulentis inimicorum ausibus sacrorum Antistites ‘Wrius vexantur ; eo ceterorum Episcoporum videmus ocu-*°s animosque converti addereque fratres fratribus solatia afflictis, ut scilicet malis ne cedant, sed stent fortiores hirtoribus. — Pater sancte, qui illos posuisti regere Eccle-Slam tuam, custodi in aeternum hanc voluntatem cordis eorum ! Utinam porro ad praeclarissimum hoc Episcoporum su°rum exemplum catholicus etiam populus componatur ubique! Id utique toto Nos pectore exoptamus, id toto Wsu hortamur, ut fideles suis omnino consentiant pasto-■ibus, nihilque antiquius habeant, quam illorum nutu duci sUasuqUe moveri. Postulat hoc quidem christiani nominis officium; sed postulat modo impensius religionis bonums; ut videlicet, ubi christianae rei oppugnatio iam premit, constanti fortitudine superetur ; ubi vero parantur religioni infesta, catholici, partium studiis animorumque dissensionibus generose depositis, quidquid leges sinunt nec Christiana conscientia prohibet, id totum audeant ut ea feliciter avertantur. Haec ad commune solatium atque ad animos excitandos visum est significare: nunc vero officium exigit, Venerabiles Fratres, ut nonnullarum viduitati ecclesiarum, inprimisque inclytae Sedi Patriachali Hierosolymitanae latinae, quae per obitum Ven. Fratris Ludovici Piavi vacat, provideamus. Ad quam, re mature perpensa, Ven. Fratrem Philippum damasse! Archiep. Naxi ensem destinare placuit. Quae huius Antistitis in Apostol icam Sedem sit voluntas, quae sint multarum ornamenta virtutum fusius prosequi non opus est. Curiae Vicarii Pontificis Maximi in Urbe primum navavit operam, matrimoniis fidelium rite ordinandis praefectus. Tum vero, per annos quindecim, Collegio Urbaniano Rector cum laude praefuit, inter Pontificiae Domus Antistites merito cooptatus. Illum demum, ante annos duos, Archiepiscopatu Naxiensi, Nos ipsi auximus. In quo administrando quoniam egregie se probavit; de eo ad latinum Hierosolymitanum Patri-archatum evehendo cogitavimus. Quare auctoritate Omnipotentis Dei, Sanctorum Apostolorum Petri et Pauli et Nostra, electionem facimus de persona praedicti Philippi Camassei, quem absolvimus a vinculo quo tenebatur Ecclesiae Naxiensi, ac transferimus ad Patriarchalem Ecclesiam latinam Hierosolymitanam, praeficientes eum Patriarcham et Pastorem eidem Patriarchal! Ecclesiae latinorum, prout in decreto et schedula consistorialibus exprimetur; contrariis quibuscumque non obstantibus. In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti. Amen. Indulg. 300 dierum conceditur pro oratione ad S. Ioachim. Beatissime Pater. Ioseph Masquilier, Sacerdos Congregationis SSnii Redemptoris, Director Annalium Sancti Ioachim, ad Sanctitatis Vestrae pedes provolutus, humillime petit Indulgentiam pro sequente liturgica oratione: „0 Ioachim Sancte, coniux Annae, pater Almae Virginis, hic famulis confer salutis opem.“ Recitantibus hanc precem semel in die indulgentiam tercentorum dierum in Domino concedimus. Pius PP. X Praesentis Rescripti authenticum exemplar a SS. D. N. die 28. Mai 1906, manu propria, signatum, exhibitum fuit huic 8. C. Indulg. Sacrisque Reliquiis praepositae. Datum Romae e Secretaria eiusdem S. C., die 16. lunii 1906. f D. Panici, L. f S. Archiep. Laodicen., Secret. 4. Katholische Kahnhofmissionen für zureisende Mädchen. Die Landflucht, besonders der Mädchen, ist wegen der moralischen Gefahren und wegen der sozialen Folgen tief zu beklagen. Deswegen wurden die hochwürdigen Seelsorger auf unseren Diözesansynoden voin Jahre 1896' und vom Jahre 1900“ dringend gemahnt, diesem Übel entgegen zu wirken und, falls die Zureise in die Städte nicht hintangehalten werden kann, wenigstens die Gefahren, denen sie in den Städten ausgesetzt sind, von ihnen fcrnzuhalten. In großen, dem Verkehre besonders zugänglichen Städten wurde im Interesse des katholischen Mädchenschutzes die sogenannte katholische Bahnhofmission ein geführt. Sie verfolgt den Zweck, jungen Frauenspersonen, wenn sie fremd und allein an den Bahnhöfen ankommen, sei es um einen Dienst zu suchen, sei es, um ärztliche Hilfe in der Stadt in Anspruch zu nehmen, Schutz zu gewähren. Von diesen Motiven geleitet, hat der schon über 50 Jahre segensreich wirkende katholische Frauenverein in Graz 1 Gesta ost statuta. Marburgi, 1897. Pag. ‘235. — 1 Actiones et constitutiones.' Marburgi, 1901? Pagg.' 263 sq. die Vorstehung des Dienstmädchenasyls in Graz in der Leon-hardstraße 133 bewogen, sobald die Ankunft eines Mädchens rechtzeitig gemeldet wird, eine Kreuzschwester oder eine verläßliche Frauensperson an den betreffenden Bahnhof zu entsenden und demselben ihre Hilfe unentgeltliä) anzubieten. In unserer Diözese ist das „Marianuni", welches derzeit in der Kasinogasse Nr. 6 im I. Stock in Marburg seine Lokalitäten hat, mit dem gleichen Zwecke ins Leben gerufen worden. Dasselbe wird bereitwilligst dieselben Dienste leisten, wie die Bahnhofmission in Graz, wenn inan sich rechtzeitig an dasselbe wendet. Deswegen werden die Seelsorger dringend gemahnt, dir oberwähnte Rettungsaktion möglichst zu unterstützen und dahin zu wirken, daß in allen solchen Fällen rechtzeitig die angebotene Hilfe in Anspruch genommen werde. Es ist auch die Bevölkerung in geeigneter Weise darauf aufmerksam zu machen- Betreffend die Bahnhofmission in Graz folgen anliegend eigene Zirkulare an die sämtlichen Seelsorgeämter und solche an die Gemeindevorstehungen, welchen letztere zugestellt werden wollen. 5. Gesterreichischer St. Kafaels-Uerein zum Schutze der Auswanderer. Ein Zweig der seelsorglichen Tätigkeit ist gewiß auch die Fürsorge für die Auswanderer, deren Seelenheil von mannigfachen Gefahren bedroht wird auf der Reise sowohl, wie nicht minder im neuen Vaterlande, so daß viele Auswanderer moralisch und physisch zugrunde gehen. Diesem Nebel vorzubeugen, hat der Oesterr. St. Rafaels-Verein zum Schutze der Auswanderer mit dem Sitze in Wien eine schriftliche Enquete über die bei der Auswanderung zu- tage tretenden Mißbrauche veranstaltet, deren Ziel und Aufgabe im nachstehenden Aufrufe genau gekennzeichnet ist. Die hochwürdigen Herren Seelsorgepriester werden hiemit eingeladen, an obbezeichneter Enquete teilzunehmen und ihrC diesbezüglichen Zuschriften direkt an das Auskunftsbnreau des Oesterr. St. Rafaels-Vereines zum Schutze der Auswanderer, Wien, X., Favoritenstraße 96 (Volks-Lesehalle), zu richten. Der Aufruf lautet : „Der Österreichische St. Rafaels-Verein ium Schutze der Auswanderer veranstaltet eine schriftliche Enquöte über die bei der Auswanderung Zulage tretenden Mißbrauche, Umfang, Zu- und Abnahme, Richtung und Ziel, Motive der Auswanderung in einzelnen Agenden und Kronländern, Agitation und Verführung zur Auswanderung, Uebervorteilung beim Grundverkauf und Fahrtartenankauf, Geldwechsel, Unzukömmlichkeiten bis zur Ein» ichiffung, sodann auf der Seereise und beim Landen, Verlockung in ungünstige Auswanderungsgebiete, Nichteinhaltung tontraktlicher Verbindlichkeiten, Mädchenhandel rc. und wendet sich an das p. t. Publikum mit der Bitte, verläßliches, sta» chtifch verwertbares Erfahrungsmaterial beisteuern und so iAbst Mitarbeiter an dem vom Oesterr. St. Rafaels-Vereine 111 Angriff genoinmenen wissenschaftlich und praktisch zu verwertenden Aufklärungswerke über „Diagnose und Therapie der Auswanderung" werden zu wollen. Auf das wissenswerte Material bezügliche Fragebögen stehen gratis zur Verfügung. Alle Zuschriften wollen an das Auskunftsbureau des Oesterr. St. Rafaels-Vereines zum Schutze der Auswanderer, Wien, X., Favoritenstraße 96 (Volks-Lesehalle), in beliebiger Sprache gerichtet werden. Schlußtermin der Volksengnöte: 1. Februar 1907, für d*e überseeischen Teilnehmer derselben: 15. März 1907. Der Oesterr. St. Rafaels-Verein macht zugleich auf den in New-Jork neu gegründeten Oesterreich!scheu ^chutzverein für Auswanderer (Präsident: Franz Rrodskh, New-Jork 1389 S e c o nd Avenue) auf-'"erstatt! und empfiehlt diese Wohlfahrts-Institution der Unterstützung aller österreichischen Patrioten. Irageschema, über das wissenswerte Material, über welches Auskunft erbeten wird. I. Wo ist der Auswanderer zu Hause, wer oder was d"t ih„ veranlaßt auszuwandern, wer hat ihm die Schisisele verkauft? II. Wer hat ihm geraten, von verschiedenen Routen d'rse zu wählen, die er benützt hat? War es der Gemeinde-schreibet:, Propinationspächter, Ortskrämer oder sonst wer? III. Was für Geschäfte hat der Betreffende sonst mit 'ss'" gemacht? Hat er von ihm seinen Boden abgetanst oder Schachtet, hat er ihm Vieh verkauft und daun zu einem geringeren Preise abgekauft? IV. Wurden diese Geschäfte beim Advokaten, Notar rc. ">>d bei welchem abgeschlossen? Wußte das Bezirksgericht "von? Waren auch Minderjährige als Verkäufer beteiligt? V. Ist der betreffende Auswanderungswerber Agent einer überseeischen Gesellschaft? Bekam er überseeische Briefe mit fremden Marken, die er später herumzeigte? Hat der Ortsgendarm je diesbezüglich Erhebungen eingeleitet ? Auf welchem Fuße stand der Ortsgendarm mit dem betreffenden Auswanderungsanwerber? Prahlte der letztere nicht mit seinen Beziehungen zu überseeischen Staaten und Regierungen? VI. Welche Ratschläge gab der letztere dem Auswanderer beim Verlassen des Dorfes? Bewiesen sie sich als praktisch oder nicht? VII. Wohin reiste der Auswanderer von seinem Heimats-dorf? BO hielt er sich auf und was begegnete ihm in den Aufenthaltsorten? VIII. Wie verschaffte er sich die erforderlichen Legiti-mativnspapiere (Paß, Befreiung vom Militär) ? Reiste er auf fremden Namen und wer verschaffte ihm die Dokumente, gegen welche Belohnung? Wie benahm sich ihm gegenüber der Agent, an den er gewiesen war? Hat er über ihn zu klagen und inwiefern? IX. Hatte er int Stillen einen Arbeitsvertrag mit einem amerikanischen Grubenbesitzer, Fabrikanten rc. abgeschlossen oder wurde ihm wenigstens der Name eines Herrn angegeben, an den er sich zu wenden habe und der ihm Arbeit verschaffen werde, wurde ihm jedoch eingeschärft, er möge darüber, wenn er in Amerika landen solle, unverbrüchliches Stillschweigen beobachten? X. Zn welchem Kurse wurde ihm das österreichische Geld gewechselt, d. h. wie viel Mark oder Dollars gab ihm der Wechsler in Kattowitz, Hamburg, Bremen, Antwerpen rc. (Namen oder Adresse desselben angeben) für sein österreichisches Geld (wie viel Kronen und Heller waren es?); womöglich genaue Angaben über die Barschaft, mit welcher er das Heimatsland verließ, wie viel, an wen und wofür gab er davon ans und mit welcher Summe schiffte er sich ein? XI. Wo war er int Auswanderungshasen untergebracht? Schliefen dort Männer und Frauen zusammen in einem Raum? Wie heißt der Besitzer des Gasthofes? War das ein ehrlicher Mann? Hatte er geheime Beziehungen zu einer überseeischen Regierung? Animierte er für die Ansiedlung in einem bestimmten Lande? Wie geht es dem Auswanderer in seiner neuen Heimat? Wer leistete ihm die beste Hilfe, Schutz und Ratschläge daheim, auf der Reise und in der Fremde? Hat sich der Auswanderer an die österr.-ungar. Konsular-äintet' gewendet und mit welchem Erfolge? XII. Hatten die Zwischendeckpaffagiere auf dem Schiffe (Name desselben und Kompagnie angeben), Tische, Stühle, Bestecke? Wie war die Behandlung seitens der Mannschaft und des Offizierskörpers? Wie benahm matt sich im Falle der Krankheit? Wie war das Essen? Wieviel Tage dauerte die Ueberfahrt vom Einschiffungs- zum Landungshafen? XIII. Hat der Auswanderer noch etwas mitzuteilen, was für das Los der Auswanderer überhaupt oder sein eigenes von Belang wäre? XIV. Können etwaige bei dem Mädchenhandel gang- bare Kunstgriffe, Listen, Vorwände und markante tatsächliche Fälle von Mädchenhandel angegeben werden? Von wo, ans welcher Route und wohin wurden solche Mädchen gelockt?" 6. Pfarrkonkurspriifungen. Dieselben finden im Jahre 1907 am 30. April, 1. und 2. Mai und am 3., 4. und 5. September in der fürstbischvf-lichen Ordinariats-Kanzlei zu Marburg statt. Die Gesuche um Zulassung zur Pfarrkonkursprüsuug sind wenigstens 14 Tage vor der Prüfung durch das betreffende F. B. Dekanalamt beim F. B. Ordinariate einzubringen. (Actiones et constitutiones Synodi dioecesanae anno 1900 peractae. Marburg!, 1901. Pag. 563 sq. lit. a). 7. Sveta olja sc bodo delila ponavadi na Veliki četrtek v knezo-škofijski pisarni. Posodice naj sc poprej skrbno osnažijo. 8. literatur. 1. Mit Bezugnahme auf das „Kirchl. Verordnungsblatt für die Satianter Diözese" 1905, IV, Absatz 33, wird hiemit auch nachstehendes Werk zur Bestellung empfohlen: Vježbaj se u s avršenosti i krščanskim krepostim a. Španjolski napisao č. o. Alfonzo Rodri-guez, svečenik Družbe lsusove. Prigodom slavij a pedeset-godišnjice proglašenja dogmata bezgrješnoga začetka. Sa španjolskoga preveli I). O. Kapucini na Riseci. Drugi dio. Rijeka. Tisak Petra Pattare. 1906. 2. Dem hochwürdigen Seelsorgeklerus wird zur Bestellung und Weiterverbreitung empfohlen die in Trier erscheinende neugegründete Mäßigkeits - Zeitschrift: „D e r Morgen. Blätter zur Bekämpfung des Alkoholismus und zur Erneuerung christlichen Lebens". Von dieser Zeitschrift ist soeben das erste Heft mit einem recht interessanten Inhalt erschienen. Schriftleiter des „Morgen" ist Rektor I. Haw, Diözesauvorsitzender des katholischen Müßigkeitsbundes in Trier. Druck und Verlag der Paulinus-Druckerei in Trier. Preis jährlich 1 Mark, einzelne Hefte 15 Pfennig. F. B. Lavanter Ordinariat zu Marburg, am 15. Jänner 1907. t Michael, Fürstbischof. « - _ ___________________________________________________ 6t. Tyrilltt»-Buchdru«k«rei, Marburg.