^ -g" ŽS-- as _ -S-J 5 g-g THESES EX UNIVERSA THEOEOGIA TUM SCHOLASTICO - DOGMATIČNE TUM HISTORICO-CRITICAi PRINCIPIIS MARIANI DOCTORIS VENERABILIS JOANNIS DUNS SCOTI CONFORMATiE QUAS P R M S I D E \ M. V. P. OTHONE SPRUG SACRI ORDINrS MINOR. S. P.FRANCISCJ REFORMATORUM SACROSANCTjE theologtae lectore generali actuali ln Puhlico Scholaftico Certamine propngnaverunt. j VV. PP. JOANNES NEPOMUCENUS WALLENSPERG, st et ABUNDUS PILPACH, ejusdem Sacri' Crdinis Profelli, j, & Theologi Abfoluti. ♦ Labaci in JEde Seraphica Gloriofiflimae Virginis "i in Ccelos Affumptas. ; Incarnati Verbi MDCCLXII. Menfe Augujio boriš poji meridiem conjnetis, ANNUENTE SUPERIORITATE. LABA C E Typis Joannis Georgii Heptner, Inclyti Ducatus Gran. Typographi. De Divina Revelatione, five Sen’ p tura Sacra, & Traditionibus, I Icut fon infiplentes Ih co rde dicunt: »on ejl D EU S, Pfal. rj. v. i. ficčc foli perditae vttaj viri in defideriocordisfui claman- tes: recede d -n obl s , fcientiam viarum tuarum nolumus , Job . 11. v. 14. Divinam omnem fpernunt Scripturam, renuunt, acnegant! At numquid Chriftus ad eam velut lapidem Iy- Judžeos Joan. 5. v. 30. Scrutamim fcripturasl nonne naturae otbitum ineft giorificandi fui Authorem? qua ratione, quo ritu vero fer- Vlet > fi ipfe voluntatis futs placita prms figno a!iquo certo non manifefta- Verit? prorfus er go ineredibde ell, non dari, ac reipfa non exiftere Divi- flam Reveiationem, five Scripturam Sacram. Porro in no A ra Prophetica , K Apoftollca Scriptura Divinam contineri Revelationem ex iis vericatis cha- r acieribus innotefeit, qmbus alibi Reiigionis noftrge myfteria evidenter effe Cr edibilia ofiendemus, II. / Textum originafem V. T. quoad fubftantiam, feu In lis, quse fidem, • oiesque concernunt, a Judteorum Svnagoga ad Chriftianorum Ecdefiam >anfiifr e incomiptum, Divina fuadet Providentia, qu® Temper Ecclefisfuas P'°-piciens induhie palfa non eft tot Sanftorum, & Prophetarum oracula S er >eraliter faifificari. Et fi Scripturam revera corrupjffent Bebrasi, quando Ch (quxro cum S' Hieronymo in c. 6. v. 10. Ifaije_) ante, velpoft e r ' !l tempera? non ante; quia Chriftus, qui alia etiam leviora Judrfis P r °bat crimina, hujus eos non redarguit, quin potius ad ferutandas Scri- j n ras au ditores fuos remittit Joan. 5. v. 39. Prseterea Mattb. 23. v. 2. &<*. dix^’^ U P er Cathedram Moyfis fedemnt. feriba:, Pbsrrifie/ } qu,ecittique ergo Ut Cr ‘ nt f Vo ^j s > fache : obfemperandumne iis prscep ffet, fiScripturarum vio* as ^dleru? non poft; quiaomnia a Chrifto, &, Apoitolis citata, etiam A 2, nuuc nune inMoyfe, & Prophetis reperiuntur, ridicufum vero eft dicerem fic aChrifto, & Apoftolis efte citata, ut ea poftea falfaturi eftent Judti III. Ver/Tonem LXX. Interpretum poft obitum AJexandri Magni trecen- tis circiter annis ante Chriftum natum tempore Eleazari fummi Sacerdotis fub Ptolomaeo Philadelpho Ptolomad Lagi Filio Rege v£gypti fuafu De- metrii Phaierei Regias Bibliothecas Praefe&i ad Infulam Pharan adornatam, puritatem fuam retinuiffe ad tempora ufque Chrifti, 6c Apoftoloruin, eamque ut authenticam agnitam fuifle tacita, aut exprefta Ecclefiat accepta- tione, non eft inficiandum; etenim Editio haec ftatim, ac prodat, referenti: Ariftea Philadelphi confiliario, & hiftonaj hujus tefteoculato, non folura approbationem ab AIexandrinis obtinuit Jud Grčeča , vel ulla alia. Nec intereft, quod fanfti Patres HieronymuS) “ Auguftinus paflim ad Hebraicos , Gnecosque feriptura fon cs recurrenou® efledoceant; nam non Ioquuntur ilJi Patres de hodiernis, & vitiatis * cr '‘ pturae textibus, fed de textibus fuo tempore currentibus, & nondum t0 ruptis, Sc vitiatis. V. Libros complures feftae fiua* minus faventese numero Canonicor*? ' punxere Hasretici, ut Baruch , Pobite y Judith , Sapientite , EcclefiafH ct verumtamen Catholici manent in pofleftione fute anciqua2 doiV 1 ^ tamqne iJlos, quam reliquos ftcrae Scripfuras libros, quos Latina 0 , bliorum continet Editio, rede iit Canonicos , ac Divinos fioi vendicant, ‘I adusq ue ac ta E ir ti ai d< P V ii h t r i t \ 1 ju!usque fe&arii probent oppofitum; non enim pofleflori incumbit necefll- tas probandi, fed adori. Anabaptifla , homines fecundum carnis fenfum DEIJM quxret)ces, Canticum Canticorum pro Carmine habent amatorio, ingratiam filise Pharaonis concinnato; verum iis , qui Špiritu DEI agun- tur, fpirituale eft Epithalamium nuptiarum ChriAi cum Ecclefia Divino afflatu a Salomone confcriptum, quod ipfum innuit S. Auguflirms Lib. 17. deCiv. Dei c. 20. dicens: jam vero Canticum Canticorum fpiritualis tjuadam (andarum efl volv.pt as men t'mm , in c on jugi o illius Regis, Regin£ civitatis , miod efi Chriflus } & Ecclefia. VI. Eccle/ia Romano-CathoJica promifcuam facrarum litterarum le&ionem in Ungua vernacula juftiffime vetuit J Umile quippe indultum rudioribus hominibus, ac fciolis exteriorem litters corticem examinantibus, neclaten« tem genuinum fenfum penetrantibus viam fterneret varia finiftra, & er« ronea ample&endi fenfa; fi enim plebs indofta, fpiritualisque fensus igna« ta legat l ing ud ver n ac vi d illud Cant. 1. r. I. ofculetur me ofculd oris fui; leva tjusfub capite meo , & dextera illius amplexabitur me. Aut illud Ofee r. v. 2. vade,fume tibi uxorem fornicationum, & fac tihi filios fornicationum y di- verfas dilabetur in abiiflos, illosque libros facros erroribus efle refertos, aut adflagitia homines invitari judicabit, aut Codices a Špiritu Sanfto infpira« tos pravitatis arbitrabitur accufandos. Quo in genere narrat Bellarminus Jjb. 2. de Verbo DEI> audiviiTe.!e ab homine fide digno, cum in Anglia Minifter Calvinianus forte in templo legeret Ungua vulgari Cap. ' 1 $. Ecclef. ubi multa dicuntur de maiitia mulierum , furrexifle fceminam quandam, &exclamafle: iftudne efl Verbum DEI? imopotius verbum diaboli efl. Infi« Pienter ergo, & inique pforfus carpunt Proteftantes Ecclefiam Romanam, Iu6d Scripturam vernaculd lingud abfcondendo, Laicis deneget cibum, quo Epiritualiter nutriantur , & quadam crudeJitatis fpecie panem ipfis inter- oieat, qu6 fuftententur: eft quidem Scriptura animae cibus, non taraen Pfopria vulgi bucca mandendus, fed per ora Paftorum, & Do&orum in os ‘aiotarum transfundendus juxta illud Malach. 2 v. 7. labia Sacerdotis cuflo - [cientiam , & legem requirent ex ore ejus; item illud vEggasi 2. v. 12. in- lrf ogate Sacerdotes legem Domini. VIL Claram pariter efle Scripturam Sacram, ut pateatcuivis vetu!* evangeli- * are volenti apud Lutheranos, Princeps negat Apoftolorum in Epift. 2. c. g. v. ■dicens; funt qu fi ve hiflorici , fubinde Spintuales, five myflici , qui ambo in eo« , - -•"j*'" -- textu non raro repermnrur: kntrepr. .. ...L . ^ ^ H.JJ.IVV 1 V. If.^ . JI. VII.II. J J 111 - ti tribus nadihks 3 flc erit filius hominis in corde terr ■tis infipientibtts , qui fequuntur Spiritum fuum, & nihil videni , efte defumen* dum, fed unice ad Ecclefiam, Concilia Generalia, ac fummum Pontificera pertinere contendimus, genuitatem facrorum Jibrorum, legitimam ver- fionem, ac fenfum j ud) čare; Evangelio fiquidem non cr c derem , ait S. Au> guftitms contra Epift. fundam. c. 5. nifi me Ecclefue moveret. authoritau IX. Sacrorum Librorum fcriptores ita a Špiritu funti o dirigebantur, ni fententias non foliim, fed & fingula verba ex fpeciaii ejus infpirationecoH' fcripferint: & dixit Domimis ad met ecce dedi verba mea in ore tv.o. Jere® I. v. 9. omnis Scriptura divinitus infpirata , utilis eft ad docendum. z. Ti®' t. v. 13. Nonne ly omnis comple&itur omnia facris Litteris contenta fi v< magna, five parva, five hiftorica, five Prophetica, aut re ^ eruditum loguitur Styio eleganti, humiJiori autem per Amos gregumP 2 ’ ftorem ad prophetandum aftlimptum. Inftantia idipfum declarat An«^ 1 lib. z. art. 6. defumpta a tibicine, qui adhibrta tenui tibia fubtiles effi n ?: £ modulos, adhibita craffiore etiam profundiorem edit tornim , non ali* ° e caufa, nifi guod tonus conformetur ad connaturalem inftrumenti exig en ' dam. X. Quamvis autem omnia , quas continentur in Bibliis, nobis per b cC fiam propofitis, infaJiibiii fide credenda fint; quia tamen non omnia? 3 T ad fidei dogmata pertinent, aut ad moreš,, in Verbo DEI fcripto evl continentur v.g. tegualitasFiiii cum Patre, unitas perfona; in Cfirifin, minics diei in Sabbati locum fubftitutio, Baptismus parvuiorum,j cum muJta Apofiolos, & Ecclefiam edocuerit Chriftus poft refurred^ u fuam per qttadraginfa dies apparens eis , Ioqttens de Regno DEJ ^ ‘‘ ru [ir lat H m H( hil pn itn P ho ori qu m, tu k H: U th h ni lif Ve lit fo fu Pa h Cc Pl d, Pi II* OR. v, j. ide 6 praoter Verbum DEI fcriptum neceflarfo admittendum eft alte* rum viva voce traditum, nempe Traditiones Divina, & Apoflolica tam do- Rrmules , quam morales; perfpicuum enim e Ji, quod noti omnia per Epifto- \am tradiderunt ( Apoftoli ) fed multa etiam fine fcripto, ea quoque Junt ftde digna. fhtamobrem Ecciefia quoque traditioncm cenfeamus ejfe fide dig * tam ; eft traditio, nibil amplius quceras. S. Chryfoftomus in c. 2. adTeflal. Hom 4. Vides, cujus veritatis fit Pragmaticum Proteftantium dogma: ni- hil effe credendum, nihii neceffario fervandum, nifi quod expbcite m Scri- ptura continetur, contra expreflum Apoftoli praceptum 2. Tella 1 . 2. v. 14. Kitite traditiones. De Ecciefia. I. I Bi veram Ghrifli Ecclefiam agnofcimus, ubi defafto cum unitate fidei fan&i- tasdo&rinse, ad portum Ecciefia Catbolica: remeandum efie plene perfpicient. II. j. Hujus Ecciefia: membra false dicuntur a IVicclefo, Hujs, & Calvino f 01 Jufti, ele&i, & prasdeftinati i enimvero fi Chriftus in Collegio fuo paf- Us eft peccatores tum publicos, tu m privatos, cur Chrifti Ecciefia hos non P^eretur habere incorpore fuo? omnes ergo fanffi funt fideles,fed non omnes 'det Junt fantti, fcribit S. Hyeronimus in c. I. Epift. ad Ephef. Hrereti- ^autem non effe, nifi membra refciffa Chrifti Ecciefia:, Apoftolus Joan- ^ s rememorat in Epift. fua 1. c. 2. v . 19. ex nobis prodierunt, fed non er ant n ° 0ls j nam fi fuijfent ex nobis, manfijfent utique nobifcum. IIL Vt Utn ^ £eret * c * palliandas fedtas fuas defedtionem Ecciefia: obten- H Qy -» omnes Veteres Hasreticos in hoc imitantur , qui equidem , ut fuis erroribus fucum facerent, Ecclefiam defeciflfe funt criminati. Inte- rea rea bona caufa pati poteft, fuccumbere non poteft: patitur Ecclefia-h*rt. fujn infultus, & per omne quafi faeculum pafla eft; ar quia Chriftuseam velur fapiens Archite&us tedificavit fupra petram, petras firmitate reddidit indefedibiiem, guam nuilutn unguam lapsus terreret periculum; undt guamvis ha&enus variis errorum flu&ibus fuerit exagitata, nunguamtj. men defecit, nec defeftura eft aliguando; guia porta inf eri non pravalelm adversiis eam. Martb, 26. v. 18. imo fi hanc, cujus innocentia tot Divini fulcitur teftimoniis, adhuc aliguando defecifie prastendant fe&arii, quomo' do certi funt de veritate fuse nunguam figno aliguo Divino approbati Ecdefiae? gui probare poterunt, guod & ipfa non erret continue? IV. In controverfiam guidem non vocamus, Ecclefiam efle invifibilem guo ad dona Spiritualia } & pugnam illam Spiritualem, gua contra mundum, čarnem, & aiabolum militat; aft vijibilem propugnamus guoad unionem membrorum in externa fidei profeflione, Sacramentorum communio«,^ hierarchica gubernatione fub uno vifibih capite , nam Chriftus pofuit eam non fub modio, fed fuper candelabrum, ut luceat omnibus, gui indomo funt. Ex guo non immerito contra eos cum S. Auguftino traft. 2. in Joan. ( explicante illud Ifaise c. 2- v. 2- erit novijflmis diebtls praeparatusmons domus Domini in vertice montium) concludimus: guid amplius difturus[um, qv.a ccecos , gui tam magnum montem non videant ? Dein Chriftus Matth. iS- jubet fideles recurrere ad Ecclefiam, ac illius judicium reguirere: gtiod ji non audierit eos, dic Ecclefia j fi autem Ecclefiam non audi er it , fit tibi Etbnicus,& Public anus > gualiter autem recurrent? ubi illam invenieflt,^ reve ra, iitfingunc Proteftantes, invifibiiis ex toto afleratur ? V. In Ecclefia inveniri Ordinem Presbyteratus a Laicorum munere P enl ‘ tus diftinftum contra Lutherum lib. de abrog. Milf Priv. P. 1. & Calv'0® lib. 4. Inft. c. 4. e Sacris Promptuariis elicimus *ad Ephes. 4. v. 11. Jpfl ^ dit guosdam guidem Apoflhlos, guosdam autem Propbetas, alios vero Ev>*‘ geliflas , alios autem Paflores , & Doclores ad confummationem fanfloram 111 opus miniflerii , in adiflcationem Corporis Cbrifli. Joan. 20. v. 23. guoruffl mifer iti s peccata , remittuntur eis , & guorum retinueritis , retenta Junt. Hebr. 5. v. 4 nec guisguam fibi jumit bonorem , fed gui vocatur d DEO p 1 "' Aaron. Quibus in textibus altum eft filentium in£luxus prastenfi, ac ginarii, populi in diftos chzrafteres j guare jufto DEI judicio confixa^ hxc Ouesnelli propofitio 90. Ecclefia authoritatem excommunicandi babe > eam exerceat per Primos Paflores de confenfufaltem prafumpto tonus corp 0 ',^ guem ita depr&d cat confenfum, ut Janfeniflis viam aperiat latam, P° nr ’j cia Decreta cavillandi, ac Spiritus fanfti oraculis refiftendi, guo ex ^ non apes mel colligentes, fed locuftas libcrtatis teftro percits caulern V° niči Jud dD per tim Eci hun res rc, telil C h Ser con lihi H mir infc tel tuo for An per in 1 illii ne Por »fli fat« d'e Hi k nlcum morfibfis ulcerantibus fauciantes prodeunt, quibus belle guadrat i 1- lud Matth. 18. v. 17. ji autem Ecclefiam no* audierit , fit tibi ficut Etbnicus , M Publicanus. VI Statuimus fimiliter, Epifcopos ex inftitutione Divina Presbyteris Su- periores rfle tam poteftateOrdinis, quam jurisdiitionis, ut decernit Triden- tinum Sefi! 23. c. 4. Proinde S acrofancta Synodus declarat pr at er c at er os Ecclefiafticos gradit s, Epifcopos , qui in Apofiolomm locum fuccejferunt , ad bunc bierarcbicum ordinem pracipue pertinere . . . eosque Presbyteris Superio - ejfe y ac Sacramentum Confirmationis conferre , Minifiros Ecclefia ordina¬ ti atque ali a pl er d q ne peragere ipfos poffe: quarum funčlionum potefiatem nlipti inferioris Ordinis nullam habent. De Romano Pontifice, V / V C Hriftus Caput fidelium,& Paflor bonus, ne abiens ad Patrem videre* tur fuas oves reliquifie viduatas duce, & paftore, Petrum y non fimul ftmlv.m conftituit fuum in terris Vicarium Matth. 16. v. 18. & 19. quoioco Servator aliis quoque prafentibus difcipulis foli Petro fuam Divinitatem confitenti dixit: tu es Petrus, & fuper bane petram adificabo Ecclefiam ... tibi dabo claves Regni Ceelorumc Quod promiflum Joan. 21. adimplevit: ptfce agnos meos.. Et iterum: pafoe oves meas : Petro defunilo, ciim nihilo- miniis usquead fseculi confummationem oves Chrifti elfent futurae: vel inde infertur, neceflariam fuifle alterius in eadem Capitis, & Paftoris authorita- te fucceffionem, nifi fors ita defipiamus , ut velimus Chriftum ovili perpe- ‘ u o temporarium Paitorem fuffecifle.. Quod itaque legitimus Petri Succef- ‘ or ) Vicarius Chrifti in terris, & vifibile caput Ecclefiae fit Romanusj non fatiochenus Epifcopus, contra Seitarios defendiraus univerfira. Ile. Quia tefte Gregorio, cum. Paflor per abrupta graditur, necefie eft, ut P er prajcipirium grex fequatur:: tdeo infallibile dicimus efie hujus fupremi ^apitis Romani Pontificis ex Čathedra loqnentis judicium ; ita, ut fpeciali .PifitCis Tanili affiftentia prolatum, ne levilfimo quidem fubefie pofiit errori ^ rebus fidei, & morum, alias non fponfam fibi pudicam, (St caftam juxta 1 “jj: pulcbra es y 4 $ decora nimis , Ted adulteram in fide acquifiibflet fangui- ‘Uo Chrifius JE.SUS. Hasc Ponbficias infallibilitatis pr^rogativa eo fe Porrigjif j ut Papaetiam in definiendis quffifiionibus/bd?i dogmatici , f eufa- ' connexi cum quasllione juriš ab omni errandi pericuio fit immunis. Non ( : lf,< ]uor > qu a ratione Janfenifise Pontificem in definiendo jure infallibiiem ^ffantur, quem tamen in definiendo fallo errandi periculo obnoxium ho> ^ e< >um clamant? an non ex quiditate fensus v. g. libri Janfenii, quo dfa- deducenda elt fensus gualitas, num orthodoxus, vel Jieterodoxus ^uod juriš elt ? III. B in. C Oiftitutiones igitur Romanorum Pontificum Pii V. quse incip. h omnibus j in qua 79. propofitiones Michaelis Baii damnantur; Innocen- tii X. cum occaf.one , in qua 5. propofitiones Cornelii Janfenii, in libro Ai- gu/linus content*, profcribuntur: ac tandem famofa Clementis XI. Bullž: Unigenitus D El Filius> in qua ioi. propifitiones in libro Pafchafii Ques- nelli, Reflexiones Mer alg s in Novam Tejlamentum nuneupato, configuntur, dogmatica funt, & imformabilia EccJefite judicia, quibus non folo Rili- gioso fiJentio , ut JanJ'eniani vocant, fatisfieri putamus, fed iis fimul cordii, & mentis obfequium devovendum firmiter tenemus, prout Clemens XI, in Bulla: Vineam Domini Sabbaoth decrevit. SufFragatur nobis Benedifitis 1 XIV. qui A. C. 1756. die 18. Odobriš BuIIam incip. Ex omnibus Cbrijlif ni Orbis Regionibus , edidit de obligatione Saeramenta denegandi, Conllini- tionem Unigenitus acceptare detredantibus: ac fimul ZeJofiffimus Archi- Praefui Parifienfis Chrifiophorus de Beaumont, qui Monafterium Monia* Jiutn, quas Hofpitalarias appellant, in fuburbiis Parifiorum BuIIas Lbdf nitus refradarias faeris interdixit, ac infuper vetuit, ne demortua Abba- tifsa ad alterius eledionem procedere praafumerent, priusquam ab interdi> do folvantur; neque fiJentium a Rege Ludovico XV. inmerito BuIIasO* genitus imperatum fervandum effe voluit in fua Pafiorali Infirudione A. C. 1756. emanata fub n. 75. ita differens: Verum fantta fponfa JESU Cbrt- fii , prj 0>! ^ damnare conatur. Non video igitur, qua fronte Melchior Ganus ex to Dominicanorum Ordine Vir alias eruditiflimus lib. 3. de loc. The° ^ c. 5. feribere fit aufus: nojlro faculo tam mult ^ dicam Jlultitiajare optimo arguatur. Qux verba tantte acerbitatis P^ eai, M rum fane efi, e Tanti Viri calamo profiuere potuifle. Certe ad Ang Dodoris mentem minime exada funt. m in Sui fpii fidt uni ?er lite «, dir fal CK Dc m ru tir Sa hc cli ft. d rt P' 1' fi hi tt P P i 1 1 V. v, Execrantes dobrinam Wiccleffi tefte Thoma WaldenG tom. 3. de Sacra - »j enlalibus c. 112.. impudentiffime b la teran tis: Papam errare pofie in Cc.no- iizatione • fantforum non minus j ac Regem Ethiopias, aut Turcam, aut Suiranurnj judicium Papas in hoc grandi Religionis negotio infaiiibiJe fu- fpicimusr enimvero Pontifex exCathedra pronuncians errare non poteft in lidei, morumque decretis toti Ecciefias proponendis* eamque obligantibus 5 univerfam autem Ecclefiam per C a n onikat ioni s decretum obligari produnt verba Sixti IV. in Canonizatione S. Bonaventura: Hune fianftum efifie , fide - liter , firmi terque teneri debere decernirms. Item Leonis X. in Canonizatio - m S, Francifci de Paula: Decernimus, & definimus ejfic receptum ingloria. Et HrelVe ouidem pertinet ad moreš , ciim fit de eultu reiigiofo: ad fidem vero faltem indirette, ciim obiiget ad firmiter tenendum canonizatum beata in coslis immortalitate potiri ; Adeoque bonor, quem fanftis exbibemus fak Doftor Angelicus quod!ib. 9.art. 16.) qu rfa tempere fuerit (ejus nomine expreffo) fit Succeffor S. Petri hahens fiu- fornam poteflatem in Ecclefia DE 1 ? Supponit itaque Pontifex id effe de fi- e > ciim exigat. ut credatur. VIII. I' Papam omni Concilio Oecumenico Super'orem contra quosdam Gal- fbe 0 l 0 j, 0s vereramur; proferipra enim eft per AIexandrum VIII. nro- p t ]t '° n. 19. futilis , & toties convulfa eft ajfertio de Pontificis Romani fu- * ^ 0n tilinm Oecumnicttm autkoritate. Oftcndant Adverfarij ex Verbo B * DEI DEI, ubi Chriftus Epifcopos in Concilio congregatos fupremum Paftorjtn vocaverit? ubi ad Concilium dixerit: pafce Petnim , & ejus Succejfonsl ficut enim jurisconfultus erubefirit Ioqui fine Jege, ita erubefcat Polemični ioqui fine VerboDEI Scripto, vel Tradito. Cseteriim autfioritatem Papg fupra Concilium Generale nec decreta Concilii Conilantienfis Sefi! 4, & 6 . nec prsetenfa Veritas Catbolica Concilii BafiJeenfis Sefi] 28. & 33. con. vellunt; fi enim Concilium authoritate Pnpx firmius eflet, qaomodo elit pofiet, ut Pontifex confirmet Concilium? an infirmitas vires habeat ad robur addendum firmitati? IX. Porro cum Verorum focietas Chriilianorum originem trahat ab Apo- fiolis a Chriilo miflis, eandemque cum ipfis do&rinam profiteatur: quod j & ejusdem Societatis Paftores hodiedum legititnam miffionem, ac fucceflio 1 nem habere debeant, late qua patet, orbi confpicuum eft. Proferant id* circo, fi poiTunt Se&ani fuorum Novat-omm Lutheri , Calvini &c. vocatio* nisaChrifto, & miflionis teftimonium & Reformatores venerabimur; pe* temus autem ab iis prius, quod Tertullianus Iib.de prasfcient. de fui tem- poris Hcereticis : Qui ejlis vos y & guando veniftis ? & ubi tamdiu latuijlisl K Verba Chrifti: pafce oves meas Joan. c. zr. v. 17. ad Papam in perfotiaPe¬ tri prolata, poteftatem illimitatam,& generalem concedunteidem in terrisad rečlum, & conveniens Ecclefias gubernium neceffariam: unde qua legisl** tor Ecclefiafticus non tantummodd adlus externos, fed etiam mere inttnti tam lege direffiva, quam coabliva coaclione interna prajcipere, vei prohibere poteft 3 Ecclefia quippe non ita corpora, quamanimas, earum beatitudineffl intendendo gubernat. Jus iftud fibi arrogafie Cquis dicet perperam? ) pf* ter alios RomanosPontificesBenedidlum XIV. fcimusexejusdem Bulia :Cui»r per oblat as edita A. C. 1744. qua prascipit, ut Parochi Sacrificium Miflae uof? lis quibiisque Dominicis, ac Feilis de prascepto pro commiflb fibi populoonč' rant, medium ejusdem fručtum populo applicent, neque Sacrificium diebu* illis pro aliis applicare, aut pro hujusmodi applicatione eleemofynam pe Rl ’ pere polfint: item ut in Ecclefiis Parocbialibus , Metropolitanis > C'athtM* libus y Collegiatis quot diebus una Mifla, qu x conventualis dicitur, p™ rumdem Ecclefiarum Benefa&oribus generatim appficetur; ubi intentio* P plicandi fručlum medium Miflas aftus eit mere internus cum Miff>» Sacrj cio per fe & ex natura fua minime connexus 3 quippe quod de fe fine d* al tentione rite peragi poteli. De Conciliis. ili el« n< ■St ?» » a fi S t i i i ( O Rigo Sacrorum Ecclefis Conciliorum ab ipfo ChrWo petenda ^ > lfl adhuc inter mortales agens, ut de fua D vinitate fidem firrrw re Apoftolis, convocatis iis in unum, hanc eis drfcutiendam pro r o‘ uir L ilionem: Quem dicunt homines effe filium bominis? quam Petrus futurus Ec« clefe Primas refolvit dicens: Tu es Chriflus Filius DEJ vivi: quam deci/io* nem divinitus infpiratam illico teftatur Salvator Matth. 16 v. 17. Beatus es Simon Bar-Jona ; quia c aro , 6 ’ / angin s n on revclavit tibi t fed Pater meus t qiti in c ceh s eji. Itaque Concilia Generalia fub legitirao capite congregata in materia fidei, Sc morum (inteilige in fubflantia rcimoralis ) non autem quoad circum!tantias aprudentia humana pendentes_) totam Ecclefiam concernentium mfaliibilia funt, nec poffunr errare; habent enim in Divinis Litteris promiffam fibi Spiritus Saniti aiiiftentiam iinguJarem, gua in fidei, morumque definitioni- bus ab errore defendatstur. Joan. 16.v. 13. fpondetur Apoflolis, & in eorum perfona Epfcopis Apoftolorum fuccelloribus: Spiritus veritatis docebit vos mttem veritatem. Obilrufia per hoc manent ora Sedtariorum loquentium iniijua, dum Coneiliis non nifi vim tribuun tfimplicis inguifitionis , ac uni- cuique Jiberum effe docent rejicere, aut recipere Decreta Conciliorum, ac fepeConciiio numerofiffimo, etfi numerum vinceret arenarum, unum ali« quem virum dofium prasferri oportere, adeo, ut effutiat Lutherus: non pluris fe facere Concilium integrum , guam Parochi unius induftriam, vel Ludimagillri authoritatem, remque putat infanam efle , infanus ipfe Hse- fefiarcha prasfiniri velle a Concilio, guid credendum fit, ciim faspe (incjuit) nec unus ibi adfit, qui Divinutn Spiritum vel modicum olfecerit. III. Solius Romani Pontificis eft Generalia convocare Concilia, & iisdem vel P« fe, vel per Legatos pnefidere; Chriflus enim foli Petro, & in perfona Petri Romano Antilliti hanc conceffit authoritatem, dum in Ccelum a( cenfurus Petro in littore pifcanti, & non Tiberio Romaš imperanti fuam Agendam commifit Ecclefiam Joan. ti. v. 15. pafce agnos meos. & v. 17. M c ' oves meas. Ad Concilium foli Epifcopi, & Prelati Ecclefias, non item Uid admittuntur; nam Chriflus Ecclefiam fuam asdificavit fuper funda- ?®ntum Apoftolorum, & Prophetarum: & A£t. 20. Paulus non Laicos, Epifcopos jubet regere Ecclefiam DEIhinc fi quandoque etiam Im- Prratores Sacris Conciiiis interfuiflTe legantur, non tanquam Judices £u ffra- Sandi jure pollentes, fed tantiim ut Advocati , qui falutarium decifionum J^cutionem apud fuos fubditos urgerent, prasfentes fuere. Monarchas p ar,t en quandoque in Conciliorum convocatione a Papa falutabantur, ut f ecu niasi„Concilii fumptus contribuerent, s Praefulibus profedturis opem te rrent > curriculos, aliaque iilis ad proficifcendura neceffaria fubminiflra- b 3 De De fiatu Mortuorum, & Refurgentlum, de Paradifo, Inferno de'que Purgatorio. I S Yftema Cbiliaftarum , feu Millennariarum , qui docent: Oiriflum ante uitimum jud.cii diem adhuc femei vifibiiker venturum , & poli Gene- ralem carnis refurreftionem milJe annis cum fuis in terris regnaturum,mil- lum in Scriptura habet fundamentum ; fi enim de mence caftiffimi Ecclefis Sponfi Matth. 22. v. ?o. >n refurreclions ncque nubent , neijae nubentur, /d «r»»/ ficut Angeli DEJ: fi conteftante Pauio Rom. 4. v. 17. non ejl regam DEJ efca, & potus ; qua fronte Millennarii aflerere audenr, iilud miiiean- nor um Regnum Chrifti in voiuptatibus carnis cranfigendum? merito pro* inde a Damafo in Romano Concilio A. C. 373. celebratOj tanquana facris litteris adverfa 3 Millennariorum hasrefis fuit profcripta. IL Irmo prorfus conatu gnidam primis Ecclefis fiecufis, particularejuit> dum in egreftii animas a corpore repudiantes, Dišrinam fententiam deproe- mio innocentibus largiendo usque ad diem generaiis judic« fufpendendaffl praedicarunt; proteftatur enim fcriptura Hebr. 9. v. 27. fiatutum eft omiki hominibus femei mori , poji boe autem judicium. Item Eceief. n. v. 28. facilt ejl coram DEO in die obit us retribuere unicuique fecundum vi a s fuas . •• tl in fine hominis denudatio operam illius. Audis nobis & judicium 3 & retri- Imtionem in morte denunciari. Hinc IIL Animabus ju koru m plene purgatis, & guibus nihii luendum milfatemis, ut fomniabant Armevi , aJiigue fedarii, poft extremum usque judicium gloda prorogatur, fed ftatim ac corpore fafurs funt, D E (J M heatifice vident cefte Pfalmographo Pfal. 126. v. 3. Cum dederit dileBiffi' 5 fomnam , evce bareditas Domini: ex GJoftario autem Pacrum dormire, c® corporalem mortera fubire. Idipfum definivit Benedidus XII. in Extrai# Benedidus D EU S. Et Coneilia Oecumenica Lugdunenfe II. A. C. 1274- profeftione fidei: Fiorentinum A. C. 1439. indecreto unionis, ubi diffc rtf confirmat r animas purgatas in Coelum mox recipi 3 & intueri ciare iptu® DEUM Tr in um } & Unum, ficuti eft. IV. Qti’d de J oanne XXII. quoad hoc femiendum, polemice difputatn r )^ tritice , Hae.et cis fex quibus Calvinas Jib. 4. Inftit. c. 7. fi. 28.) caJum n |^ n trbus, illum Remorantium dodrinam toti Ecclefiae credendam propoEm j guibuvdam vero Carholicorum, iit Dodlorem Privatum revera tenu.fte, oP nancibus. Contra quos ita procedendum duximus. Joannes XXII- guara točam Ecdefiam ad credendum adftrinxic } animas fine macula den^s de ipi la. cot L« ras fm Or rat tin & fu. fia dec ne tes int co. uh 'tl fin lit m i, !* rei ru k i lii vei ap ali vil od v, ) Jen m retardari a vifione beatifiea, prout figuidd patet ex declaratione ab 1 ipfocoram Sacras Romana Ecclefis Cardinalibus fafta A. C. 1334. die 5. fanuarii. Item refponfo Theologorum Parifienfium ad Philippum Fran« corum Regem, atque Diplomate canonizationis San$orum Thoma Aquinatis 9 te Ludovici Tolofani , Čt Thonue Herfordienfis. Imo nec id iit Dočlor Priva« e . tus aflertive judicavit, autdocuit; Allegavit enim anthoritates pro remont J. 1 jimper recitando, & nibil determinando , afferendo ,feu etiam opinando. Epift. i (Jniverf Pariš, ad Joannem. i V. ® Quseftionem de mortuorum refurredione intricaram valde, & ab humanas ’■ rationis intelligentia remotamcenfemus;quisenim fidedeflitutuscapiet con« !* tingere po/Fe, ut corpus mortuum in cinere* reda&um , a feris Janiatum, ls & (juandogue ab Antropophagis comeltum ita recolligatur, ut omnibus fuisveftitum membris, ac partibus, revertenre priftina anima revivifcat, fiatque individuus ille homo, qui antea erat? Difficultas iifa fatis per id ieclaratur, quod difcipuli Chnfti ea, qu$: a mulieribusde ejus refurreftio« ne dicebantur, iit deliramenta arbitrati fint, eumque ut praefentem viden- fes, Spintum, aut phantasma eiFe, non verum hominem reputarinr, quos 1 MterS. Thomas fecrediturum negavit, doneč manibus, ocuiisque Dominici rorporis veritatem expIoraret, quam incredulitatem eorum, cordis duri- [ !,f “ Dominus in ccelum afcenfurus increpavit, eo qubd his, qui vider ant ipjum ref 'urrexijf ? , non čredi dijfeut. VI. . PofTibilem, imo futuram mortuorum refurrecHonem ftabilitam repe- j* Us Job. 19. v. 25. Scio enim, qtt'od Redemptor meus vivii, & in novifftmo K de ter ra furredurus fum. Matth. 25. v. 32. fcj congregabuntur ante eum gentes, feparabit eos ab invicem , ficnt paflor Jegregat oves abhadis. 'Corinth. 15. v. 12 .Ji autem Cbriflus pr in refurredionem judicii. Et Ačt. 24. v. 15. Paulus fe PudFelicetn Prcefidem defendens ait: Spe m habens in DEU M, quam & bi ' ex pedant rejurredionem futuram juflorum, 6’; iniquorum. VIL „1 *efu rge t autem idem corpus palpabile, & vifibile contra Eutychetem vift d c . or - Pus impalpabile fore fingentem , quanquam a S. Gregorio M. con- °Qin' S | * n Illort:e < 3 uoa d hoc catbolice cantaveric. Non tamen in corporibus v,jj Us 'dem erit fexus principalior, nam Regina Auitri furget Luc. II. 'omnes etiam hi, qui in ipfa judicii die debitum nondum folverant naturas, natura, morituri fint, sfcgue tranfituri ad immortalitatem, a Critich\b die difputatur: nos. crifi exceffum non admittentes, fed caute Jimites ft». tuentes, edicimus: conformius effe fcripturae, non efebominem, quiv'm (S non videbit mor tem. Pfal. 88. Venerabilis Joannes DunsScotus 4. Dii' 43. g.. 5. n. 10. tuor annorum refurrediuros. Siguaeris: quandohcec erunt? refpondemns ipfiusmet Chrifti Domini verbis Matth. 24. v. 36. De die autem illa y ijhm nemo j'cit , neque Angeli Ccelorum , nifi folus Pater« Vlil Signa quasdam judicium ultimum anteceflura indicantur Joel. 2. v. 10. dfacie e ja s contremuit terra ,. moti Janicceli't folj (S luna obtenebrati funt, Ij flella retraxerunt fplendorem fuum v. 11 . Magnus: enim dies Domini y & teni- bili s valde y & quis fujlinebit eum? Quibus congruunt Sa era N. T. EIoquia Luc. 21. v. 25. Et eruni figna in Sole , & Luna- y Stellis, & in tenis prtf [ura gentium pr' bavit, fed unice fe in Hebrasorum Annalibus deprehendiffe teftatur. ix: D. N. J. Chrifius venturus judicare vivos , & mortuos non defcendetin TaJIem fofaphat, guaet inter mcenia JerofoIymse,, & montem Oliveri torrente Cedron interluitur, fed fuper monrem Oliveti, de quo in ccelum afcendit, refidebit in aere, loco alto, ut confpici ab omnibus poflit, cir £j Iocum iJium, in quo Apofioii corporaliter ipfum videre defierunr, quando afcendit in Coclum Hic JESJjS y qui ajfiumptus efi a vobisin ccelum, ficvedtb quemadmodum vidifiis eum euntem in Ccelum. AQ. r. v. II. Eledlis circa ip^ u ® undigue in aere circumfiantibus juxta illud 1. Teflal. 4.V. 16. R apiemur illts in nubibus obviam Chrifio m aera ; Reprobis vero in valle, aiiisq ueCir ’ cumjacentibus Jocis confifienribus , quod indicat Joel c; 3. v. 12. confur^th i 3 afcendant gentes, in vallern Jofaphat , quia ibi fedebo , ut indicem o 0 (! gentes in circuitu. X Pueri ante rationis ufum tnortui, five Baptismi unda tingantur > ^ non, in judicio extremo funt fifiendi, non certe ut judicio. difeuf 0 "’ fed retributionis fubfint; hnc licet nihil boni, aut mali per fona bs i aet [(i operati, quia tamen gloria, aut poena digni funt, fententias judios tribue* 1 " tri me Q h k [“> It, rit er ta: ! u I. V 1! E' pe fii T te ac k A ti »< it it ti l a « v S A tribuentis veniirnt praslentandi, ur defumimus ex Apocaf. 10. v. it. Et vidi morim magnos , 4 $ pufillos in cmfpeftv. throni*. XI. Quatuor in fcriptura memorantur dotes, quibus CorporaBea- torum ornabuntur, Ms veriibiis expreffae: Clari, Jubliks, agiles, impaffibilesqw Omnes qmdruplici pollebmit dete beMi. Udi Paufrim i. Corinth. 15. de Corpore noftro /oquentem : Seminatur in corruptione , furget in in corrupt ione, ecce Impaffibilitatem ! Seminatur inignabilitate, furget in gloria > ecce Claritatem! Seminatur in infrmitate , [urget in virtute, ecce Agiiitatem ! Seminatur corpus animale, furget fpir-itua- It, ecce Subtiiitatem! Simiie quid invenitur Sap. 3. v. 7. Fulgebunt, en Cla¬ ritatem ! jufii , en Impaffibilitateml (ž? tan.quam ScintiHat, en Subtilitatem! in mndineto dijcurrent, en Agiiitatem. Has vero fa n el or um prarrogativas ea ratione a Theologis Dotes vocari exiftima, quod a DEO animje beati tan- iuam Sponfa inflar dot is tribuantur. xii. Plane alia erit fors damnatorum : Omnes quidem refurgemus, ait Paulus ^Cotinth. 15. v. 51. fed non omnes immutabimur per gloriam. In iftis nam- erit primo PaJJibilitas 3 quoniam ibierit fetus , i& ftridor dentium Luc. U v - 'iS. ibi dolor perpetuus non' in t erit , fed ajfligit , ait Augultinus in in quem ingreffus efl Chriftus A d. 2. v. 27, ut juliorum animas fftn:rr entas ' eri P eret J non a ufem utpeccatJs oneratis libertatem, aut pcenae £, j®°nem impertiret,quas in inferno Damnatorum ita effiperpetua, Ircut 0)'U Wi i *■% i— 1 _ II' /_ * / S'A vi#- o n n.~ * ~ /ti. »da iiide in Ccclo Beatitudo ajterna, ut alternationes O rigenis, guibus trans- ^ a !'?not annorum ferieBeatos in prsefentem Bane vitam denuo remittit, >q] C J b er um ad gloriam a c ex Doemombus homines quonaam falvando s, fi j„ Ue , r ' nf j ex hominibus vero Doemones facit, prout Hieronvmus EpilK ’Avitum recenfet, circulttm non modo vitiofum, led hsreticum, S a- C cns cris P.ginisadverfum judicemus, in quibus Ccelicolas inter, & Damnatos Tani um thaos firm at um cfi, ut , qui volunt binc tranfire ad illos, non pojim ncaue inde huc transmeare. Luc. 16. v. 26. Exhoc XIV. Contra iilud , quod Joannes Diaconus Jib. 2. de vita S. Gregorii c, 44, refertj non tam critice , quam dogmatice propugnamus, quod Trajam Im. peratoris ex Inferis iiberatio ( quse gemitibus, & precibus S. Gregorii Mapi exorata dicitur) fabulofa fit, ac prorfus commentitia ; confe&arie aTheo- Jogo veritatis amante anilis inftar fabul« exfuf£!anda. Certe S. Gregork Magnus fa&o huic ipfemet contradicit, dum Lib. 9. Moral, ita dilferit: Op quis ad toleranda inferni mala defcendit , nequaquam ad lucern ultcrius redi bit, quia nequaquam ultra mifericordia pareentis liber at j quos jemel iti ločil pcenalibus juflitia judicantis damnat: hinc refte Ule in Ibin; Nec mortis ptmas mor s alt er a finiet hujus , Hordque erit tantis ultima nulla malis. XV. Csteriim cujus fidei fint Moderni Pfeudo-Politici , Infernum , comraCD' tum , ad coercendos in fuis obligationibus homines, elTe, quafi in fcelerum lethargo fomniantes, facile perfpicuum eft ex verbis Chrifti Matth. i- M 1, Dijcedite d me maledicli in ignem ceternum. Et Apoc. 20. v. 9. & 10. Dim lus mijfius efl inflagnum ignis, & fulphuris ,ubi & Befiia, & Pfeudo-Prophctt cruciabuntur die ac noSle. Unde S. Gregorius lib.34. c. 16. ait: Si enim jd\* minatus efl D EU S, ut ab injuflitia corrigeret , etiam falfa polliciius eflpt d juflitiam provocaret. De hi s prodiit diftichum iilud; Sic vivmt homines, tanquam mor s nulla feqmtur ) Et velut infernus fabula vanaforet. XVI. Origenifla ab errore alio notabili non funt excufandi, quotiesin/"' ferno corporeum ignem exiftere negant contra Cap. 25. v. 41. Matth. dicet hi s , qui d finiflris erunt : dij cedite d me maledicli in ignem teterf' Marc. 9. v. 44. Bonum efl tibi claudum introire in vitam ceternam , quam jf pedes habentem mitti in gehennam ignis inextinguibilis , v. 45. Ubi vcrmtt 1 rum non morit ur , & ignis non extinguitur. C« ter um Divin« confonu^ Providenti«, ut ficutaquaadfcoriasiniquorum abftergendas in Baptb^ 10 affignata , ita ignis ad peccatorum reliquias purificandas fit de termin^ ^ a quo Spiritus Infernales ačlione reali quidem, non tamen pbyfica, ‘ e ^ tentionali cruciantur, quatenus ad ejus confiderationem alligati { ignis fe eis obje&ive confiderandum exhibet, quem tamen ipfi c° n 1 e nolunt, & debent in sternum. ^yjj cei no mi dai 15 ' illi Pr tU! &< tat rit fe< a P $u m ta ex m tl, ra 1. tti ne k th fci f« tti 4 vi cii Vi XVII Praster Infernt autem pcenas dari Luflralem Careercm, in quo anima de- cedentescum veniaJi, aut poena temporali relhnte detinentur, quoad usque noviflimum ToJvant quadrantem, conlcrmiter Orthodoxaj fidei propugna- mus, & contra Recentiores Heterodoxos dogma prasfens in Scriptura fun- datum efie revincimus ex Matth. c. 5. v. 25. Itemex Epift. Pauli z.Corinth. 15. Nec non ex 2. Machab. c. 12. Ut inde in damnum fuum flammas illas exflbilantes rideant; guia negantibus h as non fupere/l, ni fi Infernus. Pro illis denique 3 qui in Purgatorio ita morantur, orare, uc a poenis iolvan- tur, fanfta revera , & faiubris ell cogitatio, quia id prasprimis pietas fuadet, &charitas exigit fraterna i.Joan. 3. Qui viderit fratrem fuum habere neceffi- tutern, & clauferit vif cer a fua: qnomodb charitas D El manet in eo? XVIII. Tempora noftra plures numerant Pfeudo-Politicos : animarum Appa* ritiones inter ajgroti cerebri deliratnenta, aut infantias prasjudicia rejicientes: fededicant hi an ex inanibus prtejudiciis nata dici poffit perfuafio, quas ex apertis Scripturas fententiis, San&orum Patrum Teftimoniis 3 & perpetuo Summorum Pontificum fenfu perfpicue eruitur? i.Reg. c. 28. Sauli appa~ fuit anima demortui Samuelis: Matth. 24. v. 52. & 53. refertur: Monumen* ,a opertafunt, malta corpora Sančlorum 3 qai dormkrant 3 furrexerunt: {j trcuntes de monumentis •.. . venerunt in Sandam Civitatem 3 S apparaerunt »mjiis: S. Auguftinus de cura pro mortuis c. 15. ita differit: Mit ti ad vivos diqtios ex mortuis , ficat e contrano , qaod Paula s ex vivis in paradifum ra P tli / efl, Divina Scriptura teflatur: & S. Thomas in Supplem. 3. p. q. 69. M-in @ italoguitur: Augufiinus . . .narrat de Felice Martyre 3 qui Civi- ll ? Nolanis vijibiliter comparu.it 3 cum d Barbaris oppugnarentur. Et boe tt,an > čredi potejl , quod aliquando de damnatis contingat, quod ad eruditio~ hominum 3 terrorem permiltuntur viventibus comparere, aut etiam ad Mragia expetenda , auantum ad illcs 3 qui in purgatorio detinentur. Claudo thefi - —.. ~ ’ fcu authoritate Benedidti XIV. lib. 4. de Scrv. DEL beatif. c. 32. ita di- ut vel certiores faciant aliquos de r rr entis; Apparent animce Beatorum , t fdicitate, vel ut D El mandata ad nos perj er ant 3 vel ut ad virtutem hor- * tUr 3 vel ut cegris , & morientibus ajjijlant, aut alia nobis prcejlent beneficia. pfparent animce Damnatorum tamquam prcec on e s Divincs juflitice , $ itd nos inflituere docent 3 ne & ipfi pari pcena plellamur. Apparent animce Pur- ut nojlris adjutce fuffragiis citius pcenis liber en tur. Nusquam autem apparuijfe anima s Puerorum 3 qui folo originali peccato decejferunt; fuffragiis nojlris non poffint , nec in e or um apparitionibus ineffe pojfe ettt nr Milit as, aut virtutis exemplum. C 2 De De Indulgentils. I. Ide Catholica certum efl, Thefaurum Ecelefne prsecipue, ac primario coalefcere ex meritis, & fatisfaelionibus Chrifti infinitis, ac fuperabun. dantibus, ad quem minus principaliter influunt merica Sančlorum, eorum, gue paffiones, via non rantlim fuffragii , < 3 t impetrationis , fed & foktmis , cimi eos inter varii inveniantur, qui majora luftinuerunt, tdrmenta,qua* cuipis eorum deberencur. An non gloriofiffima Virgo plus, guam debu' erit, paffa eft, guandoguidemnulii omninopeccato feu originali, feuato¬ li obnoxia fuit? exiftimandum fane non eft, Apoftolos, totgue Martynm catervas tam enormia fcelera perpetraffe, ut perfecutiones eorum fupera- bundanter non compensaffent pcenas temporales iisdem correfpondent«, Audi Paulum defeipfo ž.Corinth. xi. v. 23, Plus ego, in laboribtts plurims, in earceribus abundantiiis, in plagis fupra modam , in mortibus freqmtet. Et ad GololT. I. v. 24. Chsi nune gaudeo in paffionibtts pro vobis , & adimpki ea, quit , alias multiim deciperentur fideies, qui mitiffimis hujus fascuii poe» ^ r e!axatis Jonge acerbiores in futuro iuere cogerentur; quare non alia en te Martyres olim libelios Indulgentia Iapfis tribuebant , quam ut etiam l0r *® DEO a poenis inaltera vita luendis liberentur , & cum pace. d Mar- fbi promijfa ad Dominam remittantur , ait S. Cyprianus Epift. 19. 1,' 3-Errant, qui autumant, fatisfačHones DEUM non placare, fed folam Cc Efiam peccatis fcandaiizatam contra Joel. z. v. iz. Jonas 3. v.5. Tob.4. v. 7. vil: « en M er ito, & rationabiliter fuftineri poteft Celebrem, & Infignem Indul- ‘am PonimculcepetSeraphkum PatremNoftrumi 7 r«»r//r«w A.C. 1121. poft fundatam Religionem anrd 14. in Szcello S. Marije AngeJorum prope Affifium in Umbria a Chrifio impetratam, a Papa HonorioIII. confirma. tam, a feptem Cardinalibus miracuJose promulgatam, z. Augufti a Primis Vefperis usque ad occafum folis in omnibus Eccleflis Fratrum Minorum acundlis utriusquefexusChrifti fiaelibus Totics (duoties effe iucrabilem. An non refte id fuflinetur, quod univerfali fidelium perfuafione, & bde firma- tur?" quod immemorabiJi populorum confuetudine roboratur, etiam Romi in facie Ecclefia;, non a fimplicibus tantum, fed & do&is, piisque viris, Prslatis, Cardinalibus, Pontificibus diem illum continuis vifitationibusin- fumentibus, ut proinde de harum vifitationum, & tranfituum iiceirate quajrenti jure refponderi poffit cum Auguftino Epill. 118. Infolentijfim infania efl difputare , an faciendum fit, quod tata per orbem frequentat Ecch- fia? Id quod evidentius fit ex declaratione S. Congregationis Cardinalium Concilii Tridentini Interpretum, qua 17. Julii A. C. 1700. controverfiam inter Epifcopum Labacenfem , & P. Antonium Lazari Provincialera Mini Hrum fubortam fuftulit refpondendo : fcrvandum ejfe folitum. Quid autem J folitum erat, nifi Portiunculcg Indulgentiam Toties Ouoties Iucrabilem populo deprsdicare ? rifum exprimis, fi Iy Toties Ouoties ad meriti augmentum re- feras, forte hoc tam Confpicui Litigantes in dubium vocarunt, quodfirn- plici etiam , & rudi Catholico eft compertum, Ecclefias frequentantimer> tum adaugeri? Vide etiam Benediclum XIV. de Spncd. Dioecef. iib, 18. §. 5. Nov. Edit. ubi de Indulgentice Portiunculee valore, ejusque exten- fione ad omnes alias Ecclefias Ordinis S. Francifci amplius ambigere vetat, nullo licct exftante authentico documento, fcientibus, & non contradicen- tibus Romanis Pontificibus. Quare verum manet; Mdxima Francijco datur Indnlgentia Patri, Hanc tanquam firopriam fojficlet Orclo Minor. r t, f 1 P d h E » n »; r h v I tt S », I; I tl De DEO, ejusque Divinis attributis. L D EUM exifiere non tantum fiies docet, Credere enim oportet acceds^' ad DE{JM, quia efl Hebr. xx. v. 6. Verum etiam creaturas vifibil«^ clamant conformiter ad ilfud Plal. 99 ,v.$. Scitote , cjuoniam Dominits ipl e D EU S, ipfc fecit nos , & non ipfi nos. (Rinimo evidenter demonllranttt S. Auguilino, qui Trači. 2. in Joan. inquit: DEUS inveniri poteft pe r C ! 1 cr(>' turas evidenten dicente Apoflolo : invifibilia enim ipfius d creatura ^ Qi ca, qu tantum difficile edicere: quid [it DE\jS: enimvero , qu qu:e pcena in ultionem criminis infli&a utique rationem boni habet, I* 1111 Eonmn fit punjre malos juxta illud: Malediclus, qui parcit gladio. re *n. 48. v. 10. IV. t Us a DEO JEternitatem alienare prtefumeret, in Sacra Divini Spiri- tllr , T^cula aperte impingere convinceretur; etenim Pfal. 101. v. 28. dici- %'r ^ autsm idem ipfe es, U anni tui non deficient. Pfal. 89. v. 2. Priusquam es faren t , aut formaretur ter ra , orbis, 4 fceculo, & asque in f non mutor , Malach. 3. v. 6. Apud quem non eft transmut atio , n ec vidjfttuk- vi s obumbratio , Jac. i_v. 17. Qnod & gravi ratione roboratur: Si ali v ' j,. Faciamus hominem ad imaginem , jftfimilitudinem noflram plus xqub rialiter intelligentes, DEOque humarram, »Sr corpoream formam trii" 1 ‘ tes. An in hujus erroris fufpieionem trahendus lit Tertuliia-nus? c ° nt | £ , vertitur inter Criticos ; videtur tamen benigniiis interpretandus, P r ° ut eit ipfemet Auguftinus lib. de Hajref. Hsrefi 8 < 5 . ubi poftguam quod Tertulliamts contendat DEUM effe corpus , fubdit; Nefuc Si P' m ir ar ill D I inc Po (n pot (en [pl tor Gr de 1 fltr tr a , dor *nn 9i thr ■»«( ‘‘»Ji i j !t 1 s, S; (i it tfiditur Hcereticus fattus : pojfet enim quoquo modo putari, ipfam naturam, Mantiamque Divin am c or p us vocare, prasfertitn, cutn ipfe TertuIJianus Jib. de čarne Chrifti fe explicet, dumait: O mn e , quod e JI , ejjitc orpu s fni ge- uriš: id eft: aiiq uo fenfu. VII, Cceterum Spiritualitas DEI de veritate foret fufpefla, fi de ejusdem Simplicitate dubitare lieeret: Eft ergoDEUS purus Spiritns fumme fim- pJex, omnem omnino excludens compofitionem. Inter EfTentiam nihilo« minus, & Attributa Divina, quod aligua aleitas ex natura rei habeatur, irgumentfi fuo ex via contradičlionis defumpto bene revir.cit Scotus, quod argumentum, curn ab error eGilberti Porretani penitus fit alienum, tute illamfalva bde in Divinis fubfiftere propugnamus. De Invifibilitate DEI; ejusdem Intelle&u, ac Voluntate; de- !■ que Divina Ipfius Providentia. I j, -*■* i PEUS gcu! 6 eorpore6 abfolute videti dequit: Carneisqnidem octtlis (in« ^(juit CyrilJus Jerofol & amare DEU M. IX. Decidimus ha<3enus, guomodo DEUS abintel/eflu creato vider: poftit y ” Unc fupereft ftatuere, quanam ratione ipfe DEUS creatura s, ceu obječta mndaria <$t terminativa videat, & infaliibili intuitu perfpiciat. Cum autem I EUM Ens in omni genere perfi&iffimum ex fide, & ratione teneamus,. ^inegotioEundem fcient ; a onmiam cognofcibilium perEčhffima prseditum ^j^hibebimus Erronibus, qui cum Gnoflicis, & Lollardis circa Sasculum Job. hac, aJiijgue impietatibus plures Germani* partes inficientibus apud v.14. de DEO impie vociferantur: Nubes latibulum ejus , nec confiderat , & circa cardines cceli perambulat. Divina ergo fcientia, Auitivis in fe Simplicijjima , utpote eadem cum DEO , nolbo tamen intel- modo pro obječtorum diverfitate diverfimode difpefcitur: Aliaenim A^ ' ni P}‘ c ‘ s intelligentiie , qua omnia poffibilia infaJIibiJiter cognofcit, & vi- ,jj vijionis , qua intuetur omnia prafentia* prasterita, & futura. Non junt a c J Calflra invifibilis in eonfpeBu ejus, omnia autem nuda , & aperta oc >dis ejus. Hebr. 13, v. 4. & Sap. 8. v. 8. S cit praterita , de futuris J ' 1,1(11 ' Unde euara. D s X. X. Certiftimšprascognofcit omnia futura liber a, Sc contingcntia. Prsefcien- tia enim rerum libere futurarum eft inviclum Divinitatis argu.mentum (ic, ut DEtIS ipfe apud Ifaiam c. 41. v. 22 . Diis gentium exprobret: Anm. ciate, qu<£ ventura funt in futurum , & fciemus, tj ni a Dii eflis vos. Favet XI. Quia vero Res, quas condidit , tefte Auguftino lib. 7. de Civ. Dei, c. 30. itd a cimi ni (ir at DEU S , ut e as motus fuos agere fin at, ac inde ficut in te* pore concurfu creatune liberse ačtionem concomitante fimui efficit effeftuii ipfis placitum: ita non minus ab sterno fimultanee cum voiuntate creata, quam eminentcr ut Liberum Primum indubitate pnecontinet in generecaii' faj volitivas condeterminavit futurum; confequenter peffimehic Calvmft cum Wiccleffo inferunt debitum fe&andas virtutis extingui in homine f Divinam Prafcientiam futurorum; nam cum DEUS ea fieri velit decreto virtuali eminenter in vol ven te liberum ufum, ac voluntatis creatae determi- nationem, futura talia manent libera; & quia Prafcientia caufa non eft turitionis rerum , fed earum futuritionem fupponit (Non enim ex eo, DEU S [cit futurum aliquid, idcirco futurum eft, fed quia futurum eft, DEU* n ovit, quaft pnefcius futurorum, S. Hieronymus in c. 26. Jerem.) neu[1 ' quam creata? voluntatis perimit libertatem, nec imponit antecedentem 1 ceftitatem: Ante hominem vita, & mor s , quodcunque placuerit ei, d&hft illi, EccJef. 15. v. 18. Et denique hic non abnuimus Calvino, omnia otn nlll0, & fingula efie prasvifa: at priusquam virtutum exercitia improbet, reroo”' ftret, neceflum eft, quodiila, quas devoti virtutum fuffragioquasrun t;1, petrare, ita ftnt prssvifa, ut non poffint precibus impetrari. XII. Veram efle in DEO Providentiam, qua omnes creaturas etiam nn ^ tiftimas ad debitos, & pnefixos fines ordinat, eft fidei Dogma Sap : plurimis aliis in Jocis contra Macbiavellum, Pardefanem, Priffid 1 ^^ Hanc vero DEUS maxime manifrftat in cura humana falutrs; enim, quantum eft ex parte fua Nolensperire aliquem 2. Petr. 3. v .9 ff cM re, non metaphorice, aut illuforie, ut facrilege fentiunt Hujfttrf, $ Jhs, & Janjeniani etiam peccato originali fuppofito, vult omnes J 10 falvos fieri. & ad asnitionem veritatis venire. media vere Cafncie falvos fieri, & ad agnitionem veritatis venire, media vere on ^f id conferendo: Numquid voluntatis meče eft mor s impii, <& non, ttt .■ Htnc & Chnlius tat ur d viis fuis, <13 vivat? Ezech. 28. v. 23. £ h ut, mi nobis D. Aquinas 3. p. q. 1. a. 5. ad 2. Numquid pojfumus dicere : Syrioslj Sidottios talibus apud fe virtutibits fadlis credere noluijfe , aut credituros m fuijfe, cum Ipfe DEUS atteftetur eis, quod a duri effent pcenitentiam, ft » eis facia fuiffent Divinarum tila figna Virtutum. Ekfiif tantum, ut perperam tradunt Janfenifla , fed pro Omnibus omnino Hominibus fanguinem fudit in pretium. i. Tim. z. v. 5. Lbwr DEUS t ,,„us & mediator DEI t id hominum homo Chriflus JESUS, qui dedit /e« 1 metipfum pro omnibus. ; xni. I Principem inter Divinas Providentice aftus locum tenet Pradeflinatio , 1 & Reprobatio. Datur itaque Pmedeflinatio contra Manicbaos y ac Prifcillia • 1 iti/laS) uiiumquemque hominem natura fua malum, vel bonum, falvandum, vel reprobandum nafci aflerentes: Item contra Pelagianos , & Semipelagia- m S. Augultino Pradeflinationem ex fide docenti relu&antes, qute ad fa- lutem adeo neceffaria eft, ut hanc nulJus confeguatur, nifi prcedeftinatus ; Nec enim quiscunque eorum , quos DEU S non pradeflinavit ad vitam y ulice I potcfl ratione falvari , S. Fuigentius Itb. de fide ad Petrum: q ute ta men ne? II 0rum - OfeaeI3. v. 9 - Perditio tua ex te Ifrael. Bonus efl D EU S, jujlus i : potejl aiiquos fine bonis meritis liber are , quia bonus efl , non ; v/% quemquam fine malis meritis damnare , qma jufius efl: S. Auguftinus [ i- contra Juiian. c. 18. De DEO Trino. j j^Jblimiffimum Tri. Unius DEI Myfterium, nifi fides credat, Termo q evi denter non explicar: Cmerationem._e)us quis enarrabit? Ifa. 53. v. 8. v^e rationi fibireli&e filentium indicentes, Lquenti fidei obTequentem D 3 porrigi- porrigimus aurem, & cum univerfo re&e credentium ccrtu DEUM (Jem in Effintia, Trinum in Perfcnis veneamur cernui J etenirn Tres fiimonium d ant in ccelo Pater > Verbum , 8 Špirit us SanBus , 8 hitresmm funt. i. Joan. 5. v. 7. II Pro Akiffimohoc San&iffimae Triados Arcano etiam ex libris Veterii Teftamenri contra perfidos Jud JEternus y 8 Immenjus Incommutabilis, & ^ comprehenfibilis , <8 Ineffabilis Pater , 8 Filius y 8 Spiritus Sanflus; T fl! auidem P er fona , fed Una Ejfentia. IV. Lšcet autem Tres IHx Deitatis Perfona; uni eidemque Eflentitf r< ^' ter identificentur,inter fe tamen, & ab in vicem realiter diftinguunrur. f ram proinde Patripafftani cum Sabellio diclicantes: imam eandemgu® fW ’ liter indiftin&am Perfonam jam Patretn, jam Filium , jam Spiritum cium appelbri. CJare contra hos S. Atbanafius in fuo Sjmbolo proEt-i^ dicens: Alta efl Perfona Patris , alta Filii, aiia Spiritus San Bi, fed Pd 1l) 8 Filii , 8 Spiritus SanMi una efl Divinitas , ta* £• n- uši m 't- 'ti , > 'D IH' rti lio ni k 'tl & ir* in* u( i/i K' ali fi' ci' tur: P«> d Patre procedit. Dure duntaxat funt in Divinis Procefifiones ; un- Jc Filius Divinus non generat alium; Immoderata enim ejfiet Divina gene- ratio, fi genitus Filius Nepotem gigneret Patri ; quia & ipfe Nepos , nifi Avo (no Pronepotem gigneret fecundum vejlram mirabilem fapientiam imp-otens di - ttrclur • • • nec impleretur generationis fieries, fi fetnper alt er ex alt ero nafice - rrrtr, »er perficeret ullus, Ji non fufficeret utius, S. Auguftinus lib. 2. ad- versus Maximinum c. 12. n. 2. Coeterum prascipua, & immediata ratio: cur Procejfio Filii, non item Procejfio Spiritus Sanfti Generatio fit? Haec eft: guia Filius procedit per intellečtum , & Spiritus San&us per voluntatem ; 1 (hod enim naturalitcr nafcitur , tfij ejl fimile in natura, id pro Jilio agnofcit natura: S. Athanafius in Epift. de Dccret. Synodi Nicatna. VI. Eft ergoPatri Divino Verus, & Unicus Filius, qui per propriam, & Jternam Generationem procedit; etenim fcecunditatem fuam Ifaite 66. 7.9. conteftatur Pater; Nu>nquid ego, qui alios parere facio , ipje non pariam? ■••J ego, qui generationem cceteris tribuo, fterilis ero} Veriffima obincle ap- plicatione illa Pfal. 2 . v. 7. verba ; Filius meus es tu, egohodie genui te, Appfto- iusAd. 13. Chrifto accornmodat; & indeii, quiFilium ex utero ante luci- faum genitum agnofcere noUmt, erraverunt ab utero, & finu Ecclefias. Exinde autem fequens veritas prono fluit alveo. VII. Chriftus Dominus ratione Naturse Divinas exftitit ante Incarnationem, « priusquam de Beatiffima Virgine nafceretur : quippe jam in principio er 2 t Verbum, id eft, ut exponit S. Chrifoftomus Hom. 7. in Joan. ante oa inia intelligibilia, & ante fiecuia, & hioc eft, quod ipfe /Efus Jud As ju* Ve ntutem HM obtrudentibus , & dicentibus Joan. 8. v. 57. Quinquaginta an * ^ »on dum babes, & Abraham vidijli ? Refponderit e o d e m cap. v. 58. d'»c» 3 Amen dico vobis , antcqudm Abraham fieret, ego fum ; fi ergo fuit ante Abraham , profecto exftitit, antequam de Virgine nafceretur. VIII. Fi ei Plo i5crm - 5- QC VCIU - ^C 2 ‘ UL * «"»"') uniuum siriani, qwuu , audiant Sabelliani, & nec illi aqualem, nec ijii alterum negando r Vani - Quare Ftlius DEI non nifi blaspheme inter creaturas connume- i>i IV ^ rw > & Afteclis ejus, inquos fcribens de Confubjlantialitate Ver- t , at lv ‘ n i Antiftes Mediolanenfis ita, invehitur: Joannes dicit , erat , erat , Yr.fi. ’ Jjater e 'rat, & tamen H-eretice dicis : quod non erat; cui ergo čreda- UfijJ°«»»i in pedi or e Chrijli recumbenti , an Arto tnter ejfufa fua vifcer a vo- IX. lius Divinus eft Verus DEUS Patri Confubflantialis , id quod de teftatur Chriftus Joan. 10. v. 30. Ego, & Pater unum fumus. Audi Jfln m /Ja H O rn (/nnn. /1 vt rt 1 A /fi 1 sr V! t /rial sineri/J IX. Prudenter 5 taque Pat res Nicaeni fidei S ymboIo facram hanc vocrn Homoufion inferuerunt ; etenim authoritas, & vigilantia Ecdefiae eofe extendit, ut emergentibus novis erroribus novae apponantur veritatis de- cJarationes. Hoc porro vocabulum quoad fignificatum nihil alienumi Scripturis prasfefert ; Quid efl Homoufion ( verba funt Auguftini iib. 3.con- tra Maximinura c. 14.} nifi ego , © Pater unum fumus? Liberius Papa,dum Ber fiantinopolitano contra exortum Cracorum errorem. Unde Patres Flo r fini Coneilii, quod eelebratum eft fub Eugenio IV. A. C. 1438. , to"' ajunt: Definimus infuper, explicationem verborum illorum : Filibque, tis declarandagratia , & imminente tuna necejfitate ličite , ac rati° na " Simbol o fuijfie appofitam . XI£ oue mus dilli calci ceff Filii ufi S 7 delil h p ut ej d omn ever exc [ime eft 5 etn d H vali, f m lonci veri, cceli tfs, fts r biis invj, Po(( C00| f J£ Num autem Spiritus Sandus, fi per hypothefim reipfa impofltbilto dpiatur procedere a Solo Patre, adhuc diftingueretur a Filio? 0 e ^ :eu i fe de¬ ni 'OB- 0 ue partem difputant Scbolafliei- Nos, qui in Schola 1 fubtili nutriti fu- mus, affirmativam Scholaflice fuftinemus, fulti authoritate illorum , qui diilindionem Filii a Špiritu Samfto vel ex ipfa diverfitate originis eorurn calculare videntur: unum e pluribus iaudamu s Anfelmum, qui iib. de Pro- cefT Spir. S. c. 4. in hunc modum concludit: Si per aliud »on ejfent plures Filius, & S pirit us SanElus , per boe folum sjfent diverfi, fciiicet; quia alter ufcendo , ul ter exiftit procedendo. JI De DEO Creatore. I. S Tolci , & Epicurei, eorumque Gregales Hobbefius , Vaninus , & alii qui- dam Spinofa difcipuJi tanquam indubitatum, proclamantes axioma il- mt, lud: Ex nihilo nibil fit, oranem eliminare creationem fatagebant, quorum Pi. deliramenta per Scripturam ipfam fatis detetta dignofeuntur Gen. 1. v. 14, ob* Inprincipio creavit DEUS Ccelum , & terram. Sap. I. v. 14. Creavit autem y ■fo Htetfent omnia. Idcirco in fide errant Recentiores PhiJofophi il/i, qui m omnia natura impetu, aut ccculta vi per atomorum concurfum explicant 'fo- evenifle. mi i! en- hit co- im it, % re¬ li Mundum probabilius in Vere conditum exiftimamus: rationem petimus ** C. 1. v. o. Gen. Et ait : germinet ter ra herbam virentem , (J facientem fem, @ Ug num pomifernm“f'aciens fruElum juxta genus fuum. In favorem e «S. DamaTcenus Iib. 2. Orthod. Fid. c. 1. Per folem etenim quatuor anni CM verfiones confiituuntur , qu ar um prim a verna efi y in qua DEU S res uiti- 'wfas condidit. III. Omnia illa in Gsneji exprefla Fmul eIFe facla, nec Fex dierum inter¬ no accidifle, Author eft Philo Judaus , qui initio libri primi Allegoria - f,! * kgis inquit: Ruflicana fimplicitatis ejl putare: fex diebus mundum ejfe li,! dini m3 C ui CO ncinere videtur Auguftinus iib. II. de Civ. Dei c. 7. fed ' CriQr em autumamus fententiam aflerentem: dies, quibus DEUS creavit j 11101 , čc terram, & omnia, qute in eis funt, naturales fuiffe, importan« •s ordinem temporis, & durationis diftinde ] quia fi res a DEO conditas I* 5 n °n eft ad translatam detorquere fignificationem, eccur dies, in qui- ^ ls dicuntur conditse? In quod nos & grave rationis pondus propendere partibus diei, vefpere, & mane; neque enim plura tempo- Jtt ml eIFe poffunt, neque plures partes ejusdem anni, vel diei. IV. j' qute Moyfes de Paradifo , de Primorum Hominum formatione , eorumdem tentatione enarrat, non allegorice 3 fed Utteraliter expo- £ nenda i nenda funt. Accipe monitum Auguftini Lib. i. de Gen. ad Jitt. c. i. Adm. nendum arbitror . .. illud d nobis effe flagitandmn, ut ad proprktattm /m w defendatur, qttod gefhtm narrat Ule, oni fcripfit. Si anteni in verbis DEl vel cujusquam perfionce , in officium Propbeticum ajfiumptce , dicitur allquii t qmd ad litteram , mfi abfurde, neti pojfit intelligi , procul dubio figuriiti diclum ob aliquam fignificationem accipi debet. Ciim ergo in Genefeoslibro recenfita bifiorica fint } neque abfurdum aiiguod exinde confeguatur, fi ad litteram fumantur; quid enim abfurdi eft, quod detur Paradifus, tan¬ gu a m verus locus deliciarum pienus: quod Adam ex limo terras, & Evi ex cofta Adami fit formata: quod Eva a Diaboio in forma veri ferpentii organo utentis fit tentata? verum manet, prsdi&a ad littera propriets- tem eiTe exponenda. v. -Sexta creationis die creavit DEUS. primum hominem ad imaginera & fimilitudinem fuam , Mafculum, & fceminam creavit eos, fciiicet Ada, & Evam Gen. i. & 2. c. a quibus ceu Protoparentibus totum genus huma- num traxit originem. Fucofa itaque eft Genealogia, ac Origo Pne-Aif mitarum hominum, quafi ante Adamum exiftentium, quara JJaac Ptf rerius , ultra Adamum fabuiose extendit. VI. Primi Parentes conditi erant exempti a lege moriendi , id quod Con- cilium Diofpoiitanum contra Pelagium definivit his verbis: j Quicunqut ti' xerit: Adamum primum hominem mortalem fačlum , itd , ut five peccerth five non peccaret , moreretur in corpore , hoc efide corpore exiret, »on P c ati merit o } fed necefiltate n at ur te, anathema fit. Iftud vero pd' , ‘| e ’ gium per peccatum fublatum efi Gen. -2. v. 17. De ligno autem ficientu »i, S mali ne comedas , in quacunque enim die comederis ex eo, morit & rieris, non morte animee tantum, ut volebant Pelagiani,. fed morte •' poris } quod homini Japfo poft pravaricationem impofita corporalis lWi [ difiio fatis oftendit, Mulieri Gen. 3. v. 16. Adx vero v. 17. Apertap« 1 ' 1 de hoc eft dofirina ApoftoJi Rom. 5. v. 12. Propterea ficut.per unun> b*» nem , peccatum in hunc mundum intravit , & por peccatum mors, & ll fi omties homines mors pertanfint , in quo omnes peccaverunt: & c. 6 . v. G' 1,1 pendia enim peccati mors. VII. Jrnmortalitas tamen primi hominis non profluxit ex naturali b l1tTl ^. r £X D frrf»' Dogmatico a S. Pio V. edito, a Gregorio XIH. & Urbano VIII- con n _ natura conditione, fed gratia; fuit beneficium , ut defumitur ex U e 5 ... to, ac ab Ecclefia recepto, per quod fi?quens artieuius 78 M:cbad ,s Dofioris Lovanienfiis eft confixus: Immortalitas primi hominis ^ „ gratia beneficium , fed naturalis conditio. Quid ? iiaturalia poli p ec •HO- trt E/ . i id, 'Uti bro ad an- Mii en¬ em i«, 1 na- /a' '(j 1 j )«■ S •h te le- Im- i«- t er «'• ii \i [D I- fj m in homine manfiffe, iftdubitatum eft apud omnes, ubi autem immortali - an non eam amiflam quotidie lugubri experientia docemur? VIII. Adamo innocenti largitus eft DEUS fufficiens gratite adjutorium., Teu fine quo, cujus canta fuerat pradamia, ut in bono, fi tfoluiilet, per feve- rare potuiffer. j Quid ergo! Adam non habuit D El gratiam} imo vero ha - kit magnam , /V a difparem. Ule in bonis er at ona; de bonitate fui Ccndi- loris acceperat .. . Šantli vero in hac vita, ad quos pertinet liberationis \ncc gratia , in malis funt, ex quibus clamant ad DEU M: libera nos d malo... Ule opus non habebat hoc adjntorio, quod implorant ifli, cum dicunt : video aliam legemin membris mcis repugnantem legi mentis me qux animam hominis ad voluptates carnis propenfam reddat,& inclinatam, fed formaliter , & adaquate confiftit in privatione c um ju ju¬ ti# originali!, tum grada fančlificantis ; hinc Concilium Tridentinum Seli 5. can. 2. damnat eum , qui dicit : Ada pravardcationem fibi foli, e Jus propagini nocuijfe } (3 acceptam d DEO fanShtatem } <13 jnfiitiam [M foli, <3 non nobis etiam perdidijfe. XI. Per Ada peccatum liberum hominis arbitrium fauciatum, & debilna' tum eft, nuilatenus autem extinftum; datur proinde contra Jan Jenif h j & (fuesnellianos in ftatu natura lapfa libertas ab omni prorfus neceffitate, idque quoad omnes aftiones etiam fupernaturales: Si quis liberum arbitri hominis poji Ada peccatum amijfum , & extin£lum ejje dixerit } anatbeM Jit, Tridentinum Sefll 6. can. 5. Et fi Memoratorum Hsreticorum dodn- na vera foret, quomodo veritati confonum audiret illud Gen. 4. v. ne Ji bene egeris ? recipies: fin autem male > Jlatim in foribus peccatum d rit ? fed fub te erit appetitus ejus , & tu dominaberis illius. De DEO Incarnato. I. "\/TYfterium Incarnationis, quod Judais vifum eft fcandalum, Gcnt&*‘ I vi vero iiuititia, nuliam involvit repugnantiam, fed eft omnino P°: bile; quamvis autem ejus poffibiJitatem nequeamus evidenter expri nci P ,J naturaiibus oftendere, inde tamen non probatur impoffibile; pi uS eI1 f DEfJS poteft facere, quam nos capere: unde pulchre hortatur huE j nus Epift. 17’. ad Volufianum. c. 2. Demus DEUM aliquid p°Sf e r t\\ nos Jateamur invejligare non pojfe; in talibus enim rebus tota ratio ] aC potentia facientis. II. JESUS Nazarenus , quem in Judaa quondam vixifie innegabil’ s ^. fov-corum fides, & farna puhlica teftatur, Verus ilie Meffias fuit, ^ DEO promiftum Propheta Sandi in Lege Veteri prasdixerunt Luc. tio gis fru ver pol far exi vic cul me bei v.; fui Cii ma ria h$ nu no ali P tio. p; ret D; te Pf te J«! fu h da d, (hia vifltavit y & fecit'rcdemptionem plebis fu non peccafiet , Cbriflas ramen venilfet, iit Gloriflcator. E 3 VI. VI. Maria Mater JESU fuit Virgo ante, Sc in partu : Ecce Virgo ««. ciplet, & pariet filium : lf .'aix c. 7. v. 14. Id quod jam dudum de Mtjfm Judxis ex Rab. Joden pra;dixit Rab. Hadarfan illud Pf, 48. v. 12. Vcritm de tena ort a efi , fic expiicans : Dixit Rab. Joden .. . Et cur dixit gemi. nabit) & non dixit nafcetitr ? quia nimirum generatio ejus non erit [miliš generationibus ere at ur ar um faculi, imo diverfa abfque fecio. Quin & pol Chriftum natum ejusdem iiiibatas Virginitatis Bos nunquam emarcuit, prout contra Bonofium , Helvidium , aIiosque Antidicomarianitas definit Synodus Generalis VI. Adi. ir. Nemo vero turbetur , c um audit fratru: quia fratres Domini in Evangelio vocantur confobrini ejus. Venerabilis Be¬ da Hom. in fer. 4. poft Dom. 1. Quadrag. Hinc fratres illi non er ant j Ui Marice poji Chrifii nativitatem ex Jofepho progeniti. VIL Chriftus JEsus veram , ac folidum habuit corpus, non umbratilepbffl taflicum , ac mere apparens , ut voluere Saturniani , Colobrofii y &c. M pate enim, videte ( Apofiolis Chrifius ipfe fui folidi ac veri corporis teilimonium reddit.j quia fpiritus čarnem , & ojfa non habet , ficut me «■ det is habere , Luc. uit. Nec tamen ex coeiefti fubftantia fabricatum, «1 fomniavere Secundiani , aut extra uterum maternum ex elementis pr iui compofitum, ut telle S. Augullino lib. de hxr ef. c. 23. cenfuere Apih ta , led terrenum fimile nollris fumptum ex Virgine Maria; unde Chri- ftus čarnem non aliunde, fed materna traxit ex čarne, id quod vel n to eiicitur , quod Chrifius freqiienter in Scriptura appelietur Filius ho - minis : Non enim vere diceretur Filius hominis , nifi originem baberet ex’ 1> ‘ mine , inquit Ven. Beda in Lučam c. 49. Igitur rti bui tat tat Rc hi fic ma tuj !■ hi mu fin¬ im fal' čili tra [ui im G, du Sa VIII Hoc corpus contra Apbtardocitas ante paffionem , & mortem 'vere pajfibile , & doloribus obnoxium: fecus enim Chrifius non fuiffet^ paflus; imo totus proceffus paffionis Chrifii fuifiet foliim deiufiva dam reprasfentatio, quod til erroneum; unde Hierormnus in c. 54 n 2 ';' Languores noflros , & peccata portavit , ©’ pro nobis doluit , non patat> vl > ut nova , & vetus harejis Jufpicatnr, fed vere crucifixus efi, vere tiolh’ IX. Circa formam Corporis Chrifii variant Authores ; videtuf M®^ •guod fuerit forma; elegantis, & eximice : quippe Chrvfofiomus Ho®- in Matth. de Chrifio ait ; Ut in faciendis fignis erat mirabilis , gratiofus traditur fuijfe. Et certe ad Bc fentiendum vei ipfa Formatoris, qui fuit Spiritus Sandlus, apta efl: inducere. Nec ifiud ^ roi tu, fo s Sp (X tlli tes gai Sit ific M; /(i corpus anima rationali deflitutum arbitreris rum Apollinariftis , Ver- i, u m vices ilJius fuppleviffe opinantibus ; nam ipfum DEJ Verbum non pro rationali , 6? intelligente anima fuit in proprio corpore , fed noflram, boe cfl rationalem, & intelligentem animam citra peccatum affumpfit. Concilium Romanum fub Damafo. X. linicam efle inChrifto Perfonam, docet fides contra Nejlorium , qui hcarnationem ajebat effe puram Verbi Divini in homine habitationem, (ic,ut poft unionem dua fint in Chrifto Perfona Divina fcificet, & hu¬ mana, Divina inbabitans, & humana inhabitata, ob quod anathematiza- tus eft a Synodo Ephefina, qua, ut teftatur Concilium Nicanum If. Aft. 7. Impium Neftorium cum Collegis fuis tanquam perfonaletH dualitatem intro* internem ab Ecclefia depulit. Licet autem Unicam in Chrifto admitta- mus Perfonam, profitemur nihilominus contra Eutychetem in hare- fim Nejloriana e diametro oppofitam lapfum, duasin eo realiter diftin&as, nullatenus confufas, aut permixtas naturas Divin a m fcilicet, fecundum čarnem natum dicitur. XIII. SanEitas Chrifti erat tam eminens , ut nullum in eo fuerit reperi* bile peccatum ; unde ipfemet Salvator Joan. 8. v. 4 6. ita ouasrit: £«jij vobis arguet me de peccato? profedo nuilus : nam, ut inquit Paulus Hebr, •2. v. 26. Tališ enim decebat , ut nobis ejfet Pontifex Sancin s , innocensf» pollutus , fegregatus d peccatoribus. Imo Chriftus nec peccare potuit: mm ob unionem hypoflaticam , & datum beatificum non poterat dimoveri a refto; alia tamen fuit impeccabilitas Chrifti qua hominis, & alia quaDEI: nam folus DEUS eft abfolute , 6c ob intrinfeco impeccabilis , perorante pro nobis S. J oanne Chryfoftomo lib. 3. de Špiritu S. c. 19. Omnis cm- tura peccatorum capacitati obnoxia eft , fola autem d peccato im mu n is j d immaculata Sempiterna Deitas. XIV. Non obftante impeccabilitate Chriftus fuit liber etiam in obfervantl« praecepti mortis; nam ut teftatur Ifaias c. 53. v. 7. Oblatus eft, quia >fr voluit , id eft, ut exponit S. Hieronvmus : Non neccjfttate , fed voluutctt crucem fubiit : juxta illud Joan. IO. v. 17. & 18. Ego pono animam t» e0l > ut iterum fumam eam j nemo tollit cam d me , Jed ego pono eatn ipfo. Chriftus obinde vere , Sc proprie meruit : patet id ex Tridentino > quod Seff 6. c. 7. exprefte docet : Chriftum eiTe caufam meritoriaur i’° ft rz juftificationis, qui cum ejftemus inimici , propter nimiam cbaritft 1 ®’ qua dilexit nos , fua fanflijftma pajftone , ligno crucis nobis juftificctu"'j' meruit. Meritum tamen ejus ob infinitam dignitatern perfonaj non td tur ftmpliciter , & abfolute infinitum. De Aetibus Humanis. TTAIfum , & erroneum eft, quod referente S. Epipbanio h%re(j Se D turninus Menandri Hrerefiarchas difcipulus circa annum Chrifti ti°- do* alios ni¬ ču it , videlicet: duo genera hominum ab Angelis condita fuiftTe, - u. tura bonos , Sc alios natura malos. Sane fdlitas infani hujus b>‘ eter ° iiiidiii iiujMJ 1 matis detegitur, dum Ecclef. 15. v. 14. perhibetur : quod DEU-> ^ f lC tio conftituit hominem , fp reliquit illum in manu conftlii fui , cit m V hotno ab ipfomet DEO fuiife condkus, & arbitrio libgro prasdttus fime innuatur. Porro 0 TO id at fm lib no c. m pc u a m it; hi “'l m m in fl b( [c 0: C 4 f< ti d< k 1 n. Elfentia, & formalitas Jiberi arbitri! confiftit in mdiffercntla ačliva v0 ! U ntatis, feu in potentia ad agendum, vel non agendum : confequenter i id liberum arbitrium non fufficit fola Jibertas d coaftionc > prout cum Bu* ' t ur0 contendunt Bajus, & Janfenius } fed fimpj reguiritur Jibertas ob omni fmplicitsr neceffitate intrinfeca , & antecedente ; namgue Arbitraria y nobis likra funt) qu«ter utrumque indifferens ambulare. S. Hieronymus Epift. 89. Actus humanus externus addit interno , & efficaci aftui voluntatis di* ’ jbn&am bonitatem , vel malitiam moralem ; facit ergo cum hoc majorem bonitatem , vel malitiam etiam extenfive : quippe juxta S. Auguftinum ’ ]i b '. 33 - de Trinit. c. 5. Mala voluntate vel fola mijer quis efficitur , fed mi* ’ ffiior poteftate , qua dejiderium malte voluntatis impletur . V* Confcientite cura in homine eam habet fundamenti rationem, ut aflus ® mne s, ne alioguin evadant vitiofi , necelfario oporteat ab ea regulari; enim , quod non eft ex fide fintellige ex confcientia bona ) peccatum r •’ Rom. 14. v. Z3. In er ra n tis confcientia? cafu ftdem bonam tamdiu cen* f ®us removere peccati culpam, guamdiu error non eft vincibilis diligen- ‘ a ordinaria, tune enim adhuc confcientia tališ, guod operatur, ex pru- , entl > & firma exiftimatione efle honeftum judicat, & inJhonefium, uti Parte rei eft , elfc, ignorat : ergo praflice eo ipfo manet vera & refla; [■ r c onfeguens ad fui fequelam tanguam regula ačlus moralis proxima ob* gan s , cum vo i u ntati negueat innotefcere , guid fit bonum, ' Uc * malum. F VI, VI. Confcientiam ipfam virtutis aberrare medium exiftimamus, quotiti fententiam /ibertati faventem oppofita minus probabiiem ampledHtur: pr*, cipit enim Apoftolus i. Teflal. 5. v. 20. & ,11. Omnia probate , qmd k num efl, tonete: ab omni fpecie mala abflinete vos , vel ut Aiii legunt: ah omni fpecie mali abflinete vos, id eft , ut habet nofter Lyranus in hunc locum : Non folum d malo abflinendum efl , fed etiam ab omni eo , qmdba- bet apparentiam mali. Quidautem, qu£efo, magis habet apparentiam ma¬ li , ac fententia fimpliciter probabiiis pro cafu , quo oppofita ob rationet fortiores creditur probabiiior, & verofimilior ? Deinde Ecd. 3. v. at. di- citur : Otti amat peric tihim, peribit in illo: auis autem fe magis exponit periculo peccati, quam, qui fequitur opinionem, quam credit verofimi- iiiis falfam, adeoque verofimilius peccaminofam ; ciim aftio fit peccami- nofa, quia creditur falfa ? Certe , II ambulans tempore tenebrarum in loco , ubi probabilius credit efife foveam, convincatur velie periculum la¬ psus , quidni convinceretur velie periculum peccati, qui fequitur id, quod probabilius credit eflfe peccaminofum ? Demus amplius cafum: quod Probabilifla in fententia minus probabili iibertati favente fit deceptui,eO| quod a parte rei falfa, & illicita fuerit ejus opinio, poteritne fe coram DEO excufare : ignorantiam ejus fuifte invincibilem, an non potius tam- quam temerarius , & prsfumptuofus condemnabitur ob ignorantiam vo- Juntariam , & affeclatam ? Nec pnetereundum hoc loco eft , quod Bene- di&us XIV. gloriofaj memoriaj , & eximias fapientias Pontifex in Epi“- Encycl. 1. Novemb. A. C. 1745. edita fcripfit occafione controverfia;: f quidam contraflus (ad ufuras res pertinet ) validus judicari debeat ? ‘ n hac exponens Pontifex , quid in hujusmodi qu£eftionibus refolvendis exe- cutioni, priusquam reiolvantur, demandari veJit, haec habet: Suit)® quit , privatis opinionibus ne nimis a db are ant , Jed priusqudm reflp° n r* reddant , plures Scriptores examinent , qui magis inter cceteros pradi^f tur , deinde eas partes fufcipiant , quas tum ratione , tam autboritate p* ne conflrmatas intelligent. An plane confirmatam fententiam fequitur ' le, qui ampleftitur verofimilem ea dimifsa , quam judicat veronm* 11 ^ rem ? An plures Scriptores examinat &c. Probabilifla , qui adhaeret P a “ cioribus? Prteterea incaffum provocant Probabilifla ad verba Chrifti M att e ir. Quibus jugum fuum fuave effe enunciat. Eft quidem Chrifti jugum, quia Ouidquid durum efl in preeceptis , ut fit lene , obari not !nr cen fen s ^ fl0 n refpiciunt obligationem bornima erga feipfum , prše feni m , dum fa- Jutis negotium vertitur, agiturgue de bono anima , fed refpiciunt judi- ti cem fori externi , illumgue regulant in Grdine a d alios , inter guos ferre (• fententiam debet , nec applicari polfunt ad internum hom\nisjttdicinm,m- «• fi in ordine ad alios , dura vel illorum probitas, & bonor in dubium vo¬ li f atur, vel dum ipfe inftar judicis fert fententiam inter feipfum, čc aJium 1c contra fe agentem ad ja&uram. Excipe : nifi prasdi&a; regube concur- «• rant citm hac : In dubio fiandum eji pro reo s pr o qm Jlai puefumptio. ‘ De Legibus. A Ltera humanorum a&uum extrinfeca regula eff /ex ingenlta 3 vel pne- fcripta Propter bonum commune ab habente puhlicam autho- i ritatera ad regimen communitatis ordinata , fufficienter promulga- d ta obligans ad fui fecpielam in profecutione boni, & fuga mali, ii Hujus exiftentiam, & neceffitatem demonftrat vel ipfa naturse inteile&ua- n lis defe&ibilitas ; cum enim ipfa plertimque a fine honeffatis , in quem !• I per aftus fuos collimare debet, defledat, & exorbitet , opus habet ali* i- guaravis refpettive ad legem Evangelicam fuerit imperfe&a pro- ^ ter pauciores gratias, guas fub lege pofitis Judatis coneedebantur , guanj dantur Chriflianis. Jgitur III. , Veteri legi Dominus reveril fubftituit Novam noti foliim direttivam t [ ttiam praceptivam contra Lutherum , & Calvinum : Si pr pugnantur Lutherani , & Calviniftce , Jeges confcientiam Jigantes velut confcientias carnificinam infeftantes. VI. Novae Iegis ( quas libera ordinatio eft Divinte Sapientias per Verin® C aro fattum mundo allata , prscipiens ea, quas ad ftatum gratias P rs ' fenti, & glorias in futura vita fpe&ant ) obligatio generalis refpedu oni’ niutn tune primo ccspit, cum fafta fuiflet fufficiens, & folemnis ejusde ■ promuigatio Jerofolymis in die Pentecoftes ; nam Val de injufte, ait S. Be r ^ dus EpifK 77. ad Hug. exigitur obeditio , ubi non pracefterit auditio . 0 igitur ftatim a morte Chrifti Legalia fuerunt mortifera, fed ad ev itz a u fcandalum, ac ut Synagoga fepeliretur cum lionore, licitum fuit al>J ua , ; diu Veteres Casremonias fervare. Patet ex faftis Apoftolorum: enim A 61 . 16. circumcidit Timotheum c. 18. fe totondit in Cencbrfi c \' t more Judta, reddatur ličita v. g. ut occifio, ali as vetita, fiat incuipabiiis, DEUS v e>'6 hoc prajftare poteft fua authoritate, & praftitit in cafu Ifaaci ccci- dendi injutle, nifi advenilTet circumftantia DEI jubentis , ac jutfione fua ^‘[penfantis. Infuper Exod. 2 - difpenfavit DEUS cum Ju d a is , ut ALgy- Pjiorum bona auferrent, adeogue in furto: Deuter. 23. v. 20. difpenfavit ^EUS cum Hebrais, ut ufuram exercerent erga Alienigenas. Ex hac au- tem difpenfationc. X. , Non eft fimilitudo inftituenda in ordine ad Duo Prima Prtecepta Ta - bl k ifclfo, D cem peccati caufam efle diditant: Lutherus in fuis AfTertionibus K/. temberga 1500. impreffis Aftert. 36. dicens: Mala opera in impiis DE[)$ cperatur: &c Calvinus iib. I. Inftit. §. 4. inquiens: Homo jufto DElimp^ agit, quod fibi non licet , cum econtra Vates Regius Pfal. 5. v. 4. dt DEO exprefse aflerat: Ogoniam non DEUS volens iniquitatem tucs: ergo contra praefatos Dogma Catholicum fequentibus comprehenfum defendi. mus: fola volunras creata in fuis operationibus Jiberis a reda ratione regula morura deficiens, caufa efficiens peccati eft, DEUS vero, Cmotlii funt impitts, & impietas ejus y Sap. 14. v. 9. Caufa peccati non eft, nec ulla- tenus efle poteft. perr Luc fe* M J ttjl« cati citu m . H ad 1 II In vetitum omnino nitimur, & ipfa prohibitio deftderium acuit: at perinde male reputant hodierni Sedarii: fentire jam idem elfe, ac conftdt re; ita figuidetn temarr, virtuti potius praeire dignofcitur in ordinead meritum confequendam ex il/o Eccief. 34. v. 9. Oui non eft tentatus,^ fcit? Qiiare ni(i volunras eligibiliter , a c delečlabiliter contra legem eliciat adum, nunquam contra Jegem peccalfe dici poteft; quia Peccatm »m cognovi (ait Apoftolus Rom. c. 7. v. 7 .) nift per legem : motus ergo concup fcentia oranem advertentiam rationis antevertentes adeo inter peccata non funt numerandi , five in renatis , five in non renatis, ut Articuli i- & 5 - Lutheri merico a Leone X. fuerint profcripti, ac damnata propofiti o Bi) Ord. 5. Prava deftderia , quibus ratio non confentit } qua bomo invitus p‘ titur , funt prohibita prcecepto : Non concupifces. III DiviGonem iHam, qua peccatum perfonale in a lin d ex genere, Cen n* tura fua mortale > & in aliud ex genere, feu ex natura fua veniale fubf« a ’ tur, Wiccleffus , Lutherus , Čc Calvinus ceu inventura Sophifiicum Cugil JarS non verentur : nos econtra divifionem bane tanquam veritatem in Serip tU ' ris, Patribus, & Conciliis flrndatam propugnamus: etenim ipfamet Verit** h poi Do ru fe veritati huic teftimonium perhrbet, dum Lucas 6 . v. 41. ait: fjp^ feftucam in oculo fratris tul , trabem autem, ijua in oculo tuo eft , non cotip tl ' ras ? hinc rede iterum a Pio V. & Cregorio XIII. confixa eft aiia Bay P rC ’ pofitio Ord. 20. Nullum eft peccatum ex natura fua veniale , fed omne¥ tlt> . tum meretur mor tem unaqu e tantum Religio vera noftri boni causa reveiata dari poteft. UL i„ bane Adiaphorijlas in tantum propiiis quidem accedere fatemur, ^ u »ntum praeter naturalem faltem fidem aliquam in Chriftum ad fa- lutem lutcm requirunt: At numquid etiam Galata in eum credebant? cuttr. go Paulus improperat eis , Chriflum ipfis nihil prcfuturum ■ nifi qui a f,. mu l Circumcifionem, quafi ad falutem neceflaria foret, retinere volebant? nec ergo his proderit quidquam, fi identidem ea tantum, quse fibi pl ac i. ta retinentes aliis revelatis difcredant; nam, Qui non colligit mecum, m ba funt Chrifti Lucas n. v. 23. difpergit. Et Matth. 12. v. 30. mecum , contra me efl. Nihil proinde fuffragatur Hasreticis adinventa articn« lorum diftin&io in fundamentales , & non fundamentales : etenim etiam in re momenti minimi DEUM negare Veracem, crimen eft graviffimm Quamquam autem in Rehgione Romano - Catholica credantur plurima, qitoad fubflantiam tamen ea non crevit ; quia Ecclefia articulum dedi' ransantea dubium, vel Jatentem, tam parum facit novum , quam parom Salamon de Matre infantis, 3. Reg. c. 3. v. 27. declarans : Hote efl Mati ji tjus , fecit, ut iiJa mulier fieret vera Mater infantis. IV. Ad fufficientem objefti fidei propofitionem 'neceflarium eft , wt idj quod proponitur, fiat certo , & evidenter credibiJe, evidentia fcilicet mn- li , excludente omnem prudentem formidinem de oppofito. IUud proin¬ de judicium de mvfieriorum credibiiitžte, quod probabilibus foliim/w' mentis nititur, ad afienfum fidei , quem firmiffimum efle oportet,® quaquam fu/ficiens arbitramur. Hsc autem, quam modo diximus, c® dibilitatis evidentia, tam perfečte in fidei noftrae myfteriis reperitur, ut hasc fola tamquam Divina , & unice falvifica evidenter fit credibiiis. v. _ Porro motiva, ex quibus hasc evidentia nafcitur, ad tria poti^ 1 ®"” capita revocantur, nempe: do&rin® puritatem, fančlitatem , & efficacia® 1, deinde teftium authoritatem , & multitudinem : denique varios rnodosi quibus DEUS peculiariter fubfcripfit, & authoritatem prsbuit tefti® 0 ' niis hominum hanc fidem prasdicantium ; quo in ordine primum l° c “ tenent miracula, quas nonnifi k DEO, fhti facit mirabilia mag»*r\ Pfal. 135. v. 4. proficifci poffiint. Imo vel hanc ipfam ReJigionem ^ on ! a f | no - Gathoiicam DEUS a!iquando miraculis fuam eflfe confirmavit! 'j non? fi fecundum : ergo boe ipfnm efl miraculum max\mum ( verba fu « 1 ^ Chryfollomi ) absque miraculis orbem ter ranim accurrere , d duodecim P’ peribus , & illiteratis hominibus attraČlum • Si primum: ergo eo ip^° v , j efi; nam falfi teftem agere DEI natur® repugnat. Unde Richardu« 1 Vi&ore iib. 1. de Trinit. c. 2 - cum omni fiducia ad DEUM excla«iat. mine! fi error efl , ate decepti flumus: ifia enim nobis funt tot fignis } vi digiis confirmataj & tal ib us, quts non nifi per te fieri potuernnt. & fufpicionem falfi exciudat, confeguitur. VII. Formale ejusdem obje&um efle DEUM fub ratione Prim« Veritatis in dicendo y & cognofcendo fimul: enimvero Auguftinus Lib. 1. de Sy mb. c. I. ut evinceret, loguenti DEO firmiffime efie aflfentiendum, ait: guia F sili non potefl , mentiri non poteji. En utramgue veracitatem pro fidei mo- tivo affignatam! & merito, alterutra enim per impoffibile ablata credendi motivum non haberetur firmifiimum, poflfet quippe eo cafu DEU Sfalli, vel fdlere,e rrare ipfe in cognofcendo , vel mentiri in loquendo y cognofcere ob- j e ftum aliter, ac eft in fe, vel logui de illo aliter, ac eft in mence , qu& M infirmaretur aflfenfus, qui didtis ejus prasbetur. VIII. Hasc eadem Divina Veritas/«///, vel fallere nefcra eft rado afTentiendt f ^ tdtiinum refolutorium Formulare fidei, in guo Analyfis fidei ultimate ^lefcit guoadaflenfum; quoad propofitionem vero credendorum eftautho- Ecclefi« a Špiritu Sando gubernatas. Evangelio non crederem (appo- :ie hic loguitur S. Auguftinus contra Epift. fundam. c. 5.) nifi me Ecclefice ‘f«movem authoritas ; DEI enim Miniftra Ecclefia , & fidelium Magiftra ^tione fibi a DEO commilfa fungitur, dum nobis ea , quas credimus,, Eoponit, & revelata eflfe, manifeftata credibilitate oftendit. IX. Non funt tolerandi Prifcillianifhe , ac Machiavelfus autumantes: lici- fimulationem hserefis, & idololatri va bis non poftulatur. bui jffi k m nyi te\ Sci ind (lit u, rar nic foi cm vit ob eri ta\ i , ati CV; ftti l tv C, C, Pf in (1 Pe (1 x® Diij Ut. ni ?art ait «• irili im, mj in; !«l i M* iti* illt eni ha* bet em lil* til or. XIII. In Dcemonibus , ti Damnatis hominibus nullus relinguitur ex habitU tusVirtutum Tbeologicarum: non habitus fidei ; ciim enim Damnati finem jflequi negueant fidei infufae, qui eft falus seterna ;uxta iflud i. Pet. v. g. Rcportantes finem fidei vefira, falutem animarum , confeguens eft, eis nec medium prascise ad illum finem ordinatum concedi. Et aliunde tefte Dio- nyfio Areop. de Div. Nom. c. 4. In dcemonibus nuli a reli Ha funt donet ftrper • telur alt a. Non habitus Spel , contra guam fenfit Origenes , ait enim Scriptura Proverb. 1 1. 7. 7. Mortuo homine impio non erit ultra J'pes . De- inde apud Inferos nullum eft gaudium, fed fummns dolar , & fumma tri- ftitia: non ergo ibi quasrenda fpes excitativa gaudii, fpc gaudentes Rom. n. v. 12. Et ad guid iis ferviret fpes , guibus jam seterniim reprobatis fpe- randum reftat nihil , nec funt amplius in ftatu fperandas falutis? Non de« nigue habitus cbaritatis > guem adhuc in via per peccatum amisere. XIV. Longe autem mefioris conditionis funt a nimaš in Piaculari Carcere ad folvenda pcenarum debita reclufas. Retinent illae eh arh at em , per quatn cumDEO conjunčlas funt, eumgue diligunt: retinent fpem, ac defiderium »it®seternas, quam needum confecuta; funt, eftgue base refpeftu illarum otjeftum bonum, abfens, poffibile, & arduum, utpote acerbiflimorum truciatuum tolerantia adipifcendum: retinent & fidem , quas fpei , & eh ari - ffis eft fundamentum. Prasterea Purgantes animas adhuc peregrinantur J Domino, in guantum feliciftimum illum beatitudinis terminum needum ^dgerunt, in quo fidesobfcura per elaram, & intuitivam DEI vifionem ^ctiatur, & ideo, licet non fint amplius in via in ordine ad tneritum, ‘ unt tamen in ordine ad fupernas retributionis bravium. XV. . Btatof fpoliare habitu charitatis vefant verba Apsftoli 1. Cor. 13. v. '■ Cbaritas nunquam excidit : aft Fidem , & Spem in Crvibus Supernis ^cuari, easque in melius commutari, indicat idem Gentiuro Dočlor r. ^° ( r *nth. 1 j, v, o. & 10. Ex parte cognofcimus , & ex part e prophetamus. itm autem venerit , qmd perfeHum eft , evacuabitur , quod ex parte eft . ^ ^ ciim in beatitudine id fuerimus confecuti, quod perfe&um eft, nem* ? e Ptrfeftam , & claram DEI cognitionem, guam mediante lumine gloria ' nt uitivam diciemus, quas fidei fuccedee , 6c perfe&am tem tonem DEI ' ' c Seotus appellat) ac gaudium de beatitudine, & de DEO ipfo eam acgujfito , guse Spem vise confequetur, tune evacuabitur, guod ^ Parte eft, id eft; guod imperfečllionem fibi annexam ex nna parre ha 5 ’ gnali imperfiftionis macula confperguntur Spes>& Ftdes , cum harc “t obfci _ ... ^ura, illa vero objefti fupponat abfentiam. G 2 De De jure, & Juftitia, Contra&ibus, Reftitutione, & Vot 0 I. H ^Eretici quidam Apoflolici dicli IV". Ecclefiaj Cx culo docuere: iUicltum efie homini Chriftiano guidpiam proprium poflidere ; inde Apojklj. cos fefe nuncupabant, quod Apoftolos , imitari fe falso ja&abant, ntc p^ciniam , nec aliud quidquam proprium habuiiTe, imo n ec habere i]|ij Iicuiffe , aflererent: contra hos defendimus etiam Cbriflianis , & Legen Evangeličani profitentibus Iicitum e (Te dominium , & poffejfionem bonortin t mporalium : neque contrarium ex fa&o Chritii, čc Apoftolorum evin- citur ; neminem quippe latet, Chriftum ipfum, faltem in communictim Apoftolis Joculos, & pecuniam habuifle, qua ad fuum, & Apoftolorum vičium neceflaria emebantur , ut legere eft J oan. 4. v. 8. & c. 13. v. 25, Pariter II. Contra Ecclefiafticorum , Ecclefiajque dominium declamant ad te ufque tem pora Hajretici. Pauperes d Lugduno , qui etiam Walde«fts\ Waldone quodam Lugdunenfi Cive funt appellati circa A. C. 1160. alios inter errores fparferunt: Sacerdotes pauperes effe debere , folague ete mofyna contentos; Romanam proinde Ecclefiam fub Sylveflri Pontifia- tudefeciffe, ciim venenum temporalium poffeftlonum , ut illi guidemaje bant , in Ecclefiam eft infufum. Wiccleffi impudentifilmi Hsrefiarcl« audacia A. C. 1375. eo fe porrexit, ut evomere non erubueric: Imptr* tor e s , & Dominos faculares feduclos effe d diabolo , ut Ecclefiam ditarti' boni s temporalibus. A c Auguflinum , Benediclum , Bernarditm damn 0 ejfe, nifi pccnituerint de boe , quod babuerint poffejfiones. Verum Dog® J Catholicum eft : abfolute Iicitum effe Ecclefia:, Virisgue Ecclefiafticis te« 1 ' poralium rerum poffejfionem ; fi enim Sacerdotibus Veteris Legis l lcUl1 habere poffejfiones , ic agros Divino juffu fibi attributos, uti Iegitur Nu® 35. v. 2. & 3. de Levit is , e quorum tribu Sacerdotes afliimebantur: P**' cipe filiis Ifrael , ut dent Levitis de poffeffionibus fuis, urbes ad babiti »• dum y & fuburbana earum per circuitum. Et Jofue 21. v. 3. Dederunt r Jfrael de poffeffionibus fuis juxta imperium Domini civitates , & r 1 bana earum : Decimas quoque omnium terrte fruffuum , pecudui^"* accipiebant Levita: fi, inquam, id facere fas fuit Levitis , eccur No' 1 Legis Sacerdotibus id non liceret, quandoquidem id a Chrifto nusguam ' gitur interdiftum, imo fud, & Apoftolorum exemplo vel compto^ atul11 ' vel certe permiffum ? III. Clerici Beneficiati funt Domini etiam eorum fru&uutn ex Be“ c r; perceptorum , qui congruae fuftentationi fuperfunt \ ideogue ex non tenentur eos impendere in pauperes ,, aut caufas pias : fft 11 ti trn ar V. in fu fri dc fu tu 8 « ti m Pt tx ad ttl M m tm «J e(l in tu gc do Trid. Stff. 23. c. 1. contra non refidentes in Beneficiis ftatuit, Eo s f r ° rf «!i h ril M tu ve E ati iei fr It to, »m tli. a« Hit em um ■it- um um 4 K •! ioi tfr ča¬ je' k 'd' 'tl 'ii na n- lil i- d • lii v i e as e- h ii j n // abfentbc fruclus fuos non facere, ncc tutd confcientid . . . illos /ibi deti• r(f , pojfe, fed teneri . . . illos fabricie Ecclejiarum , ant p a uperi b us loči ero - . ar( ' jtem Seff 24.. c. 12. prascipit: ut omnes provifi de Beneficiis curam animatum adoexam habentibus intra duos menfes coram Epifcopo , vel Vicario Orthodoxas Fidei puhlicam faciant profeftlonem, & fi id facere intra duos menfes ab obtento Beneficio omiferint, frudus non faciant fuos: ergo a contrario , fi Clerici refideant , & profeffionem emittant , fiudus Beneficiorutn faciunt fuos, feu quod idem eft, acquirunt eorum dominium , & quidem tam congrua? fuftentationi neceffariorum , quam fuperfluorum , cum alte fatum Concilium de omnibus indifferenter Ioqua- tur,nec conveniens fit, ut nos aliquam reftriftionem faciamus, cum ne- gotium circa materiam Bencficiatis , prasfcripus conditiones adimplentibus, lararabilem verfetur. IV. Ordinibus Religiofis in communi , five cumulative competere domi- nium proprie tale in bona corporalia tam mobilia, quam immobilia dem« ptis Communitatibus Fratrum Minorum de Obfervantia , & Capucinorum t exinde comprobamus , qudd Ecclefia nusquam reddat inhabiles Religiofos ati dominium in communi habendum ; quinimo Trid. Seff 25. c. 3. Con- ctdit omnibus Monafteriis , & Domibtts tam vir or um , qudm mulierum , & Mendicantium , exceptis Domibus Fratrum S. Francifci , Capucinorum , & torum, qui Minorum de Obfervantia vocantur , etiam quibus aut ex Confli- hitionibus fuis er at prohibitum, aut ex Privilegio Apoflolico non er at con - te f«m, ut deinceps bona immobilia eis pojjidere liceat. Quid autem aliud pojjidere bona , quam eorumdem tenere dominium ? Nicolaus item III. m Extravag. Exiit ait: dominium rerum , quibus Fratres Minores utun« tur > pertinere ad Pontificem , non autem a d eorum Communitatem ; er- £° ciim exceptio firmet regulam pro cafibus non exceptis , dicendum : dominium rerum in aiiis Religionibus efle penes Communitatem. V. , Simp!ex ufus faffi in rebus unico ufu confumptibilibus eft a domi- j 110 feparabilis ; nullum enim ab eo dominium acquiritur , qui renuit il- '"d acceptare, tales autem funt omnes Veri Fratres Minores , qui aflentien- Summis Ecclefia? Paftoribus Nicolao III. Clemente V. AIexahdro I V„ krtino V. Paulo IV. ac Sixto IV. declararunt, fe nolle dominium quod- Cll nque acceptare, illudque in res unico adu confumptibiles penes,dantes, Vcl Penes Sandam Sedem permanere proceftantes, ita , ut Benefadores ^‘aincunque eleemofjma? fpeciem elargientes, jus eandem revocandi ha- a eatlt> Quod fi cafus ftatuatur, in quo fumma Sedeš declararet fe nolle r 5 e Ptare dominium eIeemofyns Francijcanis obvenientis, cui & Benefador 'gnaret, noftra fubfiftente fententia, tališ nullius eftet Domini, fed rupo capientis, adeoque polfet furripi Minoribus fine injuria: quamquam G 3 autem anteni dominium nullum effet psass A poftolicam Sedem, vel Benefafiorttt aut Fratrem Mi»or cm t non tamen ideo tališ eleemofyna inter m primi capientis foret computanda quoad ufum; quia ufus ejusdem eStptoFm cifcanis confecratus, ut fupponendum eft. VI. Nec authoritas Joannis XXII. Michaeli C e fetus, & Oehanio minusaffc* iti občil refoiutioni noftrrs , o ure eft de matem partim naUivdi t partim civili, non fidei , in qua, etiamfi fit infallibilis, non tamen in illa mate* ria mixta: fi quos idcirco iit H&reticos punivit, qui Conftitutionibusejuj adverfabantur, non eguidem fic in eos animadvertit, quod haerefimeot 1'pirare cenfuerit ob aflertam feparabilitatem dominii ab ufu in rebus adu unieo eonfumptibilibus, fed ob negatam Chrifto, & Apoftolis omnempro* prii rationem tam in communi, quam in particulari , quod eerte prom® ciare , erat erroneum, guamvis, ut teftatur Nicolaus III. tam Chriftus, quam ApoftoJi pro aliquo tempore vixerint fine omni proprii fpecie,non tamen feniper j unde nulla bos inter duos Pontifices contradičlio. VII. \Jxorihus attribuendum eft dominmtn , & adminiftratio bonorum P« 1 raphernalium ex 1. q. ff. de jur. dot. nifi exceptio exprimatur in contraflu Matrimoniafi. Filii-Familias bonorum Caflrenjhtm , & quafi Cdjlretift 01 . dominium , & adminiftrationem habent ex 1. I. cod. 6? ff. de pecul eaff Adventitiorvm dominium, non adminiftrationem ex 1. cum oportet. Cod. A ionisj qya liberis: Profcflitiorum vero nec dominium, nec adminiftratiofi® ex §. I. Inft. pcr qvas per fon as ttobis a c qv.ua tur. VIII. It ( It ut pi l l h at P iti ti C e VI £ a Vi L vi di vi R ii u Teflamentum ad pias cavfas valet per fot o confeten ti te fine folem n]tJ ’ tibus a jure Civili requifitis: ad caufas profanas vero, fi fit juriš forma' 1 ' tatibus- deftitutum, ne q,uidem in foro poli ti ibuit jus hasredi ififtitutOj ‘ £ “ aeque habendum eft pro irrito, & invalide, ac fi nullum elfet conditum teftamentum. Conditiones ad Jegitimam Pr afeript tonem requifit£e quat« eI funt, guas fequentibus verfibus comprehendit Haunoldus; Non ufimpies, qmtuor nijt talk fibjint: JEqna fides, juftns titulus, res non vitioja•, Tempore prafcripto x pojjejjio continuetur.. Hatcfiadlunt, praeferiptio legitima eft, non fofum pro _ - , & confcientirt foro, tribuens praeferiptarum rerum dominium, ita, uttfjj non. folum in judicio tueri fe poffit per exeeptionem Prafcriptionis > r >am in foro interno maneat Dominus rei prasCeriptx' idquodex pto flb ^ le^ s (d ') li h fr 6 fr u it :» J* h t n It E I* I' i 1 I 1 I I J /egibus fic manifeftum, ut I. 3. deUfucap. ubi dicitur: ufucapio ejl a d jedlo ((eu acguifitio) dominii per eontinuationem pojfejjionis temporis lege definiti. Itetn 1.4. God. de pnefcript.d icitur; prafcribens faluberrima legis plemjjima fccttrus. Reflitutlo in re, aut In noto abfoluce neceflaria eft ad falutem, Si im * pius fecerit judicium, & juflitiam, 43 pignus reji it a er it, rapindmqwc reddi- dnit ... nec fecerit quidquam injujium vit d vivet, & non morietur , Ezech- 33, v. 14. Ecce merces operariorum . . . qu Hajc S. Dočtor. X. Chrifliani homines fine DEI ©ffenfa vovere poflunt, ut colligitur ex Gen. 28. v. 20. Vovit etiam votum (Jacob) dicens: ji fuerit DEUS mecum, (S cujlodierit me in via per quam ego ambulo, 43 dederit mibi panem ad vcfcendum, 43 vejlimentum ad induendum , v. 21. Erit mibi Dominus in DEUM, v. 22. Et lapis ijle, jam ere« in titulum, vocabitur domus DEI: cnncTorumqite , ja de re alias prscepta , ut eiicitur ex lib. z. ^■ e fr c. 7. v. 7. Ouare non adificabis mibi domum cedrinam, quam tamen wDEO acceptam declarat extru ,lfl ' tur Se&arii^) ell nudum figmentum , & inventum humanum. IV. Sacramenta rebus tamquam materid > & verbis tamquam fortud P ficiuntur : Verba autem , quae formas- , Sacramentorum eonfiituun 1 ^ funt mere promijforia gratiae, nec debent effe concionatoria . fed f» nt ‘j. pne confecratoria. Trident.SefF. 7. can. 6. Et vero : fi forma ^ beat eflfe inflručloria , & fidei excitativa , quomodd falvabunt Ad ve Pado-Baptifmum ? Neque Sacramenta funt nuda Jigna fidei eXCliCt ut docent Lutherani , nec nuda fymbola promiffiones Divinas ut praEtendunt Calvinifla , nec denique nuda figna CJiriftianos ab ^ Lbus dijlinguentia , ut perperam autumant Sociniani , fed funtpd^.^ flica gratiasj quam caufant immediat£ ex opere opereto, Trid. SefT. 7. c 3 n. 5. 6 . 7. & S- Num vero hanc caufent phyfice, veJ moraliter, in Scbo- li s difputatur , & fine fidei praejudicio utriimque defienditur ; ex quo ra¬ men Sacramenta omnem fuam efficaciam derivant a paffione, & meritis Chrirti, & Sacra Synodus Tridentina Seffi 6 . c. 7. paffionem Chrifli alfe* rit efiTe caufam meritoriam , feu moralem noftrs gratias, idco fuflinemus: Sacramenta gratiam mor ali t sr folum caufare. V. Etfi ante Saeculum VIII. fcrm non ordinat , non confieit , non confecrat, non baptizat. An autem ad »rem Sacramenti in Miniftro requiratur fides ? circa hoc magno animo- ,*ftu difputatum fuit III. Ecclefiae faeculo; quippe pJures S Patri bus, C0 „«tim Afričani s , negabant Sacramenta ab Hssreticis, & Schifmaticis ata ettevalida: fed re nune eliquata jam fide certum eft: carentiam H fidei fdei non o beffevalori Sacramentorum; unde Trid. Sefl! 7. Can. 4. oennit. Si qnis dixerit Baptifmam , qui etiam da tur ab Heereticis in nomine Patri! & Filii y & Spiritus Sančli y cum intentione faciendi , quod facit Ecclefia non ejfe verum Baptifmam , anathema/ir. £xinde confixa manet opiniofo. baptizantiam , feu defendentium , repetendum fore Baptifmum ab Hsereti* cis, »el Schifmaticis collatum. Porro Stephanus I. opponens fe errori Rebaptizantium non incidit in alium: non enim probavit Baptifmaomnium promifcue Hsreticorum fub quacunque forma baptizantium (utoggerunt audaciores quidam Romanorum Pontificum oppugnatores) fed folura do cuit: baptizatos ab Harreticis formam iegitimam adhibendbus non efie te- baptizandos. Interim tamen VIII. Ad valorem Sacramenti neceflaria efi: in Miniftro intcntio feria faciendi id, quod facit Ecclefia, & Chriftus inftituit, hinc mimice , & joatlarittt operans non confi cit Sacramentum. Et quis amabo in hiilrione Miniilrura Chrifti fufpiciat ? Prcefertim , ciim Trid. SelT. 15. c. 6. exprefse damnec fequentem Num. 12. Lutberi articulum: Si per impojjibile confejfus no« e/« contritus , ant Sacerdos non [erib , fed joco abjolveret , Ji tamen credat f al¬ fo! utam , veri/Jime efl abfolatas. Imo nec ad valorem fufficit fola feria terni ritus pofitio, fed ultra requiritur, ut Minifter feclufainteriori/?»!«• I at ione y & fičiione ad intra fincere intendat facere rem faeram , ut fieri fo- let in Ecclefia. Deducitur haec affertio ex Propof. 28. ab Alcxandro VIII* damnata, quae fic fonat: Valet Baptifmns collatas d Miniflro, qni omnn j ritum externam , formamquc baptizandi obfcrvat, intasvero in corde fno epuf fe refolvit: non intendo facere , qaod facit Ecclefia. Quare non ample^ 1 ’ mur fyftema Catahrini. DeSacramentis Baptismi, Confirmationis, & Eucliarilti^ I. if fcRimum omnlum Sacramentorum locum tenet Sandum BaptuiM (ait Florentinum in inftruft. Artnen.} quod vitag fpiritualis Janua' Hujus neceflitatem vel ex ipfo teftimonio Chriili condifcimus: Nifijf, dM renatus fuerit ex aqua , S Špiritu SanRo y non pot efl introire in reg n um Jona 3. v. 5. In quod etiam Oecumenica Synodus Tridentina contra gorium Darievienfem , IViccleffam &e. Seffi 7. Can. 5. definivit: Si c l tuS xerit , Baptismum liberum ejfe , boe efl: non necejfarium ad falatem, a ' na '" ma /it. Igitur II. Baptifmus vere , & utiliter confertur parvulis, lquantumvis Bde habeant aftualem , quoniam ex Scriptura A&. 6 . Item 1. Corinth i* totasdomos, & familias integras, quas inter indubid infantes c ° m ^ duntur, fuifle baptizatas. Accedit perpetua eraditio, & Ecclefia i c fi p t‘ bi P 1 a< «1 CI| Si po tli tli m «1 de era to; Jiis pro ert /»a Fii rut in x Ko: fio Sac 'ion Co, flop guam tiobis centra Lutherum, Calvinum , Tbomam Myntzerum Anabapti- faram Patrem , & Baltazarem Pacimontanttm teftantur San&i Patres^ prz ■? cipue S. Irena;us J ib. 2. c. 39. dicens: falvari omnes, qiri renafcunturper C kri* jliim inf ant es , & parvulos, & ptreros , & juvenes , & fcniores : Item S. Cy- prianus Jib. 3. Epift. 8. A Baptifmo, a gr ati a nemo prohibetur, quanto m a- fis probiberi non debet infans. Inde tamen ne inferas: Regibus & Principi* bus Chriftianis fore integrum, infantes utroque infidelium Parente invito, poli tiče folum fubjecfto, Baptismate tingere, aut Adultos etiam dirc&a vi adigere. Ita Benedi&us XI V. in fua Conft. incip. Poflremo menfe Ad Archi- epifcopurn Tarfen. Vicesgerentem. de A. C. 1747» 28. Februarii. Con firm at tonem effe veru m N. L. Sacramentum contra Novatores, prte* cipue Dalleum Calviniflam Catholica fides confitetur in Trid. Sefi! 7. can. 1. Si quis dixerit: conflrmationem baptizatorum oticfam czrcmoniam ejfe } & non poti us verum, & proprium Sacramentum. .. anatbema fit. Concinit Augu- iiinus Jib. 2. contra iitt. Petij. c. 104. In hoc unguento Sacramentum Chryfma¬ ti s v uit Petilianus interpret ari, quod quidem in genere vifibilium /ign a at le¬ nim Sacro-Sanlhim efl , Jiott ipfe Baptifmus. IV. j Pernata Confirmationis maicria eft Chrifma ex oleo olivarum , & bal« farno confečiumi quod & Apoftolos ufurpafle Dionyfio c. 4. Hierarch. Ec* def. ac Cvpriano Epift. 37. probabilius videtur^ etfi ex eorum difti Sa- namerni adminiJIratione fine Chryfmate infundate negaretur , hoc ad Atenam pertinere ; quandoquidem iJJi privi/egia varia habuere, qu z aliis r °n tribuuntur, eori1mque tempore varia miracula edebantur, ac Spiri* 5 >b Sanfti defcenfus ftnfibilis erat, non temporibus aliis. Materia autem porima eft Unftio in fronte fa‘fa- Jpenfationem cx rationabili , & ar ge n te admoddm caufa fimplicem Saccria. tem Cbryfmate per Epifcopam con-feilo boe adminiftrdjfte Conftrmationis St. cramentam , fufticienter innuit fimplicem Sacerdotem ex Summi Pontifi. cis conceffione non efie abigendum e numero Miniftrorum hujus Sacra« memi Extraordinariorum. VI. In Diviniftimo Eacbariftice Sacramento , in quo to ta rado faeti eft omnipotentia facientis, vere , realiter , & fabflantialiter corpus , & fan> guinem fimul cum anima , & Divinitate D. N. JEfu Chrifti contineri, iJiius, qui Via , Veritas , & Vita eft, teftimonio aflecuramur ; ait enim aperte Joan. 6. v. 1 6. Panis , quem ego dabo , caro mea eft pro mundi vita, C aro enim mea vere eft cibas , & ftanguis meas vere eft potus. Et iterum: Otti manducat mej vivet propter me. Huic veritati nec Lutherus ( negan« te tamen Calvino , qui fentiebat: Corpus Chrifti adeffe tropice , & fot- rate.) contradicere potuit,efto Dcemon id ei per fophiftica argumenta per« fuadere conniceretur, non poterat tamen prtecitato claro Joamus textui contraire. VIL Errorem IVicclcfft , qui impanationem admifit , & Lutbcri , cebat : Corpus Chrifti efte cum pane per unionem bypoftaticam , fubftantiationem, per vocem tranftubftantiationis refellimus , orthodoxe M- dentes: in Euchariftias Sacramento totius fubftantias panis, & vini in ftantiam Corporis, & Sanguinis Chrifti, manentibus duntaxat panis, & vini fpeciebits vi verborum fieri converfionem; nam ut ait S. Cyrillusje; rofol. Catech. 4. Aquam aliqaando mutavit in vinnm , qnod eft Sanp l '‘ nl propinqaam , in Cana Galilčce fola volantate , . . . & non erit dignus , f* 1 credamus , qu'od vinnm in ftangainem transmutdffet d qui do« feu «»• VIII. Fatemur quidem: viguifte aliquando in Ecclefia ufum Communio fub utraque fpecie, negamus tamen contra Petram Dresdenfem , J aC \^ lam Mifnenfem , caterosque Lutheranos, & Calviniftas , ac alios fedu&os Germanos, de quibus ille verfus: Da calicem, calicem; Jitiens Germania clamat. Sumptionem fub utraque fpecie prscepto Divino neceflariam e® bus , & fingulis fidelibus: Unde Trid. Selfi II. can. 1. ita definit: dixerit: ex DEI pracepto , vel neceffitate falatis omnes & ftngnlo. fideles atramqae fpeciem Sančlijfimi Eacharifti fuadec MaIdonatus , refpondendum fine confideratione perfonarum: feni. hil po (Te dicere de iis , qux in unam, vei alteram partem audiverat in Con* feffione. Alii fuadent ConfefiTario, ut protefietur : fe nefeire; guia igno* rat iit teftis , qui judici interroganti tenetur veritatem agnofcere. v; Sicvt ž fonte falutis Chrifio fafus homini provifa eft per Sacramen. tum Baptifmi in vitas ingreflu, & in progreflu per Sacramentum Pcenitcn. lite Ccongruentiam hanc ponit Do&or fubtilis) ita etiam in vitas exitu providit Servator de Sacramento Extrema Untlionis, quo infirmi in peri* culo raortis conftituti reerearentur , confortarenturque ad Dcemonis ten- tationes faciJius fuperandas. Hanc Extremam UnElionem , de qua Luthens Jib. de Capt. Babyl. ait: Si unauam anted deliratum eft> in Extrema\]nkw> ne nune pracipue deliratum eji , quamque Calvinus Jib. Inft. c. 19. §. 18. & 21. vocat S aeramentum fiftitium, oleum halitu Epijcopi calefaflum, milu murmure incantatum, abominabilem untlionem } jam inde a temporibus Chri* fti univerfa EccJefia inter proprie difta Sacramenta Nova Legis numerati iit teftantur Concilia Nicaenum I. Viennenfe, & FJorentinuirij ac alia plu* ra : recentififime vero Tridentinum SefT. 14. Can. 1. Si quis dixerit : Extrt> mam \Jnllionem non ejfe vere, & proprie Sacramentum d Chrijlo Domino A> firo inftitutum . . . anatbema fit. VI. Hujus Sacramenti materia remota eft oleum ex olivis expreJTuni con* fbrmiter ad do&rinam FJorentini in Decr. Un. Quintum Sacramentum tjl Extrema \Jnftio > cujus materia efl oleum oliva : proxima vero eft unclio ipfa : Ungentes eum oko Jacob. 5. Vindicatque fibi formam deprecativanh iit fatis indicat S. Jacobus Apoftolus Joe. cit. v. 14. & 15. dicens: Orent fuper eum . . . & oratio fidei falvabit infrmum. Miniftrum exigit Pt(i' byternm , fubjecium vero infrmum ungendum . ( ( < 1 t c o VIL O rdinis Sacramentum eft ille nobiliter fmcundus Matris Ecclef* uterus , per quem nobilior portio gregis Chrifti, puta Sacerdotes > a '!‘‘ que Eeciefiaj Miniftri propagantur. Porro EccJefia MiniJlros^fu 0 ^' 15 Sacris , feu Majoribus conftitutos jufle ( quidquid pro ofFa carais tla® 1 ' tent HasreticiJt ad Coelibatum , & continentiam obligat: monet A poftoJus ipfos etiam conjugatos 1. Corinth. 7. Abflinete vos ad tt* pus , ut vacetis orationi , in quem Jocum fic difeurrit Hieronynu> j: y cerdoti , cui femper pro populo offerenda Junt Sacrificia , femper or alta* (fl ,• ft femper orandum ; ergo femper Matrimonio c aren dum. vm. A Mit tamen, ut perinde damuemus connubia , aut dicamus , quo d DiaboJus fecifiet nuptias : fide quippe tenemus , Matrimonium verum efle Sacramentum ; unde fe£a Adamitarum , Sc blafphemi® Luther :, & Calvin: manifefte convelluntur authoritate Apoftoli ad Ephefi 5. v. 23. Sacramentum boe magnum efl. Demum Miniftrum hujus Sacramenti noa Parochum, aut Sacerdotem ejus delegatione affiftentem, fed ipCos con« trahentes contra ^uosdara Recentiores Theologos'fuilineinus. IX. Deiparam in ter, Sc S. Jofephum verum intercetfifie Matrimonium confiteatur, eft necefle, qui c. 1. Matth. v. 1 6. perfpe< 3 um habet: Ja- ccb autem genuit Jofeph virum Maria , de qua n at us efl J Ejus , qui vo- catur Chriflus : v. 19. Jofeph autem vir ejus , c um ejfet juflus: v. 10. Jo- jeph flli David noli timere accipere Mariam Conjugem tuam : Nec votum Maria: obftitit valori Matrimonii , quod cum poteftate in corpus, vel corpora fubfiftere poteft fine aftuali commercio carnali : rei exem- plum habes in adultero , qui retento jure ad corpus amittit jus ad ufum ejus. Non erat absque viro tim dejponjatio Virgo : At conceptus erat Virginis absque viro. O. A. M. D. G. V- p J '■ • 1 ^ ti.r r' y ■ - je , ■ fim- f" i ’■ • *I?C» v h' t >" • '■ * % • ;A-‘A • '- r - - ibfcg* U Viš .. it A . -n r .JU r,. ;,;-' ' .' .. •...; 1 -. *, ! *»fc\ t ■ >/] ,V ►tvj S«t* , . '. ; ‘ •c- .<■} . v,; I -• v , -., ■"■'■0 i-" nul, 1 r-;,:' . ■ iy* t«, v . • t. • #■ • •■• 1 * - £ ' ■ • ■ : : • ■' t ■ ■ . •> »ijirtu Wt**Xl »'..a Vi.•. j»v« i-i;i| . pr,. ! r * ‘4 . ioi ■ o - » ■ . . ■ , jt \ . _ . ■ .k: -u\ ■_- v ,0 XI J£4 .A ,© ■. *i -s. i •• "v . ' - ?■> ■' > , U v * h ' ■■■ '-rv.,. 7 ?? U*S3r- %Jjfa # ■ ’ '