DEI ET APOSTOLKLE SEDIS GRATIA EPISCOPCS TERGESTINIJS ET IISTlHOPOLITAtliPS vmm&mu cibro ET DILECTO POPULO SALUTEM ET BENEDICTIONEM! Inscrutabili divinae Sapientiae consilio vocatus ad participationem sublimis ministerii , in quo quidam dati fuere Aposloli , quidam auteni Prophetae, alii vero Evangelistae, alii autem Pastores et Doctores in aedi/i- cationem corporis Christi ego quidem cognoscens niiniam differentiam meorum meritorum in compara- tione istiusmodi sanctae cohortis humiliatum me sen- tio, et pavesco gravitatem operis, cui me dedicare debebo. Si tamen defectus meritorum et insuffi- cientia mearum virium unita multis imperfectioni- bus mibi persuaderet, ul mihi banc gravem re- sponsionem baud injiciam, ac ad imitationem tot prudenlissimorum Doctorum Sanctae Ecclesiae mihi consilium potius suggereret, ut in obscuritatem soli— tudinis recedam: ad assumendos Apostolicos labo- res nihilominus me constringit veneratio superiorum mandalorum, quae a legitima Auctoritate mihi transmissa sunt, atque obedientia erga voluntatem Vicarii Jesu Christi in terris, regnantis Summi Pontiiicis Pii IX, qui annuens praesentationi meae humilis personae a Sua Majestate Nostro Gratio- sissimo Monarclia et Imperatore Ferdinando I Ipsi factae, benigne mihi cominisit curam pastoralem unitarum Dioeceseon Tergestinae et Justinopoli- tanae. Submittens me propterea tarn sublimi et sancto muneri, omnem meam sufficientiam et dignitatem unice in abundantibus diviliis gratiae divinae re- pono; levamen vero et solatium in Vobis quaero, Dilectissimi, quum non ignotus ad Yos redux sim, ac si alias jam Vestrum amorem in religionis cul- tum cognoverim, totque solatia in Vestra lideli Per 1’inscrutabile consiglio della divina Sa- pienza chiamato a prendere parte del sublime mi- nistero , in cui altri furono costituiti Apostoli , altri Profeti , altri Evangelisti, altri Pastori e Dottori per 1’ edijicazione del Corpo di Cristo l ), io mi sento umiliato per la disuguaglianza de’miei meriti in confronto di tale santa coorte, e pavento la gra- vita dell’opera, a cui dovrd dedicarmi. Se per6 la mancanza dei meriti e T insuflicenza delle mie for- ze unita a molte imperfezioni mi persuaderebbero di non addossarmi la grave responsabilita e mi con- siglierebbero piuttosto ad imitazione di tanti pru- dentissimi Dottori della Santa Chiesa di ritirarmi nell’ oscurita della solitudine: ad assumermi leApo- stoliche fatiche mi costringe peraltro la venerazione dei superiori ordini ricevuti da legittima Autorita e l’ubbidienza dovuta alia volonta del Yicario di Gesu Cristo in terra il regnante Sommo Pontelice PioIX, il quale annuendo alia presentazione della mia umile persona fattagli da Sua Maesta il Nostro Gra- ziosissimo Sovrano ed Imperatore Ferdinando I be- nignamente mi commise la cura pastorale delle unite Diocesi di Trieste e Capodistria. Sottomettendomi quindi a si sublime e santo incarico, tutta la mia sufficienza e dignita unica- mente ripongo nelle abbondanti ricchezze della gra- zia di Dio; sollievo poi e conforto cerco in Voi, Dilettissimi, perche non ignoto ritorno fra Voi, e se in altro tempo gia conobbi il Vostro amore per la religione e provai tante consolazioni nel Vostro ■) Ephes. IV. 11—12. 2 adhaesione ad Crucem Christi perceperim, magis adhuc in virtute per Spiritum Sanctum Vos cor¬ roborates me invenire confido, unde cum S. Paulo 2 ) Vos adpellare cmdeo non jam hospites et advenas , sed ewes sanctorum et domesticos Dei; super aedi- ficatos super fundamentum Apostolorum et Prophe- tarum , ipso surnmo angulari lapule Christo Jesu. Juxta doctrinam ejusdem Apostoli Vos igitur Super praefato fundamento coaedilicamini in liabi- taculum Dei in Spiritu, et aedificatio super talem angularem lapidem constructa crescit in templum sanctum in Domino; unde consequitur, non esse alium finem missionis meae ad Vos, Desideratissimi, quam qui indicatur a praedicto Doctore Gentium: ut unusquisque nostrum, qui sumus domestic! Dei crescat per omnia in Christo! — Hoc modo ego quoque me annuntio Venerabili Clero et Dilecto Populo unitarum Dioeceseon Tergestinae et Justi- nopolitanae, nihil aliud quaerens quam Vestrum spiri- tualem profectum, ac omnem meam operam con- vertens ad Vestram aeternam salutem, ut ambae Dioeceses, anliqua institutione et gloriosa lide jam sorores, in recenti canonica unione pares dilectione permaneant liliae ejusdem matris, Sanctae catholicae Ecclesiae. Deus pro infinita misericordia sua non per- misit, ut nos omnes, qui eramus natura filii irae et morlui delictis et peccatis nostris 3 ) remaneamus longe ab ipso, sed voluit monstrare abundantes divitias gratiae suae; atque ut salvetur mundus, misit Filium suum Unigenitum , ut omnis, qui credit in eum , non pereat , sed habeat vitam aeternam 4 5 ). Apparens itaque ut lux vera, quae illuminat omnem hominem, qui venit in hunc mundum, et factus caro, ut habitaret inter nos et daret nobis pote- statem, qua simus filii Dei, annuntiat se ipse Jesus Cbristus dicens: Ego in hoc natus sum , et ad hoc veni in mundum , ut testimonium perhibeam veritati; omnis , qui est ex veritate , audit vocem meant 6 ). Ipse igitur est magister veritatis et reconciliator inter Creatorem et creaturas, qui venit evangelizare pa- cem omnibus , qui longe fuerunt , et pacem Us , qui prope sunt 6 ); sed quutn inSacrilicio immaculato per elFusionem proprii sanguinis complevisset nostram redemptionem, et ascendisset in Caelum velut Rex aeternae gloriae et noster Judex, necesse erat, ut fructus sui operis perpetuus reddatur, ac propa- gatio caelestis doctrinae ad omnes futuras genera- tiones extendatur: quapropter Ipse elegit et ad hunc finem destinavit suos discipulos, ac sua propria potestate investitos sic misit in mundum: Euntes docete omnes gente s, baptizantes eas in nomine Pa- tris et Filii et Spiritus Sancti: docentes eas sere are omnia, quaecmnque memdavi vobis. Et ecce ego -) Ephes. II, 19—22. •’) Ephes. II, 1—7. 4 ) Joann. Ill, 16—17. 5 ) Joann. XVIII, 37. *) Ephes. II, 14. 17. fedele attaccamento alia Croce di Cristo, piu ancora spero di ritrovarvi corroborati nella virtu per mezzo dello Spirito Santo, perche oso chiamarvi con S. Paolo a ) non ospiti e peregrini , ma concitta- dini dei santi , che siete della famiglia di Dio; edi~ ficati sopra il fondamento degli Apostoli e dei Pro- feti , pietra maestra angolare essendo lo stesso Cristo Gesii. Secondo la dottrina dello stesso Apostolo sopra tale fondamento Voi quindi siete insieme edificati in abitacolo di Dio mediante lo Spirito, e 1’ edificio costruito sopra tale pietra angolare tutto insieme connesso s’innalza in tempio santo del Signore, onde consegue non essere altro lo scopo della mia missione a Voi, miei Desideratissimi, che quello segnato dal predetto Dotlore delle Genti: affinche ciascun membro della famiglia di Dio cresca per ogni parte in Cristo! — Con tale avviso io pure mi presento al Venerabile Clero ed al Diletto Popolo delle due unite Diocesi di Trieste e di Capodistria, null’ altro cercando che il Vostro spirituale van- taggio, e tutto impiegando me stesso alia Vostra elerna salute, accio ambedue le Diocesi, gia sorelle per antica istituzione e gloriosa fede, nella recente canonica unione si conservino egualmente care figlie della medesima Madre, la Santa Chiesa Cattolica. Iddio nella sua infinita misericordia non per- mise, che noi tutti, i quali eravamo per natura fi- gliuoli dell’ ir a, e morti pel delitti e peccati noslri 3 ), restassimo lontani da lui, ma voile mostrare le abhondanti ricchezze della sua grazia; e percliP si salvi il mondo, mandb il Figliuolo suo Unigenito , affinche chimque in lui crede, non perisca , ma abbia la vita eterna 4 ). Manifestatosi quindi qual luce vera, che illumina ogni uomo, che viene in questo mondo, e fattosi carne, onde abitare Ira di noi e dare anche a noi potere di diventare ligliuoli di Dio, s’annunzia Gesu Cristo stesso dicendo: Io a questo son nato , e a questo fine sono venuto nel mondo , per rendere testimonianza alia veritd: chi- unque sta per la veritd , ascolta la mia voce 0 ). Egli e quindi il maestro della verita ed il ricon- ciliatore tra il Creatore e le creature, che venne ad evangelizzare la pace a tutti , lontani e vicini 6 ); ma avendo compiuto nel suo immacolato Sacrilicio collo spargimento del proprio sangue la nostra re- denzione, ed essendo salito al Cielo qual Re di eterna Gloria e nostro Giudice, fu d’uopo che si perpetuasse il frutto della sua opera, e l’insegna- menlo della celeste dottrina s’estendesse a tulte le future generazioni, onde Egli elesse ed a questo fine destind i suoi discepoli, munendoli della pro¬ pria potesta colie seguenti parole: Andate , istruite tutte le genti, battezzandole nel nome del Padre , del Figliuolo e dello Spirito Santo: insegnando loro 3 vobiscum sum omnibus diebus, usque ad consum- mationem saeculi. 7 ) Qui crediderit et baptizatus fuerit , salvus erit; qui vero non crediderit, con- demnabitur . s ) Quum tabs sit institutio Apostolici ministerii, pari modo oirmes tneae intentiones et exhortatio- nes, omnes meae instructiones et labores directi esse debent ad conducendum Vos ad fontem divinae veritatis, per Vestram vocationem ad Fidem, lit operantes secundum eandem participes fiatis hae- reditatis fdiorum Dei, et viventes in Christo pacem habeatis in Yobis et verum gaudium in Yestra sancta conversatione. Ast quum et mihi iniiino et indigno servo divini mei Salvatoris collata sit potestas Apostolicae missionis, necessitate me sentio ob- strictum, ut inviolabilem conservem istam auctori- tatem, quam per me ipse exercet Salvator pro Vestra aeterna salute: ac hinc sequitur, quod omnis meus tacitus aut expressus consensus, quern praestiterim principiis sancto Evangelio oppositis, traditorem me constitueret Veritatis manifestatae de Coelo; siculi omnis mea admissio humanorum usuum, qui mandatis Christi contradicerent, promittendo salutem, ubi divinus Magister pronuntiavit damna- tionem, quam maxime punibilis foret infidelitas erga Deuin meum et exsecranda defraudatio animarum Yestrarum. Judicate itaque Vos ipsi, Dilectissimi Dioecesani, si ego aliud possim a Vobis quaerere quam reverentiam erga Auctoritatem, qua sum in- signitus pro Vestra spirituali salute, submissionem erga Veritatem, quam praedicare debeo, obedien- tiam erga Praeceptn, quae publicaturus sum; merces vero Yestrae devolionis, Vestrae fidei, Vestrique obsequii in Legem sanctam Dei Vobis praeparata est ab ipso Salvatore, qui erit quoque Vester Judex. Juxta has paucas considerationes erit nobis quoque licitum, nostrae missioni applicare verba S. Pauli 9 ): Sic nos existimet homo ut ministros Christi et dispensatores mysteriorum Dei. Sed non im- pediente excellentia et dignitate hujus coelestis vo- cationis minime in hoc jam nos justificatos reputa- mus; qui judicat nos, Dominus est: unde participes sublimis ministerii atque gravis solliciludinis pastora- lis cum eodem Apostolo nos quoque attestamur, aequo animo nos paratos esse ad sufFerentiam, si vo- cemur stulti propter Christum, cos autem prude/i- les in Christo; nos injirmi, vos autem fortes; vos no biles. j nos autem ignobiles; si accident, ut male- dicamur, benedicemus; persecutionem patientes su- stinebimus; blasphemati obsecrabimus. Reverentes igitur Vestram sapientiam, et magni aestimantes Vestras virlutes, sulFerentes pariter ignorantiam niullorum et plangentes caecitalem aliorum nec non perversitatem quorumdam, Nos aliud desiderium non portamus quam illud, ut formetur in Vobis, Di- lectissimi, spirituale aedilicium, quod consurgat in gloriam temp I i Christi, quod liat, ut verificetur eliam di ossermre tutto quello che io m ho comandato; ed ecco che io sono con voi per lutti i giorni sino alia consumazione del secoli . 7 ) Chi crederd e sard battezzato , sard salvo: chi poi non crederd , sard condarinalo . 8 ) Tale essendo F istituzione delF Apostolico mi- nistero, certamente tutte le mie intenzioni ed esor- tazioni, i miei insegnamenti e le fatiche devono essere direlte a condurvi alia fonle della divina verita, chiamandovi alia Fede, allinche operando secondo questa partecipiate dell’eredita dei figliuoli di Dio, e vivendo in Cristo, abbiate pace in Voi e vero gaudio nella Vostra santa conversazione. Es¬ sendo pero anclie a me inlimo ed indegno servo del mio divino Salvatore conferita la potesta delFApo- stolica missione, necessariamente mi sento obbligato di conservare inviolabile quell’ autorita, la quale per me esercita lo stesso Salvatore a Vostra eterna salute: e ne consegue, che ogni mio tacilo od espresso consenso alle massime contrarie al santo Vangelo sarebbe un tradimento della Verita stessa manifestata dalCielo; siccome ogni mia condiscen- denza alle pratiche umane, che stessero in oppo- sizione ai comandamenti di Cristo, promettendo sal- vezza dove il divino Maestro pronuncid dannazione, sarebbe la piii punibile infedelta verso il mio Dio ed un esecrando inganno alle anime Voslre. Giu- dicate quindi Voi stessi, Dilettissimi Diocesani, se io possa chiedere altro da Voi che riverenza per F Autorita, di cui sono investito a Vostra spirituale salute, umiliazione alia Verita che devo predicarvi, ubbidienza ai Precetli che vi saro per annunciare: la mercede poi della Vostra divozione, della Vostra fede e della Vostra osservanza della santa Legge di Dio vi e assicurata dal medesimo Salvatore, il quale sara pur Vostro Giudice. Dielro queste semplici considerazioni ci sara quindi lecito d’ applicare anche alia nostra missione le parole di S.Paolo 9 ): Cost noi consideri ogniino , come ministri di Cristo e dispensatori dei misteri di Dio. Ma non ostante l’eccellenza e la dignita di tale celeste vocazione,noi non ci crediamo per questo giagiustifi- eati; chi ci giudica eilSignore: onde partecipando del sublime ministero e della grave solleciludine pastorale col medesimo Apostolo, noi pure protestiamo, di solfrire volentieri d’ essere chiamati stolti per Cristo , e voi prudenti in Cristo; noi deboli , e voi forti; voi gloriosi , e noi disonorati; e se fossimo male- detli, benediremmo; perseguitati , avremmo pazienza; bestemmiati. porgeremmo suppliche.. Rispettando per- cio la Vostra sapienza ed onorando le Vostre virtu, siccome pure tollerando F ignoranza di molti, e compiangendo la cecita di altri, e la perversila di taluno, Noi altro desiderio non nutriamo che quello di formare in Voi, Dilettissimi, lo spirituale edilicio, che s’ innalzi a gloria del tempio di Cristo, allinche si verilichi in noi tutli il frulto della fervidissima preghiera dello stesso divino Redentore, la quale 7 ) Matth. XXVIII, 18-20. 8 ) Marc. XVI, 16. 9 ) 1. Cor. IV, 1 et seq. 2 4 in nobis omnibus fructus fervidissimae orationis, quam ipse divinus Redemptor in ultima node morta- lis suae vitae ad suum caelestem Patrem direxit: 10 ) hoc est, ut servali in nomine Dei et sanctificati in veritate sermonis Dei , nos credentes in Jesum Christum simus consummati in unum , sicut divinus Pater et Unigenitus Films unum sunt; ut cognoscat mutidus infmilum amorem aeterni Patris in omnes filios Adam et nos uniti cum Christo videamus cla- ritatem ejus! Suffulti igitur hac validissima intercessione ipsius Filii Dei penes suum et communem Patrem totius generis humani fiduciam tenere possumus, fore ut turn Nobis in Nostro Episcopali ministerio, (Dei u ) enim sumus adjutores) , turn Vobis Dilectissimi, (qui Dei agricultura ed aedificatio estis) nunquam desit juvamen contra adversas potentias: veritas scilicet doctrinae contra errores humanae sapientiae, spes securae possessionis aeternorum bonorum contra persecutiones et pericula mundi, scutum Creatoris contra seductiones principis tenebrarum. Haec fidu- cia nunquam a Vobis potest auferri, imo semper magis firmabitur in animo Veslro, si consideratis, 12 ) quod empti estis pretio magno, sanguine Dei-homi- nis , et accepistis Spiritum adoptionis filiorum Dei , quare et membra vestra templum sunt Spiritus sancti, qui in vobis est, quern habetis a Deo, et non estis vestri. Hoc modo, Dilectissimi! nos evadimus dome- sticiDei, sed consequitur, ut quodcumque membrum hujus Corporis crescere debeat per omnia in Christo, ac ita construatur spirituale aedificium et consurgat in templum sanctum Domini: opus igitur est, ut cognoscatur adhuc fundamentum hujus spiritualis aedificii, ut praeparentur fulcra ejusdem molis et in- dicetur fastigium constructionis, quae omnia S. Au¬ gustinus 13 ) comprehends verbis: Domus Dei cre¬ dendo fundatur, sperando erigitur, diligendo per- ficilur. * * * Sicut primum studium cujuscumque prudentis architecti illuc dirigitur, ut aedificium in designatione approbatum solido superstruatur fundamento, Nostra quoque praecipua diligentia coaedificandi Dilecti Gregis juxta doctrinam magni Apostoli in formam gloriosi templi Dei viventis in id tendat oportet, ut inveniatur secura et inconcussa basis desideratae constructionis: ast idem Doctor Gentium jam ani¬ madverts, 14 ) fundamentum aliud a nemine posse poni, praeter id quod positum est, quod est Christus Jesus, sicut hie est lapis angular is spiritualis aedi¬ ficii. Ex bis recte deducitur, domum Dei, cujus Fideles constiluunt partes, non posse superstrui alii fundamento, quam Veritati revelatae per Jesum ,0 ) Joann. XVII, 11—24. ■*) 1. Cor. Ill, 9. n ) 1. Cor. VI, 19-20 et Rom. VIII, 15. 13 ) S. Aug., de verb. Ap. H ) 1. Cor. Ill, 11. egli diresse al suo celeste Padre nell’ultima notte della mortale sua vita; 10 ) cioe, che custoditi nel nome di Dio e santificati nella veritd della parola di Dio noi credendo in Gesii Cristo siarno consu- mati nell’ unitd , come una sola cosa sono il divino Padre e 1’ Unigenito Figliuolo; affimche conosca il mondo l’ infinito amore dell’ eterno Padre verso tutti i figli ifAdamo , e noi uniti con Cristo veg- giamo la Gloria sua l In appoggio di tale validissima intercessione dello stesso Figliuolo di Dio presso il suo ed il comune Padre di tutto il genere umano possiamo quindi con fiducia riprometterci, che tanto a Noi nel Nostro Episcopale ministero (imperocche n ) noi siarno cooperatori di Dio) come a Voi Di- lettissimi (che siete cultura ed edificio di Dio) non manchera l’assistenza contro le potenze avverse: cioe la verita nella dottrina contro gli errori del- 1’ nm ana sapienza, la speranza del sicuro godimento dei beni eterni contro le persecuzioni ed i pericoli del mondo, lo scudo del Creatore contro le se- duzioni del principe delle tenebre. Questa fiducia non puo mai esservi tolta, anzi ricevera sempre maggiore fermezza nell’animo Vostro, se considera¬ te, 12 ) che siete si ad comperati a caro pre&zo , col san- gue dell’ Uomo -Dio, ed avele ricevuto lo spirito di adozione in figliuoli di Dio , onde le vostre membra sono tempio dello Spirito Santo, il quale e in voi, ed e stato a voi dato da Dio, sicche non siete di voi stessi. In questa guisa, Dilettissimi, noi formiamo la famiglia di Dio , ma ne viene di conseguenza che ciascun membro debba crescere in ogni parte in Cristo, perche sia costruito lo spirituale edificio e s'innalzi a tempio santo del Signore: resta quindi di conoscere il fondamento di questo spirituale edificio, di trovarne il sostegno e di vederne il fastigio, e tutto ci6 ci insegna S. Agostino colie parole: 13 ) La casa di Dio credendo si fonda, spe¬ rando s’ innalza, amando si compie. * # * Essendo il primo pensiero d ! ogni prudente architetto nel costruire la fabbrica secondo 1’ ap¬ proval disegno, di porre solide fondamenta, ne- cessariamente anche il Nostro principale studio nel formare del Diletto Gregge nel senso del grande Apostolo un glorioso tempio di Dio vivente, deve essere diretto a trovarne sicura ed inconcussa base: ma gia ci avverte lo stesso Dottore delle Genti, 14 ) che altro fondamento non pud gettare chic- chessia fuori di quello che e stato gettato , ch' e Cristo Gesii , siccome questi e parimente la pietra angolare dello spirituale edificio. Ne si deduce ret- tamente, che la casa di Dio, di cui i Fedeli co~ stituiscono le parti, non possa avere altro fonda- 5 Christum, imo potius Illi ipsi qua Verbo divino ma- nifestato in Carne. Eu haec ipsa est Veritas, quam anhelabant Palriarchae circumdati tenebris idola- triae; haec Sapientia quam inquirebant philosophi in scholis et solitudinibus; haec Lux, quam aspi- ciebant Prophetae in visionibus futurae beatitudinis; hoc praeconium pacis, gaudii, gloriae, quod procla- mabant Apostoli; hie Liber dictatus ah ipso Spiritu Dei, sanctum Evangelium. Stabilita hunc in modum basi, super qua con- slruendum est templum Dei, quisque percipit esse Fidem in Christum, super qua homo mortalis se erigit ad aeternitatem vitae et consequilur haeredi- tatem coelestis Paradisi; nec potest esse dubium circa infallibilitatem credendarum veritatum ac circa genuinum sensum doctrinae evangelicae, si conside- ratur infinita Sapientia et Sanctitas ipsius divini Magistri, et examinalur modus, quo disposita fuit successiva praedicatio doctrinae salulis. Enimvero Jesus Christus antequam ascenderet ad caelestem gloriam pro semelipso substituit Pastorem universi gregis, eidemque concessit omnes facultates neces- sarias ad spirituale regimen omnis populi et omnis linguae in loto mundo; quapropter convertens nomen Apostoli sui Simonis, ei dixit: 15 ) Tu es Petrus et super hanc petram aedificabo Ecclesiam mean , et portae inferi non praevulebimt adversus earn. Et tibi dabo claves regni caelorum: et quodcumque ligaveris super terrain., erit ligatum et in caelis: et quodcumque solveris super terrain , erit solutum et in caelis. — 16 )pasce agnos meos; Pasce oves meas. Justa igitur de causa SS. Patres semper con- siderabant Cathedram S. Petri velut Matrem et Ma- gistram omnium ecclesiarum, quacum unili omnes reliqui Episcopi Orbis calholici ac constituentes juxta talem formam Apostolicum Magisterium exul¬ tant de certitudine victoriae super quascumque in- fernales potentias, et super errores odiumque sae- culi. Fideles itaque unicae, verae et catholicaeEc- clesiae superfluum ducunt timorem, ut purae aquae salientes ex fonte divinae Revelationis unquam turbidentur squalore falsae doctrinae, quum caele- stis Rex, qui luce aeterna terram illuminavit, dans- que se ipsum in praedain mortis vicit mortem, ac relinquens vilam revixit et dedit vitam immor- talem, promiserit divinum suum adjutorium dicens dileclis discipulis suis: 17 ) Ecce ego vobiscum sum omnibus diebus, usque ad consummationem saeculi. IS ) Qui vos audit, me audit , et qui vos spernit, me spernit. — Consolatus est postea afllictos Aposto- los ad finem terrestris sude conversationis, dicens: I9 ) Ego rogabo Patrem , et alium Paraclitum dabit vobis , ut maneat vobiscum in aelernum. Quum ego abiero , mitlam ad vos Paraclitum, Spiritum veri- tatis , qui vos docebit omnem veritatem , propterea '=) M a till. XVI, 18-20. ,c ) Joann. XXI, 15-17. ") Matth. XXVIII, 20. 18 ) Luc. X, 16. , IS ) Joann. XIV, 16 et XVI, 7. 13. mento, che la Verita rivelata in Gesu Cristo, anzi Lui stesso qual Verbo divino manifestatosi in Carne. Questa e la Verita che sospirarono i Patriarchi circondati dalle tenebre delF idolatria; questa laSa- pienza che cercarono i lilosoli nelle scuole e nei romitaggi; questa la Luce che videro i Profeti nelle visioni del beato avvenire; questo Pannunzio della pace, della gioia, della gloria, che pubblicarono gli Apostoli; questo il Libro dettato dallo stesso Spirito di Dio, il sanlo Evangelio. Stabilita in tal modo la base del sanlo tempio di Dio, ognuno vede essere la Fede in Cristo , sulla quale Y uorno mortale s’ innalza all’ eternita della vita, e raggiunge 1’ eredita del celeste para- diso; ne vi puo essere dubbio sull’ infallibility della credenza e sul genuino senso della dotlrina evan- gelica, se si consideri 1’ infinita Sapienza e Santita dello stesso divino Maestro, e si ponga mente al modo, con cui fu ordinate il successivo insegna- mento della dottrina di salute. Infatti Gesu Cristo prima d’asepndere alia celeste Gloria sostitui a s6 medesimo il Pastore dell’ universo gregge, e gli concedette lutte le facolta necessarie alio spirituale governo d’ ogni popolo e d’ ogni lingua in tutto il mondo: imperocchd cangiando al suo Apostolo Simone il nome, gli disse: 15 ) Tu sei Pietro e sopra questa pieira ediftchero la mia Chiesa, e le porte deir inferno non avranno form contro di lei. E a te io daro le chiavi del regno dei cieli, e qua- lunque cosa avrai legala sopra la terra, sard le- gata anche nei cieli , e qualunque cosa avrai sciolta sopra la terra, sard sciolta anche nei cieli. — 16 ) Pasci i miei agnelli , pasci le mie pecorelle. Giustamente quindi i SS. Padri sempre ris- guardarono la Cattedra di S. Pietro qual madre e maestra di tutte le altre chiese, colla quale uniti tulti i Vescovi dell’ Orbe cattolico e formando in tal guisa il Magistero Apostolico esultano per la certezza della viltoria sopra tutte le infernali po- tenze, e sopra gli errori e V odio del secolo. Fe- deli dell’ unica vera e caltolica Chiesa, percio re- putano superfluo il timore, che mai potesse essere intorbidata da falsa dottrina la pura sorgente della divina Rivelazione, per che il celeste Re, che illu- mino la terra colla luce eterna, e vinse la morte dandosi in preda alia morte, e lasciando la vita rivisse e diede vita immortale, promise la divina sua assistenza, cosi assicurando i suoi diletli di- scepoli: 17 ) Ecco che io sono con voi per tulti i giorni sino alia consumazione dei secoli. — IS ) Chi ascolta voi, ascolta me, e chi voi disprezza , dis- prezza me. — Consold poi gli afflitti Apostoli alia line della sua terrestre conversazione colle parole: 19 ) Io pregherb il Padre , e vi dura un altro Avvocato, affnehe resli con voi eternamente. Quando io me ne saro andato, vi mandero il Paracleto , lo Spirito di verita, che vi insegnerd tutte le verita: ed 6 6 idem Salvator alio loco declaravit 20 ): Qui Eccle- siam non audierit , sit tibi sicut ethnicus et publiccmus. Beati igitur Vos, Dilectissimi Dioecesani, qui scilicet constituitis partem lmjus sanctae societatis, estisque membra Ecclesiae, quam ipse fundator Jesus Chrislus commisit regendam Vicario suo, Romano Pontilici, Ecclesiae dico, quam Lactantius 21 ) vocat fontem veritatis , domicilinm fidei, templum Dei , quo si quis non intraverit, et a quo si quis exiverit, a spe vitae aeternae alienus est; animad- vertens etiain S. Cyprianus, 22 ) quod habere non possit Deum patrem , qui Ecclesiam non habet matrem. Gratias igitur agite divinae Misericordiae, quae ab his jucundis litoribus depulit tenebras ethnicorum atque finem imposuit sanguinolentis sacrificiis idolatriae jam primis saeculis salutis christianae; quae his Sedibus Episcopalibus ser- vavit gloriam et utilitatem Apostolici ministerii; quae has terras non minus ab atrocitate inimici temporalis prosperitatis defend'd quam a falsis prophelis et mendacibus magistris humanae sa- pientiae! Eodem tempore dirigite ad thronum Omnipotentis Dei Vestras preces, el invocate vestros sanctos Patronos et Protectores triumphantes, ut haec Fides acquisita sanguine VestrorumMartyrum, confirmetur in Vobis, et fortes Vos reddat ad luctan- dum cum mundo, quo fiat, ut sitis parati ad perdendum oinnes thesauros terrae, amoenitates vitae et quod- cumquetransiturumbonum, irno vitamipsam, dummo- do servetur Fides velut fundamentum spei immortalis. Certi autem, Dilectissimi, de Veritate et innixi infallibili Judicio Ecclesiae Jesu Christi, semper rectae et adjutae a Spiritu Sancto , non est cur timeatis, ne templum Domini ruat deliciente solido fundamento, aut caelesti doctrinae immisceantur humanae mentis inventiones: ast Vestrum studium ad id converti debet, ut etiam Vos juxta praefixam regulam exstruatis spirituale aedificium, et quanto magis hoc in altum extollitur, eo tirmius sit fultum, ut lluctus maris non rodant muros et venti non concutiant parietes, ac ita praecipitet aedes. Omnis Vestra Spes quietae connnorationis, beatae pacis, futurae prosperitatis, et veri boni, quod expectatis a domo Domini, certe evanesceret, si Vos ipsi, ex quibus connexion est spirituale templum Dei, non essetis praediti fortitudine ad resistendum adver- sis potentiis et tentationibus mundi; irno extra ornnem salutem poneremini, si dimoto lapide angu- lari, qui est Christus ipse, nulla basis Vobis re- maneret, super qua illaesa persistat expectatio beatae aeternitatis. Sicut Apostoli, qui solummodo in praesenlia divini Magistri se credebant securos et extrema trislitia erant oppressi ad nuntium separationis ab Eodem, 23 ) etiam nos opus habemus caelestis auxilii, ut simus cusloditi a malo et habeamus gloriam , quae data >erat eidetn nostro Salvatori; et ad hanc Matth. XV’m, 17. sl ) Lactant. t,. IV, de vera sapient. qyp r - Lj de unit. Eccl. Joan. XVII, 11—12. percid che il medesimo Salvatore soggiunse in altra occasione: 20 ) Chi non ascolta la Chiesa , ab- bilo in conto di gentile e di pubblicano. Beati quindi Voi,DilettissimiDiocesani, che for¬ mate parte di questa santa societa, e siete membri della Chiesa affidata dallo stesso fondalore Gesii Cristo al suo Vicario, il Romano Pontefice, di quella Chiesa, che Lattanzio 2I ) chiama fonte di verita, domicilio di fede , tempio di Dio, e chi non vi entrasse o vi sortisse , sard privo della speranza di vita eterna; osservando anche S. Cipriano, 22 ) che non pud avere Dio per padre, chi non ha la Chiesa per tnadre. Ringraziatene quindi la divina Misericordia, che bandi da queste belle spiaggie le tenebre del pa- ganesimo e fece cessare i sanguinosi sacrifici del- P idolatria gia nei primi secoli dell’era crisliana; che conservo a queste Sedi Vescovili la gloria e il vanlaggio dell’Apostolico ministero; che difese queste terre non meno da fieri nemici della tem- porale prosperity che da falsi profeti e mendaci maestri deli’umana sapienza! Nello stesso tempo innalzale al trono dell’ Onnipotente le Voslre preci ed invocate i Vostri sanli Patroni e Protettori trion- fanti, affinche questa Fede acquistala col sangue dei Vostri Martiri sia confermata in Voi e Vi j'enda forti a sostenere la dura lotla col mondo, lacen- dovi disposti a perdere anche i tesori della terra, le gioie ed ogni fugace bene, anzi la vita stessa, purche conserviat e la Fede, fonda/nento