DOMINO DORINO 1ICII-EPISCOPO GOBITIENSI PEINCIPIS DIGNITATE INSIGNITO, S0LI0 PONTIFICIO ASSISTENTI, ORDINIS LEOPOLDINI MAGNA CRUCE DECORATO, SACR. C. R. AP. MAJESTATI A CONSILIIS INTIMIS, MEMBRO CONSILII IMPERII IN DOMO SUPERIORI, NEC NON CONTENTGS PROVINCIALIS GORITIENSIS, KOBILI CIYI ROMANO METROPOLITAE MUNERIS ARCHI-EPISCOPALIS ANTE XXV ANNOS SUSCEPTI GLORIOSAM MEMORIAM RECOLENTI FILIALI CUM DEVOTIONE GBATULATUK QI7ID^M GORITIENSIS SUMPTIBUS AUCTOMS. TYPIS R. MILIC. -■ - «$$» J S kšmždž— pcipe clementer, quaeso, exiguum hoc Tui episcopalis jubilaei monumentum. aMJj^sEEkrVa @rf) Quod Tihi offerre audeo, „photographia“ est, ut aiunt, gloriosi Pontificatus Tui divini ipsius Soliš luce impressa seu pida sertogue e divinis floribus nexo, ut decet, redimita, vel — ut darioribus fortasse verbis utar — operim TUOVUVU, pia recordatio ac virtutum TudVUitl justa laus est e sacrarum literarum locis contexta. Disposui autem sententias colledas ita, ut primum communi ob jubilaeum Tiiuni laetitiae locus detur, deinde archi- episcopalis muneris momenta et acta ac virtutes quaedam, quibus Te, Princeps, insignem praebuisti et adhuc praebes, leviter attingantur, postremo senectus Tud venerabilis, laboris nempe et virtutum praemium, divinis verbis praedicetur. Sententias — paucissimis immutatis — ipsis verbis, quibus a sacris audoribus sunt expressa, protuli, putans, dieta sensaque facile ad TudS res accomodari posse. Gravissima eloquia hic Rosita, ad Tg traducta, veritati plane consona esse, non vana praedico affirmatione; nam et Tu ipse ea audiebas, et audire jubebas alios. Hanc morim Tuoruvi seu agendi rationis imaginem ut adumbrarem, amor er ga Tg filialis et gr ati animi sensus suasor auctorgue extitit; si aliter fecissem, officio defuisse miki viderer. Gratum igitur acceptumque Tibi sit hoc meum utcumgue exile munusculum. Ceteram, ut Tg, indidgentissime Princeps, Deus O. M. nobis diu sospitem et incolumem servet, ardentissimis precibus orat rogatgue humillimus et devotissimus Presbgter gnidam Archidioeceseos =«3=t>*= -«K>"= =~W S ° +JL XXIV. JUNII MDCCCLXXX. $ JScce Sacerdos magnus, qui in diebus suis placuit Deo. .y9£xurge Jerusalem, 1 ) et sta in excelso (Bar. 5, 5.); et vide jucunditatem venientem tibi a Deo (Bar. 4, 36.). Lauda filia Sion; jubila Israel; laetare et exulta in omni corde, filia Jerusalem! (Sopli. 3, 14.). Exultet terra, laetentur insulae 12 ) multae! (Ps. 96.). Clanges buccina .... sanctiticabisque annum (šemi) quinquagesimum, .... quia jubilaeus est (Lev. 25, 9— 12.). Sumite psalmum, et date tympanum, psal- terium jucundum cum cithara (Ps. 80, 3.), quia sanetus dies Domini est (2. Esdr. 8, 10.). Plaudite manibus; jubilate Deo in voce exultationis (Ps. 46, 2.): jucunditatem et exul- tationem thesaurizavit super illum (Eccli. 15, 6.). Excelsum fecit Aaron (Eccli. 45, 7.); addidit ei gloriam (Eccli. 45, 25); corona aurea super mitram ejus (Eccli. 45, 14.). — Dextera Domini fecit virtutem, dextera Domini exaltavit me (Ps. 117, 16.). A Domino factum est istud, et est mirabile in oculis nostris (Ps. 117, 23.). Dicat nune domus Aaron: Quoniam in saeculum misericordia Domini (Ps. 117, 3.). — Audivit — et laetata est Sion (Ps. 96, 8.) . . . ob sanctificationem jubilaei (Lev. 25, 12.). Electio — consecratio — solemnis in Metropolitanam ingressus. Annis 185 4. et 185 5. faetus est ad nos ser m o Domini, dicens: Dabo vobis pastorem juxta cor meum et pascet vos scientia et doctrina (Jer. 3, 15.). Elegi eum ex omnibus tribubus Israel mihi in sacerdotem, ut ... . portet Ephod coram me (Deut. 21, 5.). Nec quisquam sumit šibi honorem, sed qui vocatus est a Deo, tam- quam Aaron (— Andreas). (Hebr. 5, L). Tulit ergo Samuel 3 ) cornu olei, et unxit eum in medio fratrum ejus. (I. Reg. 16, 13.). Pontifex (est), i. e. sacerdos maximus inter fratres suos, super cujus caput fusum est unctionis oleum et cujus manus in sacerdotio consecratae sunt, vestitusque est sanctis vestibus (Lev. 21, 7.). — In jubilo et in clan- gore buccinae (II. Reg. 18.), in tympano et choro, in chordis et organo, in cymbalis bene- sonantibus (Ps. 150) .. . ingressus est in templum Domini 4 ). (Luc. 1, 9.). Oratiouem faciebant omnes sacerdotes, dum consumaretur sacrificium Jonatha inchoante, ceteris autem respondentibus (II. Mach. 1, 23.). ') Jerusalem, filia Sion (Jerusalem) = Goritia, filia Aquilejae. s ) Insulae sinus Flanatici et maris Adriatici. 3 ) Ant. Aloys. Wolf episc. Labacensis 3. Jun. 1855. ’) Sediš Arcbiepiscopalis solemn. possessionem adiit 24. Junii 1855. Serum agendarum initium a studiis et sapientia ductum. Vir sapiens fortis est: et vir doctus — robustus et validus (Prov. 24, 5.). Dili- gite lumen sapientiae omnes, qui praeestis populiš (Sap. 6, 23.). Hanc amavi et exqui- sivi a juventute mea (Sap. 8, 2.). Si intraverit sapientia in cor tuum et scientia animae tuae placuerit: consilium custodiet te, et prudentia servabit te . . . (Prov. 2, 10.). Oma- mentum aureum prudenti doctrina et quasi bracMale in brachio dextro (Eccli. 21, 24.), . . . ut potens sit exhortari in doctrina sana . . (Tit. 2, L). In omnibus teipsum praebe exemplum bonorum operum in doctrina, in integritate, in gravitate (Tit. 2, 7.). Solicitudo ecclesiarum; cura animarum. Volo vos scire, qualem solicitudinem habeam pro vobis . . . (Coloss. 2, 1.); ... qui praeest, — in solicitudine (Rom. 12, 8.). Custodite igitur solicite animas vestras. (Deut. 4, 15.). — Exiit primo mane, . . . circa horam tertiam, . . . sextam, . . . nonam . . . con- ducere operarios in vineam suam (Mattb. 20. 1—5.). Rogate . . . dominum messis, ut mittat operarios in messem suam (Luc. 10, 2.), ut possim constituere per civitates et per singulas ecclesias presbyteros. (Tit. 1, 5.; Act. 14, 22.). Transibunt multi dies in Israel absque Deo vero, et absque sacerdote doctore et absque lege (II. Paral. 15, 3.) 1 ). Pater- familias . . . plantavit vineam 2 ), et sepem cicumdedit ei, et fodit in ea torcular, et aedifi- cavit turrim . . . (Mattb. 21, 33.). Studii theologici reformatio; novi professores et Seminarii rectores. Assumite gladium spiritus (Eph. 6, 17.). Non recedet volumen legis ab ore tuo . . . (Josue 1, 8.). Labia enim sacerdotis custodient scientiam et legem requirent ex ore ejus (Mal. 2, 7.). Sapientia aedificavit šibi domum, excidit columnas septem. (Prov. 9, 1.). Et quosdam quidem posuit Deus in Ecclesia . . . doctores (I. Cor. 12, 28.). Guria reformata; — judicium eccl. institutum. Tu autem (Esdra) secundum sapientiam Dei tui, quae est in manu tua, constitues judices et praesides (I. Esdr. 7, 25.). Et cum fuerit controversia, stabunt (sacerdotes) in judieiis meis et judicabunt (Ezech. 44, 24.), .... non hominis exercentes judicium, sed Domini (2. Paral. 19, 5.). — Acceptus est regi minister intelligens (Prov. 14, 35.). In medio fratrum rector illorum in honore (Eccli. 10, 24). Super faciem scribae imponet honorein suum (Eccli. 10, 5.). Ecclesiae erectae v. restauratae et consecratae. Domine, dilexi decorem domus tuae . .. (Ps. 25, 8.). Asceiulamus ... mundare sancta et renovare (I. Mach. 4, 36.). Ego autem totis viribus meis praeparavi impensas domus Dei mei (Paral. 29, 2.); et populum . . . vidi cum ingenti gaudio (tibi) offerre donaria (pro temp lis sel.) (I. Paral. 29, 17.). Erexit tabernacula (ecclesias) unxitque et sanctiiicavit cum omnibus vasis . . . altaria similiter et omnia vaša (Num. 7, 1.). Episcopi consecrati; — sacerdotes ordinati. Applica quoque ad te Aaron fratrem tuum, cum filiis suis de medio filioram Israel, ut sacerdotio fungantur mihi (Exod. 28, 1.). — Impositis capiti ejus manibus (Num. 27, 23.), vestivit pontificem subucula linea accingens eum balteo et induens eum tunica hyacinthina, et desuper humerale imposuit, quod . . . aptavit rationali, in quo erat ‘) Penuria sacerdotum. ’) ,,Andreanum“ (i. e. Seminarium puerorum). - = . — *H> doctrina et veritas. Cidari quoque texit caput. . . tulit et unctionis oleum, quod fundens super caput Aaron unxit eum et consecravit (Lev. 8, 7—12.). Filios quoque ejus oblatos vestivit tunicis liueis . . . (Lev. 8, 13.). Et unxit principes in gente sua (Eccli. 46, 16.). Unctio eorum in sacerdotium sempitemum proficiat (Exod. 40, 13.). Sacr. Confirmationis. Imponebat manus super illos et accipiebant Spirituin sanctum (Act. 8, 17.). Gampanarum benedictio. Vox Domini super aquas multas, Deus majestatis intonuit. . . et in templo ejus omnes dicent gloriam (Ps. 28, 3. 8.). Fkcercitia spiritualia pro sacerdotibus. Admoneo te, ut resuscites gratiam Dei, quae est in te per impositionem manuum mearum (II. Tim. 1, 6.). Sacerdotes tui induantur justitiam (Ps. 131, 9.). Mundamini, qui fertis vaša Domini (Is. 52, 11.). Visitationes canonicae. Quam pulchri super montes pedes annuntiantis et praedicantis pacem . . . prae- dicantis salutem . . (Is. 52, 7.). Ecce ego ipse requiram oves meas, et visitabo eas (Ezech. 34, 11.). Sicut visitat pastor gregem suum in die, quando fuerit in medio ovium suarum dissipatarum; sic visitabo oves meas . . . et pascam eas in montibus Israel, in rivis et in cunctis sedibus terrae (Ezech. 34, 12—13) et pascam illos injudicio (Ezech. 34, 16.). Concilium Vaticanum. Convenerunt apostoli et seniores videre de verbo boe. Cum autern magna con- quisitio fieret, surgens Petrus dixit: Viri fratres, vos scitis, quoniam ab antiquis diebus Deus in nobis elegit, per os meum audire gentes verbum Evangelii, et credere (Act. 15, 6 — 7.). Fidei et amoris vinculis cum Bomano Pontifice conjunctus. Tu es Petrus et super liane petram aedificabo Ecclesiam meam .... Et tibi dabo claves regni coelorum (Matth. 16, 18—19.). — Pasce oves meas (Joan. 21, 17.). — Confirma fratres tuos (Luc. 22, 32.). — Post annos tres veni Jerosolymam videre Petrum, et niansi apud eum diebus quindecim (Gal. 1, 17.). — Petrus servabatur in carcere. Oratio autem fiebat sine intermissione ab Ecclesia ad Deum pro eo (Act. 12, 5.). „ Quidquid benedixeris, benedicatur“. Ecce sic benedicetur (omnis) homo, qui timet Dominum (Ps. 127, 4.). Palatium restauratum et ampliatum; praedium melius redditum. Domum (etiam) suam aedificavit (Andreas) (III. Reg. 7, L). Et domuncula, in qua sedebatur ad judicandum, erat in media porticu (III. Reg. 7, 8.). — Vinea mea coram me est (Cant. cant. 8, 12.) . . . et plantavi eam electam (Is. 5, 2.). Quid est, quod debui ultra facere vineae meae (Is. 5, 4.)? Beligiostis et timens Deum (Act. 10, 2.). Cum oratis, non eritis sicut hypocritae (Matth. 6, 5) . . habentes speciem quidem pietatis, virtutem autem ejus abnegantes (II. Tim. 3, 5.). Orabo špiritu, orabo et mente (I. Cor. 14, 15.). ^.- ■■ ■ =«&* Sacerdotum aliorumgue tenuitas pecunia sublevata; egentium et ptochotrophii cura; „Mons pietatis u , u. a., reformatus. Cum effuderis esurienti animam tuam et animam afflictam repleveris., requiem tibi dabit Dominus semper et implebit splendoribus animam tuam . . . et eris quasi bortus irriguus (Is. 58, 10—11.). — In pietate autem (ministrate) amorem frater- nitatis, in amore autem fraternitatis charitatem (II. Petr. 1, 7). Beatus, qui intelligit super egenum et pauperem (Ps. 40, 2.). S. M. Imperatori ex animo deditus. Reddite ergo, quae sunt Caesaris, Caesari (Matth. 22, 21); non est enim potestas, nisi a Deo (Rom. 13, L); ideo necessitate subditi estote.propter conscientiam (Rom. 13, 15.). Obsecro igitur, primum omnium fieri obsecrationes, orationes, postulationes, gratiarum actiones pro.regibus, et omnibus, qui in sublimitate sunt. (I. Tim. 2, 1 — 2.). Deum timete, regem honorifieate (I. Pet. 2, 17.). At Imperatore amplissimis honoribus ornatus. Glorificavit (Dominus) illum in conspectu regum (Eccli. 45, 3.).' Et dedit ei rex gloriam (III. Esd. 8, 4.) . . . et collo torquem auream circumposuit. (Gen. 41, 42). Sic honorabitur, quemcumque rex voluerit honorare (Esth. 6, 11.). Digni ecclesiastici viri honore ajfecti. Qui bene praesunt presbyteri, duplici honore digni habeantur, maxime, qui laborant in verbo et doctrina. (I. Tim. 5, 17.). — Non vos me elegistis, sed ego elegi vos. (Joan. 15, 16.). Ego sum pastor bonus. (Joan. 10, 11.) Quid vultis? in virga veniam ad vos, an in charitate et špiritu mansuetudinis (I. Cor. 4, 21.)? Qui misericordiam habet, docet et erudit quasi pastor gregem suum (Eccli. 18, 13.). Seniorem ne increpaveris, sed obsecra ut patrem; juvenes ut fratres (I. Tim. 5, 1.). Charitas patienš est, benigna est (I. Cor. 13, 4.). * * * Corona dignitatis senectus . . . (Prov. 16, 31.), et dignitas senum canities (Prov. 20, 29.). — Corona senum multa peritia et gloria illorum timor Dei (Eccli. 25, 8.). Et dedit Dominus ipsi fortitudinem, et usque in senectutem permansit illi virtus (Eccli. 46, 11.). Ferrum et aes calceamentum ejus. Sicut dies juventutis tuae, ita et senectus tua (Deut. 33, 26.). Renovabitur ut aquilae juventus tua (Ps. 102, 5.). Corona senum filii filiorum (Prov. 17, 6.); ego senui et incanui; porro filii mei (sacerdotes) vobiscum sunt (I. Reg. 12, 1.). Coram cano capite consurge et honora personam senisT (Lev. 19, 32.).