VirSJ DOCTRINA DOGMATICA ROMANO- CATHOLICA MILITANTIS E C C L E S I M, O VAM CHRISTUS D El FILIUS, DUM IN HUMANIS AGERET, SUPRA PETRUM PETRAM, AC ROMANOS PONTIFICES PETRI SUCCESSORES ^EDIFICAVIT, adversus quam port^e inferi NON PRtEVALEBUNT, Puhlica C o n cer t a t i oni expofita Labaci in Aide Gloriofiffimae Virginis in Coelos Affumptae Anno Reparatae falutis MDCCLXIII. Menfe Augufto die Vrofugnantibus V.P. FRANC XAV. BELLITSCH, & Rel. Fr. BENEDICTO MULLEI, Ord. Min. Strift. Obferv. Theologige Studentibus. P R M S I D E P -P- SIMEONE PURGER, ejusdem Sacri Inflituti Ss. Theol. Le&ore Generali. cum facultate_supertorum. ^ ^ A C I, typis Joannis Georgii Hbftusr, Inclyt. Provinc. Carniolise Typographi, De Vera Chrijli EccleJuL I. E Vangelicam de vera Chrifti Ecclefia propommus Do&rt- nam, qua Hsereticis & viam veritatis Evangelicae , & viam falutis seternae aperire, atque pertot , ac tanta ere- dibilitatis motiva adeo evidenter oftendere intendimus; ut nemo finai mentis prudenter amplius dubitare poffit •, quamam vera ut illa Ecclefia, quam multis Prophetarum vaticiniis ut Ifai. 2. a v. 2., & 6. v. 9. prsenuntiatam , multis Patriarcharum figuris in Lege veteri ut Gen. 6. a v. 14. & c. 14. a. v. 18. adumbratam Chri- ilus Dei Filius , verus Legislator a Deo miffus in Lege Evam gelica inftituit, atejue omnem hominem, d fecus aeternam velit confequi falutem , ut eam ingrediatur, obligavit Marc. 1 6. v. 15. E untes in munduvn nnivevjum pr Bičate Evnngelium omni creatura . . . p nutem non crediclerit , condemnabitnr. Indubitatum ergo fuppo- nimus: D ari in tenis militantem Chrifti Eccleftam , cujus legitima eft hsc deferiptio, quod fit ccetus , Jen congregatio jidelium , unam 9 Undemaue fidem projitentium, in eorundem Sacramentornm communione , Jiib Regimine legitimorum Pafornm , ac pratcipue Romani Pontificis tan- Qwn Supremi Capitis , in tenis Vicavii Chrifti. Nec audiendus eft hic Eve Launojus , five Renzius perperam autumantes ly Jiib himine Pajlormn effe novum additamentum antiguis Catholi- cis penitus ignotum ; audiant enim Paulum Apoftolum , dum a Mi leto mififfet Ephefum , Majores natu exhortantem Ačt. 20. ditmdite vobis , & univerfo gregi , in quo vos Spiritus S. pojhit Epi - fcopos vezen Eccleftam Dei; quod ipfum primis jam Ssculis docue- A 2 ■ ruat funt Ss. Patres Irenseus 1 . 3. contra Hserefes c. 3. S. Cyprian. Epift, 69. ad Papianum cum aliis , & Chriftus ipfe Ecclefiam fub Re- gimine effe voluit, cum dixiffet Petro Joan. 20. Pajce oves mm, n. Ut autem Hseretici fiat im in principio jam excogitatse a fe Dodtrinae errare poffent; illico a defcriptione Ecclefise inceperunt; nam III. mox Sseculo pod Chriftum natum dicebant Donatifa ve- 1 ram Chrifti Ecclefiam effe congregationem Jolirn proborum, quidm Donatifarum. Novatiani Ecclefiam effe congregationem eorum, qui mmquam in graviora peccata Jimt lapfi cina confejjionem pdei. Hune errorem Sseculo V. fufcitarunt Pelagiani docentes Chrilti Ecclefiam effe congregationem perfefforum nullnm peccatum babentium. Hos tan¬ dem Sseculo XVI. fecutus efl Luther us dicendo Ecclefiam effe songregationem Sanfforum. III. Quis autem in hujusmodi deferiptionibus Ecclefise latentes non animadvertit errores Evangelicse veritati aperte repugnantes ? au- dent enim Novatores ifti Divinam Chrifti ipfius inftitutionem pervertere ; nam fi Ecclefia Chriffi ex Jufiis duntaxat, & St» £Hs conftaret; peccatores autem a veris Ecclefise membris penituS excludi deberent, dicant: cur Chriftus in Ecclefia fua Sacruffl Pcenitentiae Sacramentum inflituit Joan. 20. dicens Apoftolis: A’ cipite Spiritum Sancium , quorum remiferitis peccata, remittuntiir cist cur fub interminatione seternae damnationis pcenitentiam agendam prsecepit ? Luc. 13. Si pcenitentiam non egeritis , omnes Jimul fr ibitis. Iufuper fratrem, fi peccaverit, ad Ecclefiam deferri mam davit Matth. 18., & fi non Ecclefiam audierit , fit tibi ficut cus , &J 9 Publicanus, quod certe de levi culpa non intelligendu®' Si autem Chriftus tanquam benignus Pater peccatores in Ecclefia patitur, cur a nobis ex gremio Ecclefise ejici deberent- Nec putent ifti: Sacram ipfis Scripturam patrocinari, cum p eC ' catores ex Patre Diabolo, aut Filii Diaboli 1. Joan. c. 3. Spi^f! Chrifi non babere Rom. c. 8- dicantur ; nam multis titulis Fit 11 Dei efticimur, creatione Deut. 32. vegeneratione , &T cbaritate *• Joan. e. 3. vita Chrifi imitatione Matth. 5. Evahgelica Dotlrinap' 0 ' pec fun lic cle! p 4 Au to tus ten con eni tai va & fo: nc Dj B el le til ec Ul t ( & 4 :pin Re- i fe int; ve¬ sta j (jiii inc am m- on ;U* BI 0‘ \3 BI 'C- ? ii r. \j i. i l * i r fejjionc i. Corinth. c. 4. Licet ergo peccatores ob deperditam per peccata Gratiam Sančtificantem Filii D e i non iint nominandi; funt tamen adhuc Filii Dei ob retentam verae fidei veritatem ; fic intelligendi Ss. Patres, qui aliquando peccatores noneffe inEc- clefia dicunt, ut inter alios S. Hieron. in com. ad Eph. 5. dicens, tjiti peccator ejl, ant aliqua Jorde maculatus , de Ecclejia CbriJU non po« teft appellari , nec Chrijlo Jubjedus dici. Fatendum ergo cum S. Aug. Trači. 6. in Joan. hi Ecclejia & bonos , d? malos ejje ; Jed tmquam grana , & paleas 9 eosque, ut eleganter Lambreht Sco« tusTračt. defide. D. 1. q. 7., ob deperditam Gratiam Sančtifican* tem vivere quidem vita Jidei; non tamen vita meriti. IV. Erravit & W'icleffus cum Calvino , qui Chrifti Eccleliam effe tmgregationem folum pradejiinatorum docebant. In hac fententia enimPagani, Turcae, aliique infideles nondum baptizati, quos tamen Deus aliquando ad veram fidem convertendos, & fal- vandos praefcit, jam in vera Chrifti Ecclefia effe dicendi forent, & Paulus adii perfequens Eccleliam Dei inter Ecclefiae membra foret numerandus , quod tamen ipfe Calvinus Edit. Genev. 1559. non admittit. Ideo S. Aug. Tr. 5. in Joan. Secundiim Prajcientiam DEI quam malta oves, nempe praedeftinaii, foris ! id eft, extra Eccleliam ; imam malti lupi. nempe reprobi, intus! id eft in Ec¬ clefia Chrifti. V. Evangelicam lgitur Dodrinam fequentes dicimus : Illos Ude- Es inter vera Chrifti Eccleliae membra numerari, qui facro Bap- tffmatis fonte initiati, unam, eandemque fidem profitentes , in e orundem Sacramentorum communione fub legitimis Paftoribus, praecipue Capite Romano Pontifice Chrifti Vicario exiftunt. P n de neque infideles , ut Turcae, Pagani ; neque Cathecumeni J- nili affeciu , & in voto ) vera Chrifti Ecclefiae membra dici pof- Un t; quia nondum funt renati ex aqaa, df Špiritu Sando. Joan.3.v<5. VI. Similiter Haereticos omnes a veris Ecclefiae membris exclu* l «ws; de his enim jam Apoftolus Epift. ad Tit. c. 3. admonuit; v i ■ A 3 Hare- ffaveticum bominm poji unm, vel alte vam correptionem devita, quia Jiibverfiis efi ; ... cim fit proprio judicio condemnatus: cj_uem omnes Ss. Patres fequuntur , ut Irenasus 1 . 3. c. 3. de S. Polycarpo rnultos hasreticos ad veram Eccleliam perducente. S. Cyprian, Epift. ad Jabajan. Aug. 1 . de fid. Cath. relatus cap. Firmijfim te • ne, & nullatenus dubites , omnern Baretkam , vel Scbifinaticiim mn Diabolo j &T* Angelis ejus aterni ignis incendio participandum ; niji ati finem Catholica incorporatus , &T 1 redintegratus fuerit Ecclefia. Etquo« modo gloriarl poffunt illi, fe effe de Chrifti Ecclelia , qui Ec« clefiam audire nolunt ? de quibus Chriftus Matth. 18., Si Ecclt • fiam non audiirit, fit tihi ficut JEtMcus , & Pnblicanus. Dicimus au« tem five fmt manifefii , live oceniti , illi nempe , qui externe fi« mulant fe effe Catholicos ; interne tamen Catholicae Ecclelia Dodrinam contemnunt, & abjiciunt: illi ficut limulate creduntj ita limulate ad Eccleliam pertinent; Deu m tamen decipere 11011 valent. De his Aug. 1 . 1. cont. Epift. Parm. c. 7. ait : Eos efi tantim dealbatos Chrifiiano Nomine. Dicunt quidem fufficere; fi ar« ticulos fnndamentales credant, & non fundamentales abjicianf. Sed quaero ab iplis, cur credant urnim ? cur non allos articulos? nunquid Deus minus verax eft in minima re revelanda, quaffl fit verax in maxima ? minime tamen ftbi perfuadeant, fe a pote- ftate, & jurisdidione Ecclefise Chrifti exemptos, cum per baptif- mum ingreffi ob indelebilem Charaderem femper fub Ecclefi® maneant jurisdidione ; in quo fenfu intelligendi funt Ss. Patres, qui aliquando Haereticos adhuc ad Eccleliam pertinere dicunt. vir. Infuper infignis error eft Vrotefiantium , qui veram Chrifti Eo clefiam invifibilem effe contendunt, de cujus rei faliitate vel ab ipfis vEthnicis Deos fuos puhlico cultu colentibus edocenturi arbitror enim , Deum puhlico, & externo cultu colendum dp judicabunt, & blafpheemum dicent illum, qui negaret: infuper ip“' met £requentant fua, quas habent Sacramenta ; Evangelii p r$ ' dicationem habent, utuntur baptifmo , quas omnia funt exte r ' na, fadis igitur atteftantur , quod verbis omnino temere negn n( ' A idiant igitur Divi&ujta de viftbilitate Eccleftae teftimonium 3 ' .. , . ' . Heg. Re; fit tpf & 1 les ut Lu tro k Di brc coi te. cit, m; ftu C1 te M Ei Ctl M fr, h (ji di ti S, tl % hs, nem trpo m ' te- cm rntt uo. Ec« :ck‘ au« li« lis n on f /leg. c. 8- v. 14. Convertit Rex ( Salomon ) fadem finim , & bendi- nit Ecclefia Ifrael ; omnis enim Ecclefia Ifnael fiabat. Audiant De um ipfum atteftantem Ifai. 61. v. 9. Fadiis perpetimm feriam eis (nem- pe veris fidelibus ) ... omnes, qui viderint eos, cognofcent eos. Cre- dant quoque verbis Chrifti, qui Eccleliam fuam fub fenfibilibus, k externis inftituit, ut praedicatione Evangefii Matth. 28, Eun- tes...docete omnes Gentes : adminiftratione externa Sacramentorum, it baptifmi: Baptizantes eos: confečtione Augulliffimi Sacramenti: Luc. 22. Hoc facite in meam commemorationem . Non tamen in con* troverliam vocamus Eccleliam effe invifibilem quoad dona fpiritua- k, & pugnam Jpiritualem, qua contra mundum , čarnem, & Diabolum militat; led vilibilem effe dicimus quoad unionem mem- brorum, feu fidelium in externa fidei profellione, Sacramentorum communione, & Hierarchica Gubernatione fub uno vifibili Capi* te. Videmus igitur haec externa, & ipfa credimus ex Divinae vera- citatls motivo a Chrifto in fua Ecclefia effe inftituta. • VIII. s? Nec minoris momenti error eft Novatorum , qui audent affir- m Kare univerfam Chrifti Eccleliam aliquando defecijje; fed Chri- e- fcim mendacem redarguunt ifti; non enim infallibile erit verbum f« Chrifti ad Petrum dicentis: Luc. 22. v. 32. Ego autem nogam pr o s te j ut non defciat fides tua. Non ftabit firma Chrifti promilfio , Matth. 16. v. 18- Et ponta inf eri non pr avale hunt adversiis eam , fi Ecclefia flante inferorum furore extinčla periiffet. Ideo S. Bern. cu ai aliis Ss. Patribus Hom. 79. Non deficiet genus Chnifiianonum h terna . . . venerunt flumina , fiaverunt venti, impegerunt in > (mi , non cecidit, eo quod fundata ejfet fupra petram ; petna anteni j trat Cbriftns. Itaque neque verbofitate Philojophorum , nec cavillationi- ; Haretkonm , vel gladiis perfecutorum poteft ifta, ant polenit un- : |wm feparani d chanitate DEL Quod fi vero nec Chrifto cre- • hunt Novatones , nec unanimi Ss. Patrum fentimine velint ad ve- ’ Evangelicam perfuaderi; quserimus ab ipfis id, quod ’ ••Aug. nervolo dilemmate 1 . 2. cont. Gaud. c. 8- Si vena fbnifii Ec- • penit ? qun entum Apofiolorum, Prophetarum. Ephef. 2. v. 20. XI. Quare affentiri non poffumus Proteftantibus finceram Verbi “d pradkationem, & legitimum Sacramentomm iijrim effe notas , ex Hdbus vera Chrifti Ecclefia dignofci. poffit, docentibuS ; quot B enim ffiim Sefe funt, quanquam e diametro fibi contradicentes, qua. rum tamen quaevis affirmat, fe habere Jinceram Verbi Dei pradiu- tionem, & legitimum Sacramentornm ujhm ? hoc praedicat Luthem, qui tamen Epiftolam ad Hebr., Jacobi, Apocalypiim inter Dei verba non recenfet; hoc idem dicit CaJvinus , qui tamen hos li- bros tanquam Canonicos agnofcit; & tamen uterque affirmat, fe habere finceram Verbi Dei praedicationem. Utri credendum? Videndum ergo prius, quae vera fit Ecclefia Chrifti, ad quam folam pertinet judicare, & decidere, quse fit pura, & vera Do čtrina Chrifti ; ideo Aug. 1 . cont. Epift. Fund. c. 5. Evangelio na crederem; niji me Catholica Ecclefia commoveret autboritas. NeceiTe eft quidem, in vera Ecclefia efle finceram Verbi Dei prsedica¬ tionem , & legitimum Sacramentorum ufum ; fed unde fciunt Sečtarii, in fuo ccetu has notas haberi ? qui tamen feipfoš invi- cem damnant, & adeo inconvenienter traducunt. Monet qui- dem Chriftus Joan. 5. Scrutamini Scripturas: & cum aliis Ss. Pa- tribus ait Aug. Epift. 105. In Scripturis difcimus Ecclefum. At Seri- pturam fuam legitimam,& Divinam efle prius fcire debentjan- tequam ex illa teftimonium proferant. XII. Ex allata a nobis hucusque Dočlrma fequitur manifeft£ con- tra Liber tinos, & (fiintiniftas , cum Chriftus Marc. 16. a v. i 5 ' Dočlrinam fuam, & Evangelium prsedicandum Apoftolis man- daverit addens ; (fd mn crediderit, condemnabitur ; tanturn unic 0 efle veram Chrifti Ecclefiam, extra quam seternae falutis coiife- quendae fpes nulla haberi poteft; nam iinus Dominus , ma frL> Ephef. 4. Si enim plures , ut illi fibi parfuadent, eflent Eccle- fise, in quibus falus aeterna obtineri poffet; aut Ecclefise illse un a ' nimiter docerent Dočlrinam fidei, quam Chriftus docuit: & eflet mm , non plures Ecclefise ? aut fi unanimem Chrifti Dočlri- nam non docerent: fequitur, eas fore falfas Ecclefias ; cum vina veritas contraria fibi efle non poffit: ideo prsemonuit Chri¬ ftus ipfemet Matth. 7. v. 15. Attendite a falfis Prophetis: pršem 0 ' nuit Petrus Epift. 2. c. 2. v. 1. Erunt Magiftri mendaces, qtti 'vtt* (hicent Sedi as perditionis. Quam igitur fpem seternse falutis habem Y . ? pol- ramo * pofl Chi K F deji dib bits ! fe: alii qu< cle mil tar lup fte: M: tm rai tu: de ad h A ad Ej ud Ih le: te fu bi ga $ poffunt, qul inter Sedaš perditionis oberrantes Dočlrinam Chrifti amplečti detre&ant ? XIII. Dicimus proinde illam, quam Chriftus inffituit, & Apofto- li praedicarunt, Jblam ejje Romano - Catbolicam, & Apofiolicam Ec~ dejkm. Hsec enim fola tot habet, tanta, tamque evidentia cre- dibilitatis motiva, ut nemo fanse mentis de ejusdem veritate du~ bitare poiiit; fola enim Romana Ecclelia Chriftum Authoreni fe habere, & Apoftolos Propagatores oflendit; nullus Author alius, nullum tempus, nullus locus alfignari poteft, per quem, (juando , & ubi incepiffet; nili usque ad D. Petrmn deveniatur, fuper cpiem Chriftus Matth. 16. .fuam aedificavit Eccleliam. O- llendit ex vaticiniis perfecutionum , quas Chriftus fuae praedixit Ec- cleiias Joan. 15. v. 2o._ Mementote fermonis mei, quem ego dixi vohis ... fi me perficuti Junt, & vos perfeqnentw. Matth. 10. v. 16. Ecce, eg& nitto vos , ficut oves in medlo luporum. Quaeunquam Ecclefia tot* tamque horrendas perfecutiones fuftinuit, quam Romano - Catboli- M ? impofiibile autem eft, ut illa inter tantos , tamque immaneS' turbines firma femper, & inconcufia manfiffet, atque a tot Ty- ranis, Principibus, Sečtariis, Haerefiarchis non fuifiet jam peni« tus extinda ; nifi altiori, fuperna atque Divina virtute evi- denter protečta fuiffe dicatur ; cum inter omnes prefTuras femper adhuc illuftrior mundo evaferit. Igitur impofiibile eft, ut hsec Rommo- Catbolica Ecclefia non lit illa, quam Chriftus inftituit, & Apoftoli praedicarunt, Ecclefia. Oflendit ex mirabili Gentium ad eam converfione , quam de vera Ecclefia praedixit Ifai. 2.v.2. in novijfimis diebus praparatus mons domus Domini.. .& jluent a d eam omnes Gentes , quas viri Apoftolici nullo rerum tempora¬ lni, nullo divitiarum fcenore illečti inter tot vitae pericula, to- ^ratas pro Chrifto contumelias, atque ludibria, vincula, & ca- ^as; ovina tamen femper, quam a Chrifto didicerunt, man- jdetudine ad Romanae Ecclefiae Gremium deduxerunt, de qui- )lls tot, ac tantse authoritatis Hiftorici dant teftimonia, qua i ne- gare extremae foret infaniae. Interim dicant adhuc Confejfionifia, y ^111 Ecclefiam Romanam primis V, Sseculis veram agnofcunt, & B Z poftea poftea de&cifte ajunt: quam aliam nobis Eccleliam affignabunt J non iuam ; cum ejus authores' poft duodecim Saecula in mun- dum primo fint nati. Quam.igitur aliam? li nullam: igitur per XII. Saecula praevaluerunt inferorum portae adversiis Ecclefiam? perierunt 'omnes , quotquot per illa Saecula vixerunt Viri fančli- fate innocentia, vitae probitate, ac miracubs illuftres ? fruftra per integra illa Saecula lančtum Evangelium erat depraedicatiim? iruilra onmia Sacramenta, ac falutis remedia ? manifellam Se- jftariorum nemo non videt fallitatem Chrilli promillis, Provi- dentise Divinae, & ipli fanae rationi repugnantem. Audiant igi¬ tur , & credant Auguft. lib. i. de Symbol. cap. 6. Ipfa nji Ecclefia Sanda , Ecclejia una, Ecclejia vera, Ecclejia Catbolica , contra omnes bdrejes pugnans, pugnare potefi; expugnari non potefi. Agno- fcant igitur, ii falvari defiderant, Romanam effe veram illam, quam Chriftus inftituit, Ecclefiam ; nam extra Ecclefiam veram non datur falus; cum qui non crediderit, condemnabilur. De Primatu D. Petri, ac Romanorum Pontificum Sliccefforum ejus: alMfflroini Q Uantum Proteftantes in Primatum D. Petri anlmis ardeant; nemo eft, qui non videat ; fed nemo elt etiam, qui nifeftos eorum errores non animadvertat. Ifti igitur; nili D 1 * vinae Providentiae ordinationem, infallibilem Chrifti promiflioneni, Ss. Patrum tam Gracar um, ut S. Athanafii, Bafilii, Cyrilli, Chrp foftomi; quam Latinorum , ut Hilarii, Ambrolii, -Hkronjflrff Auguftini teftimonia rejicere velint ; D. Petro Primatum autboritd 'de Anniverf. fuse affumpt. diead Pou¬ ki- Petrus, & ■ milit, injids Siiccejjoribiis. Quae enim alias Clirilli frovidentia, fr ovili perpetuo diurnum tantum Paftorem praefe- dffet ? Non tamen afferereintendimus, Petri Succeffores eundeni l> [ doniš particukribus , & privilegio perfonali fuccedere, ut donb ^inguarum, miraeulorum &e.; fed dicimus cum Aug. in Pfalnu l °t quadam d. Cbriflo ad Perjonam Petri di&a fuijfe, quadam vero, ^ gerit Perjonam Ecclejia propter PrinMtum, quem in Dijcipulis ha - ^, Jicut eji : Tihi dabo claves. Inconvenienter proin Adverfarii fMibet a' Chrifto ad Petrum di&a in Succeffores ejus detorquentv at inter alia illud eft : Vade retro 'me Satana. Marc. 8-v. 33. ubi i )e ffonalto errati reprehenfio duntaxat infinuatur. • : r * m. Porto legitimum Petri Smejforem eum efte dicimus, quem fc. cula omnia* quem Ss. Patres, quem Concilia, quem univerfa per orbem Ecclefia agnofcit, nemp e Romanum Pontijicem. Pr Jjfefto in- fignis amentiae notari deberet ille, qui Julium Casfarem Roma- n um Imperatorem unquam fuiffe temere negaret, quem tamen faecula omnia , omnes Hiftoriographi, & omnium gentium um- nimis traditio.fuiffe narrat. Quem igitur Ss. Patres venerati funt: 'S. Irenaeus vicinus temporibus Apoftolorum 1 . 3. c. 3. Epiphan. Haer. 68- S. Cypr. 1 . 4. Epift. 8- Ambrof. Aug. Hieron. quem Concitia: Nicaen. I. in primordio nafcends Eccleiiae celebratuni, quod a Sylveftro tune Romano Pontifice exoravit: (Jmdquul m■ tem conJUtuimus in Cone. Nicano , precamur oris veftri conjortio confrni - tur. Concilium Florent. in litteris Union., quod contra Grsecos aliquos Primatum Romani Pontificis negantes tandem conciliari- ter ponuntiavit: Definimus , S. Apojlolicam Jedem in univerfum .orkffl tenere Primatum , CT’ ipfam Romanum Pontijicem ejje B. Petri Principi Apojlolonm SucceJJbrem , & venim Vicarium CbriJU; & novilfm 13 Concilium Trident. Seff. 24. c. 1. Quem ipft Jmperatores Romei'- Aurelianus in caufa Pauli Samofateni, Valentinianus Epift- ^ Theod., Juftinianus Nov. 131. Tit. 14. & nos venerari de b emu 3 ! effe SucceJJbrem D. Petri. Perperam igitur quorumdam Patrum t e ' ftimonia proferuntur, qui aliquando Apoftolos cum Petro p^ s confortio, & poteftate effe dicunt, ut Cypr, 1.2. c. 2. de unit- Ecclefiae; difcernere enim oportet, quando Ss. Patres de potefe' te Apoftolorum communiter ipfis a Chrifto data, quando vero de Primatu loquuntur. Citant quorumdam Conciliorum Decreta, & Canones, ut vulgatum illum Canon. Concilii Nicaeni: Juti41$ autem mos perduret; fed principium Canonis ejusdem fubticent- Ecclefia Romana Jemper babuit Primatum: antiqims autem mos n &e. Ci¬ tant Concilium Chalced., in quo Epifcopus ConftandnopolitaflU 5 cum Romano Pontifice aequalis authoritatis definitur, & Cafl- 9 ' & 17.; ficut & in Concilio Ephef. ad. 4. appellationem ad Ep' copos Conftantinop. & Jerofolym. fieri debere fancitum erat; cuiu tamen Chalcedon. Concilii Patres ačt. 16. decreverint: Sedem. R°' manam ejje omnibus, & per omnia primam , & Concilium Ephef .Ul v a& *• ad.: tolla ritat' nit; Con H E tire} hp Ale tis m mir lili! bie C01 ten Suj ti. me ad So 1 k h j tio tic 1) ar th te ut ufas iper din- >ma- men um- unt; han, nem um, :COS ari- tai ips me ni: a d US) te- :cS ut* la* de & it ti i* J5 ?: n V: £ g & 2. Sed quid mirum ? mos enim eft Sečlams, ut veintatem tollant, verba demere, mat ar e, addere, aliena Jubftituere; ut ex ve¬ jate falfum elicere poffint; quod in ipfo Concilio Chalced. Cve- nit; cum abfentibus jam fedis Apoftolicae Legatis Annatolius Conftantinop. Epifcopus indučtis in partem fuam aliquot Epifco- pis plures canones fraudulenter fubftituit, quos Leo Summus Pon- tifex reprobaverat IV. Haud pariim a Catholica veritate alienos fe reddunt lili, qui hpm Oecumenico Concilio fubjiciunt; vicini enim funt profcriptae ab Alexandro VIII. propofitioni An. 1690. 7. Decemb. N. 29. Fu- tilis, ac toties convulfa ejl de Pontificis Romani Jupra Concilium Oecume- mm authoritate: vicini funt anathemati, quod in die Ccense Do¬ mini ferri folet, quo prohibetur appellatio ad futurum Conci¬ lium Oecumenicum a fententia Romani Pontificis, cui haud du- bie reftitiifent Epifcopi, fi authoritatem Romani Pontificis fupra Concilia Oecumenica non agnofcerent. Non ad Concilium, fed ^ Petru m dixit Salvator concedens fupremi Regiminis Authorita- : Pafce agnos .... Pafce oves meas. Abfurdum proinde foret Supremum Paftorem ovium fuarum fubjicere imperio, & potefta- tL Credant ergo verbis Chrifti; fed etiam ipfis Conciliis Oecu- ^enicis: Nicmn. I. in Epift. ad B. Sylveftrum, Chalced. in Epift. ®d S.Leonem Magnum; Quibus (ajebant Ss.Patres ad Leonem) tu ¥dem tanquam caput 'praeras. Con. Latteran. fub Leone X. Sefs. 11. $olum Romanam Pontificem pr o tempore exiftentem tanquam authoritatem fifer onima Concilia habere. Et novilfime Trident. Self. 25. c. 21. ^firemo Sandi a Synodus omnia, dtf Jingula Jiib quibuscunque clauftilis , ^ verbis, qua de moram reformatione . .in boe faero Conci- ti°ftatuta Jimt f d e clar at, ita decreta fuifje, ut in Us falva femper dtif tl p'itas Sediš Apoftolica &fit, & ejfie intelligatur. Infuper qua ra- f _Qne Concilia Romanum Pontificem Vicarium Chrifti, SucceJJbrem Petri, CaputJitpremim , Paftorem univerfalis Ecclefia, Patremfimn, ‘jPpellare potuilfent; nili hac ipfa appellatione fupremam ejus au- l0 ntatem fe recognofcere indicare voluiffent ? Intelligimus au- decerto , non vero in Schiftnate de d o Romano Pontifice, pro- 1 Ipfuni Concilium Conllant., quod Adverfarii ačt4. in corr- tra- L trarium adducutit, ad. g. intelliglt; ideo Martinus V., qnxcm- eiliariter in hoc Concilio ada funt, folummodo approbavit. Quod ipfum ab Eugenio IV. in Concilio Balileenfi fadum conftat, qui Conftit. Infcrutabilis , & Conflit. In arcano omnia decreta, quae con- tra Romanae Sediš authoritatem ftatuere ad. 33. aufi funt, caffa- vit penitus, & annullavit. De Infallibilitate Romani Pontificis, feu infdllibili Judice Contfbverjidrum Ecclejia. intr Jud tro 1 I. A dmittendum effe aliquem Controverjiarum ffndicem in Ecclefia : Chrifti, qui exortas in materia jidei, Religionis, & morim difficultates, atque dubia refolvendi infallibilem habeat poteftate® Non ignorabat DEUS, plurimas difficultates in Ecclefia fua exorituras : igitur neceffe erat; ut Eccleiiae fuae de Judice pro- videat, cujus ultimae refolutioni ftandum erit. Telli s eft evi- dens nimis experientia , quot Dodrinae varise , nova dogmata ( quot fedae circumferantur, de quibus praedixit Petrus 2. Epi A Erunt in vobis Magijlri mendaces, qni introducent Sedi as perditionn ■ praemonuit Paulus Hebr. 13. v. 15. Dočirinis variis , pmf' nis nolite abduci, & Chriftus ipfemet Matth. 7. v. 15. AttendiU \ faijts Prophtis: E igitur nullus in Ecclefia fit Judex, qui fuptf- mam, & infallibilem aDEO habeat authoritatem, veram Chfi lli proponat Dodrinam , & vera a falfis difcernat. Profed 0 omnia incerta , omnia dubia, omnia nobis erunt ambigua, neC falus aeterna poflibilis; cum fides Divina, & Religio a BfO revelata debeat effe certiffima, ita, ut homo iirmiter, & infalh* biliter credere debeat, haec effe, quae DEUS re vela vit. Quofl 1( J' do enim certo, & infallibiliter credere poffemus, inter tot Set*' pturas , quae circumferuntur, Traditiones, quae dantur, haS el j e legitimas, &Divinas; nili legitimus adfit Judex, qui haec ell e Divina infallibilem habeat authoritatem determinandi. Sequit ,Jf igitur, Judicem in Ecclefia Chrifti debere effe infallibilem : in ds omnibus, ex quorum defedu univerfali Eccleiiae, & l^ ul ; aniiinarum non fatis provifum effet. Clarum, & apertum, r intri- fun Joa 21. pet. %< Pai te eo 1 Ch cla h iffli cla nei } de: au: ta h V eo E ! 4» 4 i tt' C k m- iod qui on- Ha- e Jia »i m. iia •o- d :a, % s.' ri¬ li ■& ri¬ to ’C O lii y. i' f« fe u' te ti intricata magis forent negotia. Vifibilem, & perceptibilem; qula Judex Communitati, cui prteefl:, debet efle accommodatus. II. Quam gra viter igitur errant Proteftantes, qui ultimum Con- troverfiarum Judipem Sacram Scripturam elfe volunt, exclusaomni alia regula , & vivo Judice Controverfiarum. Dicunt fe per ip- funraiet Chriftum ad Scripturam tanquam ad Judicem dirigi Joan. 5. Scrutamini ScripMtras, Scrutentur igitur, & invenient Joan. 21. dici Petro: Pajce oves-Meas: Matth. 16. v. 18- fuper Petrum petram aedificari Eccleiiam : dari ipfi claves Regni ccelorum. Credant ergo Scripturas: agnofcant Petrum, & Succeffores ejus Paftores fuos. Et fi Scriptura adeo clarus, & ultimatus eftju- iex, iit fecundiim ipfos in iilo Matth. 26. Comedite, & Ubite ex (o Otmes: in quo Commuiiionem fub utraque fpecie fidelibus k Chrifto praeceptam effe volunt; dicant: ciim Chrillus Matth. 6 . clare dixerit: Cim jejunaveris, mg e caput tuum, & fticiem tuam lm? cur non ungunt caput, & lavant faciem, quando jejunant? itno cur jejunium plane condemnant? Dicant item , ciim adeo clarum fit Chrifti dičlum Matth. 10. Nolite pojjidere neque mmm r Km argentum, neqne pecuniam: cur non obediunt Scripturas polh- dentes argentum, peccuniam, & aurum ? dicunt, non poili(lere auraai,& peccuniam tantumApoftolis dičlum: dicam; &illud bibi- te Apoftolis a Chrifto dičtum fuilTe. Et ut luce meridiana lit clarius: Lutherus fuam habet Scripturam Judicem, Calvinus fuam: uter- litigat, alter contradicit alteri. Quis hic eritjudex, qui e °s componet ? fequantur ergo potius conlilium D. Aug. L. cont. Kpift. Fund. c. 5. Evmgelio non crederem; niji me Catholica Ecclejus Mhoritus commovereL in. In longe pejus judicium abeunt Novdtores d QuMtinifiis param ^ifferentes, qui fufflante fpiritu nequitiie jpintum primtum Con- jroverliarum. Judicem invenerunt \ quem apud Vaiemb. tom. r. bontrov. 1. de trip. rat. cred.ilc depingunt: Ouidqmd brnim Mfd r W Mtditd Sacrd Scriptura mtidit, id d Špiritu Sanfio mjpiratum cer- ^ienmt. Sed quse janua flagitits, fceleribus, omxiiumque gene- C mm rum vitiis a mentitoifto fpiritu aperietur, & peffima efFroeni li- Bertati confulet ? quae exinde ficlei, Religionis, rerumque omnmm confufio, atque turbatio ? Dum Sečtariorum Spiritus fibi invi- cem contradixerint, nullum alium Judicem agnofcentes, Iftos meritd dixerimus effe interillos, de quibus Ezech. c. 13. V a Pro- phetis mjipientihus, quiJequunturfpiritumJiium, fir 1 nihil videni,,,, vident vana, & divinant mendacia. Audent enim ex ipfo DEI ver- bo hunc ementitum fpiritum argumentari; inique interpretantes Divinas Promiffiones, quibus DEUS veris fidelibus copiofiores gratias, internas illuftrationes, & fpecialia infpirationum Emi¬ na fe daturum promiferat dve in veteri, ut Ifai. 54. v. 13. Po- nam .... univerjbs filios tuos dočios d Domino Jerem. 31. v. 33. Dabo legem mam in vijčeribus eonrn: five in novo Teltamento, Joan. Epift. 1. c. 2. Non nece/se habetis, ut aliquis doceat vos, Jed a- £Ho ejiis docet vos de omnibus. Secpiantur igitur monitum Joan. Epift. 1. c. 4. Nolite omni fpiritui credere; fed pr ob ate fpiritus; fi M DEO fmt; quia ut Petrus Epift. 2. c. 1. Omnis prophetia ScriptuH propria interpretatione non fit; ideo , qui proprio fpiritu eandeni interpretari audet; hic, ait Paulus Epift. ad Tit. c. 3., Proprio judicio condemnatus eji. IV. Dicendum eft ergo cum Ecclefia Catholica, eum infallibilem Controverftarum effe Judicem, quem Chriftus conftituit, eipe infallibilem promiftt afliftentiam ; Petnim nempe , ejiisque leffi mos SucceJJbres Romanos Pontifices. Ideo infallibile dicimus SupreiM in Ecclejia Capitis Romani Pontijicis non foliim in fed etiam e%t^ Concilium Oecummcum ex Cathedra loquentis judiciim'; quam autliO' ritatem Chriftus fe a Patre fuo Petro in perfona impetraffe eviden - ter nobis infmuat Luc. 22. v. 32. Ego autem rogam pro te, ut ^ dejiciat Ji de s tua: & tu aliquando converfis conjirma fratre s tuos? non enim fruftra hsec funt: Pro te , jides tua, tu, conjirma fratre s tuos> fed ut intelligamus, peculiare aliquid Petro a Chrifto effe iinp e ' tratum. Precepit Petro Joan. 21. Pajce oves meas: Dočtrina ne®' pe; non autem utique dubi/i, vel / 'alfa: igitur infallibiU; & cUl11 Matth. 16. Porta injieri non pravalebmt adversks Eccleliam : n e( 3 uS praevalebunt adversus petram, & fundamentum; non enim Funda- * • nientm 11 mentum ab sedificio ; fed aedificium a fundamento accipit firmifa« tem. Nec in Conciliis Oecumenicis Patres aded folliciti femper inftitiffent, ut a Romano Pontifice eorum decreta confirmaren- tur; fi fallibilem, erroribus obnoxium , & infaliibilem authori- tatem eundem a Chriito non habere credidiffent; quod ipfum ex Apoftolica Traditione didicerunt; ciim ante Concilium Nicse- numl. ad An. 327. per III. Ssecula nullum Oecumenicum cele- bratum fuiflet; attamen Sseculo I. Petrus haerefim Shnonis Magi i Linus, Cletus, Clemens Nicolaitarum : Saec.II. Anacletus Marcio- vifiarnm : Saec. III. Vidor I. Mohtanum, Origenem, &c. damnarint. V. Cum Paftor univerfalis Ecclelise Romanus Pontifex commif- fas fibi oves non tantum jidei; fed etiam morum Dodrina pafcere debeat; infaliibilem Spiritus S. alllftentiam non in ficki duntaxat; fed etiam decretis morum pro univerfali Ecclelia editis agnofcimus; non enim alias infallibilis Chrifti Promiffio firma flaret; fi admit- teret, ut Romanus Pontifex, cujus Dodrinam Ecclelia recipere tenetur, perversa morum Dodrina praecipiendo vitia , & virtu- tes prohibendo oves pafceret. Non tamen inficiamur, Roma« num Pontificem in caufis civilibus, humanis fcientiis, quafiionibiis fa- mere perfinalis , fintentiis d fi ut privato Doti or e propofitis, & hu- jusmodi errare poffe ; fed dicimus, cum infallibilis authoritatis privilegium Petro, ejusque Succefforibus concefium fit, ne poit« inferi adversus Ecclefiam praevaleant; ideo tune infaliibilem di- dmus Romanum Pontificem; cum Supremum munus docendi uni- Ve rfam Ecclefiam in rebus fidei, morumque exercet, cum v obrn¬ ete obligandi omnes fideles* ad credendum fide Divina. VI. Infaliibilem bane Romani Pontificis autboritatem & in fa&is b°gmaticis , feu connexis cum jure veneramur contra iniquam c -Jan - ffiftarum hanc Romano Pontifici denegantium opinionem. Prse- Chriftus inEvangelio, furreduros Pfeudo-Prophetas, qui maent multos: prsemonuit Paulus Hebr. 9. DoSiniiis variis, cfi pe~ Zgrmiš nolite abdm. Igitur neceffe eft in Romano Pontifice uni- C 2 verfa- yenalis Ecclefiae Paftore intailibilem effe authoritatem, qui veri. tatcm a mendacio : Dobrinam veram a faifo dogmate, & Evan- gelicam veritatem a fedis perditionis difcernat. Non igitur fus eonfulunt faluti Janfeniftse obfequioso fno , ut vocant, Jilentid : a- terne ob reverentiam Apoftolicae authoritati debitam profcriptas propofitiones non admittere; interne tamen eas ut Catholicas ere- dere; ait enim Paulus Rom. io. v. io. Corde enim (netent) čredi- tur adjujiitiam ; or e autem confejjio Jit ad falutem. VII. Infuper notatas iniquitatis eft error JVicleffi docentis tefte Tho' ma WaldenliTom. 3. de Sacram. c. 12. Vapcm errare pojje in Ca- nouizatione SanBorm; non minus ac Regem JEMopa, aut Tur c m, mit Sultanmn. Sed non mirum; nam ut error errori ferviat, csecus. caeco ducatum prseftet, & ambo in foveam cadant; neceffe eft, caufam , feu fundamentum veritatis, atque luminis e medio tol- lere. Tollunt ifti infallibilitatem Canonizationis , ut cultum Sandorum, & Gloriam Dei , qui in Sandis fuis laudatur Pfalffl. 150., e medio tollere poffint. At impoflibile eft, & plane re- pugnans Divinas Providentise , ut Eccleftam univerfam per plu- ra Saecula tam turpiter errare permifliffet, cultumque Sandorum tot evidentibus adeo Divina; fuae Omnipotentiae prodigiis ftbi pb' eitum oftendiftet. Cum igitur Sandorum Canonizatio graviffi- mum lit Religionis negotium, quod quidem dirette ad moreš per- tinet, cum fit de cultu Religiofo, indire&e adfidem, cum obli' get ad firmiter credendum, canonizatum beata frui immortaliM' te, Sixtus IV. in Canonizatione,S. Bonaventura: Hune SanB 0 ejje Ji de liter, firmiter que teneri deber e decernimus. Bonifacius IX. S. Birgitta: decernimus, declaramus, clefinimiis eam ab univerfali clefa vener ari deber e ; nemo; nift Divinae Promiflioni, & Veraci* tati injuriofus efte velit, in graviflimo ifto negotio infallibift 111 Romano Pontifici Spiritus S. afliftentiam negabit. m F cej. Po Qr nu fet cei & tat ex im en M p. fit P< fu pi ¥ te tii h h- s 1: v h. a I e VIII. Addimus & aliud commentum Wicleffi, atque Hujfii de Sacv 1 * ^ Reliriojorum Omnibus adeo inique loquentium: Illos d Diabolo adif ventos t ^eri* ran- fus a- ptas ere- 'edi- ho’ Ču¬ di :us; i, ol- im m. ■e- u* m a- 5- r- i* t e :* a F rntos ejje: Sanctos, qui illos infiitnerunt, peccdffe: ingredientes Reli~ g'mm, ant Ordinem aliquem eo ipjo inhabiles acl objervanda Dei Pr a« cepa, & per conJeqnens ad pervemendum ad Regmim edovum ; ideo Pontificem in approbandis Religiofis Ordinibus errare poiTe. Quod, quam inique fit dičlum, D.Thomas Opufc. 19. c. 4. in» nuit: Cim aHqna Religio per Sedem Apoftolicam in/lituta ejl , manifefie feddmnabilem ojlendit, qui talem Religionem damnare conatur; cumfa- cer Religioforum Ordo non iit aliud, quam publicum vitae genus Evangelicae Dočlrinas a Chrifto traditae perfečtionem in Pauper- tate, Caftitate, & Obedientia profitentium. Audent igitur in- excufabili temeritate Divinam Chrifti Dočtrinam impetere, atque improbare, qui, quod verbo docuit, exemplo firmavit; docuit enimMatth. 5. v. 3. Beati pauperes Špiritu, v. 8- Beatimundo c or de: Matth. 19. v. 21. Si vis perfeBus ejje , vende , qm babes, & da puperibus . . . fequere me. IX. Cum igitur manifefta adeo, &evidens, adeo firma, & certa fit Promiilio Chrifti, qua fupremo univerfalis Ecclefise Paftori Petro, ejusque Succeftbri Romano Pontifici infallibilem Divinse protečlionis afiiftentiam ufque ad finem mundi adfuturam promiferat * ne inferorum portae praevaleant; vel hsec fufficeret, a tam gravibus calumniis Romanum Pontificem vindicet, in- tocpias eft enormis illa de jfoanna Papifja , quas fedifle ab hsere- ticis fingitur in fede Pontificia ad An. 855- qua profettb putidifjinu Hulu ejl; per ipfas fabulantium contradičliones prodita. Dicunt W ementitum Pontificem annis duobus, & V. menfibus poft ^ Leonem IV. fedifte ; cum tamen inter eundem, & Benedi&um ejus immediatum Succefforem diebus duntaxat XV. fedem v acalTe Synchroni, & probati teftentur Authores, Anaftafius, Ado Viennenfis ; quin Hincmarus Rhemenfis Epift. 26. ait, fe Romam ad Leonem IV. nuncios, qui tamen non jam Leonem, fed Benedičhim Pontificem in demortui Leonis locum Medlim funt venerati. Infuper dicunt aliqui, eam Moguntiae in ? n §La, ut manifeftiiis errent, alii in quadam Margantia natam u iile; alfi appellant VIII. quidam VI. nonnulli plane XXII. ‘^e inter Calvos illos numerandi, qui Sufanam a fe deprehen' f, . J " C 3 fam fam dicebant, unus fub Scbino , alter fub Prino arbore: ReBein eaput fam mentiti. Dan. 13. X. Hiftoriam S. Marcellini Romani Pontificis ad An. 296. ad Cri* fim quoque revocantes eundem a perpetratae Idololatriae nota vin- dicandum cum S.Aug. 1 . de un. Bapt. c. 16. cenfemus. Arguitur Sandus hic Pontifex in templo IJidis , & Veji a fub Diocletiano metu mortis Thus obtuliffe, & fadi pcenitens Sinueffae in Conci> lio 300. Epifcoporum errorem retradaffe. Ver-iim ex ipfa fadi narratione vacillat veritas; cum in trilff illo , atque turbulento adeo perfecutionum tempore, quo Praefules in exilium, fideles ad mortem, totaque Eccleiia ad interitum ubique locorum qu$- rebatur, tantus Epifcoporum numerus convenire vix poterat, quod in maxima Eccleliae pace & tranquilifate, etiam adnittente Conitantino Magno Nicaese in Bythiniae vix poterat effici. K* minuunt veritatem ipfa hujus, fi quod erat, Concilii ada fibinon coluerentia, quse dicunt^ S. Marcellinum in confeffu Patrum eo ufque fadurn fuum negaffe; Doneč tejiinm mdtitudine , &T" inehfa bili prafentia convičius fuerit. Nullus quoque Epifcoporum , Marcellini fubfcripfiffe damnationi notantur,fuae Dicecefeos, aut lo¬ či adfcripfit nomen ;idquod certo in nuilo hadenus Concilio aduffl obfervamus. Melioris itaque notae Critices Regula eft: FafldM' tipna p er tejies coesvos, vel proxime coavos pr ob ari debent; nam v. ],’01 Bei ant fabulofa funt , aut quhm maxim dubia. Coaevi, & rerum Eo cleliafticarum antiquiffimi Scriptores funt: Eujebins , & TheodoJ' tus , qui in Pontificum Hiltoria vitam, & gefta Marcellini fcnp* ferunt, neuter tamen nec de lapfu Marcellini, nec de Concili 0 Sinueffae habito ullam faciunt mentionem ; cum tamen Eufebiufr ut ex ejus L. de Cone. Nicaeno, & Ariana haereli conftat, R°' manae Sedi parum addidus fuiffe videatur. Ideo S. Aug. cit. lo c ' Donatifais , qui fačtum iflud Catholicis objiciebant, &n eetenuitd probare poterant, Calumniatores appellaverat. Refert quidem jfe' dum Marcellini Breviarium, & Martyrologium Romanum, & antiquus quidam codex Damafo Pontilici inferiptus; verum alt Benedidus XIV. L. 4. de Serv. DeiBeat. P. 2. c. 13. & cum e0 Benedidus XIII. in Differt. de Reliq. S. Bartholom. Qua in f re ' ¥r-- k- H vuiri° fm toi Sc in ha er; s\ Li ex te: af fi fi Oi s C H f 1 t! a '&ek Cri, .vin- nitur :iano )nci- fadi ento teles juae- era t, ente Dl- non . eo m qui lo¬ mu inrio Romano v el ata, &J 5 appvobata 'junt, de Us debita cum modejlia, gnmifundamento , qua occunant in fattis hijloricis difficnltates, ex- pnere licet , edsqne jndicio Sediš Apofiolica fupponere. Unde idem Benedidus XIV. in Mart. Form. Ven. 1749. ad 26. Aprilis cum sliis non paucis fadum Marcellini praetermilit. XI. Liberium quoque Romanum Pontificem circa Divinitatem Chrifti femper Catholice JenfiJJe, adeogue immerito Ariana barejis a Nova- toribus inculpari cenfemus cum Ruffino Presbytero antiquiffimo Scriptore, qui atteftatur L. 10. c. 27. fe fedulo indagalfe, & tamen in antiquis Scriptis nihil offeridere potuilfe, quod Liberium Arianae hsreRfubfcripfiffe evinceret, cui Severus Sulpitius L. 2. Hill Sac. So¬ crates L. 2.c. 30. Nicephorus L. 9. c. 37. antiquiilimi, & fere co- m clare teftimonium perhibent. Nec line fundamento; cum enim Liberius Conftantio Imperatori Ariano fortiter reftitiffet, adus in exilium Beroeam inibi ex tribus formulis Sirmienfibus Prima , quam Demophilus Beroenfis Epifcopus ei obtulerat, fubfcripfiffe teftantur, quam formulam Catholicam fuiffe S. Hilarius L. de Syn. affirmat; licet enim ly i^oCam in illa formula non fuiffet expref- fum; erat tamen: Verbum eJJe DEU Al de DEO. Quamvis dein fobfcriptionem hanc Semi-Ariani perverse fuerint interpretati, °ccalione cujus rumoris S. Hieronymus, Liberium Arianae for- m ulae fubfcripiiffe, contra Fortunatianum Epifcopum Aquilejen- f e m, qui Liberium ad hoc follicitaverat, conqueftus erat, quod dem S. Athanafius Epift. ad fol. vit. agen. Ideo inter figmenta fe ponimus impofita S. Athanalio, quae in Liberium dixilfet, Ana- f bemata, utpote Sando Viro plane indigna: Anathema tihi d me dč km Liberi , & Sociis tuis. Iterum tihi Anathema , & tertib prava* tor Liberi! Non autem inficiamur, ob tot falfa, &excogitata ^mina, quae Semi-Ariani tam fplendide proponere noverant, ^berium in condemnatione S. Athanafii deceptum fuilfe; qui er- r °r faSH duntaxat privati erat; nec Athanafium Liberius ob fi- quam fortiter defenderat; fed propter enormia delida, fal- s,s tot teftimoniis ad fpeciem vera, condemnavit; nec tamen mi- ^9 fi unum deceperunt hominem, qui totum fere mundum luls doljr • ils involverunt. XII. xn. Nonmmon calumnia Acatholici cum Maimburgo Tr.hift. c.ijj. Hotimo 1 . Monotielitijmmn impingunt, eumque a VI. Synodo profcrip. tum mendaciter afierunt, quem tamen ipfamet ejus data adSergium Epiitola (unicum eorum fundamentum) ipfe quoque Joannes At bas Scriptor Epiftolae, & Joannes IV. fecundus polt Honorium Pontifex ab hac cahimnia immunem effe teftantur. Hsec enim Epiftola non ad univerfalem Ecclefiam; led ad Sergium duntaxat direčta fuit, nullum novum fidei dogma propofuit, aut determi- navit; niii hoc unum, quodeft veriffimum: dnas fcilicet in (M fto natur as ejje diftineias, inconfufas, Sf impermixtas, Di vinam nempe, & humanam: Cbrijium opevan Divina , humana', non tamen dm in ipfo efle voluntates, čs operationes contrarias, ac fibi mutuo ad- verfantes , quafi caro concupifceret adversus Spiritum, & Spiri- tus adversus čarnem; ideo in terminis ait: linam in gf-Efu Clmp tonjitemur volmtatem ; adjungit rationem ; quia Divinitas peccatun nojirum non ajjhmfit. Quem eundem fenfum, & mentem Honorii nemo melius, quam Joannes Abbas Scriptor hujus Epiftolae fcire poterat; cujus Joannes IV. in Epiitola ad Conftantinum Impera- torem evidens teftimonium perhibet: Decenter dicimus, & verd- ter conjitemur mam volmtatem in Sanira ipjius difpenfationis Immanitn- te (Chrifti) Clf non dnas contrarias mentis, & carnis pradicamus — Jecundum hunc igitur modumjam diffus DeceJJbr nojier (Honorius) p&‘ nominato Sergio Patriarcha percmffanti (cripfiffe cBgnofcitnr. De qu° ipfo evidens qnoque eft teftimonium celebris illa Difputatio S. M a ' ximi cum Pyrho Sergii SuccefTore ; haud dubie enim Pyrhus op- pofuiffet Maximo; ii Honorius duplicis operationis, feu voluu- tatis in Chrifto tanquam nova, & JcandaloJa vocis filentium imp°' fuiffet: unde merito bane propofitionem Epiitolae Honorii a M°' nothelitis fraudulenter affutam cum Spondano, Baronio, & M 13 judicamus. Fraudulentiam Monothelitarum & ampiius pr°ba| jecmuk (jitadam Epijiola fub mamine Honorii conftfta, quam p olt aunos primo 40. ad An. 681. Honorio jam ad An. 639. demof' tuo, in Concilio Generali VI. produxerant; cum tamen in Cofi' eilio Lat eram. fub Martino I. ad An. 649. celebrato damnat lS Monothelitis milla Honorii fuerit nientio: ampiius in VI. Syno 0 m prel ftun ftan in J! IM IM Spe Ag; pen P mu; feir cen uni riis C dei mi Di ftc da P ve tii rt pi H H( ti c. Ig, 'crip. $im At dum enim axat trni- m npe, dim ad- piri- rifto teti iorii čire era- i H- jUO vla- op- Ufl' p o- I o liis bat cft of afl' tis do tres quatermones fraudulenter fuppofiti Ad. ta. & 14. fuerunt de- prehenfi. Quod ipfum in Epiftola Agathonis a Monothelitis la¬ tam cenfemus; in ea enim teftatur ipfemet Agatho Epift, ad Con- fentinum Pogonatum: Romanam Ecclejiam mmquam d fide defecijje iti Juis Pradecejjoribus, barejibus femper vefijientibus, ad quam Conci- lji Patres Petnim per Agatbonem locutum; in qua eadem Epillola ly F ilibque a Grtecis expundum Ad. 4. deprehenfum erat: ideo Spondanus cum Baronio ad An. 683. & merito judicant: hanc Agathonis, & Leonis alteram Epiftolam ad Conftantinum Im- peratorem datam a Monothelitis fuiffe corruptam ; ait enim Leo: Jt mittere jolim ea , qua Agatbo decreverat. Quare univerfim dici- mus contra Acatholicos , cum manifefta Chridli promiffio firma femper, & infallibilis ftare debeat, nunquam oftendent, Pontifi- cem Romanum docendo ex Cathedra, feu proponendo Dodrinam univerfali Ecclefiae erraffe, in fide, in moribus, aut in necefta- nis ad falutem ; ita ut tota Ecclefia deciperetur. De Conciliis, atque eorum Authoritate. L IjUam iniqua fint, & Apoftolicis Traditionibus repugnantia, ^ quae Novatores de Sacris Conciliis inconfiderate loqui au- ; ex ipfa Conciliorum origine, & Sacrae Scripturae teftimo- ® 13 edocemur. Sacrorum enim Conciliorum originem ab ipfo p 1 Filio repetimus, qui in vivis agens convocatis in unum Apo- it°lis graviffimam illam de Divinitate fua quaellionem difcutien- ® ai n propofuit Matth. 16. Quem dicimt bomines ejje Filium bornim ? l u ani Petrus Paftor futurus, & Supremum Caput Ecclefiae refol- Vera t: Tu es Chrijius Film DEI vrni. Quod Divinitus Petro infpi-- ^ni Chriltus ipfe tefiatus eft: Beatus es Simon Bar-jona; quiaca - A* Janguis non revelavit tihi; Jed Pater meus , qui in coelis ejl. II. . Eapropter dicimus, Concilia Generalia fub fuo legitimo Ca- ^ lte Romano Pontifice Chrifti Vicario a Špiritu Sando dirigi, at- H* 16 in Materia jideij & momm (in fubftantia nempe rei moralist ° n autem quoad circumftantias, & rationes ab humana pruden- ^ P e ndentes) univerfam Ecclefiam concernentium effe infallibi- D ? iia. Ha, nec errare poffe ; cum promifTam fibi habeant Divini Splri- tus afliftentiam Joan. 16., quam ipfimet Apoftoli in Condiio con- gregati adeo confidenter funt atteliati Ačt. 15. v. 28 * Vifum ejl Spi- ritni Sanffo, & nobis: quo confunduntur Sedani, qui Sacris Con- ciliis non aliam authoritatem; nifi Jimplicis inquifitionis concedunt; infuper cuilibet liberum recipere, vel rejicere decreta Concilio- rum, de cpiibus Lutherus fe pluris non facere Concilium integrum, quam Parochi unius induftriam, velunius Ludimagiftri authoji- tatem. S m. Apoftolicanr ergo,cui refragari non licet,Traditionem fequen- do dicimus cum Leone X. in Cone. Lateran. Seff, 19. Conft. Pdjlot atemus §. 6. Solnm Romanum Pontijicem pro tempore exifteniem, ta- quam authoritatem fuper omnia Concilia loabentem , Concilionim mirnih- rum, transferendorum, dijjolvendornm plenum jus,& poteftatemhk- ve; epiam authoritatem, ait Leo : Nedum ex Sacra Scriptura tejUr monio, diciis Ss. Potnim, ac aliorum Pontificum PradeceJjonm, Sacro- rumque Canonum decretis; fed propria etiam Concilionim confejjione mn- nifejle conflare. Nam fi tem pora Apoftolorum infpiciamus, jam Ib trus Ačt 1. In caufa elettionis Matbia Apojioli: c. 6. in caufa Sf tem Diacononm, & c. 15. Legalnim. Saec. II. Vičtor Papa contra Onartodecimanos Saec. III. S. Melchiades contra Donatiftas , & IV. Saeculo B. Sylvefter contra Arianos convocarunt, derunt, confirmarunt. Quod ipfum ex Epiftolis Patrum in Cone Nicaeno ad Sylveftnmp Conftantinopolitano ad Damajum , Chaltf' donenfi. ad Leonem Magnum datis evidenter patet. Cum igitur adeo evidens, & manifeftum fit ex Sacra; Scripturae teftimoniis, omnium Ss. Patrum, Theologorum, ac Conciliorum authoritatibus, ac p eI tot, tamque evidentia credibilitatis motiva ipfi rationi naturali c01 !' fentanea, folam Romano Catholicam Ecclejiam effe illam, quam Chr*' Hus fuper Petrum petram aedificavit: effe magnum illum Monter de quo Ifai. c. 2. v. 2. Erit in novi/Jimis diebns praparatus mons do 0 s Domini in vertice montium: concludimus cum S. Aug. Tr. 2. in J 031,1 Quid amplius diSiuriJimus , qnam cacos , qui tam magnum montern videni? atque ad hunc ex amore veritatis & aeternae SalutiS afcendere detredant ? O. A. M. D. G.