POKRAJINSKI ARHIV MARIBOR GRADIVO ZA ZGODOVINO MARIBORA II. zvezek Listine 1260-1309 Maribor 1976 WMIB30U K?U!Ži:iC Osrednja knjižnica ZBRAL IN UREDIL JOŽE MLINARIC II. zvezek Gradiva za zgodovino Maribora vsebuje objavo 125 listin oz. regestov le-teh iz časa od leta 1260 do leta 1309, ki jih hranijo arhivi in knjižnice v Avstriji, na Češkoslovaškem in v Nemčiji. Gradivo iz tega časa je v petindevetdesetih primerih ohranjeno v orginalnih pergamentnih listinah in v triindvajsetih primerih v prepisih v rokopisih iz časa od XIII. do XIX. stoletja, le v sedmih primerih so ohranjeni samo re-gisti listin, ali pa samo starejše objave le-teh, ker pač dokumenti danes niso več ohranjeni ali pa jih ni mogoče najti. Gradivo za II. zvezek Gradiva hranijo: Avstrijski državni arhiv na Dunaju (26 kosov), Bavarska državna biblioteka v Münchnu (1), Bavarski državni arhiv v Münchnu (1), Osrednji državni arhiv v Pragi (1), Koroški deželni arhiv v Celovcu (14>r Štajerski deželni arhiv v Gradcu (50), arhiv krške škofije v Celovcu (1), Škofijski arhiv v Mariboru (2), arhiv benediktinske opatije v Admontu (7), arhiv cistercijanske opatije v Reinu (11) in arhiv benediktinske opatije v Št. Pavlu v Labotski dolini na Koroškem (4). \ ' ! Ker so listine od št. 3 do 3$ in številka 35 objavljene v publikaciji Urkundenbuch des Herzogtums Steiermark IV/1-3 z obsežno navedbo literature objavljenih listin oz. regestov le-teh, pri navedenih primerih (z redkimi izjemami seveda) literature nismo navajali. Pripominjamo tudi, da smo se glede literature morali omejiti na tisto, ki nam je bila dostopna. Za skoraj vse, v tem zvezku objavljeno gradivo, smo pridobili tudi kopije, za večino (nekako dve tretjini) kserokskopije, za ostalo gradivo pa mikrofilme^ in fotokopije. Pokrajinski arhiv Maribor MARIBORSKI KKJJŽJliCA Osrednja knjižnica Admont II — J. Wichner, Geschichte des , Benedikt-' iner-Stiftas Amant II, Graz 1876. AKÖGQ — Archiv für Kunde österreichischer Geschichts-Quellen, Wien 1,1848 — XXXII, 1865. Beiträge — Beiträge zur Kunde steiermärkischer Geschichtsquellen, Graz I, 1864-XXXII, 1902. ČZN — Časopis za zgodovino in narodopisje, Maribor I, 1904—XXXV, 1940; nova vrsta 1 (XXXVI), 1965 —. FRA II/XXXIX — B. Schroll Urkundenbüch des Benedic-tiner-Stiftes St. Paul in Kärnten, Wien 1876 (Fontes rerum Austriacarum). Jäksch, GK — A. Jaksch, Geschichte Kärntens I—II, Klagenfurt 1929. MHVSt — Mittheilungen des historischen Vereines für Steiermark, Graz I 1850-L. 1902 MDC IV — A. Jaksch, Monumenta historica ducatus Carinthiae IV, Klagenfurt 1906. MDC V, VI, VII .— H. Wiessner- Monumenta historica ducatus. Carinthiae V, Klagenfurt .1956; • VI, 1958; VII, 1961. A. Muchar — Al. Mućhar, Geschichte des Herzogthums Steiermark V, Grätz 1850; VI, 1859. Notizenblatt — Notizenblatt. Beilage für Kunde österreichischer Geschichtsquellen, Wien I, 1851 — IX, 1859. Pachler Chronicon , — A. Pachler, Chronicon Admontense sive antiquitatum inclyti et celeberrimi monasterii Ađmontensis. Libri duo, 1667. (Rokopis v samostanski knjižnici v Admontu). H. Pirchegger .— H. Pirchegger, Die Unterstedermark in der Geschichte ihrer Herrschaften und Gülten, Städte und Märkte, München 1962. RAS II —■ A. Meiler, Regesten der Erzbischöfe ■und des' Domkapitels von Salzburg. StUB III —• J. Zahn, Urkundenbuch des Herzogthums Steiermark III, Graz 1903. StUB IV/1—4 — H., Appelt.-G. Pferschy, Urkundenbuch des Herzogtums Steiermark, Wien 1960 —1975. SUB IV/1—2 — Fr. Martin, Salzburger Urkundenbuch IV* Salzburg 1931, 1933. Tangi, HGK — K. Tangi, Handbuch der Geschichte des Herzogthums Kärnten IV/I—IV, . Klagenfurt 1864 —1874. [ : . .'] = — Z ravnim oklepajem je izdajatelj označil vse tiste dopolnitve v tekstu listi-, ne, ki v originalu zaradi poškodbe listine manjkajo. (...)= , —• Z okroglim oklepajem je označena manjkajoča datacija v listini in izdajateljeve dopolnitve v tekstu listine. Kralj Otakar Češki potrjuje cistercijanski opatiji Rein vse njene posesti in pravice ter jo sprejema v svoje varstvo. Med pričami, ki so bile pri tem pravnem dejanju navzoče, se navaja tudi Gotfrid Mariborski. Orig.perg.listina (?) v arhivu samostana Rein, falzifikat.1 Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: StUB III, št.286, str.377-379. Prim.: Muchar V str.283 Otachervs dei gratia dominus regni Boemie, dux Austrie et Sty-rie et marchio Morauie, omnibus presentes litteras inspecturis salutem in omnium salvatore. Regalis excellentia tunc precipue sui nominis titulos ampliat et extollit, cum divine pietatis intuitu, per quam preest populis terre, personas religiosas et loca venerabilia pia mentis affectione protegit ac tuetur, et eorum iustas favorabiliter peticiones admittit. Proinde ad universorum noticiam tenore presentium volumus pervenire, quod ad supplicationem venerabilium fratrum abbatis et conventus de Rtna, ordinis Cysterciensis Salzpurgensis dyocesis in Styria, fidelium nostrorum, abbatem ipsum, conventum, monasterium et omnia bona sua, que in presenti iuste tenent et possident, et que inantea iusto titulo poterunt obtinere, sub nostra et re -gali protectione recepimus speciali, mandantes, ut quecumque iura, quecumque exceptiones et libertates ab imperatoribus Romanis vel ab aliis imperii principibus rationabiliter eidem monasterio sunt collata, vel iuste de cetero conferantur,rata sibi omni tempore integraque serventur. Et sicut ordo Cysterciensis ab exordio sue institucionis nullis umquam fuit obnoxius advocatis, ita predictum monasterium cum omnibus posse- ssionibus eius ab omni advocatorum ratione atque exactione sit liberum, tam communi ordinis libertate, quam presenti nostra concessione exemptum» Paci insuper et immunitati ipsius de clementia regia providentes, inhibemus omnino, ne quisquam dicti monasterii aut ullius predii sui advocatiam in feudo a quoquam habeat, vel habere ullo nomine aut iure valeat, nec donationis alicuius predii ratione seu commisse aut expetite defensionis occasione vel quasi a progenitoribus hereditaria successione, nomen et ius advocati in eos aut bona eorum sibi quisquam vendicet vel assumat, sed quodcumque predium eidem monasterio est actenus vel amodo fuerit in elemosinam datum, aut iustis modis aliis acquisitum, regali tuitioni eo ipso subiaceat, quia monasterii esse cepit« Verumque ne plerumque nobis absentibus aliquid iuri vel utilitatibus dicti monasterii valeat exinde deperire, defensorem eis ipsum dumtaxat, quem a abbas et conventus predict! ad hoc elegerint, deputamus et habere concedimus, cui in eorum defensione, in contractibus, in causis civilibus et in aliis civilium negociorum transactionibus nostre vicis executorem non in feudo habendam; non perpetuo obtinendam neque heredibus relinquendam , sed salva dicti monasterii libesrbate committimus, ita ut liberum eis esse debeat recusare eum et alterius defensioni se et sua committere, si sub nomine defensoris se ipsis exhibuerit offensorem, si inmunitatis eorum privilegium ullo vexationum aut exactionum genere infringere et evacuare voluerit. Volumus enim nostre potestatis executores nostre sectatores pietatis habere, precipientes, ut qui nostra iussione vel ex eorum peticione seu quacumque occasione ipsos et eorum iura defendunt, liberaliter, sincere et pro sola dei retributione defendant, ita ut neque banna, neque peticiones, quas steuras vocant, neque pernoctationes, neque operarios, nec ulla GZM Il/1 omnino servicia eis invitis vel a colonis eorum sub obtentu defensionis exigant vel extorqueant. Colloquia in locis suis, placita cum colonis ipsorum nulla prorsus habeant. De placitis eorum, que cum colonis suis habere voluerint, nisi ab eis rogati se nullatenus intromittant, ut indulta sibi exemptionum privilegia nulla vi vel fraude convellant. De habundantia quoque gratiae nostrae eis concedimus, ut propria victualia domo-rum suarum, videlicet annonam, caseos, sales, pisces, oleum, vinum et pecudes ad usus suos tantum tam in aquis quam in terris sine theloneis, vectigalibus et aliis exactionibus libere ducere permittantur, prout ex concessione quondam ducum Austrie et Styrie, qui prefatum monasterium fundaverunt, libertatem ipsam soliti sunt habere. Statuimus igitur et regali sanccimus edicto, ut nulla persona ecclesiastica vel secularis, alta vel humilis, predictum abbatem, conventum et successores eorum, monasterium et bona sua contra presentis privilegii nostri seriem super aliquibus ausu temerario molestare presumat, quod qui presumpserit, preter indignationem nostri culminis, quam incurret, centum libras auri puri componat, medietate fisco nostro, reliqua dicto monasterio persolvenda. Ad huius itaque nostre protectionis et concessionis memoriam et robur in posterum perpetuo valiturum presens privilegium duplicis sigilli nostri munimine fecimus roborari. Huius rei testes sunt: Vlri-cus canonicus Prisingensis notarius Styrie, Heinricus de Dieh-tenstaein, Chunradus et Heinricus de Zaekkinge, $lfingus de Stubenberch, Rvdolfus et Levtoldus de Stadekke, Vlricus de Liehtenstaein, Hertnidus de Ort, Fridericus de Petouia, Herr-andus de Wildonia, Hertnidus de Rammestaeine, Gotfrid-us de Marchpurch et alii quam plures. Actum in Wienna, anno domini millesimo ducentesimo sexagesimo. Datum per manum magistri Arnoldi prothonotarii nostri, VI idus marcii. (Po kserokskopiji). Viseči pečat izstavitelja poškodovan. Po StUB III, str.377 GZM 11/2 126o, april 25.j Piber Salzburški nadškof Ulrik potrjuje samostanu v Reinu pravice nad cerkvijo v kraju Zobern, ki mu jo je podelil Hartnid z Raben-steina. Med pričami tega dejanja se navaja tudi Gotfrid Mariborski. Orig.perg.listina v arhivu samostana Rein. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: StUB III, št.289, str.382-384. Regesti: MDO PV/l, št»272o, str.554. Prim.: Muchar V, str.287. Vlricus dei gratia Salzburgensis ecclesie archiepiscopus, apo-stolice sedis legatus. Omnibus presens scriptum intuentibus perpetuum eius valorem. Si ex officii nostri debito exhortationis nostre ministerium omnium teneatur opem fidelium ad piorum subsidia locorum salubribus invitare monitis et frequenter, ut dum illorum relevamini temporalia dona provideant, interesse nostrum, quod in hoc prosequimur, eterna nobis impetret aput eternitatis glorie donatorem, non immerito nostra reprehenderet consviencia nosmetipsos, si eis, que fidelium devotio locis ipsis solo motu dederit caritatis, que tamen nostre robur confirmationis expetunt, munimenta nostre firmitatis apponere negaremus, cum sic solutioni debiti, quo tenemur eisdem, quasi corporis contrairet negligentia, et tamen illud creditor eter-nus, qui auctoritatis nobis firmitatem credidit, a nobis sine omni appellationis remedio iuxta iuris sui regulam cum usuris extorqueret forsitam, cum illud iam solvere nequiremus. Cum igitur nobilis vir Hertnidus pincerna dictus de Ramenstein rationis modulo suam metitus conscientiam commendandi mixtura commercii vendere volens temporalia pro eternis, et illa pro istis emere lucrative, Zober ecclesiam, in qua ex eo ius patronatus obtinet, quod in sue fundo proprietatis consistit, mona -sterio sancte Marie de Rvna, Cysterciensis ordinis, nostre dio-eesis, et fratribus ibidem deo famulantibus de voluntate et consensu filii et heredis sui Ylrici cum omnibus libertatibxis et utilitatibus suis et universis eius pertinentiis, sicut ad ipsum et ad dictum filium ac heredem suum pertinet, libere contulit propter deum, a nobis petens humiliter, ut eandem suam donationem gratam et ratam habentes ipsam munire confirmationis nostre robore curaremus. Unde cum illud grato sit amplectendum gratius, quod tante liberalitatis libere dat affectus, nos donationem ipsam gratam habentes et ratam, eam auctoritate pre-sentium, sine iuris tamen alieni preiudicio, confirmamus, et cum ad nos institutio pertineat ecclesie iam predicte, concedimus, ut dicti fratres proventus ipsius ecclesie ad usus hospitalis eorum percipiant, ut lautius ibidem possint pauperibus, infirmis et debilibus necessaria ministrari, proviso tamen, ut eidem ecclesie in honesto provideatur vicario, ita quod in illa animarum cura nullatenus negligatur, et divinis eadem obsequiis non fraudetur« In horum omnium perpetuam memoriam et in eorum evidens testimonium presentem litteram fratribus ipsis concedimus, sigilli nostri munimine roboratam, cui etiam ad habundantiorem cautelam donator prescriptus ipse pincerna, videlicet sigilli sui appensione providit. Huius rei testes sunt: Heinricus de liehtenstein in Austria, iudex provincialis Sty-rie, Dietmarus de Wezeneke, Vlricus de Liehtenstein, Wlvingus de Stubenberch, Gotfridus de Marchpurch, Hermannus de Ghranichperch, Sifridus de Chranichpereh, Rember-tus de Ghranichperch et alii quam plures« Acta sunt autem hec in Gretz, anno domini M°GG°1X°, indictione tercia, XI° kalendis GZM I1/2 maii. Datum in Piber, eodem anno, per manum notarii curie nostre, magistri Perhtoldi, Marci ewangeliste. (Po kserokskopiji). Dva viseča pečata poškodovana. 1 Pravno dejanje izvršeno 21.aprila v Gradcu. Kralj Otakar Češki vidimira listino vojvode Friderika II. ddo.124o, avgust 26., Leoben, s katero je vojvoda oprostil vetrinjski samostan bremena odvetništva in mu zagotovil zaščito pred pritiskom sodnikov. Med pričami se navaja Gotfrid Mariborski. Orig.perg.listina (c 1638) v Koroškem deželnem arhivu v Celovcu. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: StUB iv/l, št.8, str.5-6. Otacharus dei gratia dominus regni Boemie, dux Austrie et Sty-rie, marchio quoque Moravie omnibus hanc litteram inspecturis in perpetuum, /v/idimus privilegium Victoriensis monasterii non cancellatum, non abolitum viciatum in parte aliqua in hec verba: Sledi listina vojvode Friderika II. (StUB II, št.384, str.497-498). /n/os itaque predicta universa rata et grata servare volentes confirmamus ea et inviolabilia volumus observari predecessorum nostrorum in hoc vestigia inmitando. In cuius rei testimonium presentes ipsius dari fecimus sigillatas testibus, qui aderant, subnotatis, qui sunt: s(ifridus) et B(emhardus) comites de Phannenberch, R(udolfus) et L(iutoldus) fratres de Stadekke, W(ulfingus) de Stubenberch, Vlricus de Lychtenstein, Herrandus et Levtholdus fratres de Wildonia, Hertnidus de Hort, Fryde-ricus de Pettouia, Gotfridus de Marchpur-c h, Wl(fingus) de Errenuels et O(tto) frater suus; item Australes Otto de Haslow, H(einricus) de lychtenstein, O(tto) de Myssowe, Chunradus de Cekkingen, Wer(nhardus) dictus Pruz-lo, H(einricus) dapifer de Lengpach et alii.item de Boemia Zmylo de Lnchtenbureb.(!)fJerossius(purccravius Pragensis, Wokko de Rosenberch, Zetzo de Budwois et alii quam plures. /A/ctum et datum in Gretz, anno domini M°C0G°IjX0, XII° kalend. ianua-rii. (Po orig. ). Viseči pečat kralja Otakarja, Izjava krškega škofa Dietrika in koroškega vojvode Ulrika o obravnavi pritožbe šentpavelskega opata Gerharda pred kraljem Ota-karjem Češkim v Gradcu zaradi nezakonitega prisvajanja odvetništva grofa Henrika in Bernarda Pfannberška nad samostanom. Grofa sta se tej domnevni pravici odpovedala in za prizadejano škodo samostanu obljubila nadomestilo. Med pričami se navaja tudi Got-frid Mariborski« Orig.perg.listina v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: StUB iv/l, št.11, str.7-9. Dithricus dei gracia Gurcensis ecclesie episcopus et Wlricus eadem gratia dux Carinthie dominus Karniole universis Christi fidelibus tam presentibus quam futuris, ad quos presens scriptum pervenerit, salutem et sancti spiritus gratiam. Eacionis occulis intuentes salutem nostram augeri conspicimus, ubi salva conscientia in nullius detractionem et odium, sed solo mediante rigore iusticie religiosorum commoda in laudem divini nominis et gloriam simplici et incero studio intendimus ampliare, ne dum facere bona possemus et non facimus, ab eo, qui aufert spiritum principum in districti examinis eiusdem dei iudicio de huiusmodi negligentia terribiliter arguamur. Nam etsi omnibus omnia cum apostolo esse precipitur, eos tamen, quos sincera devotio domesticos fidei conprobat, fovere pre ceteris et diligere caritatis fervor et conpassionis animus nos incitat et invitat. Ea igitur universitati presentium pateat per presentes et filii, qui post eos exurgent, narrent ea filiis suis, ut cognoscat generatio altera, qualiter inter multas querimonias, quas venerabilis pater Gerhardus abbas monasterii sancti Pauli de Lauent ordinis sancti Benedicti Salz-purgensis dyocesis presentibus nobis et multis fide dignis tam spiritualibus quam secularibus personis coram inclito Boemie rege domino Austrie et Styrie in generali placito aput Grez constitutis contra Heinricum et Bernehardum fratres comites de Pha-nnenberch proposuit eodem die, loco et termino per privilegia, testes, munimenta et raciones alias intencionem suam probare paratus una de predictis querimoniis taliter et sic publice exstitit diffinita: Cum predictus venerabilis abbas sentiret se et monasterium suum a predictis comitibus contra deum et eorum salutem seu privilegia sue libertatis multifarie perturbari, in predicto generali placito querimonias suas contra predictos comites proponens legittime et discrete inter alias istam proposuit et declaravit et per privilegia domini pape, inperatoris et principum intencionem suam super ista querimonia probare potuit et probavit in hec verba: Domine rex princeps et iudi-cii libram dirigens in equitate magnitudini vestre conquerimur, quod cum monasterium nostrum a prima sui fondatione usque ad tempora nobilium domini Wlrici comitis de Phannenberch et filiorum suorum, tam eorum, qui viam universe carnis sunt ingressi quam eorum, qui in presentia vestre magnitudinis sunt constituti, libertates, que secundum privilegiorum, que super hiis confecta sunt, tenorem adeo consuetudine iusta et usu debio in possessionem canonicam duxerit et honestam, quod contra privilegiorum predictorum continentiam et libertates nobis traditas ab antiquo nullus advocatie monasterii nostri dignitatem seu officium contra nostram et predecessorum nostrorum consentaneam voluntatem hactenus sibi usurpare seu vendicare presumpsit, predicti comites advocati sibi nomen sine strennuitate officii et defensione qualibet in dei contemptum et proprie salutis GZM I1/4 dispendium sic quodam motu miserabili hactenus vendicarunt, quod ipsum monasterium nostrum nobiscum et cum tota familia se usque humiliatum aput aures vestre celsitudinis clamitat et deplorat et sese non sine gravi suspirio et amaritudine spiritus in lacrimas iaciens et convertens sperat tamen nichilominus per vestre circumspectionis gratiam post casus diuturnos resurgere et post vespertini fletus amaritudinem ad lucem, si volueritis, consurgere matutinam. Cumque isdem abbas coram predicto rege et nobis hec et alia contra comites proponeret sepedictos et libertatis sue privilegia eidem regi publice et nobis ostenderet, agnitum exstitit et conpertum, quod ipsum monasterium sancti Pauli nullum advocatum habere debet, nisi quem abbas et conventus in advocatum duxerint eligendum, prout et nos dei gratia ducem Carinthie salva suorum privilegiorum continencia advocatum protestati sunt auxilium a nobis et consilium tanquam ab advocato eodem die et termino publice postulantes. Prefati vero comites de illatis ut videbatur iniuriis dolentes plurimum et conpuncti eodem die iniurias et usurpationes advocatie huiu-smodi publice devoventes renunciarunt eidem advocatie et omnibus, que sibi in predicta advocatia et omnibus nobis eccle-sie ubicumque sitis conpetere poterant et videbantur, ita quod predictus abbas denuo eos cepit inpetere de dampnis, que ante-dicti comites iure advocatie sibi usurpato et alias suo monasterio necnon pater et fratres eorundem videbantur hactenus intulisse. Quam renunciationem predicte advocatie per comites factam cum isdem abbas fructuosam sibi cinspiceret sicut erat, prefatum regem Boemie, nos quoque et alios in maioris cautele subsidium pro testibus duxit et universorum memorie publice conmendavit et quod sic laudabiliter gestum est in scriptis redigi et eadem scripta nostrorum et aliorum sigillorum munimine peciit et obtinuit roborari. Actum aput Grez in cimiterio eccle-sie parrochialis in iudicio publico, anno domini M°CC° sexagesimo, in vigilia nativitatis domini nostri Jesu Christi feliciter amen. Testes: Gotscalchus abbas sancti Lamberti, prepositus Se-couiensis, priores Vallis sancti Johannis et sancti Mauricii, Wlricus comes de Heunenburch, Perhtoldus abbas monasterii sancte Marie in Ozziaco, dominus Dietmarus de Weizeneke, dominus Seiuridus de Merenberch, Fridericus de Wolsperch, dominus Cholo et filii sui de Seldenhouen, dominus Gotfridus de Marhpurch. (Po mikrofilmu). Od nekdanjih dvanajstih visečih pečatov ohranjenih sedem. 126o, december 25,. Gradec GZM II/5 Kralj Otakar Češki potrjuje cistercijanski opatiji v Eeinu posest ki leži med potokoma Feistritz in Sbding, alodialno posest Söding in planino Netztal ter določene prejemke iz solin v Ausseeju. Med pričami se navaja tudi Gotfrid Mariborski. Orig.perg.listina v arhivu samostana Rein. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: StUB iv/l, št.15, str.9-1 o. In nomine sancte et individue trinitatis amen. Otakarvs dei gratia dominus regni Boemie, dux Austrie et Styrie ac marchio Morauie omnibus hanc litteram inspecturis salutem in perpetuum. Quecumque rationabiliter et honeste a principibus geruntur, tamquam laude digna et imitatione ad multorum noticiam utiliter proferuntur. Notum igitur fieri volumus universis tam presentis etatis quam future posteritatis, quod predium quoddam situm inter flumina Veustrizam et Sedinguam usque ad discrimen alpium desuper adiacentium a serenissimo rege Romanorum secundo Chvnra-do Runensi cenobio collatum necnon allodium Sedingen appellatum, quod Otakarus marchio Styrie predicto cenobio tradidit, insuper alpes, que vocantur Netztal usque ad Perntal, quas socer noster inclitus dux Austrie et Styrie Levpoldus ad preces nobilis ma- 0 trone Elyzabeth de Gvtenberch dicto cenobio confirmavit, que videlicet predia omnia sicut privilegia singulorum plenius edocent, cum omnibus suis pertinentiis cultis et incultis atque colendis, quesitis et inquirendis omnique utilitate, que illis vel tunc temporis inerat seu inposterum quavis industria elici poterat, eidem cenobio sunt perpetuo delegata, in quibus etiam possessionibus licet iam dictus socer noster sibi postmodum terciam arborem vendicaret, nos tamen recognoscentes, quod ea, que a principibus pređecessoribus nostris ob remedium animarum suarum rationabiliter gesta sunt, nec sibi nec nobis vel nostris infringere omnimodis non liceret, volumus, ut fratres nominati cenobii ob salutem anime nostre ipsiusque soceri nostri possessiones predictas, prout eorum privilegia continent, in pace debeant possidere. Preterea volumus, ut de salina in Ovsse, quemadmodum habetur in privilegio memorati soceri nostri, centum modii salis et de reliquo questu decima marca prefato cenobio annis singulis persolvantur. Inhibemus etiam, ne iudices vel alii occasione advocatie audeant a rusticis eorum vecturas seu servicia grandia vel modica extorquere. Igitur, ut cuncta hec rata permaneant, paginam hanc sigillo nostro iussimus roborari. Datum in G-retz, anno domini M°CC°LX0, in die natalis domini. Testes huius rei sunt: venerabilis Bruno Olmocensis episcopus, illustris dux Karinthie, Vlricus cognatus noster, notarii curie nostre magister Wilhalmus, magister Arnoldus, Woko de Rosenberch, Benes de Morauia, Heinricus de Liehtenstein in Austria, Chvnradus de Zekkinge, Otto de Missowe, Vlricus de Liehtenstein in Styria, Rvdolfus et Levtoldus fratres de Sta-deke, Wlfingus de Stubenberch, Pridericus de Pettowe, Herrandus de Wildonia, Hertnidus de Ort, G-otfridus de Mar-h p u r c h, Wigandus de Messenberch et alii quam plures, (Po kserokskopiji). Viseči pečat kralja Otakarja, Štajerski glavar Woko Rosenberg naznanja, da je deželsko sodišče v Mariboru, pred katerim se je pritožil reinski opat Amelrik zoper Bernarda in Henrika grofa Pfannberga, češ da si lastita trdnjavo Helfenstein (pri Gradcu), lastninsko pravico nad to trdnjavo potrdilo reinskemu samostanu. Med pričami se navaja tudi Gotfrid Mariborski. Orig.perg.listina v arhivu samostana Rein. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave : StUB iv/l, št.41, str.26-27. Nos Wocho de Rosenberch capitaneus Styrie universis presentem litteram intuentibus notum facimus, quod cum Amelricus venerabilis abbas et conventus de Rvna a viris nobilibus Bernhardo et Heinrico dictis comitibus de Phannenberch in sua et monasterii sui possessione Helfenstein nominata iniuste turbarentur, prelibati fratres coram nobis ceterisque provincialibus apud Marhpurch in placito generali querimoniam noven-tes ipsam possessionem cum monte et aliis pertinentiis suis omnibus obtinuerunt legitime probantes testibus ydoneis ac viris nobilibus videlicet Gotfrido de Marhpu r c h et Herrando de Wildonia, qui sub iureiurando sunt protestati, quod dominus Pridericus felicis recordationis quondam dux Austrie et Styrie montem, in quo castrum Helfenstein fuerat constructum, cum prediis et aliis attinentiis suis omnibus, quod videlicet predium unä cum monte iure feudi ab ecclesia Salzburgensi habebat, cedente sibi ius feudi viro nobili quondam Ota.charo de Graetz, qui hoc ipsum habebat, in proprietatem memorato monasterio et fratribus ibidem deo famulantibus per- petuo donavit, sicut etiam privilegio ipsius super hoc confecto plenius continetur, et quod pie memorie dominus Eberhardus quondam Salzburgensis archiepiscopus eandem postmodum donationem, cum ius proprietatis ad Salzburgensem ecclesiam pertineret, privilegio suo eisdem confirmaverit. In cuius rei evidens testi monium et cautelam testes subnotatos inscribi fecimus et litteram presentem sigilli nostri munimine roborari. Testes autem sunt: dominus Rvdolfus de Stadeke, dominus Vlricus de Liehten-stein, Wlvingus de Erenvelse, Wigandus de Mšssenberch, Heinri-cus de Scherpfenberch, Wlvingus de Hannowe, Rvdolfus de Lvbga-st, Richerus de Pulzkach et alii quam plures. Acta sunt hec anno domini M°GC01XI°, XV° kal.augusti. (Po kserokskopiji). Ohranjen viseči pečat izstavitelja. Štajerski deželni glavar Woko Bosenberg naznanja, da so reinski cistercijani pred deželskim sodiščem v Mariboru dokazali s pričami, med katerimi je bil tudi Gotfrid Mariborski, da jim je trdnjavo Helfenstein podelil vojvoda Friderik in da jim je to daritev potrdil salzburški nadškof Eberhard. Orig.perg.listina v arhivu samostana Bein. Kserokskopija v Pokr«arhivu v Mariboru. Objave: StUB iv/l, št.42, str.27« Nos Wocho de Eosenberch,eapitaneus Styrie(universis presentem litteram intuentibus cupimus esse notum, quod fratres conventus de Eeuna ordinis Oysterciensis coram nobis in Marchpu-r c h in placito generali optinuerunt probantes testibus ydon-eis et honestis, scilicet domino Vlrico de Liechtenstein, domino Gotefrido de Marchpurch, Herrando de Wildonia, qui sub iuramento fidei retulerunt, quod dux Fri-dericus felicis recordationis montem illum, in quo castrum Hel-fenstein fuerat collocatum, cum prediis et omnibus aliis atti-nentiis in proprietatem predictis fratribus et conventui in perpetuum tribuisset et quod venerabilis Salzpurgensis episcopus dominus Eberhardus pie memorie hanc donationem postmodum suis patentibus litteris confirmasset. In cuius rei evidens testimonium testes subnotatos inscribi fecimus et litteram presentem sigilli nostri mtinimine roborari. Testes autem sunt: dominus Sifridus de Merenberch, dominus Cholo de Seldenhoue, Fridericus de Petow, dominus Heinricus de Scherfenberch et frater suus dominus Leupoldus, dominus Wigandus de Messenberch, dominus Eicherus de Pulzka, dominus Heinricus de Eohatchs, dominus Nyvolaus de lewenberch, dominus Wulfingus de Hannow et alii quam plures. Acta sunt autem hec anno gratie domini mille simo ducentesimo sexagesimo primo. (Po kserokskopiji). Ohranjen viseči pečat izstavitelja, a poškodovan, Hartwik (iz Majšperka) podari s svojo sestro Gottestev, s sestrično Brigido in njeno hčerjo Berhto svoji sestri Elizabeti oz. studeniškemu samostanu sedem kmetij od svoje dedovine v Eazbor -ju, njej sami pa daje v dosmrtni užitek prav toliko kmetij pod pogojem, da se odreče vsem zahtevam do dediščine. Listino je pečatil Gotfrid Mariborski; med pričami pa se navaja tudi Konrad Mariborski. Orig.perg.listina (št.794) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: StUB iv/l, št.44, str.28-29. Quoniam labescente tempore de facili gesta hominum, que in ipso geruntur, una cum fluxu temporis evanescunt, nisi per scripti memoriam solidentur, hinc est, quod ego Hertwicus una cum sorore mea Gottestev ac consobrina mea Brigida filia quoque ipsius Berchta notum facimus tam presentibus quam succe -ssivis universis presentem paginam inspecturis, quod nos matura deliberatione premissa sorori nostre Elyzabet necnon claustro Pontis gratie in Studeniz septem mansos patrimonii nostri sitos in villa fiazwor libere ac absque ulla inpeticio-ne duximus assignandos8- eidem monasterio perpetuo permansuros ac alios semptem(!) ibidem ipsi Elyzabet tempore vite sue servituros hac videlicet conditione, ut prefata Elyzabet ad omne reliquum patrimonium nostrum ceterorumque amicorum nostrorum nullum penitus deinceps presumat habere respectum. Ut autem pretaxata donatio robur perpetuo obtineat firmitatis nec a quopiam in posterum valeat irritari, presens scriptum sigillorum amicorum nostrorum videlicet domini Ortolfi prepositi de Solio necnon plebani Betouiensis et domini Gotfridi de Marchburch ac domini Heinrici de Rohats munimine duximus roborandas atque testibus subnotatis. Testes autem sunt hii: dominus Heinricus plebanus de Mannesperch, dominus Ditricus dyaconus, dominus Chonradus de Cholenz, dominus Heinricus de Cholenz, Chunradus de Marchburch et alii quam plures. Acta sunt hec anno domini M°CC°LXI, V^0 kalendas augusti, in castro Mannesperch. (Po orig.). Od treh nekdanjih visečih pečatov dva izgubljena. Štajerski deželni glavar Woko Rosenberg poroča kralju Otakarju Češkemu zadržanje štajerskih plemičev, mu poroča o dogodkih na Štajerskem ter mu svetuje, da se nekaterim, med njimi tudi Got-fridu Mariborskemu, z listino zahvali za podporo, ki mu (sc.glavar ju) jo ti nudijo. Cod.lat.št.29o95, Formelbuch 1o (XlV.stol.) v Bavarski državni biblioteki v Münchnu. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: StUB iv/l, št.43, str.28. Illustri domino suo O(takaro) domino regni Boemie, duci Austrie et Styrie, marchioni Morawie W(ocho) de Rosinberch, capitaneus. Styrie, servicium tam debitum quam fidele cum animi puritate. Noverit excellentia vestra, quod, cum essem in procinctu me transferendi in Enstal ad Novum castrum, eodem die venit mihi legatio, quod Chunradus de Treun fuerit captivatus, et ego sta-tim eadem die cum magna festinacione, licet mihi fuerit magna debilitas oculorum, veni ad castrum ipsius Ch(unradi) et ea vestre obtinui potestati, a quibus amplius deo adiuvante nullum impedimentum habebitis terris vestris. Meideburch enim commisi cuidam fideli, aliud castrum Treen reddidi cuidam dicto Chraf-tono, quia ad hoc iusticiam hic habebat; et idem Ohraft certi-ficavit mihi stabilitatem suam, quod nunquam violabit fidem suam, omnibus bonis suis. Uxor autem Ch(unradi) de Treun commorabitur in Pabenstain et nunquam a vestra gratia divertetur et propter habundantem cautelam filium ipsius in obsidem iam recepi. Predictus autem Ch(unradus) in Vng(ariam) est deductus, sed, si sententia in eum sit data, penitus hoc ignoro. Praete- rea Stadekerius et Pettowerius mihi pro vero retulerunt, quod dominus Ul(ricus) de Lihtenstein et Herandus de Wildonia locun-tur quasi in publico, dicentes quod, si castrum vestrum Wildo-nie a vobis alienabitur per mandata ducis Austriae, vellent facere, quod deberent, et vel1ent in publico recitare, quod cum castris ipsorum secundum iusticiam agere nihil penitus haberetis nec de castris ipsorum quicquam iudicare; et quod hoc ab ipsis audiverint, Stadekerius et Pettowerius coram vobis, si necesse fuerit, volunt esse publici assertores; et omnia mihi dignemini remandare in Leuben ad placitum generale, quia nobiles terre venient omnes ibi. Percepi etiam, quod comes de Gorz colligat exercitum et vult invadere ducem Karinthie, et comes de Warten-berch vadit secum; cui si me rogaverit, utrum duci Karinthie debeam auxilium prebere aut non, vestra gracia hoc remandet. Eogo etiam vestram gratiam et consulo, ut domino R(udolfo) de Stadek et Pettowerio et domino G(o tfrido) de Marpurch cuilibet speciales litteras transmittere dignemini, regratiantes ipsis diligenter, quod mihi fideliter assistunt consilio, auxilio et favore; et per hoc inducetis ipsos, quod ipsi fideles et stabiles in omnibus vobis erunt. (Po orig.). Bruno, škof olomuški in glavar na Štajerskem, naroča z listino, izdano v Mariboru, meščanom Leobna, da dovole jurkloštrškemu samostanu, da si vsako leto brez mitnine odpelje tisto količino železa, ki mu jo je nekoč podelil štajerski vojvoda Leopold VI. Orig.izgubljen. Izvleček v Dipl.Styriae II, str.141. Regesti: StUB iv/l, št.76, str.48e Bruno Ollomucensis episcopus, capitaneus Styriae etc. mandat Leobiensibus, ut quatuor maiores aut decem minores ferri massas ad Gyriense monasterium a Leupoldo quondam Styriae duce annuatim designatas sine ullo teleone avehi permittant. Datum in Marburg a, anno milies(imo) ducent(esimo) sexagesimo) secundo, mense Augusto. (Po StUB IV/1, str.48). Olomuški škof Bruno izjavlja, da je deželsko sodišče priznalo Ontolfu, proštu sekovskega kapitlja(pravico do posesti v Arz-waldu (pri Deutschfeistritzu na Štajerskem). (Glej GZM Il/2o). Kot priča tega dejanja se navaja tudi Gotfrid Mariborski. Insert v orig.perg.listini ddo.1263, julij 25.(Dunajsko) Novo mesto (št.812) (a) in prepis v rokopisu št.51 (XlV.stol.), fol. lo4 in 98 v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru (a). Objave : StUB iv/l, št.86, str.55. Bruno dei gratia Olomucensis episcopus omnibus hanc litteram inspecturis in domino salutem. Ea que iudicio terminantur, ne in recidive contencionis relabantur scrupulum, scriptis convenit autenticis annotari. Proinde notum esse volumus presencium inspectoribus universis, quod nobis in generali placito sive iudicio Graetz presidentibus Ortolfus prepositus seccoviensis super quorundam possessione bonorum, que Erzwalde nuncupantur, in nostra movit audiencia questionem ipseque tandem sua plene inten-cione probata dicta bona coram nobis ibidem et eodem iudicio per veram et iustam sentenciam iuxta terre Styrie consuetudinem ab omnibus approbatam obtinuit racionabiliter et evicit et nos ipsum et per eum Seccoviensem ecclesiam in possessionem bonorum eorundem misimus corporalem ipsumque et ecclesiam prefatam nec-non et predicta bona in protectionem domini nostri regis Boemo-rum illustris ducis Austrie et Styrie ac marchionis Moravie et nostram auctoritate ipsius domini nostri recipimus specialem. In cuius rei testimonium et firmitatem perpetuam presentem paginam conscribi nostrique sigilli iussimus munimine roborari. Actum et datum in G-raetz, IIII idus decembris, anno domini oo o M GC LXII , presentibus Bernhardo comite de Phanneberch, Wlfingo de Stubenberch, Vlrico de Lyechtenstein, Livtoldo de Stadekke, Priderico de Betouia, Gotfrido de Marchpurch, Ditmaro de Offenberch, Wlfingo de Ernvelse, Wigando de Maessen-berch, Ditmaro et Chunrado fratribus de Straetwich, Ortolfo de Straetwich et aliis quam pluribus. (Po orig.). Olomuški škof Bruno doseže poravnavo med freisinškim škofom Konradom in Wulfingom Stubenberškim ter določa, da mora Štuben-berški Konradu v nadomestilo za prizadejano mu škodo na njegovih posestih v krajih Oberwölz (pri Murauu) in St.Peter (am Kammersberg) izročiti 5o mark graških denarjev. Med pričami se navaja tudi Gotfrid Mariborski. Orig.perg.listina (Höchst.Preising P.14-4) (A) in kopija (XIII. stol.) Lit.2, fol.15 (b) v Bavarskem državnem arhivu v Münchnu. Fotokopija v Pokr.arhivu v Mariboru (a). Objave: StUB iv/l, št.94, str.59-61. Nos Bruno dei gratia Olmuncensis episcopus notum facimus omnibus tam presentibus quam futuris, quod ad omnem dissensionis materiam amputandam placuit venerabili in Christo fratri domino Chunrado ecclesie Prisingensis episcopo et domino Wlfingo de Stubenberch prestita fide vice sacramenti in nos tamquam in arbitrum compromittere sub hac forma, videlicet quicquid super universis dampnis et gravaminibus per ipsum dominum Wlfingum et suos homines in castro Chetz nunc et tunc residentes hominibus eiusdem domini episcopi apud Welz et sanctum Petrvm residentibus irrogatis seu etiam irrogandis iudicaremus sententialiter faciendum, quod illud partes inter se absque cuiuslibet contradictionis obstaculo tenerent ratum pariter atque firmum. Nos vero auditis assercionibus partium hinc et inde atque universis dampnis et gravaminibus prelibatis diligentissime penes nos discussis, comunicato etiam super hiis omnibus prudentum consilio talem protulimus sententiam inter partes, quod videlicet dictus dominus Wlfingus de Stubenberch et sui heredes in recom-pensacionem premissorum dampnorum et gravaminum debent dare memorato domino episcopo Frisingensi vel suis successoribus XXV marcas Gracensium denariorum in beati Michahelis festo nunc venturo et alias residuas XXV marcas eiusdem monete in proximo subsequenti festo purificationis beate Marie virginis debent dare, pro quibus inquam quinquaginta marcis Gracensium denariorum idem dominus Wlfingus dominos videlicet Chunradum de Sovraw et Ortolfum de Stretwich in solidum pro fideiussoribus obligavit, ita si secundum distinctionem prelibatam in termino constituto summam supra expressam ipsi domino episcopo vel suis successoribus non persolverent, quod ex tunc idem dominus episcopus Frisingensis vel sui successores haberent liberam potestatem cohercendi eosdem fideiussores per ablationem pignoris donec ad integram memorate pecunie persolutionem. Preterea etiam universas possessiones ecclesie Frisingensis cum omnibus eorundem attinenciis circa Welz sitas et sanctum Petrvm, quas videlicet dominus Chunradus de Sovraw et Chvnzo et Offo et eorundem fratres filii quondam domini Seifridi de Vansdorf et quas Heinri-cus officialis de sancto Petro ab eodem domino Wlfingo in feu-dum tenuerunt, ipse dominus Wlfingus in reconpensationem omnium gravaminum et dampnorum antedictorum in manus eiusdem domini episcopi Frisingensis secundum prolacionem nostri arbitrii libere resignavit renuneianis omni iuri feudali, quod habuit in eisdem« «insuper pro evitanda deinceps omnium gravaminum et dampnorum lesione, que in posterum ex parte ipsius domini Wlfin-gi de Stubenberch aut suorum hominum possent dicto domino epis-, copo Frisingensi vel suis successoribus aut Frisingensis ecdle-sie hominibus irrogari, hanc penam sentencialiter adiecimus ad cautelam, si videlicet idem dominus Wlfingus et sui homines aliquod dampnum vel gravamen eidem domino episcopo vel suis hominibus irrogarent, et si illud dampnum vel gravamen a die querele sibi facte infra unius mensis spacium non emendaretur neque lesis satisfieret omni remoto malo ingenio atque dolo, quod idem dominus Wlfingus et sui heredes ex tunc essent prefato domino episcopo Frisingensi vel suis successoribus pro tali negligentia seu contumacia in centum marcis denariorum Gracensi-um legittimi debitores et quod nichilominus tamen eidem domino episcopo Frisingensi et suis successoribus pro huiusmodi dam-pnis et gravaminibus irrogatis legalis actio competeret contra illos. Verum si autem huiusmodi dampnum et gravamen irrogatum excedit summam seu valorem centum marearum denariorum Gracen-sium, ipse dominus Wlfingus et sui heredes erunt debitores se-pedicto domino episcopo vel suis successoribus in ducentis marcis illius monete, quam supra expressimus, et nichilominus, ut supra dictum est, pro irrogatis dampnis et gravaminibus actio movebitur contra illos. In huius itaque nostri prolati arbitrii perennem memoriam ex rogatu et consensu utriusque partis presentem paginam nostri pendentis sigilli munimine iussi-mus roborari et nichilominus ad maius testimonium nostri arbitrii atque ad maiorem roboris firmitatem supra memorati domini Wlfingi de Stubenbereh et quorundam testium subscriptorum, qui tunc presentes fuerant, apponi sigilla fecimus presenti pagine, ut sint evidens testimonium in futurum. Acta sunt hec aput Gretz in domo domini plebani, anno domini M°CC0LXIII0, septimo ydus februarii, quo anno et die ac mense domini nostri Ottachrii illustris regis Boemie vices in partibus Stirie gerebamus. Huic autem nostro prolato arbitrio testes interfuerunt subnotati: videlicet dominus Gotfridus nobilis comes Siluester, item dominus Wlricus de Lihtenstein, item dominus livtoldus de Stade-1 ke, item dapifer de Velsperch, item dominus Hadmarus de Werd, item dominus Gotfridus de Marchpurcb item dominus Wigandus de Maessenberch, item dominus Chunradus de Aichperch, item dominus Heinricus dictus Vertingus et dominus Chunradus de Lok, ministeriales episcopi Frisingensis, item dominus Rudgerus de Haldenrein, item Heinricus officialis de sancto Petro, item Liebardus officialis de Welz, item magister Heinricus de Lok et Otto notarii curie Frisingensis. (Po orig.). Od nekdanjih šestih visečih pečatov ohranjeni trije poškodovani, med njimi Gotfrieda Mariborskega. Prazen prostor za ime-dopolniti "Albero". 1263, maj 25. GZM Il/13 Zofija Rogaška, vdova po Riherju iz Jauneka (jaunegg) (najbrž Ženek-Sonnegg pri Dobrli vesi na Koroškem), izroča na novo ustanovljenemu samostanu v Studenicah 44 in pol kmetije in še drugo posest in dohodke ter se pogodi s svojimi sorodniki zaradi dediščine. Kot priča tega dejanja se navaja tudi Hertnid Mariborski. Orig.perg.listina (št.8o9) (A) in vidimus ddo.1647 v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru (A). Objave: StUB IV/1, št.99* str.62-64. In nomine sancte et individue trinitatis amen. Cum, ut divus ait apostolus,creatura omnis subiecta sit plurimum vanitati ac consueta temporum mutabilitas gestorum memoriam secum vehementer pertrahat in niehilum, nisi scripturarum firmitate sollercius fulciatur, universis Christi fidelibus tam presentibus quam successivis presencium serie cupio declarari, quod ego Sophia humu-lis vidua lesu Christi post mortem quondam dilecti mariti mei domini Richeri de Iunek sciens iuxta vocem apostolicam me in huius exilii ergastulo civitatem manentem habere non posse, decrevi anime mee salubriter consulere ac providere in futurum remedio salutari. Quare ob laudem divine maiestatis ad fundandum monasterium gloriosissime virginis ac intemerate matris Marie in loco, qui vulgo Studeniz dicitur, nunc autem Pons gra-cie nuncupatur, bona hereditatis mee voluntate non modo libera, set etiam studiosa set(!) et gratulabunda libere condonavi felici commercio admodum utens pro terrenis celestia, pro perituris eterna sollicite comparando sermone veritatis roborata, quo ait: Omnis, qui reliquerit domum vel agrum seu quidquam huiusmodi propter nomen meum, centuplum accipiet et vitam possidebit pro hiis modecis sempiternan(!). Volens autem, ut super huiusmodi donatione omnis cesset contoversia(!) cuncteque contradictionis ac cavillationis humane occasio seu materia in posterum penitus valeat exstirpari, que per heredes ac propingquos meos, fratrem videlicet meum dominum Hainricum et filium eius nomine Hainricum de Rohats et sororios meos dominum Ottonem de Chungesperh, v Hainricum de Wilthosen necnon heredes ipsorum succrescente hominum malicia posset forsitan attemptari, ego Sophia partem hereditatis, que me contigebat in castro S^etenburch cum omnibus possessionibus et attinenciis eiusdem, predictis heredibus ac amicis meis iuxta desiderium et postulacionem ac acceptacionem ipsorum assensu libero resingnavi(!) hac adhibita tamen pactione, quatinus ipsi prelibate donationi mee affectu tam sincero quam benivolo annuentes omni universaliter iuri suo, si quod post obitum meum in cunctis bonis, que contuli monasterio pre-taxato habere, viderentur, utpote advocacie vel alterius exactionis seu dominii cuiuscumque velud in communitatibus silvarum ac pascuarum ceterarumque inpeticionum iuxta morem patrie quocumque nomine censeantur, plenarie renunciarent, quod et illi ob meritum felicis memorie ac remuneracionis eteme semotis omnibus controversie fomentis affectu tam benivolo quam devoto concesserunt per presentes» Sunt autem hec bona, que contuli monasterio memorato predicta villa Studeniz, in qua sunt X mansi cum silva superius adiacente, item in villa, Que dicitur Criescendorf, in qua sunt XII mansi, item in villa, que dicitur Bucholach, III mansi, item in villa, que dicitur Pobresach, or unus mansus et unum pratum, in villa Losenz IIII mansi, in vil« V la G-rede II mansi, in villa Sdresgoesdorf X mansi, in villa v o Drasgowesdorf VIII mansi, in villa Terztoniz II mansi et dimidius, item due carrade vini, quod wflgo perhreth dicitur, annis singulis a subnotatis amicis meis et me ac heredibus ipsorum sepedicte donationi addentur, prelibato cenobio persolvende: ex parte videlicet mei carrata dimidia, ex parte fratris domini Hainrici de Rohats dimidia, ex parte sorroris mee Richze et filii eius domini Ottonis de Chungesperch dimidia, ex parte ne- Y potis mei Hainrici de Wilthosen dimidia. Ut autem prenotata donatio mea in perpetuum robur obtineat firmitatis nec ab ullo inposterum ullatenus valeat irritari, presentem paginam sigillo domini Wlrici illustris ducis Karinthie ac sigillo venerabilis in Christo patris domini Brunonis Olmuncensis ecclesie episcopi necnoon sigillo venerabilis in Christo patris domini Dietrici Gurcensis ecclesie episcopi et sigillis predictorum heredum videlicet domini Hainrici fratris mei de Rohats, domini Ottonis Y de Chungesperch, Hainrici de Wilthosen contra inpetus adversariorum decrevi muniendam atque testibus subnotatis, qui omnes pre-dicte ordinationi presencialiter affuerunt. Testes vero sunt hii: dominus Hainricus sacerdos, dominus Perchtoldus sacerdos, capel-lani domini episcopi Gurcensis ecclesie, dominus Iohannes capel-lanus monasterii memorati, dominus Her t nidus, de Marchpuch, dominus Poppo de Vrevdenberch, Guntherus de Cherspach, Gundacherus de luna, Hertwicus de Mansperch, Otto de Pulzgav, Gotschalcus de Lapriach et alii quam plures. Acta sunt hec anno incarnationis domini MCC° 1X111°, indicione VI., 0 VIII . kalend. iunn. (Po orig.). Od nekdanjih šestih visečih pečatov ohranjeni trije poškodovani pečati. Bruno, olomuški škof, razsodi pred deželnim sodiščem v Mariboru spor med Henrikom Svibenskim in gospo N.Lemberško zaradi gradu Podsrede, ki ga prisodi Henriku, in naroča Liutoldu Podlehniškemu, da mu (sc. Henriku) izroči grad. Orig.perg.listina v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: StUB IV/l, št.179, str.111-112. Omnibus hanc litteram inspecturis et audituris Bruno dei gratia episcopus Olomucensis salutem in domino. Cum ea, que iudicio vel concordia terminantur, firma debeant et illibata persistere et ne in recidive contentionis relabantur scrupulum, scriptis sint autenticis annotanda, nos presentium tenore notum facimus universis, quod cum inter dominum Henricum de Scherphenberch ex una parte et dominam . . de Lengburch super castro de Herbergh et suis pertinentiis ex altera coram nobis in generali iudicio apud Marcburch orta fuisset materia questionis, tandem propositis omnibus, que partes volebant proponere, pre-fato domino Henrico, qui suam rationabiliter et sufficienter probavit intentionem, castrum idem de Herbergh sententialiter adiudicatum est cum suis attinentiis universis nosque iuxta terre consuetudinem dominum Lutoldum de Leichtenekke nuncium dedimus, ut ipsum in possessionem eiusdem castri suorumque pertinentium potestate domini nostri regis et nostra poneret corporalem. Quod autem super eo nullus processu temporis dubietatis vel calumpnie scrupulus oriatur, presentem paginam inde conscribi nostrique sigilli iussimus munimine roborari. Actum et datum apud Marcburc, in vigilia beati Johannis Baptiste, anno domini M°CC°LXV0, presentibus venerabilibus patribus domino Vlrico Salzburgensi archiepiscopo, domino Ber-toldo Babenburgensi, domino Dittrico Gurcensi episcopis, domino Meynardo comite Goricie, domino Alberone dapifero de Velsperch, domino Vl(rico) de Leichtensteyn, domino W(ulfingo) de Stuben-berch, domino Fr(iderico) de Bettouia, domino Henrico de Rohathz et aliis quam pluribus. (Po mikrofilmu). Viseči pečat izstavitelja, poškodovan. Ulrik Lemberški naznanja, da je po mirni poti poravnan spor med njim in krškim škofom Dietrikom. Med pričami tega dejanja se omenjata tudi Kolon in Konrad Mariborska. Orig.perg.listina (G 1667) v Koroškem deželnem arhivu v Celovcu. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: StUB iv/l, št.18o, str.112. Ego Vlricus liber dictus de lengenbvrch presentes et posteros, ad quos hoc scriptum pervenerit, scire cupio universos, quod omnis rancor discordie, qui inter me ex una parte et venerabilem dominum Gvrcensem episcopum ex altera parte aliquamdiu habitus est, ad amicabilem composicionem est omnimodis devolutus taliter, ut ipsum episcopum ego vel quisquam meorum hominum deinceps non debeam molestare. Si autem post hec fuerit agravatus, erx tunc ab ipso die offensionis infra mensem plenam satisfaccionis emendam sibi teneor exhibere. Huius promissionis transgressor si inventus fuero, antedicto episcopo in centum marcis denariorum esse debeo obligatus, quas eciam super me et bonis meis habebit certitudinis ad cautelam. Ut autem forma composicionis huius rata permaneat, presentem litteram sigillo venerabilis domini Olmocensis episcopi et sigillo avunculi mei Heinrici comitis de Phanneberch studui roborare. Testes sunt hii: dominus Heinricus de Scherfenberch, dominus Levpoldus de Scherfenberch, dominus Heinricus de Rohats, dominus Otto de Chvngesperch, dominus Berhtoldus de Gvrkvelde, dominus Offo de Sovrowe, dominus Wolscalcus et Albertus fratres de Blomensteine, dominus Levtoldus de Lihtenecke, iuvenis Heinricus de Rohats, iuvenis Levpoldus de Scherfenberch,Chvnradus de Seldenhoven, Cholo et Chvnradus de Marp-V r c h et alii quam plures. Acta sunt autem hec anno domini M0CC°LX0V0. ^ Datum in Marpurch, in iiativitate sancti Johannis Baptiste, regnante domino lesu Christo cum deo patre et sancto spiritu in secula seculorum amen. (Po orig.). Trije nekdanji viseči pečati izgubljeni. Pisava je ponekod zaradi vlage obledela Leopold Žovneški naznanja, da se je po mirni poti poravnal s krškim škofom (Dietrikom). Med pričami se navajata tudi Kolon in Konrad Mariborska. Orig.perg.listina (c 1668) v Koroškem deželnem arhivu v Celovcu. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: StUB iv/l, št.181, str.112-113. Ego Levpoldus liber dictus de Sevnecke presentes et posteros, ad quos hoc scriptum pervenerit, scire cupio universos, quod omnis rancor discordie, qui inter me ex una parte et venerabilem dominum Gvrcensem episcopum ex altera parte aliquamdiu habitus est, ad amicabilem composicionem est omnimodis devolutus taliter, ut ipsum episcopum ego vel quisquam meorum hominum deinceps non debeam molestare. Si autem post hec fuerit agravatus, ex tunc ab ipso die offensionis infra mensem plenam satisfactionis emendam sibi teneor exhibere. Huius promissionis transgressor si inventus fuero, antedicto episcopo in centum marcis denariorum esse debeo obligatus, quas etiam super me et bonis meis habebit certitudinis ad cautelam. Ut autem forma composicionis huius rata permaneat, presentem litteram sigillo venerabilis domini Olmocensis episcopi et sigillo avunculi mei Bernhardi comitis de Panneberch studui roborare. Testes sunt hii: dominus Heinri-cus de Scherfenberch, dominus Levpoldus de Scherfenberch, dominus Otto de Chvngesperch, dominus Heinricus de Rohats, dominus Berhtoldus de Gvrkvelde, dominus Offo de Sovrowe, dominus Wol-scalcus et Albertus fratres de Blomensteine, dominus Levtoldus de Lihtenecke, iuvenis Heinricus de Rohats, iuvenis Levpoldus de Scherfenberch, Chvnradus de Seldenhoven, C h 0 1 0 et Chvnradus de Marpvrch et alii quam plures. Acta sunt autem hec anno domini MOCC0LX°V0. Dat(um) in Mar p u r c h, in nativitate sancti Johannis Baptiste, regnante do. mino lesu Christo cum deo patre et spiritu sancto in secula secuiorum amen. (Po orig.). Od treh nekdanjih visečih pečatov ohranjena dva, a poškodovana Krški škof Dietrik obljublja na prošnjo Friderika Ptujskega in drugih mož svojemu nečaku Kolonu Mariborskemu fevd, ki daje letno po dvajset mark dohodkov. Orig.perg.listina (c 1o93) v Koroškem deželnem arhivu v Celovcu. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: StUB Iv/2, št.251, str.152-153. In nomine domini amen. Ea, que aguntur in tempore, scriptis et fide testium stabiliri habent in tempore(ne cum tempore deperdantur. Hinc est, quod nos Dittricus dei gratia Gurcensis ecc-lesie episcopus, ad quos presens scriptum pervenerit, modernos et posteros scire volumus universos, quod ad peticionem nobilis viri domini Eriderici Betouiensis et aliorum proborum virorum Choloni de Marhpurch fratrueli nostro xx"^ marcarum redditus nomine homagii, quod manlehen vulgariter nuncupatur, conferre promisimus extra predia, ubicumque vacare ceperint, simul sive particulariter per unum vel duos aut plure s mansos incipiendo, donec numerus compleatur. In eo fidelia patris sui servicia pretendimus nostre ecclesie utiliter sepe facta, que eciam ipse filius predictus C h o 1 o nomine patris sui ammodo faciet, ut speramus. Pactum pretaxatum multorum de consilio proborum fecimus pro bono et comodo nostre ecclesie videntes firmiter expedire. Ad confirmationem itaque huius rei pleniorem presentem scribi fecimus litteram sigilli nostri munimine roboratam. Testes sunt hii: dominus Heinricus plebanus de Celsah, dominus plebanus ecclesie sancti Vrbani nomine Bertholdus, dominus Eridericus Betouiensis, dominus Weigandus de Maessenberch, dominus Albertus de Langeneke, dominus Chunradus de Cholmz, dominus Guntherus de Cherspach, dominus Herbordus de Erenhusen, Hertwicus de Mansperch, Hein ricus de lindeke, Tosel de Kawaschach, Weitel et alii quam plures. Acta sunt hec anno domini millesimo CCm° LXVII0, i n o Marhpurch, VIII kal.iunii. (Po orig.). Pečat izstavitelja ohranjen. 1269» april 9-, St.Ruprecht an der Raab GZM I1/I8 Sekovski škof Wernhard daje mariborskemu meščanu Eberhardu in njegovima sinovoma Valterju in Eberhardu za deset mark srebra letno v najem desetino pri Jarenini, ki jo je svoj čas Eberhardu (sc.očetu) zastavil sekovski škof Ulrik. Kopija v rokopisu I/7 arhiva sekovske škofije (rok.olim 815) (XIX.stol.)» fol. 37 - 38 v štajerskem deželnem arhivu v Grad- cu. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: StUB Iv/2, št.328, str.194. Kos Wernhardus sola dei misericordia Seccouiensis ecclesie episcopus notum facimus universis praesentes litteras inspecturis, quod cum dominus Eberhardus civis de Marchburga quandam decimam detineret circa Jeringen sitam ad nos et episcopalem mensem(!) Secouiensem ab antiquo tempore pertinentem et assereret illam sibi dudum a praedecessore nostro domino Vlrico bone memorie quondam Seccouiensi episcopo obligatam pro certa pecunie quantitate, nos illam ab eo ad utilitatem nostram et ecclesie Seccouiensis cum omni instan-cia retrahere laborantes, tandem concordavimus in hunc modum videlicet, quod ipse remisit obligationem eandem totaliter ip-samque decimam ad manus nostras omnino liberam resignavit et nos eandem cum consilio nostri capituli et assensu sibi et filiis suis Walthero scilicet et Eberhardo locavimus ad tempora vite sue pro annua pensione decem marcarum argenti ponderis Wiennensis apud Leybenz nobis seu nostris successoribus bona fide annis singulis solvendarum in festo sancti Georii vel ad longiorem terminum in festo pentecostes proximo subsequenti. Quod si neglexerint adimplere, eadem locatio sive concessio ipso facto caret et carebit omni robore firmitatis, immo pro- tinus est et erit penitus irrita et inanis et ad ipsum dominum episcopum et episcopatum Seccouiensem statim libere revertetur, nisi legitima, iusta et canonica impedimenta potuerint rationabiliter et veraciter proponere sine malo ingenio, que et probare debent coram nobis suis propriis iuramentis et testibus fide dignis infra terminos sancti Georii vel pentecostes ante-dictos et nos auida probatione huiusmodi(?), canonice compen-sacione etiam facta et respectu praehabito ad fertilitatem praecedentis et sequentis anni in remissione seu partis sive toc-ius pensionis praedicte gratiam tenebimur eisdem facere loco et tempori competentem. Et ut haec omnia rata permaneant atque firma, praesentes litteras cum testibus subnotatis sigillis nostro et capituli nostri communiri fecimus in evidens testimonium et cautelam. Testes huius rei sunt: dominus Gerhardus plebanus de Leybsnz, dominus Ekkardus de Dobreng, dominus Wer-herus de Hause, dominus Wernherus de Leybenz milites, Gotschal-cus de Horneke, Eridericus et Chunradus fratres de Leybenz et alii fide digni. Datum apud Sanctum Rudbertum circa Rabam, anno o o domini millesimo CC LXVIIII, V idus aprilis, indictione XII. (Po rokopisu). Škof Bruno olomuški, deželni glavar na Štajerskem;zavrača pred sodiščem v Gradcu domnevno dedno pravico Henrika Rogaškega do sodnih pravic na šentpavelskih posestih pri Lovrencu na Pohorju. Opat Gerhard je namreč pred mnogimi pričami, med katerimi se navaja tudi Kolon Mariborski, predložil listino vojvode Leopolda ddo.1211, januar 2., Gradec (Glej GZM 1/49). Orig.perg.listina (št.49a) (a) in prepis v Kopialni knjigi I, fol.66 v arhivu samostana Št.Pavel na Koroškem. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru (a). Objave: StUB Iv/2, št.352, str.2o9-21o. Bruno dei gracia Olomucensis ecclesie episcopus capitaneus seu rector Styrie universis tam presentibus quam futuris, ad quos presens scriptum pervenerit, salutem in omnium salvatore. Anno incarnacionis domini M°CC°LXVIIII0, feria tercia infra octavam assumpcionis beate virginis, in Styria apud Graetz in domo Vol-chmari, presidentibus nobis iudicio in placito generali presentibus venerabili patre domino Wernhardo Seccoviensis ecclesie episcopo et ceteris, qui debebant et volebant eidem placito interesse. Cum nobilis vir Heinricus dictus de Rohatsch venerabilem patrem dominum Gerhardum abbatem monasterii sancti Pauli de Lauent ordinis sancti Benedicti Saltzburgensis dyocesis et ipsum monasterium impeteret et questionem moveret eodem die super iudicio in bonis predictorum abbatis et fratrum, quod ad Q sanctum Laurencium dicitur, a rivo minoris Lvbenz usque in rivum Welik asserens per mortem patris sui ad se idem iudicium devolutum, prefatus dominus Gerhardus abbas nomine suo et sui conventus predicte respondendo questioni statim obtulit nobis quoddam privilegium olim bone memorie domini Liupoldi ducis Austrie et Styrie, quod vidimus, tractavimus et sepius legimus, non cancellatum non abolitum nec in aliqua sui parte viciatum ac alia instrumenta quibus probavit sollempniter iudicium in dictis bonis cum omnibus iuribus ac libertatibus ad ius et proprietatem sui monasterii pertinere ita, quod extunc prefato Heinrico et sue posteritati super eadem questione perpetuum silencium a nobis imponi obtinuit per sentenciam publice promulv gatam. Nos vero eorundem abbatis et fratrum in favorem iusticie precibus inclinati cum nostri sigilli appensione dictum privilegium de verbo ad verbum transscribi fecimus et sepedictis abbati et fratribus liberaliter assignari cuius tenor talis est. Sledi listina ddo.1211, januar 1., Gradec. Hiis omnibus interfuerunt et testes sunt dominus Wernhardus venerabilis ecclesie Seccowenis episcopus, Albertus abbas Ad-montensis, Ortolfus prepositus Seccowensis, magister Vlricus notarius serenissimi Boem(orum) regis ducis Austrie et Stirie ac marchionis Morauie, Chunradus prepositus Brvnnensis, Bem-hardus et Heinricus comites de Phannenberch, comes Vlricus de Sternberch, comes Vlricus de Hivnenburch, Wlfingus de Stuben-berch, Fridericus de Bettovia, Liutoldus de Stadek, Vlricus de Liehtenstein, Sifridus de Maernberch, Herbordus de Fvlmstein, Herbordus de Traberch filius suus, Herrandus de Wildonia, Cholo de Marchpurch, Cholo de Saeldenhove, Wigandus de Maessenberch, Wernherus de House et alii quam plures. Acta sunt hec et data anno, die et loco predictis. (Po orig.). Od nekdanjih devetih visečih pečatov ohranjeni le trije. Štajerski deželni glavar maršal Burghard (KLingenberg) izjavlja, da je pred deželskim sodiščem v Mariboru na osnovi listin, ki mu jih je predložil sekovski zborni kapitelj, zavrnil zahteve Hart-nida z Rabensteina do posesti v Arzwaldu (pri Deutschfeistritzu na Štajerskem). (Prim.G-ZM II/II). Orig.perg.listina (št.947) (a) in prepis v rokopisu št.51 (XIV.stol.) 1o5 in 99“ v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru (a). Objave: StUB Iv/2, št.39o, str.233-234. Nos Bvrchardus marschalcus regni Bohemie capitaneus Stirie notum fieri cupimus universis presentes litteras inspecturis, 1 quod coram nobis in generali placito Marchpurge fe-ria tercia ante festum beati Dyonisii celebrato Hertnido pincerna de Rammenstain de domino Or(tolfo) venerabili preposito et capitulo Secoviensis ecclesie super prediis in Aerzewalde conquerente idem venerabilis prepositus exhibuit litteras serenissimi domini nostri magnifici regis Bohemie continentes eandem questionem dudum coram venerabili domino Olomvncensi episcopo tunc capitaneo Stirie discussam et finaliter terminatam, quam discussionem idem dominus noster rex Boemie in eisdem suis litteris approbat et confirmat et nos iuxta earundem continentiam litterarum de communi nobilium dictata sententia conquestione dicti pincerne ullatenus non admissa predicta predia in Aerzwald assumpsimus et assumimus defendenda venerabili domino preposito et capitulo supradictis. In cuius rei evidentiam, testimonium et cautelam presentes litteras dari fecimus nostri sigilli munimine roboratas cum testibus subnotatis: dominus Pernhardus et dominus Hainricus comites de Phannberch, dominus Fridericus de Petovia, dominus Vl(ricus) de Liehtestain et dominus Otto filius suus, dominus Wulfingus de Stvbenberch, dominus Wernherus de Havs, dominus Albertus de Homekke, doming Ortolfus et dominus Ditmarus fratres de Stredwich, dominus Vol-chmarus de Graez, dominus Levtoldus de Rogät, dominus Otto de Chrotendorf, dominus Hainricus de Vischaern, Chvnradus de Graben, Oholdus de Waldstain et alii quam plures. Actum et datum OO 0 Marchpurge, anno domini M CC LXX , octava ydus octobri; nobis domino Ch(unrado) scriba Stirie assidente. (Po orig.). Viseči pečat izstavltelja. 1 V insertu ddo. l27o, oktober 28., Dunaj: "Marhpurge" po orig. v SLa. 2 Nad odstranjenim imenom "Hertnidus" napisano "Fridericus". Kralj Otakar Češki potrdi kartuziji v Žičah listino vojvode Ota-karja in njegovega očeta Otakarja iz leta 1182 (prim.GZM 1/II), ji potrdi vse njene posesti ter ji podeli v nadomestilo za osem mark letnih dohodkov 46 kmetij v Prepoljah(na Dravskem polju in Trničah) v mariborskem deželnoknežjem uradu in ji določa letni prejemek železa iz leobna. Orig.perg.listina (št.954) (A in b) in nekolikanj mlajša perg. kopija v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. - Prepis v rokopisu št. 982 (XTI.stol.), fol.24P in 3or v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru (b). Objave: StUB Iv/2, št„396, str.237-238. Kos Otthacharus dei gratia rex Boemie, dux Austrie, Stirie, Karinthie marchioque Morauie, dominus Carniole, Marchie et Eg-re scire volumus universos presentes litteras inspecturos, quod frater Jacobus prior monasterii in Seytz exhibuit nobis quoddam privilegium sub sigillo ducis Otthachari pie memorie non cancellatum, non viciatum, cuius tenor est talis: Sledi listina Otakarja Štajerskega ddo.1182, Radgona (glej GZM 1/11): Sane quia divine clementia bonitatis tanto maiora tribuit, quanto per ea sue dignitatis religionem viderit ampliari, nos eterne felicitatis intuitu necnon pro nostrorum progenitorum salute universas donationes, libertates, gratias cum iuribus universis predictis fratribus et domui in Seitz per memoratum Otacharum ducem Styrie et patrem eiusdem Otacharum factas ratas habentes eisdem fratribus et domui in Seytz duas villas videlicet Prepuhel et Prepuhel sitas in officio Ma- rchpurch proximas Petow habentes XI3, VI mansus cum omnibus attinendis, pratis, pascuis, silvis, agris, cultis et incultis in recompensationem octo marcarum denariorum, quas divisim recipiebant in locis seu officiis diversis, prout super> ius est expressum, proprietatis titulo donamus et concessimus et etiam tradimus perpetuo possidendas similibus libertatibus, quiN bus dicti fratres alia bona sua actenus possederunt. Insuper oc> to massas ferri ponderis maioris dictis fratribus et domui in Seytz donamus et apud officiales in Levben, quicumque pro tempore fuerint, ordinamus pro viginti massis ferri, quas in Levben prius recipere consueverunt. Volumus etiam, ut deinceps prefati fratres predictas octo marcas a nostris officialibus non requirant. In cuius rei testimonium presentes litteras nostrorum iussimus sigillorum munimine roborari presentibus testibus infrascriptis, qui sunt: Vlricus capitaneus de Dvrren-holz, Otto de Haslawe, Otto de Perhtolsdorf, Herchengerus da-pifer de Landense, G-undacharus pincerna de Hauchspach, Heinri-cus de Hawenvelde, Vlricus de Hauchspach, Heinricus de Helfen-berch, Pridericus de Petouia, Pridericus de Grez et frater eius Ortolfus, Crafto plebanus, Ortolfus de Gurchvelde et alii quam plures. Datum per manum magistri Vlrici prothonotarii, ooo a anno domini M OC LXX , in XIII indictione. (Po orig.) (b). Viseči pečat kralja Otakarja (a); pečat izgubljen (b). Nikolaj in Hadmar, sinova Ulrika iz Lučan, vazala dedičev Had-marja iz Schönberga, obljubljata le-tem svojo zvestobo kot fev-dnika, dokler po pravni poti ne bi bilo kako drugače odločeno. Listino so pečatili. Hertnid in Kolon Mariborski ter mariborsko mesto. Orig.perg.listina v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: StUB Iv/3, št.41 o, str.245; PRA I1/I, št.1o7, str.124. Nos Nycolaus et Hadmarus filii Vlrici de Leupsach huius scripti serie profitemur heredibus domini Hadmari de Schonenberch utri-usque sexus proprietatis titulo nos astrictos, quibus ob hoc sub pena eorum, que ab ipsis feudaliter possidemus, nos obligamus tanquam servi dominis fideliter et sine fraude imperpetuum servituros, nisi iure aliquo vel iudicio mediante obtentum fuerit nos predictis heredibus non teneri. In quorum serviciis si nos reddiderimus vel desides vel rebelles, ex tunc omnia, que ab ipsis in feudo possidemus, vacent heredibus iam predictis. In cuius rei testimonium presentes cum testibus conscribi et sigillorum domini Priderici nobilis viri de Betowe, domini Hertnidi de Marchpurch, domini Wernheri de Hovse, domini Heinrici de Vitischenstain, domini Cho-lonis de Marchpurch necnon et civitatis in Marchpurch robore petivimus insigniri. Hii predicti, quorum sigilla sunt appensa, testes sunt et insuper isti: dominus Gotscalcus de Hovs et dominus Herbordus de Erenhovs et plures alii fide digni. Datum et actum anno 0 ° 0 domini M CC LXXI , Xl.kalendas max. (Po mikrofilmu). Od nekdanjih šestih visečih pečatov ohranjeni trije, med njimi pečata mesta Maribora (poškodovan) in Hertnida Mariborskega (fragment). Štajerski deželni pisar magister Konrad podeli po naročilu kralja Otakarja Češkega ustanoviteljici studeniškega samostana Zofiji kot nadomestilo za izgubljeni grad Jaunek (jaunegg) (verjetno Ženek - Sonnegg pri Dobrli vesi na Koroškem) 57 mark letnih dohodkov v mariborskem uradu na desnem bregu Drave. (Prim. GZM II/24). Orig.perg.listina (št.965) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: StUB Iv/3, št.426, str.254-255. In nomine patris et filii et spiritus sancti amen. Quoniam iu-sta divinum eloquium omnes morimur et ad instar aque dilabimur, necesse est periture labentique memorie aliunde vitam et firmitatem scripture amminiculo mutuari. Motum igitur sit omnibus tam presentibus quam futuris litteram presentem inspicientibus, quod ego magister Chonradus scriba tunc temporis serenissimi regis Boemie per Stiriam et provisor ex ipsius domini mei ordina-cione et mandato sorori Sophye et claustro Pontis grade, quod wlgo dicitur Studenitz, in recompensum bonorum, que habuit in Karinthya, castri videlicet, quod dicitur Javnekke, cum reditibus attinentibus de officio in Marchpurch ultra Traham quinquaginta VII^em marcas denariorum in redditibus possidendas iure perpetuo assignavi in subscriptis locis: in loco, qui dicitur Prienosse, V hubas solventem qualibet modium tritici et XII denarios III pro agno tota villa officiali, suppanus XI denarios, quelibet huba I denarium, in carnisprivio gallinam, in pascha quelibet X ova, in messe panem et pullum, III operarios, II pernoctaciones officiali, sentenciatori I denarium, suppanus V pro agno. Item apud suppanum Georium V hubas solventes per omnia iura supradicta. Item apud suppanum Iansen VI hubas solventes per omnia censum et iura siart supra. Item apud suppanum de Lengenperg VI hubas solventes quelibet d^ midium modium siliginis, tota villa V denarios pro agno, officis li suppanus XX denariso, in carnisprivio gallinam, quelibet huba I denarium officiali, in pascha X ova, II panes in messe et pullum, tota villa duas pernoctaciones, sentenciatori quelibet I denarium» Item in Glocotsonich IIII°r hubas solventes quelibet II mensuras siliginis, tota villa V denarica pro agno officiali, suppanus XV denarios, quelibet huba officiali I denarium, in carnisprivio gallinam, in pascha X ova, II panes et pullum in messe, III operarios, II pernoctaciones, sentenciatori I denarium quelibet huba et hee ville omnes simul dabunt XVIII urnas vini et totidem denarios. Item in districtu, qui dicitur Derdes* se, LXII hubas solventes quelibet X denarios, officiali III denarios, gallinam in carnisprivio, X ova in pascha, I panem et pullum in messe, II pernoctaciones officiali, III operarios, sentenciatori I denarium, XIIII denarios regi, urnam vini quelibet villa et totidem denarica. Item suppanus Iacobus in villa, que dicitur Zedemekke, V hubas solventes quelibet II mensuras tritici, dimidiam urnam vini tota villa, officiali quelibet huba V denarios, unum gortz pulcium, unam mensuram avene, suppanus XV denarios, in carnisprivio quelibet huba gallinam, S ova in pascha, unum panem et pullum in messe, III operarios quelibet, sentenciatori I gortz tritici quelibet huba. Item in villa, que dicitur Chosnitz, X hubas solventes quelibet ydri-am mellis aut XI denarios, pro porco quelibet XII denarios, tota villa V pro agno, officiali quelibet III denarios, suppanus XI denarios, quelibet huba gallinam in carnisprivio, X ova in GZM II/23 paecha, duos panes et pullum in messe, suppanus V denarios pro agno, III operarios, quelibet huba duo aratra tota villa duobus diebus, sentenciatori unum denarium, tota villa IIII°r urnas vini et dimidiam de iure montis et totidem denarios et II per-noctaciones. Item in villa, que dicitur Mvsteschen XII hubas cum suppano solventes quelibet ydriam mellis aut XL denarios, tota villa pro porco XL denarios in recepcione mellis, quelibet huba mensuram avene, panem et pullum in messe, tota villa Y pro agno, suppanus XL denarios, tota villa officiali pro porco XL denarios, officiali quelibet huba Y denarios et fasciculum lini, I gortz pulcium, gallinam in carnisprivio, in pascha X ova, in messe duas panes et pullum, III operarios, duas pernoctaciones, sentenciatori quelibet huba unum denarium«, Item in Petss XIII hubas cum suppano solventes quelibet censum et iura per omnia supradicta. Item in Waresendorf XI hubas cum suppano solventes quelibet censum et iura per omnia sicut supra. Item in villa, o que vocatur Zemschvz, XII hubas cum suppano solventes quelibet dimidium modium tritici, tota villa Y denarios pro agno, XL denarios tota villa pro porco, suppanus officiali XL denarios, or quelibet huba officiali IIII denarios, fasciculum lini, unum gortz pulcium et quelibet huba V gortz avene, in carnisprivio gallinam, in pascha X ova, in messe duos panes et pullum, III operarios, duas pernoctaciones, sentenciatori mensuram frumenti. Item in villa, que dicitur Zemstamph, XI hubas solventes quelibet censum et iura per omnia sicut supra. Supradictos itaque redditus prefate domine Sophie et claustro supradicto pro _i_ _ „ LYII marcis denariorum in redditibus assignavi, quamvis ipsos non estimemus huiusmodi summam continere plenarie in valore. Et ut facilius de supradictis omnibus suma possit ha- beri, singularum rerum proventualium sive predialium assignavimus taxacionem debitam in subscriptis: modium videlicet siliginis pro XL denariis, modium tritici pro XL denariis, modium papaveris pro XL denariis, modium pulcium pro XL denariis, modium avene pro XX denariis, item duos panes pro duobus denariis, pullum unum pro uno denario, item XVI ova pro una denario, item ka-ratam vini curie regis pro tribus marcis denariorum. Ne autem quisquam in posterum predictis dominabus super huiusmodi assig-nacione per me secundum ordinacionem et mandatum domini mei regis factam possit facere calumpniam seu dubium, presentem litteram sigillo nostro volui communire. Acta sunt hec anno domini M°CC°IiXXI0, mense septembri in festo sancti Michahelis, regnante tune et inperante per Boemiam, Austriam, Styriam et Karint-hyam, Morauiam et Carniolam, Portum Naonis et Egram gloriosissimo rege Othacharo, provisore tunc et procuratore prefati regis per Styriam magistro Chonrado ad honorem domini nostri lesu Christi ac gloriosissime matris ipsius, quibus est honor, laus et imperium in secula seculorum. (Po orig.). Viseči pečat izgubljen. Kralj Otakar Češki naznanja, da je sestri Zofiji in studeniš-kemu samostanu podelil v zameno za grad Jaunek’(Jaunegg) (verjetno Ženek-Sonnegg pri Dobrli vesi) 57 mark denarjev letnih dohodkov v mariborskem uradu na desnem bregu Drave. (Prim. GZM Tl/23). Orig.perg.listina (št.984) (a) in insert v potrditveni listini kralja Otakarja ddo. 1277, (maj 1o.), Dunaj (št.111o) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu (b). Mikrofilm (a) in kserokskopija (b) v Pokr.arhivu, v Mariboru. Objave: StUB Iv/3, št.463, str.277-278. Otakarus dei gratia rex Boemie, dux Austrie, Styrie et Karint-hie, marchio Moravie, dominus Karniole, Marchie, Egre et Portus Naonis universis presentem litteram inspecturis gratiam suam et omne bonum, 'i'enore presencium protestamur et notum facimus tam presentibus, quam futuris, quod nos sorori Sophye et claustro Pontis gratie, quod vulgo dicitur Studenitz, cuius eadem soror fundatrix extitit, non solum in recompensationem bonorum, que habuit in Karinthia, castri videlicet, quod dicitur Jovnekke et reddituum attineneium, sed precipue divine remuneracionis intmitu et in remedium peccatorum nostrorum de officio in Marchpurch ultra Traham quinquaginta septem marcas denariorum redditibus dedimus iure perpetuo possidendas. Hos autem redditus in locis exprimimus subnotatis videlicet: Sledi seznam dohodkov, kot jih navaja listina ddo.1271, september 29. (GZM II/23). Testes huius rei sunt hii videlicet: comes Vlricus de Heun-burch, comes Vlricus de Sterenberch, Pridericus comes de Or-tenburch, comes Heinricus de Phanberch, Purchardus de Chlingen- berch marscalcus regni Boemie, Vlricus de Dvrrenholtz capitaneu$ Karinthiae, Nezenzlius castellanus im Olomvnz, Otto de Haslowe, Otto de Perchtoltstorf camerarius Austrie, Hapoto de Valchenbero Vlricus de Liehtenstein, Vridericus de Bettowe, Wluingus de Stubenberch, Herrandus de Wildonia, magister Vlricus de Nerting^ decanus Pataviensis et magister Chunradus scriba Styrie. N6 aut® in supradictis possit in posterum calumpnia suboriri, presentem litteram duximus sigillorum nostrorum munimine roborandam. Acta sunt hec in Wienna, anno domini M0OC°LXXII0, septimo ydus Septembris. Datum per manum magistri Vlrici prothonotarii curie nostre. (Po orig.). Viseči pečat kralja Otakarja. Krški škof Dietrik podeli Mavriciju Liebelu, meščanu iz Stras-sburga (na Koroškem), v fevd kmetijo v kraju Zweinitz (pri Krki na Koroškem), ki jo je (sc.Mavricij) kupil od Margarete, vdove po Dietriku Gretzkonu, in od njunih dedičev. Med pričami tega dejanja se navajata tudi Ulrik in Konrad Mariborska. Orig.perg.listina (c 1o84) v Koroškem deželnem arhivu v Celovcu. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: MDC V, št.128, str.87-88. Regesti: StUB Iv/3, št.48o, str.289. In nomine domini amen. Quoniam ea, que aguntur in tempore, stabiliri habent in tempore, ne cum tempore deperdantur, nos Dit-ricus dei gratia Gvrcensis ecclesie episcopus universis Christi fidelibus presentibus et futuris hanc litteram intuenti-bus volumus esse notum, quod Mauricius dictus Liebel civis noster in Strasburch quendam mansum et homines in eo existentes situm in loco, qui 9weintz vulgariter appellatur, annuatim sexcentos caseos solventem et alia servicia more solito colonorum a domina Margareta vidua domini Ditrici Gretzkonis beate memorie et ab heredibus suis Ditrico et aliis pro quadam summa pecunie conparavit, quem mansum ipsa domina Margareta de consensu et bona voluntate omnium heredum suorum ad manus nostras coram multis probis et honestis libere resignavit. Nos vero eundem mansum antefato Mauricio dicto Liebel et heredibus suis ad peticiones virorum discretorum cum omnibus attinentibus agris, silvis, pratis, pascuis, intrantibus et exitibus cultis et incultis pleno iure contulimus feodali taliter, quod idem Mauricius dictus Liebel eiusdem mansi dandi vel vendendi cui et quando voluerit plenam habeat potestatem. Est preterea hoc adiectum, quod prenominata domina Margareta et heredes eius sepedictum mansum Mauricio dieto Liebei ab omni inpeticione debeant defensare. Nos autem sive vicedominus noster dominus Putzo ipsum a violencia protegemus. Ut istud factum nostrum robur firmitatis obtineat in evidens testimonium presentem dedimus litteram sigilli nostri munimine roboratam, lestes etiam sunt hii: dominus Marquardus, dominus Arnoldus, dominus Wlricus nostri capellani, dominus Johannes plebanus in castro Strasburch, dominus Gebhardus Putzo, dominus Heinricus de Strasburch, dominus Engelbertus dapifer, Wlricus et Chunradus de Marchpurch, Albertus de Lindek, G-otfridus de Cholnitz, Ortolfus Gretsko, Hertwicus de Ghetz, Gvntherus, Weichardus, Hainricus claviger, Leo civis et Leo filius Mauricii, Heinricus corarius, Lampertus, Jacobus Vraz, Nicolaus Sturm, Herbordus Chop et alii quam plures. Acta sunt oooo o hec anno domini M CC LXX III , datum in Strasburch VI idus iunii, amen. (Po orig.). Pečat škofa Dietrika. Kolon Vuzeniški naznanja, da je podelil Urbanu Scephenu (iz Maribora) in njegovim dedičem v fevd tri kmetije v Jablancah od svoje posesti pri Zimici pri Mariboru. Kot priče tega dejanja se navaja vrsta mariborskih meščanov. Orig.perg.listina v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: FRA II/I, št.118, str.134; StUB Iv/3, št.484, str.291. Noverint universi tam posteri quam presentes, quod ego Oholo senior de Saeldenhoven unanimi de consensu et bona voluntate heredum meorum Vrbano Scephen et uxori eius necnon ipsorum heredibus utriusque sexus de prediis meis prope Winterpach villam tres mansos sitos in Jablanach feodali contuli titulo imperpetuum possidendos. In cuius rei testimonium presentes cum testibus conscribi et sigillorum mei videlicet et civitatis in Marchpurch iussi robore communiri. Hii sunt testesr Cholo filius meus, Offo de Emerberch, Wergandus dispensator et Vlricus frater eius, Haidenricus, Hermannus dicti Asanch, Otto o Wachsmvt, Albertus filius Snatergans, Sivridus officialist Ex parte civium Marchpurgensium hii sunt testes: Walkerus tunc iudex, Vlricus de Trog, Vlricus et Heinricus de Weyntz, Sivridus et fiugerus de Gonkaern, Orto 1 f u s filius Ottonis, Rudolfus notarius, Ztaulen et plures alii fide digni. Datum et actum aput ecclesiam in Saeldenhoven, anno domini M°CC0LXXIII°, proximo die post festum sancti Vdalrici. (Po mikrofilmu). Viseča pečata ohranjena; pečat mariborskega mesta poškodovan. Konrad Mariborski naznanja, da je s privoljenjem svojih sorodnikov prodal žički kartuziji tri in pol kmetije z vsem pripadajočim v Konjiški vasi. Listino sta pečatila tudi Alberon in Kolon Mariborska, med pričami pa se navajata tudi Otvin z mariborskega gradu in mariborski meščan Wolfhard. Orig.perg.listina (št.999) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: StUB Iv/3, št.486, str.293. Regest: Muchar V, str.355. Ego Ghvnradus de Marchpurch universis tam presentibus quam futuris inspecturis harum seriem notum esse volo, quod de meis prediis propriis, que habebam in antiqua villa Gonwitz, mansos tres et dimidium cum suis attinentiis, agris, pratis, pascuis, silvis,cultis et incultis et aliis quibuslibet tam quesitis quam acquirendis vendidi fratribus domus sancti Johannis in Seyts libere ac quiete imperpetuum possidendos accedente ad hoc voluntate unanimi et consensu meorum coheredum domine Gerdrudis videlicet matris et domine Maehthildis uxoris mee necnon fratrum meorum domini Dietrici plebani de Motnitz, domini AAlberonis plebani in Marchpurch, domini Hertnidi et Otto n i s, qui unä mecum preter dominum Dietricum ad hoc se et sua bona fideliter obligarunt, quod ab impetitione qualibet prelibatos mansos prefate domui, si qua forsan inposte-rum de eisdem calumpnia succresceret, pro loco et tempore debeant defensare. Et ut omnis super premissis error calumpnie sit sublatus, presentes cum testibus conscribi et sigillorum pretac- ti domini Alberonis, domini Popponis de Vreuden-berch, Cholonis de Marchpurch necnon mei ad instantiam predictorum fratrum iussi munimine roborari,, Hii sunt testes: frater Gotfridus de Victoria, frater Chvnradus procurator in Seyts et frater Siuridus conversus, Wluingus de Pernowe, Ottwinus de castro Marchpurch, domi nus Wolfhardus civis in Marchpurch, dominus Hirzo sacerdos, Heinricus scolasticus et plures alii fide dignio Datum et actum anno gratie millesimo CCm0LXXIII°, in die sancti Jacobi apostoli. (Po orig.). Od nekdanjih štirih visečih pečatov ohranjen le pečat mariborskega župnika Alberona (poškodovan). -| Gertruda, vdova po Ulriku Mariborskem, izroča mariborskim minoritom pod pogojem, da opravijo zanjo, njenega moža in otroke ter starše po tri maše letno, del posesti s poslopji, kar si je pridobila od vdove leutolda Magerkruta. Orig.perg.listina (št.1o21 a) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Objava: StUB Iv/3, št.542, str.325} ÖZN XXIII, 1928, str.252. Labi solet cum tempore, quicquid scriptis vel testibus non fuerit roboratum. Huius rei gracia ego Gerdrudis relicta domini Wlriei de Marchburch tenore presencium innotesco tam presentibus quam futuris me partem aree, quam a vidua Levtoldi cognomento Magerchrvt et liberis eius per manus fratrum minorum pro U.S III marcis denariorum libere comparavi, ob remedium anime mee ac predicti mariti mei et omnium liberorum et parentum meorum super ecclesiam fratrum minorum in Marchburch delegavi cum edificiis in eadem area collocatis de consensu et attestacione filiorum meorum, quorum sigillis presentem litteram roboravi, supradictis fratribus minoribus michi e converso promittentibus, quod singulis annis a fratribus domino ibidem perpetuo famulantibus pro me ac marito meo et omnibus liberis meis fiat officium pro defunctis, quod pro fratribus in ordine decedentibus et benefactoribus ordo consuevit facere ter in anno. Huius rei testes sunt: dominus Chvnradus de Cholniz, dominus Reinboto, Gebwolfus, dominus Wol-fhardus de ordine penitentium, Ot t 0, Leup oldus, Eberhardus, Hainricus Vsnarius, 6 i - ves de Marchpurch, et alii quam plures. (Po orig.). Viseča pečata mariborskega župnika Alberona in Ulrika Mariborskega (poškodovan). •1 Datacija po StUB Iv/3, str.325. Kralj Otakar Češki potrjuje (falzificirani) privilegij štajerskega vojvode Otakarja ddo®1185, september 27®, Radgona žičkemu samostanu, ga oprošča vseh vrst bremen in dajatev in tudi dajatev od njegove posesti, ki jih imata Nikolaj iz Žič in mariborski meščan Wolfhard, ter določa vrnitev samostanskih podložnikov, ki so odšli z zemlje brez dovoljenja kralja ali samostana. Orig.perg.listina (št.1oo7) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr®arhivu v Mariboru. Objave: StUB Iv/3, št.51h, str.3o7-3o8. Nos Otacharus dei gracia rex Boemie, dux Austrie, Styrie, Cha-rinthie marchioque Morauie, dominus Carniole, Marchie et Egre ac Portus Naonis scire volumus universos presentes litteras inspecturos, quod ex parte fratrum monasterii in Seytz vidimus et recepimus quoddam privilegium sub sigillo felicis memorie ducis Otachari non cancellatum non vieiatum, cuius tenor est talis: Sledi listina vojvode Otakarja ddo.1185, september 27., Radgona (StUB I, št.644, str.620-621). Verum quia divini nominis bonitas sue liberalitatis in nos graciam tanto copiosius diffundit, quanto nos sue magestati(l) obnixius ac studiosius noverit inservire, nos eterne retribu-cionis intuitu ac nostrorum progenitorum salute cupientes fratres supradictos et domum de Seytz largitatis regie privilegio seu beneficiis colletari confirmamus et approbamus scripti presentis indicio universas donaciones, libertates et gra-cias concessas sibi per memoratum ducem Othacharum et patrem eiusdem precipientes eas sibi ac suis hominibus inviolabili- ter ab omnibus, quemadmodum superius expressum est, custodiri» Ad hec sue religionis propositum favore amplioris gracie prosequentes absolvimus eos et liberos esse volumus ab omni penitus exactione sive steura et ab aliis quibuslibet servitutibus ac prestacionibus vel subsidiis adque racione iuris civilis, quod vulgo purchreht dicitur, vel arearum suarum, quas divi sim detinent Nicolaus de Seytz et Wolfhardus civis in Marchpurch una cum cellario interiecto seu alias quomodolibet tenebantur mandantes ipsos ex nunc et in posterum in hiis et similibus minime molestari. Volumus eciam, ne quovis modo iure vel consuetudine, nisi de mandato nostro et imperio speciali ac fratrum predictorum consensu homines ipsorum proprios libertate manumissionis quis emancipet, si qui ex talibus hactenus affugerunt ad dominium ecclesie, ex precep-to et induito potestatis regie revocatis. Datum in Grez, per manum magistri Vlrici prothonotarii, incarnacionis dominice ooo o anno M CC LXX quarto, VII kal. maii, indictione secunda. (Po orig.). Viseči pečat izgubljen« 1275, maj 5., pri Podčetrtku GZM Il/3o Hartnid Celjski, provincialni sodnik Savinjski, brata Viljem in Ulrik Svibenska, Leopold iz Konjic in Kolon iz Maribora naznanjajo spravo med krškim škofom Dietrikom in Gundakarjem iz Kunšper-ka in pogoje, pod katerimi je bil zadnji, ki so ga škofovi ljudje imeli zaprtega, izpuščen. Orig.perg.(c 1769) v Koroškem deželnem arhivu v Celovcu. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: StUB Iv/3, št.554, str.332-333. Kos Hertnidus de Cilia iudex provincialis Saunie, Wilhelmus et Vlricus fratres de Scherphenberch, Leupoldus de Gonwiz, C h o -lo de Marchpurch notum esse cupimus quorum auditui presens scriptum fuerit recitatum, quod super liberacione Gundacheri de Chungesperch, quem deprehensum in dampnis eccle-sie Gurcensis homines venerabilis in Christo patris Ditrici episcopi eiusdem ecclesie captivarunt, talis forma concordie extitit celebrata videlicet, quod dictus Gundacherus et fratres sui Albertus dictus Scuednich et Guntherus se iuramento prestito obligarunt, quod in proximo festo sancti Jacobi nunc venturo prefato episcopo XL marcas denariorum sint absque contradictione qualibet soluturi, sexaginta autem marcas solvere tenentur a proximo festo pentecostes ad unum annum, quod similiter facere iuramento prehabito firmaverunt. Promissio vero et solucio dietarum sexaginta marcarum ad gratiam dicti episcopi est pres-tita atque facta. Insuper dicti fratres cum duobus eorum amicis domino Gundachero de Welen et leupoldo de Plumenstain pro eis et eorum amicis caucione iuratoria promiserunt, quod concordiam perpetuam et amicitam puram, quam pacis osculo inierunt, cum domino Engelberto de Turri aliisque suis coadiutoribus, qui unä secum memoratum Gundacherum captivarunt, perpetualiter ratam tenere debeant atque firmam, datis preterea fideiussoribus pro summa quadrigentarum marcarum denariorum, videlicet Wilhelme et Vlrico fratribus de Scherphenberch pro centum marcis, domino Her-tnido de Cylia pro quinquaginta, domino G-undachero de Chunges-perch pro XXV, Leupoldo de G-onwiz pro XXV, Leupoldo de Plumen-stain pro XXV. Heinrico de Turri XXV, Heinrico de Helphenberch XXV, Werenhero de Lewenpach XXV, Wuluingo de Perenavwe XXV, Wul-uingo de Presingen XXV, Engelscalco de Rabensperch XXV et ipso Alberto dicto Scuednich pro XXV, quod predictam concordiam a proximo festo pentecostes usque ad finem sex annorum integrali-ter completorum recidivo dolore nullatenus violabunt et quod infra tempus prescriptum prefato episcopo vel suis nulla dampna inferant nec ad offendendum ecclesiam veniant, nisi eorum iusto, domino precedente, excepto eo similiter, quod si castrum aliquod predict! domini ipsorum, in qüo fuerint constituti, ab hominibus dicti episcopi contingerit impungnari, quod illud debeant pro iuribus defensare. Promissiones etiam predicte servari debent successori memorati episcopi, si ipsum infra tempus prescriptum contingat solvere iura carnis. Si vero infra idem tempus aliquis predictorum fratrum vel amicorum ipsorum predictam concordiam presumpserit violare vel predictam ecclesiam in bonis vel hominibus ausi fuerint molestare, extunc predict! fideiussores in penam predictarum quadrigentarum marcarum penitus inciderunt, promittentes similiter, quod statim accedunt predictum episcopum ab eo nullatenus recessuri, quosque de illatis dampnis sibi fuerit plenarie satisfactum vel solvant peccuniam prelibatam. Si vero antödicti fratres ab hominibus ipsius episcopi in aliquo gravarentur, ipsius domini episcopi super hoc gratiam requirere tenebuntur. Ut autem predicta omnia inviolabiliter observentur, GZM 11/3 o ad peticionem ambarum partium tam episcopi quam predictorum fratrum hanc paginam sigillorum nostrorum munimine duximus roborandam. Testes, qui interfuerunt, sunt: dominus Gundacherus de We-len, Leupoldus de Plumenstain, Wluingus de Presingen, Hainzo de Lindeke, Ernestus de Saeldenberch, Heinricus de Helphenberch, Otto de Chungesperch et alii fide digni. Actum et datum in campo prope Lantsperch, anno domini M° CC LXXV, III nonas maii. (Po orig,). Od štirih visečih pečatov ohranjena dva, med njima pečat Kolona Mariborskega. Friderik iz Podsrede podeljuje v Mariboru izdani listini Hart-mudu iz Kollnitza (v labotski dolini) v fevd desetino pri Št. Pavlu, ki jo je imel Rigalt Rikelin. Orig.perg.listina v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: FRA II/1, št.7, str.176; MDC V, št.177, str.121; StUB Iv/3, št.561, str.336. Ne pia facta hominum per humane frangilitatis(!) memorie pereant, sapientes consueuerunt ea testimonio roborari. Notum esse facio tam presentibus quam futuris, quod ego Fridericus de Her-werch contuli voce viva Hartmudo de Cholnz decimam unam in Gred-niztal sitam iuxta sanctum Paulum in Lauental, quam habuit Rigalt Rikelinus pie memorie iure feodali. Insuper facio meo sigillo munimine roborari. Testes autem sunt: dominus Siuridus de Chrachperch, dominus Hainricus de Silberwerch, Ortolfus de Le-ngburch, Hermannus de Stormberch, Wichardus notarius, Hainricus notator domini de Chvnring et ali(!) quam plures. Acta sunt hec anno domini M°GG0LXX°V0, datum in Marchburga, ka-lendas iuni(!), sequenti die post Johannii(l) Baptiste. (Po mikrofilmu). Viseči pečat Friderika Ptujskega(!). Ana, Oton in Friderik iz Kunšperka naznanjajo v Mariboru izdani listini, podkrepljeni 3 pečatom Kolona Mariborskega, svojo spravo s krškim škofom Dietrikom. Orig.perg.listina (c 1781 ) v Koroškem deželnem arhivu v Celovcu. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: StUB Iv/3, št.562, str.337. Ut non possint in posterum attemptari calumpnia, que geruntur in nostris temporibus, litterarum solent memoria perhennari. Hinc est, quod ego Anna de Chvnsperch et nos Otto et Friderieus fratres de Chvnsperch notum esse cupimus universis, ad quorum audientiam pervenerit presens scriptum, quod propter discordiam et rancorem, qui inter dominum nostrum Ditricum venerabilem Gvrcensem episcopum ex una parte et nos ex parte altera vertebatur, pro quibusdam dampnis, que nobis per eum et sibi per nos similiter sunt illata, talem inivimus composicionis et con-cordie unionem videlicet, quod dampnis omnibus relaxatis invicem et remissis quinquaginta marcarum redditus sitos in villis Malzach, in Vrbansdorf, aput officialem Wlkek, in Chlech et in Silberpach ad manus predict! domini nostri episcopi voluntarie resignavimus tali condicione apposita et adiecta, quod si deinceps per nos vel nostros homines sibi vel ecclesie Gvr-censi dampna aliqua in bonis vel hominibus illata fuerint et requisiti infra mensem ipsa satisfactione debita non curaveri- a mus emendare, extunc predicti L marcarum redditus a nobis absque omni contradictione habeantur pro derelicto et ad pre-dictam ecclesiam Gvrcensem devolvantur libere et solute. Ipse quoque prefatus dominus noster episcopus Gvrcensis promissum et gratiam nobis fecit, quod similiter infra mensem, ut predictum est, satisfactio nobis per eum fieri debeat vel emenda, si per eum vel suos dampna aliqua nobis fuerint irrogata. Ceterum presentibus protestamur, quod liberariter(!) cessimus et renunciavimus annalibus nundinis aput sanctum Petrvm prope Chvnsperch et omni consuetudini et violentie, quam hucusque nobis usurpavimus, qua eciam terminos proprietatis pre-dicte ecclesie Gvrcensis de facto et non de iure tenuimus occupatos. Quot si presumpserimus itterare, in penam cademus similiter supradictam, dantes in huius rei testimonium presentes litteras sigillorum predicti domini nostri episcopi et nostri et ad maiorem evidenciam sigillorum domini Sifridi de Chranch- o perch, domini Hertnidi de Gvtenstein iudicis provincialis Sa-vnie et Cholonis de Marchpvrch munimine roboratas, qui interfuerunt compositioni et concordie prelibate. Testes etiam sunt: dominus Engelbertus dapifer ecclesie Gvrcensis, dominus Engelbertus filius suus, Hertwicus de Presinge, o Heinricus de Lyndek, levpoldus de Plvmenstein, Ernestus de Seldenberch, dominus Gvndacherus de Schelach, Eberhardus Ba- O 6 warus, Ditricus et Albero dicti Algozzer, Chvnzo de Podgor, Vlschalcus de folzk, Tonlinus de Rohats et alii fide digni. Actum in Marchpurga, anno domini M0C°C0LX0XV0, VI° a kal. iulii, indictione III , in die beatorum martirum Johannis et Pauli feliciter amen. (Po orig.). Od petih visečih pečatov ohranjeni trije, med njimi pečat Kolona Mariborskega. Mehtilda, nekdanji mojster spitala v Gössu, voli tamkajšnjemu ženskemu samostanu dohodke od posesti v župniji Bruck na Muri. Med pričami tega pravnega dejanja se navaja tudi brat Oto iz Maribora. Vidimus v prepisu listine ddo.1497, december 14., Göss, št.62, r fol.16 v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju. Objave: Dipl.Styriae I, št.59, str.95. Regesti: Muchar V, str.369. Ut autem geste res post transitum temporis in agnicionem hominum convertantur, solent testibus et literarum apicibus perhen-nari. Ego Mechtildis quondam in Gösse hospitalaria harum serie presencium cunctis ipsam audientibus et videntibus manifesto, quod praebenda, quam cum Ottone marito meo pie memorie in ceno-bio Gossensi comparavi, nec non unius talenti denariorum redditus in Pručka circa parochiam situati, quaesiti et querendi, culti et inculti cum domo, quam in loco pretaxato dinoscor possidere, post introitum meum in viam carnis universe sine contradictione omnium meorum quocumque modo adherencium et etiam Rudolfi mariti mei successoris Ottonis ad memoratum Gössense monasterium sub titulo proprietatis libere reverentur. Et ut hec condicio non amplius retractetur, presentem cedulam domini Ottonis de Chamer sigillo notatis testibus qui affuerunt petii consignari. Sunt autem testes frater Otto de M a -r p u r g a, confrater suus Georius, Leutoldus officilais et Eridricus cellarius, Bawarus de Hafneren, Vlricus Iudendorfus, Leutlinus, Hainricus Smaltzel et alii quam plures fide digni. Actum armo domini M° 0C° LXXV°, nonis decembris. (Po StGB Iv/3, št.576, str.345). Mariborski meščan Oto Herbersteiner(!) proda oz.izroči cistercijanski opatiji v Reinu vinograd v Krčevini (?)(pri Mariboru). Prepis (oz.regest) v Diplomatarium Runense II (XVIII.stol.) v arhivu samostana Rein; prepis v rokopisu 527/1 (ok.l,182o), dipl. VI, str.881 v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu (a). Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru (a). Prim.: MHVSt XIII, 1894, str.54. Otto Herbestainer, civis Marpurgensis, vendidit alibi legavit monasterio nostro suam vineam, sitam "in der Carthusen", de qua pro iure montano dantur ad cellariam regis 2 urnae et 2 denarii. In festo Georgii. (Po rokopisu 527/1 ). Koroški in štajerski ministeriali, med njimi tudi Kolon iz Maribora, obljubljajo kralju Rudolfu Habsburškemu svojo zvestobo. Orig.perg.listina v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju. Objave: StUB Iv/3, št.600, str.356-357. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. In nomine domini amen. Multis incommodis prudenter occurritur, cum etatis cuiusque negotia litterarum memorie commendantur. Nos igitur Vlricus de Hevnburch, Hainricus de Phannenberk comites, Pridericus de Bettowe, Wulf(ingus) de Stubenberch, Her-randus de Wildonia, Hertnidus de Stadekke, Otto de liehtenst(ein), Gotschalcus de Nytperch, Hertnidus et Vlricus pincerne de Ramen-stain, Offo de Teuffenpach, Cholo de Saeldenhoven, Willehalmus et Hainricus de Scharfenberk, Godfridus de Truhsen, Cholo de Marehpurch, Hertnidus de Leibenz ceterique ministeriales Stirie ac Karinthie meliores tenore presentium profitemur et innotescere volumus universis, quod convenientes in unum maturo consilio diffinito ius, quo sacro imperio astricti existimus utpote vassalli ipsius imperii et fideles ex merito intuehtes voluntarie et omni dolositatis scrupulo procul moto serenissimo principi domino nostro Rudolfo serenissimo regi Romanorum semper augusto iurati spopondimus unanimiter famulari, nichilominus hoc adiecto, quod in omnem eventum rebus pariter et personis immo, si quod absit ex nobis alicui obsidionis vel alias quomodolibet periculum immineret, non separabimur ab invicem nisi morte, sed liberationi eiusdem afflicti concorditer intendemus. Si vero conspirationis huius-modi motu proprio per nos facte aliquis ex nobis transgressor repertus exstiterit, feuda, que ab imperio dinoscitur possidere, sint abiudicata eidem medio quolibet resarcito, conferenda per prefatum dominum nostrum regem Romanorum vel alios, qui ipsius imperii gubernatores pro tempore fuerint, absolute aliis, prout eis videbitur expedire, et insuper idem transgressor periurus, exlex necnon a deo maledictus et hominibus perpetuo censeatur. Ut autem prefata omnis per nos inmutabiliter observentur, presentem scribi litteram et sigillorum nostrorum muniminibus fecimus roborari. Actum et datum in monasterio beate Marie virginis apud Rvnam, anno domini millesimo CCLXXVI^0, XIII0 ka-lendas octobris. (Po mikrofilmu). Od nekdanjih trinajstih visečih pečatov ohranjenih pet. Kralj Rudolf Habsburški potrjuje inserirano listino ddo. 1182, Radgona (glej GZM l/ll) v listini Otokarja Češkega za žički samoi stan ter mu potrjuje dve vasi v mariborskem uradu kot nadomestilo za osem mark letnih dohodkov, dar kralja Otokarja Češkega. Orig.perg.listina (št.1o58) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Mikrofilm in kserokskopija v Pokrajinskem arhivu v Mariboru. Prim.: A.Stegenšek, Konjiška dekanija, Maribor 19o9, str.211. Rudolfvs dei gracia Romanorum rex semper augustus. Universis sacri Romani imperii fidelibus presentes litteras inspecturis graciam suam et omne bonum. Regalis excellencia tunc precipue auctori suo, per quem sumpsit plenitudinem potestatis, devocio-nis sue rependit meritum cum ob eius reverenciam religiosarum personarum5 iustis supplicacionibus se inclinans venerabilia ipsarum loca et in eis domino famulantes pia studet providencia in suis iustis peticionibus et iuribus confovere. Venientes itaque ad nostre maiestatis presenciam honorabiles et religiosi viri prior et fratres monasterii de Seitz ordinis Karthusensis celsitudini regie devote et humiliter supplicarunt, ut privilegium sibi ab illustribus Ottakaro quondam duce Styrie et Otta-karo patre eiusdem quondam marchione terre eiusdem graciose concessum, cuius rescriptum sub incliti O(ttakari) regis Bohemie principis nostri dilecti sigillo nobis exhibitum vidimus, eis de benignitate dignaremur regia confirmare, cuius rescripti tenor talis est: Hos Ottakarus dei gracia rex Bohemie dux Austrie, Styrie, Karinthie marchioque Morauie, dominus Carniole, Marchie et Esgre scire volumus universis presentes litteras inspecturis, quod frater Jacobus prior monasterii de Seitz exhibuit nobis quoddam privilegium sub sigillo ducis Ottakari pie memorie non cancellatum, non vidatum, cuius tenor est talis: Sledi listina ddo, 1182, Radgona (gzM 1/11), Nos igitur pietate solita, qua profectum et utilitatem omnium ecclesiarum amplectimur, predictorum prioris et fratrum devotis supplicacionibus annuentes, divine retribucionis intuitu et pro nostre salutis augmento predictum privilegium et contenta in ipso de regalis gratie plenitudine confirmamus, collaci-onem duarum villarum Prepuel et Prepuel, videlicet sitarum in officio Marchpurch, predictis fratribus in reconpensam predictarum octo marcarum denariorum per inclitum O(ttakarum) regem Bohemie factam, ratam habentes nichilo-minus et acceptam. Si quis autem hanc nostre confirmacionis et ratihabicionis paginam infringere vel eidem in aliquo ausu violento presumeret contraire, gravem nostre maiestatis offensam se noverit incursurum. In cuius rei testimonium et perpetuum roboris firmamentum presens scriptum predictis fratribus tradimus maiestatis regie sigilli munimine roboratum. Datum Wienne, Ilddus ianuarit indictione quinta, anno domini millesimo CCm0 LXXYII, regni vero nostri anno quarto. (Po orig.). Od nekdanjega visečega pečata izstavitelja ohranjena le dva odlomka. Kralj Rudolf Habsburški naznanja, da sta se mariborska meščana Eberhard in Martin prostovoljno odpovedala posesti v vaseh Par-tinje in Vilkom (v Slov.goricah) ter v Pekrah (pri Mariboru), ki sta jo imela v fevdu od vojvod Štajerskih. Rudolf pa jima zdaj to posest za 15o mark čistega zlata izroča v zastavo vse dotlej, dokler je on sam ali njegovi nasledniki ali deželni gospodje ne bodo rešili iz zastave. Orig.perg.listina v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: MHVSt V, 1854* št.4, str.215. Prim.: A.Muchar V, str.393 (prevod). Rvdolfvs dei gratia Romanorum rex semper augustus per presens scriptum notum fieri volumus universis imperii fidelibus tam presentibus quam futuris, quod fideles nostri Eberhar-dus et Martinu s, cives de Marchprch, feodacionem, quam a principibus Styrie in dictis villulis Pir-tinne, $lkvne et Pykker se asserunt habuisse, nobis libere et voluntarie resignarunt. Nos autem intuentes zelum fidei ac de-uocionis constanciam, quam predicti cives nostri ad munificentiam nostram gerunt, attendentes quoque grata valde et fidelia servicia, que celsitudini nostre incessanter exhibent, et que inantea de bono in melius exhibere poterunt graciora, predictas villulas, videlicet Pirtinne, Wlkvne et Pikker cum omnibus attinenciis tam in possessionibus et prediis quam vineis et nemoribus omnibusque cultis et incultis, quesitis et non que-sitis ipsis et heredibus eorum pro marcis centum et quinquaginta puri argenti de nostra gratia duximus obliganda, ut proinde servire nobis et imperio teneantur, donec a nobis vel successoribus nostris aut a domino terre memorata bona a sepedictis civibus redimantur. Ad huius igitur obligationis nostre memoriam et robur perpetuo valiturum, presens scriptum fieri et maiestatis nostre sigillo iussimus communiri. Sunt autem testes: principes nostri, venerabiles episcopi Werenhardus Secouiensis, Johannes Chiemensis; magister Gotfridus, prothonotarius curie, Vfricus comes de Hevenburok, Heinricus comes de Phannenberch, Fridericus de Betovia, Wlfingus de Stubenberch, Hertnidus de Wildonia, mar-, schalchus Styrie, Herrandus de Wildonia, Otto de Lihtenstein, Hertnidus de Stadpke, Wilhalmus de Scherphenberch, Oholo de Sa-r eldenhoven, Volehmarus ciyis Gracensis, Martinus, iudex Gracen-sis, et alii quam plures. Datum Wienne XII. kalendas marcii, indictione quinta, anno domini M°CG°IiXX0 VII°, regni vero nostri anno quarto. (Po mikrofilmu). Viseči (poškodovani) pečat i^stavitelja. Kralj Rudolf Habsburški potrjuje na prošnjo sestre Zofije in studeniškega samostana le-temu v nadomestilo za izgubljeno samostansko posest na Koroškem dohodek 57 mark letno v mariborskem uradu, kar je samostanu podelil z listino ddo.1272, september 7., Dunaj (CrZM II/24) kralj Otakar Češki. (Prim.GZM II/23). Orig.perg.listina (št.111o) (a) in prepis v rokopisu 1/2 gospoščine Studenice (rok.olim 91 o) (XVIII.stol.), str.54-55 (b) in nemški prevod ibidem str.55-56 (c) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopije v Pokr.arhivu v Mariboru (A, B in C). Objave: MDC V, št.275, str.173. Regesti: Böhmer-Redlich RI. VI/1, št.755, str.193. Prim.: A.Muchar V, stfc.399. Rvdolfus dei gratia Romanorum rex semper augustus universis imperii sui fidelibus, ad quos presens scriptum pervenit, salutem cum noticia subscriptorum. Universitati vestre notum fieri volumus per presentes, quod dilecte nobis in Christo filie soror Sophia necnon priorissa totusque conventus sanctimonalium claustri Pontis gratie, quod vulgo Studeniz dicitur, sua nobis assertione monstrarunt donationem sibi factam fuisse per dominum Ottakarum regem Boemie reddituum LYII marearum ex prediis officii nostri in Marchpurch civitate Styriein reconpensationem quorUndam prediorum dicte sororis Sophie in Karinthia totidem reddituum et castri Javnek cum attinenciis et iuribus suis, supplicantes nobis humiliter et devote, quatenus ipsis eandem donationem seu commutationem auctoritate regia velimus ex gratia confirmare. Additientes nichilominus et ostendentes habere se super huius- modi donationem dicti regis litteras in hec verba: Sledi listina ddo.1272, september 7. (g-ZM II/24). Nos igitur attendentes huiusmodi donationem seu reconpensatio-nem nobis utilem et salubrem in favorem religionis et iusticie earum devptis precibus inclinati ipsam in partibus et in toto libere et absque ulla contradictione auctoritate regia confirmamus et ut a nullo hominum in posterum valeat irritari, sed perpetua maneat stabilitate firmata, sigillum nostrum duximus presentibus apponendum. Datum aput Wiennam civitatem Austrie 00 0 anno domini M GC LXXVII. , anno regni nostri IIII , indicti- ,rta one V . (Po orig.). Viseči pečat jLzstavitel ja izgubljen. Brata Nikolaj in Hadmar iz Lučan se zavezujeta, da sta pod imenovanimi pogoji pripravljena skleniti z ljudmi gospodov iz Schön -berga poravnavo zaradi škode, ki sta jo obe strani prizadejali druga drugi. Listino je pečatil tudi Hertnid Mariborski. Orig.perg.listina v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju. Mikrofilm in fotokopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: P RA II/I, št.16, str.188. Nos Nycolaus et Hadmarus fratres de Leubtschach profitemur et ad noticiam universorum cupimus pervenire presencium per tenorem, quod si pro dampnis nobis per homines dominorum de Schonen-berch et ipsis per nos illatis cimi dictis eorum hominibus concordaverimus amicabiliter et benigne de dictorum dominorum bona est voluntate et eciam ipsis placet; si autem cum illis non concor -daverimus requisiti per eos tempore qualicumque, post octo dierum terminum predictos tenebimur dominos accedere et pro consilio domini nostri P(riderici) de Betovia et domini Her-tnidi de Marchpurga sepedictis hominibus dam-pna, que illis intulimus, recompensare et componere amicabiliter cum eisdem. Quod si hec transgressi fuerimus nec predictis stabiles fuerimus in promissis, ex tunc GC marcas denariorum dare 0 debebimus dominis de Schonenberch memoratis. Insuper pro dampno incendii per eos et homines illorum nobis illato apud dominum nostrum Wer(p.herum) venerabilem Secoviensem episcopum promittimus stare et sepedictis dominis favorem suum et gratiam obtinere. Pro cuius rei constantia presentem litteram eis damus sigillorum domini nostri P(riderici) de Betouia, iudicis Stirie generalis, domini Hertnidi de Marchpurch, Gotschalci de Hovs et nostri munimine roboratam. Actum in campo circa Leubtschach, in assumptione beate Marie virginis gloriose, anno domini millesimo ducentesimo septuagesimo septimo indicione quinta. (Po mikrofilmu). Ohranjena dva viseča pečata. Kralj Rudolf Habsburški potrjuje opatu Albertu in vetrinjskemu samostanu vse pravice, ki jih ima le-ta v zvezi s posestjo svojega (Vetrinjskega) dvora v Mariboru. Orig.perg.listina (c 1727) (a) in prepis v Vetrinjski kopialni knjigi I (1542), št.473, fol.312V in II (1544), št.561, fol.194r ter v rokopisu I0/2 (XlV.stol.) fol.12 (b) v Koroškem deželnem arhivu v Celovcu. Mikrofilm (a) in kserokskopija (b) v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: MDC V, št.298, str.186. Regesti: Böhmer-Redlich RI. VI/I, št.854, str.211 Prim: Tangi, HGK Iv/2, str.262; Jaksch, GK II, str.86. Rvdolfus dei gratia Romanorum rex semper augustus presencium inspectoribus universis volumus esse notum, quod nos cupien- 1 tes devoto nostro dilecto honorabili Alberto abbati Victori-ensi ac ipsius monasterio omnem gratiam qua, quo ad curi-a m ipsorum in Marchpurch hucusque usi sunt pariter et gavisi, necnon libertates et iura eorum in deducendis suis victualibus hinc et inde sine theloneo atque muta, tam propter deum quam etiam ex officii nostri debito inviolabiliter conservare, universis officialibus, iudicibus, mutariis, theloneariis ac aliis quibuscumque damus districtius in mandatis, ut predictum abbatem et eius monasterium in predicta gra- 2 tia, quo ad curiam eorum ac etiam in iuribus ipsorum et libertate quo ad victualia libere deducenda contra privilegiorum sun-rum continenciam et consuetudinem ipsis hactenus conservatam nullatenus impediant aut perturbent, quod qui fecerint nostre regie maiestatis offensam se noverint incursuros. Datum Wienne pridie kalendas septembris indictione Va, anno domini M°CG° LXX septimo, regni vero nostri anno quarto. (Po orig.)« Pečat izstavitelja listine izgubljen. Kasneje od druge roke zapisano Zapisano na razuri Henrik Rogaški sprejema samostan dominikank v Studenicah v svoje varstvo, podeljuje njegovim podložnikom vse tiste servitutne pravice, ki jih imajo njegovi (sc.Henrikovi) podložniki, in ki so jih imeli že od njegovih prednikov, ter daje samostanu pravico do nižjega sodstva nad svojimi podložniki. Inserti ddo.1384, februar 1o., Celje v orig.perg.listini (št.348o) (A) in v listini ddo.1567, maj 8., Gradec ter v rokopisu 1/2 gospoščine Studenice (rok.olim 91 o) (XVIII.stol.), str.56-57 (b) in v nemškem prevodu ibidem str.57 (c) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopije v Pokr.arhivu v Mariboru (A, B in c). Universis Christi fidelibus tam presentibus quam successivis, ad quos presens scriptum pervenerit, harum serie cupio fieri manifestum, quod ego Heinricus de Rohats divino inspiratus consilio, pia et convenienti prehabita deliberacione, conventum ancillarum Christi claustri Pontis gratie, quod wulgo Studenicz dicitur, una cum hominibus, rebus et iuribus earundem pure et simpliciter propter deum omni prorsus semoto calliditatis seu duplicitatis scrupulo, salvis nichilominus iuribus privilegiorum suorum in meam recipio tuicionem pariter et defensam. Pre-terea de speciali gratia et favore in remedium et salutem anime mee necnon antecessorum meorum hanc eis facio donacionem, ut homines ipsarum in silvis, pratis, pascuis, piscacionibus ce-terisque talibus omnibus libertatibus, quas ex antiquo cum hominibus meis meorumque predecessorum communes habuerunt, nunc sibi vendicent usum debitum, et eo inposterum libere per-fruantur, ita dumtaxat, ut ob tales usus nullam michi meisque in eas seu homines ipsarum facere liceat exaccionem. Post hec de iudiciis inter nos hanc observari volumus placitam paccionem, ut wullnera(l), plage, percussiones, mutilationes membrorum seu quelibet alie leves et his similes iniurie a procuratore seu officiali dictarum dominarum iudicentur et emende talium recipiantur r In gravibus vero excessibus et omnibus talibus, quorum enormitas suspendi seu alterius discrimen mortis expostulat, hec formula teneatur, ut ubicumque tales in prediis seu possessionibus sepedictarum dominarum reperti fuerint et convicte personae tantum malefactorum talium nostro iudici assignentur, res vero, si quas habuerint, dominarum dominio in integrum ascribantur. Ut autem predicte gratie a me voluntarie facte firme inposterum maneant et illibate nec a quopiam valeant irritari, hanc mee concessionis cartulam sigilli proprii necnon sigillorum amicorum meorum, videlicet domini Sifridi de Chranchperg et Henrici de Montpreis appensione duxi firmiter roborandam atque testibus subnotatis. Testes sunt hii: dominus Sifridus de Chranchperg, Henricus de Montpreis, dominus Henricus de Plankenstain et alii quam plures. Acta sunt hec anno domini millesimo ducentisimo septuagesimo VIII° in civitate Marchpurge. (Po orig.). Velikovški meščan Gerloh podari samostanu premonstratenzov v Grebinju na Koroškem svoj vinograd v Počehovi (pri Mariboru). (Prim.listino ddo.1279, avgust 31.). Prepis v Grebinjski kopialni knjigi 2/15 (xVI.stol.) št.88, r v fol.78 -78 v Koroškem deželnem arhivu v Celovcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: MDG V, št.327, str.197-198. In nomine domini amen. Anno domini millesimo ducentesimo 00. a LXX VIII indictione VII . Ego Gerlochus civis in Vogklmarckt dei ex voluntate in mortis meae periculo constitutus, meam in coenobio Griuental elegi sepulturam et ob animae mese in vita futura refrigerium consequendum coram viris idoneis et honestis meis concivibus, qui nominatim in fine literae postea insigna -buntur, meum hoc feci inter caetera testamentum, quod ecclesiae beatae virginis Mariae supredictae et ordinis Praemonstratensis fratribus ibidem deo famulantibus medietatem unius vineae prope Marchpurgam in tali loco, qui dicitur Posegau, iacentis et comparatae mea cum pecunia a viro quodam, qui vocatur Dobrima, et a me diu pacifice possessae videlicet maiorem, quam habuit idem vir, vineam cum haeredum meorum omnium consensu perpetuo possidendam libere delegavi et uxori meae Agneti praenomine Brumnae residuam partem eiusdem vineae similiter ordinavi. Hoc interposito compromisso, quod in vita sua rebus suis aliquo modo valentibus vela ad minus tamen post suae vitae terminum praefatae vineae medietas, si eam non urgente penuaria venditionisque necessitate reservaverit, ad dictam fregam(!) et coenobium devolvetur et hoc ideo, quia ipsa in supra memorato claustro post mortem suam electa modo ibidem sepultura vult expectare iuditium futurum et divinum. Si autem impellente necessitate, quod absit, vendi oporteat, prius exhiberi debeat saepedictis fratribus et coenobio ad emendum et tribui pro pauciori pecunia quam quis extraneorum dare vellet. Item si domino concedente vitam fuero consequutus et ipsam contingat finire vitam suam me superstite manente, tunc pars media, quam ipsi legaveram, caedet domui et fratribus desuper annotatis. Pars vero mea in praedicta vinea similiter in vita mea vel ad minus in morte memoratis fratribus et monasterio a me deputabitur sine omnium haeredum meorum contradictione. In cuius rei evidens testimonium et cautelam praesentem litteram scribi et sigillorum domini praepositi de Voguelmarckt et civitatis eiusdem feci communiri. Testibus, qui aderant, subnotatis: domino Hermanno dictp Mancone, Gotzlino, Chunrado sartore, Perneuslino, Seifrido dicto Zwengario, Andrea, civibus de Vog-kelmarckt et aliis quam pluribus fide dignis. (Po Grebinjski kop.knjigi). Komtur nemškega viteškega reda Konrad de Feuchtwang proda zaradi prevelike zadolženosti reda opatu Henriku in admontskemu samostanu za 2oo mark srebra posest v okolici Maribora in Račji dvor (pred mestom). (Prim.listino ddo.1279, april 3o., Maribor). Orig.perg.listina (a) in prepis v Pachler, Chronicon II (XVII.stol.), št.78, str.471 v arhivu samostana Admont. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru (a). Objave: Admont II, št.248, str.384-385. Prim.: Beiträge XI, 1874, št.111, str.91} A.Muchar V, str.425; Admont II, str.131. Ad universorum ac singulorum scripturam presentem intuencium noticiam. Nos frater Chunradus de Vevhtwanch, comendator domus Thevtunicorum per Austriam, Styriam, Karinthiam et Karniolam volumus pervenire, quod nos de voluntate, consensu et consilio fratrum nostrorum per predictas domos, villas nostras, sitas circa Marchburch in Styria, videlicet ad Sanctum Petrum, Tepsowe et in Hove, cum vinetis, redditibus, iuri-bus et aliis suis pertinentiis, universis cultis et incultis, quesitis et querendis, quemadmodum domus nostra possedit hactenus libere et quiete, iure proprietario vendidimus et tradidimus viro venerabili domino Heinrico, monasterii Admontensis abbati "t i s et ecclesie sue per CC marcis argenti, quam pecuniam sive precium ab eodem receptum, quia domum nostram cognovimus gravibus debitis oneratam, in utilitatem ipsius domus nostre, sicut expediens habebatur, duximus convertendam. Sed ne huiusmodi vendicionis contractus per nos rite ac legitime celebratus possit inposterum a quoquam calumpniose aliqualiter inpugnari, ad cautelam et rei memoriam ac testimonium evidens in futurum presentem paginam conscribi fecimus et sigillo nostro necnon sigillorum confratrum nostrorum commendatorum domus de Gretz, domus de Frisaco, domus de Nova civitate et domus de Dominico munimine roborari.. Testes huius sunt: frater Theodoricus de Bibelhoven, frater Rudgerus, dominus Hertnidus, prepositus sancti Virgilii Frisacensis, magister Heinricus de Mereyn, dominus Chunradus de Valle, Wechlinus de Betovia, Joseph civis Frisacen-sis et alii quam plures. Actum aput Judenburch anno domini M°CC°LXXVIIII, V.kal.aprilis, indictione VII. (Po orig.). Od petih visečih pečatov ohranjeni trije. Brat Hartman de Heideringe, veliki mojster nemškega viteškega reda, potrjuje na generalnem redovnem kapitlju v Mariboru prodajo redovne posesti pri Mariboru admontskemu samostanu. (Prim.listino ddo.1279, marec 28., Judenburg). Orig.perg.listina (a) in prepis v Pachler, Chronicon II (XVII. stol.), str.472 v arhivu samostana Admont. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru (a). Objave: Admont II, št.249, str.385. Prim.: Muchar V, str.425-426; Admont II, str.131. Nos frater Hartmannus de Helderunge hospitalis sancte Marie Theutonicorum Jerusolemitarum magister universis tam presentibus quam futuris cupimus esse notum, quod vendicionem nostrorum bonorum iuris montani et reddituum circa Marchburch apud Sanctum Petrum factam domino abbati et conventui Admvntinen- 0 e si per fratrem Chunradum de Pvchtwange ordinis nostri conmenda -torem tunc temporis provincialem Austrie, Styrie, Karinthie ac Carniole, sicut in suis super hoc confectis literis continetur, per nos ac nostros successores none et omni tempore ratam esse volumus et illesam. In huius igitur contractus evidens testimonium nostrum sigillum presentibus est appensum. Dat uram Marchburch in nostro capitulo generali anno domini millesimo ducentesimo septuagesimo nono, pridie kalendas maii. (Po orig.). Viseči pečat izstavitelja. Ulrik Mariborski izroča marenberškemu dominikanskemu samostanu za štiri marke srebra dunajske teže svojo kmetijo z vsem pripadajočim na Veterniku pri Radljah. Listino je pečatil izstavitelj. Orig.perg.listina (št.1144)(A) in prepis v rokopisu 1/4 arhiva samostana Marenberk (rok.olim 3o78) (XVIII.stol.), št.35, v r v- fol.24 -25 v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru (a). Prim.: A.Muchar V, str.428. In nomine patris et filii et spiritus sancti amen. Ego $ 1 r i c u s dictus de Marchpvrch notum facio universis presentes litteras inspecturis, quod mansum situm in Wieternich cum omnibus attinentiis, pratis, pascuis, silvis, nemoribus, agris, cultis et incultis aliisque omnibus perti- ox* nentiis vendidi pro IIII marcis argenti ponderis Wienensium sororibus in Merenberch regule sancti Augustini perpetuo possidendum, renuncians omni iuri, quod in eodem mansu videbar habere obligando presenti instrumento me ad hoc, quod dictum mansum ab omnibus ipsum impetentibus fide bona totoque posse teneor defensare. In cuius vendicionis et defensionis testimonium iussi presentes litteras mei sigilli minimine et testibus infra positis roborari. Sunt enim estes:Chvnradus, frater meus, frater Ohwono, procurator claustri in Merenberch, Hein-ricus dictus de Luchsperch, Otto dictus Mez, Puzzeli- n u s. Datum in castro Marchpurch oanno domini 000 M OC LXX nono, nonis lunn. (Po orig.). Viseči pečat Ulrika Mariborskega. A Zaradi vlage tekst na nekaterih mestih slabo čitljiv. Neža, vdova po velikovškem meščanu Gerlohu, podeli samostanu premonstratenzov v Grebinju na Koroškem pol vinograda, ležečega v Počehovi pri Mariboru, ki ga je njen mož volil temu samostanu. (Prim. listino ddo. 1278). Prepis v Grebinjski kopialni knjigi 2/I5 (xvi.stol.), št. 96, r r fol. 65-66 v Koroškem deželnem arhivu v Celovcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: MIC V, št.396, str.248-249. In nomine domini amen. Anno domini millesimo ducentesimo septuagesimo nono, indictione septima, secundo kalendas septembris. Ego Agnes praenomine Brumna, relicta Gerlochi pie memoriae, ci-e vis de Vogkelmarckt, scire facio praesentium quoslibet inspectores, quod ego medietatem illius vineae, iacentis in Pozegau prope Marchpurgam, quam meus praedilectus maritus praedictus in morte sua cum suo privilegio sigillo civitatis nostrae munito dimidiam ecclesiae sanctae Mariae semper virginis in Griuentall et fratribus ibidem deo devote famulantibus legavit ob animae suae salutem, quam etiam sua cum pecunia a quodam viro probo nomine Dobrina comparavit, libere et absolute sine omnium suorum haeredum contradictione et ob remedium animae meae in vita futura consequendum meorumque omnium progenitorum et ob mei mariti praedicti animae refrigerium praeme-moratis fratribus et ecclesiae antedictae absque haeredum meorum impedimento libere delegavi; hoc interposito compromisso, quod ipsi fratres unius integrae marcae redditus annuatim cum omni proventu usque ad mortem meam mihi dent de granario ipsorum, ita tamen, quod post mortem meam ad nullum heredem meum praedictae marcae redditus devolvatur, sed ecclesiae supra- dictae et fratribus in ea commorantibus maneant proventus pra-elibatae marcae redditus in posterum cum quiete. Propterea ex pietate ipsorum promiserunt mihi benefacere in omnibus, in quibus possunt, si necessitas me compellet ab ipsis aliquid postulare, dummodo non talia poscam, quae ipsis damna aliquo possint generare. Promiserunt insuper mihi praepositus et fratres ante-dicti coenobii, quod ipsi in anniversario mariti mei, qui apud eos iacet tumulatus, et post mortem meam etiam in anniversario meo semper quia apud eos meam elegi sepulturam, solemniter debeant cum vigiliis missarum solennia celebrare et in eisdem nostris anniversariis fratribus plena servitia consolationum administrare, ut ipsi eo devotius ac libentius memoriam nostri habeant, sicut supra est expressum. In cuius rei evidens testimonium et cautelam praesentem literam scribi et sigillo civi-0 tatis de Volckenmarckt feci communiri. Testes huius rei sunt: 0 Geroldus, iudex de Volckenmarckt, Goczlinus, civis ibidem, Rainherus, mercator, Coselinus, gener meus, Abraham, filius Reinheri mercatoris(et alii quam plures. (Po Grebinjski kopialni knjigi). Krški škof Janez in lavantinski škof Gerhard naznanjata svojo odločitev kot razsodnika v več spornih rečeh med šentpavelskim samostanom in grofom Henrikom Pfannbergom. Slednji se med drugim zaveže, da bo samostanu v nadomestilo za prizadejano mu škodo izročil svojo posest v Bistrici v Marki pri Mariboru (Bistrica pri Viltušu), vendar pod pogojem, da mu samostan to posest podeli v fevd. (Prim.listino ddo.13o3, marec 17., Žlemberk). Orig.perg.listina (št.52) (a) in prepis v kopialni knjigi (XV. \ P P stol.), fol. 119-120 v arhivu samostana Št.Pavel na Koroškem. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru (A). Objave: MDC V, št.398, str.25o-251. Regesti: ERA Il/XXXLX, št.128, str.168-169; AK8GQ XVIII, 1857, št.53, str.174-175. AKÖGQ XXV, I860, str.186; Böhmer-Redlich RI.VI/I, št.113o, str.284. Prim.: A.Muchar V, str.428. Nos Johannes dei gratia Gurcensis et nos Gerhardus eadem gratia Lauentine ecclesiarum episcopi scire volumus universos, quod cum dominus Hermannus venerabilis abbas monasterii Sancti Pauli de Lauent de consilio sui conventus concessisset spectabili viro domino Heinrico comiti de Phannenberch suisque heredibus masculis feoda, que olim dominus Otto de Traberch bone memorie in feodo tenebat, videlicet castrum Traberch cum suis pertinenciis ab abbate et monasterio Sancti Pauli et predietus dominus comes promisisset prefatis domino abbati et conventui gracia concessionis huiusmodi recompensacionem predictrum feodorum facere de bonis suis iuxta consilium discretorum. Et tandem placuisset eisdem domino comiti et abbati et conventui de huiusmodi recompensaci-one facienda ac aliis, que inter eos fuerant questionibus decidendis, in nos compromittere tamquam in arbitros seu arbitrato- • res et amicabiles compositores* Nos prefatum arbitrium assumentes parcium precibus inclinati prudentum et maxime venerabilis patris et domini Wernhardi Seccoviensis episcopi consilio requisito arbitrando pronunciamus, ut prefatus dominus comes pro se et suis liberis seu heredibus renunciet iuri advocacie et omnibus iuribus, que ad se in monasterio predicto Sancti Pauli et in bonis eiusdem monasterii asseruit hactenus pertinere ac eciam dampnis omnibus, que huc usque se asseruit ab abbate et suis predecessoribus recepisse. Ad hec tenebitur reddere domino abbati omnia instrumenta, que a predecessoribus suis per eum et suos progenitores hactenus sunt impetrata. Item pronunciamus, ut liceat domino abbati et suis successoribus ducere aquam fluminis Lauent per possessiones seu proprietates prefati domini comitis sine contradiccione qualibet, ubi et quando et quociens eis videbitur expedire. Item predictus dominus comes in recom-pensacionem dampnorum, que ipse comes et sui progenitores hactenus ipsi monasterio intulerunt, dabit prefato domino abbati et conventui usualis monete denariorum marcas centum quas si non dederit, in instanti statim assignabit predictis domino abbati et conventui redditus suos in monte Dachperch ab ipsis tamdiu integraliter recipiendos, donec de memoratis centum marcis fructibus tamen in sortem computandis per omnia satisfiat. Item in recompensacionem dampnorum predictorum prefatus dominus comes donabit domino abbati predicto et suo monasterio proprietatem predii sui, quod Viustritz dicitur, in Marchia prope Marchpurch siti, et idem predium sepefatus dominus abbas dicto domino comiti et suis liberis iure feodi protinus assignabit. Item sepefatus dominus comes et sui liberi et heredes ad requisicionem abbatum, qui pro tempore fuerint, sine omni exaeeione et lucro seu remuneracione temporali tenebuntur GZM 11/47 dictum monasterium ab eius invasoribus pro suis viribus defensare, nullo tamen sibi per hoc iure in prefato monasterio vel eius possessionibus acquisito. Item prefatus dominus comes procurabit predicta omnia litteris serenissimi domini nostri Rudolfi Romanorum regis suis precibus et laboribus confirmari. E converso prefatus dominus abbas obligabit se et suos successores, predictum dominum comitem in memoratis feodis defendere, quantum debent et poterunt iusticia exigente. Item predictus dominus abbas et conventus omnes sibi et monasterio suo usque nunc illatas iniurias a predicto domino comite et suis progenitoribus tenebitur in domino relaxare. Et quia predictum arbitrium seu arbitracio per nos, partibus recitata, beneplacitum et consensum partis obtinuit utriusque nos ad parcium instanciam presentes litteras utrisque dedimus nostrorum et parcium sigillorum munimine roboratas. Ros Wernhardus, dei gratia Seccoviensis ecclesie episcopus, ad preces utriusque partis presenti instrumento appendimus sigillum nostrum. Testes: dominus Rudolfus, cancellarius serenissimi domini Rudolfi Romanorum regis, Albertus, dux Saxonie, magister 0 Gotfridus, prothonotarius regis, Eridericus burcgrauius de Rv-remberch, Eberhardus comes de Chatzenellenbogen, Eridericus, comes de Ortenburch, Vlricus, comes de Hivnenburch. Actum et datum apud Graetz anno ab incarnacione domini millesimo ducentesimo septuagesimo nono, tercio kalendas octobris. (Po orig.). Štirje viseči pečati. Gotfried Dhesco, komtur nemškega viteškega reda, dodaja admont-skemu samostanu posest pri Priesachu in v Ramsauu v dolini Aniže, ker dohodki od posesti pri Mariboru, ki jo je njegov prednik komtur Konrad Feuchtwang prodal Admontu, niso v skladu z višino kupnine. (Prim.listino ddo. 1279, marec 28., Judenburg). Orig.perg.listina (a) in prepis v Pachler, Chronicon II (XVII. stol.), št. 79, str.471 v arhivu samostana Admont, (b) Objave : Admont II, št.251, str.387. Prim.: Muchar V, str.426; Admont II, str.131. Nos frater Gotfridus dictus Lhesco, commendator ordinis fratrum domus Theuthonicorum per Austriam et Stiriam, ad moticiam universorum harum seriem percipiencium cupimus pervenire, quod in supplementum defectus quorundam reddituum in Sancto Petro apud Marchpurgam, quos frater Chunradus de Peuchtwanch, antecessor noster, honorabili viro domino Hainrico, reverendo in Christo patri, venerabili abbati monasterii Admontensis, pro ducentis marcis argenti vendicionis tytulo iusto dadit, unum mansum situm in villa dicta frisach in valle Anasy et quartam partem unius sweyge in der Ramsow cum suis attinenciis universis dicto domino abbati et sue ecclesie possidendum perpetuo de consilio et consensu fratrum nostrorum, qui aderant potiorum, assignavimus, et extra nostri ordinis potestatem auctoritate presen-tium assignavimus. In cuius rei testimonium presentes litteras sigilli nostri robore communivimus. Datum apud Gretz anno domini M0CC0LXXVIIII°, in die beate Katherine. .('Po Admont II, št.251, str.387). Ohranjen viseči pečat izstavitelja listine. Testament Vulfinka (iz Maribora), v katerem med drugimi določili in volili določa eno marko denarjev za gradnjo mariborske župnijske cerkve, bratom minoritom v Mariboru pa daje za postavitev oltarja v njihovi cerkvi po dve vedri vina letno. Orig.perg.listina (št.1181) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Prim.: ÖZN XXII, 1928, str.152. Hoc est testamentum Wulfingi. Notum sit omnibus hanc cartam videntibus, quod ego Wulfingus in testamento or delegavi IIII marcas denariorum et dimidiam domino Wolf-h a r d 0, ut pro eisdem denariis debeat michi annum integrum conparare cottidie unam missam propter liberationem anime mee et uxoris mee et statui viva voce, ut statim me decedente intromitteret se de peccoribus meis et equis, de quibus habere posset peccuniam memoratam, item domino Hertwico pincerne de Tabensta- QO ine II marcas denariorum pro quadam restitutione, item obligationem, quam habeo ab Vlrico de Gawascha, me mortuo dimitto omnino liberamj si autem supervixero, pono ad arbitrium et descre-tionem gardiani de Marchpurch et domini Wolfhardi civis ibidem. Item volo, quod pueri mei omnino dimittant curiam, quam habui a domino de Rohatz, liberam post mortem meam. Si dominus dictus de Rohatz non wult pueris meis dimittere, secundum quod michi reliquit, eam videlicet, quam quisquic inde lucri habuerim cum sua bona voluntate sine peccato haberem, tunc dominus dictus reddat pecuniam filiis meis, quam michi tenetur. Item unam marcam denariorum ad opus barrochie in Marchpurch, item legavi f r a - tribus in Marchpurga ad construendum altare annuatim duas urnas vini et illas dare teneatur, qui vineas meas post me habuerit. Huius rei testes sunt: gaa r d i a n u s, frater Arnoldu s, frater H.p i n c e r n a, dominus Wolfhar^us et filius Wulf-h a r d i, Gotfridus de Gawatscha et frater suus Vlricus, qui testamentum hoc fide data adimplere promiserunt. (Po orig.). Trije odlomki nekdanjega visečega pečata mariborskih minoritov. 1 Datacija na osnovi oseb, ki nastopajo v listini. Walter s pridevkom Dens voli v testamentu zlasti samostanom, cerkvam in špitalom na Štajerskem, med njimi tudi bratom (minoritom) v Mariboru. Orig.pergdistina (z visečim pečatom) še v XIX.stol. v Judenburgu. Prepisa (št.1182) (XlX.stol.) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu (A in E). Kserokskopiji v Pokr.arhivu v Mariboru (A in E). Tn ndmine sancte et individue trinitatis amen. Ego Waltherus dictus Dens bene compos mentis mee feci testamentum meum, quod ab amicis volo firmiter et fideliter observari. Primo lego fratribus minoribus in Judenburch quatuor millearios ferri apud Scolarem, item fratribus in Prvka unum millearium, item fratribus in Graetze duos millearios, item fratribus in Mare hpurga unum millearium, item fratribus in ' V' Petouia unum millearium, item fratribus predicatoribus in Petouia unum millearium, item fratribus predicatoribus in Prisaco duos millearios, item monachis in Ruina(!) duos millearios, item domi-nabus in claustro in Judenburch duos millearios, item dominabus de Losenheim unum millearium, iteiäm ad parrochialem ecclesiam in Judenburch ad lumen ibidem unum millearium, item ad hospitale in Judenburch unum millearium, item ad hospitale in Piern duos millearios, item ad hospitale in Gerwalde duos millearios, item ad beatam virginem in leuben unum millearium, item ad sanctum Jaco-bum ibidem unum millearium, item ad beatam virginem in Puche unum millearium, item argentum, quod illi de Vanstorf tenentur mici, ordino ibidem ad ecclesiam, item filie fratris mei in Weizenchirchen unum millearium, item filie sororis mee duos millearios, item Chunrado Watmangario de Leuben quatuor millearios, item Scolari de Prvka quatuor millearios, item Marchlino in Lev-ben duos millearios. Item ordino viginti marchas argenti et unum fertonem, de quibus annuatim agatur anniversarius meus pro reme+ dio anime mee. ^uius testamenti executores sunt: gardianus de Judenburch et dominus Hermanus de Jehenna et Scolaris de Pruka. wec sunt debita Waltheri Dentis, de quibus ordinavit persolvi testamentum suum superius annotatum. Scolaris de Prvka tenetur si- 2 bi undecim et dimidium millearios ferri, item Chunradus de Yan- 3 storf, frater domini Rudolfi duas et dimidiam marcham argenti, item Chunradus preco de Vanstorf quatuor marchas argenti praeter fertonem. Item eidem dedi duos millearios ferri commendens eos fidei sue, quos adhuc mihi tenetur. Item Marehlinus de Leuben dictus Prustukchel decem millearios, item Wuluingus cerdo(!) de leuben quinque millearios, item etiam tenetur mihi quinque marchas argenti. Item Scolaris de Prvka fideiussor est pro Chunra-do Watmangario de Leuben pro duodecim millearios ferri. Item Hermana(!) de Jehenna, civis in Judenburch, tenetur mihi quatuor marchas argenti et unum fertonem. Item Scolaris de Prvka tenetur mihi undecim marchas argenti. (Po prepisu A). ^Datacija po regestu v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. 2Prepis B ima "duodecim" nam. "undecim et dimidium". ^Prepis B ima "tires marchas" nam. "duas et dimidiam marcham". Yulfink iz Ehrenfelsa podeli v Mariboru v svoj in svojih dušni blagor ter za povračilo škode, ki jo je prizadejal sekovski cerkvi in ki jo (sc.škodo) je skupaj z drugimi ocenil sekovski prošt Ortolf na sto mark graških denarjev, omenjeni cerkvi svoj dedni delež in delež svojega brata Otona na planini, ki meji na planino z imenom "Durchech" (pri Seckauu). Orig.perg.listina (št.1197) (A) in prepis v rokopisu št.51 (rok.olim 334) (XIII.stol.), št.115, fol.73T-74r v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru (a). Prim.: A.Muchar Y, str.437. Ego Wvlfingus de Erenvels notum facio universis presentes litteras inspecturis, quod pro remedio animarum progenitorum meorum et salute mea et successorum meorum necnon pro recompensa-cione quorundam dampnorum Seccouiensi ecclesie per me indebite illatorum, que dampna iuxta communem et fidelem estimacionem ad centum marcas denariorum usualis monete sunt racionabiliter es-timata presentibus domino Ortolfo, venerabili preposito eiusdem ecclesie, domino Wlfingo de Trevnstain et domino Pertholdo, da-pifero de Emberwerch, socero meo, alpes ad me et fratrem meum Ottonem iure hereditario pertinentes, quas nos et nostri antecessores diutissime et usque nunc pacifice possedimus et quiete, contiguas et annexas alpibus, que volgariter Dvrcheeh nuncupantur, ad ipsam ecclesiam Seccoensem pertinentes prefate ecclesie libere et spontanee contuli, tradidi et donavi perpetuo possidendas. Promittens fide interposita vice prestiti sacramenti, quod partem fratrem meum Ottonem in ipsis alpibus de iure contigentem ab eo absolvam omnino infra spacium sex mensium, exnunc continue conputandum. Quod si non fecero, extunc sepedicte ecclesie in centum marcas denariorum Graecensium obligatus teneor et tenebor pro recompensatione dampnorum predictorum. Pro qua peccunia infra annum contiguum plejiarie persolvenda domino preposito supra-dicto et eius ecclesie vel suis successoribus dominus Wlfingus de Trevnstain se interposuit fideiussoria caucione. Ad solucionem huiusmodi plenarie faciendam ad dampnum meum obligans se et sua. 0 Sunt autem termini predicte alpi adiacentes Pvchschachen, Hagen-y e pach, Reynach et Durchech. In cuius rei evidenciam, testimonium et cautelam sigillis reverendi patris et domini Wernhardi, Sec-coensis episcopi, domini Wlfingi de Trevnstain, domini Pertholdi, dapiferi de Emberwerch, et meo presentes procuravi litteras roborari cum testibus subnotatis, videlicet fratre Pertholdo et fratre Otakkaro de domo Thevtonieorum, domino Ditmaro de Gevla, Hermanno notario et pluribus aliis fide dignis. Actum et datum in Marchpurga anno domini M°CC°LXXX primo, non£s decembris. (Po orig.). Poškodovana listina. Od štirih visečih pečatov ohranjeni trije. Vilfink iz Ehrenfelsa podeli v Mariboru v svoj in svojih dušni blagor ter za povračilo škode, ki jo je prizadejal sekovski cerkvi in ki jo (sc.škodo) je skupaj z drugimi ocenil sekovski prošt Ortolf na sto mark graških denarjev, imenovani cerkvi svoj dedni delež in delež svojega brata Otona na planini, ki meji na planino Puchschachen (pri Seckauu). Orig.perg.listina (št, 1196) v štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Prim.: A.Muchar V, str.437. Que geruntur in tempore, ut firmiora permaneant, literarum solent memoria perennari. Sciant ergo presentes ac posteri, quod ego Wulfingus de Erenvels pro salute et remedio anime mee et parentum meorum, precedencium et succedendum, necnon in recompensationem dampni illati per me Seccoensi ecclesie; que videlicet dampna a venerabili domino Ortolfo, eiusdem ecclesie prepo- @ 0 sito, coram viris nobilibus, scilicet domino Wulfingo de T wen- stain, domino Perhtoldo, dapifero de Emberberch, dicti domini socero, ac aliis personis ydoneis ad centum marcas denariorum monete Gracensis estimata sunt et taxata, alpes ad me et fratrem meum Ottonem spectantes iure hereditario, contiguas et annexas e alpibus vulgariter Puchschachen nuncupatis, ecclesie prefate libere tradidi et donavi, possessionis titulo perpetuo detinendas. Fratri meo Ottoni promittens firmiter fide data partem predicta-rum alpium iure hereditario sibi attinentem infra spacium sex mensium complere et plenarie restaurare. Quod si non fecero, extunc sepedicte ecclesie in centum marcas denariorum usualis monete teneor et tenebor. Pro qua peceunia dominus Wulfingus de Tewenstain ad dominum Ortolfum, venerabilem prepositum Seccoensem, et ad eiusdem ecclesie successores pro me fecit fideiussoriam cau-oionem infra spacium istius anni integraliter persolvendam. In cuius rei evidens testimonium et cautelam sigillis reverendi pa- G tris et domini Wernhardi, Seccoviensis episcopi, et domini Wul -0 fingi de T wenstain necnon domini Perhtoldi, dapiferi de Ember-berch, et meo presentes procuravi literas roborari. Sunt autem hii termini predictarum alpium, videlicet infra Hagenpach et Re-unach usque ad alpes nostras Durchaech. Huius facti testibus subnotatis fratre Perhtoldo, fratre Otachero de domo Theotunicorum, G domino Wulfingo de T wenstain, domino Perhtoldo, dapifero de Em-berberch, et genero ipsius Perhtoldo de Chiam, Hermanno notario, Q Martino, officiali de Wetschein, Hartungo de Puheleren et filio eius Volchlino et aliis quam pluribus viris honestis. Hec autem acta sunt in ffiarchpurch anno ab incarnacione domini M°CC°LXXXI°, in vigilia beati Nycolai. (Po orig.). Dva poškodovana viseča pečata. Hertnid Stadecker prizna pred deželskim sodiščem v Mariboru, da je dolžan svojemu.stricu Frideriku Stubenbergu štirinajst mark srebra, ki mu jih je obljubil vrniti v tednu pred nedeljo "Letare" v postu (od 2. do 8.marca 1282)« Orig.perg.listina (št., 1198) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu, Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Regesti: Notizenblatt VI, 1856, št.19, str.324. Prim.: A.Muchar V, str.44o; Beiträge II, 1865, št,74, str.73. Ich Hertnid von Stadekke offen mit disem brieve vnt chvnde allen levten, daz ich sol vnt schvldich pin Fridrich von Stub.enberch, minem ohaim, vierzehen march Silbers gvt waer Silber, daz sol ich geben ze mittervasten an aller slahte Widerrede. Tvn ich des niht vnt vbervar ich den tach, so sol Fridrich pfant hintz den G Jvden setzen, swaz pfantes er gehaben mach. Lose ich im des Pfandes niht in vier wochen, swanne die vier wochen ende habent, so o o sol Fridrich mit meinem gvten willan varn ovf mein gvt mit des lantrihter poten vnt als vil darovf nemen mit beschaidenhait, das er sich wire des gvtes vnd sinn pfant lose vnt sol varn als ein man, der ellev sinev reht vor lantgerihte erlanget hat. Dar vmbe sol ich im dehainen vnwillen tragen noch den seinen vnt gib im dar vber ze aller stäetichait disen brieve, versigelte mit meinem insigel vnt hern Otten von Liehtenstain, des lantrihter von Steyr. Vnt ist ditze gelvbde geschehen z e M a r -chpvrch ze dem lant taidinge, da vnser baider vrevnt gewesen sint, Vnt ob Fridrich niht enwaere, so sol ich daz gelvbde laisten meiner gesweien, seiner havsvrowen. Dirre brieve ist gegeben nach Christes gebvrt tavsent iar zwai hvndert iar ainz vnt ahzeoh iar, nach sande Andrees tach an dem ahten tage, ze Marchpurch in der stat, (Po orig.). Dva poškodovana viseča pečata. (po orig.), Perhtold s Pabensteina (juž.od Ptuja), njegova žena Dimudis, Henrik imenovan Hayde in njegova žena Zofija podelijo mariborskemu meščanu Rudolfu in njegovi ženi Greti ter njunim dedičem v fevd osem kmetij, deset veder gornine in mlin ter vse, k tej posesti pripadajoče pravice, v Poljčanah. Listino je pečatilo tudi mariborsko mesto. Orig.perg.listina (št.1221) (a) in prepis v rokopisu 1/2 gospoščine Studenice (rok.olim 91o) (XVIII.stol.), str.60 ter nemški prevod ibidem str.61 v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru (a). Prim.: A.Muchar V, str.444. Congruit universis, ut ea, que fragilis sensus hominis non potest memorabiliter conservare, scripti testimonio confirmentur. Hinc est, quod ego Perchtoldus de Pabenstein et uxor mea domina Dimudis, ego Heinricus dictus Hayde ac uxor mea domina Sophia presencium testimonio protestamur, quod deliberato consilio amicorum ac communi consensu Rudolfo civi in Mar-purch et uxori sue domine Grete necnon ipsorum pueris utriusque sexus habitis et habendis mansos octo et iuris montani decem urnas ac molendinum unum in Polschach cum omnibus eisdem atinentibus, pascuis, rivis, lignis, cultis et innuitis, quesitis et inquirendis iure contulimus feudali omni coacto servitio procul moto; prefati enim feudi proprietas ab Ammelrico Spete, patre et socero nostro de Levmbach more debito usque ad nos originem dinoscitur deduxisse. Ut autem iam dictus Rudolfus cum prefatis eiusdem heredibus prenarratum feudum quiete possideant in futurum, presentem litteram decrevimus cum sigillo domini Hertwici de Mannesperch et cum sigillo predict! Ammelrici Spete de Lavmbach necnon sigillo M a r p urge n s i u m civium roborari. Testibus subnotatis domino Y Jacobo sacerdpte, tunc vicario in Petto, fratre Marqu-ardo, tunc commendatore in Melnich, Marquardo dicto Hayden, Perchtoldo fratre eius et Alberto filio eius, Rudolfo Pingwe, Wecherlino, tunc iudice in Peto, Nycolao filio eius, Marquardo, tunc iudice in Mar-purch, Heinrico de Weinz, Rudlino de Ktonkaren, Hertwico,Witmaro, civibus, et aliis fide dingnis(!). Actum et datum anno domini MOCC°LXXXII0, (Po orig.). Od treh nekdanjih visečih pečatov ohranjen pečat mesta Maribora (malo poškodovan). Mariborski sodnik Markvard in mariborsko mesto naznanjata zamenjavo posesti med lipmanom iz Razvanja (pri Mariboru) in ženskim dominikanskim samostanom v Studenicah. Lipman je dal samostanu svojo kmetijo v kraju Brezje (pri Poljčanah) in prostor za ribolov, priorica Neža pa mu je za to izročila samostansko kmetijo v kraju "Boschwig" ter pol funta graških denarjev. Orig.perg.listina (št.1229) (a) in prepis v rokopisu 1/2 gospoščine Studenice (rok.blim 91 o) (XVIII,stol.), št.37, str.63 ter nemški prevod v Štajerskem deželnem rahivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru (a). Prim.: A.Muchar VI, str.7. Marquardus iudex, iurati et universitas civium in Marpurg tenore presencium declaramus et publice profitemur, quod Lipmannus de Razwei communicatis manibus et consensibus heredum suorum unum mansum si- Q tum apud Vrezin et unam piscariam, que vulgariter dicitur wur, ecclesie sancte Marie in Studenitz dedit in presencia nostra, ut iure proprietatis sanctimoniales sorores ibidem domino famulantes perpetuis temporibus debeant possidere. In huius rei commutationem sive compensationem domina venerabilis Agnes priorissa et conventus loci eiusdem prefato Lipmanno unum mansum situm in Boschwig et dimidiam libram denariorum G-retzensium cuntulit, ut eodem iure proprietatis cum suis heredibus eundem mansum debeat perpetuo possidere. Optentum autem fuit coram nobis in forma iu-dicii, quod hanc commutationem facere liberam habuerit facultatem et prefatum mansum dedit cum omnibus attinenciis suis prefa-te ecclesie libere possidendum. Testes huius rei sunt: dominus Walterus de lotenberg, dominus Vlricus, domi - nus Cunradus frater suus de Marpur-g a, item Eberhardus, Gotschalcus., Hein rieus de Weint z, Her twicus, Frideri -c u s, i u rati, Witmarus, Rudolfu s, frater iudicis, Rudolfu s, filius iudicis, et alii quam plures. In huius igitur rei testimonium presentibus litteris sigillumnostre civitatis duximus apponendum. Actum et datum anno domini M°CC.LXXXIII, in octava sancti Johannis Baptiste. (Po orig.). Viseči pečat mariborskega mesta (poškodovan). Konrad, sin Otona Krieglerja, izroča G-otschalku Hauserju proti plačilu določene letne rente v dosmrtno hasnovanje Račji dvor (pred mestom Mariborom). Listino so pečatili mariborski minoriti. ' . . ■' . .. ' • ■ v-' ' ' • -v '/ - Prepis v Pachler, Chronicon II (XVII.stol.), št.98, str.485 v arhivu samostana Admont. Objave: Admont II, št.276, str.41o-411. Prim.: Admont II, str.141-142. Ne causarum digne memorandarum effectus tam propter cursum temporis quam etiam propter mortis transitum generalem deficiat et tepescat, solent acte cause scripti testimonio solidari. Ego igitur Chunradus, filius quondam Ottonis dicti Chrigler, scire cupio presentium quoslibet inspectores, quod curiam sitam in Raitz, que per divisionem cum fratribus meis habitam legitime mihi cessit, domino Gotscalco dicto Hauser cum omnibus eidem curie attinentibus prehabita sana deliberatione tradidi atque dedi omnimode in hunc modum, ut eam possidere debeat et tenere, dum vixerit sine lite, et ut ipsam post obitum suum ordinare possit et debeat, cui velit, tali tamen pacto addito et adiecto, ut annis singulis ea, que subscripta sunt, ad dies meos tantum debeat mihi dare, videlicet in festo sancti Jacobi octo lapidum pondus tritici et totidem silingis, et Michaelis XV urnas vini et tunicam cum pollio grisei panni et tunicam pascanam(?) et IIII lineas vestes et tres marcas denariorum per IIII partes in cuiuslibet anni quatuor temporibus mihi dandas. Item servo meo tunicam cum pallio grisei panni et ancille mee tunicam cum pallio etiam quolibet anno dabit. Insuper hoc promisit, ut in domo, quam inhabito cum familia, que mihi competit, quietus permanere debeam dum ad mortem, et ut in lignis sufficere debeat in eadem. Et de tali censu post obitum meum nulli respondere tenebitur nec tenetur, sed quocunque anno mihi censum eundem persolvere non curabit, ex tunc pleno iure ad me redibit curia memorata. Super quo etiam, quia sigillo proprio carui, presentem litteram sigilli fratrum minorum in Marchpurga procuravi munimine roborari. Datum in castro(?) anno domini M.CC.LXXXIIII in ascensione domini. (Po Admont II, št.276, str.41o-411). Albert I., vojvoda Avstrijski in Štajerski, določa v Mariboru izdani listini zaradi vsakoletnih sporov.zaradi količine devetnajstih veder medu, ki sta jih žičkemu samostanu naklonila iz svojega laškega urada štajerski mejni grof Otakar in njegov sin štajerski vojvoda enakega imena in ki jih je kartuziji potrdil kralj Rudolf Habsburški, naj se meri med v tako imenovanih računskih vedrih. (Prim. G-ZM l/11 ) • Orig.pergo listina (št.1271) (a) in prepis v rokopisu št.73 (rok. olim 288) (xvi.stol.), str.43-44 v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Prepis tudi v rokopisu weiss 982 (suppi.1o95) (XVI.stol.) v fol.4o v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru (a). Prim.: A.Muchar VI, str.2o. Hos Albertus dei gratia dux Austrie et Styrie, dominus Garniole, Marchie ac Portusnaonis significamus presentium inspecturis universis, quod cum super mensura et quantitate decem et novem urnarum mellis, quas illustris quondam Ottakarus, marchio Styrie, et filius eius Ottakarus, dux Styrie, fundatores domus vallis sancti Johannis in Seitz, predecessores nostri, iuxta quod sua continent privilegia super eo concessa et per serenissimum dominum et genitorem nostrum dominum Rudolfum Romanorum regem semper augustum approbationis munimine confirmata viris religiosis, priori et conventui monasterii in Seitz, ordinis Gartusiensis, donaverunt, affectione devota ministrandas eisdem dicti officii in Tyuer proventibus annuatim quedam contencio sub dubii scrupulo moveretur. Hos ad amputandum in antea huiusmodi materiam disceptionis et dubii inquisita circumspectius veritate urnas predictas intelligendas et tenendas pariter pro mensura, que redemper dicitur, declaramus. Dantes hanc paginam sigilli nostri robore communitam in testimonium, evidens super eo. Datum Marchpurge kalendi. augusti anjao domini millesimo CC° L° XXXV0. (Po orig.). Vojvodov viseči pečat izgubljen, listina na mnogih mestih od vlage načeta. Šentpavelski opat Dietrik podeli v Mariboru izdani listini Meži, ženi Friderika Ptujskega, grad Ernovž (Ehrenhausen) z vsem pripadajočim in vso fevdno posest, ki si jo je od samostana pridobil njen mož in ki si jo bo od .samostana še pridobil. Orig.perg.listina (št.1271c) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. P Wir Dietreich von gotes genaden apt ze Sand Pauli in dem Lau- ental tvn chvnt mit disem brief allen laevten, die nv sint vnt b o noch chvmftich werdent, daz wir mit gutem willen vnt mit williger verhengenusse vnsers conuentes vnt samenunge vnt aller vnserr o v brvder der edelen frowen graevinne Agnesen, haern Fridereiches v v hovsfrowen von Pettowe, gelihen haben allev dev reht, dev vnser e goteshovs vnt wir gehabt haben, an dem hovse ze Erenhovsen vnt allez daz, daz von vnserm goteshovs vnt von vnsernthalben dar e e 00 zv gehöret; dar zv hab wir ir gelihen allev dev lehen, dev her Fr(idereich) von Pettowe in lehens gewer her braht hat vnt noch e von vns vnt von vnsern nach chomen gewinnet, des wir im willeich v sein durch sein trewe. Jst daz got in erben geit mit ein ander, dieselbn erbn vnt alle ir nach chomen suln erbn sein der selbn lehn; waer auch daz daz der selb her Fr(idereich) die selben ed- V eien frowen vber lebt vnt daz si niht chint hieten mit einander, so sol ez allez sein lehen sein, als ez her gewesen ist. Styrbet auch er e, so sol dev selb edelev frowe vreileich vnt ruchleich G G vncz an ir tot allev dev vor gesprochnev lehen haben; sterbent auch si baid an erben, so suln hern Fr(idereiches) svn von Pettowe, Fr(idereich) vnt Hert(neid) vnt alle ir erben allev dev reht haben an disen lehenn, als si ir vater vnt sein vordem her braht habent« Vnt daz disev lehenschaft also staet sei vnt G 6 vnzerbrochen, hab wir in disen brief gegeben mit vrchvnd vnt mit gezevge vnsers insigels vnt mit vnsers conuentes insigel vnt samenunge. Daz ist geschehen vnt der brief gegeben z e M arch p u r c h nach Christes geburt tovsent jar zway hvndert jar 0 in dem fvmf vnt ahtzigistem jar, des phintztages vor sand Oswal- des messe. Des sint gezevge: her Herman, der alt apt, her Vlreich der prior, her Heinreich, der chapplan, Nynlav der Schreiber, Ernst von dem Tvrn, Jans, Engelbrecht, Chvnrat, des goteshovses amptlaevt, Thomas der chelner, her Fr(idereieh) von Jablanach, 6 her Erek, her Seyfrid vnt her Ibrrinch von der Alben, her Heinreich der Aehter, her Heinreich von Saeldenhaim, Weytel von Treztonitz, Brtolf der Geyer, Fr(idereich) der schaffer vnt ander biderbe levte. (Po orig.). Viseča pečata šentpavelskega opata in konventa. Henrik Zrečki proda s privoljenjem svoje žene Mehtilde za šestnajst mark srebra Offlfonu Emerberškemu in njegovim dedičem šestnajst kmetij v Marki okoli Erajštajna (pri Ponikvi), listino sta pečatila tudi Ulrik in Konrad Mariborska. Orig.perg.listina v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Jch Heinrich von Praeudenberch vergih an disem prief vnd tvn 0 chunt allen den, die disen prief an sehent vnd horent lesen, die 0 nv sint vnd nah vns chvnftik werdent, daz ich mitgvtem willen vnd mit gyter gunst miner hvsfrowen frowen Maehthilde, Offen von Emberberch vnd sinen erben ze chavfen geben han sehtzehen hvbe mines eigens vnd mines erbes, die gelegen sint vf der Marich vmbe Eriensteine in drin dorfen ze Moersidol, ze Pietsch vnd in dem dorfe, daz man nennet Wurhv, mit alliv div vnd dar zv gehöret, ez ode od(!) besezzen si, acher, holz, wisen, weide, wingarten, gesuchte vnd vngesuchte, vnd die levte, die dar zv gehorent, vnd mit allem dem rechte, als ichs inne gehabt han, vmbe sehtzehen march Silbers, der er mich gewert hat. Dar vber han ich gelobte vnd han mich des gebunden, ob in offen vmb daz selbe gvt iemen an spraeche, daz ich daz ver antwurten sol ze hof vnd ze teidinge mit allem reht vnd von aller hande chriege ze ledigen sol. Vnd ob sin niht enwaer, so pin ich sinen erben gebunden des selben gelvbdes, waer aber min niht, so sol min hvsfrowe frowe Maehthilt oder swelich min erbe nah mir min erbe besitzet, im Offen oder sinen erben daz selbe gvt ver antwurten mit allem dem reht, als vor geschriben stet. Taet wir des niht ich oder min erben, naem er des deheinen schaden, den sol er vf mir haben vnd vf alliv, div ich han. Vnd daz solich ehovf, der als bescheidenlich geschehen ist von mir vnd von mineri nahchomen, staet belibe, des gibe ich im Offen ze vrchvnde disen prief bezeichent mit minem insigel, mit hern Vlriches insigel des iungen frien von Saeuneke, mit hern Leupoldes insigel von Gvnwitz vnd mit der zweier bruder insigele n, hern Vlriches vnd hern Chunrades von M a -rii c h p u r c h. Gezivge ditze chovfes vnd ditze gewerbes sint: prüder Jans, der divtsche herre von Wienne, her Uycolav von len- e genburch, Heinrich der Rotenbergaer, Gotfrit der Gier, Rvdolf von Planchenstein, Ortolf der Pirchaer, die Zvzen Wulfinch vnd Vlle, Perhtolt von Judenburch, Heinrich, der disen prief geschriben hat, vnd ander piderbe livte, die gvtes gelouben sint» Ditze ist geschehen vnd ist diser prief geben in dem(!) ze Seitze nah Christes gebürte vber tvsent iar zweihundert iar in dem sehsvnd-ahzigisten iar, des naehsten tages nah dem palm tage» (Po mikrofilmu). Od nekdanjih petih visečih pečatov ohranjeni štirje, med njimi pečata Ulrika in Konrada Mariborskega. Gertruda (Viltuška) in Walter Ljutomerski prodata za triinpetdeset mark srebra Ofonu Emerberškemu 52 kmetij z vsem pripadajočim v Marki. V Mariboru izdano listino sta pečatila tudi brata Ulrik in Konrad Mariborski. Orig.perg.listina v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Prim.: H.Pirchegger, str»213. Jch Gedrot vnd ich Walther von Lvetenberch veriehen an disem prieve vnd tven ehvnt allen den, die disen prief an sehent, die nv sint vnd nach vns chvmftich werdent, daz wir mit gveter ver- dehtnvsse vnd mit veraintem mvete Offen von Emberberch verchav- ft haben vnd seinen erben zwo vnde fvnfzich hvebe avf der March vmb drei vnd fvnfzich march Silbers, der er vns gewert hat des erbes vnd des aigens, daz mich von meinen vordem an erben(!) vnd daz mir zve meinem wirte ern(!) Walthern vnversprochenlich gegeben wart recht, als ecz meinem enen zv Miltenberch weilen 6 gedient hat; daz selbe gvt ist gelegen zv Poerndorf, ze Lengen-perge, ze Pvechelem, ze Lattinn, ze Ekluch vnd in den peiden dorfern, dev man nennet Weides, vnd zwo hvebe, die gelegen sint ze Holrepach, mit allem dem rechte, vnd wir ez in nvz vnd in gewer her pracht haben, vnd mit alle dev vnd der zv gehört, es oede oder besezzen sein, acher, holz, wisen, weide, Weingarten, gesvecht vnd vngesvecht vnd mit allen den levten, die zv dem selben gvet gehörnt. Vnd daz solher chavf vnt solher gewerf,der von mir vnd von meinem wirt, dem oft genanten hern Walthern, so bescheidenlich geschehen ist, stet habe vnt vnverprochen pleibe, • des geb wir im Offen disen prief ze vrchvnde vezaichent mit meines Wirtes insigel, hern Walthers von lvetenberch, mit mei- nes prueders insigel Albrechtz von Wilthavsen vnt mit den insigeln Vlreichs vnt Chvnrats, dir(!) prveder von Marpvrch. Gezevgen dits chavff sint: her Matey von Mernberch, vom Ivetenwerde Chvnrad dir(!) Pvkel(!), Jekil, Engelshalch dir(!) Poendorfer, Pvzzel von Crebzenpach, Gotfrit vnt Rainprecht von Kawatzav, Chvnrat dir(!) Pvz, Seifrit der Clyesch, Dietmar dir(!) Schreiber von Seidenhoven vnd ander erber levt. Dieser prief ist gegeben z e Ma-r p u r c h vnt ist dirr gewerf vnt diser chavf geschehen z e Marpurch nach Cristes gebvrt vber tavsent jar zwai hundert jar sechs vnd achzich jar, an dem drittem tage vor sant Veides tage. (Po mikrofilmu). Vsi štirje nekdanji viseči pečati izgubljeni. Bratje Ulrik, Konrad in Dietrik Mariborski prodajo otrokom svojega strica Kolona Vuzeniškega za petindvajset mark srebra svoj dedni delež na vuzeniškem gradu. Orig.perg.listina v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju. Mikrofilm in fotokopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Wir Ulrich, Cynrat vnde Dieterich, e die prüder von Marchpurch, tun chunt allen den, die disen prief an sehent, daz wir verchauft haben v n s -ers oeheimes hern Cholen chinden von Seidenhoven vnsern teil, den wir gehabet haben an deme hvse vnde an deme purkperge ze Seidenhoven, als der purk- perch bevangen hat(!), daz vns von vnserre muter an erbet, vmme I fünf unde zweinzik march Silbers, daz wer Silber heizet, vnde loben daz, daz wir in den selben teil mit deme rehten schermen e vor allen lvten vnde vor aller ansprache; vnde teten wir des niht, swelhen schaden dev selben chint des nemen, den schvlen si haben vf vns vnde vf vnseren erben vnde swaz in an vnser einem abegienge, daz schuln si haben vf den anderen. Vnde daz in daz also stete blibe vnde vnverprochen, darüber gebe wir disen ofenen prief mit vnsern insigeln versigelt zv einem vrchunde. e Diser sache sint gezvge vnser neve 0ffe von Emerberch, her We-riant, der pharrer von Seidenhoven, her Mathy von Merenberch, Ortei von Rosenawe, levtolt der Telinger, Albreht ab dem Perge, ^llin von Seldenhoven vnde ander piderbe lvte. Diser prief ist geben ze Merenberch nach Cristes gebürt tusent iar zwei hvndert iar vnde in dem acht vnde ahtzigistem iare, des nehesten sunta- ges nach sande Afern tage. (Po mikrofilmu). Viseči pečati izstaviteljev listine ohranjeni. Elizabeta, vdova po Rudolfu, sinu mariborskega sodnika Markvar-da, podeli cistercijanskemu samostanu v Reinu pri Gradcu letno I po tri vedre mošta oz.vina s svojega vinograda v Košakih (pri Mariboru), kar je samostanu volil že njen pokojni mož. listino sta pečatila mariborski župnik in mariborsko mesto. Orig.perg.listina v arhivu samostana Rein; prepis (št. 1345 a) iz 1.1865 v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu (a). Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru (a). Prim.: A.Muchar VI, str.55. Quoniam a generacione in generacionem temporis altercacio mittit casum, merito animarum remedia devotarum scripture memoria cum testium evidencia roborantur. Hinc est, quod ego E 1 y -zabet, derelicta Rudolfi, filii Ma-rquardi quondam iuducis Marpurgen-s i s, me obligatam in posterum profiteor et protestor domui ac fratribus in Revna in tribus urnis musti vel vini de vinea in Choschach, ita quod annis singulis tam a me quam a meis in dicta vinea successoribus pro remedio prenarrati Rudolfi ac salute propria prefate domui largiantur, quoniam predictus Rudolfus dictum testamentum adhuc ipso vivente condidit et conditum manu propria tribuens confirmavit. In cuius rei evi-denciam et cautelam presens scriptum decrevi domini plebani de Marpurch ac civitatis dicte sigillorum apensionibus per-hennari testibus subnotatis: fratre Nudungo, commendatore in Melnich, Rudolfo Mar-purge iudice, HI a einrico de Wencz, Pauvalchone, Friderico de Raič z, Haeinrioo dicto Eysener, magistro Haeinrico Marpurge scolastico, qui fideliter hec consc ripsit. Datum et actum anno domini M°C°G LXXX VIII , proxima dominica die ante festum Michahelis. Od obeh ohranjenih pečatov je pečat mariborskega mesta poškodo van Ortolf iz Grebinja (na Koroškem) proda Kolonu iz Vuzenice za štirideset mark srebra posest pri Vuzenici, dedni delež svoje žene Margarete. Kot priča tega dejanja se navaja tudi Ulrik iz Maribora. Orig.perg.listina v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju. Objave: FRA Il/l, st.LXV; MDC VI, št.73, str.51. Prim.: Tangi, HGK IV, str.493. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. * 0 Ich Ortolph von Griven tvn chunt an disem prieve allen den, die in lesent vnt den er gelesen wirt, daz ich allen den erbteil, den mein howsvrowe vrow Margrete hat gehabt ze Seidenhoven,nach g g ir ene vnt nach ir ane gesuchet vnt vngesuchet, an holz vnt an weide, swie ez geheizen ist, mit ir gunst vnt mit ir willen ge-ben han Cholen von Seidenhoven vm virzich march Silbers. Des selben chowfes vnt des gewerves sint gezewgen: Offe von Ember-berch, Heinreich von Wilthowsen, Vlreich von March p u r c h, her Mathey von Merenberch, Ortei von Rosenawe, Albrecht ab dem Perge vnt flreich der schaffer, Fridreich der Schreiber vnt ander piderbe lewte, den ez chunt vnt gwizen ist. Vnt daz der chouf vnt der gewerve stet vnt unuerbrochen pelei-be, des gib im disen prief zeinem vrehunde der warheit mit sampt meinem insigel. Der prief ist geben ze Saeldenhoven in dem marchet, nach Christes gebvrde towsent jar zwei hundert jar an dem achtodem vnt achzigistem jare. (Po mikrofilmu). Viseči pečat izstavitelja. Gotfried, župnik pri Sv.Magdaleni pri Mariboru, podeli žički kartuziji mlin na Dravi pri mestu z določeno letno rento. Orig.perg.listina (št.1358) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Prim.: A.Muehar VI, str.55-56. Ign.Orožen, Das Bisthum und die Diözese Lavant I, Marburg 1875, str.3o« 1 Ne labente tempore pia acta fidelium transeant vel .... scripture testimonium eternentur. Eapropter ego G o t f r i -dus plebanus sancte Marie Magdalene in littore scire cupio universos, ad quos present , / 1 . /es/ ... quod monasterio sancti Johannis in Seits, ordinis Carthusiensis, fratribusque ibidem deo militantibus do et titulo 1 libere donationis assigno molendinum .... civitatis Marpurgensis secundo loco positum super Traham pro decem marcis denariorum, quos promisi domui prelibate pro remedio anime mee et pro recompensatione cuiusdam prebende, quam percipio a fratribus dicti monasterii annuatim exclusa omni conditione in perpetuum possidendum, promittens fide inviolabili memorate donationi nunquam tergiversatione aliqua contraire. Sunt autem huius molendini redditus seu proventus succedentibus sibi annis lapides mensure veteris tritici quindecim eade-mque silingis quantitas seu mensura, tempore paschali duodecim denarii, in sollempnitate pentecostes pullorum iuvenum numerus supradictus, in natalibus domini galine sex absque omni eiusdem molendini sollicitudine instaurandi. Ut autem hec donatio perpe- tuum robur obtineat firmitatis, presentes inde confectas rogavi sigillo civitatis Mappurgensis dili-gntissime(!) communiri. Acta sunt hec in civitate Marpurga, anno domini M°CC0LXXXVIIII°, quarto idus iunii, presentibus testibus: domino Alberone plebano in Marpurch, domino Meinhardo sacerdote, domino leone sacerdote, domino Wernhero de Slirbach, iudicibus Rv-dolfo et Lvpoldo, Eberhardo et Hein-rico de Weinz et Liebhardo, civibus in Marpurga cum aliis fide dignis. (Po orig.). Viseči pečat mariborskega mesta izgubljen. Manjka del pergamenta. Papež Nikolaj IV. naroča škofu in arhidiakonu iz Eichstädta, da raziščeta pritožbo salzburškega nadškofa Rudolfa zoper mariborskega župnika Alberta in graškega župnika Ulrika, ker le-ta vkljub interdiktu, ki ga je nadškof izrekel nad pokrajinami avstrijskega in štajerskega vojvode Alberta v salzburški nadškofiji, v njih še vedno opravljata božjo službo. (Prim. SUB iv/l, št.151, str.181-183). Orig.perg.listina v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Nicolaus episcopus servus servorum dei venerabili fratri (Reim-botoni) episcopo et dilectis filiis ... archidiacono Eistetensis ac... preposito sancti Johannis in Ilauges prope muros Herbipo-lenses ecclesiarum salutem et apostolicam benedictionem. Significavit nobis venerabilis frater noster (Rudolphus)j Salzebur-gensis archiepiscopus, quod cum nobilis vir Albertus, Austrie et Stirie dux, in quasdam villas et terras ad archiepiscopalem sedem Salzeburgensem spectantes armata manu hostiliter intravisset, archiepiscopo et sedi prefatis per incendia et rapinas dam-pna plurima inferendo nominatus archiepiscopus, quia prefatus dux ab eo monitus, diligenter de dampnis et iniuriis huiusmodi archiepiscopo et sedi prefatis satisfacere indebite denegavit, cum nichil rationabile proponeret, quare hoc facere non deberet, et hec essent ita notoria, quod nulla poterant tergiversatione celari, auctoritate ordinaria in dictum nobilem excommunicationis sententiam promulgavit et terram eius in Salzeburgensi diocesi constitutam ecclesiastico supposuit interdicto iusti-tia exigente. Verum Albertus de Marchpurga et Vlricus de Grez, ecclesiarum plebani dic- te diocesis eiusdem interdicti, quod servabatur ab aliis, non ignari in predictis ecclesiis divina officia scienter et contemptibiliter celebrare temeritate propria, immo potius prophanare pro sua voluntate presumunt in animarum suarum periculum plurimorum scandalum ipsius archiepiscopi et dicte sedis preiudicium et ecclesiastice discipline contemptumj quare predictus archi-episcopus nobis humiliter supplicavit, ut dictos plebanos puniri pro presumptione huius modi pena canonica faceremus, quo circa discretioni nostre per apostolica scripta mandamus, quatenus vocatis, qui fuerint evocandi et auditis hinc inde propositis, quod iustum fuerit appellatione postposita decernatis facientes, quod decreveritis per censuram ecclesiasticam firmiter observari, proviso ne in terram dicti nobilis et univer- 1 sitatis ducatus Austrie et Stirie hominum excommunicationis vel interdicti sententiam proferatis, nisi a nobis super hoc mandatum receperitis speciale. Testes autem, qui fuerint nominati, si se gratia odio vel timore subtraxerint, censura simili appellatione cessante agatis veritati testimonium perhibere. Quod si non omnes hiis exequendis poteritis Interesse, tu frater episcopus, cum eorum altero ea nichilominus exequa-ris. Datum Reate, X.kalendas septembris, pontificatus nostri anno secundo. (Po mikrofilmu). Svinčena bula papeža Nikolaja IV. 1 Beseda "hominum" sodi pred besedo "ducatus", kar je pisec listine tudi označil. Mariborska sodnika Leopold Wacke(r)zil in Rudolf naznanjata z naštetimi člani mestnega sveta, da je Katerina, vdova po Rud -leinu, s privoljenjem svojih otrok Petra in Katarine prodala vetrinjskemu opatu Albertu svoj vinograd na Cvajniku (pri Mariboru). Listina je potrjena s pečatom mariborskega mesta, med pričami pa se navaja tudi Henrik iz Vetrinjskega dvora (v Mariboru). Orig.perg.listina (A 155) (a) in prepis v Vetrinjski kopialni knjigi 1(1542), št.332, fol.231V in II(1544), št.422, fol.14or (b) v Koroškem deželnem arhivu v Celovcu. Mikrofilm (a) in kserokskopija (b) v Pokr.arhivu v Mariboru. Regesti: MDC VI, št.146, str.97. In dem namen des vatter vnd des svnes vnd des hayligen gaystes amen. Wir bayde rihte, r von Marchpurch Levpold der Wackezil vnd Rudolf vnd die gesworn Eberhart,Haynreich von Weintz,Eridereich von Raytz, Herman der Pavmvalck, Witmar, Haintz, Wolfstain vnd Waeckerl vnd Herman- der perchmayster veriehen an disem briefe vnd e tvn allen den chvnt, den er gelesn wirt, daz vrowe Kathreye 0 Q0 Rudleyns witwe von dem Vorste, dem got genade, mit gvtem fvr-satz vnd mit verdahtem willen vnd mit ir bayder chinden willen vnd mit ir handen Peterleins vnd Kathreyleins verchavfet hat vnd gegeben dem ersam herren apt Albrehten von Vitringe vnd seiner samnvnge vnd auch sein gotshavse den weyngarten d a t z W e y n i c h, der ir morgen gab ist gewesn von ir wirte dem selben Rvdlein, mit allem dem reht vnd darzv gehört an alle bose liste; vnd ist vns daz wol gewizzen, darvmb hat er ir chinden gegebn fivmf march Silbers gewegns. Avch hat des div o selbev frowe veriehn nah ir sei gewarhait vnd als vns daz wol gewizzen ist, daz ir vorgenanter wirt Rudel dem gotshavse datz Vittringen auf demselbem Weingarten mer dann vor aynlef iarn durch seiner sele willen vnd auch seiner havsfrowen vier redem-ber perchrehtes gegebn ewichleychen vnd hat im vnd seinem gotshavse div selb frowe vnd iriv chint den selben Weingarten dest ringer gegebn, wan div selben perchreht als lange versezzen waren, daz der schade wizzenleich auf sechs march phenninge wart geraitet. Auch het derselbe Rudel dem vorgenantem gotshavse div selben perchreht gegebn mit derselben seiner havsfrowen frowen Kathreyen hant, als vns daz wol ist gewizzen. Darvber was der- 0 selbe weyngart von dem selbem Rudiein vnd von seiner havsfrowen fvr fivmf vnt zwainzich march phenning versatzt frowen Reyhzen, Rudolfes des rihtaeres swester tochter Hermannis, havsfrowen des Branchen. Den selben weyngarten hat apt Albreht auch datzt O G der selben frowen Reihtzen vmb daz selbe gvt gelost seinem gotshavse mit allem dem reht, als er was der selben frowen ge-setzet. Roch ist der selbe weyngart phant gewesn frowen Kathreyen, Engelbrehts witwen von Raytz, die Hainreich der Eysnaer nv hat fvr fivmf march Silbers. Fvr daz selbe silber hat der ofte genant apt Albreht den selben Weingarten auch geloset, daz ist vns allez mit gantzer warhait wol gewizzen. Vnd sein des chavfes, der redleich vnd reht vor vns mit aller geworhait ge-schehn ist, gezivge vnt auch daz div selbiv frow Kathreye Rudieins witwe vnd iriv chint vnd div vorgenant frow Reyhtz Rudolfs niftel vnd frow Kathreye, Hainreichs havsfrow des Eys-naeris, den ofte genanten weyngarten auf gegebn habent, Hermanne dem perchmayster vnd alliv reht, div si darauf gehabt habnt. Vnd hat in der ofte genant apt Albreht an seiner samnvnge stat GrZM II/66 reht vnd darzv gehört, des sei wir auch gezivge. Ynd daz derselbe chavf vnt alle dise losvnge staete sein vnd immer mer vnverbrochen, hab wir dem selbem herren apt Albrehten vnd seinem gotshavse ze Vittringen disen brief gegebn ze ainem immerwerndem vrchvnde der warhait, der versigelt ist mit der stat insigel ze Marchpurch mit gvter gewizzen. Der chavf ist geschehn vnt diser brief gegebn ze Marchpurch nah Christes gebvrt tavsent iar zway hvndert iar vnd in dem nivnzigisten iare, des naehsten mentages nah dem perhtage, vnt sint des dannoch gezivge, die auch dabey gewesn sint: Levpolt von Graetz, Johanns der Marschalch, Perhtolt der Waytzen, Hainreich auf der Vittringerhof, 8rtel, der herren schreyber 0 .von Pettawe, vnd ander biderber levte genvch. (Po orig.). Viseči pečat mesta Maribora ohranjen. Konrad Mariborski proda s svojo ženo Benedikto in s svojimi dediči marenberškemu dominikanskemu samostanu za sedem mark srebra kmetijo z vsem pripadajočim na hribu z imenom Veternik pri Radljah. Prepis v rokopisu 1/4 arhiva samostana Marenberk (rok.olim 3o78) (XVIII.stol.), št.39, fol.28r-28T v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Jch Khunrat von Marburg thue khundt allen den, die dissen brieff ansehent oder herent lösen, das ich mit meiner haussfrauen handt frauen Benedic-t e n vnd mit meiner erben willen vnd gunst meines rechten ai-gens ein huebe auf den perge, der da aiset Wieternikh, da Steffan auf sizet, in der gegent zu Märnberg, mit holz vnd mit wissmadt vnd mit allen den, das zu derselben hueben gehert, verkhaufft han den closster vnser frauen vnd des dossiers Schwestern der prediger Ordens zu MSrnberg vmb siben markh Silbers mit allen dem rechte, vnd ich dieselben huebe gehabt han; vnd han denselben Schwestern gelobt die vorgenandte huebe zu schermen nach des landes reaht vor aller ansprach. Darüber gib ich in disen offen brieff, versigelt mit meinem insigl zu einem vhrkhunde, Disses khauffes sindt gezeuge Offo von Emberberkh, Dietrich, mein brueder, Otto, mein vetter von Marburg, herr Mathei von Märnberg, Hertwich der Schuze, Albrecht der Wenst, Eberolf von Saildenhoffen, Hartwich Ehe -cherman, Vlrich von Khawazach vnd Reinprecht sein brueder, Eri-derich der Pierzapfe, Vlrich sein brueder, Stoyan von Marburg vnd andere frome leuthe. Dis ist geschehen vnd disser brie'ff ist gegeben nach Christus gebürt taussent jahr zwähundert jahre vnd in den neinzigisten jare, des freytags vor st.Georgen tage. (Po rokopisu). Eberhard iz Maribora podeli s privoljenjem svoje žene in dedičev v navzočnosti mariborskih sodnikov Leopolda Wacke(r)zila in Rudolfa ter vrste meščanov admontskemu samostanu gozd pri Račjem dvoru (pred mariborskim mestom). Darovnica je potrjena s pečatom izsta-vitelja listine in mesta Maribora. Orig.perg.listina in prepis v Pachter, Chronicon II (XVII.stol.), št.114, str.495 v arhivu samostana Admont. Objave: Admont II, št.3oo, str.431. Prim.: Beiträge XI, 1874, št.111, str.91; Muchar VI, str.63-64; Admont II, str.154. Ich Eberhart von Marchpurch tuen chunt allen den, die disen brief an sehent, die nu sint oder noh chuenf-tich werden!, daz ich mit guetem willen und mit meiner housvrawen vravn Herraten willen und mit aller meiner chint willen han geben den vorst datz Raitz unversprochenleichen dem erbaern mannen abt Heinreichen und seiner erbaern samnungen datz Admund durch meiner sei willen und aller meiner vodern mit slochem ge-lueb, daz ich in den vorgenanten vorst schermen schol dem vorgenanten abt Heinreichen und der samnung datz Admuend vor aller ansprach, als des l&ndes reht ist. Und das ditze gelubde und disev schrift ewichleichen chraft hab und unzerbrochen beleihe, gib ich ze urchuend diesen brief mit meinem insigel und mit der stat insigel datz Marchpurch versigel-ten. Ditze dinges und diser gab sind gezeuge der Hainreich, der pfarrer von Jaering, der Leupold der Bakker-cil, der Ruodolf der rihter, der Hainreich von Weintz, der Pridereich der Cingke, der Herman der Poumvalch, Hainreich, Wolfstai n, Witmar der W a -e c h- e r 1 und ander vrumer leut genuech. Diser brif ist geben nach Christes puerd tousent und zwaihundert und neunzich iar, an des heiligen chraeuziges tach in dem maien. (Po Admont II, št.3oo, str.431). Ohranjena viseča pečata Maribora in Eberharda iz Maribora» Kralj Rudolf Habsburški potrjuje admontskemu samostanu vse pravice, privilegije in posesti, ki sta mu jih naklonila duhovna in posvetna gosposka. Med posestmi se navaja tudi samostanska posest v mariborski okolici in Račji dvor pred mestom. V sporu med vojvodom Albertom in salzburškim nadškofom zaradi odvetništva nad samostanom pripiše Rudolf pravico do le-tega prvemu. Prepis (št.1376) (XlX.stol.) po prig.perg.listini z večjim kraljevim pečatom, ki je leta 1865 zgorel v Admontu^v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. - Prepis v Pachler Chronicon II (XVII.stol.), št.115, str.495 v arhivu samostana Admont. Objave: Diplom.Styriae II, 231; Admont II, št.3o1, str.432- 434., A.Muchar VI, str.59-6o (nemški prevod). Regest: Beiträge XXX, 1899, št.39, str,24. Prim.: Admont II, str.14o. Rudolfus dei gracia Romanorum rex semper augustus universis sacri imperii Romani fidelibus presentes litteras inspecturis graciam suam et omne bonum. In sublimis regni sublimi solio constituti, freti regio principatu, sic divino zelo previo solli -citudinem gerimus nobis desuper commissorum, ut religiones, earum ministros seu cultores, qui spreti mundi contagiis se regis regum cultui dedicarunt, maxime religiosos, quorum eximia devo -cio, devota devote fidei promptitudo illibatis virtutum insigni-is erga nos et sacrum Romanum imperium se constituit multiformiter graciosam, ex favore regalis culminis graciosa benevolencia graciosius prosequi nos delectat. Cum igitur venerabilis vir Heinricus abbas monasterii Admuntensis, devotus noster et di -lectus, fide preclarus, constancia conspicuus erga nos et imperium multiphariam refulserit multiformi congerie meritorum, ipsum' et suum monasterium specialis incremento favoris fomento gracie singularis gestientes, dulciter prevenire, omnia privilegia, omnes indulgencias, omnes concessiones et graoias universas eidem Heinrico abbati Admuntensi et suis antecessoribus necnon monasterio Admuntensi a summis pontificibus sedis apostolice confirmata vel confirmatas, insuper omnia privilegia, libertates donaciones, concessiones, confirmaciones, approbaciones, rati-ficaciones et quecumque iura a dive recordacionis illustribus imperatoribus et regibus Romanorum necnon venerabilibus archi-episcopis et inclitis ducibus Austrie et Stirie abbatibus necnon cenobio Admuntensis ecclesie donata vel donatas, indulta vel indultas concessa vel concessas, confirmata seu confirmatas, que quasve fastidii tollendi causa omittimus exprimere sigilla-tim, que in suis originalibus patent patentissime declarata, approbamus, innovamus, ratificamus ac eeiam auctoritate regia ex certa sciencia confrimamus. Et si quid calumpnie, imperfec-cionis seu diminucionis, quod non credimus, in ipsis privilegiis, donacionibus, ratificacionibus, concessionibus, indulgen-ciis reperiri posset aliqualiter vel opponi, huiusmodi incorrecta corrigimus, superflua rescindimus et auctoritate potestatis regie diminuta supplemus. Porro litigiosa questione suborta inter venerabilem Rudolfum arehiepiscopum Salzpurgensem nomine ecclesie sue, et illustrem Albertum, ducem Austrie et Stirie, primogenitum et principem nostrum dilectum supra advocacia Admuntensis ecclesie ac bonorum ipsius monasterii in nos tamquam in arbitros vel arbitratores seu amicabiles compositores, veluti in eorum instrumentis vidimus plenius contineri, extitit plenarie compromissum. Ros vero parcium auditis racionibus hinc et inde, privilegiis eeiam Romanorum pontificum, illustrium im- peratorem et regum Romanorum necnon venerabilium archiepiscopo-rum Salzpurgensium ac illustrium ducum Austrie et Stirie non abolitis, non cancellatis nec in aliqua sui parte viciatis ad decisionem mote questionis super dicta advocacia facientibus plenius intellectis, ipsam advocaciam Admuntensem necnon omnium bonorum ipsius monasterii ultra vel citra fluvium, qui dicitur vulgo Menlik, vel alias ubicumque sitorum, quocumque nomine censeantur, que particulariter exprimere non valemus, que nunc possidet, vel in posterum possidebit, illustri Alberto, duci Austrie et Stirie, ipsiusque successoribus ac ducatui sentenciando adiudicamus informati iuribus et consiliis peritorum«, Eandem eciam sentenciam, per quam dictam advocaciam predicto Alberto, duci Austrie suisque successoribus et ducatui adiudicamus,innovamus, ratifieamus, approbamus et de potestate regia confirmamus. Et siquid calumpnie, imperfeccionis seu diminucionis posset circa ipsam sentenciam, quod non credimus, opponi, supplemus integraliter auctoritatis regii, supplemento» Dictam itaque advocaciam Admuntensem et bonorum ipsius monasterii sitorum, prout supra est expressum, vel ultra vel citra fluvium, qui dicitur Menlik, vel alias ubicumque sita, habita vel habenda, quocumque nomine censenatur, idem Albertus, dux Austrie et Stirie, suique successores ac ipse ducatus habeant, manuteneant, sicut eisdem adiudicamus per sentenciam memoratam. Omnia eciam privilegia ducum Austrie abbatibus et monasterio Admuntensi indulta, rata et illibata per nostram confirmacionem volumus permanere. Inter que ipsis abbatibus et monasterio Admuntensi specialiter in privilegiis illustrium quondam ducum Austrie Heinrici, Leupoldi et Friderici, non eoncellatis, non abolitis nec in aliqua sui parte suspectis indultum eis meminimus et concessum, quod sine beneficii iure vel concessione absque placitorum eciam et modiorum vel pecudum exactione et absque omni questu, quocumque nomine vocetur, nam id eis est recompensatum ab ecclesia Salzpur-gensi, tantum vero dei respectu abbatem et fratres monasterii Admuntensis ac bona eorundem tueantur duces Austrie et defendant et pro illis respondeant, ubicumque necessitas ingruere vieda-tur. Item privilegia venerabilium archiepiscoporum Salzpurgensi-um abbatibus et cenobio Admuntensi concessa per nostram confir-macionem cupimus perpetim illibata manere, Inter que in privilegiis quondam Eberhardi, venerabilis archiepiscopi Salzpurgensis eis concessum recolimus et indultum, quod agricole ecclesie Salzpurgensis, qui sponte colunt terram fratrum cenobii. Admuntensis sub annuo censu, ab archiepiscopo Salispurgensi et suis officialibus exactiones nullatenus paciantur et formam secularis iudicii homines ecclesie Admuntensis non aliter teneant vel timeant, quam homines ecclesie Salzpurgensis, preterquam tantum in furti perpetracione vel sangwvinis effusione. Homines eciam eorum reos eorum criminum nulle res contingant, preter quas cingulo comprehendent, de omnibus autem aliis hominum suorum excessibus propria despensacione fruantur. Preterea bona universa et singula in Rastat, Pongev, Eritze, Chetsperch et Lungowe, que venerabilis quondam Gebhardus archiepiscopus Salzpurgensis pie memorie Admuntensi monasterio donavit, cum honore advocacie, sicut superius est expressum, ipsi monasterio favore gratuito confirmamus. Insuper bona in Tepsarn, ad Sanctum Petrum et curiam Raitze apud Marchpurch, que venerabilis Heinricus abbas Admuntensis predietus, devotus noster, pro ducentis marcis argenti, quas nos ob anime nostre remedium et salutem sororibus monialibus et monachis In Admuntensi cenobio deo famulantibus donavimus et tradidimus, compar- a vit, ipsi monasterio habenda, possidenda et tenenda, ad similitudinem omnium aliorum bonorum superius expressorum, ex certa sciencia confirmamus. Demum nos venerabilis Heinrici abbatis Admuntensis predicti merita graciosa ad indelebilem memoriam reducentes, quibus ipse et ecclesia sua fecunda plenitudine puritatis ad suam promocionem et honorem animum et favorem regium invitarunt, universa et singula in superioribus sigillatim expressa innovamus, approbamus, ratificamus et auctoritate regia confirmamus. Si quid vero in dictis privilegiis, libertatibus, donacionibus, indulgenciis ratificacionibus, innovacionibus, approbacionibus et confirmacionibus calumpnie, diminucionis vel imperfeccionis inveniri posset vel opponi, ut omnis calumpniosa exquisicio sopiatur, supplemus ex certa sciencia irrefragabili supplemento plenitudinis regie potestatis. Nulli ergo hominum liceat, hanc nostre approbacionis, ratificacionis, innovacionis et confirmacionis paginam temerariis ausibus violare. Quod quid fecerit, nostram et imperii indignacionem se noverit graviter incursurum. In cuius rei testimonium presens scriptum exinde conscribi et maiestatis nostre sigillo fecimus communiri. Datum Erfordie X.kal.iulii, indictione tercia, anno domini M.GC. nonagesimo, regni vero nostri anno septimo decimo. Signum domini Rudolfi, Romanorum regis invictissimi. (Po Admont II, št.3o1, str.432-434). Rikardis, vdova po Sigf-riedu Marenberškem, podeli s privoljenjem dedičev svojega moža marenberškemu ženskemu samostanu v svoj dušni blagor in v blagor svojega moža in za vzdrževanje še enega kaplana v samostanu za pet mark posesti v okolici Maribora (pri Pernici, v vasi Radlje in na Bistrici pri Viltušu). (Prim.listino ddo.1293, oktober 4., Radlje). Orig.perg.listina (št.1385) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Ich Reichkart, witwe hern Seivrides von Merenberch, tvn chvnt allen den, die disen prief sehent oder horent lesen, daz ich 0 0 meines rechten aeigens vunf march gvlte gegeben han vnsere stifte dem chloster vnd des chlosters swestern der prediger ordens ze Mernbejrch vreilich vnd vnuersprochenlich mit allem dem recht, vnd wir sei haben gehabt, vnd auch mit meines wir-0 tes erben gvtem willen, hern Offen von Emberberch vnd hern Hei- 0 nreichs von Chlamme vnd hern Otten von Chvngesberch vnd andere 0 seiner erben also, daz ich mit der selben gvlte han gewidemt vnser vrawen alter vnd des haeiligen chrivzes alter in dem vorgenantem chloster ze ffiernberch vnd auch also, daz man von der 0 selben gvlte meines Wirtes iarzeit vnd die meinen begen sol vnd auch also, daz die vorgenanten swester noch den andern e o o chappelan haben schulen zv dem, den si nv habent, vnd also daz ir einer alle mentage ein selmisse mines Wirtes sele vnd auch der meinen sprechen sol. Des vorgenanten gvtes ligent 0 0 vmbe Marchburch, daze Grvbel drei marche gvlte, an dem selbem gvte siezet Scawel vnd sein nachbower livtolt vnd sein nachbower, vnder dem hovse Mernberch in dem dorfe Redlach Chvnrat der Wrem vnd auer ein ander Chvnrat ynd Jacob vnd Gelens hvbe in der Vevstriz, gelten! zwo march. Und daz div selbe gift vnd daz vorgenante gvt stete vnd vnuerbrochen beleihe von mir vnd von allen meines Wirtes erben, dar vmbe gib ich dem vor genantem chloster ze Mernberch disen prief gevestenten mit meinem insigel vnd auch mit der vorgenanten hern insigel hern Offen von Emberberch vnd hern Heinriches von Chlainme vnd gib in dar zv dise erbere gezivge: bruder Hertwigen, den chappelan von dem chloster ze Mernberch, magister Gerharten von Sand Pauls, hern Matheien von Mernberch, Albrechten den Wenst, Hertwigen den'Schizen, fleinn den schaffer von Seldenhoven, Gotze-lin von Mernberch vnd ander vrvmine livte» Disiv gift hat sich gehebt vnd ist geschehen, dv von Christes gebvrt waren tovsent iar zwei hvndert iar in dem niwenzichstem iar, vnd der prief ist gegeben des eritages vor sand Nicolaus hohzeit. (Po orig.). Trije viseči pečati. Vitez Oto iz Velikovca oprošča s privoljenjem svoje žene Gisle in dedičev vetrinjski samostan plačevanja mitnine od prazne vinske posode, ki jo prevaža po Dravi mimo mosta pri Velikovcu proti Mariboru. Orig.perg.listina v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju. -Prepis v Vetrinjski kopialni knjigi I (1542), št.166, fol.1o3V in II (1544), št.235, fol.61V. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: MDC VI, št.144, str.96. Quoniam ea, que fiunt in tempore, simul cum motu temporis đi-labuntur, necesse est ergo, ut gesta variabilia hominum, que sub tempore geruntur, scriptis solidis roborentur. Dotum igitur sit omnibus tam futuris quam presentibus diligenter hanc paginam inspecturis, quod ego Otto miles de Volchenmarcht ob pium remedium salutis anime mee et meorum parentum cum manu et libera voluntate uxoris mee, videlicet domine Tisbe, nichilominus et meorum heredum utriusque rsexus mutam, que michi a fratribus de Victoria de cupis sive vasis vacuis dari deberet in transitu Trahe iuxta pontem situm prope Volchenmarcht, manumittendo in integrum relaxavi ita, quod predicti fratres Victorienses michi nichil nec meis heredibus presentibus et successivis de vasis sive cupis vacuis propriis, id est tantum, ad eos pertinentibus ad Marchpurgam in aqua Trahe devehendis, dare amodo tenebuntur. Ut autem predicta inclusa inconvulsa inviolabilia perpetuo maneant atque rata, super huiuscemodi sepefatis fratribus tradidi presens scriptum sigilli mei appensione atque munimine solidissime roboratum. Ad maiorem quoque et evidenci-orem firmitatem premissorum sigillum civitatis Volchenmarchten- sis huic cartule est appensum. (Po mikrofilmu). Od nekdanjih dveh visečih pečatov ohranjen pečat viteza Otona iz Velikovca. ■W Mariborski meščan Tomaž je volil ptujskim dominikancem svoj vinograd na Krivcu (pri Mariboru), ki ga je kasneje (l. 1293) samostan prodal reinski opatiji. Prepis (oz.regest) v Diplomatarium Runense II (XVIII.stol.) v arhivu samostana Rein; prepis v rokopisu 527/2 (ok,l.182o), dipl.VII, str.987 v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu (a). Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru (a). Prim.: A.Muchar VI, str.91 in MHVSt XIII, 1894, str.55. Thomas, civis Marburgensis, legavit conventualibus ordinis praedicatorum in Pettau vineam apud Griberitz anno 1291. HelmbicusO) autem, prior, et conventus eiusdem ordinis post-modum hoc anno dictam vineam coenobio nostro vendiderunt'.' pro 25 marcis argenti. M.CC.XCIII. (Po rokopisu 527/2). 1292, julij 27. G-ZM ll/73 Oto (Mariborski) podeli svojemu bratrancu Ulriku Mariborskemu štiri kmetije v Hlapju (pri Jarenini v Slov.goricah), ki jih je imel od njega (sc.Otona) in njegovega brata (mariborskega) župnika Alberona neki Metz. (Prim.listino ddo. 13o1, marec 6.). Orig.perg.listina v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Jch Otte vergie allen den, die disen prieff hoerent,/daz/ ich Velreichen von Marchpurch m e i m(! ) v e t e r n mit meim gueten willen han gegeben vier hvebe ze Clep, die der Metz hat gehabt von mir vnd von meim brueder pharrer Alberhn mit alle dev vnd da zue gehoert, gesuecht oder vngesuech vnd also, daz ich im daz selbe guet scherm schol, als landes reht ist, ffor(!) allen mein gerwen. Vnt tet ich des niht, waz er dez schaden nem, den schol er auff mir haben vnd auff alle dev, vnd ich han. Daz daz war sei vnt vnzebrochen, dez gib ich im disen brief vnter meim insigel. Dez ist gezevch: Weitei von Trestonitz, Hainreich von Luchzperch, Pvtzel von Marchpurch, Pr idereich der Zinche vnd ander pi -derb levt. Vnt ist der brieff gegeben, do von Cristz gebvrt waren tausent iar zwai hvndert iar vnd zwai vnt nevntz(!) iar, an dem nehsten suntag nach sand Jacobs tag. (Po mikrofilmu). Viseči pečat izstavitelja listine. Poškodovana listina. šentpavelski opat Konrad naznanja, da je po posredovanju imenovanih mož končan spor med samostanom ter mariborskim sodnikom Rudolfom in Eberhardom zaradi posesti pri Proseku in Kamnici (zah. od Maribora). Poravnavo izpričujeta tudi Werner iz Schlierbacha in Gotschalck s Pohorskega dvora (pri Mariboru). Orig.perg.listina (št.55) v arhivu samostana Št.Pavel na Koroškem. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Regesti: ERA II/XXXIX, št.144, str.179-18o; MDC VI, št.238, str.156-157. Prim.: A.Muchar VI, str.67. Wir Chunrat von gotes genaden abte dacz Sant Pauls in dem lau- ental veriehen an disem brief vnd tvn chunt allen den, die in 0 0 lesent oder lesen horent, die nv sint oder noch chunftich wer- dent, daz ein chriech was zwisschen vns vnd vnserm gotes hause 0 einhalbe vnd Rudolfen dem rihter datz Marhpurehvnd Eberharten anderthalben vmbe daz gut datz Prezzek vnd datz Gaemz, des si iahen, daz ez in verstanden waere, daz der selbe chriech verslihtet ist zwisschen vns nach hern Hertneides von Stadek des haupmannes(!) von Steyr rat vnd hern Wernheres von Slierbach vnd her Got -schalches von dem Hause, also daz wir den vorgenanten Rudolfen vnd Eberharten vnd ir erben gelihen haben sehse march gu-lte, swa die dem goteshause ledich werdent'von alter mansche-fte enhalbe der Tra oder dishalbe vm Marhpu rch in einer (meile) raste vnd schulen auch sich des selbe gutes, swanne ez ledich wirt, vnder winden an des goteshausez boten; 0 vnd ob in einez niht gevellet, so schulen si auf ein anderz warten vnd ist daz getan, ob ein lehen indert an vier erben ist G oder an drein vnd die andern alle ab sterbent vntz an einen, wan daz waer danne des selben leipgeding vnd ob der selbe auch stir- bet, so schulen wir daz selbe gut fvrbaz niht leihen wan den vor- genanten Rudolfen und Erberharten vnd ir erben vntz wir sev sehser mach(!) geltes geweren, alz vor geschriben ist. Vnd daz disev ebenvnge vnd ditze lehen vnd vnverbrochen beleihe, geben 0 wir in disen brief ze vrchunde versigelten mit vnserm insigel vnd mit vnsers conuentes insigel. Des sint gezeuge her Heinreich vnser chapplan, Charel vnser Schreiber, der leyen her Wernher von Slierbach, her Gotschalch von dem Hause, Hertweich der Putze, Chunrat sein bruder, Pitrolf der Schreiber, Fritz der Aechter, 0 Heinreich der Pruler, Chunrat der arnman von Celntz vnd ander biderb laeute. Diser brief ist gegeben ze Marhpurch, dez iares, do von Christes gebürte sint gebesen tausent iar zwaihundert iar zwai vnd nevntzich iar, des naehsten freitages nach luce ewangeliste« Jch Wernher von Slierbach vnd ich Gotschalch von dem Hause ver-1 o iehen an disem brief vnd tvn ez chunt allen den, die in ansehent oder lesent, daz wir den chriech, der da gewesen ist zwisschen vnserm herren dem abte von Sant Pauls vnd Rudolfen dem rihter datz Marhpurch vnd Eberharten verslihtet vnd geebnet haben, als den hantveste sait dev vor geschriben ist5 vnd sagen, daz bei vnsern treuwen 0 vnd bei vnserm eile, alz wir ez zerehte sagen schulen, daz dev 0 selben gelubde vnd die selbe hantveste auz vnser baider mvnde geschriben ist. Vnd dez geben wir dem vorgenanten vnserm herren dem abte von Sant Paulz vnd seinem goteshause disen brief ze e vrchunde versigelten mit vnser beider insigel. Disev ebenvnge vnd diser brief ist geschriben des iare vnd an dem tage als vor an der hantfeste geschriben ist. (Po orig.). Viseča pečata Wernerja in Gotschalka. Lavantinski škof Henrik I. potrjuje ob priliki posvetitve prezbiterija ter Marijinega in križevega oltarja v cerkvi marenber-škega ženskega samostana, da je Rikardis, vdova po Sigfriedu Marenberškem, izjavila, da je za omenjena oltarja podelila samostanu kmetije v Pernici pri Mariboru, v vasi Radlje in na Bistrici (pri Viltušu). (Prim.listino ddo.129o, december 5). Orig.perg.listina (št.145o) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Nos Heinricus dei et apostolice sedis gratia episcopus ecclesie Laventine tenore presentium profitemur et constare volumus universis, quod cum chorum et duo altaria sororum in Maernberch viventium sub regula sancti Augustini secundum constitutiones fratrum predicatorum, videlicet sancte Marie et sancte crucis, dedicaremus, cumque de dote secundum consuetudinem debitam que- sissemus, nobilis domina Reychkardis, relicta domini Syfridi de Maernberch, recognovit et publice confessa fuit coram nobis, quod ipsa infra scripta bona et possessiones, videlicet in e Grvbel apud Marchpurch tres mansos, quos possident Levtoldus cum socio suo et Scovl cum socio suo, in villa Mernberch Chunradum dictum Wurm, Jacobum carpentarium et viduam nomine Chrienzam, in Vevstritz mansum Geleni, que ad eam tytulo proprietatis pertinebant, quod dote perpetua dictorum altarium in anime sue ac mariti sui remedium contulit libere ac liberaliter sine omni onere advocatie vel iuris alterius cuiuscumque nullo sibi aut heredibus suis vel amicis retento tytulo in eisdem. In cuius testimonium presentem litteram cum sigillo nostro et suo ad maiorem cautelam peciit roborari. Actum et datum in Mernberch anno domini millesimo ducentesimo nonagesimo tercio in die beati Prajicisci. (Po orig.). Viseča (poškodovana) pečata. Jakob in njegov brat Henrik ter njune sestre Hedvika, Diemot in Elizebeta ter Hartnid in njegov brat Bertold in njuni sestri Elizabeta in Kunigunda naznanjajo, da so prodali mariborskemu sodniku Rudolfu svojo posest in pravice v vasi Poljčane. (Prim. listino ddo.1295, marec 12., Maribor). Prepis v rokopisu I/2 gospoščine Studenice (rok.olim.91 o) (XVIII.stol.), st.44, str.71-72 v štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Jch Jacob undt mein brueder Heinrich vndt vnser geschwistert Hedwigis vndt Viemot vndt Elisabeth, ich Hartnikh(l) vndt mein brueder Berchtold vndt vnser geschwistert Elisabeth vndt Cuni-gundt wür vergichen an disem brieff, das wür Rudolphen dem richter von Marburg die aigenschafft an dem dorff, das Peltschach haisst, das er von vnss solchen hat, verkaufft haben mit allen dem recht, wie wür es gehabt haben; vndt haben das gethan mit vnser aignen handt vndt herrn Ammeireichs mit solchen gelübden:, wie das er Rudolph die selbe aigenschafft auf ein gotts hauss geben wollt, oder einem andern herrn. Vndt da er vnser darzue bedürfftig seyn sollte, da sollen wür vnser handt auch darzue raichen vndt haben ihme die vorgenandte aigenschafft gelobet zu schermen, als es des landes recht ist, oder wem er sie aufgibt. Vndt thetten wür das nicht, welchen schaden er dessen nehmete, oder deme er die selbe aigenschafft auf gebete, den sollen wür ihme ablegen vndt soll er das haben auf allem dem, wie wür haben. Vndt das dises gelübde stett verbleibe vndt vnzerbrochen, darüber geben wür ihme disen brieff, versigelt mit vnsern aignen insigel, herrn Ammeireichs vnd mit vnser herrn insigel von Pettau, herrn Pridrichs vnd herrn Hartniks, vndt mit der statt insigel von U Marburg. Vndt seyndt dessen zeigen dise ehrbahre leuthe: vnsre herrn von Pettau herr Pridrich vnd herr Hartnikh, herr Jörg von Schwammenberg, herr Pridrich von Wienn, herr Albrecht der Gensber, Priz der schaffer, herr Peter, der pfahrrer von Khötsch, vndt Merthel von Lotsehach, Gonradt der Paukh, Niclas von Marburg, Vlrich von Cossach, Eugeni, Conradt der Amman. Vndt ist der brieff geben nach Christi geburth über tausendt zwey hundert vndt in dem vierten vndt neünzigisten iahr an st.Vrbani tag. (Po rokopisu). Salzburški nadškof Konrad IV. potrjuje ustanovo admontskega opata Henrika II. v korist admontskega spitala. Med pričami tega dejanja se navaja tudi mariborski župnik in salzburški vicedom Upniški Ulrik. Orig.perg.listina zgorela v Admontu leta 1865. Prepis (XIX. stol.) (Št.1478) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija prepisa v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: Admont II, št.328, str.458-46o. Prim.: Muchar VI, str.lolj K.Amon, Die Bischöfe von Graz - Seckau 1218-1968, Graz 1969, str.lol. Chunradus dei gratia sancte Salzburgensis ecclesie archiepis-copus, apostolice sedis legatus, omnibus in perpetuum. Bone rei dare consultum et presentis vite habetur subsidium et eter-ne remunerationis premium cernitur exspectare. Salubri itaque meditacione dilectus in Christo frater dominus Heinricus abbas monasterii Admontensiš premeditans ea, que saluti anime sue profutura esse possunt, et nihilominus ecclesie sue utilitatis et commodi afferunt incrementum, sexaginta marcarum denariorum redditus suo labore et industria conquisitos, et de novo per eum emptos, prout inferius annotantur, insuper et sex vasa vini ad Sanctum Petrum in Tepsawe, quorum quodlibet viginti urnas de mensura Marchburgensi continet, infirmarie predicti monasterii Admontensis deputavit de nostro consilio et consensu ita videlicet, quod de predictis redditibus per ipsum Heinricum abbatem et successorum suorum quemlibet, qui pro tempore fuerit, triginta marce et duo vasa vini conventui monachorum singulis annis dentur, conversis vero sex marce et unum vas vini similiter dentur, conventui autem sanctimonialium duodecim marce, utrique autem conventui moniali-um et sororum tria vasa vini assignentur. Censentes igitur votis ipsius domini Heinrici abbatis tento graciosius annuendum, quanto devocionem indicant clariorem et maioris approbacionis in se continent equitatem, predictam donacionem atque ordinacionem factam per ipsum dominum Heinricum abbatem sub modis supra -scriptis approbamus et tenore presentium confirmamus, inhibentes in virtute sancte obedientie, et sub penna suspencionis ab officio et ingressu ecclesie, ne predictus dominus Heinricus abbas vel successorum suorum aliquis ordinacionem predictam infringere audeat vel quomodolibet immutare vel predictos redditus aliis usibus applicareSi vero abbas, qui pro tempore fuerit, ordinacionem predictam non adimpleverit, tamdiu una q/ ' V. . , cum priore ipsius monasterii, qui pro tempore fuerit, suspensioni ab officio et ingressu ecclesie subiaceat ipso facto, quousque predicta ordinacio debito effectui mancipetur. Volumus tamen, ut provisor seu gubernator, qui super huiusmodi reddi -tibus per abbatem fuerit deputatus, egrotantibus promptos denarios dare non debeat, sed egrotantes alat, prout ipsorum egro-tancium necessitas exigit, cum vino et aliis rebus, que de pre-dictorum reddituum fructibus poterunt provenire. Nec licebit ipsi provisori predictos redditus ad alios quam ipsorum egro-tancium usus convertere, quoquo ausu. Redditus sunt autem hii, primo in der leybentz Ditmarus in Colle dimidiam marcam denariorum, unum virlingum tritici, sex pullos, II scapulas, unum ventrem agninum, IX ova, quadraginta denarios steure, ibidem Ortol-fus solidos tres, et XV denarios, unum virlingum tritici, VI pullos, II scapulas, ventrem agninum, lX ova, XI denarios steure, ibidem Hermannus tantum in omnibus, ut Ortolfus, item Ger- GZM II/77 oldus in Fovea dimidiam libram denariorum et cetera omnia sicut supra, et quadraginta denarios steure, item Hermannus de Colle dimidiam libram denariorum, cetera omnia ut supra, et quadraginta denarios steure, Heinricus ibidem dimidium virlingum tritici, quinque virlinga silingis, V virlingos avene, duos pullos, ventrem agninum, XL ova et XL denarios steure, item in Puhel XLV denarios, dimidium virlingum tritici, II pullos, XX ova, ventrem agninum, II scapulas, XL denarios steure, item ibidem molendinum solvit dimidiam libram denariorum, unum virlingum tritici, V pullos, IIII scapulas, XXX ova, ventrem agninum et XL denarios steure, item ibidem Jacobus duas marcas denariorum, duos virlingos tritici, VI pullos, II scapulas, XXX ova, ventrem agninum, et dimidiam libram steure, item Praehtlinus de prato uno XX denarios, item ibidem G-eroldus et Hermannus unam marcam denariorum, unum virlingum tritici, II scapulas V pullos, XXX ova, ventrem agninum, et XL denarios teure, item Prantstat dimidiam denariorum, unum virlingum tritici, IIII pullos, II scapulas, XXX ova, ventrem agninum, et XL denarios steure« Item Rudbertus an dem Rossekk LIIII denarios, II pullos, I scapulam, dimidium, virlingum tritici, X ova, ventrem agninum et XXX denarios steure. Summa denariorum XII marce, XVIII denarii, tritici virlingi XII, silingis virlingi V, avene virlingi V, scapule XXIII, agni XII, pulli IVI, ova quingenta minus X. Item Petrus in dem Ruussekk solvit duos virlingos tritici, silingis metretas VI, avene metretas VIII, duas scapulas, LX ova, agnum et xxx denarios steure, item houba in Moura solvit unam libram denariorum et LX denarios teure. Item in Ugendorf dimidiam marcam denariorum, item Geroldus an dem G-rassekk solvit tritici sex goertz, silingis octo goertz, avene goertz sedecim, unum porcum, CLX ova, VIIII -pullos, agnum; item Heinricus ibidem tritici VI goertz silingis goertz VIII, avene goertz XVI, unum porcum, VI pullos, centum XX ova, agnum, item Otto ibidem quatuor goertz tritici, VI goertz silingis, avene goertz XV, ova LXXX, VI pullos, agnum, item de foresto avene virlingos XXVI et XII pullos. Summa denariorum marce III minus X denarii, tritici virlingi XIIII, silingis virlingi XXVIIII, avene virlingi LXXIIII, porci II, scapule VI, agni VI, pulli XXXIII, et ova D, item Raeutmaier solvit modium tritici, silingis modios septem, avene modios X, pullos IIII, 6 ova 1, agnum et porcum. Item in superiori Preitenfvrt beneficum emptum a domino Eriderico de Chrotendorf solvit marcam denariorum, item in Hinterekk Haertwicus Egerder dimidiam libram denariorum, XXX caseos, agnus II, scapulas II, denarios L steure, item Berchtoldus Tornel XL denarios, XXXVI caseos, agnos II, pa- V nes IIII, caseos IIII et XX denarios steure, item Nunnbacher caseos GC parvos, agnum et XXIIII denarios steure, item Geroldus an dem Mose dimidiam libram et III denarios, silingis mensuras XIIII, tritici mensuras V, brazii urnas XX, caseos LXXX, zehel-ing XVI, et dimidiam libram steure. Item Chunradus in dem Reutt unam libram denariorum et pro porco dimidiam libram, agnos II, pullos III, ova LX et dimidiam libram steure, item ibidem Eber-hardus solidos VI et X denarios, pro porco dimidiam libram, agnos II, pullos III, ova LX et dimidiam marcam steure, item ibidem Chunradus X denarios, anserem, agnum, ova XX et X denarios steure. Summa denariorum marce octo et dimidia, XXVII denarii, tritici quartalia, V, silingis virlingi IIII, agni X, brazii urne XX, casei CCCL, panes IIII, pulli VIIII, ova CXL, lini zeheling XVI, scapule II. Item curia decimalis in Muertz solvit pro quinque porcos denariorum marcas quinque. Item advo-catia trium houbarum in der Lobnik data per dominum Heinricum GZM II/77 de Spiegelvelde solvit denariorum libram unam, avene virlingos VI, panes VIIII, pullos XII, ova XLV. Item huoba in Ugental solvit tritici virlingos duos, silingis virlingos IIII, avene virlingos VIII, porcum, agnum, ova XL, dimidiam libram steure. Item in Donewitz dimidiam libram denariorum. Summa denariorum marce VIII, tritici virlingi II, silingis virlingi IIII, avene virlin-gi XIIII, porcus, agnus, ova LXXXV, panes VIIII, pulli XII. In cuius donacionis et ordinacionis ac confirmacionis nostre eviden-ciam damus has litteras nostras nostri ac ipsius domini Heinri-ci abbatis ac conventus predicti monasterii sigillorum munimine roborates, testibus subnotatis, qui sunt hii: Chunradus de Ern-vels prepositus Prisacensis, Johannes prior monasterii Admonten-sis, Ulricus plebanus in Marchburga, vicedominus in Lybentz, Sifridus plebanus in Louffen, et Chunradus de Wartenvels, ac alii quam plures. Actum et datum in v Admunde, anno domini millesimo ducentesimo nonagesimo quinto, XVIII, kal.februarii. (Po Admont II, št.328, str.458-46o), Na 1865.leta zgorelem originalu so bili trije viseči pečati. Mariborski sodnik Rudolf proda ženskemu dominikanskemu samostanu v Studenicah osem kmetij in mlin ter letni dohodek desetih veder gornine v Poljčanah. V Mariboru izdano listino je vpričo imenovanih Mariborčanov pečatil izstavitelj s svojim in mestnim pečatom. (Prim.listino ddo.1294, maj 25.). Orig.perg.listina (št.1484)(a) in prepis v rokopisu 1/2 gospoščine Studenice (rok.olim 91o) fXVIII.stol.), št.45, str.72 (b) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopiji v Pokr.arhivu v Mariboru (A in B). Prim.: A.Muchar VI, str.1o4. J c h Ruedolf, richter ze Marpurch, ver- gihe an disem prieve allen,den, die in hören, lesen oder sehen, daz ich mit meiner hausvrawen vnd mit meiner chinde hant meiner vrawen der priorinne vnd der samenunge ze Studenic ze chauffen han geben acht heuben vn ain mulstat vnd cehen ember perchret 6 in dem dorffe ze Polshach mit allev, daz da zv gehöret, versuec-het oder vnversvechet oder wie ez genant sei, als ich ez her pracht han man gen tach. Vnde darume gibe ich in ze vrchunde vnd ze gehugenusse dise hantveste versigel mit der stat ingesigel ze Marpurch vnd mit mein saelbes ingesigel vnd mit disen erberen gezevgen: her Ghven rat vnd her Diettreich von Marpurch, Heinreich von luchsperch, Frid-reich der Cinch e, der Wolfstain, Seehel der stevnmaister, Wecherl, He -inreich der schuelmaister, flreich von Chohshach,Heinreich der ^enan-cz, die purger ze Marpurch vnd andere piderbe Heute, die da pei waren. Diser chauf ist geschehen to diser prief ist geben z e Marpurch in der stat dez iares nach Cristes gebürte tavsent vnd zwei hundert vnd fumff vnde nevcich iar, an sande G-ragorien tage. (Po orig.). Od dveh visečih pečatov ohranjen pečat mariborskega mesta (poškodovan). Markvard z Žlemberka podeli v svoj dušni blagor in v blagor svoje žene Gertrude šentpavelskemu opatu Konradu vrsto posesti in dohodkov, med katerimi se omenja tudi dvor pri Kamnici pri Mariboru (Gankersbach). Orig.perg.listina in nemški prevod (z dvema visečima pečatoma) v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju, (a) Prepis nemške verzije v Kopialni knjigi (xv.stol.), fol.16or-161T v arhivu samostana Što Pavel na Koroškem. Mikrofilma v Pokr.arhivu v Mariboru.(a) Regesti: PRA II/XXXIX, št.146, str.181-183 (latinska verzija); MDC VI, št.331, str.228 (nemška verzija). Jch Marchwart von Smielenburch vergihe vnd chvnde allen den, e di dise schrift sehent, horent oder lesent, das ich durch er-chantnuste meiner missetat, der ich nach gotes barmunge ger ab zechomen mit samt meiner housvrowen Gerdrouten mit almosen vnd mit gaistlicher leute gebette mit vleize vnd innerchleichen durch got gebetten, han meinen lieben herren abt Chvnraten von Sand Pauls in dem Lauental vnd di samnunge, da si mich vnd mei- o o ne housvrowen geruchten ze louchen in . . . irer bruderschaft, des mich mein here der abt vnd auch dev samnunge von genaden vnd von iren trewen gewert habent, vnd habent m/ich vnd meine/ $ liebe housvrowen mit ir bnven tailhaftich gemachchet aller der o gvten dinge, dev ewichleichen in ir goteshouse geschehen! durch der selben . . . willen han ich mich dem goteshouse mit meinen trewen gebunden vnd han durch di liebe vnseres herren ze vor-driste dem goteshouse geben vnd an gelait ainer min sechzich markch Silbers meines vnd meiner housvrowen varenden gvtes. An den selben sechzich markchen Silbers han ich dem goteshouse geben vier markch geltes für zwainzich markch Silbers, di ze Graenach gelegen sint vnd di mein vnd meiner housvrowen vnd meiner erben recht lehen von dem goteshouse ze Sand Pauls gewesen sint. Vnd han dem goteshouse geben aine markch geltes, di ich im von Jacoben auf dem Harde gechaufet vnd erlediget han, di er von dem goteshouse zelehen gehabt han vm fünf markch Silbers. Vnd han dem goteshouse auch chaufet vnd erlediget von hern Wernhern von Slierbach ainen hof datz Kunkaren bei M a -1 rchburch gelegen vm zwo vnd zwainzich markch Silbers, der auch lehen von dem goteshouse gewesen ist. Vnd han dem gotes - house geben zwelf markch Silbers beraite, da mit das goteshous e ainer not gulte abchomen ist vnd mvste dar vmbe sein aigen be- chvmbert haben. Auch han ich dem goteshouse di vogtey ouf dem o fumf hvben ze Weitz, di des goteshouses sint, di ich erlediget han mit meinem getrewem dienste von dem edelem grauen Vlreiehen von Phannenberch ledichleichen geben; vnt han dem goteshouse geben das vogt recht vnd di vogtey ouf sibenzehen hvben des goteshouses, di an dem perge ze Schirbich ob dem dorfe ze Puchdorf vnd Glancz gelegen sint, di ich chaufet vnd erlediget han von der edelen vrowen der Trabergerinne vrovn Gerdravten. Auch hat mein herre der abt vnd dev samnunge von Sand Pauls von ir genaden vnd durch der trewen willen, di ich an solhen sachchen dem goteshouse erzaiget han, mir vnd meiner housvrowen Gerdrauten gelihen zwelf markch geltes ane vierzich phenninge zv vnser baider leben, also das vnser erben nah vnserem tode dehain recht dar auf haben schulen, des selben geltes ligent ze Weitz o cehen hvben vnd ain hofstat, des ist siben markch geltes ane vierzich phenninge, so ligent in den Puhelen bei der burge ze o Smilenburch fumf hvbe, di geltent fumf markch, di selbe gulte schulen si mir vnd meiner housvrowen schermen ze allem rechte. GZM 11/79 Auch hat mein herre der abt vnd dev samnunge vns baiden gelobt durch der trewe willen, di wir zv dem goteshouse haben, swelhes vnser aines e stirbet in Steyer oder in Chaerenden, das si den 0 e leichnamen nemen schulen mit vier brudern ires Ordens, di brx - ster sint, vnd schulen den selben leichnamen mit des anderen chost, der in vberlebt hat, zv irem goteshouse datz Sand Pauls bringen vnd schulen in da bestatten nach der Ordens gewonhait e o schone vnd brüderlichen. So aber das leste vnser baider stirbet, so schulen den leichnamen auer vier briester nemen in Steyer oder in Chaerenden vnd schulen in in des goteshouses chost vnde 0 0 arbait ze Sand Pauls bruderleich bestatten, als de bruder ai-nem wideruaren sol. Auch hat vns mein herre der abt vnd dev samnunge gelobt durch des selgeraetes willen, das wir irem goteshouse geben haben, das si vnd alle ire nahchomen ewichlei-chen vnseren jarstach begen schulen, also das dev samnunge ain erleich mal an allen gebresten haben sol vnd schulen jarleichen an vnserem jartage armen leuten vns ze selgeraete guter brot fumf hundert tailen, di von fumf mutten halbes waize halbes rokken gebaehchen werden! von dem gute vnseres selgeraetes vnd fumf hundert chaese, das ie der chaes aines phenninges wert sei vnd fumf cinspachchen, der ieslicher sechzich phanninge wert sei. Auch schol jaerleichen vnserer erben ainer bei dem jartage sein, den si mit vier phaerden da verchosten schulen; der sol volzeuge sein, das vnser jartakch vollechleich begingen werde, als vns gelobt ist. Ob auch vnser erben ab paeren, so sol vnser jartakch von der samnunge nach ir gewissen began- o gen werden an messen vnd an guter handlunge der samnunge vnd der tailunge des almosens, als hi benant ist, vnd an allen 0 0 sachchen, als si got da für vnd für vnser baider sei anturten schulen an dem jungistem tage. Auch habent si mit sampt vns ze e selgeraete gelobt, das ain ol licht vnserer vrowen der rainen chuneginnen von himelreich sand Mareien ze l/ob/ vnd ze eren in ir shappelle ewichleichen brinnen sol vnd das si in der selben chapelle alle samstage ewichleichen aine messe haben schulen vnd erzeugen vnd auch da alle maentage ewichleichen vnseren vnd allen gelaubigen seien aine sei misse haben sullen wand wir baide in der selben chappellen vnser puulde erwelt vnd erchorn haben, das wir auch gelobt haben ze laisten. Das/das/ staete vnd vnuerbro- chen beleihe, dar vber gib ich Marchwart von Smielenberch mit samt meiner housvrowen Gerdrauten dem goteshouse vnd meinem /herren/ abte vnd der samnunge ze Sand Pauls disen brief mit meines lieben herren des edelen grauen Vlr(ich) von Hevnanburch insigel vnd auch mit dem meinem versigelt vnd geuestent. Des sint e auch gezeugen her Dytreich, der pharrer von Heunenbureh, her Eberhart von Altenburch, her Seyfrid von der Alben vnd sein bru-der her Durinch, her Wolfram von Ependorf, her Priderich Chanol, her Heinrich der Aechter, her Nycla von dem Newen house, her Walther von Gutenstaine, Hartmut von Cholentz vnd andere biderbe leute. Der brief ist geben ze Traberch, dv von Christes gebürt ergangen waren tousent vnd zwai hundert jar vnd dar nach in dem sechstem vnd nevnzigistem jare, des naehsten tages nach dem eben-weihtage. (Po mikrofilmu). Latinski original je močno poškodovan in zaradi vlage na mnogih mestih nečitljiv, nemški prevod je sicer delno poškodovan, vendar v glavnem čitljiv. 1 latinska verzija ima: "In Concaren apud Marchburgam". Leopold Konjiški izroča s privoljenjem svojih sinov Leopolda in Ortolfa ter svoje hčere Mehtilde žički kartuziji štiri kmetije na Pohorju pri opuščenem (razrušenem) gradu Kozji rep. Leopold samostanu kmetije deloma podari, deloma pa zahteva zanje trinajst mark starih denarjev, ki so v obtoku pri Mariboru, ter petnajst mark denarjev, ki so v uporabi pri Konjicah. Orig.perg.listina (št. 1499) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Prim.: A.ffiuchar VI, str.1o9. In nomine domini amen. Ne labente tempore pia acta fidelium pariter transeant velud ubra, neccessarium iudicatur, ut per scripture testimonium memorialiter conserventur. Ea propter ego Lvpoldus de Conwitz presentium declaratione scire cupio universos, quos mea spontanea voluntate de consensu heredum meorum, videlicet Lvpoldi et Ortholfi filiorum meorum et filie mee Mehthildis, do et vendo et titulo libere assigno donationis quatuor mansos, quos habeo in monte, qui Pocher dicitur, prope castrum destructum Cozerep cum omnibus attinentiis eo iure, quo ipsos possedi exclusa omni condicione cuiuscumque dominii seu advocatie libere in perpetuum possidendos monasterio vallis sancti Johannis in Seytz, ordinis Carthvsiensis, ac fratribus ibidem deo militantibus partem pro remedio anime mee et anime uxoris mee Mehthildis felicis recordationis, partem pro tredecim marcis denariorum veterum usualium i u -X t a Gretz et Marhpurgam et pro quindecim marcis denariorum, quorum usum nostri territorii retinet conswetudo. Pro quibus maccella mea in Conwitz pređicti fratres detinent meis literis obligata cessante actione qualibet predictorum fratrum, quam huc usque habuisse dinoscuntur in maccellis superius memoratis. Insuper promitto fide inviolabili vendicioni et donationi iam dicte per me vel per heredes meos nunquam tergiversatione aliqua contraire et contra quoslibet impetito-res fideliter defensare. Ut autem hec vendicio et donacio remedii robur obtineat perpetue firmitatis, presentes literas inde consriptas appensione sigilli mei et sigillorum domini Grotschalci de Havs et domini Wernheri de Lewenbach et dominorum de Lindek Heinrici et Alberti fratrum diligenter studui confirmare. Huius rei testes sunt: dominus Lvdewicus prior et dominus Adam monachus et dominus Johannes scriptor et frater Gotschelinus conversus et dominus Dyetmarus plebanus ad sanctam Mariam et viceplebanus in Gonwitz et Merkelinus de Lindek 0 et Berhtoldus Mvtel de Weitenstein et Heinricus de Lvhsperc et Wlvingus dictus Precany et Hertwicus de Prevrat et Vlricus dictus Vrivnt. Acta sunt hec in castro Conwitz anno domini millesimo ducentesimo nonagesimo sexto, Xl.kalendis februarii, indictione octava. (Po orig.). Vseh pet nekdanjih visečih pečatov izgubljenih. Konrad Mariborski proda s svojo ženo Benedikto Gizeli Viltuški dve kmetiji v Hlapju (pri Jarenini v Slov.goricah) in obljublja, da jo bo v posesti, ki jo je namenila za cerkev sv.Marjete ob Pesnici (Pernica), ščitil. Prepis v rokopisu 1/4 arhiva samostana Marenberk (rok.olim 3o78)(XVIII.stol.), st.9, fol.5 -6 v štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Jch Khunrat von Marburg vergiche an dissen brieffe, das ich mit meiner haussfrauen ha-iidtt f rauen Benedicten vnd mit ihr guetten willen frauen Geiseln von Wilthausen meines neuer(!) Hainrichs mue-tter von Wilthauss, verkhaufft zwo hueben zu Clepe meines aigens mit alle, das dazu gehert, wo so es genandt sein, vnd han sye ihr aufgeben mit meiner haussfrauen handt vnd dauon wan frau Geisel sich geoffent hat, sie habe die vorgesprochen hueben dem gjotts hauss zu Gruebel dazu neueieichen da begunen ist, gekhaufft, ewigkhlichen zubesizen vnd aigenlichen. Dauon so geloben wttr den vorgenandten gottshaus zu Gruebel vnd frauen Gaisslen vnd ihren erben oder wer des gottshauss zu Gru-ebl pfleger ist, die vorgenanten hueben zu schermen vor aller ansprach, als des landes recht ist, baid ich vnd mein haus-frau. Vnd das dem gotts haus zu Gruebel vnd frauen Geiseln vnd ir erben der khauff vnd der schermb der vorgenanten hueben stete sey vnd beleihe, darumben geben wier in dissen brieff versigelt mit meinem insigl vnd mit disen gezeugen: herrn Mathei von Märnberg, Chunrat der Puzze, Veitei von Dres-tein(!), der Meihsner vnd Mathey von Wilthaus, Meusel vnd Hainrich, der schuelmaister zu Marburg vnd ander piderwe leite. Disser brieff ist geben z u Marburg auf der purge, nach Christus geburde tausent zwaihundert in den siben vnd neinzigisten iahr, an vnser frauen abent als sie gebohren wart. (Po rokopisu) Vulfink iz Razvanja (pri Mariboru) proda v soglasju s svojo ženo Elizabeto in otroki ter vseh dedičev ženskemu dominikanskemu samostanu v Studenicah tri in pol kmetije v kraju Brezje (pri Poljčanah). Listino je pečatilo tudi mariborsko mesto. Orig.perg.listini (št.1544) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopiji v Pokr.arhivu v Mariboru. Ego $lvingus de Raswy notum fieri cupio presentem paginam omni -bus inspecturis, quod de consensu et bona voluntate mee uxoris Elyzabeth ac liberorum meorum necnon aliorum, quos bona mea post mortem meam uxorisque mee et liberorum meorum iure hereditatis videntur contingere religiosis feminis in claustro, quod dicitur Pons gracie, wlgo autem Studenitz, domino famulantibus tres mansos et dimidium, sitos in villa, que de Vrezen nuncupatur, vendidi absque quadraginta denariis pro novem marcis denariorum monete usualis in marehia Stirie pro libera proprietate iure perpetuo possidendos, quos ipsis iam dictis religiosis feminis contra omnem impetitionem secundum communem pro-vincie iusticiam teneor defensare. Si vero quispiam in hereditate michi succedencium super bonis prehabitis eisdem sepe memoratis sanctis feminis aliquam movere voluerit actionem seu pocius calumpniam, dabit illis pro bonis huiusmodi quadraginta marcas denariorum monete superius prelibate. Ut igitur hec cuncta inconvulsa simul et inviolata permaneant, presentem cedulam sigillorum munimine, videlicet domi- o ni Vlrici libertini de Sevneke ac civitatis March-burgensis cum testimonio ydoneorum virorum ipsis ancillis Christi traditi roboratam. Sunt autem hii testes: dominus Vlricus libertinus de Sevnek, Eberhardus de Visel, Rvdolfus Pinguis, Wtzmannus de Rohats, tres de Planchenstain, Heinricus videlicet, Rudolfus et Gotschalcus. Acta sunt anno M°GC°XCVII0. (Po orig.). Od nekdanjih dveh pečatov pečat mariborskega mesta izgubljen. Poškodovana listina. o 1 Jch Wlvinch von Raswy vergihe allen den, di disen brief an sehent, daz ich mit gvtem willen vnd verdahtem mvte mein vnt meiner havsvrowen Elspeten vnd meiner chinde vnd anderre erben, di iht erbe rehtes nach meinem vnd meiner havsvrowen Elspeten vnd meiner chinde tode vf mein gvte svilen haben, han ze chovffen gegeben den gaistlichen vrowen ze Stvdenitz vierd- halbe hvbe, di gelegen sint in dem dorfe ze Vrezen, vmbe nivn © o marc pfenninge ane vierzic pfenninge gewonlicher mvnze an der o Steier march fvr rehtez eigen ewichlich ze besitzen vnd sol ich ins schermen nach landes reht vor aller ansprache. Waer aber, daz ieman meiner erben afterchvnft di vorgenanten gaistlichen vrowen ze Stvdenitz vmbe daz selbe gvt an sprechen wol-de, der sol ez von in chovffen vmbe vierzic marc. Vnd daz di-siv rede staete belebe, also gib ich den ofte genanten vrowen disen brief, gevestent mit den insigelen heren Vlriches des vreien von Sevneke vnd der stat ze Marchbvrch mit erbaeren gezivgen di sint: her VI - o rieh der vreie von Sevneke, Eberhart von Visel, Rvdolf der Veizt, Wtzeman von Rohats vnd drei Planchenstainer: Heinrich, Rvdolf vnt Gotschalch. Vnd ist daz geschehen nach Christes gebvrt an dem tovsentistem zweihvndertistem vnd siben vnd nivnzigistem iar. GZM n/82 (Po orig.). Od nekdanjih dveh visečih pečatov ohranjen pečat mesta Maribora. Kasnejša roka iz "Vlrich" popravila v "$lvich". H.Pirchegger (Die Untersteiermark in der Geschichte ihrer Herrschaften und Gülten, Städte und Märkte, München 1962, str.118) govori o Ulriku. Mariborski sodnik Rudolf in njegova žena Elizabeta prodata s svojimi otroki bratu Arnoldu, komturju malteške körnende v Melju (pri Mariboru), posesti za dve marki in deset pfenigov. Listina je pečatena s pečatom izstavitelja in mariborskega mesta. Orig.perg.listina v Osrednjem državnem arhivu v Pragi. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Jch Rudolf, rihter von Marchpurch, vnt mein havsfrawe vraw Elspet wir veriehen an disem prief allen den, die in sehent oder horent lesen, daz o wir mit verdahtem mute vnt mit vnser chinde hant ze chavffen haben geben dem erbaerem manne bruder Arnnolten, dem gummedewer von Melnich, vnt der sam- nunge des havses zwo march geltes vnt zehen phenninge geltes, da Wernhart auf sitzet vnt Hainzel der Espein(!) mit alle, dev o e . . dar zu gehört, vnt mit allem dem reht vnt wirz(!) inne gehabt haben, mit solhem gelub, wer daz, daz man den vorgenanten gummedewer oder di samnunge an sprech vmb daz selbe gut, so schulte wier inz(i) scherm vnt zerledigen, als des landes reht ist vor aller ansprach. Tet wir des niht, swelhen schaden der vorgenant gummedewer mit sampt der samnunge des havss naemen, dem schulte wir ab legen vnd schulten daz haben auf alle dev, vnt wir haben. Ynt daz daz also staete beleip vnt vnzerbroch-en, des geb wir in disen prief ze ainem warem vrchund mit der stat insigel von Marchpurch vnt mit meim insigel versigelt. Des sint gezevg Eridereich der Zink, Herman der Pavmvalch, Chu-nrat der Pauch, Hertneit der Mevsel, der W o 1 -fstain, Waecherl vnt Schaechel, Hai- n r e i c h der schulmaister, Chunrat, des piseh-olfs Schreiber von Sekkaw, vnt ander piderb levt. Der prief ist geben z e Marchpurch nach Christes gebürt tavsent zwai hundert vnt in dem aht vnt nevnzigistem jar, des phintz-tages in den vier tagen in der vasten. (Po mikrofilmu). Od nekdanjih dveh visečih pečatov, mariborskega sodnika Rudolfa in mariborskega jnesta, ohranjen drugi (poškodovani). Eberhart iz Maribora proda v soglasju s svojo ženo in dediči marenberškemu ženskemu samostanu za šestindvajset in pol mark graške teže vinograd z imenom "der Grezer" pri Račjem dvoru (pri Mariboru) ter tri kmetije z vsem pripadajočim v vasi "Glagowiz". listino so pečatili izstavitelj listine, Henrik Viltuški in mariborsko mesto. Prepis v rokopisu 1/4 arhiva samostana Marenberk (rok.olim 3o78) (XVIII.stol.), št.11, fol.6 -7 v štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Jch Eberhart von Marburg vergich vnd khunt allen den, die nu sint, vnd noch hernach khinfftig werden, die dissen brieff sehent, herent oder lesent, das ich mit meiner haus frauen vern Herrat. en vnd mit aller meiner khint handt sun vnd auch der töchter vnd mit aller meiner erben guet-ten willen vnd voller gunst den closter zu Märnberg vnd den frauen, die dieselbe vnser frauen dienent vndter des gueten st.Augustines regl nach der prediger gewonheit, verkhaufft han einen Weingarten b e y Raiz, der haist der Grezer, vnd drei hueben in den dorff das Glogowiz aigenleichen mit allen den, das darzue gehert, gesuecht oder vngesuecht, am holz oder waid, vnd wie es genandt sey, mit allen dem recht, vnd ich es inne gehabt han, vmb sibenthalb vnd zwainzig markh Grezer gewegens, der ich von der vorgenandten Schwestern velligkhlich gewert bin. Vnd lob auch denselben Schwestern, das ich in mit sambt meinen hieuor genandten erben dasselbig vorgeschribne guett schermen soll nach des landes recht, vnd sollen das haben auf mir vnd auf meinen hieuor genandten erben vnd auf allen den, das wür haben, an alle böss liste. Darüber gib ich den vorgenanten closter zu Märnberg zu einer vöstunge disen brieff mit meinen insigl vnd mit meines herrn herrn Heinreichs insigl von Wilthauss vnd mit der statt insigl von Mar bürg versiglt vnd gefestent. Des sint gezeug brueder Hert-weich, derselben Schwestern caplan von Märnberg, herr Mathey, der retier von Märnberg, herr ffeitil von Drestäniz, herr Frid-erich der Chumbe vnd herr Veidleins sun Mathey von Wilthaussen, Gottfridl von Gabatschach vnd der schepf von Grubil vnd ander biderb leit, die dabei gewessen sint. Der brieff ist geben nach Christus gebürt tausent iar zweihundert iar vnd an dem acht vnd neinzigisten iar, an st.Peters tag, der in der fasten ist. (Po rokopisu). Eberhart iz Maribora proda v soglasju s svojimi dediči Gizeli Viltuški za devet in pol mark in za lot srebra graške teže tri kmetije z vsem pripadajočim v Košakih (pri Mariboru). Listino sta pečatila izstavitelj in mariborsko mesto. Prepis v rokopisu I/4 arhiva samostana Marenberk (rok.olim 3o78) (XVIII.stolo), št.1o, fol.6 —6 v štajerskem deželnem arhivu v Gradcu, Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Jch Eberhart von Marburg vergich vnd khundt allen den, die sindt vnd hernach khunfftig werden!, die dissen brieff sehent, herent oder lösent, das ich mit meiner hauss frauen vern Herraten vnd mit aller khint handt, sune vnd auch tochter vnd mit aller meiner erben gueten willen vnd voller gunst meiner frauen frauen Geisslen von Wilthausen aigenleichen ir vnd ir erben verkhaufft han drei hueben in dem dorff dazu Goschäch mit allem dem, das darzue ge-heret, gesuecht oder vngesuecht, an holz oder waid vnd wie es genant sei, mit allen dem recht, vnd ich es inne gehabt han, vmb zehent halb markh vnd vmb ain lot Gräzer gewegens. Vnd lob auch meiner vorgenanten frauen veren Geisslen vnd ihren erben mit sambt meinen hieuor genandten erben, das wir in dasselbe vorgesprochen guett schermen sollen nach des landes recht vnd sollen das haben auf mier vnd auf meinen hieuor genandten erben vnd auf allen den, was wir haben, an all besse liste. Darüber gib ich der vorgenandten frauen veren Geisslen vnd ir erben von Wilthauss zu einer vestunge dissen brieff mit mein insigl vnd mit der statt insigl von Marburg ver-sigelt vnd gefestent. Des sint gezeug die erbarn leit brueder Hertweich, der Schwester caplan von Märnberg, herr Mathei der retler von Märnberg, herr Weitil von Drestäniz, herr Friderich der Cumbe, Mathei von Wilthaussen, G-ottfridl von Gawatschach, Wernher, Veitleins sun, der schepf von Grubil vnd ander biders leit. Der brief ist geben nach Christus gebürt tausent jar, zweihundert jahr vnd an dem achten vnd neinzigisten jar an st.Peters tag, der in der fasten ist. (Po rokopisu). Mariborski sodnik Rudolf naznanja v Mariboru izdani listini vpričo vrste meščanov, da se je njegova žena Elizabeta odpovedala vsem zahtevam do posesti v kraju "Pirchach" ki jo je samostanu klarisinj v Judenburgu prodal njen oče Leopold Wackerzil. Kopialna knjiga samostana klarisinj v Judenburgu (XIV.-XV.stol.) (danes v zasebni lasti), fol»72. Prepis (št.1573 b) iz leta 1877 v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu (a). Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru (a). Jch Ruedolf, richter zu Marchpurch, vergich an disem brüeff vnd thue chundt allen den, die in sec-hent oder hörent lesen, die nun sint oder noch chunfftig sint, das mein hausfrau Eisbet das aigen mit gu-etem willen hat auf geben, das yer vater Leopolt der ffackker.czil verchauffet hat zu Pirchach der erberen abtessinn vnd der samlung gemain in sand Clären o orden zu Judenburg, also das die selben frawen fUerpas ewick-leichen vngemüet beieiben vor aller ansprach von der vorgenant-ten frawen Eisbeten, meiner hawsfrawen, vnd von allen yeren erben. Vnd das das krafft habe vnd vnzerbrochen beleihe, darumb gib ich in disen brüeff mit meinem hangunden insigel zw einer warem vrchunde der warchait. Vnd sind des gezeugen Eber-hart von Marchpurch, maister Hainreich der schuelmaister zu Marchpurch, Eriderich der Tzinck, Herman der Paumfalk, Eridereich der Windischgräczer, Chain- rat(!) der Windischgräczer, Alhoch sein brueder, vnd Walchun 0 vnd Herman die Windischgräczer, Jacob der Schaffer, richter 0 0 zu Gracz, Walchun von Gracz, Jans der Eriescher, Hainreich o e sein brueder, Jänsel, der Ottichlinne sun zu G-racz, vnd bider lewte. Vnd ist der brüef geben zu Marchpi nach Christi gebuerd tausent iar zwayhundert iar vnd in acht vnd neunzigisten iar. (Po prepisu št. 1573 b). ander L r c h dem Wolf z Wemberga, vicedom na Kranjskem, podeli za svoj dušni blagor ter za blagor svojih in za tri aniverzarije zase cistercijanskemu samostanu v Vetrinju sedem kmetij in eno švajgo pri Beljaku in Celovcu. V listini se navaja mariborska mera za vino. Orig.perg.listina v Koroškem deželnem arhivu v Celovcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: MUC VI, št.425, str.285-287. In namen des vatters vnt des suns vnt des heyligen geystes amen. Jch $lf von Werdenburch, viztum tze Chrein vnt '.ouf der March, vergihe vnt tuon chunt an disem priue allen den, die nuo sint © 0 vnt her nach chumftich werdent, die in an sehent oder horent lesen, daz ich mit verdachtem muot mit meinen guotem willen vnt meiner erben, ouf dez gotshowse ze Vitringen durch meiner sele willen meiner muoter vnt meins vatter vnt aller meiner vordem gebn han sechs huoben meins rechten aigens ze Zaberd, gesuecht 0 vnt vngesuocht mit allem dem vnt dar zuo gehört. Owch han ich dem vorgenantem gotshowse ze Vitringen gebn ein huobe ze Werch-o puhel meins rechten aigens. Jch vergihe owch, daz ich auf daz gnant gotshowse ze Vitringen geben han ein sweig meins rechten aigens ze Treuen in der gegent ouf dem Welein, dev gibt alle jare drev hundert chaese; daz vorgenant guot han ich gebn ouf daz gotshowse ze Vitringen mit einen sogtanen geding, daz der apt, swer apt ze Vitringen ist, von dem selbm guot mein jar-stach alle jare begen sol an des heyligen chrewzes tage in exaltacione vnt zwen tag naehsten der nach also, daz man den pruoderen, dem conuent ze Vitringen, die vorgnanten drey tag druch meiner sei willen vnt meiner vordem ze einen ieclichem tage geb ze einen male des besten weins, den man vindet in dem chelr ze Vitringen zwen redemper march weins Mar chh purger maze, vnt waer er in dem chelr nicht, so sol man in chowfn. Von den zweien einbern sol man gehn einem jechlichem her-ren ein aderlaz maz, swaz des weins vberwirt, den sol man gebn vnt teilen den amtleutn vnt des apts chnechten vnt aremen leittn ze der porten. So sol man in owch gebn ie zen tag sechzich phenning vmb visch, von den vischen sol man gebn ie dem herren drev guo-tev stuch vnt sol in gebn ie zem tag drey vnd dreyzich chaese, von den chaesen sol man einen iechlichem herren gebn ein guot fierteil in daz chrowt vnt sol in der von machen chaes in der phanne vnt ie dem herren zwen guot chrapfen; vnt sol in gebn ze einen iechlichem tag vmb milichsmalz zweinzich phenning zem chrowt vnt zuo den chrapfenj vnt sol in gebn alle tag drev hundert aier, einen iechlichem herren drev aier, die vbrigen aiger sol man zen chrapfen gebn, daz prot sol man gebn die drey tag von dem vorgenanten huoben, die ich ouf daz gotshowse ze Vitringen gebn han. Da sol man weiz von nemen, swaz sein die herren verzeren mugen ze den dreien tagen, so sol man owch gebn ze den g dreien tagen ein phunt pheffer vnt ein vnz safran. Bey dem jar-stag sol staet mein naehster erb sein, den ich gewinne vnt der naehst vrewnt. Vnt ob daz vorgnant guot dehein gepresten gwin-ne von gwalt oder vom schower, da sol man mein naehsten vrewnt zuo nemen, daz den herren, der von gedient werden, an dem vor-gnantem jarstag, als ez daz guot pringt. Des sint gezewch her Niclawe, der ze den zeitn apt ze Vitrgen(!) was, vnt sein chap- g lan her Heinrich von Dueringen vnt sein supprior der Pulman, her Vlreich, der pharrer von Woditz, Heinrich der Bauan vnt Th.sein pruoder, Nicla^e von Treuen, Albrecht der Sumerekker, meiner swester sun, waertwich von Werdenburch vnt Lienhart mein Schreiber, purger von Leybach vnt Ruodolf der Phenter, purger von GZM n/87 g Chlagenfurt. Vnt ze einer staeticheit dir gift vnt ditzs dings, daz daz staet vnt vnuerprochen bleib, han ich flf der vorgnant von Werdenburch, disen offen priue veruestent mit meinen hangen- tem insigel. Owch ist diser priue veruestent ze einen ewigem vr-e chunde von meiner bet mit der herren hangenten insigeln, die her nach geschriben stent: Heinreichs jnsigel des Lauans, der ze den zeitn ze Chrein lantschreiber was, Niclaws insigel von Treuen, e meins oheimes, Albrechtes jnsigel von Sumerek, meins swestersuns. Daz ist geschehen do seist Christes geburde waren ergangen tow-sent jare zwey hundert jare in dem newentem vnt newenzechistem jare, des vreitags vor der liechtmesse, ze Leybach in der stat. (Po orig.). Štirje viseči pečati. Salzburški nadškof Konrad IV. naznanja v Mariboru izdani listini, da izroča marenberškemu ženskemu dominikanskemu samostanu dve sporni kmetiji na Remšniku blizu Arvežja (Arnfels). Orig.perg.listina (št.1581) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Prim.: A.Muchar VI, str.137. Nos Chunradus, dei gratia sancte Salzburgensis ecclesie archi-episcopus, apostolice sedis legatus, tenore presencium profitemur, quod cum dilectis in Christo sanctimonialibus monasterii in Merenberch super duobus mansis sitis in monte dicto Remšnik prope Reisperch nostro et ecclesie nostre nomine moverimus aliquamdiu questionem, nos saluti nostre providere volentes et prospicere remedio salutari sponte et liberaliter omni iuri et actioni, si quod vel que nobis et ecclesie nostre in predictis mansis compeciit et competere potuit, cessimus integraliter et sub testimonio presencium dictum monasterium ab inpeticione hui-usmodi duximus absolvendum. Data Marpurge, anno domini millesimo ducentesimo nonagesimo nono in dominica, qua cantatur Oculi. (Po orig.). Nadškofov viseči pečat močno poškodovan. Friderik iz Kunšperka in njegova žena Diemut, hči Seifrieda Kranichbergerja, se pred deželskim sodiščem v Mariboru s svojima dedičema Otom in Gertrudo odpovedujeta vsem pravicam do svoje četrtine na gradu Cmureku za štirideset mark srebra v korist Seifrieda Kranchbergerja in njegovega sina. ("Prim. GZM II/90). Orig.perg.listina v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Regesti: Beiträge XXX, 1899, št.69, str.32-33. Prim.: Beiträge II, 1865, št.83. str.75. Jch Fridreich von Chuensperch vnt ich Diemuet sein houswrou, hern Sifrides tochter von Chranchperch, wir veriehen hie an o disem prief vnt tun ouch chunt allen den, di disen prief se-e hent horent oder lesent, daz wir vns verrichtet vnt verebent hawen mit Sifriden von Chranchperch, hern Si(frids) sun, vm daz o 0 hous ze Mvrek also, daz wir mit gutem willen vnt nah vnser pa-ider erbern wriund rat mit verdachtem mut vnser vnt vnser erben Otten vnt Gedrouten dem vorgenantem Sifriden von Chranchperch auf gegeben hawen vnseren tail an dem vorgenantem hous ze Mvrek, als mit rnaver bevangen ist, dez vns ein viertail an erbte, dez selben tailes verzeih wir vns hivt vnt ze allen tagen. Jch Fridreich von Chuensperch vnt ich Diemuet, sein houswrou, vnd vnser paider erben Otte vnd Gedräut, di wir nv hawen, swas ouch wir erben hernah mit ainander gewinnen vor den ovch vor aller ansprach sol er Sifrid von Chranchperch vnt sein erben den tail an dem vorgenantem hous ze Mvrek geruchlich besitzen, wand wir im den selben tail an dem ofgenantem hous ze Mvrek schermen vnt verant(wOlEtimi schulen vor aller ansprach, als aigens recht ist, wand er vns vur den selben tail an dem hous ze Mvrek gewen sol wierzech march Silber gewegens vnt hat vns gesezet vur die e virzech march silber seines aigens in dem land ze Chrain acht march geltes. Also swan der oft genant Sifrid von Chranchperch oder sein erben, ob sein nicht enwer, vns oder vnsern erben, ob vnser nicht enwer, vierzech march silber gewegens gewent, so sint die acht march geltes ledich, di er vns davur gesetzet hat in dem land ze Chrain. Vnd daz disiv ebnung an alle poes list stet vnt vnverchert belibe, dar vber geb wir dem oftgenantem Sifriden von Chranchperch disen brief zv ainem warem vnd ebigen vrchund mit dem insel(!) hern Vlreiches von Walsse, dez houbt-mans in dem land ze Styer, vnt mit insigel hern Otten von Lie-chtenstayn vnt mit dem insigl hern Rvdolfes sines sunes, di diser ebnung gezivg sint, vnt mit insigl mein Fridreiches von Chvensperch. Ouch sint gezivg diser ebnung her Vlreich der schench von Ramstayn, her Ylreich von Scherfenberch, Rvdolf von Ras, Rvdolf von Sherfenberch vnt ander erber leut, di ir triwen wol wirdich sint. Diser prief ist gegewen vnd disiv ebnung geshehen zv dem lanttaiding ze Marchpur c h nah Christes gebürt vber tausent jar vnt zwai hun- 6 0 dert jar in dem nevtem vnt nevnzegistem jar, des phinztages nah des hailigen chreuces tage an dem herbest. (Po mikrofilmu). Od nekdanjih štirih visečih pečatov ohranjeni trije. Seifrid Kranichberger naznanja pred deželskim sodiščem v Mariboru, da se je s svojim svakom Friderikom iz Kunšperka in njegovo ženo (s svojo sestro) Diemut pobotal zaradi njunega dednega deleža na gradu Cmureku, ki sta se mu imenovana odpovedala proti plačilu štiridesetih mark srebra. (Prim.G-ZM Il/89). Orig.perg.listina v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Prim.: Beiträge II, 1865, št.83, str.75 in ibidem XXX, 1899, št.69, str.32-33. Jch Seyfrid von Ghranchperch vergihe an disem prief offenleich o e vnd tun chunt allen den, die in sehent, horent oder lesent, die e nu sint vnd die hernach chvmftich werdent, daz ich mich verricht vnd verebent han mit meinem gesweyen Fridreichen von Chvngesperch o vnd mit seiner hausfraun Diemuten, meiner swester, vmbe ain vier- o tail des hauses datz Mvreke, als mit mauwer vmbeuangen ist, daz sei von rechtem erbe angeuallen was, also daz si paidev vnd ir paider erben Gedräut vnd Otte mit verdachtem mut vnd mit gutem e willen vnd nach vnserer vreunde rat mir auf gegeben habent den selben tail an dem haus ze Mvreke vnd sich verzeihen! vnd ver-zigen habent, des selben tailes nu vnd ze allen tagen si paidev vnd ir erben, die vorgenant sind, vor den vnd vor aller ansprachj shol ich vnd mein erben den selben tail an dem haus ze Mvreke e e e rukleich besitzen vnd schullen si mir den selben tail verantwur- ten vnd schermen vor aller ansprach, als aygens recht ist, wand e ich in für den selben tail geben shol viertzech march silber 0 gewegens. Vnd han in dafür gesetzet in dem lande ze Chrain meines rechten aygens acht march geltes also, swanne ich oder mein e erben in oder iren erben, ob vnser dehainez nicht waer, viert- zecii march geben gewegens Silbers, so sint die acht march geltes ledich, die ich in gesalzt han, vnd schol ich in den selben satz schermen, als landes recht ist, vor aller ansprach. Auch vergihe ich Seyfrid von Chranchperch der vorgenante svnderleich an disem 0 prief, daz disev ebnunge vnd richtigunge tzwisschen mir vnd meiner swester Dietmuten, der vorgenanten geschehen ist alayn vmbe daz haus ze Mvreke vmbe ein viertail, daz sei da an gevallen was, 0 vnd vmbe andrev nicht vnuertzigen dannoch ires geleichen vnd rechten erbtailes, der sei noch angevallen schol, vnd auch von e recht an geuellet, vnd als ir von vnser paider herren vnd vater $ vnd auch von mir gelobt wart, do man sei bestatte meinem vorge- e nanten gesweyen Fridreichen von Chvngesperch an allem dem aygen o vnde gut, daz vnser paider vater hiet vnd gehabt hat, ez sei an vesten, an leuten oder an gut, swie daz genant ist, vnd swa daz gelegen ist, daz schol ich vnd mein erben dannoch mit ir vnd mit $ iren erben, die vorgenant sint, Otten vnd Gedräuten, allez geleich vnd gaenzleich tailen an allez geverd vnd an allev tai-dinch. Des pint ich mich vnd alle mein erben mit disem gegenbur- tigem prief vestichleich vnd gaentzichleicht ze behalten an des e o aynen vmbe die vier vnd czwainczech march geltes, die ir Diemu-ten, meiner swester, nu worden sint, di schol si oder ir erben, die vorgenant sint, wider in geleichen tail werfen, oder man schol sev dar auf geleich vnd recht tailen, als hie vor an diser hantfest geschriben stet. Vnd darvmbe daz disev ebnunge vnd die- 0 0 sev gelubde also staet vnd vnuerprochen von mir vnd von meinen e erben beieiben an alle pose list vnd an allez gevaerd, gib ich 0 im dem vor genanten Fridreichen von Chvngesperch, meinem geswe- o e yen, vnd seiner hausfrauwen Diemuten, meiner swester, vnd iren erben, Otten vnd Gedräuten, disen prief mit der erberen herren anhangenden insigelen gesigelten: mit hern ^lreichs von Walsse insigel, hauptmannes in Steyer, vnd mit herrn Otten von Liechten-stayn insigel vnd mit herrn Rudolfes, seines svnes, insigel, die sint auch diser sache getzeuge, vnd mit mein selbes Reyfrides von Ohranchperch insigel gesigelt ze ainer gedaechtnusse der warheit. Auch sint des getzeugen her ^lreich der schenkhe von Rabenstayn vnd ^lreich von Scherfenberch, Rvdolf von Ras vnd o 0 Rvdolf von Scherfenberch vnd ander piderb leut, die ir treuwen e wirdich sint. Ditz ist geschehen vnd wart der prief gegeben ze dem lanttaydinge ze Marchpurch, do man tzalte von vnsers herren Christus geburd tausent jar tzway hvndert jar vnd dar nach in dem neunten vnd nevntzegis-tem jar, des phinztages nach des hailigen chreutzes tag in dem herbest. (Po mikrofilmu). 'Trije viseči pečati. i Ulrik in Dietrik, arhidiakona v Zgornji in Spodnji marki in župnika v Gradcu in Ptuju, ter Henrik, župnik v Walthersdorfu (pri Gradcu), sporočajo salzburškemu nadškofu Konradu o preiskavi o zločinih in prestopkih roparskega viteza Veitla iz Bresternice (pri Mariboru). Preiskavo so opravili na dan pred izdajo listine . Orig.perg.listina v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Objave: SUB Iv/2, št.216, str.256-258. Regesti: RAS II, št.487. Prim.: H.Pirchegger, str.24. K.Amon, Die Bisc'dfe von Graz- Seckau 1218-1968, Graz 1969, str.7o. Reverendo in Christo patri et domino suo karissimo domino Chun-rado, venerabili sancte Salczburgensis ecclesie arhieepiscopo, apostolice s(edis) l(egato), Vlr(icus), Ditr(icus), superioris ac inferioris Marchie archidiaconi in Graetz et in Petouia ecclesiarum plebani, Hainr(icus), plebanus in Walthersdorf, notar(ius) curie Salczburgensis, cum oracionibus in domino sub-ieccionem promptissimam et devotam. Iuxta paternitatis vestre mandatum pariter et preceptum in die beatorum Philippi et Ia-cobi apostolorum apud Marchpurgam de criminibus Weitlini de Trestenicz, deo et hominibus odibilibus, debita diligencia inquisivimus iterato et sicut prius coram me Vlr(icum archidiaconum iurati civitatis Marchpurge ettnobiles ibidem prestito sacramento deposuerunt, sic nunc coram nobis tribus sub virtute predicti sacramenti requisiti per nos excessus eiusdem Weitlini infra scriptos constancius affirmarunt ex animo communiter inprecantes vestram graciam, sancte pater, ut in correccione tam horrendorum criminum taliter vos gerere dignemini et habere, ut ipsius correctio sive pena sit metus in posterum aliorum ac presumptoribus transeat in exemplum. Nobiles autem viri fratres de March-purga denunciant eum esse culpabilem et iam pluribus annis notorie suis excessibus esse notatum. Primo dicunt, quod oppresserit quandam gravidam mulierem et cognoscendo eam puerum interfecit. Item dicunt eum infinitis periuriis irretitum. Item spoliando regiam stratam in Trawalt tres interfecit. Item dicunt eum esse falsarium multorum sigillorum. Item rogavit filium suum, ut sineret eum cognoscere carnaliter nurum suam, sed an sineret suis precibus dubitatur. Item tamquam leno quandam matronam dictam Puelacherinne procuravit, quod cognosceretur sicut adultera a domino Pettouiensi defuncto, ex quo quidem adulterio innocenter maritus adultere est occisus. Item in sorore duos pueros uxoris sue proprie generavit. Item obligationes omnibus diebus suis habuit et per illas dicari studuit iniquissimum modum et plenum fraude in ipsis obligacionibus exercendo. Item nunquam solvit decimam more aliorum Christi fidelium et in istis tribus ultimis articulis iurati civitatis Marchpurgensis predictis nobilibus firmiter assenserunt. Noverit insuper, vestra dominatio, quod ego Ylr(icus) archidiaconus celebrans hoc anno Christianitatis placitum apud G-emcz plebem, in qua residet predictus Weitlinus, boni viri et fidedigni eiusdem plebis et maxime sui consanguinei et affines ipsum Weitlinum denunciaverunt iurati de excessibus infrascriptis. Primo de obligacionibus sicut supra. Item de fenore. Item cum haberet rem cum sorore prime uxoris, ipsa uxor volens hoc perdere, eam mortaliter iugula-vit. Item vulgo dicitur, quod matrem presentis uxoris ante contractum cum filia cognoverit, item adulteratus est cum quadam matrona, cuius adultere sorQrem cognovit et cognoscendo eam in ea puerum generavit. Item cognovit tres sorores, filias cuiusdam sui rustici, et in qualibet illarum puerum generavit. Item adulterando cum quadam generavit filiam, que cum crevisset, similiter cognovit et in eadem puerum generavit. Item adulteratus est cum pluribus, que propter sui multitudinem sigillatim non poterant nominari. Item ydolatriam committit arborem iuxta domum suam in sui creatoris contumeliam adorando. Item communiter dicitur, quod diabolum frequencius alloquatur. Scriptum et actum apud Marchpurgam anno domini millesimo trecentesimo, in crastino apostolorum Philippi et Iacobi predic -torum. In dorso listine: 1300, avgust 23., Lipnica 00 o M COC die XXXIII mensis augusti in palacio castri Leibentz reverendi patris domini Chunradi archiepiscopi Salczburgensis hora vesperarum hoc est in termino sibi dato presentibus venerabilibus) viris dominis plebanis in Gratz et B o t o n e plebano in Marchpurcha, dioc(esis) Salz(bur-gensis), et Heinrico vicedomino ipsius domini archiepiscopi in Leibentz ac domino Ottone dicto Vngnad milite et Henrico et Litrico de Ratispona fratribus etc.Meinhardo et Gotfrido not(ario) dom(ini) aepi(!) et aliis pluribus testibus. (Po mikrofilmu). Dva viseča pečata, od tretjega ohranjen samo majhen del. Veitel Bresterniški proda s soglasjem svoje žene Gertrude in svojih treh sinov mariborskemu meščanu in oskrbniku reinskega samostana v Mariboru za petnajst mark srebra dunajske teže svoj vinograd na Proseku (pri Bresternici pri Mariboru"), listino je pečatilo mariborsko mesto. Orig.perg.listina v arhivu samostana Rein; prepis (št.16o5 a) iz 1.1865 v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu (a). Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru (a). Prim.: MHVSt XLIII, 1895, str.5o. Jch Wettel von Dreztanitz vergih an disem priefe allen den, di nu sint vnt di chumftich werdent, di disen prief sehent oder e o hornt lesen, daz ich mit gutem willen meiner hausfrawen fravn Gerdrauten vnt mit meiner sime hern Otten, der priester ist, vnt Wernheres vnt Josleins vnt andern meiner erben, ez sun oder tohter sein, vnt mit ir hant han ze chauffen geben dem beschaidem manne Hainreichen der herren diaener von Revn vnd purger ze March p u r c h mein Weingarten ze Prezzek, der naest leit ob hern Eberharts Weingarten, vmb fumfzehen march Silbers gewegens Wienaer gelotes, der er mich gar vnd redleichen gewert hat, mit solhen gelubden, daz er mir den vorgenanten Weingarten dienen sol iaerleichen oder mein erben mit aim ember mostes vnd mit aim viertail ze levtrunge vnd mit aim perchphenninge ze sand Gorgen misse mit allem dem rehten, vnt ich in vnt mein erben haben inne gehabt vnt enther praht. Vnt sol im den Weingarten mit sampt meiner hausfrawen vnt mein erben den vorgenanten scherm, als des landes reht ist, vnt zerledigen von aller ansprach im vnd seiner hausfravn vnt sein erben. Waer aber, daz dem vorgenantem Hainreichen oder seiner hausfraw oder sein erben der oftgenant weingart her nach mit pezzerm reht an behabt wurde, so sol ich vnt mein hausfrav vnt mein erben in den Weingarten vollechleich erstatten an alle wider rede. Vnt taet wir des niht, allen den schaden, den er da von naem, den er erzeilen mag mit sein trewen oder sein hausfraw, den sol ich im ab legen vnt sol daz haben auf alle dev, vnt ich vnt mein erben gehaben mugen. Vnt daz im der chauf vnt der scherm staete sei vnd vnzebrochen von mir vnd von mein erben beleih, gib ich im disen prief ze vrchund der warhait mit der stat insigel ze Marchpurch versigelt vnt mit disen erbaern gezevgen: her G-otfrid pharraer ab 0 dem Rain, her Mainhart pharraer von Chots, Rudolf der rihter von Marchpurch vnh th her Eberhart, Fridreich der Zink, Perchtolt 6 6 der Waitzein, Hiltkreim von Ruprehtspach vnd sein bruder Wern-her, Hainreich von Dobrenge vnd ander piderb leute. Riser prief ist geben, do von Christes gebürt warn tausent iar vnt drev hundert iar, des naesten samztages nach vnsers herren auffert tage. (Po kopiji št.16o5 a). Viseči pečat mariborskega mesta izgubljen. Liebe, vdova po Henriku, in njen sin Henrik ter drugi njeni sinovi in hčere naznanjajo, da so se poravnali s Konradom imenovanim "Gevaetterlin" ii njegovo ženo Berhto zaradi polovice hiše v Ju -denburgu in vinograda pri Mariboru, čigar polovica je bila njuna, drugo polovico pa sta imela od Liebharta iz Wölza. Orig.perg.listina (št.16o6) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Jch Liebe, Heinriches witewe des markrafen, dem got genade, vnt min sun Heinreich vnt ander min erben svn vnt tohter, swi si genant sin, vergehen offenlich an disem brif allen den, di nv sint vnt chvnftich sint, daz wir willichleichen gutleichen vnt nah vnser vreunde rate vns geebent verrihtet vnt geslihtet haben o mit herrn Chunrat dem Gevaetterlin vnt mit vrowen Berchten der o o Turrerinne, sxner hvsfrowen, vm ein halbez hus ze Judenburch, da Hudeger der fleischacher inne ist, vnt vm einen w i n g a r - ten ze Marechburch, der halber vnser ist gewesen vnt halben gehabt haben von Libarten von Weltz vnt vm alle di chriege, di wir mit in enther habet haben. Also daz wir dar na,h e hintz in furbaz nimmerme dehein ansprach haben sulen. Vnt habent si vns dar vmbe her wider geben di halben mvl dev wilen hern Marquardes, was bi Judenburch gelegen. Vnt vergehen wir Chvnrat der Gevaetterlin vnt vrowe Berchte dev Tvrrerinne, min husfro, 0 dev oben genant sint, daz ouch wir di vorgesprochen ebenvnge willechlichen haben getan vnt ewichleichen stete vnt vnzerbro-chen behalten wellen vnt geben beidenthalben dar vber ze vrch-unde disen brif mit der stat insigel ze Judenburch vnt mit der purger insigel ab dem perge der Zirich vnt mit hern Albrehtes insigel des lantschriber vnt mit min Heinreiches insigel des markgrafen. Des sint gezeuch di vorgenanten, di irev insigel dar zv geben habent dar zv Herman, Engelschalches bruder, Dibart von Weltz, Heinzei der Chlosterman, Eberli der Heller, Jekel der Rabe, Jekel, Engelschalches sun, purger ze Judenburch, vnt ander erber leute. Daz ist geschehen ze Judenburch nah Christes gebürt tvsent iar in dem drittem hundertistem iare des nesten freitages vor pfingesten. (Po orig.). Od štirih nekdanjih visečih pečatov ohranjeni trije. Ulrik Mariborski proda s soglasjem svoje žene Elizabete in otrok sekovskemu škofu Ulriku II. za štiri marke srebra svojo kmetijo v Hlapju (pri Jarenini v Slov.goricah). (Prim.listino ddo. 1292, .julij 27). Prepis v rokopisu fonda Sekovska škofija I/7 (rok.olim 815) (XIX.stol.), št.CXII, fol.69V v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Prim.: Beiträge XLII, 1931', št.232, str. 161} K.Amon, Die Bischöfe von Graz - Seckau 1218-1968, Graz 1969, str.64. Jch Vlreich von Marchburch vergih vnt tun allen de (!) chunt, die disen prief sehent oder horent lesen, daz ich mit meyner hausfrawen frawen Eisbeten vnt mit meynes sunes Gotfri- d e s, den ich pey meyner ersten hausfrawen han, vnt mit ander meyner chinde, Vlleins, Chundleins, Maetzleins, Eisbeten hant, willen vnde gunst o verchauft han ain hub meynes rechten aygens ze Chlaep in dem dorfe dem ersam herren byscholf Vlreich von Sekkaw vnt seynem gotshaus vnt seynen nachchomen vmb vier marchk Silber ewich - leichen ze besitzen mit aller der vnt darzu gehöret, gesucht 0 o vnt vngesuchtj vnt lob im die hub ze schermen seinem gotshaus vnt seynen nachchomen vor aller ansprach. Vnt daz im vnt seynem gotshaus vnt seynen nachchomen daz staet vnt vnuerbrochen von mir vnt; von meynen erben beleihe, darüber gib ich im disen prief ze aynem waren vnt sichtigem vrchund, versigelt mit meynem vnt mit meynes prüder Chunrates insigeln. Vnt sint des gezevch her Herman von Reysach, Hainreich von Silberberch, Hainreich der 0 Pruschinch, Vlreich der Teysinger, Vlreich der Span, Walther der Chammerer, Ekhart von Marchburch vnt anderer biderber leutt genuch. Der prief ist geben ze Marchwarteshaim nach Christes gebürt tausent drevhundert iar vnt in dem naech-stem iar darnach, des naechsten maentages nach dem sontag Oculi mei in der vasten. (Po rokopisu). Ulrik Mariborski proda s privoljenjem svoje žene Elizabete in otrok sekovskemu škofu Ulriku II. za štiri marke srebra kmetijo v vasi Babina (pri Jarenini v Slov.goricah) s pravico odkupa v treh letih. Prepis v rokopisu fonda Sekovska škofija 1/7 (rok.olim 815) (XlX.stol.), št.CXIII, fol.7or-7oY v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Prim.: Beiträge XIII, 1931, št.232, str. 161 j K.Amon, Die Bischöfe von Graz-Seckau 1218-1968, Graz 1969, str.64. Jch Vlreich von Marchburch vergihe vnt tun 0 allen den chunt, die disen prief sehent oder horent lesen, daz ich mit meyner hausfrawen frawe.n Eisbeten vnt mit meynes svnes GStfrides, den ich pey meyner ereren hausfrawen han, vnt mit ander meyner chinde, Vlleins, Chundleins, Mae-tzleins, Eisbeten hant, willen vnde gunst ain hub, di pesten, die ich han gehabt ze Baebingen in dem dorfe, der mein erbe aygen gewesen ist, dem ersam herren byscholf Vlreichen von Sekkaw vnt seinem gotshaus vnt seynen nachchomen ze chaufen geben han vmb vier marchk Silbers; auch schal er vnt sein gotshaus 0 0 di hub in dem selbem chaufe inne haben von sande Georgen tag, der nu schierst chumt vber drev iar. lose ich di hub vmb den selben chauf nicht, so dev drev iar ent neinent an sande Geor- 0 gen tag, so schol dev hub sein vnt seines gotshauses vnt seyner nachchomen sein ewichleichen vnt lob ims ze schermen vor aler e o ansprach. Loss ich die hub vmb die vier marchk Silber von den vorgenantem herren auf den vorgenanten tach, so schol der hub mein sein, als ee. Vnt daz im vnt seinen nachchomen vnt seinem gotshaus daz staet vnt vnuerbrochen beleihe, darüber gib ich im disen prief, versigelt mit meynen vnt mit meines prüder Chunrates insigel. Des sint gezeuch her Ot von Hornek, Johans der Nurenberger, Vlreich der Teysinger, Chunrat der Phaffe, Leupolt der Snatergans, Chunrat der schreyber vnt anderer piderber leut genuch. Der prief ist geben ze Graetz nach Christes gebürt tausent drevhundert iar vnt in dem naechstem iar darnach, an sande Gerdrauten tage. (Po rokopisu). Haintzel, sin Leona iz Gradca, naznanja, da je s privoljenjem svojih prodal mariborskemu sodniku Rudolfu za določeno vsoto denarja dohodke od posesti v mestu Mariboru in zunaj mesta. Orig.perg.listina (št.1633) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Jch Haintzel, hern Levn sun von Gretz, vergih an disem priefe vnt tuen chunt allen den, di nu sint, vnt chumftich werdent, di 0 disen prief sehent oder horent lesen, daz ich mit gutem willen o meins bruder Dietleins vnt aller meiner geswistrod vnt mit ir hant han ze chauffen geben Rudolfen dem rihter von Marchpurch ain march geltes, da Nikla der Gena-edel auf sitzet in der stat ain halb phunt vnt auzerhalb der stat, da Domizlaw auf sitzet, vnt Gotfrid der Mezzraer vierzich phenninge geltes mit allem dem rehtem, vnt ich ez han inne gehabt mit sampt mein geswistroden vnt enther braht. Vnt sol im daz scherm vnt sein erben, als des landes reht ist, vnd zerledigen von aller an sprach, naem er des dehain schaden des schermes oder sein erben, den sol ich im ab legen vnd sol daz haben auf mir vnd auf ander meinem gute. Vnt daz im daz staete sei vnt sein erben vnzerbrochen beleih, gib ich im disen prief ze urch- und mit der stat insigel ze Marchpurch 6 versigelt. Des sint gezeug mein o h'.a im Chunrat der o e Pauch vnt Rudolf sein prüder, Fridr-eich der Zink, Nikla, f 11 von Kosch-ach, Pridreich der flaischacher, Lube der Zwietnich, Jacob sein bruder, Johans der Schreiber vnt ander piderb levit..-Diser prief ist geben, do von Christes gebürt waren tau- sent iar vnt drev hundert iar vnt zwai iar, des samtztages nach e Mathias tach vör vaschanges. (Po orig.). Viseči pečat mesta Maribora izgubljen. Štajerski maršal Hertnid iz Wildona podeli s privoljenjem svoje žene Neže in svojih otrok sekovskemu škofu Ulriku II. in njegovi cerkvi šest mark letnih dohodkov v kraju Pichla (pri Wildonu) v župniji St.Georgen a.d.Stiefing (pri Wildonu). Med pričami tega dejanja se navaja tudi mariborski župnik Wocho. Prepis v rokopisu št.5o (XlV.stol), št.83, fol.46 (a) in prepis v rokopisu 1/7 fonda Sekovska škofija (rok.olim 815) (XlX.stol.), št.117, fol.72V v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Mikrofilm in kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru (a). Prim.: K.Amon, Die Bischöfe von Graz-Seckau 1218-1268, Graz 1969, str.7o. Ich Hertneid von Wildoni, marschaclch(!) ze Steyr, vergich an ö 0 disem prief vnd tun chunt allen den, di in sehent oder horent lesen, daz ich mit meiner hausfrawen willen frowen Agnesen, 0 Reiehers, Hertleins, Vlleins, meiner sun, vnd Elspeten meiner tachter gegeben han durch meiner sei willen vnt durch meiner vordem vnserr frowen vnd dem ersam herren byscholf Ylrichen von 0 Seccav vnd seinem gotshaus datz Puhel in der pharre ze sande Ge- O 6 orgen pey Styuen sechs march geltes an hub gult, vnd swaz da ab get, da schol ich inweysen, swa ichs da abr naechst han da pey vnd hat er den aus ze Eywanswalde der chirchen, des zwo ma- 0 rch phenning gewesen ist, da für abgelazen ewichleichen vnd sein chomen. Vnd daz daz staet vnt vnuerbrochen beleibe, darüber gib 0 ich disen prief ze aynem sichtigen vrchund versigelt mit meynem insigel. Vnd sint des gezeuch her Woche der pha-rrer von Marchpurch, her Herman der chaplan, her Vlrich von Gravenpach, her Herman von Reysach, Herbort der Schaffer, Hertel der Rosenberger, Vlrich der Span vnd ander Q piderber leut genuc. Der prief ist geben ze Leybentz, da nach Christes geburd waren tausent drev hundert iar vnd in dem anderem iar darnach, an sande Florians tag. (Po rokopisu), (a). Oto Lihtensteinski, štajerski deželni komornik, podeli za svoj in svojih dušni blagor žički kartuziji svojo posest v vasi Mar-kečica ob Oplotnici (pri Slov.Konjicah). Med pričami tega dejanja se navajata tudi brata Ulrik in Konrad Mariborska. Orig.perg.listina (št.1639 a) (a); prepis v rokopisu 73 (rok. olim 288) (XVI.stol.), str.81-82 in v rokopisu l/l arhiva samostana Žiče (rok.olim 81 o) (XlX.stol.), str.58-6o v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru (a). Objave: Diplom.Styriae II, str.94-96. Prim.: A.Muchar VI, str.147—148; Beiträge II, 1865, št.85, str.75. Ego Otto de Liehtenstain, camerarius Stirie, profiteor universis tenore presencium manifestans, quia sana deliberacione prehabita et matura cum manu consensa et voluntate liberorum meorum predilectorum Ottonis et Rudolfi proprietatis ius sive directum dominium, quod michi conpetebat in villa, que dicitur Marchwartstorff, sita aput aquam Oplotnitz, cum quibuslibet suis attinenciis et iuribus, debitis et consuetis, videlicet heubis, agris, pascuis, piscacionibus, silvis seu lignis que-sitis et inquisitis, cultis et incultis, quocumque nomine censeantur, ob salutem anime mee necnon omnium progenitorum meorum, quorum memoria sit in pace, dedi et absolute assignavi nullius contradicione obstante honorabilibus et religiosis viris fratribus monasterii Carthusiensis ordinis vallis sancti Johannis in Seits ab eisdem suisque successoribus proprietatis titulo, facultate libera, iurisdicione inviolabili perpetuo possidendum} tali nichilominus condicione adiecta et inclusa, quod ipsi domini et fratres predicti michi confrater-nitatem tam in vita quam in morte plenariam in dei nomine donaverunt. Spoponderunt etiam, quod, cum de ergastulo huius carceris fuero de medio evecatus, mei habebunt memoriam missis, oracioni-bus, vigiliis, ieiuniis et elemosinis usque in diem tricesimum mei decessus necnon aliis bonis suis operibus, quibuscumque quemadmodum fratris alicuius ex ordine decedentis. Item aniver-sarium meum et progenitorum meorum singulis annis sine omissione qualibet concedente domino celebrabunt. Ipso eciam die aniver-sarii vel precedenti vel subsequenti die ad institucionem ordinis eorum in prandio generaliter omnibus fratribus epitancia fiat seu consolacionis refectio specialis, secundum quod eorum facultas ipsis adhoc poterit suffragari. In cuius rei evidens testimonium et cautelam prefato monasterio ordinis vallis sancti Johannis in Seits istas litteras editas super huiusmodi donacione rite et racionabiliter facta assignavi sigillorum, videlicet mei filiorumque meorum prelibatorum munimine fideliter roboratas. Ut immo maiorem vigorem id factum per diuturna tempora sortiretur, decrevi testes, qui huic donacioni seu delegacioni aderant subnotari. Qui sunt: dominus Meinhardus, spectabilis comes de Brtenburch, domini Eberhardus, Heinricus, Vlricus, fratres de Walsse, dominus Hermannus, marschalcus de Landenberch, dominus Fridericus de Stubenberch, dominus Hert-nidus de Petouia, dominus Berhtoldus dapifer de Emberberch, magister Berhtoldus, prothonarius(!) curie et plebanus in Ho-labrunn, Vlricus, Chunradus, fratres de Marchpurga, affines mei, et plures alii fide digni. Datum et actum aput Graetz in presencia domini mei Rudolfi, illustris ducis Stirie et Austrie, anno domini mil- GZM II/98 lesimo trecentesimo secundo, proxima feria tercia ante sancti Johannis Baptiste. (Po orig.). Vsi trije viseči pečati izgubljeni. Poškodovana listina. diem Avstrijski vojvoda Rudolf ukazuje mariborskemu sodniku, mestnemu svetu in meščanom, naj ob prevozih vina salzburškega nadškofa iz Ptuja na Koroško za potrebe nadškofa in njegovih ljudi ne terjajo nobene mitnine. Orig.perg.listina (A) in prepis v Salzburger Kammerbücher II, fol.21 v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Regesti: Lichnowsky 2, GCXXXIX, št.365} A.Muchar VI, str.135 in MDC VII, št.143, str.55. Rudolphus dei gratia dux Austrie et Styrie, dominus Carniole, Marchie ac Portusnaonis providis viris iudici, iuratis aliis-que civibus Marchburgensibus universis gratiam suam et omne bonum. Cum nos venerabili in Christo patri et domino Ch(unrađo), Salzburgensi archiepiscopo, de vino suo a Petouia versus Karin-thiam pro suis municionibus et familia sue domus necessarie deducendo libere sine muta fecerimus gratiam specialem, vobis universis et singulis districte precipiendo mandamus precise volentes nostre gratie sub obtentu, quatenus ipsum aut suos municio-nes seu vectores in deductione seu vectura dicti vini non pre-sumatis aliquatenus impedire. Datum apud Gretz, anno domini millesimo trecentesimo secundo, in die beate Margarete virginis et martyris. (Po mikrofilmu). Fragment visečega pečata vojvoda Rudolfa. Naročilo Rudolfa, vojvode Avstrijskega in Štajerskega, štajerskemu deželnemu pisarju Albertu v zvezi s pritožbo žičkega samostana, ki se mu v deželi kratijo pravice v zvezi z nabavo soli, železa in olja. (Prim.GZM 1/II). Orig.perg.listina (1641 d) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Rudolfus, dei gratia dux Austrie et Styrie, provido viro Alberto, lantscribe nostro Styrie, gratiam suam et omne bonum. Nobis propter quadam verecundia reputamus, quod religiosi viri prior et conventus monasterii sancti Johannis de Seytz, ordinis Car-tusiensis, in suis libertatibus, sale videlicet, ferro et oleo, sibi et suo monasterio elemosinarum intuitu induLtbo antiquitus et concesso annis singulis molestantur. Quare tibi seriöse recomendabimus et mandamus precise volentes nostre gra-tie sub obtentu, quatenus ipsos in omnibus locis elemosine sibi concesse nostro nomine facias celerius expediri, quandocum-que ab ipsis seu suis nunciis fueris requisitus. P.a it u m Marchpurge, kalendis augusti. (Po orig.). Vtisnjen pečat in dorso listine odpadel. 1 Deželni pisar Albert se leta 13o4 navaja že kot "nekdanji" pisar. Najprimernejša bo torej letnica 13o2. (Glej listino ddo. 13o4, april 28., Judenburg). •j (l3o2) , avgust 5., Radgona GZM II/I0I Rudolf, vojvoda Avstrijski in Štajerski, naroča štajerskemu deželnemu pisarju, mariborskemu sodniku, mestnemu svetu in vsem meščanom, da žičkim kartuzijancem puste nemoteno uživati vse svoboščine v skladu z danimi jim privilegiji in da jim ne nalagajo bremen, ki jih niso dolžni nositi. (Prim.GZM 1/11). Prepis v rokopisu I/I arhiva samostana Žiče (rok.olim 365) (XIV.stolf), št.9, fol.7r-7V (a) in prepis v rokopisu št.465 (rok.olim I982) (ok.182o), str.2o2 v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru (A). Objave: Pez, Ood.Epist. II, 2o2. Prim.: A.Muchar vi, sitr.134. 2 (R)vdolfus , dei gratia dux Austrie et Styrie, prudentibus viris lantschreber(!) nostro Styrensi, iudici, iura-tis et universis civibus in March-purga gratiam suam et omne bonum. Volumus et precise mandamus, queitenus religiosos viros priorem et conventum monasterii de Seyts, ordinis Carthusiensis, suis libertatibus et iuri-bus iuxta tenorem privilegiorum suorum gaudere sinatis pacifice et quiete, ipsos ad inconsueta servicia nullatenus compellendo, sicut nostram diligitis gratiam et favorem, hatum Rag-gerspurch, dominica post inventionem sancti Stephani. (Po rokopisu iz XTV.stol.) 1 Brez letnice, vendar po vsej priliki leto 13o2. Prazen prostor za "R"-inicialko. Gizela, vdova po Albertu Viltuškem, podeli s privoljenjem svojega sina Henrika za svoj in svojih dušni blagor in da bi bila pokopana v marenberškem nunskem samostanu, le-temu svoj ostat v mestu Mariboru in vinograd na fivajniku (pri Mariboru). Listino je pečatilo tudi mariborsko mesto. Prepis v rokopisu l/l arhiva samostana Marenberk (rok.olim 3o78) (XVIII.stol.), št.13. fol.8V-9r v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Jch Geissei, herrn Albrechtes wittwe von Wilthauss, verieche an dissen brieff vnd thue khunt allen, die in sehent oder he-rent läsen, die nu sint vnd hernach khinfftig werdent, das ich mit verdachten muethe vnd mit Heinreihs von Wilthauss, meines lieben sunes, guetten willen gegeben han den geistlichen frauen vnd ihren closter dazu Märnberg, die daselben vnsern hern dienen! vnd seiner lieben muetter vndter st.Augustinis regi nach der prediger brieder gewonheit, freilich vnd aigenlich ein hoffstat dazu Marburg in der stadt, die ich von maister Heinrichen den Buegelin vnd von seiner haussfrauen han gekhauffet vmb drei march Silbers vnd vmb einen Vierling. Vnd han in auch gegeben einen Weingarten, der gelegen ist dazu Weinikh, den ich han gekhauffet von Catherein von Märnberg vmb vier markh Silbers meiner seel vnd ander meiner fordern seele zu trost vnd zuhilffe, also ob iehes versparen mag vber mein rechte notturfft vnd welche hie-zue piulde das dazu selben closster. Vnd sollen mich die vor-genandten Schwestern in ir selbes closter nemen, wan ich sti-rbe, vnd sollen meiner seile thuen, als ich in das gethraue, vnd will das, das disse geschaffte mein das lezte geschaffte sey, an alle bese liste. Vnd das disse geschaffte vnd das hieuor ge-nandte guett der weingart vnd die hoffstatt, die hieuor geschri-ben Schwestern vnd auch ihren vorgenandten closter stete vnd vnuerbrochen ewigkhlich beleihe, darüber gib ich in dissen offen brieff mit meinem hangenden insigl vnd mit meines suhns Heinreichs von Wilthauss insigl vnd mit Vleinss insigl von Marnberg vnd mit der stat von Marburg insigl geuestent vnd gestetiget. Disser brieff ist geben, dauon Christus gebürt ergangen waren tausent iar dreihundert iar, darnach in den driten iar, an der liechtmesse tage, dazu Marnberg in den closter ist es geschechen. (Po rokopisu). Grof Ulrik Pfannberški naznanja, da je po nasvetu svojega svaka pirika Vovberskega in njegovega sina Friderika dal svojemu stri-.eu Ulriku Žovneškemu desetino v župniji Ponikve (pri Celju) ter v župniji Sv.Križa (pri Rogaški Slatini). Med pričami tega pravnega dejanja se navaja tudi Konrad Mariborski. Orig.perg.listina v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Regesti: MDC VII, št.173, str.7o. Wir graf Vlreich von Pfannenperch vuriehen an disem brief vnd e tuen chunt allen, die in sehent, horent oder lesent, daz wir mit guetem willen vnd mit vurdahtem muete vnt mit rate meines swehers des edlen graf Vir(ich) von Heunburch vnd seins sunes graf Friderichs, vnsers geswien, vnd ander vnser vreund geben haben vnserm lieben ohaim Vlrichen dem edlen vreyen von Seunek den zehenden der zwayer pfarre zv Punychel vnd zv dem Creuce e zwuschen der Zatel vnd der Chodin mit allem dem reht, vnd wir in gehabt haben vnt in vns vnser vorder an braht habent von dem goteshause von Aglay, vursueht vnt vnvursueht, vurlihen vnt vnvurlihen, vurchumbert vnd vnvurchumbert, bestrittet vnd vrVbestiftet, wie so es gehayzzen ist, im vnd sein chinden ewichlichen zv besiczzene, vnd swer des selben zehenden von vns iht zv lehen gehabt hat, der sol dev selben reht von dem vorgenanten vnserm ohaim Vlr(ich) von Sevnek suechen. Daz di-sev gift also stete belibe vnd vnvurbrochen von vns vnd von allen vnsern erben, so geb wir im dem oftgenanten Vir(ich) von Sevnek, vnserm ohaim, disen brief vursigelt mit vnserm insigele vnd mit insigeln der edlen herren, die her nach geschriben stent, vnsers swehers des edlen graf Vir(ich) von Heunburch, graf Fri(richs), seines sunes, vnsers geswien, vnt vnsers ohai-ms hern Hertnides von Betauwe, die durch vnser bete vnd durch vnser liebe ir insigel da zv geben habent zv vrchunde vnd zv ainer bestetichait diser gift. Des ist gezeug vnser sweher der der edlen graf Vlr(ich) vorn;Heunburch, graf Friderich, sein sun, vnser lieber geswie, her Hertnid von Betuawe, her Vlr(ich) von Walsse, haubtman in Steyr, her Friderich von Stubenperch, her Friderich von Wolfsauwe, her Hainrich von Chrotendorf, her Wülfing von Aflentz, her Hainrich von Sunek, her Friderich der 1 schaffer von Betuawe, her Perhtold von . . . oannenperch , Chvnrat von Marpurch, Sifrid von Herberch, VI-rich ab dem Laz vnt Levtold sein bruder, fozman von Rohatz vnt ander biderbe leute, die da bi gewesen sint. Ditz ist geschehen nach Christes gebürt tausent jar drevhundert jar in dem dritten jare, in dev stat zv Gretz, bi dem lantdaidinge daz zv miter -uasten da gewesen ist des selbes iares. (Po mikrofilmu). •1 Zaradi razure(?) prvi del besede nečitljiv. Od nekdanjih štirih visečih pečatov ohranjen (poškodovani) pečat Hertnida Ptujskega. Poškodovana listina. 13o3, marec 17., Žlemberk G-ZM Il/lo4 Henrik Hohenloh in njegova žena Elizabeta, hči grofa Ulrika Vovberskega, naznanjata, da jima je šentpavelski opat Rudolf predložil pogodbo, sklenjeno med grofom Henrikom Pfannberškim in opatom Hermanom, potrjeno od kralja Rudolfa Habsburškega. Ker imata tudi izstavitelja sama mnogo šentpavelskih fevdov, se zavezujeta, da se bosta natančno držala točk iz te pogodbe. Med pričami se navajata tudi Mariborčana Nikolaj Cvetnik in njegov brat Jakob. (Prim.listino ddo.1279, sept.29., Gradec). Orig.perg.listina v arhivu samostana Št.Pavel na Koroškem. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Regesti: PRÄ. II/XXXIX, št.151, str.185} MDC VII, št. 172, str.69-7o. Wir Heinreich der edele von Hohenloch vnd vnser hausvrowe vro-we Elspet veriehen vnd tuon offenlichen chvnt allen den, die nv sint vnd hernach chvnftich werden!, die disen prief sehent oder hoerent lesen, daz vns vnser herre abbt Ruodolf von Sand Pauls in dem Lauental seines gotshaus reht für braht vnd chvntlichen geschriben erzaigt, die graf Hainreich von Pfhannberch, dem got genade, abbt Hermanne vnd seinem gotshaus datz Sand Pauls gegeben vnt gestaetigt hat mit chvnieh Ruodolfs prief; dev erste sache ist: daz mein herre von Sand Pauls die Lauent daz wazzer laiten vnd cheren sol ab seines gotshaus aigen vnd ab seinem vrbor, als ofte vnd er wil vnd als ofte ez seinem guot vnd seinem vrbor ze schaden flevzzet oder rinnet, als ofte sol ers laiten vnd cheren von danne an alle irrvnge vnd allen twanchsal auf graf Hainreiches guot; dev ander sache ist: daz der abbt, der danne ist, vnd sein gotshaus datz Sand Pauls dehain maut vnd deihainen zol datz Traberch geben schulen, wan ez des gots- haus aigen ist; deu dritte sache ist: daz graf Hainreich von Phannberch sich mit guotem willen darzuo gebvnden hat, daz er dvrch der lehen willen, die er von dem gotshaus enphangen hat, da er vnd sein erben vil eren vnd guotes von habent, daz er daz gotshaus datz Sand Pauls in seines selbes chost schermen sol er vnd alle sein erben vnd darvm sein wir dem selben gotshaus din- stes vnd trewen gebvnden vm die ere vnd vm daz guot, daz wir datz Traberch vnd anderswa von dem gotshaus haben, loben wir aynualtichliehen vnd binden vns darzuo, daz wir behalten die selben reht, die hie an disem prief benant vnd verschryben sint, vnd gestaetigens mit vrchvnde ditz priefes vnd offen besvnder- licfcen vnd loben auch, daz wir daz ofte genant gotshaus datz Sand Pauls mit vnser selber guot vnd mit vnser selber chost 0 schermen schulen, als verre vnd wir mvgen aynualtichleichen an alle boese liste. Vnd daz daz war vnd vnuerbrochen von vns beleihe, geben wir dem vorbenanten vnserm herren abbt Ruodolfen vnd seynem gotshaus datz Sand Pauls disen prief, versigelten mit vnserm ynsigel, zaynem warem vrchvnde. Vnt sint des gezevge her Weriant, der ersam pharrer von Saeldenhofen, her Chunr(ad) vnd her Hainr(ich), die chaplan, vnd her Vlreich der Staynpac-her vnd der Voyt vnd Nyclaus vnd der Zwiet-nych vnd sein bruoder Jacob vnd der Aehtaer vnd der langnacher, der disen prief geschriben hat. Piser prief ist geschriben datz Smielenbvrch nach Christes ge-pvrt drevcehen hundert jar vnd in dem dritten jar, an sand Gedräuten tag in der vasten. (Po orig.). Viseča pečata izgubljena. Sekovski škof Ulrik II. podeli v svoj in svojih prednikov ter predhodnikov na škofijskem sedežu dušni blagor sekovskemu kapitlju vrsto letnih dohodkov, med katerimi se navaja tudi po en voz gornine na leto s škofovih vinogradov v Mariboru. Orig.perg.listina (št. 1.658) (a) in prepis v rokopisu št.51 (rok. olim 334)(XIV.stol.), št. 59, fol.41 -42 v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru (a). Prim.: K.Amon, Die Bischöfe von Graz-Seckau 1218-1268, Graz 1969, str.62-63. Ne propter hominum labilem memoriam ea, que inter se aguntur, in oblivionis transeant levitatem, a sanctis patribus est provisum, ut modi et condiciones, sub quibus eadem gesta fuerint, scripture testimonio confirmentur. Proinde nos Vlricus, dei gratia Seccouiensis ecclesie episcopus, ad noticiam omnium pre-sens scriptum intuencium cupimus pervenire, quod nos consideratis huius vite temporis brevitatem venerabilibus et in Christo dilectis fratribus domino Vlrico, preposito et arhhidiacono totique capitulo in nostre nostrorumque progenitorum ac nostrorum predecessorum, venerabilium episcoporum tradidimus remedium animarum subscriptos redditus ecclesie nostre proprietatis titulo perpetuo possidendos, videlicet unam carratam vini de iure montano in Marchpurga et duas partes de- e cimarum vini in Grompp iuxta Graetz, ad duas carratas estima- tam, quam quidem decimam absolvimus a civibus in Graetz, Volch- o maro videlicet et Walchuno, quam iidem cives feodi titulo a nobis prius possiderunt} item decimam annone in duodecim agris iuxta Chinttelueld infra decimam supradicte ecclesie nostre si- tuatam cum aliis tribus agris ibidem iacentibus, item duos mansus in Predige, tres marcas denariorum annuatim solventes, necnon duodecim virlingos silingis in Weustritz prope Weis- 0 senchirchen simulque vacariam unam in Mosaw, que swayga wlgari-ter nuncupatur, adiuncto sibi uno prato dicto Gemainwiss, quingentos caseos annuatim solventem, ad terciam dimidiam marcarum denariorum estimatis, quos utique redditus ab eisdem prefatis dominis comparavimus« Quorum omnium donacionem ecclesie nostre sepedictam fecimus interposito tali pacto, ut videlicet prepositus, qui pro tempore fuerit, de vino utrobique recepto missam unam de beata virgine in ara sancte crucis singulis diebus cantari sollempniter debeat procurare, prebenda integra ad consuetum potum porrecto cottidie celebranti. Prehendam eeiam actenus in nocte datam dimidiam ammodo debeat cum mensura integra dominis propinare. Custodi nichilominus de eodem vino tantum tribuat, utlumen ex eo super tumulis episcoporum predeces sorum nostrorum nocte et die ardens valeat instaurare, de reliquis vero redditibus taliter ordinamus: ut in vigilia assumpci-onis beate virginis oblägiarius eorum mille panes et quingentos caseos pauperibus Christi, tres vero marcas denariorum dominis dominabus et conversis annis singulis debeat erogare. Eo autem rebus humanis exempto distribucio eiusdem elemosine necnon denariorum in anniversariis diem nostri obitus transferetur. Et ut eadem nostra ordinacio sine intermissione a preposito et suis successoribus compleatur, iidem domini voto promissionis se obligarunt, quod quandocunque prescripta distribucio fuerit pretermissa, nisi forsan obstante legittimo impedimento prepositus, qui unum mensem ab ingressu ecclesie sit suspensus; q^0^ si nec tunc ad ammonicionem nostram fuerit emendatum, nos vel GZM II/I05 successor noster, qui tunc prefuerit de proventibus antedictis, tamdru se intromittere tenebimur, quousque commissa negligencia corrigatur, qua correcta nichil nobis iuris in eisdem prediis tenebimur amplius usurpare. In cuius rei testimonium presentes dedimus sigilli nostri munimine roboratas. Actum anno domini millesimo trecentesimo quarto, in die Valentini martiris. (Po orig.). Viseči pečat izstavitelja listine. Rudolf, vojvoda Avstrijski in Štajerski, podeljuje na prošnjo svojega nekdanjega deželnega pisarja Alberta in njegovih dedičev mariborskemu sodniku Rudolfu in njegovi ženi Elizabeti v fevd sedem kmetij na Cvetniku (sev.od Maribora), ki jih je ta (sc. Rudolf) kupil od Alberta za dvaintrideset mark srebra. Prepis (št.1662) iz leta 1866 v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu (b). Kserokskopiji v Pokr.arhivu v Mariboru (A in B). Objave: MHVSt V, 1854, št.18, str.220-221. Prim.: A.Muchar VI, str.15o; Beiträge II, 1865, št.87,str.76. Nos Rudolfus, dei gratia dux Austrie et Stirie, dominus Car-niole, Marchie ac Portusnaonis ad universorum volumus noticiam pervenire, qui presentibus fuerint requisiti. Quod cum discretus vir Albertus de Zirico, quondam lantscriba noster Stirie, septem hubas in Zwietnich cum suis iuribus et attinentiis universis habitis et habendis, quesitis et querendis quo cumque nomine censeantur, quas olim Dyetmarus Cherspacher et Eliza -beth uxor sua cum suis heredibus possederant et tenebant, Rudolfo iudici Marchpurgens i, Elizabeth uxori sue ac liberis suis utriusque sexus pro triginta duabus marcis argenti vendiderit et a nobis pecierit humiliter et devote, ut ipsa bona feodalia eisdem emptoribus concedere dignaremur titulo feodali. Nos ipsorum precibus annuentes resignations feodi prenotati ab eodem Alberto et suis heredibus recepta ad instantiam et petitionem ipsius Alberti suorumque heredum et aliorum, quorum inter est de memoratis septem hubis feodalibus, prout superius exprimitur, Rudiolfum iudicem prenotatum, Eliza- b e t h uxorem suam, suos filios et heredes utriusque sexus infeodavimus et infeodamus iuxta terre et feodorum huius-modi consuetudinem approbatam, dantes sibi presentes litteras nostri sigilli robore commu(n)itas in evidens testimonium super eo. Datum et actum in Judenburga presentibus hiis testibus ad hoc vocatis: magistro Berchtold(o), prothonotario nostro, Hugone de Tuffen, Hermanno marchalco de Landenberg, Eberhardo, Heinri-co, Uloiro et Friderico de Waise, fratribus Rappotone et Gunda-chero, lantscribis nostris Stirie, et aliis fide dignis, anno domini millesimo tricentesimo quarto, IIII.calendas maii. (Po prepisu št.1662). fey Sekovski škof Ulrik II. naznanja, da je podelil cistercijanski opatiji v Reinu še tedaj, ko je bil mariborski župnik (pred letom 1297), dohodke treh mark v Pischkbergu pri Brucku na Muri ter dohodke enega talenta pri Gradcu, za kar mu je samostan dal v dosmrtno hasnovanje dohodke treh in pol mark. Prepis v Diplomatarium Runense II (XVIII.stol.) v arhivu samostana Rein; prepis v rokopisu 527/2 (ok.l.182o), dipl.231, str.1118-112o v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu (a). Kserokskopiji v Pokr.arhivu v Mariboru (A). Prim.: A.Muchar VI, str.151; K.Amon, Die Bischöfe von Graz- Seckau 1218-1968, Graz 1969, str.63. Vlrieus, dei gratia ecclesie Seccoviensis episcopus, omnibus presens scriptum (intuentibus) in perpetuum. Illa liberalitas, que sua beneficia sic ordinate dirigit, ut sui receptoris ditans indigentiam donatoris simul augeat facultatem multis est in domino evehendo tytulis multique favoris muneribus prosequenda, ut cum gratia fuerit in beneficiis liberalis, fecunda fiat in laudum et favoris munere liberalitas graciosa. Quam vere prosequitur locus ewangelicus, ubi veritatis sponsio pro particula retributionis in debitum se inducit, centuplum promittens premium, non solum donatoribus, sed et sua propter deum dimittentibus, et ne particularis fiat solueio, que iuxta leges, scilicet creditoribus, multa parit incomoda in plene retributionis cumulum vitam unacum isto centuplo dat eternam, firmam itaque spem fiduciamque tenentes, quod huius magnitudinem consequamur premii, dum diligens nostre liberalitatis operatio salubris erit provisio piis locis. Trium itaque marcarum redditus circa Prukam in Pisperch et unius talenti im(!) Werpach iuxta Graetz sitos, a nobis, dum verus pastor essemus ecclesie Marchpurgensis, nostra pro pecunia comparatos, dilectis in Christo fratribus abbati et conventui monasterii Rvnensis in remedium anime nostre omniumque progenitorum nostrorum libere dedimus perpetuo possidendos. Ita sane, ut ex eisdem redditibus et proventibus pre-dictis fratribus annis singulis in vigilia annunciationis dominice in vino et piscibus ministretur. Porro quia rapitur ad diversa instabilis condicio hominis, ex insite corruptionis molestia nunc hoc nunc illud sibi arrogantis necessarium duximus declaranda, nos a memoratis fratribus trium marcarum redditus cum dimidia in villa, que Haymtschach nuncupatur, recepisse pro tempore vite nostre, tali vero pacto simpliciter incluso, ut, cum debitum universe carnis exsolverimus, dicti redditus in villa memorata cum omnibus suis pertinentiis ad dictum monasterium Runense absque contradictione qualibet absolute et libere revertatur. Et ut singula hec rata eis permanere revertatur (!), presentem paginam ipsis in testimonium dedimus in cautellam nostri sigilli mJUnimine roboratam. Huius rei testes sunt: dominus Hainricus, prepositus de Steunz, dominus Vlrieus archidi-aconus, plebanus in Graez, dominus Ekbertus, plebanus sancti Laurencii, dominus Starchandus, plebanus de P'ölan, magister Pernoldus, plebanus sancti Georii in Styfen, dominus Nyeolaus, plebanus in Leybenz, frater Otto, commendator in Graetz, dominus Eridericus de Leibenz, Ohvnradus dictus Phaffe, procurator noster, et alii plurimi fide digni. Datum et actum in Graz, anno domini millesimo trecentesimo quarto, in ad vincula sancti Petri. (Po rokopisu 527/2) Mariborski sodnik Rudolf, mestni svet in mesto dovole vetrinjskemu samostanu za izboljšanje njegovega gospodarskega stanja prodati skozi pet let letno po en čoln ter ga v tem času oproste vsakršne službe mestu; le v primeru nevarnosti je samostan dolžan utrditi zidove ob svojih oštatih v Mariboru. Mesto dovoli samostanu tudi jemati kamenje iz svojega kamnoloma za zidavo mestnega stolpa. prepisi v Vetrinjski kopialni knjigi I (1542), št.336, fol. 234 -234 (a) in XI (1544), št.426, fol.142r v Koroškem deželnem arhivu v Celovcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru (a). Regesti: MUC VII, št.275, str.1o7. Ich Ruedolf, der richter von Marpurg, vnnd die geschworn mit der gemain daselbs wier vergechen an e e disem brief vnd thun khundt allen den, die in sechendt oder hörend! lesen, das wier dem abt von Vittrinng vnd der samung vnd o yr nachkhomen zw furdrung irem closter erlaubt haben mit wol-bedachtem mueth vnd mit gemainem rath von sant Michels misse 0 Q yber funff jar funff scheff zw fueren, die sy verkhauffen dem dossier zw pesserunge, yedes jars ein scheff, vnd die selben funff jar sollen sew mit nichte diennen mit vnnserer stat ober-thalb vnd vnndterhalb, wan als vil ob die stat solch not angi-eng, das die gemain der stat oberthalb vnd vnndterhalb irer hofstat die stat pessern muessen vnd mauren, so sollen sy auch als vil vermauren an yr hoffstatt vnd sy angehort. Auch gelob wier in, wan wier ein stainpruch gewinnen, das wier inen wol gunen dazunemen, was sy werchstain bedurften zw dem turn, vnd sy vns sollen legen. Vnd das dem abbt vnnd dem conuennt das Q sole scy vnd vntzerprochen beleih, geb wier in disen brief zw vrkhundt mit vnnser stat insigel von Marpu-r g versigellt. Des sinndt ge.zeugenn: herr Euedolf, der richter von Marpurg, herr Eberhardt, Fridreich der Z i n c k, Chuen-radt der Bauch, Mertel, des richte-rs sun, Velreich von Khosc ha c h vnd der Wolffstain, Schechel der maut- 0 ner, Georg von Scheuntz, lube der Zwietnigkh, Walther, Herdei vnnd annder 0 0 pider lewt. Diser brieff ist geben zw M. a r p u r g, do von e Christus geburdt waren tausennt vnnd drew hundert jar vnd in e dem funfften jar, darnach an vnnser Prawen abent in der 'vassten, als yr got gekhundet ward von dem engel. (Po Vetrinjski kop.knjigi i). Mariborski sodnik, mestni svet in mesto dovole vetrinjskemu opatu Simonu nemoteno prevažati po Dravi vino za samostanske potrebe in ga oproščajo plačevanja davka od samostanskega dvora v mestu. Zato pa je vetrinjski samostan dolžan dajati mestu na razpolago dva čolna, zgraditi v petih letih nad mestnimi vrati pri sv.Ulriku (na vzhodni strani mesta) stolp ter prispevati svoj delež za utrjevanje mesta, bodisi za delo na mestnem jarku bodisi na obzidju. Orig.perg.listina (a) in prepisi v Vetrinjski kopialni knjigi I (1542), št.365, fol.249V (b) in II (1544), št.452, fol.153r ter v rokopisu 1o/2 št.II, fol.1V-2r(c) v Koroškem deželnem arhivu v Celovcu. Kot insert v potrditveni listini avstrijskega in štajerskega vojvode Rudolfa ddo.13o5, april 25., Judenburg (d) in v njenih prepisih: Vetrinjska kopialna knjiga I (1542), št.348, fol. 239V(e) in II (1544), št.438, fol.246r ter rokopis 1o/2, št.I, fol.1 - 1 (p)ibidem. Kot insert v potrditveni listini ddo.14o2, junij 11., Gradec v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopije v Pokr.arhivu v Mariboru (A,B,C,D,E in p). Regesti: MDC VII, št.276, str.1o7-108. Prim.: A.Muchar VI, str.16o-161; MDC VII, št.277, str,to8. Jch Rudolf, der rihter von Marchpur- c h, vnd di gesworn mit der gemain da selbes, wir veriehen an o e disem priefe vnt tun chunt allen den;di in sehent oder horent $ lesen, daz wir dem abbt Symon von Vittring vnt seinen naehch- Q omen vnt der samnung da selbs erlaubt haben ir wein auf ze $ furen in xr scheffen, als vil vnt si in ir chloster bedurften ze vertrinchen vnt niht ze verchauffen auzzerhalb des chlosters; o geprest in iht vber irn paw wein, so schullen si mit vnserm gut- O em willen wein chauffen, als vil ir chloster bedarf; vnt swanne e der wein wirt auf gefuret, so schullen si zwai scheff her wider zder(!) stat senden vnt schullen di an der prukken hangen, der stat ze dienst vnt ze fudrung, da man ir zu bedarf vnt schullen Verspart werden mit zwain sluzzeln, der wir ainen haben schullen e vnd si den andern. Auch sag wir si ledich aller der stewer, di man ze hof geben sol vnserm herren dem hertzogen vnt druch der furdrung willen schullen si vns aynen türm pawen vber daz purg-0 tor, daz auz der stat get ze Marchpurch kegen sand Vlreich mit vier gadem vnd vndem mit ainem gutem gewelb vnt schullen vns den traemen vnd bezinnen v vnt schullen den beraiten in fumf iaren von sand Michels misse. Ynt swaz ze vestnung der stat geschaech an graben oder an ma- O 6 wern, daz schullen si auch tun als vil vnd si an gehört von ir haus oder an gevellet. Vnd daz in daz staet vnd vnzertrochen e beleih, geb wir in disen prief ze urchund der warhait mit vnser stat insigel von Marchpurch versigelt, mit disen erbaeren gezeugen: her Wokch, dee r p h a r -raer von Marchpurch, Rudolf, der rih-taer von Marchpurch,her Eberhart, Fridreich der Zink, Ghunrat der P a -uch, Maerchel, des rihtaer sun. Vlreich von Kosschach vnt der ffolfsta-in, Schaechel der mauter, Gorg von Slevntz, Lube der Zwietnich, W a 1 t h e r, H a e r d e 1 vnt ander piderb levt. Diser prief ist geben z e Marchpurch, do von Christes gebürt waren tausent jar vnt drev hundert jar vnt in dem fünftem jar, dar nach in der GZM II/I09 vasten, an vnser Frawen tach, als ir göt gechundet wart. (Po orig. ). Viseči pečat mariborskega mesta. Sekovski škof Ulrik II. podeli Seifridu Kranichbergerju iz Cmu-reka v fevd kmetijo v Hlapju, (pri Jarenini v Slov.goricah), ki jo je ta (sc.Seifrid) kupil od Ekarta, škofovega služabnika iz Maribora. Orig.perg.listina v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Eegesti: Beiträge XLII, 1931, št.193/2, str.142. Wir Vlreich von gotes genaden byscholf ze Seccaw veriechen vnt o e tun chunt allen den, di den brief sehent oder horent lesen, daz wir dem erbaerm manne herem Seifriden dem Chranhperger von Mu -rekke gelihen haben di hub datz Chlaepp, di er chauft hat von Ekharten, vnsern diener von Marchpunch, vnt loben im di ze scherm nach des landes reht vor aller ansprah. Ynt daz im daz staet vnt vntzebrochen beleib, 0 darüber geb wir im disen brief ze ainem vrchund versigelt mit vnserm insigel. Der brief ist geben ze Peccah nach Christes geburd tousent drewhundert iar vnt in dem fvmftem iar darnah, an sand Philips vnt an sand Jacobs tage der zwelf boten. (Po mikrofilmu). Viseči (močno poškodovani) pečat izstavitelja. (l3o5), junij 19., Heiligen Kreuz GZM II/III Avstrijski in štajerski vojvoda Rudolf ukazuje na pritožbo cistercijanskega samostana Rein pri Gradcu sodnikom štajerskih krajev Maribora, Voitsberga, Brucka, Leobna, Rottenmanna in Juden -burga, naj od samostana od stvari, ki jih le-ta potrebuje za svoje vsakdanje življenje, ne terjajo nobene mitnine. Prepis v Diplomaterium Runense II (XVIII.stol.) v arhivu samostana Rein; prepis v rokopisu 527/2 (ok.l.182o), dipl. 496, str.19o3-19o4 v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu (a). Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru (a). Regesti: Beiträge XXX, 1899, št.78, str.34-35. Rudolphus dei gracia dux Austrie et Stirie viris providis iudicibus suis de Marchpurga, de Voit-sperch, de Prukka, de Leuben, de Rotenmann et de Judenpurga graciam suam et omne bonum. Conquesti sunt nobis et preclare domine nostre Romanorum regine religiosi viri abbas et conventus monasterii de Revna, quod vos ipsos contra libertates et consuetudines sibi in deducendis et reducendis victualibus et rebus aliis pro suo monasterio necessariis antiquitus observatas preter deum et iusticiam presumitis molestare, mutas ab eis indebitas et insolitas exigendo, preterea non contenti steuris, quas inquilini domorum suarum in locis aliquibus sitarum exhibent et persolvunt adhuc, alias steuras secundarias ab ipsorum domnibus exigitis in nostrorum vituperum et scandalum aliorum. Quare vobis universis et singulis districte precipiendo mandamus, precise volentes, quatenus ab exactione steurarum et mutarum huiusmodi, quas similiter in Austria dare non coguntur, in posterum desistatis, non vexando eos contra consuetudines sibi hactenus approbatas, sicut nostram vitare cupitis ulcionem. Datum in monasterio Sancte crucis XIII kalendas iulii. (Po rokopisu 527/2), Izgubljena listina je imela vtisnjen pečat. Mariborska meščanka Elizabeta s pridevkom Raitzerin proda s svojo hčerjo Elo lavantinskemu škofu Wernerju za osemindvajset mark srebra graške teže vinograd na Račjem bregu pri Mariboru ter se zaveže, da bo kupca v tej posesti ščitila po deželnem pravu in po običajih mesta Maribora, listino sta pečatila mariborski župnik Wocho in mariborsko mesto. (Prim.listini GZM II/II3 in 115). Orig.perg.listina (z ohranjenim pečatom mariborskega župnika) je bila še leta 1874 v škofijskem arhivu v Mariboru. Prepis (št.1678 c) iz leta 1874 v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Prim.: A.Muchar VI, str.16o; Pr.Kovačič, Zgodovina lavantinske škofije (1228-1928), Maribor 1928, str.168. Jch Elspet Raitzerinn ge nr.a n t, p u r - garin von Marchpurch, vergih an disem priefe o e vnt tun chunt allen den, di in sehent oder horent lesen, daz ich willichleichen vnt mit verdahtem mute mit sampt meiner tohter Ellen vnt mit gutem willen aller meiner erben vnt mit ir hant verchauft han ewichleichen meinen weingartten in dem winchel an den Raitzerperge pei der stat ze Marchpurch dem erbarem herren pischolf Wernhern vnt seinem gotshaus ze lavent fur reh-tes aigen mit allem dem rehten, vnt ich in mit sampt meinen vordem han inne gehabt in rehter aigenschaft vnt enther praht manigen tach, mit allem dem, daz dar zu gehört, gesuecht vnd vngesuecht, gepawen vnd vngepawn vmb aht vnd zwainczich march Silbers Graetzer gewegens, also daz ich vnt mein tohter Elle den selben weingartten dem vorgenantem pischolf vnt seinem gotshaus schermen schulten nach des landes reht vnt der stat @ gewonhait z e Marchpurch iar vnt tach vor aller ansprach vnt zeledigen, ob er indert enmalen verchumbert waere. Auch verzeih ich mich mit sampt meiner tohter Ellen vnt mit allen meinen erben des vorgenanten Weingarten vnt alles des rehtes, daz wir dar an gehabt haben mit perehreht, mit perch-phenningen, mit aigenschaft vnt geben in dem vorgenantem pisch-olf vnt seinem gotshaus ledichleichen vnt ewichleichen.Vnd be-statem im daz ze vrchund vnd ze ainer vestunge mit disem priefe versigelt mit hern Bokken insigel des pharrar von Marchpurch vnt mit der stat insigel von Marchpurch versigelt, mit disen erbarren gezevgen: probst Vlreich von Sand Andre e-., her e Nikla der chorherre von Stevntz, her Ott der Sawrawer, her Ott der Vngenad, her Ohuentzel ab dem Haus, her Byetmar vnt her o o Chunrat sein prüder von Wolfsperch, her Rudolf, der rihter von Marchpurch, vnt her Eberhart, Pridreich der Zink, Ohunrat der Bauch, Vlreich der Kosschacher vnd der Wolfstain, Merchel, des rihter sun, Gorg von Slevntz, Pridreich der flaischacher vnd ander piderb levt. Diser prief ist geben ze Marchpurch, do von Christes gebürt waren drevzehen hundert jar vnd in dem fumftem jar dar nach, an sand Margreten tach. (Po prepisu št.1678 c). Mariborski sodnik Rudolf in mariborski meščan Janez jamčita s svojim premoženjem, da bosta lavantinskega škofa Wernerja ščitila v njegovi posesti (vinogradu na Račjem bregu pri Mariboru), ki si jo je ta pridobil od mariborske meščanke s pridevkom Reitz-erin in njene hčere Ele. listino sta pečatila mariborsko mesto in njegov sodnik Rudolf. (Prim.listini GZM II/112 in 115). Orig.perg.listina z ohranjenim pečatom sodnika Rudolfa je bila še leta 1874 v škofijskem arhivu v Mariboru. Prepis listine v Cod.diplomaticus episcopatus lavantini (XV.stol.), št.154, fol.5oV ibidem /a). Prepis (št.1678 a) iz leta 1874 v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu (b). Kserokskopiji v Pokr.arhivu v Mariboru (A in B). Jch Rudolf, richter von Marchpurch, e vnd Johans der Scbeuhen sun veriehen an disem brief vnd thn chund allen den, di in sehent oder hornt lesen, daz wir vnuer-schaidenlichen, willichlichen vnd mit wolpedachten müt purgel sein worden frawn Elspeten der Ratzerinn vnd ir tochter fraw Ellen vnd aller irr erben gegen dem erben herrn bischofen Wernhern vnd seinem goczhaus ze lauent vmb ainen scherm dez Weingarten in dem w i n-chel an dem Raiczerperg pei der stat ze Marchpurg, den si verchauft haben willich-leichen dem vorgenanten herrn vnd seinem goczhaus mit allem dem rechten, daz si aigenlichen dar an gehabt habent vnd in gelobt habent im ze scherm nach des landes recht vnd der stat gewon-hait ze Marchpurch iar vnd tag vor aller ansprach vnd ze ledigen, ob er indert verchumbert were. Ob si dez nicht taeten, so schullen wir dem vorgenanten herrn vnd seinem goc- scherm vnd vmb alle ansprach jar vnd taeh nach dez landes recht 6 vnd swaz er oder sein goczhaus dez selben schermes schaden na -men, ob wir im dez nicht stat behielten, daz sol er vnd sein goczhaus auf vns vnd auf dem vnserm haben alz lang, vncz daz im vnd seinem goczhaws sein schad wert ab gelait. Vnd daz im daz gelubde mit der purgschaft also stat beleih, dar vmb geb wir dem vorgenanten herrn disen brief ze vrchunt der worhait mit der stat insigel von Markpurg vnd ich Rudolf mit meinem i n s i g e 1 versigelt. Dez sind zeug her Bokchjder pharrer von March-purgjher HaidemS? ich vnd her Oswalt, sein gessellen, her Eberhart, Frid-reich der Zink, Chunrat der Pauch, Marchart, des rii chter sun, Vlr(eich) der Kosschacher, der Wol Cf) s t a i n, W a-Ither, Johans der Schreiber vnd ander bider leut. Diser prief ist geben ze Marchpurch, do von Christes gepurd waren dreczchen hundert jar vnd in dem finnftem jar, dar nach an sand Margreten tag. (Po Cod.dipl.episcopatus Lavantini). Konrad Mariborski proda s svojo ženo Benedikto svojemu bratrancu Gotfriedu Mariborskemu svoj delež na gradu Lušperku (pri Zrečah), in to posest na samem Lušperku in pod njim ter pri Konjicah, na Loki in v Tepanju. Listino je; pečatil izstavitelj. Orig.perg.listina v Avstrijskem državnem arhivu na Lunaju. Mikrofilm in fotokopija v Pokr.arhivu v Mariboru, e Ich Chvnrat von Marchpurchc vnt mein haus vrav, vrav Pendit, wir vergehen an disem © 0 prief vnt tunn chvnt allen den, di in sehent, lesent oder hornt, paidev di nv lebent, oder her nach chumftichc sint, das wir mit 0 0 gvtem willn vnt mit verdahtem mvt meinem vetern Gotfrid- en von Marchpurchc ver chauft haben vnsern tail © © an lusperchc mit allev vnt dar zve gehört,es sey gesucht oder 0' vngesucht, gepavt oder vngepaut, holz oder perchc reht, wismat oder waid, swie das genant sey, vnt swa es gelegen sey auf dem perg ze Lusperchc oder vnder dem perg vnt ze Gonwiz in der ge-6 0 gent vnt Lok vnt Tipanach mit allem dem rehten, Amt wir es gehabt haben, vnt manschaft vnt aigen levt, der hab wir nicht verchauft, so schul wir im Gotfriden meinem vetern alles das, das hie vor benant ist vnt geschriben stet, scherm vor aller an sprach, als des landes reht ist. Vnt das im Gotfriden dev gelubd vnt der chauf also stat peleiben vnt Amzeprochen, gib § ich im disen prxf mit meinem insigel versigelt zv ainem warm vrchvnd aller staetichait. Des sint gezevg dise erbern levt: her Ha in r e c h(!) von Lvsperchc,her VI-rech(!) von Marchpurchc,her Raimp-reht von dem Havs, her Hainrech(l) vnt her Albreht von Wilthavsen, her Seivrid von Chranchperchc, Bvlvinchc vnt Raimpreht, sein prvder von Kavbazach, vnd ander piderb levt. e Der prif ist geben, du nach Christes gebürt ergangen warn drev-zehen hvndert iar vnt in dem fumftem iar, des naesten phinstags nach sand Egiden tag, ze Marchpurchc avf dem H a v s. (Po mikrofilmu). Viseči pečat izstavitelja listine. v Mariborčanka Elizabeta s pridevkom Raitzerin naznanja s svojo hčerjo Elo, da jima je lavantinski škof Werner že plačal dvajset mark srebra za prodani mu vinograd (na Račjem bregu pri Mariboru), preostalih osem mark pa jima bo izplačal do naslednjega Jurjeve-ga. Pečateno s pečatom mariborskega župnika Wocha. (Prim.listini GZM 11/112 in 113). Prepis v Cod.diplomaticus episcopatus Lavantini (xv.stol.), št.155» fol.5o v škofijskem arhivu v Mariboru. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Prim.: A.Muchar VI, str.160; Ign.Orožen, Das Bisthum und die Diözese Lavant I, Marburg 1875, str.15; Pr.Kovačič, Zgodovina Lavantinske škofije (1228-1928), Maribor 1928, str.168. Jch Elspet Raytzerin von Marchpur-c h vnd Elle, mein tochter, wir veriehen an di-sen brief vnd tun chunt alln den, di in sehent oder horent lesen, daz vns der erber herr bischof Bernher von Lauent gewert hat tzwainczig march Silbers an dem Weingarten, den er von vns gechaufft hat im vnd seim goczhaus vmb acht vnd tzainczig march Silbers; vnd der acht march silber hab wir dem vorgenanten herrn willichlichen vrist gegeben auf sand Georgen tag, der nächst chumpt. Vnd daz dise red also stat sein vnd vnczebrochen, dar vmb so geben wir im disen brief ze vrchunt der worhait, ver-sigelt mit hern Bokchen, dez pharrer insigel von Marchpurch, mit disen erbergen ge-zeugen: her Bokch, der pharrer ze March- (p u r c h), her Oswalt, sein geselle, ma- ister Johans, der schulmaister, her Rudolf, der richter von March (pure h) her Eberhart, her Eridr(eich) der Tz ink, Jans des Schuen stln, Peinnuzzel, Ch unrat, Altmans s ü n, vnd ander biderbe leut. Di-ser brief ist geben, da von Christ gepurd warn M CCC jar in dem fumften jar do nach, an sand Lamprechcz tag. (Po prepisu). Ulrik Marenberški in njegova žena naznanjata v Mariboru izdani listini o poravnavi spora med njima in Ulrikovim stricem Ulrikom Žovneškim zaradi gradu Lemberka (sev.od Celja). Izstavitelj listine je prejel od svojega strica štiristo mark srebra in petindvajset mark srebra dunajske teže. Orig.per.listina v Avstrijskem državnem arhivu na Dunaju. Mikrofilm v Pokr.arhivu v Mariboru. Jch Vlrich von Mernperch vnd mein hausvruawe vrauwe Wendel vu- riehen an disem brief vnd tuen chunt allen den, di disen brief e ansehent, horent oder lesent, die nv sint oder her nach chum-ftig werden!, daz der chrieg, der swuschen mir vnd meinem lieben ohaim herm Vlreich dem vroyen von Sevnek gewesen ist vmb 0 daz haus zv Lengenburch, vmb leut vnd guet, daz da zv gehöret, edle vnd vnedle, vursueht vnd vnvursueht, odes vnd besezzens, vurlehent vnd vnvurlehent, es mich nach meiner mueter frou Annen, seiner swester, an erstorben sei oder swie es mich mein vater an braht hat, er es chauft habe von herm Gebhart von Sevnek in der gegende zv lengenburch oder bei der Treun, es lehen oder aygen sei, oder von Hainrich von Vreudenperch oder von hern Walther von luetenperch oder von swen ers chauft hat, mit guetem willen vnd mit gunst meiner haus vrauwen fron Wendeln vnd nach rate vnser baider vreund hern Hertnides von Pe-tauwe, hern Choln von Seidenhofen vnd ander biderben leute zv vuert vnt vur rihtet ist, also daz mir der vorgenante mein ohaim her Vir(ich) von Sevnek geben hat vur alles mein reht, vnt ich gehabt han auf daz vorgenant haus lengenburch, auf leut vnd auf guet, als hie vor geschriben stet, vierhundert mark silbers vnd vunf vnt zwainzich mark Silbers gewegens e wiener gelotes; vnd hat mich der schone gewert vnd han in ledich lazzen alles des schaden, vnt ich genomen han, vnt haben ich vnd mein hausvrauwe vnt vnser erben im vnd sein erben auf geben ellev vnser reht, di wir auf daz oftgenant haus lengenburch vnt swas da zv gehöret, leut vnd guet gehabt haben vor den vorgenanten vnsern vreunden herm Hert(nid) von Petauwe vnd herm Choln von Seidenhofen Vnd ob ich dehain hantfeste in meiner gewalt hete, dev im vnd sein erben gegen diser hantfeste zv schaden chomen mohten, dev sol mir vnd mein erben tot vnt zv nihte sein. Daz disev rede also stete belibe vnt vnvurbrochen, so gib ich dem oftgenanten meinem ohaim herm Vir(ich) von Sevnek disen brieff vursigelt mit meinem insigele, mit Hert(nid) insigele von Pet -auwe, mit hern Choln insigele von Seldenhouen vnd mit Hainrichs insigele von Wylthausen. Des ist gezeug her Hert(nid) von Petauwe, her Chol von Seidenhofen, Hainrich vnd Albreht von Wylthausen, Seifrid von Herberch, her Math(ei) von Mernperch, her Herman der Bezzenter, her Hainrich von Lusperch, Wülfing von lyndek, Wozman von Rohatz, Wolfel von Holrmues, Dietmar von Le-wenperch vnd ander biderbe leute, die bi diser rede gewesen sint. Diser brief ist geben in der stat zv Marpu-r c h, da von Christes gebürt gewesen ist tausent jar drevhun-dert jar in dem sibenden jare, des mentages vor vnser vrauwe tage der liehtmesse. (Po mikrofilmu). Štirje viseči pečati. Mariborski meščan Ulrik "der Smuchenpkenninch" naznanja, da je s privoljenjem svoje žene Elizabete, svojih dedičev in gorskega mojstra Ulrika iz Košakov (pri Mariboru) prodal Geroldu, vicedo-mu iz Brez na Koroškem, svoj vinograd, ki leži med Prošekom (pri Bresternici) in Kamnico (pri Mariboru), pod pogojem, da prejme (sc.Ulrik) letno po dve vedri gornine in enako število pfenigov. Listino je pečatilo mariborsko mesto. Orig.perg.listina (št.23) v arhivu krške škofije v Celovcu; prepis (št.17o6 b) iz 1.1866 v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu (a). Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru (a). Jch Wlreich der Smuchenpkenninch, purger dacz Marchpurch, vergike an disem priefe vnt tuen chunt allen den, die disen prief sehent, hoer- 0 nt oder lesent, die nu sint vnt die hernach chumftich werdent, daz ich mit meiner hant vnt mit meinem guetem willen vnt mit meiner hausvrawen vrawen E'lspeten guetem willen vnt mit ir hant vnt mit aller meiner erwen hant vnt mit Wlreiches des Koschaker hant, der 6 sein iezu perchmaister ist, meinen Weingarten, der da leit zwischen Presek vnd Gemz, da des Haslaweres von Marchpurch weingart ainhalb an trifet, vnt anderhalb Hainzen des Wilthauser amman weingart an merchet, verchauft han recht vnd redeleich mit allem dem daz dar zue gehoeret, gesu-echt vnd vngesuecht, swie so es gehaizen sei, dem erwerm her-ren hern Gerolde dem viczetum von Priesach vmb siben vnt zwai-nzech march Silber vnt vm aine march silber meiner vorgenanten hausvrawen ze leichauf. Vnt sin des selben silberes alles genzleich gewert vnt schol der vorgenante her Gerolt von dem selbem Weingarten aller ierchleich zwene emper ze perchrecht geben vnt zwene perchphenning vnt anderes nicht. Auch lobe ich dem vorgeschribem hern Gerolten den selben Weingarten ze vertreten mit allem rechte vnt ze schermen vor aller ansprach nach perchrechtes recht, als des landes recht ist; vnt ver daz, daz ich des nicht tete, swelhen schaden der oftgenante her G-erolt des neme, den schol ich im genczleich ab legen vnt schol den haben auf meinem hause, daz da leit datz Marchpu-rch in der stat pei des Peusleines hause vnt auf meinem hause, daz da leti zwischen H a i -zmannes hause vnt zwischen fficlauses des Zwietniges hause, vnt auf meinem Weingarten dacz Gemz vnt auf allem dem, dez ich han. Vnt daz der chauf e vnt dev gelubde war stete vnt vnzerprochen peleiben, dar vber gibe ich im disen prief zue ainer stetichait vnt zue ainem e warem vrchunde, versigelt mit der stat insigel dacz Marchpur c h. Vnt sint des gezeuge dise erwere le-ute, der erwere herre apt Rudolf von Sant Pauls, her Rudolf der la'nt Schreiber in Steyer, her Merchel sein sun, der richter dacz Marchpurch, Fridereich der Ginke, George von Slevnz, Wlreich von Coschach, Walther, lube der Zwiet nich, Schechel, der mauter, Herdei , , e der chursner vnt ander piderbe leute. Vnt ist der prief geschriben vnt geben dacz Marchpurch, du nach Christes gebürt waren ergangen drevzehenhundert iar vnt in dem sibentem iare des nesten phincztages vor dem phingest tage. GZM II/117 (Po kopiji št.17o6 b). Viseči pečat Maribora izgubljen. Konrad Mariborski in njegova žena Benedikta zastavita Markvardu z Gromberka in njegovi ženi Kunigundi za tri marke srebra graške teže za dve leti štiri kmetije v kraju Pretrež (pri Slov.Bistrici). Če prva v navedenem času kmetij ne rešita iz zastave, postanejo le-te fevd upnikov. Orig.perg.listina (št.17o9 a)(A) in prepis v rokopisu 1/2 gospoščine Studenice (rok.olim 91o) (XVIII.stol.), št.53, str.8o-81 v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru.(a). Jch Chuenrat von Marchpurch vnt ich Pendit, sein hausfrauwe, wier verichen vnt tuen chunt an disem 6 prief allen, den die nu sint vnt die her nach ehunftich werdent, die disen prief sehent, hoerent oder lesent, daz wier Maerchlein von Gruenenberch versatzt haben vier hueb datz Pretaers vm drey march silber Graetzer gewegens huntz von sant Georgen tack, der e naest ehunftich ist, dar nach vber zway iar, mit allem dem, daz zue gehoeret, ez sey gepauwen oder vngepauwen, gesuecht oder vngesuecht, ez sey holtz, wismad oder acher oder wie ez genant 0 sey, also mit solhen gelubden, geb wier im niht drey march Silbers Graetzer gewegens an dem vorgenantem tage von sant Georgen e tach, der naest ehunftich ist vber zway iar oder vor dem selben e tage, so schullen die vorgesprochen vier huebe datz Pretaers des vorgenanten Maerchleines von Gruenenberch vnt seiner haus-e frauwen Chunegunten vnt aller ier geerben von vns rechtez lehen 0 sein mit allem dem, daz dar zue gehoeret, als vorgeschriben 0 stet, ewichleich ze pesitzen vnt schullen in auch die oft genanten vier huebe datz Pretaers schermen vor aller ansprach, als des landes reht ist, vnt als lehens recht ist. Vnt ob wier des 0 0 naemen, den schulle wier in ab legen, vnt schullen daz auf vns-ern treuwen haben vnt auf allem dem, daz wier haben. Daz ditz P also war vnt vnuerprochen peleybe, dar vber geb wir im disen pri-ef mit mein, Chuenrates insigel von March p u r c h besigelt. Vnt sint des gezeuge Chuenrat 6 6 vnt Hainreich,mein sune, Wulfinch vnt Baim-preht von Cawatscha, Werenher, Weytleines sun von Dreztanitz, Ortolf von Cawatscha, haizzet man in Dorner, Echart der Payer vnt ander piderb leuf. Ditz ist geschehen vnt ist der prief geben von Christes gebürt drevzehen hundert iar, due dev waren ergangen vnt dar nach in dem sibentem iar, des suntages nach sant Egiden tach, datz Marchpur c, h auf dem hause. (Po orig.). Viseči pečat izstavitelja listine izgubljen. Mariborski meščan Jakob "der Tuesse" proda v soglasju s svojo ženo Nedelko lavantinskemu škofu Wernerju za devet mark srebra graške teže svoj vinograd na Račjem bregu (pri Mariboru). Orig.perg.listina (poškodovana, brez pečata) je bila še leta 1874 v škofijskem arhivu v Mariboru. Prepis (št.171 o e) iz leta 1874 v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Jch Jacob der Tuesse, purger datz Marchpurch, vergihe an disem priefe vnt tuen chunt allen den, die disen prief sehent, hoerent oder lesent, die nu e sint, vnt die her nach chumftich werdent, daz ich mit verdachtem muete vnt mit meinem guetem willen vnt mit meiner.hant vnt mit meiner hausvrawen Nedielken guetem wil-len vnt mit ir hant vnt mit aller meiner geerben hant vnt mit ir guetem willen dem erwern herren pischolf Werenhern von Lau-ent vnt seinem gottshaus verchauft han meinen Weingarten, der da leit an dem perge datz Raitz, zwischen des vorge-schriben herren pischolf Wernheres Weingarten zwayen, die er von der Rayzerin chauft hat, mit allerv dev vnt dar zue geheeret, es sei gesuecht oder vngesuecht, gepauwen oder vngepauwen, swie so es gehaissen sey mit allen den rechten, vnt ich in enther ruewechleich vnt vnversprochen in nutz vnt in gewer mere danne iar vnt tach pracht han vm nevn march Silber Gretzer gewegens. Vnt hat mich des selben guetes genz-leich gewert mit solhem chaufe also, daz er pischolf Wernher von lauent vnt sein gottshaus von dem vorgenantem Weingarten chain recht noch chainen dienst niemen gewen schol, ewichleich zu pesitzen. Wir loben im auch den selben Weingarten ze scher- men vor aller ansprach nach perchrechtes recht, als des landes recht ist, vnt schol den selben scherem haben auf mir vnt auf meiner hausvrawen vnt auf allen meinen erwen vnt auf aller dev, vnt ich han. Vnt daz daz ware vnt vnuerprochen peleybe, dar vber g gibe ich im disen prief zue ainem warem vrchunde mit der statt insigel datz Marchpurch versigelt. Vnt sint des gezeuge dise erwere leute: her Marchwart der richter von Marchpurch, her Eberhart, Fridereich der Cinke, Chun-rat der P'auch, George von Slevnz,Wl-reich von Cotschach, Lube der Zwiet-nich, Walther, die purger da selbes vnt ander piderbe leute. Der prief ist gewen vnt geschriben datz Marchpurch, du von Christes gebürt ergangen waren dreyzehenhundert iar vnt in dem sibentem iare an sand Luceyen tage. (Po prepisu št'. 171 o e). Štefan, Janez in Radislav, grofje Babonići, izjavljajo v Mari -boru izdani listini, da bodo vrnili avstrijskemu vojvodi Frideriku imenovano posest, ki jim jo je ta zastavil za tri sto mark srebra dunajske teže, ko jim bo ta povrnil denar. Prepisa v rokopisih I 13,III.zvezek, str.463 (a) in I 19, III. zvezek, str«418 v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu"'. Objava: MHVSt V, 1854, št.24, str.222. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru (a). Nos Stephanus, Joannes et Radislaus, comites de Babanith, fratres, praesentibus publice profitemur et recognoscimus et spondemus, quod nos turrim in Grezchin, mediam urboram in Landstrost, urboram integram in Sicherberg, villam in Oberlentenberg, forum in Cromau et nobiles seu clientes in Orchiniz nobis et l nostris haeredibus pro trecentis marcis argenti, ponderis Viennensis, ratione nostri obsequii titulo pignoris obligata per illustrem principem, dominum Fridericum, ducem Austriae, eidem domino nostro aut suis successoribus restituemus et restituere promittimus per praesentes, quandocunque de praefata pecunia soluti fuerimus integraliter et pacati. In quorum testimonium sigillum meum Stephani supra dicti, quo et nos Joannes et Radislaus contenti sumus et utimur, ista vice, praesentibus est appensum. Datae in Marchburga, anno domini millesimo trecentesimo octavo idus martii. (Po prepisu). 1 Prepisa se med seboj popolnoma ujemata. Rajnpreht Mariborski (Pohorskodvorski) proda Hartnidu Ptujskemu svoj dvor in šestnajst kmetij v kraju Welsdorf(?) listina je bila pečatena s šestimi pečati. (Prim.Beiträge XXXVII-XI, 1914, št.92, str.1o1). Register arhiva gospoščine Vurberka iz leta 1498 v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Objava: Beiträge XXXVII-XL, 1914, št.98, str.93. Item ain kauffbrieff von herrn Reinprechten von Marpurg auf herrn Hartman(!) von Pettau lautundt umb ain hoff, 16 hueben, gelegen zu Welsch, under sechs sigeln. Des datum 13oo und in achten iar an Sandt Johannstag. (Po objavi), 1 Hertnid. Rajnpreht Mariborski (Pohorskodvorski) naznanja, da je s svojo sestro izročil Hartnidu Ptujskemu vrsto posesti, listina je imela viseči pečat. (Prim.Beiträge XXXVII-XL, 1914, št.113, str.1o2) . Register arhiva gospoščine Vurberka iz leta 1498 v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Objava: Beiträge XXXVII-XL, 1914, št.27, str.88. Item ain brieff von herrn Reinprechten von M a r p u r g und P r e y d seiner swester ausgangen, darin sy herrn Hartneyd von Pettau etlich gueter übergeben haben under ain sigel. Des datum 13oo imb 8.iare des nechsten tag nach St.Johannstag zu sunabenten. (Po objavi). Ali gre za vas kot v GZM Il/l21? Rajnpreht in Albert z Rabensteina naznanjata, da jima je Friderik Stubenberški porok za enaindvajset mark pri graškem Židu Muschlu in za dvaindvajset mark srebra pri graški Židinji Geldi, za kar sta Frideriku zastavila nekatere svoje pravice. Med pričami tega dejanja se navaja tudi mariborski meščan Rudolf. Orig.perg.listina (št.1723 b) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru. Jch Rainprecht vnd ich Albrecht, die schenken von Rabenstain, e vergehen an disem prieve vnd tvn chvnt allen den, die disen pri-0 0 ef sehent, horent oder lesent, daz wir vnseren lieben frevnt Q hern Friderichen von Stvbenberch ze pvrgel gesaczit haben hin e ze Mvschlein dem Jvden ze Gretz vmb ainvndzwainzig march Silber gewegens vnd hin ze Gelden der Jvdin ze Gretz vmb zwovndz- wainzig march silber gewegens vnd hat der forgenant her Fride- e rich seine phant vnd seine chlainod fvr daz selbe silber gesatz- 0 it hin ze den Jvden vnd haben im belobt, daz wir in dar vmb 6 (p losen schvllen; tet wir des nicht, swelhen schaden er des na- eme ze Christen oder zen Jvden, den er pei seinen trewen gesa- gen mag, den schvl wir im abe legen vnd schol den haben an vns 0 0 vnd an allev, vnd wir haben. Avch hab wir hern Friderichen von g 0 Stvbenberch gesatzit daz marchfvter, daz wir haben von vnserem 8 0 0 sterich avf der abtissin gvt von Gosse. So han ich Albrecht der schenke dem forgenantem hern Friderichen gesaczit meinen halben tail, den ich han an dem zehenten in der Gemz. Vnd ob hern Fridrichs von Stvbenberch nicht enwere, des got en 6 ß wolle, so schvlle wir seinen erben gepvnten sein mit allem dem e gelvbde, als hie for geschriben stet. Daz daz stete vnd @ vnverbrochen beleihe, dar vber geb wir im disen vnseren offen prief mit vnser baider insigel. Gezevgen sint: her Hainrich der Rintschaid, her Wiving von Avelenz, der Rvdolf, pvr- © 6 © ger ze Marchpvrk, Chvnrat der Schrxber, pvrger ze Gretz, vnd ander piderbe levte. Diser prief ist gegeben ze e Gretz, do nach Christes gebvrd dergangen waren tavsent iar vnd drevhundert iar, darnach in dem nevnntem iare, des maentages nach dem perchtage. (Po orig.). Viseča pečata izstaviteljev listine. Konrad Mariborski in njegova žena Benedikta podelita Otlinu "von dem Stayn" in vsem njegovim dedičem v fevd dvor, ki sta ga pod enakimi pogoji imela Henrik iz Fessnacha in njegov sin Ortlin. Listino je pečatil izstavitelj dokumenta. Orig.perg.listina (št.173o b) v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. Kserokskopija v Pokr.arhivu v Mariboru, o J c h Chvnrat von Marchpurch vnd ich vrav Pe/nd/it, seyn hausvravwe, wir veriehen an disem O Q prief vnd tun chunt allen den, die in sehent, lesent oder ho- 6 rent lesen, die nu sint vnd die her nach chumftich werden!, daz wir den hof, der Painreichs von Veznach vnd seines sunes Brtle- yns ist gewesen, gelihen haben Otlen von dem Stayn vnd allen 1 o e seynen erben mit allem,dem, daz dar zv gehöret, ez sei holtz, wismad oder akher, stokh vnde stayn, oder swie ez genant sei, o 0 ez sei gesvcht oder vngesucht, gepauwen oder vngebauwen mit allem dem rehten, als siz Hainreich vnd Brtel sein svn enther von vns ze lehen gehabt habent vnd auch in gewer vnd in nutz her pracht habent. Vnd ist daz geschehen mit Brtleyns, der vor genant ist, gutem willen vnd mit seiner pet der vns den selben hof auf gab willeehleichen, do wir in dem vorgenanten Otlen von dem Stayn gelihen haben. Vn dar vmbe daz in daz st/ae/t vnd vnuerbrochen beleihe, dar vmbe gib ich im disen prief mit meinem insigel versigeltze aynem vrchunde der /w/arhait. Vnd sint des getz/euge/ Wulfinch von Kauwatschach, Maerchel von Grunberch vnd er selb Brtel vnd ander p/ide/rbe levt, die da pei sint gewesen vnd den ez ze wizzen ist getan. Ditz ist geschehen vnd ist der prief g/eben/, do von Christes gepurd waren ergangen dreutzehen hundert iar vnt dar nach in dem neuntem iar des /nae/sten tags nach sand Johans tach des Taufer, als er enthaubt wart vnt datz Marchpurch auf dem haus. (Po orig.). Viseči pečat izstavitelja listine. 1 Močno poškodovana listina. 13o9 GZM II/125 Kupno pismo Ulrika Limbuškega za Gizelo Viltuško za tri oštate pri Magdaleni pri Mariboru (na desnem bregu Drave). Nieder Welseer Inventar iz leta 1545, fol.7o(?) v Avstrijskem 1 državnem arhivu na Dunaju. Äin khaufbrief von Ulrich von Lambach auf fraw Geisl von Wildhausen ums drey hofstet bey Marchburg am R a -i n. 13o9. Po citatu v zbirki listin v Štajerskem deželnem arhivu v Gradcu. SEZNAM LISTIN II. ZVE 1. 1260, marec 10., Dunaj 2. 1260, april 25., Piber 3. 1260, december 21., Gradec 4. 1260, december 24., Gradec 5. 1260, december 25., Gradec 6. 1261, julij 18. . ■7. 1261 (okoli julija 18.) 8. 1261, julij 28., Majšperk 9, (1261, začetek — december 2S.) 10. 1262, avgust r—, Maribor 11. 1262, december 10., Gradec 12. 1263, februar 7., Gradec 13. ,1263, maj 25. 14. ' 1265, junij 23., Maribor 15. 1265, junij 24., Maribor 16. 1265, junij 24., Maribor 17. 1267, maj 25., Maribor 18. 1269, april 9., St. Ruprecht an der Raab 19. 1269, avgust 20., Gradec 20. 1270, oktober 8.,' Maribor 21. 1270, (nov. —, Slov, Gradec) 22. 1271, april 21, 23. 1271, september 29. 24. 1272, september 7., Dunaj 25. 1273, junij 8., Strasburg 26. 1273, julij 5., Vuzenica 27. 1273, julij 25. 28. (1273, junij —1274, Maribor) 29. 1274, april 25., Gradec 30. 1275, maj 5., pri Podčetrtku 31. 1275, junij 25., Maribor 32. 1275, junij .26., Maribor 33. 1275, december 5. 34. 1276, april 24. 35. 1276, september 19., Rein 36. 1277, januar- 12., Dunaj 37. 1277, februar 18., Dunaj 38. 1277, (maj 10.), Dunaj 39. 1277, avgust T5., pri Lučanah 40. 1277, avgust 31., Dunaj 41. 1278, Maribor 42. -1278 43. 1279, marec 28., Judenburg. 44. 1279, april 30., Maribor 45.. 1279, junij 5., Maribor 46. 1279, avgust 31. 47. 1279, september 29., Gradec 48. 1279, november 25., Gradec 49. (Okoli leta 1280) 50. (Okoli leta 1280) 51. 1281, december 5., Maribor 52. 1281, december 5., Maribor 53. 1281, december 7., Maribor 54. 1282 55'. 1283, julij, L, (Maribor) 56. 1284, maj 18. 57. 1285, avgust 1.,, Maribor 58. 1285, avgust 2., Maribor 59. 1286, april 8., Žiče 60. 1286, junij., Maribor' 61. 1288, avgust 8., Radlje 62. 1288, september 26., (Maribor) 73. 129?, julij 27. 74. 1292, oktober 24., Märibor . 75. 1293, oktober 4., Radlje 76. 1294, maj 25. ' II. 1295, januar 15., Admont 78. 1295, marec 12., Märibor 79. 1296, januar 2., Dravograd 80. 1296, januar 22., Slov. Konjice 81. 1297, september 7., Maribor 82. 1297 83. 1298, februar 20., Maribor - . 84. 1298, februar 22. 85. 1298, februar 22. 86. 1298, Maribor , , 87. 1299, januar 30., Ljubljana 88. 1299, marec 22., Maribor 89. 1299, september 17., Maribor 90. 1299, september 17., Maribor 91. 1300, maj 2., Maribor 92. 1300, maj 21. 93. 1300, maj 27., Judenburg 94. 1301, marec 6., »Marchwartesheim« 95. 1301, marec 17., Gradec 96. 1302, marec 3. 97. 1302, maj 4., Lipnica 98. 1302, junij 19., Gradec 99. 1302, julij, 12.,. Gradec 100. (1302), avgust L, Maribor 101. (1302), avgust 5., Radgona 102. 1303, februar 2., Radlje 103. 1303, marec 17., Gradec 104. 1303, marec 17., Žlemberk 105. 1304, februar 14. 106. 1304, april 28:, Judenburg 107. 1304, avgust L, Gradec 108. 1305, marec 24., Maribor 109. 1305, marec 25., Maribor 110. 1305, maj L, -Peggau • III. (1305), Junij 19., Heiligenkreuz 112. 1305, julij 12., Maribor 113. 1305, julij 12., Maribor 114. 1305, september 1.-,. Maribor 115. 1305, september 17, 116. 1307, januar 30./Maribor 117. 1307, maj 11., Maribor 118. 1307, september 3., Maribor 119. 1307, december 13., Maribor 120. 1308, marec 1’5., Maribor 121. 1308, junij 24. 122. 1308, junij 25. 123. 1309, januar 13., Gradec 124. 1309, avgust 30., Maribor 125.1309