Nr. 1865. -\r. 1871. Kirchliches Veràlmgs-Mtt für die Lavanter Diöcefe. Inhalt : I. Mittheilung des Rundschreibens Sr. Heiligkeit Papst Pius IX. an alle katholischen Bischöfe anläßlich des 25jäh-rigen Pontificai • Zubiläums. — II. Ausschreibung von fünf thierärztlichen Stipendien für Zöglinge an der l. Hufbeschlags-Lehr- und Thierheilanstalt in Graz. — III. Diözesan-Rachrichten. 1. PIVS PP. IX. VENERABILES FRATRES S AL VTEM ET APOSTOLICAM BENEDICTIONEM. Beneficia Dei ad celebrandam cius benignitatem Nos vocant, dum novam in Nobis protectionis suae gratiam et Maiestatis suae gloriam ostendunt. Quintus enim et vicesimus iam elabitur annus ex quo Apostolatus liuius Nostri, Deo disponente, ministerium suscepimus, cuius aerumnosa tempora perspecta ita sunt vobis, ut longiori Nostra commemoratione non egeant. Vere patet, Venerabiles Fratres, ex serie tot eventuum militantem Ecclesiam inter crebra certamina et victorias cursum tenere; vere Deus rerum vices temperat ac regit in Orbe, qui est scabellum pedum suorum ; vere infirmis et contemptibilibus saepe instrumentis utitur, ut inde consilia expleat sapientiae suae. lesus Christus Dominus Noster, auctor et supremus moderator Ecclesiae, quam acquisivit sanguine sua, suffragantibus meritis Beatissimi Petri Apostolorum Principis, qui in hac Romana Sede scmpcr vivit ac praesidet, diuturno hoc Apostolicac Nostrae servitutis tempore infirmitatem ac tenuitatem Nostram sua gratia ac virtute ad maiorem sui nominis gloriam et populi sui utilitatem dignatus est regere et sustentare. Hinc Nos divino eius auxilio suffulti, constanterquc usi consiliis Vcn. Fratrum Nostrorum Sanctae Romanae Ecclesiae Cardinalium et non semel vestris etiam, Vcn. Fratres, qui simul hic Romae magna frequentia Nobiscum adfuistis, hanc veritatis cathedram vestrae virtutis et unanimis pietatis splendore decorantes, potuimus in huius Pontificatus cursu ex Nostris et catholici Orbis votis Conceptionem Deiparae Virginis Immaculatam dogmatica definitione declarare, ac pluribus Religionis Nos trne Heroibus Caelestes honores decernere, quorum et praesertim divinae Matris, praesidia Catholicae Ecclesiae tam adversis cius temporibus praesto esse- futura non ‘dubitamus. Divinae pariter opis fuit et gloriae, ut verae fidei lumen in dissitas et inhospitas etiam regiones cvangclicis operariis missis proferre possemus, in pluribus locis ecclesiasticae Ilierarchiac Ordinem constituere, et errores humanae rationi bonisque moribus et rei tum christianac tum civili adversos hac praesertim aetate invalescentes solemni condemnatione configere. Deo pariter auxiliantc, firmo ac solido, quantum poteramus, concordiae vinculo ecclesiasticam et civilem potestatem sive in Europae sive in Americae partibus inter se consociare pluribusque Orientalis Ecclesiae, quam ab initio Apostolici Nostri ministerii paterno semper cum affectu respeximus, necessitatibus consulere curavimus ; ac non ita pridem Oecumenici Vaticani Concilii opus aggredi et promovere Nobis datum est, cuius tamen dum maximi fructus partim Suscepti erant, partim expcctabantur ab Ecclesia, ob notissimas rerum vices suspensiorifem decernere debuimus. Ncc vero, Venerabiles Fratres, quae civilis Nostri imperii ius et officium poscebant, ea unquam, Deo donante, exequi praetermisimus. Gratulationes et plausus, ut meministis, qui initia Nostri Pontificatus exceperunt, brevi in iniurias et oppugnationes adeo conversi fuerunt, ut Nos e dilectissima hac Urbe Nostra exulare coegerint. At vero ubi communibus catholicorum populorum et Principimi studiis et viribus adniten-tibus, Pontificiae liuic Sedi restituti fuimus, continuo omnes Nostras vires et studia contulimus ad promovendam et conciliandam fidelibus Nostris subditis solidam illam et non fallacem prosperitatem, quam uti gravissimum civilis Nostri Principatus munus semper agnovimus. At vero vicini Potentis cupiditas temporalis Nostrae dominationis regionibus inhiavit, consilia sectarum perditionis paternis Nostris atque iteratis admonitionibus et vocibus obstinate praeposuit, et novissime, ut vobis compertum est, Filii illius Prodigi, de quo in Evangelio legimus, impudentiam longe supergressus hanc quoque urbem Nostram, quam sibi postulabat, vi et armis expugnavit, camquc nunc in sua potestate contra omne fas retinet, veluti substantiam, quae ipsum contingat. Fieri non potest, Venerabiles Fratres, quin vehementer ob hanc tam nefariam usurpationem quam patimur, moveamur. Angimur omnino tanta iniquitate consilii quod eo spectat, ut civili Nostro Principatu deleto, una cadcmquc opera, si ita evenire posset, spiritualis Nostra potestas et Christi Regnum in terris deleatur. Angimur tot gravium malorum adspectu, eorum praesertim quibus aeterna populi Nostri salus in discrimen vocatur ; qua in acerbitate nihil Nobis est luctuosius quam oppressae Nostrae libertatis conditione impediri quominus tot malis necessaria remedia adhibeamus. Ilisce moeroris Nostri causis, Venerabiles Fratres, accedit etiam longa illa et miseranda series calamitatum et malorum quae Nobilissimam Gallicam Nationem tamdiu perculerunt et afflixerunt ; quae in immensum his diebus aucta tot prorsus inauditis excessibus ab efferata ac perdita hominum colluvie patratis, atque atrox nominatim impii parricidii scelus in caede Venerabilis Fratris Parisiensis Antistitis consummatum probe intelligitis quos sensus in Nobis commovere debuerint, cum totum Orbem metu atque horrore compleverint. Est demum et alia Nobis, Venerabiles Fratres, caeteris etiam maior amaritudo, cum videamus tot rebelles filios tot tantisque censurarum laqueis obstrictos nulla paternae Nostrae vocis, nulla salutis suae ratione habita pergere adhuc oblatum a Deo poenitentiae tempus contemnere, et divinae ultionis iram contumaciter, quam misericordiae fructum in tempore malle experiri. lam vero per tot rerum vicissitudines, Deo clementissimo Nos protegente, nata-litium illum Nostrae provectionis diem iam adesse videmus, in quo siculi in Beati Petri Sede successimus, sic licet eius meritis quam longissime impares annorum eius in Apostolicae servitutis diuturnitate reperimur esse consortes. Novum hoc profecto, singulare ac ingens est divinae dignationis munus ac in tanta sanctissimorum Nostrorum Praedecessorum serie in longo undeviginti saeculorum cursu Nobis unice, Deo disponente, collatum. In quo eo etiam admirabiliorem Nobiscum divinam benignitatem agnoscimus, cum videamus hoc tempore dignos Nos haberi qui pro iustitia persecutionem patiamur, et cum aspiciamus mirum illum devotionis et amoris affectum, quo Cliri- stianus populus vehementer agitur ubiqueterrarum et ad hanc Sanctam Sedem unanimi studio compellitur. Quae sane munera cum in Nos adeo immerentes collata fuerint, vires Nostras prorsus impares experimur, ut gratiae reddendae officio pro debita ratione respondeamus. Quamobrem dum ab Immaculata Deipara Virgine petimus ut Nos doceat eodem ac Ipsa spiritu reddere gloriam Altissimo sublimibus illis verbis „fecit mihi magna qui potens est", Vos etiam atque etiam rogamus, Venerabiles Fratres, ut una cum gregibus Vobis commissis cantica atque hymnos laudis et gratiarum Nobiscum Deo persolvatis. Magnificate Vos Dominum mecum, dicimus Leonis Magni vocibus, et exaltemus nomen eius in invicem, ut tota ratio gratiarum et miserationum, quas accepimus, ad laudem sui referatur auctoris. Populis autem vestris significate incensam caritatem Nostram gratissimosque animi sensus ob praeclara ipsorum erga Nos filialis pietatis testimonia et officia tamdiu et tam perseveranter edita. Nos enim, quod ad Nos attinet, cum usurpare iure possimus Regii Vatis verba „incolatus meus prolongatus est", vestrarum deprecationum ope iam ad hoc indigemus, ut virtutem, fidu-ciamque assequamur reddendi animam Nostram Pastorum Principi, in cuius sinu est refrigerium malorum turbulentae huius et aerumnosae vitae et beatus portus aeternae tranquillitatis ac pacis. Ut autem ad maiorem Dei gloriam proficiat quod Pontificatus Nostri beneficiis de Eius largitate accessit, spiritualium gratiarum thesaurum hac occasione reserantes, Vobis, Venerabiles Fratres, potetestatem facimus ut in vestra quisque Dioecesi, dic deci-mosexto aut vigesimoprimo huius mensis aut alio ad vestrum arbitrium eligendo Benedictionem Papalem cum applicatione plenariae indulgentiae in forma Ecclesiae consueta auctoritate Nostra Apostolica impertire possitis et valeatis. Spirituali autem Fidelium utilitati consulere cupientes, tenore praesentium in Domino concedimus, ut omnes Cliri-stifideles tum saeculares quam regulares utriusque sexus, quocumque in loco cuiusque vestrum Dioecesis existant, qui sacramentali confessione expiati et sacra communione refecti pias ad Deum preces pro Christianorum Principum concordia, hacresum extir-patione et sanctae Matris Ecclesiae exaltatione effuderint, eo die, quem Vos ad praedictam Benedictionem largiendam ex auctoritate Nostra designaveritis aut elegeritis, vel in Dioecesibus ubi Sedes Cathedralis vacet, Vicarii Capitularcs pro tempore existentes elegerint et designaverint, omnium peccatorum suorum plenariam indulgentiam consequi possint ac valeant. Minime dubitamus quin hac occasione populus cliristianus efficacius excitetur ad orandum, atque ita multiplicatis precibus eam misericordiam suscipere mereamur, quam tot praesentium malorum adspectus Nos segniter implorare non sinit. Vobis interim, Venerabiles Fratres, constantiam, caelestem spem, et solamen omne a Deo omnipotenti adprccamur, quorum auspicem et praecipuae Nostrae benevolentiae testem esse volumus Apostolicam Benedictionem, quam Vobis Cleroque et populo unicuique Vestrum concredito plena cordis Nostri exuberantia impertimus. Datum Romae apud S. Petrum die quarto Iunii Sanctissimae Trinitati sacro, Anno MDCCCLXXI. eitiion-: amo Pontificatus Nostri anno vicesimoquinto. PIVS PP. IX. Der hochlöbl. steiermärk. Landes-AuSschuß hat unterm 1. l. M. Nr. 4859 folgende Kundmachung anher mitgetheilt: An der steiermärkisch-landschaftlichen Hufbeschlags- und Thierheilanstalt zu Graz sind für das nächste Schuljahr 1871—72 fünf Stipendien jedes mit 100 fl. ö. W. und dem Genüsse der freien Wohnung in der Anstalt zu verleihen. Bewerber um eines dieser Stipendien haben: 1. Durch Beibringung des Taufscheines nachzumeisen, daß sie in Steiermark geboren sind, das 18. Lebensjahr bereits erreicht, und das 30. nicht überschritten haben. 2. lieber das erlernte Schmiedhandwerk durch Beibringung des Lehrbriefes, sowie über eine zwei- jährige Gesellenzeit sich auszuweisen. 3. Zeugnisse über ihre Vermögenslosigkeit, die überstandenen Blattern oder Schutzpocken (JmpfungS-Zeugniß) beizubringen. 4. Bis längstens Mitte Zuli bei der Direktion dieser Lehranstalt sich einer Prüfung ihrer Eignung zu unterziehen, wobei genügende Kenntnisse im Lesen und Schreiben in deutscher Sprache, sowie Fertigkeit im Schmieden und Beschlagen unerläßlich ist. NB. Diese Prüfung kann in keinem Falle erlassen, oder durch hierauf bezügliche Zeugnisse ersetzt werden. 5. Sich zu verpflichten, auch während den zwei Schulferien-Monaten an der Anstalt zur weiteren Ausbildung zu verbleiben, und den betreffenden Krankendienst im Spitale der Anstalt zu versehen. Die Gesuche sind bis Mitte Juli l. I. bei dem steiermärk. Landes-Ausschusse zu überreichen. Diese Kundmachung ist von den wohlehrw. Pfarr- und Kuratialämtern in üblicher Weise zu verlautbaren. 111. Diözesan » Nachrichten. A. Auszeichnungen. Herr Josef Simonitsch, Pfarrer zu Polsterau und Administrator des Dekanates Großsonntag. „ Lorenz Herg, Pfarrer zu Lembach; und „ Anton Fröhlich, Hauptpfarrer zu heil. Kreuz bei Sauerbrunn, wurden zu fürstbischöfl. Lavauter geistl. Räthen ernannt. B. Verleihungen. a) Die Pfarre St. Peter an der Sann au Herrn Josef Schechel, Pfarrer in Leutsch. b) Die Pfarre St. Peter im Bärenthale an Herrn Anton Gabrič, Kurat zu Stoperzen. C. Veränderungen. Herr Matthäus Poglschek, wurde als Provisor zu Leutsch bestellt; „ Johann Schribar, wurde als erster Kaplan nach St. Georgen bei Reichenegg; und „ Johann Nep. Kunej, als Kaplan nach Laufen übersetzt. Fürstbischöfliches Lavanter Ordinariat zu Marburg, am 16. Juni 1871. Fürstbischof. ?" oliai Bereins-Buchdruckerei in Graz,