KRAL1EVINA JUGOSLAVIJA
UPRAVA ZA ZASUTU
Klasa 21 (1)
INDUSTRISKE SVOJINE
Irdan 1. Decembra I^Sl.
PATENTNI SPIS BR. 8483
John Logic Baird and Television Limited, London, Engleska.
Poboljšanja u sistemima i aparatima za televiziju i tome slično.
Prijava od 11 maja 1929.	Važi od 1 aprila 1931.
Traženo pravo prvenstva od 14 maja 1928 (Engleska).
Ovaj se pronalazak odnosi na sisteme za televisiju i tome slično za prenos na daljinu izgleda, scena, slika i tome sličnog, u daljem tekstu nazvano „slika" i to naročito na sisteme onog tipa, u kojima se sinhronizam između otpravnog i prijemnog uređaja održava na takav način, što se otpravlja izvesan određeni signd, koji se prima od strane prijemnog uređaja, koji je spojen sa nekom popravnom napravom, na koju otpravljeni signal dejstvuje svaki put kada se prijemni uređaj nalazi van faze sa otpravnim uređajem, a kada su u fazi taj signal nema dejstva, pri čemu se taj signal sprovodi kroz iste vodove i puteve, kojim prolazi i impulsi za stvaranje slike.
Ovom je pronalasku cilj da uspostavi način i aparaturu, kojima se može održati sinhronizam između otpravnog i prijemnog u-ređaja nekog sistema za televiziju ili tome si.
U jednom od naših ranijih patenta opisan je način kako se na otpravnom mestu odašilje pomenuti signal radi održavanja sinhronizma između otpravnog i prijemnog uređaja, a taj se način sastojao u tome što se neka naročito svetla tačka na predmetu čija se slika prenosi, odabere ili se naročito tamo postavi, da bi se željeni signal mogao stvoriti. Taj se signal prima od strane prijemne stanice i iskorišćuje se za održavanje sinhronizma između otpravnog i prijemnog uređaja. U drugom jednom patentu opisujemo način kako se iskorišćuje naročiti lik, odnosno, slika radi otpravlja-
nja pomenutog signala. Prema tome već su predloženi načini za održavanje sinhronizma između otpravnog i prijemnog uređaja napred opisanog tipa, u kojima se sinkronizirajući signal stvara i otpravlja pomoću istih uređaja kao i modulirana struja od koje se sastoje slikovni impulsi, samo što su sinkronizirajući signaliimali sasvimraz-ličitu jačinu od jačine slikovnih impulse, da bi se na taj način mogla činiti razlika. To se je postizalo na taj način, što se jedan deo slike, koja se prenosi, načini jako svetlim, da bi se stvorio jedan snažan impuls, ili se taj deo načini potpuno crnim, da se ne bi se stvorio nikakav impuls, što se zove „nulti" signal. U svim tim slučajevima sinkronizirajući signal dobijao se je pomoću svetlosnog dejstva (odnosno nedostatka svetlosti) ili naprave osetljive na svetlost, koja se je upotrebljavala za stvaranje slikovnih impulsa.
Prema ovom pronalasku, sinkronizirajući signali unose se u električne otprave linije u obliku snažnog električnog impulsa.
Alternativno, prema ovom pronalasku, sinkronizirajući signal može se stvoriti prekidanjem modulirane struje, koju daje naprava osetljiva na svetlost.
Dalja jedna odlika ovog pronalaska leži u postupku, kao što je gore opisan, gde se sinkronizirajući signal dobija konstrastom slikovnog signala prema jednom vrlo slabom sinhronizirajućem signalu, koji je vrlo male vrednosti odnosno nulte vrednosti.
Din. 30.
Gornje i druge odlike ovog pronalaska, koje su naročito istaknute u priloženim za-htevima, biće opisane u vezi sa sistemom i aparatom u kojima je ostvaren ovaj pronalazak u jednoj konvencionalnoj formi.
U priložeim šematičkim crtežima:
Slika 1 prikazuje jedan oblik sinkronog mehanizma, u koji je ugrađen i jedan komutator u otpravnoj stanici.
Slika 2 prikazuje drugi jedan oblik mehanizma za sinhroniziranje sa komutatorom, postavljenom u otpravnoj stanici.
Slika 3 prikazuje treći oblik takvogmeha-nizma, takođe postavljenog u otpravnoj stanici.
Slika 4 prikazuje jednu napravu za sinhroniziranje postavljenu u otpravnoj stanici u kojoj se iskorišćuje jedna ćelija osetljiva na svetlost.
Slika 5 prikazuje jedan oblik mehanizma za sinhroniziranje u prijemnom uređaju.
Slika 6 prikazuje jeden drugi oblik takvog mehanizma u prijemnom uređaju.
Slika 7 prikazuje sklop u kome se dva relea, ili tome slično, regulišu pomoću jednog komutatora.
Slika 8 prikazuje jedna stepenasta pant-Ijika koja se može upotrebiti na slici radi sinhroniziranja.
Slika 9 prikazuje razvijene segmente komutatora koji bi proizveo pantljiku iz slike 8.
Slika 10 prikazuje mehanizam za sinhroniziranje u kome se nalaze tri relea ude-šena da stupaju u dejstvo na jedan u na-pred određeni način.
Slika 11 prikazuje komutator čije se četkice mogu pomerati naročitom regulator-nom napravom.
Slika 12 prikazuje jedan drugi oblik mehanizma za sinhroniziranje u prijemnom uređaju.
U konstrukcijama izrađenim prema ovom pronalasku, može se upotrebiti u otpravnoj staoici jedan naročiti istražni kolut l, (slika 1) koji je izbušen rupama postavljenim duž jedne spirale, kojih rupa može biti, recimo trideset. U vezi sa ovim kolutom nalazi se jedan komutator 4 (koji se sa kolutom obrće u sinhronizmu, i može bili, recimo, namešten na kraju iste osovine), na kome se nalaze trideset segmenta, od kojih svaki odgovara po jednoj rupi na kolutu 2 i jednoj liniji slike koja se prenosi. Segmenti su udešeni da ostvaruju kontakt između dvaju četkica 6 i 8 kroz koje prolazi struja dobljena od slike i to pomoću jedne na svetlost osetljive ćelije 1(3. Ovako modiilisana struja prekida se na izvesnoj tačci u svakoj liniji slike.
Ima se razumeti da su četkice 6 i 8 tako udešene da za vreme dok prolaze impulsi, odnosno, struja kojom se slika prenosi, one leže na istom segmentu komutatora 4,
ali kako se jedna četkica nalazi nešto malo ispred one druge, i to u pravcu obrtanja komutatorova, struja kojom se slika prenosi biće momentano prekinuta čim četkica, koja se napred nalazi, naiđe na idući komutatorov segment, pošto je svaki segment, samo se po sebi razume, izolovan od svojih suseda. Impuls dobijen sa slike podesno se pojačava naročitim uređajem za pojačavahje 12, odakle tako pojačana struja ulazi u prijemni aparat.
li mesto što bi se struja prekidala na izvesnoj tačci u svakoj liniji slike, može se u tom trenutku otpraviti prijemnom uređaju srazmerno jak signal. To se može postići primenom srazmerno velikog pozitivnog prednapona na tro-elektrodnu vakum cev (lampu) ili vezujući tu cev na kraiko. Ovaj drugi način prikazan je u slici 2. U ovoj slici postavljen je jedan komutator 14 čiji su segmenti vrlo uz ni kada se upo-rede sa izolujućimv materijalom koji se između njih nalazi. Četkice 16 i 18 udešene su da čine jednovremeno kontakt sa svakim segmentom kad god isti prođe ispod njih za vreme obrtanja komutatorovog. Četkice 16, 18 umetnute su u strujno kolo u kome se nalaze i anoda i zagrevno vlakno cevi 20, tako da kada se ovaj krug zatvori prilikom ostvarenja spoja četkica i komutatorovog segmenta, dobija se srazmerno jaka struja iz izvora visokog napona 22 koja momentano projuri kroz krug. Jačina ove struje ograničava se odgovarajućim otpornikom 24, koji je takođe umetnut u krug. Dovodni kontakti iz ćelije osetljive na svetlost (koja nije ovde prikazana) označeni su pod 26.
Slika 3 prikazuje slučaj u kome se pri-menjuje veliki pozitivan prednapon na va-kum-cev. U ovoj slici četkice 28 leže na komutatoru 30, koji je, kao i komutator 14 iz slike 2, sagrađen sa vrlo uzanim segmentima, upoređeno sa izolujućim materijalom koji se između njih nalazi. Četkice 28 nalaze se u jednom krugu u kome se takođe nalaze i rešetke i zagrevno vlakno vakum-cevi 32, a takođe i kakav izvor električnog potencijala 34, kojim se proizvodi potreban pozitivan prednapon.
Slika 4 prikazuje jednu konstrukciju u kojoj se u mesto komutatora, prikazanog u slikama od 1 do 3, nalazi jedna na svetlost osetljiva ćelija 36, koja se upotrebljava da daje sipnal za sinhroniziranje. U ovom obliku upotrebljava se naročiti istražni kolut 38 koji, pored redovnih rupa 40 poredanih u spirali, ima još jednu seriju radijalnih rupa 42, od kojih svaka odgovara po jednoj rupi na spirali 40. Kakav sve-tlosni izvor, (nije ovde prikazan) postavlja se sa suprotne strane koluta od one na
kojoj se nalazi svetlost osetljiva ćelija 36, koji deluje na ćeliju 36 kadgod se između njega i ćelije nađe prorez 42. Ćelija, na koju deluje svetlost sa predmeta čija se slika otpravlja, označena je sa 44. Modu-lisane struje iz ćelija 36 i 44 pojačavaju se uređajima za pojačavanje 46 i 48 pa se zatim otpravljaju u liniju, kojom se na podesan način dostavljaju prijemnom uređaju.
Na mestu prijema, u prijemnom uređaju postavljen je jedan komutator koji se obrće sinhrono sa istražnim kolutom, i kojim se preneta slika ponova rekonstruiše. Jedan oblik mehanizma za sinhronizaciju prikazan je u slici 5, i u njemu se nalazi komutator 50, kojim se spajaju dve četkice 52, koje se pak nalaze u seriji sa nekim svet-losnim izvorom 54, čija se jačina može menjati i koji se upotrebljava da ponovo proizvede sliku. Na primer, na kraju svake linije rekonstruisane slike komutator prekine spoj između dveju četkica 50, i kako se rele 56 vezuje na odvod preko četkica 52, to rele stupa u dejstvo svaki put, kada se primi jaki sinkronizirajući signal, koji se daje kad god se krug prekine komuta-torom 50. Obični strujni impulsi dobijeni sa slike koja se prenosi, nisu dovoljno jeki da stave u dejstvo rele 56, ili se uređaj može tako udesiti da se sa svake strane (t. j. pre i posle) ili samo sa jedne strane tog jakog signala, slika načini tamnijom (na primer kakvog pogodnom maskom ili svetlosnim filterom) tako da se isključi ili umanji mogućnost da impuls sa slike stavi u rad napravu za sinhroniziranje, t. j. da se impulsi sa slike ne mešaju u sinhroni-zirajuće signale. Vakum-cev, kojom se pojačavaju primljeni signali prikazana je pod 58.
Slika 6 prikazuje slučaj gde se impulsi sa slike prekidaju ili se na drugi način smanjuju u njihovoj jačini. U ovoj slici jedan rele 60 spojen je između zagrevnog vlakna i pločice jedne vakum cevi 62, a u seriji sa tim releom nalaze se dve četkice 64 koje se vezuju na kratko komutatorom 66 i to u položaju, koji odgovara donjem kraju svake linije na slici. Anoda (ploča) vakum-cevi 62 stoji u vezi sa izvorom svetlosti 68, promenljive jačine, koji, ako se sastoji od lampe sa jonskim ispražnjenjima, mora biti opasan jednim otpornikom 70, tako da struja prolazi i ako lampa ne sija. U radu, ako su uređaji u otpremnoj i prijemnoj stanici u fazi, komutator u otprav-nom uređaju prekida ili smanjuje signal taman pre nego što komutator u prijemnom uređaju propusti struju kroz rele 60. U tom slučaju komutator propušta normalne impulse, dobijene sa slike, kroz rele 60 koji
je udešen da ne može stupili u dejstvo pod impulsima jačine jednake onima, koji se sa slike dobijaju. Ako prijemni uređaj ide i suviše brzo, komutator 66 propušta struju kroz rele 60 u trenutku kada je komutator u otpravnoj stanici sveo struju sa slike na vrlo malu vrednost, usled čega rele 60 stupa u dejstvo i daje odgovarajući popravri impuls.
U radu, ako mašina ide i suviše brzo, na slici se vidi jedna tamna ili jako svetla linija na vrhu ili dnu slike. Na svakom u-ređaju nalazi se jedna osnovna linija, odnosno, neki osnovni znak, zarez, i td., ikada se tamna ili svetlosna linija nalazi ispred tog zareza, sinkronizirajući signal dej-stvuje na popravnu napravu. Ima se razumeti da nije potrebno, radi izvođenja ovog pronalaska, da takav zarez ili osnovna linija postoje na uređaju, jer oni mogu bili imaginarni, i navedeni su ovde jedino radi lakšeg opisa. Rele se namagnetiše kad se taj zarez nalazi baš ispred tamne ili svetle linije, i prijemni je uređaj tako podešen da u stvari uvek ide nešto malo brže nego ot-pravni uređaj, tako da bi se na taj način učinilo da se ta tamna ili svetla linija polako približava osnovnom zarezu. Kada ta linija dođe u poravnanje sa zarezom, ispravi se impuls kroz rele, koji stupa u dejstvo i usporava kretanje prijemnog uređaja, čime ga primorava da ide tačno u korak sa ot-pravnim uređajem.
Da bi se izbeglo svako .,lutanje" može se upotrebiti jedna klinasta linija. Takva jedna linija, u jako uvećanom obliku, prikazana je u slici 8. Takva se linija može dobiti upotrebljavajući komutator sa segmentima čija je širina različita, kao što je to u slici 9 prikazano a koja pokazuje razvijenu površinu komutatora.
U radu, popravne linije delimično preklapaju osnovnu liniju. Ako prijemni uređaj ide suviše brzo, ovaj preklop se povećava i zadržavajuće popravno dejstvo poja čava se. Ako bi uređaj išao lagano, ovaj preklop se smanjuje i manje popravnih impulsa daje se uređaju. Na taj se način daje neprekidno regulišuće dejstvo kojim se lutanje smanjuje ili se sasvim isključuje.
U vezi sa prijemnim uređajem može se upotrebiti i jedan centrifugalni regulator frikcionog tipa, ili ma kojeg drugog tipa, koji daje postepeno regulisanje brzine, u vezi sa komutatornim regulisanjem prema ovom pronalasku, pošto se takvom jednom kombinacijom traži vrlo malo popravno dejstvo releom.
Dalje, u prijemnom uređaju, prikazanom u slici 7, komutator 72 može biti snabde-ven sa četkicama 74 i 76, od kojih svaki
par upravlja po jednim releom (nisu prikazani). Te su četkice tako postavljene da kada se komutatori u oba uređaja (otpremnom i prijemnom) nalaze u fazi, sinkronizirajući signal doćiće u prijemni uređaj kada se oba para četkica 74 i 76 nalaze na izolujućem materijalu između komutatoro-vih segmenta, usled čega se ne ispušta nikakav popravni signal. Ali ako komutator 72 u prijemnom uređaju ubrza ili uspori svoj hod, u odnosu na hod komutatora u otpravnom uređaju, jedan ili drugi rele stu-piće u dejstvo i delovaće. da zadrži ili u-brza pogonski uređaj u prijemnom uređaju da bi se time komutaturi ponova doveli u korak. Komutator 72 u prijemnom uređaju najradije dobiće takav obltk segmenta, da ni u kom momentu oba para četkica ne mogu biti u vezi sa jednim istim segmentom.
Pri sinhroniziranju jednog uređaja za televiziju, slika se kreće gore dole po uređaju kad god nema sinhronizma. Da bi se popravilo ovo kretanje slike, mogu se upo-irebiti tri ćelije osetljive na svetlost, koje stoje pod dejstvom slike, koja se nalazi u liniji sa njima, ili se može upotrebiti jedan komutator u vezi sa tri relea. Primljeni impulsi iz ćelija ili komutatora, ako se slika kreće na dole, biće recimo sledećim redom: 1, 2, 3. Ako se slika kreće na gore, impulsi će doći ovim redom: 3, 2, 1. Us-led toga, kretanje slike na gore daće dni-gojačije signale i oni se mogu upotrebiti da dadu popravne sinhronizirajuće impulse.
Da se postigne takvo dejstvo, može se upotrebiti uređaj prikazan u slici 10. Ovaj uređaj se sastoji od tri para četkica 78, 80 i 82, koje sve leže na komufatoru 84. Četkice 78 nalaze se u seriji sa releom 89 i to u krugu,v kroz koji protiče sinkronizirajući signal. Četkice 80 nalaze se u seriji sa releom 88 a četkice 82 u seriji sa releom 90, a relei 88 i 90 zajedno sa svojim četkicama stoje u paraleli u jednom krugu u kome se nalazi pogonski izvor 92, koji se stavlja u dejstvo radom relea 86. Sa delovima u položajima prikazanim u slici 10, sinkronizirajući signal prolazi kroz rele 86, ali zatvaranje ovog relea neće u-ticati na rele-e 88 i 90, pošto četkice 80 i 82 leže na izolirajućim segmentima komu-tatorovim. To je položaj koji zauzimaju ds-lovi kada se uređaji nalaze u sinhronizmu. Ako se prijemni uređaj požuri, t. j. ako se komutator 84 pomeri u levo, (slika 10). četkice 80 doći će na metalni segment ko-mutatorov, tako da kada se rele 88 nama-gnetiše pod sinhronizirajućim signalom, rele 88 stupiće u dejstvo da da usporavajući impuls. Na suprot tome, ako prijemni uređaj ide sporije, rele 90 stupa u dejstvo i
učini da se dade ubrzavajući impuls prijemnom uređaju. Na ovaj način, ni rele 88 ni rele 90 ne mogu stupiti u dejstvo dok glavni rele 86 ne deluje, a priroda popravnog impulsa zavisiće od toga da li posle relea 86 stupa u dejstvo rele 88 ili rele 90.
Pod izvesnim okolnostima može se želeti da se upotrebe više od jedne grupe od tri relea 86, 88 i 90 sa odgovarajućim parovima četkica 78, 80 i 82, koje su sve raspoređene dužinom površine komutato-rove. Pri takvom uređaju, ako bi, recimo, prijemni uređaj zaostajao i rele 90 u srednjoj grupi relea dao ubrzavajući impuls prijemnom uređaju i to tako, da ovaj prednje usporavajući rele 88 pre nego što je njegovo ubrzanje prestalo, onda će iduće delovanje na prijemni uređaj biti usporavaju-će dejstvo relea iz prve grupe. Prema tome, ako bi prijemni uređaj bio i suviše u-ubrzan primiće dva usporavajuća impulsa, a ako je i suviše usporen, onda će primiti dva ubrzavajuća impulsa jedno za drugim. To dolazi usled toga što se nikakvo dejstvo, ni usporavajuće ni ubrzavajuće, ne mogu dati prijemnom uređaju dok se glavni rele 86 ne stavi u dejstvo.
U slici 11 prikazana je jedna konstrukcija u kojoj se jedna četkica 94 nalazi u spregu sa regulatorom 96, koga tera prijemni uređaj. Spoj između četkice i regulatora izvršen je preko spojne poluge 98, jedne kolenaste poluge 100 i uobičajenog rukavce na regulatoru. Komutator 102 u o-vom slučaju, snabdeven je sa koničnim segmentima i tako je podešen da se četkica može pomerati po njegovoj površini usled povećanja ili smanjenja obrtanja prijemnog uređaja, usled čega se i dužina trajanja popravnog impulsa odgovarajući menja. Zgodno je da se popravni impulsi propuštaju kroz jednu relejnu napravu čiji rad zavisi od količine propuštene struje.
Gore opisani rele i mogu unositi prome--ne u brzinu obrtanja prijemnog uređaja ria ma koji pogodan način, na primer, umanjujući ili povećavajući. otpor u strujnom kolu magnetnog polja pogonskog motora za prijemni uređaj, ili uključujući ili isključujući pomoćne namofaje za magnetno-polje motora. Jedan primer ovog poslednjeg načina prikazan je u slici 12, gde komutator 104 ima četkice 106 koje su udešene; da periodično vezuju na kratko jedan pa-moćni namotaj 108 na polovima motore.; Namotaj na polovima može biti šuntovan: odgovarajućim kondenzatorom 110 a pored toga, ako se to želi, može se postavitbir rele 112 koje će isto tako delovati pod u-pravom komutatora 104 i četkica 106 da
da potpomaže regulisanje motorove brzine.
U ma kojem od prednjih primera, gde god se nađe za shodno ili potrebno, svet-losni izvor u prijemnom uređaju može se šuntovati odgovarajućim otpornicima, a re-lei šuntovati pogodnim kondenzatorima.
U jednom drugom preinačenju ovog pronalaska, motor prijemnog uređaja, koji može biti običan šunt-motor za jednosmislenu struju, spojen je sa zvučnim točkom, čiji vibracioni član može da se stavi pod dejstvo kakvog relea (ponajradije kakvog poia-rizovanog relea) koji se nalazi u krugu u kome se u seriji nalazi i anoda vakum-cevi, kakva neon cev ili tome slično, ijedan par četkica koje sarađuju sa sinhronizirajućim komutatorom gore opisanog tipa i podešenog da dejstvuje na neki rele.
li tom preinačenju, svaki put kada otprav-ni komutator svede struju, dobijenu od slike, na vrlo malu vrednost ili nulu, (na primer na dnu svake linije na slici) pola rizovani rele deluje na zvučni točak i teži da ga održi, zajedno sa motorom koji je spregnut sa točkom, u sinhronizmu sa ot-pravnim uređajem. Isto tako i komutator, ako su otpravni i prijemni uređaji van faze, teži da propusti signal, odnosno, impuls dobijen sa slike, kroz odgovarajući rele, koji onda deluje na način da se brzina prijemnog uređaja poveća ili uinunji, kako to bude slučaj, da bi se prijemni uređaj doveo u fazu sa otpravnim uređajem. Ovakvo kombinovano regulisanje i uticanje na zvučni točak i motor teži da održava prijemni uređaj i u fazi i u sinhronizmu sa otpravnim uređajem. Ma koji drugi pogodni sinhroni motor može se upotrebiti u mesto zvučnog točka, koji je gore bio pomenut.
Razume će se da se na ovaj način debija vrlo jasno određeni signal za sinhro-niziranje i to kontrastom između proseč-nog strujnog impulsa, dobijenog sa slike i nulte, ili skoro nulte vrednosti struje, koja proizvodi crnu liniju na slici, i da je ovaj signal dovoljno različit od impulsa dobijenog sa slike da bi mogao dati određeni period vibracija vibracionom članu zvučnog točka, koji takođe može biti štimovan ili podešen za taj period. Stavljanjem jedne neonske cevi u krug naročito se podvlači ovaj određeni sinkronizirajući signal, pošto neonska cev postaje skoro neprovodna pri voltažama nižim od one, potrebne da se ona zapali, tako da se pri crnim linijama na slici struja skoro potpuno prekida, što nije slučaj sa napravama u kojima ima jedino omskog otpore, a koje bi se stavile u mesto neonske cevi. Ako bi komutator ili njegovi relei bili stavljeni van delovanja, usled kakvog vezivanja na kratko ili
tome slično, zvučni točak održavao bi prijemni aparat u približnom sinhronizmu.
Patentni zahtevi:
1.	U sistemu za televiziju ili tome slično, postupak za postizanje i održavanje sinhro-nizma između otpravnog i prijemnog uređaja, naznačen time, što se sinkronizirajući signal uvodi u električne vodove, koji pronose moduliranu struju dobijenu od naprave osetljive na svetlost, i to, na primer, u obliku električnih impulsa.
2.	U sistemu za televiziju, postupak prema zahtevu 1, naznačen time, što se sin-hronirajući signal dobija kao kontrast prema slikovnom impulsu jednog signala koji je vrlo slab u poređenju prema slikovnom signalu, odnosno, čija je vrednost ravna nuli.
3.	Mehanizam za sinkronizaciju u sistemu za televiziju, za izvođenje postupka prema zahtevu 1, ili zahtevu 2, naznačen time, što sadrži naprave (ubrajajući tu na primer i jedan komutator ili svetlosnu ćeliju) kojima se periodično uvodi određeni signal u električne vodove za moduliranu struju iz neke naprave osetljive prema svetlosti, i uređaje (na primer, neki komutator) koji se obrću u sinhronizmu sa otpravnim uređajem i stavljaju se u dejstvo ro-menutim određenim signalom, kad god prijemni uređajaj nije u sinhronizmu sa otpravnim uređajem, i to radi davanja struje nekoj napravi (na primer namotaju nekog relea ili magnetnog polja nekog motora) koja svojim dejstvovanjem ponova uspostavlja sinhroni rad prijemnog uređaja.
4.	Mehanizam za sinkronizaciju prema zahtevu 3, naznačen time, što za svoje dejstvo iškorišćuje naročiti signal koji je manje jačine nego slikovni signal, odnosno, čija je vrednost ravna nuli, i što je postavljen uređaj koji, kada se prijemnik nalazi van sinhronizma, dejstvuje u cilju da dostavi napred pomenutoj napravi pomoćnu struju, čim se određeni signal primi.
5.	Mehanizam za sinkronizaciju prema zahtevu 3, naznačen time, što za svoje dejstvo iškorišćuje naročiti signal koji je manje jačine nego slikovni signal, odnosno, čija je vrednost ravna nuli, pri čemu po-menuti uređaj dejstvuje, kada se prijemnik van faze, na takav način da u pomenutu napravu unosi slikovne signale.
6.	Aparat za upotrebu pri postupku prema zahtevu 1, naznačen time, što je snab-deven uređajem za proizvođenje određenog signala, koji se sastoji od jednog komuta-tora ili tome slične naprave, koji, na jednom određenom mestu u svakoj liniji slike koja se prenosi, ili prekida slikovnu struju, ili proizvodi naročiti signal veće jačine ne-
go šio su slikovni signali, vezujući na kratko termijonsku cev otpravncg uređaja, ili davajući veliki pozitivan prednapon pome-nutoj termijonskoj cevi.
7.	U aparatu za izvođenje postupka prema zahtevu 1, uređaj za proizvođenje određenog signala, naznačen time, što se sastoji od jedne ćelije osetljive na svetlost, kojom se na određenim tačkama svake li-nite ili zone slike, koja se prenosi, stvara određeni signal i pridodaje slikovnom signalu.
8.	U aparatu za izvođenje postupka prema zahtevu 1, sklop sinhronizirajućeg spa-jača, naznačen time, da je komulator snab-deven sa dva para četkica tako raspoređenih u odnosu na segmente i izolaciju između istih, da se postiže spoj između jednog ili drugog para čelkica, pri čemu ni u kom momentu oba para nisu u vezi sa istim segmentom.
9.	U aparatu za izvođenje postupka prema zahtevu 1, jedan komutator, naznačen time, što su mu segmenti različitih dužina čime se sprečava svako „lutanje".
10.	U aparatu za izvođenje postupka prema zahtevu 1, jedan komulator sa koničnim segmentima i četkicama, koje sa njime sarađuju, naznačen time, što je po-stavljen jedan centrifugalni uređaj za po-meranje pomenutih četkica u pravcu tanjih delova koničnih segmenta a u cilju da se varira dužina trajanja popravnog impulsa.
11.	U aparatu za izvođenje postupka prema zahtevu 1, uređaj koji dejstvuje pod određenim signalom, naznačen time što se sastoji od jednog glavnog rele-a ili tome sličnog, koji reguliše dve druge slične i njemu podređene naprave, od kojih jedna deluje na način da se hod prijemnog uređaja usposrava, a druga deluje da taj hod ubrza.
12.	U sistemu za televiziju ili tome slično, motor za prijemni uređaj, naznačen time, što stoji pod upravom jedne centrifugalne naprave ili regulatora, najradije frikcionog tipa, a pored toga još i pcd upravom sinhronizirajućeg mehanizma prema ma kojem od prethodnih zahteva.
■o
■o
o

fficf.S.
Fig.10.
Fig.9.
i n n h
VS 80 8%






-