• THE SE S EX UNIVERSA THEOLOGIA QUAS IN c^/esa-reo-eegia. ANTIOUISSIMA AC CELEBEBEIMA SCIENTIAEUM UNIVERSITATE VINDOBONENSI PEO OBTINENDO DOCTORIS Iti SS. THEOLO&IA GRADU ACADEttlCO PUBLICE DEFENDENDAS SUSCEPIT JOANNES KULAVIC, DIOECESIS LAHACENSIS PRESBYrUR AC CAESAREO-REGII SUBLIMIORIS PRESBYTERORUM Bducationis djstitdtj ad s. AUGUSTINUM MEMBRHM. k ! Vfs a \Mij DIE IV. JULII MDCCCLXVII. (H. A. M. 10—12.) * 1 VINDOBONAE. TTPIS AD0LPR1 HOLZHAUSEN. ! & /i AMPLISSIMIS HONORIBUS CELSISSIMI ILLUSTEISSIMI AC KEVEKENDISSIMI DOMINI DOMINI BARTHOLOMAEI WIDMER, DEI ET APOSTOLICAE SEDIS GRATIA PRINCIPIS-EPISCOPI LABACENSIS, SS. THEOLOGIAE DOCTORIS, ETC. ETC. ETC. PRAESULIS PIISSIMI, PATRIS O P TI M I, MAECENATIS MUNIFICENTISSIHI, IN animi geatissimi VENERATIONIS PROFUNDIS SIMAE SIGNUM FILIALI CUM DEVOTIONE D. D. D. 5 E Theologia Fundamentali 1 . Dixit insipiens in corde suo: Non est Deus (Ps.XIII.). 2 . Pantheismus est Atheismus. 3 . Sola Ecclesia Catholica notis fulget Ecclesiae Christi. 4 . Tolerantiam, quam dicunt theologicam, respuit ratio, civilem pro re nata non excludit. 6 Ex Archaeologia Biblica. 1 . Moysis Hexaemeron omne virorum, scientia naturae vere excellentium, tulit punctum. 2 . Sacrificia ex institutione divina sunt repetenda. 3 . Anni Geneseos sunt anni veri et proprie dieti. 4 . Electio populi Israel non repugnat divinae justitiae. 5 . Špes vitae futurae pios in A. F. solabatur. 6 . Lex, „paedagogus noster in Christo“, fini suo apprime convenit. 7 Ex Introduetione in Libros Sacros. V. F 1. Canon Tridentinus est itidein Canon Ecclesiae pri- maevae. 2 . Proplietac biblici a vatibus gentilium toto coelo difforunt. 3. Auctor prophetiarum, quas appellatione Deutero-Isaiae placuit insignire, est ipse Isaias Propheta. 4. Quae dicuntur „additamenta libri Esther u , sunt Cano- nicae auctoritatis. -/ * 5. Vaticinium Danielis IX, 26. convenit in annum, quo Jesus in crucem actus est. 6 . Narratio „ol apud Aristeam fabulam sapit. 8 Ex Hermeneutica Biblica. 1 . Ecclesia Catholica lectionem ss. Literarum non vetat,, sed moderatur, et ita saluti fidelium consulit. 2 . Duplicem in quibusdam Scripturae locis sensum de- fendimus. 3 . Interpreti Analogia Fidei ob oculos versetur oportet. 4 . Mythos in ss. Literis non invenimus. 5 . Apocrypha cum materiali tum formali suo a Canonicis Libris discrimine produnt originem spuriam. 6 . Schola Antiocbena insignia šibi in exegesin sacram vindicat merita. 9 Ex Introductione in Libros Sacros N. P. 1 . Josephus Flavius est testis Jesu Christi. 2 . Patroni divortii ad Matth. V, 32. et XIX, 9. perperam provocant. 3. Qui in Evangeliis dicuntur aSeX©oi tou Kuptou, sunt con- sobrini Domini. 4. S. Paulus eo biennio, cujus Act. Ap. XXVIII, 30. lit mentio, non obiit diem supremum, sed in libertatem assertus Roma discessit. 5. Auctor epistolae ad Hebraeos est s. Paulus. 6 . Jacobus, auctor epistolae Catholicae, est Jacobus Apo- stolus, Alphaei filius, consobrinus Domini. 10 E Theologia Dogmatica. 1 . Ex eo, quod animam nostram spiritualem novimus, Deum esse personalem convincimur. 2 . Unitatem Dei, qua tres unum čredi debent, esse unita- tern secundum individuam singularemque substantiam, etiam e genuino I. Joan. V, 7. testimonio probatur. 3. Christus mortem nostram moriendo destruxit et vitam resurgendo reparavit (Praef. pasch.). 4 . Indulgentia non est nuda tantum poenae canonicae remissio. 5. Qnae matrimonio inest ratio Sacramenti, a baptismo, non a benedictione sacerdotis derivatur. 6 . Esse Purgatorium postulat ratio, confirmat Revelatio. 11 E Theologia Morali. 1 . Ethica Christiana momento tum theoretico cura practic-o praestat philosopliicae. 2 . Fundamentum omnium legum est: „Ratio divina seu voluntas Dei, Grdine m naturalem conservari jubens et per- turbari vetans w (s. Augustinus). 3 . Dantur consilia evangelica etiam in concreto. 4 . Communistarum doctrina est impia in Deurn, injuriosa proximo, societati perniciosa, in se absurdissima. 5 . Occultam compensationem confessarius vix consulat, raro permittat, pro facta tarnen, debitis vestita conditionibus, restitutionem non exigat. 6 . „Domus Dei fide fundatur, spe erigitur, caritate per- ficitur“ (s. Augustinus). 12 Ex Historia Ecclesiastica. 1 . Emonae, Saviae quondam civitate, vita monastica jam saeculo IV. floruit. 2 . Patrimonium s. Petri justissimis titulis coaluit. 3 . Principalis causa schismatis orientalis praesulum Con- stantinopolitanorum ambitio fuit. 4 . E celeri propagatione placitorum Lutheri eorundem praestantia falso infertur. 5 . Servitutis abolitio Ecclesiae in acceptis referenda est. 6 . Ecclesiam affligendo Respublica civilis šibi ipsi nun- quam non plurimum nocuit. 13 E Jure Canonico. 1 . Decretum Gratiani qua collectio vi legis caret. 2 . Concordato Austriaco vis el efficacia pacti internatio- nalis inest. 3 . Episcopi potestatem jurisdictionis radicalem immediate a Deo obtinent. 4 . Contractus matrimonialis non est ipsum matrimonium, sed causa efficiens matrimonii. 5 . Sic dieta Forma Tridentina ab Eeclesia jure deereta est. 6 . Etiam censuris ecelesiasticis momentum vindicativum neeessario inest. 14 Aus der Pastoral-Theologie. 1 . Tugend und Wissenschaft fordert vom Priester sein erhabener Beruf. 2 . , > Den Prediger soli der Grundsatz leiten: ,,Wir predigen CKristum den Gekreuzigten“ (I. Cor. I, 23.). 3 . Die Kirche ist zur Beibehaltung der lateinischen Cult- sprache durch die wicbtigsten Griinde bestimmt. 4. Katholische Manner konnen sich jene Art von Jugend- bildung nicht gefallen lassen, welche vom katholischen Glauben und der Autoritat der Kirche ganz absiebt (Vgl. Syllabus, prop. 48.). 5. Der Seelsorger suche den oftern Empfang der heiligen Sakramente moglichst zu befordern. 6 . Die kirchlichen Segnungen und Weihungen finden ihre Begriindung und richtige Erklarung im Sundenfalle und in der Erlosung. ■' r' . • 'U • I' »